Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
M
FEUILLE rON
t
Zij die zich met in
gang van 1 April op
dit blad abonneeren,
ontvangen de tot dien
datum verschijnende
nummers gratis.
UITGAVE:
PiHi der AdvertentiBn:
10 cent per regel; minimam 1.00.
1 WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentifin moeten Woensdag en
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Vrijdag dei morgens om uiterlijk 9 nar
ons be sit sfln.
GEMEENTERAAD.
KAATSHEUVEL.
De Winkelsluitingswet.
Benoem ng Raadscommissies.
Nieuwe Ve/bindingsweg.
Opsnbare vergadering van den raad
d^zer gemeente op Miandag 20Maart
1933 des avonds nalt ze/en.
Aangezien burgemeester van Besouw
door afwezigheid verhinderd is, fun.
geerd wethouder van der Horst als
Voorzitter deze vergadering.
Alle leden zijn aanwezig.
De notulen der vorige vergadering
worden onveranderd vastgesteld.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
Verslag der comm. tot wering van
schoolverzuim.
1. Schrijven van den Min. v. Econ.
Zaken en Arbeid be'.rtffdnde de Win
kelsluitingswet, waarin hij mededeelt,
dat geen aanleiding kan worden ge
vonden goed te keuren dat de kramen
staande aan den Roestelberg of op
plaatsen, welke met het oog op het
natuurschoon, gedurende de zomer,
maanden een belangrijk vreemdelingen-
bezoek hebben, op de werkdagen lan-
ger geopend blijven dan 8 uur. Wel
is hij bereid in zooverre tegemoet te
komen dat op de Zondagen in de
maanden Mei t/m Sept. deze kramen
8 achtereenvolgende uren, welke
dan in de verordening moeten zijn
aangegeven, mogen geopend zijn.
Met betrekking tot het open zijn der
sigarenwinkels op Zondag wordt
voorgesteld dit in verband met de
Ie verwachten wijzigingen voor het
oogenblik nog buiten behandeling te
laten 8. en W. wensc^en rich echt-r
aan het voorstel Ie houden.
De Voorzitter zegt dat dit schrijven
ook van belang is voor Si. Joachims-
moer gedurende den tijd dat daar
bedevaarien gehouden worden Alsdan
zullen de winkels daar van 9 tot
5 uur geopend mogen zijn.
De minister spreekt echter alleen
van winkels en niet van kramen B en
W. meenen echter dat het geen bezwaar
zal zijn de kramen onder winkels te
verstaan en dus ook dezelfde uren
open te stellen. De politie zal dan
met het standpunt van 8. en W. in
kennis worden gesteld.
De heer C. Ütngema^s meent dat het
uur van openstelling (9 uur) wat laat
is met het oog op bedevaartgangers
die weer vroeg huiswaarts keeren.
De Voorzitter zal aanvragen om vanaf
8 uur open te mogen zijn.
De heer Roestenberg zou het voor
de exploitanten en voor de bezoekers
beter vinden als de gelegenheden aan
den Roestelberg, die volgens den mi
ntster slechis van 12—8 uur mogen
open zlji, van 2 tot 10 uur mochten
open blijven, want des zomers is het
's avonds om 8 uur nog vrij vroeg en
om het middaguur is er gewoonlijk
nog niet veel volk. Men blijft zoo
doende toch binnen de toegestane 8
uren.
De Voorzitter betwijfelt of de mi
nister wei zal toestaan dat later dan
tot 8 uur wordt opengesteld. Het kan
in eik geval worden aangevraagd.
De heer Wtjdemans vindt hei staan-
geld voor kramen e. d. aan den
Roestelberg vrij hoog.
De Voorzitter zegt dat het van f 10 -
op f 15.— is gebracht doch dat daar
tegenover is bepaald dat aiieen aan
inwoners dezer gemeente vergunning
gegeven wordt en dal niet i persoon
alles mag verkoopen, maar de een
suikerwerken, de ander ijs, weer een
ander fruit enz. Op dte manier is
de concurrentie niet zoo groot en
achtten B. en W. een staangeld van
f 15- zeer billijk.
De heer Wtjdemans vraagt zich af
of de gemeente wel het recht heeti
daar staangeld te tuffen. De politie
verordening spreekt van kermis en
markt.
