Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ■W Hl! MOL U tail IS 019(1(11. "VMS FEUILLETON O b Logisch!! Mtlliu. Winkelnieuws. Mol Gaat Voor. Echt en goed 56e JAARGANG UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. DE BOYCOT. Dezer dagen hebben we het weer kunnen vaststellen, welk een machtig wapen de boycot is. -Maar ook welk een gevaarlijk wapen In het buitenland heeft men de boycot van Duitsche goederen georgani seerd als afweer tegen de Jodenver volging door de nieuwe nationalis tische machthebbers. De organisatoren hebben succes gehad, want we ge- looven zeker, dat de Duitsche Joden vervolging geluwd is uit schrik voor de gevolgen van de actie tegen de Duitsche goederen. Maar de boycot, In Duitschtand ingesteld als afweer tegen de z.g. gruwelcampagne in het buitenland, had evenzeer succes. Oezien althans van het standpunt der Duitsche nationalisten De gtïatimideerde Duitsche Joden hebben het buitenland als 't ware gesmeekt om de bericht geving over anti Joodsche agitaties in Dultschland te staken. D'r was alle maal niets van aan, zoo verzekerden de beklagenswaardige vervolgden. Met de verhouding van het Duitsche Jodendom tot de Hitier regeering had men In het buitenland niets te maken heette het; dat betrof een zuiver binnenlandsche kwestie. En zoo was men in het buitenland getroffin door het leed der menschen, op wie alle boycot-gram gewroken werd, dat men er verder maar zooveel mogelijk he zwijgen toe ging doen. Boycot en anti-boycot leiden tot Purrhus-overwinningen aan beide zij den. Ieder blijft in zeker opzicht Wollen Monsellnc, de soepele chique voorjaars dracht, in alle moderne dessins en kleuren. HOL blijft gondkooper. overwinnaar, maar voelt zich tevens zoo geslagen, dat geen tweede over- winning van dat soort te dragen zou zijn. Boycot is een onbarmhartig wapen, er worden zooveel onschuldigen door verwond. En het is tweesnijdend, want degeen, die het hanteert, moet verwachten, dat hij ook zelf niet zonder blessures zal blijven. Naast al het gevaarli)ke is de boycot tenslotte zoo'n gemakkelijk wapen, een, dat allijd voor de hand ligt en daarom zoo gauw wordt opgenomen. Wte de resultaten heeft gezien van de boycot en anti-boycot tegen en In Dultschland, zal zich als een ge waarschuwd man beschouwen. Ook ten onzent immers is in den laatsten lijd dikwijls om een boycot-actie ge vraagd en wel als afweer tegen de Duitsche handelspolitiek We zeggen niet, dat dit wapen tegen de Duitschers nooit en te nimmer mag worden op genomen, Inderdaad, men zou het ons in Dultschland te erg kunnen maken Maar laten we oppassen en er ons wel van doo'drinpen. dat de boycot een wapen voor de uiterste noodzaak is. Het is zoo eenvoudig om vast te stellen, dat wq uit Dultschland meer betrekken dan de Duitschers van ons over hun grenzen toelaten Maarde producten, welke wij tot nu van over onze Oostgrens lieten komen, zouden we die maar zoo aanstonds alle zelf kunnen vervaardigen? Zou er dus wel zooveel werkelijk voordeel worden behaald tegenover het zeer reëele verlies van onze laatste exoort moge- lijkheden naar Dultschland Bovendien krijgen wij niet te be palen, tot hoever de Duitschors even tueel in hun reactie zouden gaan. Dultschland kan ook onze havens treffen, onze Rijnvaart vernietigen, de Nederlandsche werkers uit het land zetten. Een maatregel als de laatste kunnen we natuurlijk weer met een tegenmaatregel beantwoorden, maar in elk geval zouden er duizenden on- van „De Echo van het Zuiden". schuldige slachtoffers vallen en tegen over een zeer onwaarschijnlijke moge. lijkheid van werkverruiming voor Nederlanders, komt de zekere ellende ie staan van talrijke nieuwe econo mische slachtcfLrs. Zoolang alle middelen, welke de rede ons ingeeft, niet zijn uitgeput, moeten we niet. denken aan hel gebruik van een gevaarlijk wapen als de boycot, dat in den economlschen strijd trouwens geheel overbodig is, wanneer we ons minder laten lelden