Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLE TON Winkel nieuws. Voor. Kki IJ lC Bij Verkoudheid Mijnhardt's söMM r:R mn.- ZATERDAG 17 DECEMBER 1932. 55e JAARGANG. het Zuiden, aaiwyksebe en Liigstraitsrht Conrant» Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden ene. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50, Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel, Advertentiën moeten Woensdag en Yriidag des morgens om uiterlijk 9 nor fa ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Zij die zich met ingang van 1 Januari op dit blad abonneeren ontvangen de tot dien datum nog verschijnende nummers GRATIS. Crisis-optimisme. Hoewel we tondom ons meer crisis, pessimisme kunnen ontdekken dan crisis-optimisme, moeten we het nu toch eens over het laatste tijdsver schijnsel hebben. We doen dat graag, want hel is toch altijd wat hartver- heffender de minder slechte kanlen en de mogelijke uitwegen uit zoo weinig aantrekkelijke omstandig heden te bespeuren, dan gelaten in de duisternis te blijven kniezen. En wie zou nu geen belangstelling hebben voor het geschrijf van Iemand die beweert de crisis in twee dagen te kunnen oplossen? Überhaupt alles wat .crisis" aangaat interesseert ons. Die record-optimist is de heer E Falk uit Aerdenhout, o m. bekend als de legger der grondslagen voor de Dultsche.Jugend-Wanderer"-beweglng. HIJ stelt een lange lijst van eischen aan leder die begrijp! dat de crisis hem verplichtingen oplegt: verspreidt in uwe omgeving zoo sterk mogelijk de opvatting van de noodzakelijkheid eener gemeenschap pelijke aclle tot verandering der stem ming rijke menschen, krimpt uw gewone uitgaven niet in, men kan uw con- sumptle.kracht niet missen werkgevers, ga zoo mogelijk niet over tot personeelsontslag om deze bron van werkloosheid te sloppen arbeiders, laat u niet door politieke van „De Echo van het Zuiden". Uit het Duitsch van Paul Oskar Hoeker. (Nadruk verboden). 38. Met hel liefste gezicht van de wereld nam juffrouw Sokeland afscheid en zweefde verder. Een tijdlang bleven beiden zwijgen. Eindelijk maakte de oude man een af keurend handgebaar en zei: Als een klit! Ze hadden geen van beide er veel lust meer in langer hier te blijven. Katarina had zoo'n wee gevoel, ze voelde zich zoo lichamelijk uitgeput, dat het haar zelfs niet mogelijk was nog aan haar glas te nippen. Balthazar dronk twee, drie gla zen champagne achter elkaar leeg. De mededeeling van de praatlustige dame dat Viktor zwaar gewond in het ziekenhuis lag, had het bloed in zijn aderen doen verstijven. Diedie liegt zoodra ze haar mond maar opendoet, zei hij eindelijk uit zijn verdooving ontwakend. Hij tikte aan zijn glas en vroeg om de rekening. Heb je ooit van je leven zoo'n vreeselijke kwaadspreekster gehoord? Ik niet en ik ben een jaartje ouder dan jij! De hemel beware je voor zoo eentje. Hij was zoo opgewonden, dat het hem zwaar viel den terugrit in een gesloten rijtuig te moeten doen. Maar Katarina's zomertoilet maakte het onmogelijk een open rijtuig te nemen. Liefst had hij den heelen weg te voet afgelegd. Maar Kata rina was daartoe niet meer in staat. Zog zaten ze dan eindelijk in het rij- Wanneer men MOL zfjn goederen ziet. Moet men koopen of men wil of niet. Ook Mot's prijzen dat is bekend, Staan beneden eiken concurrent De kwaliteit, 't is zeker en gewis Het best wat in Waalwijk te krijgen is. MOL blijft goedkooper. Cecilia Reclame. ophitsers tot loonstrijd verleiden, die str^d blijft bij dalende conjunctuur toch zonder resultaat en elke inwendige strijd der aparte volkspartijen is thans even erg als landverraad arbeiders, neemt de toonkwestte nu niet tot brandpunt van uw politiek, want gewichtiger dan politieke stok paardjes is de