Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
■W Hl! MOL U tail
IS 019(1(11. "VMS
FEUILLETON
O
b
Logisch!! Mtlliu.
Winkelnieuws.
Mol
Gaat
Voor.
Echt en goed
56e JAARGANG
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
DE BOYCOT.
Dezer dagen hebben we het weer
kunnen vaststellen, welk een machtig
wapen de boycot is.
-Maar ook welk een gevaarlijk
wapen
In het buitenland heeft men de
boycot van Duitsche goederen georgani
seerd als afweer tegen de Jodenver
volging door de nieuwe nationalis
tische machthebbers. De organisatoren
hebben succes gehad, want we ge-
looven zeker, dat de Duitsche Joden
vervolging geluwd is uit schrik voor
de gevolgen van de actie tegen de
Duitsche goederen.
Maar de boycot, In Duitschtand
ingesteld als afweer tegen de z.g.
gruwelcampagne in het buitenland,
had evenzeer succes. Oezien althans
van het standpunt der Duitsche
nationalisten De gtïatimideerde
Duitsche Joden hebben het buitenland
als 't ware gesmeekt om de bericht
geving over anti Joodsche agitaties in
Dultschland te staken. D'r was alle
maal niets van aan, zoo verzekerden
de beklagenswaardige vervolgden. Met
de verhouding van het Duitsche
Jodendom tot de Hitier regeering had
men In het buitenland niets te maken
heette het; dat betrof een zuiver
binnenlandsche kwestie. En zoo was
men in het buitenland getroffin door
het leed der menschen, op wie alle
boycot-gram gewroken werd, dat men
er verder maar zooveel mogelijk he
zwijgen toe ging doen.
Boycot en anti-boycot leiden tot
Purrhus-overwinningen aan beide zij
den. Ieder blijft in zeker opzicht
Wollen Monsellnc,
de soepele chique voorjaars
dracht, in alle moderne
dessins en kleuren.
HOL blijft gondkooper.
overwinnaar, maar voelt zich tevens
zoo geslagen, dat geen tweede over-
winning van dat soort te dragen zou
zijn.
Boycot is een onbarmhartig wapen,
er worden zooveel onschuldigen
door verwond. En het is tweesnijdend,
want degeen, die het hanteert, moet
verwachten, dat hij ook zelf niet
zonder blessures zal blijven.
Naast al het gevaarli)ke is de boycot
tenslotte zoo'n gemakkelijk wapen,
een, dat allijd voor de hand ligt en
daarom zoo gauw wordt opgenomen.
Wte de resultaten heeft gezien van
de boycot en anti-boycot tegen en
In Dultschland, zal zich als een ge
waarschuwd man beschouwen. Ook
ten onzent immers is in den laatsten
lijd dikwijls om een boycot-actie ge
vraagd en wel als afweer tegen de
Duitsche handelspolitiek We zeggen
niet, dat dit wapen tegen de Duitschers
nooit en te nimmer mag worden op
genomen, Inderdaad, men zou het
ons in Dultschland te erg kunnen
maken Maar laten we oppassen en
er ons wel van doo'drinpen. dat de
boycot een wapen voor de uiterste
noodzaak is.
Het is zoo eenvoudig om vast te
stellen, dat wq uit Dultschland meer
betrekken dan de Duitschers van ons
over hun grenzen toelaten Maarde
producten, welke wij tot nu van over
onze Oostgrens lieten komen, zouden
we die maar zoo aanstonds alle zelf
kunnen vervaardigen? Zou er dus wel
zooveel werkelijk voordeel worden
behaald tegenover het zeer reëele
verlies van onze laatste exoort moge-
lijkheden naar Dultschland
Bovendien krijgen wij niet te be
palen, tot hoever de Duitschors even
tueel in hun reactie zouden gaan.
Dultschland kan ook onze havens
treffen, onze Rijnvaart vernietigen, de
Nederlandsche werkers uit het land
zetten. Een maatregel als de laatste
kunnen we natuurlijk weer met een
tegenmaatregel beantwoorden, maar in
elk geval zouden er duizenden on-
van „De Echo van het Zuiden".
schuldige slachtoffers vallen en tegen
over een zeer onwaarschijnlijke moge.
lijkheid van werkverruiming voor
Nederlanders, komt de zekere ellende
ie staan van talrijke nieuwe econo
mische slachtcfLrs.
Zoolang alle middelen, welke de
rede ons ingeeft, niet zijn uitgeput,
moeten we niet. denken aan hel
gebruik van een gevaarlijk wapen als
de boycot, dat in den economlschen
strijd trouwens geheel overbodig is,
wanneer we ons minder laten lelden
door gram jegens andere volkeren
dan door eigen nationaal bewustzijn
en *evoel voor nationale saamhoorlg-
held.