De Voorzitter zegt dat de gemeente
toch op eigen grondgebied al dan niet
vergunning kan geven tot verkoopen.
Aan deze vergunning kan zij de voor-
waards verbinden, dat men daarvoor
het bepaalde bedrag beiaalt.
De raad gaat hierna met het stand
punt van B. en W. accoord.
3. Adres van L. Affjurtit om ver
goeding in de reiskosten van zijo
leerplichtig kind voor h?t bezoeken
van de school met den Bijbel te Til
burg.
De Voorzitter zegt dat adressant
hierop volgens art. 13 der L. O. wet
recht heeft.
Nu hebben B. en W. bij de betref
fende Tramwegmaatschappij geïnfor
meerd naar de k'.:s*en van een abonne
ment. Een jaarabonnement is aan
merkelijk voordeliger dan een maand-,
kwartaal- of halijiar-abonnement.
Echter bestaal altijd de kans dat
adressant in dien tijd hier vertrekt.
De heer Roestenberg zou aan de
maa'schapplj vragen of bij vertrek naar
elders restitutie over het onverbrulkt
gedeelte van het abonnement plaats
vindt, zij het ook gedeeltelijk.
Bs-loten wordt een abonnement van
a jaar te nemen, wat ruim f 18
kost en de maatschappij te vrage of
eventueel restitutie zal plaats vinden.
4. Verzoek van het bes'uur der
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
bouwvereeniging om de f0 80 per
week. welke de huur van de veld
wachterswoning te Berkdijk meer be
draagt üan t 4.— voor rekening der
gemeente te nemen, evenals ook een
bedrag van f 157 50 dat als gevolg van
de betaling van f4 inplaats van
f4 80 tn den loop der jaren is ont
staan.
B. en W. stellen voor deze kosten
voor rekening der gemeente te nemen
daar deze woning ats amDiswoning
wordt aangemerkt.
De voorzitter licht nader toe waarom
de bouwvereentgtng zoo laat met dti
verzoek gekomen ts. Vroeger ts door
den Z Eerw. heer Pastoor van Berkdijk
t 50 per week voor deze woning
bijgepast, maar toen hem de laatste
maal een kwitantie over een flinke
periode werd gepresenteerd, vond hij
Mei onoillijk oat die oude toestand
altijd besicndlgd bleef en zag er van
af om nog verder deze I 0 50 per week
bij ie beiaten. Nu is de vraag: moet
deze woning als veldwachterswonlng
worden aangewezen, dan Is de gemeente
verpiicnt die 10 80 per weck bij te
passen. Is dat mei nei gevat dan moei
de veldwachter voortaan 14 80 inplaats
van 4.— betalen, maar kan er dan
desgewenscht ook uitgaan en gaan
wonen waar hij het lietst wil. Hij kan
dan niet meer, zooais thans, verpttcni
worden om daar tn het centrum van
Btikdijk te wonen.
De raad voeli er algemeen voor om
de woning als veidwactilerswonlng
aan te wijzen en wordt dan ook na
eenige discussie besloten die 10 80
per week voor rekening der gemeente
ie nemen.
5. Schrijven van het gemeentebe
stuur van Ambt Hardenberg met
verzoek adhaeste te betuigen aan het
besluit van den raad dier gemeente
om bij de regeering aan te dringen op
vermindering van het bedrag der be
lastbare oporengst der ongebouwde
eigendommen.
De heeren Maas en Dingemans
meenen dat er ailes voor Is hieraan
aohaesie te betuigen, daar het genoeg
bekend Is noe zwaar de boerenstand
getrtffen wordt.
De voorzitter doet voorlezing van
een schrijven van de Vereen, van
Nederl Oemeenten, waarin wordt
be'ongd dat het junmer en ondoel-
'ft ff ;nd Is dat sommige gemeenten
bullen deze vereentging om adressen
aan de regeering gaar» richten en
waarin wordt uiteengezet tot welk een
overbodige administratieven rompslomp
en kosten dit aanleiding geeft.
Wethouder van Lier zegt dat B. en
W. van meening waren dat het meer
oo den weg van de Vereen v. Nederl.
Oemeenten of van den Boerenbond
ligt om dergeli]ke adressen aan de
regeering te richten
Besloten wordt adressante naar be
doelde circulaire van de Ver. v Ned.
