Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Terag naar het lanl FEUILLETON Balans Uitverkoop Mol. rïïLïii'ïmTi: IN PURÖL Winkelnieuws. Voor. i Ruwe handen der MOL blijft goedkooper 7. Doos 30 en 60 ct. BINNENLAND. Nieuwe Waterweg: 1932 11.587 18.206.634 1931 13.563 22.627.111 Verschil 1.976 4.420.477 Rotterdam 1932 9.368 14.407.205 1931 10.759 17.568.462 Verschil 1.391 3.161.257 Hamburg 1932 18.629 18.253.158 1931 20.498 20.870.412 Verschil 1.152 2.313.358 Antwerpen 16.716.733 1932 9.407 1931 10.559 19.030.091 Verschil 1.152 2.313.358 Toelating werkverschaffingen gehuwden. NUMMER 3. ZATERDAG 7 JANUARI 1933. 56e JAARGANG Waalwybscne en Langstraatsche Courant. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden ens. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p, post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur ta ons besit lijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. De stad, de groote stad, trekt velen tot zich. Velen die er onder gaan, velen die er teleurgesteld worden, velen die te laat inzien, dat men in de veelgesmade provincie en op het nog meer gesma de platteland zelfs in armoed en juist in armoed nog beter kan zijn. Het is genoeg bekend, dat zonder geregelden nieuwen bevolkingstoevoer vanaf het land de groote stad het on mogelijk bolwerken kan. Maar minder is het bekend, schrijft I)r. A.(rts) in de N. T. Crt., dat het 'r. vast te stellen feit schijnt, dat de wer kelijk begaafde menschcn in hoofd zaak van het land komen. Natuurlijk moet men dat niet aldus verstaan, dat er in de groote stad geen begaafden geboren worden, maar de statistiek schijnt uit te wijzen dat het platteland het grootste contingent van meer dan gewone menschen levert. Deze zaak is onderzocht. Odin heeft het voor Frankrijk gedaan, Ellis voor Engeland en professor Fritz Grese voor Duitschland. Er is een naamboek uitgekomen met tienduizend namen van leidende per soonlijkheden in Duitschland. En wat blijkt er o.a. uit? Van al die 10.000 is in het alge. meen de geboorteplaats elders dan in de groote stad. De meest uitblinkenden komen uit dorpen en kleine sleden. 63 pet. der voornaamste theologen, 73 pet. der meest bekende paedagegen, 43 pet. der groote beeldhouwers, 54 van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van Mrs. Patrick MacGill. (Nadruk verboden). a. Het is erg vriendelijk van U, bij mij te komen, mijnheer Perivale. Ik weel, dat u Lady Olga's vriend is. Heeft zy u soms gezonden om mij te zeggen, dat zij ge merkt heeft, dat zij zich heeft vergist en dat ik haar diamanten speld niet gesto len heb? Hetty's stem was ernstig en overtuigend en bekoorde den man, die naar haar luisterde, zooals nog nooit eenige muziek hem bekoord had. Maar haar woorden vervulden hem met woede en verbazing. Was het Olga, die het meisje van diefstal had durven beschuldigen? Neemt U mij niet kwalijk, juffrouw Loring, maar ik begrijp u niet heelemaal. Heeft Lady Olga Purnell U beschuldigd iets wat haar toebehoorde, gestolen te hebben en was het door haar. dat U ont slagen werd? Ja, zeker, antwoordde Hetty met verhoogden blos en groote oogen. O, maar als dat zoo is, zal ik naar haar toegaan, haar overtuigen, dat haar veronderstelling belachelijk is en dan zal Madame Estelle u haar excuses aanbie den en u terugnemen. Oh, mijnheer Perivale, doet u dat als 't u blieft niet, komt u niet tusschen- beide terwille van my. Want, ziet u ik zou toch niet terug kunnen gaan. Moe der is pas gestorven en nu moet ik voor mijn kleine zusje en mijn zieke broertje zorgen. Tranen sprongen in haar oogen bij de pet. der wijsgeeren, 60 pet. van alle beroemde kooplieden, groote indu- strieelen, zoölogen, wiskundigen, ar