Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLE TON
Winkel nieuws.
Voor.
Kki IJ lC
Bij Verkoudheid
Mijnhardt's
söMM r:R mn.-
ZATERDAG 17 DECEMBER 1932.
55e JAARGANG.
het Zuiden,
aaiwyksebe en Liigstraitsrht Conrant»
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden ene.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50,
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel,
Advertentiën moeten Woensdag en
Yriidag des morgens om uiterlijk 9 nor
fa ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Zij die zich met ingang van
1 Januari op dit blad abonneeren
ontvangen de tot dien datum nog
verschijnende nummers GRATIS.
Crisis-optimisme.
Hoewel we tondom ons meer crisis,
pessimisme kunnen ontdekken dan
crisis-optimisme, moeten we het nu
toch eens over het laatste tijdsver
schijnsel hebben. We doen dat graag,
want hel is toch altijd wat hartver-
heffender de minder slechte kanlen
en de mogelijke uitwegen uit
zoo weinig aantrekkelijke omstandig
heden te bespeuren, dan gelaten in de
duisternis te blijven kniezen.
En wie zou nu geen belangstelling
hebben voor het geschrijf van Iemand
die beweert de crisis in twee dagen
te kunnen oplossen? Überhaupt alles
wat .crisis" aangaat interesseert ons.
Die record-optimist is de heer E
Falk uit Aerdenhout, o m. bekend als
de legger der grondslagen voor de
Dultsche.Jugend-Wanderer"-beweglng.
HIJ stelt een lange lijst van eischen
aan leder die begrijp! dat de crisis
hem verplichtingen oplegt:
verspreidt in uwe omgeving zoo
sterk mogelijk de opvatting van de
noodzakelijkheid eener gemeenschap
pelijke aclle tot verandering der stem
ming
rijke menschen, krimpt uw gewone
uitgaven niet in, men kan uw con-
sumptle.kracht niet missen
werkgevers, ga zoo mogelijk niet
over tot personeelsontslag om deze
bron van werkloosheid te sloppen
arbeiders, laat u niet door politieke
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
38.
Met hel liefste gezicht van de wereld
nam juffrouw Sokeland afscheid en
zweefde verder.
Een tijdlang bleven beiden zwijgen.
Eindelijk maakte de oude man een af
keurend handgebaar en zei: Als een klit!
Ze hadden geen van beide er veel lust
meer in langer hier te blijven. Katarina
had zoo'n wee gevoel, ze voelde zich zoo
lichamelijk uitgeput, dat het haar zelfs
niet mogelijk was nog aan haar glas te
nippen. Balthazar dronk twee, drie gla
zen champagne achter elkaar leeg. De
mededeeling van de praatlustige dame dat
Viktor zwaar gewond in het ziekenhuis
lag, had het bloed in zijn aderen doen
verstijven.
Diedie liegt zoodra ze haar
mond maar opendoet, zei hij eindelijk
uit zijn verdooving ontwakend. Hij tikte
aan zijn glas en vroeg om de rekening.
Heb je ooit van je leven zoo'n vreeselijke
kwaadspreekster gehoord? Ik niet en ik
ben een jaartje ouder dan jij! De hemel
beware je voor zoo eentje.
Hij was zoo opgewonden, dat het hem
zwaar viel den terugrit in een gesloten
rijtuig te moeten doen. Maar Katarina's
zomertoilet maakte het onmogelijk een
open rijtuig te nemen. Liefst had hij den
heelen weg te voet afgelegd. Maar Kata
rina was daartoe niet meer in staat.
Zog zaten ze dan eindelijk in het rij-
Wanneer men MOL zfjn
goederen ziet.
Moet men koopen
of men wil of niet.
Ook Mot's prijzen
dat is bekend,
Staan beneden eiken
concurrent
De kwaliteit, 't is zeker
en gewis
Het best wat in Waalwijk
te krijgen is.
MOL blijft goedkooper.
Cecilia Reclame.
ophitsers tot loonstrijd verleiden, die
str^d blijft bij dalende conjunctuur toch
zonder resultaat en elke inwendige
strijd der aparte volkspartijen is thans
even erg als landverraad
arbeiders, neemt de toonkwestte nu
niet tot brandpunt van uw politiek,
want gewichtiger dan politieke stok
paardjes is de economische gezond
heid der natie
fabrikanten, versterkt uw reclame
en de credleten der afnemers
bankiers, verhoogt de credleten der
producten
winkeliers, maakt reclame en koopt
met vertrouwen
overheid, maakt een ruim programma
van productieve noudwerken op
huiseigenaren, laat zoo spoedig
mogelijk de noodige reparaties uit
voeren.
