1
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
r Ou
Logische gevolgtrekking.
f
W inkelnieuws.
FEUILLETON
fALl
Mol
Voor.
Gaat
DOOR ERVARIH6
TER
UeR »4-
ZATERDAG 22 OCTOBER 1932.
65e JAARGANG.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Prijs der Advertuntifin:
20 cent per regel; minimam 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
In ons bezit zijn.
ZESDE BLAD.
Voor groote keuze
Voor prima kwaliteiten
Voor lage prijzen
op het gebied van
WOLLEN EN GESTIKTE
DEKENS
naar MOL.
MOL blilVt goidkooper.
van „De Echo van het Zuiden".
BUITENLAND.
Duitschlands boterlnvoer.
[De langdurige onderhandelingen, die
den laatsten tijd over den boterimport
naar Duit9chland zijn gevoerd tusschen
de Duitsche regeering eenerzijds en
Denemarken en Finland anderzijds,
zijn tot een voorloopig einde gebracht.
Het resultaat der besprekingen Is ook
voor ons land van groot belang, daar
het ongetwijfeld de basis zal vormen
voor de regeling van den Nederland-
schen boteruitvoer naar Duitschland.
Hoewel omtrent de voorloopige over
eenkomst nog geen bijzonderheden
officieel bekend worden gemaakt, ver
meldt men toch dat voor den boter
import in Duitschland een totaal con
tingent is vastgesteld ten bedrage van
55 000 ton. Dtt contingent zal over de
boter.fxporteerende landen worden
verdeeld op grond van hun uitvoer
In de jaren 1929, 1930 en 1931.
Kabinetscrisis in België.
Daar geen overeenstemming kon
worden bereikt tusschen de liberale
en katholieke ministers over de kwestie
van ontbinding van het parlement en
nieuwe verkiezingen, is het geheele
kabinet-Renkin afgetreden. De premier
/heeft Woensdag het ontslag aan den
koning aangeboden.
De liberalen, die de schuld dragen
van den val der regeerlng.Renkin, n aar
meer en meer terugdeinzen voor de
gevolgen, manoeuvreeren thans, om een
nieuwe kathollek.liberale regeering tot
stand te zien komen, liefst met den
katholiek Jaspar aan het hoofd en met
goedkeuringvan staatsminister Francqui
die in 1926 met Jaspar het herstel van
den Franc heeft bewerkt.
Men wil hierbij vlug te werk gaan,
om het crediet in het buitenland niet
te verspelen, waarop binnenkort voor
nieuwe leeningen een beroep moet
worden gedaan.
De liberale groot-lndustrteelen zijn
absoluut tegen parlementsontbinding en
drijven eveneens naar een nieuwe
katholiek-liberale regeering, die in de
eerste plaats het financieel herstel zou
moeten nastreven en daarna, Indien
nog noodig, eventueel de ontbinding
van het parlement zou voorbereiden.
Het zou de bedoeling zijn, in een
dergelijke nieuwe regeering uitsluitend
eerste rangs elementen op te nemen,
die in de regeerlng-Renkin, door de
liberale leiders zelf een regeering van
kleine luiden genaamd, op enkele uit
zonderingen na wel ontbroken hebben.
De volgende namen worden genoemd:
Jaspar, Tschoff en, Brocqueville, Masson,
Devèze, Hymans, Hanson, van Verbergh,
die allen, op den laatsten na. reeds
eerder minister waren.
Tschoffen heeft de kabinetsformatie
geweigerd. Thans wordt Oraaf de
Broqueville als formateur genoemd.
Echo van het Zuiden,
aalwyhsche en Langstraatsche Courant»
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden eni.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.2Ö.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40-
STAKINGEN
IN CRISISTIJD.
In dezen tijd, waar elk feitelijk blij
mag zijn als hij nog een geregelden
(werkkring heeft, hebben werkstakin
gen een bijzonder karakter.
In normale tijden is het middel,
mits toegepast in uiterste noodzaak,
Ie verdedigen als een machtsmiddel
van werknemer tegenover werkgever,
om onredelijke handelingen van den
laatste tegenover den eerste te corri-
geeren.
Dan zijn de vakvereenigingskassen
meestal sterk genoeg om de financi-
eele schokken die ermede gepaard
gaan, op te vangen.
Dan is de houding der arbeiders te
genover de directie van het goed ren-
deerend bedrijf ook gemakkelijker te
begrijpen.
Men kan dan lichter spreken van
een onbehoorlijke bejegening van den
arbeider in een bepaald bedrijf of in
een bepaalde groep van bedrijven.