Qjm te verwijzen.
6 Voorstel om B en W te machtigen
tot het houden van openbare verpach
ting van het gras op de wegen en
dratnagevelden.
Wordt besloten evenals andere jaren
deze machtiging te vetleenen
7. Sch ijven van den Comm der
Koningin betrtffende de instelltrgvan
een streekplan, waarbij onze gemeente
nu zal worden Ingedeeld bij het
streekplan voor Midden- en West-
Noordbrabant. Voorgesteld wordt hier
toe te besluiten.
De voorzitter licht nader toe dat de
raad reeds tot toetreding besloten
heeft, doch op aandringen vooral van
Tilburg is een wijziging in het aan
vankelijke streekplan gekomen waar
door oa. Tilburg, Oistcrwlik en Kaats,
heuvel bij het streekplan Midden- en
West.Noordbrabant zullen worden in
gedeeld.
Wethouder v. Lier zou het geraden
achten om zich niet voor te langen tijd
aan dit streekplan te binden.
Spr. heeft in het Maandblad voor
gemeenteraadsleden en tn een nieuws
blad een en ander hierover gelezen
dat niet erg aanmoedigend Is Het zou
in strijd zijn met art. 130 der Qe-
meentewet en met art 45 der Woning
wet en het zou nogal tn de papleren
kunnen loopen. Het is spr. ook op
gevallen dat het nut dat er In dtt plan
zou zijn gelegen eigenlijk nergens
duidelijk wordt aangegeven. HQ acht
zich echter niet bevoegd daarover te
oordeelen, doch zou alleen het voor
behoud maken dat de gemeente er
altijd af kan.
(Wordt vervolgd).
NUMMER 24.
WOENSDAG 22 MAART 1938.
ooe JAAnanax*
De Echo van het Zuiden,
Waalwyfeselie en Lasigstraatsclie Courant*
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden eni.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.20.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
1
Mrs. Patrick MacGill.
(Nadruk verboden).
20.
Allerlei gedachten bestormden zijn
brein en steeds was Hetty het middel
punt ervan. Tegen het einde van zyn
maaltijd zeide hij„Je behoeft niet bang
te zijn; ik zal je geen kwaad doen als je
verstandig bent. Wacht mij vanavond om
10 uur bij den ingang van het park, dan
kunnen wij eens samen praten. Maar
blijf niet weg, want dan zul je er spijt
van hebben. Hier is iets, dat je misschien
/al interesseeren!
Terwijl hij sprak, nam Max Reiss een
courant op, die hij mee naar de eetzaal
genomen had. Het was een der bekend
ste Engelsche bladen en met zijn dikken
wijsvinger wees hij op het portret van
een mooie donkere vrouw, waaronder
gedrukt stond: „De nieuwe Lady Pen-
vale". jldu om je broertje te genezen?, vroeg
Het was het gezicht van Lady^Oifa" Max Reiss op dreigenden, treiterenden
Purnell. Een millioen kleine spottende
duiveltjes schenen door Hetty's hoofd te
vliegen, terwijl zij op het papier staarde.
IsisLord Perivale
Jack's vader dood en is zij daardoor aan
den titel gekomen? Wanneer.... is Jack
met haar getrouwd?, stamelde zy.
Het duurde niet lang of de sluwe man
had een antwoord gereed, dat zijn plan
nen zou kunnen bevorderen.
Lady Perivale is vier maanden ge
leden getrouwd, zei hij met goed ge
speelde achteloosheid, terwijl hij de
asch van zyn sigaar sloeg.
Hetty antwoordde niet, haar oogen
zochttèn de eeuwig witte bergtoppen
met den blik van iemand, die wreedaar
dig is verlaten door hem, die haar het
meest dierbaar was.
Hij was dus al getrouwd toen hij
in het flat van Max Reiss kwam en mij
daar vond, daarom wilde hij mij waar
schijnlijk zoo gauw weghebben.
Zoo verklaarde zij de daden van den
man, die op dat oogenblik als gewoon
werkman temidden van duizend anderen
in Londen zijn brood verdiende en te
vergeefs trachtte haar beeld uit zyn
geest te bannen.
Max Reiss nam gretig Hetty's volmaak
te schoonheid in zich op.*en nog eens
weer steeg zijn begeerte tot onmatige
hoogten.