chitecten, enz., zijn uit de kleinste stad. En dit is niet slechts in den laatsten tijd aldus. Er is een studie van Gerlach, een geleerde, die zich met stam- en ras- kunde heeft beziggehouden. Hij com stateert, dat het tusschen 1500 en 1850 aldus is geweest, dat men wel van een vaste wet kan spreken, dat de begaaf den meest van buiten komen. De gezondste koppen stammen dus van het platteland en uit de kleinere steden. Natuurlijk moet men uit dit feit be hoorlijke gevolgtrekkingen maken. Onder meer deze, dat de bevolkings politiek, die er zich op toelegt de men schen naar het land terug te brengen of te zorgen dat het platteland niet leeg loopt, aanmoediging verdient. Wanneer het land verlaten wordt, is de cultuur ten ondergang gedoemd. Historisch staat dit vast, maar een der verklaringen ligt in de boven aan geduide statistiek. In zoover is het een gunstig ver schijnsel, dat er tegenwoordig 'n hang is naar de natuur. De verkeersmiddelen maken trou wens dat er mogelijkheden zijn om land en groote stad te combineeren. Meer en meer begint men in te zien dat de jeugd moet opgroeien tusschen bloemen en vogelen en dat huiten de jeugd het best voor den levensstrijd gestaald kan worden. Wij lazen dezer dagen ergens een klacht over de zenuwachtigheid cn de verstrooidheid van grootestadskinde ren op de scholen. De schrijver wilde ze verplaatsen, wat den belastingbeta ler gespaard moge blijven. Maar de klacht wijst in de richting terug naar het land! Dit mogen ook zij bedenken, die, op welke manier dan ook, medewerken tot het centraliseeren van goede krach ten en cultuurmenschen in de groote stad. Wat dit betreft moge ieder begaaf de in de provincie bedenken, dat het even veel beteekent het brood te bre ken voor de kleinen en eenvoudigen herinnering aan de moeder, wier stem zy nooit meer zou hooren en een ervan ontsnapte cn druppelde langs haar blee- ke, smalle wang. Jack Perivale zag het en geen man ter wereld is sterk genoeg om onbewogen de tranen te zien van haar, die hij be mint met al het vuur der eerste liefde. Liefde redenaart niet het zou geen liefde zijn wanneer zij dit wel deed; zij handelt bij ingeving, zij is een kracht, die boven iedere beheersching en controle staat. Alles vergetend behalve die liefde, die als een vurige vlam in zijn binnenste brandde, strekte Jack Perivale zijn ar men uit en trok het eenzame, bedroefde wezentje naar zich toe. Denk niet, dat ik stapelgek ben, Hetty, maar probeer geduldig naar mij te luis teren. Ik heb je lief gehad vanaf het eer- ?.'.e 9°Sen^)^'i' dat 'k ie gezien heb. toen jij die malle hoeden van andere vrouwen stond te passen. Maar nooit hoef je zoo iets meer te doen. Geef me eerst de ge legenheid, je mijn liefde te bewijzen en als ik dat heb gedaan, wil je dan mijn vrouw worden? Juist toen Jack Perivale deze vraag stelde, trad Max Reiss onverwacht de kamer binnen en bleef onbeweeglijk staan. Hy staarde het tweetal aan met wijde oogen en geopenden mond, als een schelvisch op het droge. Plotseling verhelderde een wild, byna wreed besluit zijn onbeweeglijk gezicht. De stelregel, die hij na lange jaren van ervaring voor zichzelf had toegepast was: Als je bij een vrouw iets bereiken wilt, wacht, dan, bespied haar en doe of je een heilige bent; dat helpt beter dan wat ook. Houdt je van hem, Hetty?, zeide hij met een vreemd kalme, onbewogen stem. Hetty knikte; haar hart bonsde als 'n hamer en zy duifde niet te spreken. Er volgde een lange stilte, waarin de jongelui zich niet op hun gemak voelden. Jack verwachtte een ietwat melodrama tische scène, waarschijnlijk heftige ver wijten tegenover Hetty en bedreigingen van lichamelijk geweld tegenover hem zelf. Hetty wist niet