Er is dan niet die sterke tegenstel
ling in den werkenden stand zelf die
»e nu kennen: de werkenden en de
tot nietsdoen gedoemden.
Maar in een tijdsgewricht als wij
thans doormaken, valt er nog een an
der licht op een dergelijke machtsuit
oefening van de zijde der werknemers.
Het stelsel zelf, in hoogconjunctuur
nog slechts goed te praten als eenig
en uiterste middel om een zedelijk
recht af te dwingen, wordt thans bij
zonder onsympathiek. Immers de om
standigheden, waaronder wij de
machtsdwang thans moeten beschou
wen zijn geheel afwijkend van de nor
male.
De arbeider die het werk eigener
beweging heeft neergelegd en dus
werkloos is, komt te leven van het geld
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
23
Ik spring er vast naast, zei ze, haar
oogen afvegend. Het loopt me allemaal
legen. Nu is Eva ook nog ziek geworden.
Morgen moet ik met haar naar den dok-
Ier. En Mr. Gabb vindt, dat het komt,
omdat ik haar niet voldoende te eten heb
gegeven.
En ondanks de slechte menu's wil
hij met je trouwen? Wat een moed heeft
die Mr. Gabb.
Hoe moet ik dat nu tegenover Ge
heimraad Erck verantwoorden? Hij heeft
het meisje naar me toe gestuurd, dat ze
hier goed gezond zou worden. En nu zegt
de dokter cp stuk van zaken misschien,
dat ze ondervoed is. Och, ik zie zoo tegen
alles op.
De oude Balthazar had nauwelijks meer
naar de laatste woorden geluisterd. Hy
hield den wijsvinger in de hoogte.
Katrientje, ik heb het gevonden.
Ja? Ze zag hem angstig-onderzoe-
kend aan.
Nou ga je naar den overkant, je gaat
aan je schrijftafel zitten en je begint een
brief naar Berlijn. Meneer Erck, Geheim
raad Erck, moet je uit den piepzak hel
pen. Vooruit, die wordt vannacht nog
aangepompt.
Katarina zuchtte. Och neen, Grootpapa,
'k geneer me dood. Hoe zal hij het op
nemen
Als een goede gelegenheid om weer
san je goed te maken wat zijn ezel van
der gemeenschap, dat hem wordt toe
bedeeld in den vorm van steunuitkee-
ring of loon in werkverschaffing.
De bedrijven zelf hebben hard te
worstelen om het hoofd boven water
te houden. Eensdeels moeten verbete
ringen in de arbeidsomstandigheden
achterwege blijven, en anderdeels
moeten soms harde maatregelen ge
troffen worden om de zaak op gang te
houden. In het belang dus ook van de
arbeiders die daardoor aan het werk
gehouden kunnen worden.
Er is in de breede lagen van de ar
beidende klasse een groote en diepe
klove geslagen: er is een scheiding
tusschen werkenden en werkeloozen.
Zij die nog werk vinden, hebben dub
bele red^n tot tevredenheid, ook al
moet er 'ns wat op het loon worden
gekort. Zij blijven toch altijd in een
sterk bevoordeelde positie boven hun
collega's, hetgeen ook een factor van
beteekenis is.
Bovendien, meer dan ooit wordt
thans het algemeen belang door een
staking geschaad.
Men meene nu niet, dat wij a priori
de staking in dezen tijd als verwerpe
lijk gaan beschouwen. De arbeider
kan daarmee werkelijk in zijn recht
staan, maar de bezwaren tegen het
middel tellen dubbel.
Wenscht de werkgever, zonder ver
een advocaat indertijd aan je verprutst
heeft. Dus, juffertje, wil je schrijven of
niet?
Ik durf niet.
Goed dan, hazenhartje. Ga maar
naar huis en kruip in je mandje. Dan
schrijf ik hem zelf.
Toen ze weer thuis was zag ze, in
het licht van zijn schrijftafellamp, dat hij
aan het schrijven gegaan was. Haar hart
klopte. In het donker kleedde ze zich uit
en stapte in bed. Eva draaide onrustig
heen en weer. Angstig luisterde Katari
na. Het leek haar soms, of het meisje in
haar slaap praatte. Misschien had ze wel
koorts. Ze wilde opstaan en den thermo
meter zoeken. Maar de oververmoeidheid
legde zich als een zwaren last op haar.
Ze had geen kracht meer om uit bed te
komen. En toen ze nauwelijks ingeslapen
was, ratelde de wekker weer
VIII.
De grijs-witte tennisballen vlogen door
de klaar-blauwe Septemberlucht met een
regelmatig klikklak, klikklak. Verder
was er geen geluid. In de villawijk sliep
alles nog.