Met zoo'n meisje zou ik een for
tuin kunnen maken in de groote wereld
plaatsen en als ik er dan genoeg van
kreeg, zou ik mij ergens kunnen vesti
gen als een eerbaar burger met mis
schien nog een of ander politiek baan
tje, dacht hij met een angstig verlangen
om die schoone droomen lot waarheid
te maken.
Wel Hetty, hoe denk je erover?,
vroeg hij ten slotte, de stilte, die er tus-
schen hen gevallen was, verbrekend.
Wat bedoelt U?, vroeg Hetty koel.
Zij was niet van plan zich door Max
Reiss nog eens een belofte te laten af
persen.
Je weet drommels goed, wat ik be
doel meisje. Heb je niet beloofd met mij
te zullen trouwen als ik dien boef van
een vader van je zou helpen ontsnappen
en als ik dien beroemden dokter betalen
toon.
Hetty's stem beefde niet, toen zij be
gon te spreken; en zij ontmoette den
blik van den voorinaligen woekeraar
koel en vastberaden, toen zij verklaarde
Zeer zeker heb ik U die belofte gegeven,
mijnheer Reiss. maar ik weet, dat u nog
een vrouw hebt, die in een sanatorium
verpleegt wordt en naar wier dood u al
jarenlang hunkert; men zegt, dat usv
wangedrag haar in dat sanatorium heeft
gebracht en indien dit zoo is, heeft u nu
(le gerechte straf.
De jeugdige stem klonk koud en hel
der en Max Reiss' sluwe oogen gluurden
onrustig heen en weer, doodsbang, dat
iemand hen zou kunnen hooren. Zijn ge
heele houding verried ontzettende angst
en groote verbazing.
Innerlijk jubelde Hetty; zij had slechts
een gerucht herhaald, dat Belle Lucas
eens had gehoord. Het was een plotse
linge ingeving, die Hetty er toe bracht
hem dit voor de voeten te gooien en te
oordeelen naar zijn houding was er geen
twijfel aan, dat het op waarheid be
rustte.
Wie.... wie.... heeft al die ver
vloekte leugens in je hoofd geprent?
Wie heeft je gezegd, dat ik getrouwd
was? Hè? Vertel me dat eens gauw, jij
kleine feeks, en terwijl hij sprak, greep
hij Hetty's tengere pols ruw beet en trok
haar naar zich toe.
Er was geen spoor van angst of vrees
in haar stem te bekennen, toen zij op
ijskouden toon sprak: Indien U mij niet
onmiddellijk loslaat, mijnheer Reiss, zal
ik schreeuwen en wie maar in de buurt
is, te hulp roepen.
Wil je ze dan tegelijkertijd vertel
len, dat je door de politie gezocht wordt
en dat je vader een ontsnapte gevangene
is?, hoonde de woedende man.
Natuurlijk zou ik ze dat niet ver
tellen en dat zou ook wel niemand van
mij verwachten. Ik mag u er dan mis
schien ook wel aan herinneren, dat de
gene, die bewust een misdadiger huis
vest, even strafbaar is als de vluchteling
zelf en als u mij ook maar in het minst
molesteert, ga ik zelf naar de politie en
vertel de heele geschiedenis, benevens
het aandeel, dat u daarin heeft gehad;
ik weet trouwens nog niet of ik dat maar
niet in ieder geval moest doen, want dit
alles hangt als een zwarte wolk over het
geluk van mijn leven.
koen Max Reiss zag, dat zij meende,
wat zij zei en besefte haar niet langer in
zijn macht te hebben, ging hij zijn tak-
tiek veranderen.
Je zou wel stapelgek zijn om zoo
iets te doen. De heele zaak is nu dood
gezwegen en je zou best in Londen kun
nen wonen onder de oogen van de po
litie; tien tegen een, dat ze je nog niet
eens zouden lastig vallen, ook al zouden
je ze herkennen. Maar een ding zeg ik
je als je mijn zaakje nier gaat beder
ven want je bent snugger genoeg om
te begrijpen, wat ik hier doe zal ik
wel een middel vinden om mij te wre
ken! Vergeet dat niet.