door gram jegens andere volkeren dan door eigen nationaal bewustzijn en *evoel voor nationale saamhoorlg- held. We moeten uit eigen beweging overal en in alles, waar dat maar mogelijk is, het Nederlandsch fabrikaat verkiezen, niet om buitenlanders ie treffen, maar om eigen landgenooten te bevoordeeien en werkgelegenheid te onderhouden voor menschen, die ons als laden van hetzelfde nationale gezin, het naast zijn kapitalisme en het militairisme Daar- tusschen voor een verkiezingsplaat al gedurfd een krulsdragende Christus. Het geh el bekroond met de spreuk:. Voor deze (In de toelich ting staat: dezen) ben ik niet ge storven. Verder wordt als toelichting o a nog gegeven: „Fderdaad voor deze door Pausen en Prelaten telkens opnieuw veroordeelde stelsels heeft Jezus ook niet aan het smadelijk kruishout Zijn cff-r gebracht. Hij is gestorven voor alle menschen...." Inderdaad Christus is niet gestorven voor een stelsel, welk ook iels derge lijks te constateeren is leege onzin. En Christus is werkelijk gestorven voor alle menschen, zelfs kapitalisten en militalristen niet uitgezonderd Wil men aan deze verkiezingsplaat werkelijk eenigen zin toekennen, dan vervalt men onherroepelijk in ketterij De lib. Avondpost schrijft over de verkiezingsplaat der R.K. Volkspartij ONZIN OF KETTERIJ. De R.K. Volkspartij komt met een verkiezingsplaat. Links een persoon in burger met de 100.000, rechts een militair, voor stellend blijkens het opschriftHet Misbruik. „Het spijt ons het te moeten zeg gen maar de verkiezingsplaat der Roomsch-Katholieke Volksparlij stuit ons zeer tegen de borst, NOp die plaat zien we twee koppen afgebeeld: de ééae stelt voor „kapita lisme" en de andere „militairisme". Best. Maar daarachter ziet men de figuur van Jezus, een kruis dragend, en boven die figuur de woorden: Voor deze (kapitalisme en militairisme) ben ik niet gestorven n n NI MMER 30. "25 ZATERDAG 8 APRIL 1933. Ds Echo van het Zuiden, Waalwyksche en Langstraatseke ConranL Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden en*. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.2Ö. Franco p. post door 't geheele rflk 11.48. Prfls der Advertentiên: 10 cent per regel; minimum f 1.00. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiên moeten Woensdag en yrüdag des morgens om uiterlijk 9 uur Ir ons bezit *in. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Naar het Engelsch van Mrs. Patrick MacGill. (Nadruk verboden). 31. Lord Perivale drukte de kleine hand, alsof hij haar nooit meer zou loslaten en zijn eenige gedachte was: Als Jack nu ook maar hier was om haar le hegroe- ten! Nadat er over de zaak, die hen allen zoo bezighield, nog enkele woorden ge wisseld waren, lieten zij, als door een stilzwijgende overeenkomst, dit onder werp varen. Ten slotte was de lunch nog niet eens ongezellig en Lord Perivale, die zich verlustigde in Hetty's schoonheid en lieftalligheid, had het gevoel, dat hij zich werkelijk amuseerde. De maaltijd was bijna afgeloopen, toen de deur plotseling openging en tot groo- le verbazing van haar echtgenoot en Hetty's duidelijk merkbare teleurstel ling'kwam Lady Perivale binnen. Zij deinsde terug, toen zij Hetty zag zitten ter rechterzijde van haar echtge noot en Hetty hield met doodsbleek ge zicht haar oogen neergeslagen; zij durf de niet opkijken en was doodsbang dat Jack ook zou binnenkomen; zij kon de ontmoeting op dat oogenblik niet ver dragen. Maar Lord Perivale stond met een ge stamelde verontschuldiging op en ging zijn vrouw tegemoet. Laat mij je helpen, zei hij en nam haar bontmantel af. Toen wilde hij zijn gasten voorstellen wat natuurlijk geheel overbodig was: Mag ik je juffrouw Hetty Loring voor stellen? Daarna met een overdreven hoffelijke buiging^ Juffrouw Loring, Mevrouw Lady Perivale. Hetty werd lot aan haar lippen bleek en in plaats van met een buiging te ant woorden, klampte zij zich krampachtig aan de tafel vast en stamelde: Maari