Het kostte mevrouw Rettberg dagelijks
een groote zelfoverwinning als zij, in het
halfduister nog, gewekt werd om te ten
nissen. Maar als zij maar eerst weer op
haar post voor het net was, dan had ze
er geen spijt van opgestaan te zijn. Er
was zoo'n reine, klare herfstige koelte
in den morgen; ze voelde zich zoo frisch
als in haar meisjesjaren. De paar uren
slaap, die ze zichzelf te kert deed, hiel
den haar lichaam slank, en dat be
schouwde ze ook nog als een voordeel.
Haar heele levenstaak was op het oogen-
blik geen andere dan te zorgen, dat ze
niet dikker werd! Als ze in training
bleef zooals tot nu toe, dan kon ze min
stens nog een jaar of vijf voor vijf-en-
twintig doorgaan.
En het was toch zoo amusant en span
nend tegen een kampioen als Mr. Gabb
te spelen
It's your turn to serve.
Are you ready? Play.
Gone.
Play! Love! Fifteen!
der motief, de huidige omstandighe
den te benutten tot het invoeren van
loonsverlagingen in zijn eigen gelde
lijk voordeel, dan zal niemand den
arbeider het recht ontzeggen daarte
gen te protesteeren.
Neemt de werkgever die maatrege
len echter, gedwongen door economi
sche omstandigheden, dan heeft de ar
beider zich daarbij neer te leggen,
mits geen minima v^pden gepasseerd.
Tot deze korte beschouwing werden
wij uitgelokt door een ingrijpen van
regeeringswege in een arbeidsconflict,
zooals dit deze week in Nijverdal ge
beurde. Daar was een conflict hangen
de over een loonsverlaging bij een
stoomweverij en nu liet de regeering
het gemeentebestuur telegrafisch we
ten, dat de betrokken arbeiders bij
staking niet in aanmerking zouden
komen voor steunverleening of werk
verschaffing. Aldus ontnam de re
geering bij voorbaat de arbeiders de
gelegenheid om in staking te gaan,
daar zij van allen steun ontbloot zou
den zijn. Begrijpelijkerwijs wekte het
regeeringsbesluit groote verontwaar
diging bij de textielarbeidersorganisa
ties, maar de regeering zal toch dit
besluit niet genomen hebben, zonder
het aan het algemeen belang te toet-
sen, en dat is steeds, maar vooral
i thans, een gebiedende eisch.
Play!
In! Cath him! That's a good!
Be quick! Oh what a pity! Awar!
De partner van de Deensche gezel
schapsdame kwam gewoonlijk pas aan
zetten als de eerste partij al gespeeld
was. Nu eens was het Feustell, dan weer
een van de Ainerikaansche vrienden,
soms weer een geheel nieuwe, Mr. Gabb
'nog onbekende persoonlijkheid. Het was
verbazend, hoe mevrouw Bettberg steeds
weer nieuwe aanbidders vond, die be
reid waren in de vroege, koele ochtend
schemering in tenniscostuum op de fiets
of in den auto naar den Amselberg te ko
men, om een uurtje in haar nabijheid ti
zijn. Ze speelde inderdaad schitterend;
het was een genot haar rake ballen te
zien. En een dubbel genot was het, haar
spel met den jongen Engelschman gade
te slaan. Maar het was niet zoozeer spor
tieve belangstelling, die de heeren zoo
matineus deed zijn, als wel jalouzie. Ze
vertrouwden elkaar niet en mevrouw
Bettberg evenmin. Hield ze hen allemaal
voor den gek? Of had ze in het geheim
haar keus al bepaald? Wie was dan de
gelukkige?
Men koesterde sterke verdenking tegen
Mr. Gabb. Maar als men hem 's morgens
bij het spel zag, bleef er niet veel grond
voor deze verdenking over. Zijn partner
had evengoed een Eskimo of een Der-
wisch kunnen zijn: het eenige wat hem
interesseerde was, hoe zij haar racket
hanteerde en de ballen maakte.
Voor mevrouw Bettberg was het, se
dert ze weduwe was, ook een nieuwe ge
waarwording dat een man, die met haar
in aanraking kwam, haar niet het hof
maakte. Ze kon het echter toch niet goed
hebben, dat deze „Fliegende-Blatter-
Engelschman", dat deze stijve hark, die
niets anders kon dan een racket vasthou
den, haar behandelde alsof ze een sport-
makker uit Oxford was! Zijn ongevoe
ligheid voor haar Bekoorlijkheden prik»
kelde haar bepaald, maar haar kokette
rie stuitte op zyn onaandoenlijkheid af
als op een pantser. Als zij hem behaag
ziek aankeek, merkte hij het niet met
een gezicht, waarin geen spier vertrok,
sloeg hij de ballen terug. Ze zou hem
liefst in zijn gezicht gezegd hebben, dat
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
hij voor haar niet meer beteekende dan
een beroepstrainer.