Toen Max Reiss een week later van
de directie van het hotel het verzoek
kreeg ergens anders een logies te zoe
ken, indien hij moeilijkheden wilde ver
mijden, kwam het onmiddellijk bij hem
op, dat Hetty misschien over zijn aan
wezigheid gesproken had met dokter
Renan, die een grooten invloed in het
plaatsje had en die Htty dikwijls kwam
opzoeken, meestal met haar kleine zusje.
Het was toevallig haar taak hem te
bedienen voor den laatsten maaltijd,
dien hy in het hotel gebruikte.
Jij hebt mij verraden en gezorgd,
dat ik hier uitgegooid werd, juist nu ik
hier goed op mijn gemak ben; maar je
bent nog niet van my af! Denk maar
niet, dat wij het laatste woord met el
kaar gesproken hebben!, snauwde hij
haar toe, toen zij hem zijn laatste kopje
koffie serveerde.
HOOFDSTUK 25.
Aliekruiken en thee.
De jongeman met de vermoeide oogen
en het slanke, goed gebouwde figuur
stak zijn huissleutel in het slot van de
kleine woning in de dichtbewoonde
Walthamstow Street en aarzelde een
oogenblik eer hij naar binnen ging.
Het was een zachte Juni-avond en de
blauwe oogen, die rustig en kalm, maar
met een oneindig bedroefden blik de
wereld inkeken, vestigden zich op de
I vele jonge en frissche knapen en meis-
jes die gearmd door de straat wandel
den en blijkbaar voor niets anders oog
en oor hadden dan voor elkander en
hun jonge liefde.
Jack Vale, zooals hij zich nu noemde
denkende, dat de weglating der twee
eerste lettergrepen van zijn familienaam
voldoende was om hem niet te doen her
kennen ging het donkere gangetje
van het "huis binnen en werd verwel
komd door de doordringende lucht van
bokking, die voor zijn maaltijd gebak
ken werd; dat was een der weinige din
gen van zijn nieuwe leven, waaraan hij
zich maar met geen mogelijkheid kon
wennen.
Heb je wat gevonden, jongen.
Het was een vermoeide, kleine vrouw
in een katoenen japon, die hem deze
vraag stelde.
Jack smeet zijn pet op de houten bank
die in het kleine huisje een dubbelen
dienst verrichtte; 's nachts diende zij
voor bed en overdag nam zij de plaats
in van minstens drie stoelen.
Neen, mevrouw Kent; alleen heb
ik de toezegging voor een paar dagen
taxi-chauffeuren de volgende week, ant
woordde Jack lusteloos, terwijl hij het
bord met boterhammen eerst aan zijn
hospita reikte alvorens zichzelf te be
dienen.
Jack had gaten in zyn schoenzolen ge-
loopen om te trachten een baantje te
vinden, dat binnen zijn capaciteit viel.
Zijn vrienden ontweek hij stelselma
tig; hij had nog geen ervaring in tegen
spoed, maar hij was slim genoeg om te
begrijpen hoever vriendschap zou gaan
wanneer men daadwerkelijk hulp noo-
dig had.
Het was gemakkelijk genoeg om te
zeggen: In het ergste geval ga ik als ha
venwerker de schepen helpen inladen
of kolen scheppen, maar toen hij dit
laatste redmiddel nader ing onderzoe
ken, bemerkte hij, dat de haven voor de
helft met werkloozen gevuld was en dat
er voor iedere leege kolenwagen min
stens vijf geroutineerde chauffeurs be
schikbaar waren.
Voor het eerst in zijn zorgeloos weel-
deleven ondervond the Honourable Jack
Perivale wat het beteekende hongerig en
alleen op de wereld te zijn, tenminste in
zooverre het het gezelschap van zijn
eigen klasse betrof.
Het huis waar het heirt gelukt was 'n
goedkoope kamer te krijgen, behoord^
aan mevrouw Kent, een weduwe met
twee kinderen, een jongetje van fi en 'n
meisje van 18 jaar, een aardig vroolijk
kind, dat met veel plezier werkte in een
flesschenafbriek in de buurt.
Het huis had een klein voorplaatsje;
plotseling weerklonk een vroolijk fluit
je en in het volgende oogenblik deed
zich een heldere meisjesstem in de gang
hooren. Lizzie was thuis gekomen.
Hallo, ouwe jongeno, luidde haar
begroeting, die door Jack werd beant
woord met een lach, die zyn witte tan
den deed blinken.