Ten slotte moeten ook radio en pers
medewerken om de stemming te doen
omslaan.
Wy zijn het met den heer Falk
volkomen eens dat wanneer de
door hem opgesomde eischen worden
ter harte genomen we al een heel
eind op den goeden weg zouden zl|n
en dat de omvang der crlsls-wetën
beduidend minder zou zyn.
Er bestaal immers zoolets als malaise-
suggestie, waaraan velen, die feitelijk
gemakkelijk op den ouden voet zouden
kunnen voortleven, zich niet kunnen
onttrekken. Die velen wanen zich al
evenzeer door den economische terug
slag getroffen als de meeste menschen
In hun omgeving, hoewel ztj er niet
minder slecht een enkele maal
misschien zelts beier voorslaan dan
In de voorbye goede jaren. Die sug
gestie Is voor een groot deel oorzaak
van hel heerschende pessimisme, dat
energie doodt en Initiatief verstikt, dal
onservan terughoudt Iets aan te pakken,
omdat .het toch wel op niets zal ull-
loopen" en omdat men .de hand op
den zak moet houden in dezen tijd."
Met den schrijver der brochure
tuig. Ze spraken geen van beiden en
dachten over den afgeloopen avond na,
die een soort van overwinningsavond
had moeten worden
Katarina was diep geschokt door het
gebeurde met Viktor.
Toen het rijtuig voor de poort van Ka
tarina's tuin stilhield, zei de oude Troilo
dat hij ook wilde uitstappen. Die paar
passen kon hij wel loopen. Ik heb nog
een klein beetje beweging noodig. zei
hij bijna prikkelbaar tegen Katarina. die
hem niet alleen wou laten.
Hij gaf haar een hand en wachtte tot
zij de poort was binnengegaan. Daarop
rekende hjj met den koetsier af en liep
langzaam in de richting van de volgende
tuinpoort. Plotseling bleef hij staan en
keek om.
Daar stond Katarina weer buiten voor
den ingang en keek hem na.
Ga je naar binnen, kwaje meid!, zei
hij op zijn grimmigsten schertstoon. Denk
je soms dat ik dronken ben en de boel
nog op stelten ga zetten?
Goeden nacht, grootpapa!
Goeden nacht, Katrientje, lieve,
kleine meid!
"Met twintig passen was hij bij zijn tuin
poort.
Hij bleef weer stilstaan en luisterde.
Op het terrein van Katchen blafte de
waakhond, die zij na den inbraak had
aangeschaft. Balthazar hoorde haar stem
die hem kalmeerend toesprak. In de kla
re lucht van den herfstavond drong zelfs
het getik van het sluiten van het slot van
de buitendeur tot zijn ooren door.
Nu was ze in huis.
De oude heer stak zijn sleutelbos weer
in den zak en maakte rechtsomkeert.
Een nog nimmer gekende onrust dreef
hem. Hij wilde de paar honderd passen
naar het Sanatorium Dietenmuhle terug.
Den portier kende hij. Die wachtte in
zyn loge steeds tot middernacht op de
patiënten, die als lichtere gevallen
verlof naar Wiesbaden hadden. Hij wil
de den portier vragen, of die kletsjuf-
frouw misschien toch gelijk had.
Dus byna had hij den kwajongen een
oog uitgeslagen? Had ze dat niet gezegd?
Óf hij nu voor de rechtbank gesleept
.Voorstel tot Bestrijding van de Crisis"
durven wij veel heil van de gepropa
geerde stemmings-veranderingen ver
wachten. Iets anders ls het ot wij het
eens kunnen zijn met zijn eindconclusie:
de opleving zal overmorgen beginnen.
Wij meenen het Ie moeten betwij
felen dat op deze manier de dtfinltieve
en afdoende oplossing in landbouw,
nijverheid en handel Is te bewerken,
omdat wij het Internationale kantje
van het verschijnsel niet uit het oog
willen verliezen. De heer Falk schrijft
trouwens zelf dat de crisis In ons land
Is te voorschijn geroepen door de ver.
sloppingen der grenzen en door de
toestanden In het buitenland.