Hoe komt U toch aan die wonder
baarlijke rust, Mr. Gabb, dat U nooit een
bal mist? Ik geloof, dat U in de oogen
van uw partner leest, waar zijn bal te
recht zal komen. Is het niet zoo? Alweer
mis! Waarom let ik ook niet beter op?
Zij liet het racket zakken.
Men mag aan niets anders denken,
Mrs. Bettberg, dat is het heele geheim,
zei hij.
Hij kon niet babbelen en spelen tege
lijk, zooals zij.
Maar U bent toch geen machine,
Mr. Gabb. U hebt toch bloed en zenu
wen. Die laten zich toch ook wel eens
gelden.
Bij mij nooit.
Hij is de grootste bok van deze
eeuw, beweerde Feustell, toen hem later
dit verhaal werd gedaan.
Behalve cp de tennisbaan kwam Mr.
Gabb niet in aanraking met de vrienden
van mevrouw Bettberg. De Engelschman
zat van den vroegen morgen tot den la
ten avond tot over zijn ooren in 't werk.
Een enkele keer kwam hij in Wiesbaden
in het Kurhaus of in den schouwburg en
dan keek hij met zijn ontzaglijke, onver
schillige brutaliteit over hen heen.
i Zelfs herkennde hij op een keer me
vrouw Rettberg, die vlak in zijn buurt
zat en die hem verscheiden malen de ge»
legenheid gaf om haar te groeten, niet.
Na de voorstelling ging zij met een
groepje vrienden en kennissen nog naar
een wijnrestaurant. Er werd champagne
gedronken en het was ver over midder
nacht, toen 't gezelschap naar huis ging.
Toen den volgenden morgen om 6 uur
de Deensche juffrouw vreeselijk slape
rig en nog in kimono, met een heesche
stem kwam vragen of de boy misschien
even naar Mr. Gabb zou loopen om hem
af te zeggen, kwam mevrouw Bettberg
werkelijk ernstig in de verzoeking om
te blijven liggen.
Gone!
We kunnen hem ook wel wegstu
ren, als hij komt, die goeie Mr. Gabb.
Maar terwijl ze dat zei, was ze toch al
overeind gekomen. De nadeelen van de
uitspattingen van gisteravond konden al
leen maar door krachtig trainen weer
goed gemaakt worden. Dus schoot ze
haar tenniscostuum maar aan. Haar haar
maken deed ze pas later. Voor Mr. Gabb
was het goed genoeg, als ze maar een
wollen muts er overheen deed.
Afgrijselijk koud, zei ze, toen ze in
den tuin kwam. Je kunt je eigen adem
zien, kijk maar. Ze blies even.
Mr. Gabb, die na zijn eerste ontbijt
een bord havermout zijn eerste pijp
rookte, blies een, blauw wolkje in de
lucht.
Indeed, zei hij droog. Hy. klopte z'n
pijp uit, haalde zijn racket uit hel fou-
draal en maakte zich gereed om te spe
len.
Single?, vroeg hij, naar het huis
wijzend.
Juffrouw Sokeland slaapt nog den
.slaap der rechtvaardigen en van de hee
ren zal zich wel niemand laten zien. We
zijn na de opera nog een beetje aan den
hoemei geweest. De „Violetta" inspireert
daartoe. Vindt U ook niet?
Ik vind het een leugenachtig en im
moreel stuk. I don't like it.
Waarom bent U 'er dan heen ge
gaan?
Ik kende het immers niet.
Overigens, U hebt mij gisteravond
in den schouwburg een beetje genegeerd.
Of hebt u me werkelijk niet herkend?
Zeker wel, Mrs. Rettberg. Maar U
moest mij toch eerst groeten. Anders kan
men toch niet weten, of het een lady aan
genaam is, gegroet te worden.
Engelsche regel. U hebt gelijk. En
U vindt natuurlijk, dat we hier net zoo
moeten doen als bij U. Dan heb ik van
daag al weer mijn eerste lesje gehad!
Are you ready? Serve!
Out again, damn it!
Mevrouw Rettberg speelde erg slecht.
Mr. Gabb schudde meermalen het hoofd.
Op een oogenblik hield ze, prikkelbaar,
plotseling op met spelen en stampvoette.
Het gaat allemaal verkeerd vandaag. Mijn
handen beven zoo.
I Are you nervous?, vroeg hy op ta-
melijk onverschilligen toon.
Wordt vervolgd.