maarik dacht dat U met Jack i was getrouwd. Dus is het zijn vader? En hoewel zij er zich zelf een verwijt van maakte en het ook met uiterste krachtinspanning trachtte te weerhou den, kon zij niet helpen dat er een on merkbaar ironisch lachje om haar lip pen speelde. Het was niet meer dan een uiting van overspannen zenuwachtigheid en iedere andere gastvrouw zou dit verontschul digd hebben als een bewijs van jeugdige tactloosheid, maar er was woede in Lady Perivale's oogen en donkere haat in tiaar hart en haar toon was ijskoud en snijdend toen zij antwoordde: Ik was er mij niet van bewust, dat mijn huwelijk met Lord Perivale uw gastheer kwaadaardig legde zij den klemtoon op dit laatste woord om Hetty van haar onbeleefdheid te doordringen aanleiding zou zijn voor onbe- heerscht lachen, eindigde zij. Het spijt mij, ik wist nietik bedoelde nietverward brak Het- tv af. Voor het eerst in zijn huwelijk verloor Lord Perivale zijn kalmte. Misschien was het wel de gedachte aan alles wat deze twee menschen door de schuld van hem en zijn familie had den moeten lijden; misschien was bij hem het moment gekomen, dat bij ieder mcnsch komt, waarin zijn geduld en lijdzaamheid hun toppunt bereikt had den; hoe het ook zij, hij beval zijn vrouw naar haar kamer te gaan, alsof zij een klein kind was en maakte in haar Lijzijn tegenover zijn gasten excuses over haar gedrag. Mijn vrouw gevoelt zich niet goed en daaraan zijn deze vreemde buien te wijten, legde hij uit als om een verzach tende omstandigheid aan te voeren, toen er een onbehaaglijke stilte in de kamer bleef heerschen. Hetty's vader stamelde een gepast ant woord, maar in Hetty's hart zong een wild vreugdelied: het lied der hoop, het lied van jubelend geluk in het feit, dat zij leefde en dat per slot van reke ning Jack niet getrouwd was, zooals zij had gedacht. Stukje voor stukje paste zij het ver haal aan elkaar en haar natuurlijke scherpzinnigheid, tezamen met haar vrouwelijk instinct deden haar een vrij nauwkeurige opvatting ervan krijgen. Haar stem was wonderlijk zacht en bedeesd en haar oogen sctiitterden als sterren, toen zij al haar moed bijeen raapte en Lord Perivale de vraag stelde die op haar lippen, had gebrand yanaf het oogenblik, dat zij wist, dat Jack vrij was. Zoudt u mij willen zeggen en wilt u niet boos zijn als mijn vraag bru taal mocht klinken maar kunt u mij ook zeggen, waar Jack is?, vroeg zij. Lord Perivale streek met een ver moeide beweging met zijn hand over z'n voorhoofd. Als ik je dal zou kunnen zeggen, mijn kind, en als ik jullie samen ge trouwd kon zien, zou ik de gelukkigste man in Engeland zijn, verklaarde hij en in weerwil van alles wat Hetty door zijn. toedoen had doorstaan, gevoelde zij (liep medelijden met den armen, gemartelden man. Zij verlieten het huis in een taxi en wuifden nog een groet naar hun gast heer, die hen op tiet bordes bleef na staren. Maar Lord Perivale was niet de eenige die Hetty en haar vader zag vertrekken. Vanuit het raam van haar slaapka mer zag Lady Olga ze weggaan en in haar donkere oogen brandde een dui- velsch licht, terwijl een schampere lach van haar lippen kwam. Ik wed, dat die kleine kat gelooft, dat zij nu een goede kans heeft om Lady Perivale te worden. Maar dan heeft zij zich leelijk vergist want na vannacht is mijn jongen mijn ongeboren zoon, de toekomstige Lord Perivale en alles wat hij dien titel behoort, zal van hem zijn! In den laatsten tijd had zij veel ge dacht over den zoon, die haar geboren zou worden, want zij twijfelde er geen oogenblik aan, dat het een jongen zou zijn. Dien morgen had zij Max Reiss be zocht en hem een diamanten collier ter waarde van tien duizend Pond gebracht en met groote voldoening had zij verno- zijn Poeder» alleen, wanneer zij de hand- teekening dragen van den fabrikant A. Mijn- hardt. Maagpoeders, Hoofdpijnpoeders, Kies pij npoeders, Hoestpoeders, Worm poeders, enz. Per poeder 8 ct. Per doos 45 ct. Bij uw