Zullen wij dan de mistoestanden
kunnen ophiffen, onafhankelijk van 'i
geheel waarvan wij een heel klein
deelije uitmaken
Zouden wij ons m.a w economisch
onafhankelijk kunnen maken van het
buitenland
Als antwoord behoeven wij slechts
te wijzen op groote takken van ons
volksbestaande textiel, de scheep
vaart, de zuivel, de kolen.
Neen, een internationaal probleem
vraagt een internationale besludeerlng
en een Internationale oplossing.
Wat ons Intusschen niet behoett tf
verhinderen de eischen van den heer
Falk warm aan te bevelen, In de over
tuiging dat daardoor vele der hardste
kanten der crlslsgevolgen verzacht
kunnen worden.
De toestand van de nijver
heid en de arbeidsmarkt.
Blijkens hel door het Centraal Bu
reau voor de Statistiek samengestelde
overzicht over het 3e kwartaal zijn
symptomen van verbetering voor onze
nijverheid nog schaarsch en onzeker
gebleven. Wel ts waar la de werkloos
heid, over het geheel genomen, In de
laatste maanden niet erger toegenomen
dan als aelzoenverschljnsel mag worden
aangemerkt, maar r iet elke achteruit
gang van bedrijvigheid weerspiegelt
zich volkomen ln toeneming der werk-
Hoest - Keelpijn - Griep - helpen
tabletten, poeders of siropen hetbest.
Alléén echten goed wanneer de naam
Mijnhardt op de verpakking staat.
Let hierop. In prijzen vanaf 20 en 30 ct.
Bii Uw Drogist.
luush.-id. In heiaugigke takken van
industrie b v. viel naast inkrimping
van personeel ook verkorting van
werktijd le conslateeren.
Bovendien hielden de klachten aan
over slechte financleele resultaten,
daar vele ondernemers telkens weer
gedwongen waren, leneinde het bedrijf
op gang te houden, orders aan te
nemtn tegen prijzen, die geen winst
of verlies opleveren. De exporlmoei-
hjkheden zijn wederom eer toe. dan
ïfgenomen. Verminderde koopkracht
van den blnnenlandschen consument,
malaise in de bedrijven van afnemers
en andere omstandigheden bleven
ongunstig Inwerken op de onderne
mingen, die voor de btnnenlandsche
markt werken.
Als steeds waren er echter tusschen
de afzonderlijke ondernemingen vaak
niet onbelangrijke verschillen, zoodat
ook hieronder b'iiken. wanneer ver
en veroordeeld zou worden?
Een eigenaardig geval. Hij zou tegen
de rechters moeten zeggen, dat hij
van dien jongen man altijd heel veel
gehouden had, dat hij hem als kind ver
wend en vertroeteld had, dat hij zyn
oogappel was geweest en dat zijn hoog
ste grootvader-ideaal was geweest, 0111
hem alles wat hy bezat goedverzorgd na
te latenMaar dat hij zyn testament
veranderd had ten gunste van 'n wild-
vreemdv, zoover de wet het toeliet en
dat hij, die zijn eigen zoon nooit gesla
gen had, zich had laten meesleepcn om
zijn kleinkind zoo te mishandelen
Ja, maar wat een teleurstelling en
ontgoocheling had die jonge man zijn
arme, oude hart niet bereid!
Het ongewone wijngebruik kwam nu
bij de opwinding, waarin hij al leefde
sedert de noodlottige ontmoeting. Eenige
malen kreeg hij onderweg een aanval
van duizeligheid.
Hij moest blijven stilstaan en met in
spanning op zijn nieuwen stok leunen.
Geen rechter neen. geen rech
ter, piekerde hij in zich zelf halfluid, die
hij my geen verzachtende omstandighe
den zou laten gelden.
Twee soldaten in vroolyke stemming
kwamen voorbij. Ze stieten elkaar aan en
wezen naar den ouden man.
Dat mannetje heeft ook niet te wei
nig gehad vanavond!
En de andere, die het slot van Baltha
zar's alleenspraak had opgevangen, zei:
Maar verzachtende omstandigheden la
ten wij, soldaten, daarvoor altijd gelden.
Ze zetten lachend en schertsend hun
weg voort.
Balthazar Troilo hoorde niet meer wat
er rondom hem gebeurde. Maar 't licht
in de portiersloge zag hy nog.
Daar aan het raam kloppen, dan
komt hij naar buiten, zweefde hel door
zyn hersens.
Bij den muur stond ergens een bank.
Was het niet hier? Hy tastte om zich
heen.
