Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
Man en vrouw zijn één
■Jli&lL;
GEMEENTERAAD.
iilt'ljksehr en Liifslriatsrke Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG-
Brieven, Ingezonden stukken, gelden en»
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Prijs der Advertentifin:
20 cent per regel; minimum 1.50
Bi] contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur
is ons besit *iJn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
SPRANG-C APELLE.
Havenmeesters. Trampact.
Streekplan. Kantongerecht
Waalwijk.
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente Sprang-Capelle, gehouden
op Vrijdag 30 Dec. 1932. onder Voorzit
terschap van Burg. Meijer.
Secretaris de heer v. d. Berg.
Afwezig de heeren weth. Middelkoop en
de Rooij.
Aan de orde:
1. Ingekomen stukken.
Van Ged. Staten besluit tot verdaging
der beslissing op de gemeentebegrooting
en goedkeuring van het raadsbesluit tot
verkoop der O.L.S. te Sprang.
Proces-verhaal van kasopname hij den
gemeente-ontvanger. De kas werd in ordo
bevonden.
Van J. L. van Santen mededeeltng dal
hij zijn benoeming tot lid van het Burg.
Armbestuur aanneemt.
Van Ged. Staten concept-besluit tot
nieuwe vermindering van jaarwedden
van burgemeester, secretaris en ontvan
ger in verband met de kosten van ambts
woningen.
Daar deze kwestie voor deze gemeente
van geen beteekenis is, wordt het stuk i
voor kennisgeving aangenomen.
Streekplan „De Meg erg
Van den Comm. der Koningin in deze
provincie is een verzoek ingekomen tot
toetreding tot het streekplan De Meijerij.
De Voorzitter zet in het kort de bedoe
ling van het streekplan uiteen. B. en W.
vinden het gewenscht, dat tot toetreding
wordt besloten, al heeft de gemeente er
mogelijk geen direct belang bij.
Dhr. Verheijden vraagt of de vertegen
woordiger der gemeente in de commissie
de burgemeester moet zijn.
De Secretaris antwoordt, dat alleen de
burgemeester of een ander lid van het
college van B. en W. daarvoor in aan
merking komt.
De heer Michaël wijst erop. dat het
voor vele dingen gewenscht kan zijn dat
de gemeente medezeggenschap heeft.
Spr. vindt deze medezeggenschap al
aanstonds gewenscht, nu er sprake is
van de opheffing van het kantongerecht
te Waalwijk. Het is spr. opgevallen dat
Sprang-Capelle gedacht is in het streek
plan „de Meijerij", terwijl de gemeente
voor de justitioneele indeeling naar Bre
da moet. Spr. vindt dit niet juist en zon
daarom graag zien dat er van den Raad
actie uitging om het Kantongerecht te
Waalwijk te behouden, al of niet middels
het streekplan. Aansluiting hij het Kan
tongerecht te Breda acht spr. ondoen
baar, daar de afstand groot is en er geen
enkele verbinding bestaat. Spr. zou daar
om zooveel mogelijk aandringen op het
behoud van Waalwijk, zoo dat echter niet
mogelijk blijkt, dan wil spr. actie voeren
om niet bij Breda maar by 's-Bosch aan
Ie sluiten, met welke stad de verbindin-
j gen beter zyn.
Spr. is voor toetreding tot het streek-
I plan „De Meyerij".
De Voorzitter zegt, (lat van B. en
reeds een schrijven is uitgegaan naar den
commissaris betreffende de kantonnale
indeeling. Daarin is erop gewezen dal
deze gemeente totaal geen verbinding
heeft met Breda, echter wel met 's-Bosch.