drogist^ men, dat de aanslag op het leven van haar stiefzoon dien avond zou plaats i vinden. O, ik zal dat zaakje zelf wel op- knappen, daar haal ik niemand anders hij; ik zou u lekker bedanken. Het zal heel gemakkelijk gaan. Ik zal hem hu ren om mij naar het meest afgelegen ge deelte van Hampstead te rijden - hij zal mij niet herkennen als ik mij goed vermom en met een vreemd accent spreek en als wij daar aangekomen zijn zal ik een ruit inslaan en doen of ik ziek ben. Als hij zich dan over mij heenbuigt knap ik het zaakje op en neem de eerst- varende boot naar Amerika! Maar als u uw belofte niet houdt/.ei hij bij na fluisterend, maar met een verkapte bedreiging in zijn stem. Ik zal mijn belofte houden. Hoe laat zult u mij van hem verlossen? Ver tel het mij, ik wil het weten, riep de vrouw, die meer dan half waanzinnig was. Ongeveer om half 11, antwoordde Max Reiss op goed geluk, want hij wilde haar weg hebben. En met het bewustzijn, dat Jack mor gen niet meer in het land der levenden zou zijn, zat zijn stiefmoeder rustig in haar prachtige slaapkamer en smeedde I plannen voor de toekomst, wanneer zij als fabelachtig rijke weduwe na de eer- ste levensjaren van haar kind als een i koningin in haar kring zou heerschen en alle mannen zich voor haar invloed zouden buigen. Aan vrouwen dacht zij nooit. j Dit was om half 3 's middags en om half 10 dien avond werd Lord Perivale die vroeg ter ruste was gegaan, door z'n kamerdienaar gewekt met een bleek en verschrikt gezicht. Mylady is niet goed in orde en roept steedsvom u. Er is al om den dokter ge telefoneerd en de verpleegster is bij haar, zei de man ontdaan. Goed Binns. Ik kom dadelijk, sprak de oude man, die juist ingeslapen was. Hij vond zijn vrouw in bed zitten met verwilderde oogen, brandende wangen en haar ravenzwarte krullen in woeste wanorde om haar hoofd dansend. Zij zag er schitterend mooi uit, maar het volgende oogenblik viel die schoonheid i van haar af en scheen het of haar ge zicht als bij tooverslag doodsbleek werd. Zij zag er plotseling vijftien jaar ouder uit. Zü wees op de verpleegster die aan het bed stond en barstte uit Stuur die idioot weg. Maar de ver pleegster kon evengoed een beeld zijn; zoo weinig stoorde zij zich aan haar woorden. Kindlief, tracht een weinig te kal- meeren de doktoren kunnen dadelijk hier zijn, zei Lord Perivale hulpeloos en wenschte voor de duizendste maal, dat. hij dit onbezonnen en ongelijke huwe lijk maar nooit gesloten had. Zijn goedgemeende woorden hadden een fatale uilwerking. Doktoren? Ik heb gee'n dokter noo- dig een geestelijke wil ik hebben. O en haar lange, witte handen sloegen wild in de lucht: Hoe kan ik sterven met een moord op mijn gewe ten? Hoe kan datzeg mij dat dan! Smeekend keek zij haar bevenden echtgenoot aan en duwde de zuster weg die probeerde haar zachtjes in de kus sens terug te leggen. Als je haar niet wegstuurt en naar mij luistert, sta ik op en ga naar een andere kamer, waar ik mij zal opsluiten, ver klaarde zij en maakte een beweging als om de dekens van zich af te werpen. ITet is beter als ik wegga, maar' ik sta in de gang, als u mij noodig mocht hebben, mvlord, fluisterde de verpleeg ster, terwijl zij zich omkeerde en de ka mer verliet. Toen ze alleen waren, werd Lord Pe rivale ruw naar den kant van het bed getrokken; in haar opwinding scheen de zieke vrouw over driemaal zooveel kracht te beschikken als ^anders. Luister.val mij niet in de rede en denk niet, dat ik gek hen.... want dat ben ik niet.maar hoe laat is het? vroeg Lady Perivale. Ongeveer vijf minuten over half 10, kindlief, antwoordde haar echtgenoot op kalmeerenden toon. Dan zal het nog juist op tijd zijn als je de vlugste wagen stuurt met min stens zes onzer bedienden', klonk het koortsachtig. Waar blijven toch die doktoren?, dacht Lord Perivale, doodelijk ongerust want hij was overtuigd dat zijn vrouw ijlde.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 1