We moeten uit eigen beweging
overal en in alles, waar dat maar
mogelijk is, het Nederlandsch fabrikaat
verkiezen, niet om buitenlanders ie
treffen, maar om eigen landgenooten
te bevoordeeien en werkgelegenheid
te onderhouden voor menschen, die
ons als laden van hetzelfde nationale
gezin, het naast zijn
kapitalisme en het militairisme Daar-
tusschen voor een verkiezingsplaat
al gedurfd een krulsdragende
Christus. Het geh el bekroond met
de spreuk:. Voor deze (In de toelich
ting staat: dezen) ben ik niet ge
storven.
Verder wordt als toelichting o a nog
gegeven: „Fderdaad voor deze door
Pausen en Prelaten telkens opnieuw
veroordeelde stelsels heeft Jezus ook
niet aan het smadelijk kruishout Zijn
cff-r gebracht. Hij is gestorven voor
alle menschen...."
Inderdaad Christus is niet gestorven
voor een stelsel, welk ook iels derge
lijks te constateeren is leege onzin. En
Christus is werkelijk gestorven voor
alle menschen, zelfs kapitalisten en
militalristen niet uitgezonderd
Wil men aan deze verkiezingsplaat
werkelijk eenigen zin toekennen, dan
vervalt men onherroepelijk in ketterij
De lib. Avondpost schrijft over de
verkiezingsplaat der R.K. Volkspartij
ONZIN OF KETTERIJ.
De R.K. Volkspartij komt met een
verkiezingsplaat.
Links een persoon in burger met
de 100.000, rechts een militair, voor
stellend blijkens het opschriftHet
Misbruik.
„Het spijt ons het te moeten zeg
gen maar de verkiezingsplaat der
Roomsch-Katholieke Volksparlij stuit
ons zeer tegen de borst,
NOp die plaat zien we twee koppen
afgebeeld: de ééae stelt voor „kapita
lisme" en de andere „militairisme".
Best.
Maar daarachter ziet men de figuur
van Jezus, een kruis dragend, en boven
die figuur de woorden: Voor deze
(kapitalisme en militairisme) ben ik niet
gestorven
n
n
NI MMER 30.
"25
ZATERDAG 8 APRIL 1933.
Ds Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Langstraatseke ConranL
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden en*.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.2Ö.
Franco p. post door 't geheele rflk 11.48.
Prfls der Advertentiên:
10 cent per regel; minimum f 1.00.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiên moeten Woensdag en
yrüdag des morgens om uiterlijk 9 uur
Ir ons bezit *in.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Naar het Engelsch
van
Mrs. Patrick MacGill.
(Nadruk verboden).
31.
Lord Perivale drukte de kleine hand,
alsof hij haar nooit meer zou loslaten en
zijn eenige gedachte was: Als Jack nu
ook maar hier was om haar le hegroe-
ten!
Nadat er over de zaak, die hen allen
zoo bezighield, nog enkele woorden ge
wisseld waren, lieten zij, als door een
stilzwijgende overeenkomst, dit onder
werp varen.
Ten slotte was de lunch nog niet eens
ongezellig en Lord Perivale, die zich
verlustigde in Hetty's schoonheid en
lieftalligheid, had het gevoel, dat hij
zich werkelijk amuseerde.
De maaltijd was bijna afgeloopen, toen
de deur plotseling openging en tot groo-
le verbazing van haar echtgenoot en
Hetty's duidelijk merkbare teleurstel
ling'kwam Lady Perivale binnen.
Zij deinsde terug, toen zij Hetty zag
zitten ter rechterzijde van haar echtge
noot en Hetty hield met doodsbleek ge
zicht haar oogen neergeslagen; zij durf
de niet opkijken en was doodsbang dat
Jack ook zou binnenkomen; zij kon de
ontmoeting op dat oogenblik niet ver
dragen.
Maar Lord Perivale stond met een ge
stamelde verontschuldiging op en ging
zijn vrouw tegemoet.
Laat mij je helpen, zei hij en nam
haar bontmantel af.
Toen wilde hij zijn gasten voorstellen
wat natuurlijk geheel overbodig was:
Mag ik je juffrouw Hetty Loring voor
stellen? Daarna met een overdreven
hoffelijke buiging^ Juffrouw Loring,
Mevrouw Lady Perivale.
Hetty werd lot aan haar lippen bleek
en in plaats van met een buiging te ant
woorden, klampte zij zich krampachtig
aan de tafel vast en stamelde: Maari
maarik dacht dat U met Jack i
was getrouwd. Dus is het zijn vader?