Toen van Waalwijk actie is uitgegaan tot
behoud van dit kanton, is daaraan on
middellijk adhaesie betuigd.
j Weth. v. d. Willigenburg zou het niet
overbodig achten als de Raad nog een
schrijven aan de Tweede Kamer zond
met het verzoek om Waalwijk te hand
haven. Men zou dan andere gemeenten
in de gelegenheid kunnen stellen het
1 adres te steunen.
i Dhr. Verheijden is het met dit idee
eens, doch hij heeft de ondervinding, dat
dergelijke verzoeken linea-recta de prul-
Iemand ingaan. Dat is'hem reeds geble-
j ken hij de vereeniging der gemeenten,
toen telegrammen verzonden werden,
waarvan men op het Departement niets
te weten kwam. Spr. vindt het daarom
heter, dat een deputatie uit den Raad de
zaak op het departement gaat bepleiten.
Spr. wil niet alleen ageeren voor het be
houd van Waalwijk, maar ook van Heus-
den. Hij gelooft, dat van heel de zaak toch
i niets zal komen en dat ten slotte heide
kantons zullen blijven beslaan. Er moet
bezuinigd worden, maar spr. is van mee
ning, dat dit beter kan geschieden op an
dere dingen dan op justitie, dit lijkt op
niets.
Spr. wil het voorstel-Michael wel steu
nen, doch op voorwaarde, dat ook be
houd van Heusden gevraagd wordt.
De heer Michael zegt, dat deze gemeen
te bij behoud van Heusden niet het min
ste belang heeft.
Dhr. Verheijden meent van wel, voor
namelijk in pachtkwesties.
De Voorzitter is van meening, dat men
van hieruit beter naar 's-Bosch kan dan
naar Heusden. Spr. zegt, dat Waalwijk
gesteund moet worden.
Dhr. Michael wil het voorstel-van Wil
ligenburg steunen. Hij acht er niets te
gen dat een onderhoud wordt aange
vraagd bij den Minister van Justitie. Spr.
zelf verklaart zich daartoe heel graag be
reid, niet om zichzelf op den voorgrond
te stellen, doch om de zaak te dienen.
Heusden wil spr. buiten beschouwing
laten, want hij vreest, dat wie te veel
I vraagt, heelemaal niets zal krijgen.
Dhr. Dalmayer verklaart zich voor een
dergelijke actie als dhr. Michael bedoelt.
Spr. wijst erop dat verschillende organi
saties er reeds bij Kamerleden op liebbeu
aangedroifgen Waalwijk te behouden.
De heer Michael zegt dat Waspik in
hetzelfde geval verkeert als Sprang-Ca
pelle, hij zou daarom trachten met deze
gemeente samenwerking te verkrijgen.
De heer Boer vraagt of de toetreding
tol het plan de gemeente niet verder ver
plicht dan tot betaling van 2* cent per
inwoner.
De Secretaris licht toe dat ook het uit
breidingsplan er van afhangt. Komt het
streekplan tot stand, dan geldt dit tevens
als uitbreidingsplan voor de gemeente,
tenzij die natuurlijk reeds een dergelijk
plan ontworpen heeft.
De heer Verheijden heeft hooren zeg
gen dat in een andere gemeente er men-
schen zijn die de waarde hunner onroe
rende goederen door het streekplan om
laag zien gaan. Als dat hier ook het ge
val zou zijn, vindt spr. het zeer bezwaar
lijk.
De Secretaris zegt, dat dergelijke be
zwaren kunnen worden opgeheven, wan
neer de gemeente een eigen uitbreidings
plan ontwerpt.
De heer Verheijden merkt op dat de
raad te waken heeft voor de belangen
der gemeente en niet voor die der pro
vincie. Hij acht het gewenscht dat de
raad in deze „bezint voor hij begint" en
wijst er op dat het langs verkeerswegen
b.v. verboden zal zijn binnen 16 M. uit
de kruin van den weg te bouwen. Spr.
zou daarom liever eerst de kat eens uit
den hoorn kijken.
De heer Michael acht het wenschelyk
dat eerst een gemeentelijk uitbreidings
plan wordt vastgesteld en dat daarna pas
wordt toegetreden.
Besloten wordt voo.rloopig nog niet toe
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Mrs. Patrick MacGill.
(Nadruk verboden).
4.
te treden.
Het voorstel Michael betreffende de
kantongerecht-actie wordt met algemee-
ne stemmen aangenomen.