economische gezond heid der natie fabrikanten, versterkt uw reclame en de credleten der afnemers bankiers, verhoogt de credleten der producten winkeliers, maakt reclame en koopt met vertrouwen overheid, maakt een ruim programma van productieve noudwerken op huiseigenaren, laat zoo spoedig mogelijk de noodige reparaties uit voeren. Ten slotte moeten ook radio en pers medewerken om de stemming te doen omslaan. Wy zijn het met den heer Falk volkomen eens dat wanneer de door hem opgesomde eischen worden ter harte genomen we al een heel eind op den goeden weg zouden zl|n en dat de omvang der crlsls-wetën beduidend minder zou zyn. Er bestaal immers zoolets als malaise- suggestie, waaraan velen, die feitelijk gemakkelijk op den ouden voet zouden kunnen voortleven, zich niet kunnen onttrekken. Die velen wanen zich al evenzeer door den economische terug slag getroffen als de meeste menschen In hun omgeving, hoewel ztj er niet minder slecht een enkele maal misschien zelts beier voorslaan dan In de voorbye goede jaren. Die sug gestie Is voor een groot deel oorzaak van hel heerschende pessimisme, dat energie doodt en Initiatief verstikt, dal onservan terughoudt Iets aan te pakken, omdat .het toch wel op niets zal ull- loopen" en omdat men .de hand op den zak moet houden in dezen tijd." Met den schrijver der brochure tuig. Ze spraken geen van beiden en dachten over den afgeloopen avond na, die een soort van overwinningsavond had moeten worden Katarina was diep geschokt door het gebeurde met Viktor. Toen het rijtuig voor de poort van Ka tarina's tuin stilhield, zei de oude Troilo dat hij ook wilde uitstappen. Die paar passen kon hij wel loopen. Ik heb nog een klein beetje beweging noodig. zei hij bijna prikkelbaar tegen Katarina. die hem niet alleen wou laten. Hij gaf haar een hand en wachtte tot zij de poort was binnengegaan. Daarop rekende hjj met den koetsier af en liep langzaam in de richting van de volgende tuinpoort. Plotseling bleef hij staan en keek om. Daar stond Katarina weer buiten voor den ingang en keek hem na. Ga je naar binnen, kwaje meid!, zei hij op zijn grimmigsten schertstoon. Denk je soms dat ik dronken ben en de boel nog op stelten ga zetten? Goeden nacht, grootpapa! Goeden nacht, Katrientje, lieve, kleine meid! "Met twintig passen was hij bij zijn tuin poort. Hij bleef weer stilstaan en luisterde. Op het terrein van Katchen blafte de waakhond, die zij na den inbraak had aangeschaft. Balthazar hoorde haar stem die hem kalmeerend toesprak. In de kla re lucht van den herfstavond drong zelfs het getik van het sluiten van het slot van de buitendeur tot zijn ooren door. Nu was ze in huis. De oude heer stak zijn sleutelbos weer in den zak en maakte rechtsomkeert. Een nog nimmer gekende onrust dreef hem. Hij wilde de paar honderd passen naar het Sanatorium Dietenmuhle terug. Den portier kende hij. Die wachtte in zyn loge steeds tot middernacht op de patiënten, die als lichtere gevallen verlof naar Wiesbaden hadden. Hij wil de den portier vragen, of die kletsjuf- frouw misschien toch gelijk had. Dus byna had hij den kwajongen een oog uitgeslagen? Had ze dat niet gezegd? Óf hij nu voor de rechtbank gesleept .Voorstel tot Bestrijding van de Crisis" durven wij veel heil van de gepropa geerde stemmings-veranderingen ver wachten. Iets anders ls het ot wij het eens kunnen zijn met zijn eindconclusie: de opleving zal overmorgen beginnen. Wij meenen het Ie moeten betwij felen dat op deze manier de dtfinltieve en afdoende oplossing in landbouw, nijverheid en handel Is te bewerken, omdat wij het Internationale kantje van het verschijnsel niet uit het oog willen verliezen. De heer Falk schrijft trouwens zelf dat de crisis In ons land Is te voorschijn geroepen