wat zy te verwachten had; in haar hoofd en hart kookte een zoo wilde massa van emoties, dat zy niet meer dezelfde geleek. Zij wenschte, dat Max Reiss die vreeselijke stilte zou ver breken en toen hij dit deed, hadden zy en Jack, niettegenstaande den afkeer die zij jegens den man koesterden, meer medelijden met hem dan zy ooit met iemand anders gehad hadden. Ik geloof dat ik een oude dwaas ben geweest om te denken, dat een mooi jong meisje ooit van mij zou kunnen houden; maar liefde houdt geen rekening met leeftijd en ik hoopte haar te kunnen win nen, wanneer zij eens mijn vrouw zou zijn. Maar haar geluk gaat mij te veel ter harte, dan dat ik in haar weg zou willen slaan en alles wat ik zeggen kan is: God zegene jullie beiden en geve jullie het ge luk, dat jullie verdient! Ik zal hier niet om jammeren, maar het is een slag voor mij, die ik mijn leven lang zal blijven voelenAls je het goed vindt, zal ik nu maar weggaan, en met een haasti gen handdruk verliet de man, wiens wreede sluwheid en laag verraad de don kerste herinneringen in Hetty Loring's leven zouden achterlaten, het kleine huis je, gevolgd door de half beschaamde af scheidsgroet der jeugdige geliefden. Een zeer persoonlijke vraag. Lord Perivale van Kasteel Perivale, eigenaar van een der grootste bezittingen van Groot-Brittanië en een der mooiste heerenhuizen van Londen, zat alleen in zyn salon. Het was een prachtige kamer, bekleed met Spaansch bedrukt leer en gevuld met zeldzame en kostbare voorwerpen; met ebbenhouten kastjes, kostbare Oos- tersclie tapijten, gebeeldhouwde stoelen en weelderige sofa's. En toch, met al die pracht, die dooi het meest perfect getraind personeel op de meest perfecte wijze onderhouden werd, mankeerde er iets; de zachte, sub tiele vrouwenhand, die haar stempel op ieder huis drukt ontbrak. uit de provincie als voor de supcriori- teiten der groote steden. Wat bovenstaand blad schrijft over het cultureele leven, is ook van toe passing op den trek naar de steden voor zaken als anderszins. Evenmin als 't concentreeren van cultuurkrach ten op de steden wenschelijk is, zoo min is dat in handelszaken, in winkel concentraties of wat ook. Als men er kent dat het platteland een weldaad is, dan moet men er het leven niet al leen cultureel, maar ook zakelijk op zooveel mogelijke wijze bevorderen, dan moet men medewerken het platte land uit te rusten met die zaken die de levensbelangen ervan in zich slui ten, dan moeten niet alle instellingen van belang en noodzaak voor het plat teland naar de stad gedrongen wor den, omdat zooiets het platteland helpt ontvolken en den trek naar de stad be vordert, de menschen noodwendig haalt uit hun eigen milieu en ont neemt aan* hun eigen plaats en streek met al de nadeelen, zoowel op cultu reel, godsdienstig, maatschappelijk en financieel terrein. Dat mogen degenen, die mede lei ding geven en invloed hebben, wel be denken en ook onze Kamerleden zul len binnenkort weer kunnen getuigen of het hun ernst is ten opzichte van het platteland. Woorden zijn niet ge noeg, er moeten daden gesteld. Juist vanavond bleek dit duidelijk. -De oude edelman, die gedurende de afwe zigheid van zijn zoon dien middag een vrij ernstige hartaanval gehad had, was in een estemming om aan de toekomst te denken. Wat dit huis noodig heeft, is een vrouw en nu Jack ongedeerd uit den oorlog is thuisgekomen, wordt het hoog tijd voor hem om te trouwen en zich hier te vestigen. Ik moet vanavond eens ern stig met hem spreken, en de oude aristo craat, op wien Jack niet in het minst ge leek want Lord Perivale was klein, mager en eenigszins rossig stond op en liep met groote schreden het vertrek op en neer. Hij verwachtte zyn oude