Van P. de Waal is 'n adres ingekomen
met verzoek om zyn zoon voor rekening
der gemeente naar een school voor zwak
zinnige kinderen te sturen. De kosten
zullen 550.per jaar bedragen.
B. en W. meenen niet op dit verzoek
te moeten ingaan.
De heer Kraak zegt dat hek kind abso
luut zwakzinnig is. Spr. is van meening
dat hier iets gedaan moet worden, opdat
het kind later op zijn eigen beenen zal
kunnen staan. Spr. wijst er op dat er
voor het onderwijs zooveel geofferd
wordt. Hij zou daarom graag zien dat B.
en W. met adressant in overleg treden
om te hooren of hij in staat is zelf ook
in de kosten te betalen.
Het zon z.i. treurig zijn als men een
dergelijk kind niet bijstond.
Weth. v. d. Willigenburg voelt even
goed medelijden met het kind, maar hij
acht het nu, nu het kind nog pas 4 jaar
is, nog geen tijd om in te grijpen. Het
komt immers dikwijls voor, dat kinde
ren op dien leeftijd teekenen van zwak
zinnigheid toonen, terwijl ze later toch
heel goed mee kunnen. Spr. vreest, dat
hier een precedent gesteld zou worden,
daar nog verschillende andere kinderen
in aanmerking zouden komen voor deze
ondersteuning.
Dhr. Kraak zegt, dat hel kind reeds 7
jaar is. Hij wijst op de hooge uitgaven
die gedaan moeten worden voor de kin
deren die naar H.B.S. of Gymnasium
gaan.
Weth. v. d. Willigenburg merkt op dat
deze vergelijking niet mag worden ge
trokken, omdat d<? gemeente tot de sub
sidies aan scholen verplicht is. Spreker
heeft er geen bezwaar tegen de zaak aan
te houden en met den betrokkene te be
spreken. Hij wijst er echter op, dat B. en
W. zich daarmede tot niets verplichten.
Dhr. Dalmayer zegt nog, dat bij het
toezicht op het onderwijs gebleken is. dat
vele kinderen niet mee kunnen en feite
lijk naar een inrichting voor bijzonder
onderwijs gestuurd moesten worden.
Dhr. Vos wil het stuk aanhouden om
er met adressant over te spreken.
Daartoe wordt besloten,
j 2. Vaststelling verordening regelende
het verhaal van pensioensbijdragen op
de ambtenaren in dienst der gemeente.
De Voorzitter zegt, dat in de vorige
vergadering in principe werd besloten
het verhaal op te voeren tot het maximum
n.l. 8.5 pet.
B. en W. hebben hieromtrent, volgens
de bepaling in het ambtenarenreglement,
de betrokken organisaties gehoord. Deze
staan afwijzend tegenover de verhooging
doch ondanks dat stellen B. en W. voor
het verhaal van 8.5 pet. toch toe te pas
sen.
Daarmede gaat de Raad accoord.
Havenmeesters.
3. Regeling bezoldiging Havenmees
ters 1933.
In de vorige vergadering werd deze
kwestie aangehouden om B. en W. in de
gelegenheid te stellen overleg te plegen
met de havenmeesters.
De Voorzitter zegt, dat de Capelsche
havenmeester genegen is met de voorge
stelde verlaging accoord te gaan, doch
dat de functionaris voor Labbegat er geen
genoegen mee neemt; tot nog toe was de
vergoeding 10 pet. van de geinde haven
gelden. Voorgesteld wordt de vergoeding
te brengen op 5 pet. met een minimum
van 75.voor Gapelle en 75.voor
Labbegat.
Dhr. Kraak vraagt of deze maatregel
de gemeente voordeel zal opleveren.
Weth. v. d. Willigenburg meent, dal
dit reeds voldoende blijkt uit het feit, dat
de havenmeester voor Labbegat zyn ont
slag neemt als de verlaging wordt door
gevoerd.
Breng ze in het weeshuis, zou meo
kunnen zeggen, maar daarvoor werd
z.eer terecht de voorkeur gegeven aan
kinderen van hen, die voor hun vader
land gevallen waren.