En hoewel zij er zich zelf een verwijt
van maakte en het ook met uiterste
krachtinspanning trachtte te weerhou
den, kon zij niet helpen dat er een on
merkbaar ironisch lachje om haar lip
pen speelde.
Het was niet meer dan een uiting van
overspannen zenuwachtigheid en iedere
andere gastvrouw zou dit verontschul
digd hebben als een bewijs van jeugdige
tactloosheid, maar er was woede in
Lady Perivale's oogen en donkere haat
in tiaar hart en haar toon was ijskoud
en snijdend toen zij antwoordde:
Ik was er mij niet van bewust, dat
mijn huwelijk met Lord Perivale uw
gastheer kwaadaardig legde zij den
klemtoon op dit laatste woord om Hetty
van haar onbeleefdheid te doordringen
aanleiding zou zijn voor onbe-
heerscht lachen, eindigde zij.
Het spijt mij, ik wist nietik
bedoelde nietverward brak Het-
tv af.
Voor het eerst in zijn huwelijk verloor
Lord Perivale zijn kalmte.
Misschien was het wel de gedachte
aan alles wat deze twee menschen door
de schuld van hem en zijn familie had
den moeten lijden; misschien was bij
hem het moment gekomen, dat bij ieder
mcnsch komt, waarin zijn geduld en
lijdzaamheid hun toppunt bereikt had
den; hoe het ook zij, hij beval zijn vrouw
naar haar kamer te gaan, alsof zij een
klein kind was en maakte in haar Lijzijn
tegenover zijn gasten excuses over haar
gedrag.
Mijn vrouw gevoelt zich niet goed
en daaraan zijn deze vreemde buien te
wijten, legde hij uit als om een verzach
tende omstandigheid aan te voeren, toen
er een onbehaaglijke stilte in de kamer
bleef heerschen.
Hetty's vader stamelde een gepast ant
woord, maar in Hetty's hart zong een
wild vreugdelied: het lied der hoop,
het lied van jubelend geluk in het feit,
dat zij leefde en dat per slot van reke
ning Jack niet getrouwd was, zooals zij
had gedacht.
Stukje voor stukje paste zij het ver
haal aan elkaar en haar natuurlijke
scherpzinnigheid, tezamen met haar
vrouwelijk instinct deden haar een vrij
nauwkeurige opvatting ervan krijgen.
Haar stem was wonderlijk zacht en
bedeesd en haar oogen sctiitterden als
sterren, toen zij al haar moed bijeen
raapte en Lord Perivale de vraag stelde
die op haar lippen, had gebrand yanaf
het oogenblik, dat zij wist, dat Jack vrij
was.
Zoudt u mij willen zeggen en
wilt u niet boos zijn als mijn vraag bru
taal mocht klinken maar kunt u mij
ook zeggen, waar Jack is?, vroeg zij.
Lord Perivale streek met een ver
moeide beweging met zijn hand over z'n
voorhoofd.
Als ik je dal zou kunnen zeggen,
mijn kind, en als ik jullie samen ge
trouwd kon zien, zou ik de gelukkigste
man in Engeland zijn, verklaarde hij en
in weerwil van alles wat Hetty door zijn.
toedoen had doorstaan, gevoelde zij (liep
medelijden met den armen, gemartelden
man.
Zij verlieten het huis in een taxi en
wuifden nog een groet naar hun gast
heer, die hen op tiet bordes bleef na
staren.
Maar Lord Perivale was niet de eenige
die Hetty en haar vader zag vertrekken.
Vanuit het raam van haar slaapka
mer zag Lady Olga ze weggaan en in
haar donkere oogen brandde een dui-
velsch licht, terwijl een schampere lach
van haar lippen kwam.
Ik wed, dat die kleine kat gelooft,
dat zij nu een goede kans heeft om Lady
Perivale te worden. Maar dan heeft zij
zich leelijk vergist want na vannacht
is mijn jongen mijn ongeboren zoon,
de toekomstige Lord Perivale en alles
wat hij dien titel behoort, zal van hem
zijn!
In den laatsten tijd had zij veel ge
dacht over den zoon, die haar geboren
zou worden, want zij twijfelde er geen
oogenblik aan, dat het een jongen zou
zijn.
Dien morgen had zij Max Reiss be
zocht en hem een diamanten collier ter
waarde van tien duizend Pond gebracht
en met groote voldoening had zij verno-
zijn Poeder» alleen, wanneer zij de hand-
teekening dragen van den fabrikant A. Mijn-
hardt. Maagpoeders, Hoofdpijnpoeders, Kies
pij npoeders, Hoestpoeders, Worm poeders, enz.
Per poeder 8 ct. Per doos 45 ct. Bij uw drogist^
men, dat de aanslag op het leven van
haar stiefzoon dien avond zou plaats i
vinden.