vriendin, de Hertogin van Rochester, met haar nicht je, Lady Olga, op de thee. Haar leven lang, sinds zij eenig oor deel des onderscheids had, was het meis je, wier eenige ambitie het was zijn schoondochter te worden, geleerd den ouden man aangenaam te zijn. Eigenlijk begon Lady Olga bang te worden en eenigszins ongeduldig, door verschillende redenen buiten haar schuld hadden haar ouders haar absoluut onbe middeld achtergelaten en was zij afhan kelijk van de liefdadigheid van haar tan te, die in den laatsten tijd herhaaldelijk toespelingen had gemaakt op de hooge kosten van het levensonderhoud en haar dringend had aangeraden een huwelijks aanzoek van Jack Perivale te bespoedi gen. Gedurende den oorlog was er nog een reden voor uitstel, maar die is nu voorbij. Heusch, kindlief, als je hem er niet toe kunt brengen zich te verklaren, moest je maar naar iemand anders uit kijken, was de wijze raad der wereld- sche, oude Hertogin. Lady Olga's donkere, schitterende schoonheid kwam op haar voordeeligst uit door het vuurroode costuum met wit bonten vos, dat zij droeg, toen zy bij Lord Perivale binnentrad. Het spijt mij zoo, maar tante moest met zware hoofdpijn naar bed gaan, zoo dat zij niet komen kon. Maar ik dacht, dat U het wel prettig zoudt vinden als Het scheepvaartverkeer van den Nieuwen Waterweg, Rotterdam, Hamburg en Antwerpen. Gedurende de maand December zijn te Hamburg binnengeloopen 1682 schepen met 1.598.205 netto tons tegen 1551 schepen met 1.648.026 netto tons in 1931. Wij laten hieronder een vergelijken den staat volgen van de havenbewe ging van den Nieuwen Waterweg, Rot terdam, Hamburg en Antwerpen over JanuariDecember. Terwijl thans onder bepaalde voor waarden reeds kostgangers van 21- jarigen leeftijd tot de werkverschaf fingen mogen worden toegelaten, kun nen tijdens hun werkloosheid gehuw- ik voor U kwam theeschenken.... zegt U maar ja, vleide het kleine aristocraatje, terwijl zij haar handschoenen uittrok en ze achteloos als een balletje oprolde, daardoor toonend, dat zij wit glacé hand schoenen gewend was niet meer dan een maal te dragen. Jack Perivale's vader nam ieder detail van haar slank, zorgvuldig gekleed fi guurtje en iederen trek van het donkere, mooie gezicht nauwkeurig in zich op. Als Jack zich niet haast, zal een an der hem voor zijn, dacht hij bij zich zelf. En plotseling kwam het in hem op, prachtige gelegenheid was om haar eens te polsen in hoeverre zij geneigd was de toekomstige Lady Perivale te worden. Zich tot haar wendend, terwiil zij haar glanzend hoofd over den suikerpot boog, zei hij ernstig cn vriendelijker dan hij gewoon was: Kindlief, zul je me vergeven, wan neer ik ie als vader een zeer persoonlijke vraag stel? Een vreemde ontroering maakte zich van Lady Olga meester en de donkere blos, die haar wangen overtoog. was niet het gevolg van kinderlijke bedeesdheid, zooals de oude man dacht, maar van groote innerlijke opwinding, want haar vlugge intuitie had haar doen begrijpen, wat komen zou. U weet wel, dat u mij alles moogt vragen, beste oom James, alles wa' u maar wilt, antwoordde zij met een lieve stem, zich in eerbiedige aandacht tot hem keerend en hem als familielid beti telend, waar zij eigenlijk geen recht op had, doch wat men haar vanaf haar pril ste jeugd geleerd had. De stem van den ouden edelman was bijna om medelijden mee te hebben, toen hij smeekend vroeg: Houd je van mijn jongen, Olga? Als hy je zou vragen, zou je dan „ja" zeggen? Het welgevormde hoofd boog zich ge heel in overeenstemming met de conven- tioneele begrippen, die de oude heer koesterde omtrent de houding van een vrouw in een dergelijk geval. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 1