Er scheen voor de eenzame, onbemid
delde weesjes niets anders over te blij
ven dan het armenhuis en bij die gedach
te overlegde Hetty niet langer, al flikker
de er ook een strijdlustige blik in haar
heldere oogen. De gedachte aan de twee
lingen, die tevreden boven aan het spe
len waren, hielp haar om de verdere
liefkoozingen van Max Reiss te verdra-
gen.
Wees maar niet bang voor me, Het,
ik zal je niet bijten. Als je maar lief voor
me bent, zal ik uit je hand eten!" zei de
oudere man, die zich eigenlijk voor zijn
houding had moeten schamen.
Zijn vader was een groote verkwister
geweest, zoodat zijn kinderen zelf zoo'n
beetje voor hun opvoeding hadden moe
ten zorgen. In de laatste tien jaren ech
ter, had Max Reiss geld gemaakt en was
eigenaar van een reeks weelderig inge
richte kantoren in Finsbury.
Hij adverteerde handig en uitvoerig en
aan een dezer schijnbaar menschlieven-
de advertenties had mevrouw Loring
haar kennismaking met den listigen
schurk te danken, met den man, die meer
zelfmoorden op zijn geweten had dan
eenig ander geldschieter in Londen.
In dit stadium van zijn loopbaan zou
een lieftallige, goed-opgevoede vrouw n
groote aanwinst voor zijn zaak zijn. Hy
zou dan waarschijnlijk wel .wat jongelui j
bij zich thuis kunnen inviteeren en een
hoop visch vangen in de netten, die de
onschuldige handjes zijner vrouw konden
uitgooien.
Zullen we dan zeggen, over 14 da
gen?, herhaalde hij, terwijl hij met moeite
uit zijn stoel opstond en neerkeek op het
stille, ongelukkige kleine figuurtje in 't
zwart, dat het meest versteende hart nog
tot medelijden zou hebben bewogen.
Heel goed, antwoordde Hetty met
een vermoeide stem, die niet bij haar
leeftijd paste. Haar verloofde boog zijn
grijzend hoofd tot haar neer en kuste
haar opnieuw.
Ga vroeg naar bed vanavond, kind
lief, en zorg, dat er wat kleur op je wan
gen komt, zei hij zoo vriendelijk als hij
maar kon.
Toen Hettv de buitendeur in het slot
hoorde vallen, wierp zij zich voorover
op de sofa en gaf zich teugelloos aan haar
verdriet over.
Veertien dagenmaar veertien
dagen!, kreunde zij telkens weer. Haar
ellende was te groot om door tranen ver
licht te kunnen worden. Maar de vreese-
lijke uitdrukking in de jonge oogen ver
schrikten het dienstmeisje, dat aan de
deur klopte en toen zij geen antwoord
kreeg, naar binnen keek.
Eh daar is een heer voor U, juf
frouw. Zal ik zeggen, dat U niet thuis is?
zei het meisje op meewarigen toon.
Wie is het?, vroeg Hetty met een
holle, dofklinkende stem.
En toen was het, alsof alles uit haar
klein wereldje rollend, krakend en don
derend op haar afkwam en midden in
dit helsch concert klonk de stem van het
meisje, dat voor de derde maal herhaal
de:
Het is een jonge meneer in uniform
en zijn naam is Jonkheer Jack Perivale.
6.
Wil je mijn vrouw wordent
Eh.eh.u moet mij niet kwa
lijk nemen, dat ik bij u kom, juffrouw
in hun lof over „Zij"-crême. Zij is inderdaad
even onmisbaar voorde verzorging van huid
en teint der vrouw, als voor den man die op
pijnloos, spiegelglad en onberispelijk scheren
gesteld is. In prijzen van 20—75 cent.
Dhr. Michael vindt het gewenscht dal
de oudste veldwachter op pensioen
wordt gezet wegens zijn hoogen leeftijd.
Spr. meent, dat met 2 veldwachters wel
volstaan kan worden en mocht dat niet
het geval zijn, dan acht hij het beter er
een jonge kracht bij te nemen.