O, ik zal dat zaakje zelf wel op-
knappen, daar haal ik niemand anders
hij; ik zou u lekker bedanken. Het zal
heel gemakkelijk gaan. Ik zal hem hu
ren om mij naar het meest afgelegen ge
deelte van Hampstead te rijden - hij
zal mij niet herkennen als ik mij goed
vermom en met een vreemd accent
spreek en als wij daar aangekomen zijn
zal ik een ruit inslaan en doen of ik ziek
ben. Als hij zich dan over mij heenbuigt
knap ik het zaakje op en neem de eerst-
varende boot naar Amerika! Maar als u
uw belofte niet houdt/.ei hij bij
na fluisterend, maar met een verkapte
bedreiging in zijn stem.
Ik zal mijn belofte houden. Hoe
laat zult u mij van hem verlossen? Ver
tel het mij, ik wil het weten, riep de
vrouw, die meer dan half waanzinnig
was.
Ongeveer om half 11, antwoordde
Max Reiss op goed geluk, want hij wilde
haar weg hebben.
En met het bewustzijn, dat Jack mor
gen niet meer in het land der levenden
zou zijn, zat zijn stiefmoeder rustig in
haar prachtige slaapkamer en smeedde
I plannen voor de toekomst, wanneer zij
als fabelachtig rijke weduwe na de eer-
ste levensjaren van haar kind als een
i koningin in haar kring zou heerschen en
alle mannen zich voor haar invloed
zouden buigen. Aan vrouwen dacht zij
nooit.
j Dit was om half 3 's middags en om
half 10 dien avond werd Lord Perivale
die vroeg ter ruste was gegaan, door z'n
kamerdienaar gewekt met een bleek en
verschrikt gezicht.
Mylady is niet goed in orde en roept
steedsvom u. Er is al om den dokter ge
telefoneerd en de verpleegster is bij
haar, zei de man ontdaan.
Goed Binns. Ik kom dadelijk, sprak
de oude man, die juist ingeslapen was.
Hij vond zijn vrouw in bed zitten met
verwilderde oogen, brandende wangen
en haar ravenzwarte krullen in woeste
wanorde om haar hoofd dansend. Zij
zag er schitterend mooi uit, maar het
volgende oogenblik viel die schoonheid
i van haar af en scheen het of haar ge
zicht als bij tooverslag doodsbleek werd.
Zij zag er plotseling vijftien jaar ouder
uit. Zü wees op de verpleegster die aan
het bed stond en barstte uit
Stuur die idioot weg. Maar de ver
pleegster kon evengoed een beeld zijn;
zoo weinig stoorde zij zich aan haar
woorden.
Kindlief, tracht een weinig te kal-
meeren de doktoren kunnen dadelijk
hier zijn, zei Lord Perivale hulpeloos en
wenschte voor de duizendste maal, dat.
hij dit onbezonnen en ongelijke huwe
lijk maar nooit gesloten had.
Zijn goedgemeende woorden hadden
een fatale uilwerking.
Doktoren? Ik heb gee'n dokter noo-
dig een geestelijke wil ik hebben. O
en haar lange, witte handen
sloegen wild in de lucht: Hoe kan ik
sterven met een moord op mijn gewe
ten? Hoe kan datzeg mij dat dan!
Smeekend keek zij haar bevenden
echtgenoot aan en duwde de zuster weg
die probeerde haar zachtjes in de kus
sens terug te leggen.
Als je haar niet wegstuurt en naar mij
luistert, sta ik op en ga naar een andere
kamer, waar ik mij zal opsluiten, ver
klaarde zij en maakte een beweging als
om de dekens van zich af te werpen.
ITet is beter als ik wegga, maar' ik
sta in de gang, als u mij noodig mocht
hebben, mvlord, fluisterde de verpleeg
ster, terwijl zij zich omkeerde en de ka
mer verliet.
Toen ze alleen waren, werd Lord Pe
rivale ruw naar den kant van het bed
getrokken; in haar opwinding scheen
de zieke vrouw over driemaal zooveel
kracht te beschikken als ^anders.
Luister.val mij niet in de rede
en denk niet, dat ik gek hen.... want
dat ben ik niet.maar hoe laat is het?
vroeg Lady Perivale.
Ongeveer vijf minuten over half 10,
kindlief, antwoordde haar echtgenoot op
kalmeerenden toon.
Dan zal het nog juist op tijd zijn
als je de vlugste wagen stuurt met min
stens zes onzer bedienden', klonk het
koortsachtig.
Waar blijven toch die doktoren?,
dacht Lord Perivale, doodelijk ongerust
want hij was overtuigd dat zijn vrouw
ijlde.