door de ver. sloppingen der grenzen en door de toestanden In het buitenland. Zullen wij dan de mistoestanden kunnen ophiffen, onafhankelijk van 'i geheel waarvan wij een heel klein deelije uitmaken Zouden wij ons m.a w economisch onafhankelijk kunnen maken van het buitenland Als antwoord behoeven wij slechts te wijzen op groote takken van ons volksbestaande textiel, de scheep vaart, de zuivel, de kolen. Neen, een internationaal probleem vraagt een internationale besludeerlng en een Internationale oplossing. Wat ons Intusschen niet behoett tf verhinderen de eischen van den heer Falk warm aan te bevelen, In de over tuiging dat daardoor vele der hardste kanten der crlslsgevolgen verzacht kunnen worden. De toestand van de nijver heid en de arbeidsmarkt. Blijkens hel door het Centraal Bu reau voor de Statistiek samengestelde overzicht over het 3e kwartaal zijn symptomen van verbetering voor onze nijverheid nog schaarsch en onzeker gebleven. Wel ts waar la de werkloos heid, over het geheel genomen, In de laatste maanden niet erger toegenomen dan als aelzoenverschljnsel mag worden aangemerkt, maar r iet elke achteruit gang van bedrijvigheid weerspiegelt zich volkomen ln toeneming der werk- Hoest - Keelpijn - Griep - helpen tabletten, poeders of siropen hetbest. Alléén echten goed wanneer de naam Mijnhardt op de verpakking staat. Let hierop. In prijzen vanaf 20 en 30 ct. Bii Uw Drogist. luush.-id. In heiaugigke takken van industrie b v. viel naast inkrimping van personeel ook verkorting van werktijd le conslateeren. Bovendien hielden de klachten aan over slechte financleele resultaten, daar vele ondernemers telkens weer gedwongen waren, leneinde het bedrijf op gang te houden, orders aan te nemtn tegen prijzen, die geen winst of verlies opleveren. De exporlmoei- hjkheden zijn wederom eer toe. dan ïfgenomen. Verminderde koopkracht van den blnnenlandschen consument, malaise in de bedrijven van afnemers en andere omstandigheden bleven ongunstig Inwerken op de onderne mingen, die voor de btnnenlandsche markt werken. Als steeds waren er echter tusschen de afzonderlijke ondernemingen vaak niet onbelangrijke verschillen, zoodat ook hieronder b'iiken. wanneer ver en veroordeeld zou worden? Een eigenaardig geval. Hij zou tegen de rechters moeten zeggen, dat hij van dien jongen man altijd heel veel gehouden had, dat hij hem als kind ver wend en vertroeteld had, dat hij zyn oogappel was geweest en dat zijn hoog ste grootvader-ideaal was geweest, 0111 hem alles wat hy bezat goedverzorgd na te latenMaar dat hij zyn testament veranderd had ten gunste van 'n wild- vreemdv, zoover de wet het toeliet en dat hij, die zijn eigen zoon nooit gesla gen had, zich had laten meesleepcn om zijn kleinkind zoo te mishandelen Ja, maar wat een teleurstelling en ontgoocheling had die jonge man zijn arme, oude hart niet bereid! Het ongewone wijngebruik kwam nu bij de opwinding, waarin hij al leefde sedert de noodlottige ontmoeting. Eenige malen kreeg hij onderweg een aanval van duizeligheid. Hij moest blijven stilstaan en met in spanning op zijn nieuwen stok leunen. Geen rechter neen. geen rech ter, piekerde hij in zich zelf halfluid, die hij my geen verzachtende omstandighe den zou laten gelden. Twee soldaten in vroolyke stemming kwamen voorbij. Ze stieten elkaar aan en wezen naar den ouden man. Dat mannetje heeft ook niet te wei nig gehad vanavond! En de andere, die het slot van Baltha zar's alleenspraak had opgevangen, zei: Maar verzachtende omstandigheden la ten wij, soldaten, daarvoor altijd gelden. Ze zetten lachend en schertsend hun weg voort. Balthazar Troilo hoorde niet meer wat er rondom hem gebeurde. Maar 't licht in de portiersloge zag hy nog. Daar aan het raam kloppen, dan