I)e Voorzitter zegt, dat ook de Com
missaris der Koningin gevraagd heeft of
niet met 2 veldwachters volstaan zou
kunnen worden. Spr. zelf vindt het ter
rein voor 2 man te groot. Hij wyst er
echter op, dat de gemeenteraad daaraan
niets te vertellen heeft, daar de commis
saris de veldwachters benoemt en ont
slaat.
Weth. v. d. Willigenburg acht deze
kwestie van te groot belang om er aan
stonds een beslissing over te nemen. Hy
zegt daarom toe dat B. en W. de zaak
ernstig zullen overwegen en in de vol
gende vergadering met een voorstel ko
men.
Dhr. Michael constateert tot zyn ver
heugenis, dat zijn voorstel thans in be
tere aarde valt dan den vorigen keer, toen
het stilzwijgend gepasseerd werd.
Dhr. Verheijden komt terug op de ha
venkwestie. Hij wil deze zaak aan B. en
W. overlaten, daar een der havenmees
ters wellicht ontslag zal nemen.
Weth. v. d. Willigenburg zegt, dat dit
onnoodig is, daar Gouda reeds gezegd
heeft, dat hij zijn functie op de nieuwe
voorwaarden niet meer zal aannemen.
Het voorstel-B. en W. wordt aangeno-
Loring.
Die kalme, eenvoudige schooljongens
achtige en onhandig uitgesproken woor
den kwamen als van een verren, verren
afstand tot het kleine ineengedoken fi
guurtje in den grooten leunstoel.
Het is niet waar.... het kan niet
waar zyn! Ik weet hetik zal dadelijk
wel wakker worden!
Zulke onsamenhangende gedachten
joegen wild door Hetty's vermoeid brein,
het scheen zoo volmaakt onbegrijpelijk,
dat hij Lady Olga Purnell's vriend
hier by haar stond, in haar kleine kamer
waarin hy zoo groot, zoo sterk <?n zoo
mannelijk scheen.
Maar de diepe vriendelijke stem, die
bijna afgodisch vereerd was door vier-
honderd mannen in de bemodderde loop
graven, sprak weer:
Ik ben gekomen om U te vertellen,
hoezeer het my speet van Madame Es-
telle te hooren ik was daar vanmid
dag dat U niet meer in haar dienst
bent. Ikmaar wat drommelik
kan geen stadhuiswoorden spreken en
de waarheid in een zilverpapiertje wik
kelen. Ik ben gekomen om U te vertellen,
dat ik gehoord heb, welke beestachtige
beschuldiging er tegen U is ingebracht.
Jack Pcrivale's blauwe oogen vlamden
van woede en zyn smal, bruin gezicht
was met een donkeren blos bedekt.
Het is niet gemakkelijk voor een jongen
man van vijf en twintig jaar, die hope
loos en hartstochtelijk verliefd is, kalm
te blijven toekijken, wanneer het meisje,
dat hij bemint, van diefstal beschuldigd
wordt.
Zooals alle sterke, impulsieve naturen,
was Jack Perivale een man uit één stuk
en die hoedanigheid had hem als offi
cier in Frankrijk zooveel onschatbare
diensten bewezen.
Toen Lady Olga hem op kouden, spot-
tenden, wra'akzuchtigen toon had verteld
dat juffrouw Loring wegens diefstal ont
slagen was, had zich een woede van hem
meester gemaakt, even primitief harts
tochtelijk als van de oude holbewoners.
Niet denkende aan eenige conventie of
aan het beheerschen zijner woorden te
genover een dame, was hij bleek van
woed® uitgevallen: „Het is een lengen
een regelrechte en gemeene leugen! Het
gezicht van dat meisje is zoo eerlijk als
goud en zoo rein als een lelie. Wie die
aanklacht tegen haar heeft ingediend is
een leugenaar!
Maar Jack, ga je niet een beetje te
ver! Je schijnt buitengewoon veel belang
in dat winkeljufje te stellen. Mag ik vra
gen of ze soms een persoonlijk vriendin
netje van je is?