Een roode golf kwam op hem aan. Hij
hoorde haar bruisen.
Nu gauw in veiligheid. Daar voel
de hij de leuning.zitten gaan, zitten
gaan.... zóó, het hoofd omhoog hou
den
De golf kwam bruisend nader, steeds
nader.
Hoofd omhoog houden, zei hij nog
eens tegen zichzelf. Hoofd ophouden om
niet te verdrinken!
Hy zat nu kaarsrecht in den hoek.
Heel op zyn gemak. Het hoofd leunde te
gen den muur en hij sloot de oogen.
Hy zal wel voorbijgaan, die golf,
hij zal wel voorbijgaan, probeerde hij
zich zelf gerust te stellen.
Toen omving hem duistere nacht.
XV.
In de opera werd dien avond „Martha"
opgevoerd. Mevrouw Dora Troilo zat
iederen avond in een van de duurste
loges. Zoolang ze voor het Gemeentehuis
„hing", vertoonde ze zich in het publiek
slechts alleen. Haar neer Rispeter, haar
bruidegom, was naar Aken en kwam pas
met de bruiloft teiuig. Nu haar stiefzoon
zoo kras tegen haar opgetreden was,
moest ze er om denken, dat er wel eens
praatjes over haar in omloop konden
zyn en daarom wilde ze gedurende baar
ondertrouw zoo voorzichtig mogelijk
zijn.
Als mevrouw Troilo de „Laatste roos''
hoorde zingen, smolt ze altijd weg in
weeke sentimentaliteit en ook nu nog
neuriede ze de melodie natuurlijk
valsch.
Toen haar mooie rijtuigje een
bruidsgeschenk van Rispeter bergop
waarts ging, verviel het paard in stap.
Mevrouw, die haar kostbare shunksman-
tel aan had en groote diamanten knop
pen in de ooren had schitteren, maakte
nu een praatje met haar koetsier, den
ouden getrouwen Ulrich.
Daar in de Dietenmuhle hebben ze
nog in bijna alle kamers licht aan. Ik zou
hun lichtrekcning ook niet graag beta
len! Ulrich, viel ze zich zelf haastig in
de rede, stop eens even.
Het rijtuig kwam juist voor den ingang
van het Sanatorium tot stilstand.
Het schijnt er vol te zyn, dat de gas
ten ook al buiten slapen, zei de oude
koetsier op zijn manier grappig.
Zeg, zie je niet, wie het is? Daarom
heb ik je juist laten stilhouden.
Zielsgelukkig met de sensatie zei ze:
Dat is immers gi-ootpapa! De edele heer
schijnt een klein stukje in zijn kraag te
hebben
Drommels ja. Vanmiddag is hij met
zijn geliefde buurvrouw uit rijden ge
gaan. Ulrich kende den toon, waarop
mevrouw graag over de buren hoorde
praten. In een gehuurde landauer.
Mevrouw Troilo zette een hooge borst.
Ja, een eigen auto of rijtuig schijnt er
toch nog niet af te kunnen, al scheppen
ze op, alsof er voor hun vlammende Ka-
trientje nog nooit een bloem op de we
reld gegroeid is.
De portier had het rijtuig hooren stil
houden en kwam naar buiten. Hy dacht,
dat het huiswaarts keerende gasten wa
ren. maar herkende direct mevrouw
Troilo.
Ulrich herhaalde zyn mop van daar
net en wees met den zweep naar den be-
wegingloozen man.
Misschien heeft meneer wel een
koudwaterkuur noodig na zijn avondpar
tijtje, zei mevrouw Troilo in haar beste
humeur. Vraag het hem maar eens. Adieu.
Lachend leunde ze weer achterover in
de kussens. Het paard zette een gange
tje er in.
De portier bekeek den slapenden man
eens goed. Maar dat was toch de schoon
vader van mevrouw Troilo! Ze moest
hem toch vast herkend hebben!
Hij klopte den ouden man op den
schouder.
Ten minste die paar meter naar zyn
huisje hadden ze hem toch wel kunnen
meenemen.
O ja, nu herinnerde hij zich den breuk
tusschen de twee families, waarover in
Sonnenberg indertijd zooveel was ge
praat.
De oude Balthazar Troilo scheen vasl
te slapen. Wat zou hij doen?
Zijn post in de portiersloge mocht hij
nu niet verlaten, want de gasten, die
naar den schouwburg geweest waren,
konden direct thuiskomen.
Slot volgt.