komt hij naar buiten, zweefde hel door zyn hersens. Bij den muur stond ergens een bank. Was het niet hier? Hy tastte om zich heen. Een roode golf kwam op hem aan. Hij hoorde haar bruisen. Nu gauw in veiligheid. Daar voel de hij de leuning.zitten gaan, zitten gaan.... zóó, het hoofd omhoog hou den De golf kwam bruisend nader, steeds nader. Hoofd omhoog houden, zei hij nog eens tegen zichzelf. Hoofd ophouden om niet te verdrinken! Hy zat nu kaarsrecht in den hoek. Heel op zyn gemak. Het hoofd leunde te gen den muur en hij sloot de oogen. Hy zal wel voorbijgaan, die golf, hij zal wel voorbijgaan, probeerde hij zich zelf gerust te stellen. Toen omving hem duistere nacht. XV. In de opera werd dien avond „Martha" opgevoerd. Mevrouw Dora Troilo zat iederen avond in een van de duurste loges. Zoolang ze voor het Gemeentehuis „hing", vertoonde ze zich in het publiek slechts alleen. Haar neer Rispeter, haar bruidegom, was naar Aken en kwam pas met de bruiloft teiuig. Nu haar stiefzoon zoo kras tegen haar opgetreden was, moest ze er om denken, dat er wel eens praatjes over haar in omloop konden zyn en daarom wilde ze gedurende baar ondertrouw zoo voorzichtig mogelijk zijn. Als mevrouw Troilo de „Laatste roos'' hoorde zingen, smolt ze altijd weg in weeke sentimentaliteit en ook nu nog neuriede ze de melodie natuurlijk valsch. Toen haar mooie rijtuigje een bruidsgeschenk van Rispeter bergop waarts ging, verviel het paard in stap. Mevrouw, die haar kostbare shunksman- tel aan had en groote diamanten knop pen in de ooren had schitteren, maakte nu een praatje met haar koetsier, den ouden getrouwen Ulrich. Daar in de Dietenmuhle hebben ze nog in bijna alle kamers licht aan. Ik zou hun lichtrekcning ook niet graag beta len! Ulrich, viel ze zich zelf haastig in de rede, stop eens even. Het rijtuig kwam juist voor den ingang van het Sanatorium tot stilstand. Het schijnt er vol te zyn, dat de gas ten ook al buiten slapen, zei de oude koetsier op zijn manier grappig. Zeg, zie je niet, wie het is? Daarom heb ik je juist laten stilhouden. Zielsgelukkig met de sensatie zei ze: Dat is immers gi-ootpapa! De edele heer schijnt een klein stukje in zijn kraag te hebben Drommels ja. Vanmiddag is hij met zijn geliefde buurvrouw uit rijden ge gaan. Ulrich kende den toon, waarop mevrouw graag over de buren hoorde praten. In een gehuurde landauer. Mevrouw Troilo zette een hooge borst. Ja, een eigen auto of rijtuig schijnt er toch nog niet af te kunnen, al scheppen ze op, alsof er voor hun vlammende Ka- trientje nog nooit een bloem op de we reld gegroeid is. De portier had het rijtuig hooren stil houden en kwam naar buiten. Hy dacht, dat het huiswaarts keerende gasten wa ren. maar herkende direct mevrouw Troilo. Ulrich herhaalde zyn mop van daar net en wees met den zweep naar den be- wegingloozen man. Misschien heeft meneer wel een koudwaterkuur noodig na zijn avondpar tijtje, zei mevrouw Troilo in haar beste humeur. Vraag het hem maar eens. Adieu. Lachend leunde ze weer achterover in de kussens. Het paard zette een gange tje er in. De portier bekeek den slapenden man eens goed. Maar dat was toch de schoon vader van mevrouw Troilo! Ze moest hem toch vast herkend hebben! Hij klopte den ouden man op den schouder. Ten minste die paar meter naar zyn huisje hadden ze hem toch wel kunnen meenemen. O ja, nu herinnerde hij zich den breuk tusschen de twee families, waarover in Sonnenberg indertijd zooveel was ge praat. De oude Balthazar Troilo scheen vasl te slapen. Wat zou hij doen? Zijn post in de portiersloge mocht hij nu niet verlaten, want de gasten, die naar den schouwburg geweest waren, konden direct thuiskomen. Slot volgt.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1