Haar toon was bijtend sarcastisch en
ijskoud; maar haar hart was gelijk een
ziedenden, vlammenden vulkaan.
Ik ben een dwaas geweest om het
hem te vertellen een domme, malle
dwaas! Inplaats van haar uit zijn ge
dachten te verbannen, heeft haar ver
dwijnen de vlam zijner belangstelling al
leen maar aangewakkerd. Het zou veel
verstandiger geweest zijn als ik mij van
den domme gehouden had en madame
Estelle een of ander verhaal had laten
opdisschen.
Maar nu was het te laat. Jack had Ma
dame Estelle opgezocht die hem met veel
schouderophalen en spijtbetuigingen had
verteld, dat juffrouw Loring niet meer
bij haar in betrekking was, dat zij inder
daad oneervol ontslagen was.
Zij was zoo verstandig, hem niet te
vertellen, dat het ontslag van Hetty te
wijten was aan het heftige optreden van
Lady Olga Purnell.
Haar cliënte zou het misschien minder
aangenaam vinden, indien haar naam
met deze geschiedenis in verband werd
gebracht.
In een uitbarsting van ridderlijke woe
de bad Jack tegen Lady Olga gezegd:
Zeg Olga, herinner jij je dat snoe
zige verkoopstertje uit je hoedenwinkel?
Dat meisje, dat je juffrouw Loring roem
de? Ik heb juist gehoord, dat zij veertien
dagen geleden ontslagen is, beschuldigd
van diefstal.
Ik weet het; zij was waarschijnlijk
niet beter dan de rest van haar soort; ik
vind, dat zij 'n absoluut onbetrouwbaren
indruk maakt, en het kwaadaardig schep
sel, dat Hetty's ontslag bewerkstelligd
had, leunde onverschillig achterover in
haar stoel, bekeek haar gepolijste nagel
tjes en trok een gezicht of de heele zaak
haar niets aanging.
Dank zij de groote zelfbeheersching,
die hij gedurende den oorlog had leeren
beoefenen, kon hij zich inhouden om niet
op stel en sprong te verklaren, dat hij 't
meisje, wat hij slechts een paar maal
gezien had, liefhad.
Zy zal denken, dat ik gek ben wan
neer ik zeg van een meisje te houden,
dat een volkomen vreemde voor mij is.
Deze voorzichtige gedachte kwam eerst
later bij hem op. Nu moest hij op zijn
tong bijten om den vloed van hartstochte
lijke woorden, die hem naar de lippen
drongen, tegen te houden.
Hij rende het huis uit, nam een taxi
naar Bond-Street en rustte niet alvorens
men hem daar Hetty's adres had opge
geven.
Het duurde eenigen tijd eer bij genoeg
moed verzameld had om den bus naar
Hampstead te nemen en den langen weg
te bestijgen, die naar het aardige kleine
huisje leidde, vanwaar men den geheelen
heuvel overzien kon.
Langer dan een half uur drentelde hy
mismoedig op en neer, keek naar de ra
men totdat hij het patroon der gordij
nen uit zijn hoofd kende en vroeg zich
af, wat hij zeggen zou, welk voorwend
sel hij kon aangeven voor zyn komst, in
geval hij ontvangen zou worden.
En nu hij dan werkelijk bij het meisje
was, dat dag en nacht zyn gedachten ver
vuld had, bloosde hij als een schooljon
gen en flapte er de eerste de beste woor
den uit, die hem in den zin kwamen.
Zij zag er zoo teer en aandoenlijk uit,
met haar glanzend blonde haar en blanke
hals, in een eenvoudig zwart japonnetje
en Jack Perivale dacht, hoe heerlijk het
moest zijn dien hals met kussen te bedek
ken en dat lieve, kleine kopje te streclen,
dat zoo levendig afstak tegen den donke
ren achtergrond van den hoogen leun
stoel, waarin zij gezeten was.
In koortsachtigen haast renden al deze
gedachten door zijn brein, terwijl Hetty,
van de eerste verrassing bekomen, naar
woorden zocht.
Wordt vervolgd.
