Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ictM&i
purql
FEUILLETON
i
P ASCHEN.
Winkelnieuws.
Mol
Gaat
Voor.
li
L
Teleurgesteld
56e JAARGANG.
Het is Paschen, het meest blijde
feest der christenheid.
Paschen is het, het Paschen. dat ons
de verlossing bracht. Of de verlossing
eigenlijk niet. Die wrochtte Christus
voor ons op den Qoeden Vrijdag, toen
Hij zich offerde voor ons heil. Maar
met Paschen wist de menschheid het,
dat het verlossingswerk waarlijk was
volbracht, omdat Degeen, Die het offer
van den dood voor ons had aanvaard,
niet in den dood bleek onder te zijn
gegaan, maar over den dood had ge
zegevierd door Zijn herrijzenis Dat
bewees Zijn glorie en machtdat be
wees de goddelijkheid van Zijn per
soonlijkheid.
Het herdenken van den Qoeden
Vrijdag is eigenlijk een droef herden
ken. Toen werd aan de menschheid
de grootste weldaad bewezen, maar
tot welk een prijs!
Met Paschen echter verheugen we
ons om de glorie van Hem. die voor
ons stierf, om de overwinning op
den dood.
Paschen! Het feest der herrijzenis,
van nieuw leven, van herwekking, van
gelooven, van zon en van kracht.
Dat we er toch allen iets van in
ons mogen opnemen. Van de kracht
en de genade er van, van de verzekerd
heid, van het nieuwe leven.
Christus beleefde het om onzentwille
in één week voor onsde volheid van
het leven bij Zijn glorieuzen Intocht
in Jeruzalem, de vervolging en smaad,
den ondergang en eindelijkde over
winning, de Verrijzenis, de herwekking,
het hernieuwde leven.
Eenzelfde cirkelgang ligt in de natuur.
De straling van het leven in den zomer,
de bedreiging in den herfst, den schijn
baren dood in den winter, de herrijzenis
van de natuur en van alles wat dood
scheen in de lente.
van „De Ech^ van het Zuiden".
Koopt dan ook bij MOL
Het adres
voor
Groot Waalwijk.
Kwaliteit, vakkunde, bediening en
vertrouwen gaan daar hand aan
hand.
MOL blijft goadkoopar.
Zou het maatschappelijk bestel en
het persoonlijk leven der individuen
anders geordend wezen
In somberen tijd mogen we al een
oogenbiik den ondergang vreezen, we
weten toch, dat de lijden van neergang
er moeten zijn en dat de Heer, die den
dood overwon, niet zal dulden, niet
zal toestaan, dat de menschheid zou
vergaan, als dat niet In Zijn besluiten
ts neergelegd.
De zon van welvaart zal worden
herwekt. Ze zal weer stralen over een
aarde, waar misschien nieuwe orde
ningen zQn gesteld maar waar het
leven mogelijk zal wezen.
Dat moeten we aannemen op dit
blijde feest van Paschen, opdat ons
het licht verwijtend woord niet treffe
„Qij, kielngeloovigen...."
Verdiepen we van tijd tot tijd ons
geestelQk leven, ons geloof in den
Zoon des Merischen, opdat we na
tijden van teruggang de herwekking
mogen constateeren. Opdat we telkens
met Paichen mogen meejubelen het
blijde Hosanna van het koor der
engelen.
V Volksmisleiding tegen
beter wetep In.
Voor ons ligt No. 1 van hetVerkie-
zingsorgaan „Stemt Rood* der S D.A P
Daarin komt o m. een beschouwing
voor onder 't hoofd:
Zorgt dat Uw kinderen
kunnen leerenl"
Regeer ing Ruys ontneemt
hun de gelegenheid
Wij lezen:
.Voor twee derden van onze
Nederlandsche jeugd ls het ver
plichte onderwijs gedurende zeven
jaar het eenige, wat zij aan ont
wikkeling mee krijgt in het leven.
Volgens de laatste cijfers hebben
wij ongeveer een balt millioen
meisjes en jongens van 14 tot 18
jaar, die het in de barre wereld
maar verder moeten vind' n zonder
eenige Md'ng of ontwikkeling.
Dit totale gemis aan verder
onderwijs bij twee van de drie
kinderen van ons volk, zal op den
duur onze volksgemeenschap in
geestkracht en arbeidsvermogen
achterop doen raken bij de ons
omringende volken met betere
onderwijsvoorziening."
De ons omringende volken zouden
een beter onderwijsvoorziening hebben
dan wij
België besteedt van zfln heele be
grooting voor het onderwijs 13 #/0.
Frankrijk 6°/0. Denemarken 21 °/0, Ne.
derland 22'/a°/0.
Alleen voor het Lager Onderwijs
werd in 1932: f 107 000.000 uitgege
ven.
De S D A.P. wil invoering van den
8 jarigen leerplicht. Kosten 7 millioen
of meer!!
Waar zijn die millioenen te vinden?
Ia de bladen der Arbeiderspers, maar
de Staat heeft ze niet.
Minister Terpstra zei in de Eerste
Kamer op 15 Maart j 1. o.m. het
navolgende: „Ik geloof, dat,wanneer
men nagaat, wat in Duitschland, Bel.
gië en andere landen per leerling voor
het onderwijs besteed wordt, blijken
zal, dat ons land aan de spits staat".
En verder:
„Ik heb eens laten nagaan wat een
ambachtsschool-Xt&Ung gem ddeld aan
overheidskassen kost. Daarbij is mij
gebleken, dat netto, dus na aftrek van
het schoolgeld van ruim f 13— ge
middeld, in 1931 een leeriino tn door
snee aan de publieke kas 1400.— per
jaar kostte, ik heb ook laten nagaan
wat het nijverheidsonderwijs in het
buitenland kost. ik zal daaromtrent nu
geen cijfers noemen, maar ik kan wel
verzekeren, dat wij ook in ditopz cht
verschrikkelijk op een duurte-eiland
zitten 1
Als wfl op die wijze doorgaan, moet
er een punt komen, dat wij niet verder
kunnen, en dan krijgen wij voor velen
de opleiding, waarop ook het school
bestuur te Rotterdam, dat ik zooeven
citeerde, wees, de opleiding van de
straat, die geen opleiding is.
Ik zou dus, gezien de omstandig,
heden, er voor willen pleiten, dat men
zich niet keere tegen de twee jarige
ambachtsschool, maar het goede daar.
van inzie 11"
Socialisten beloven veel 1
WIJ stemmen op No. 1 van lijst 25t
Dank zij de „Honger-Regee-
ring."
SI MMER 32.
ZATERDAG 15 APRII. 1983.
De Echo van hel Zuiden,
WitlvUksrhf en Langstraatsebe Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieyen, Ingezonden stokken, gelden ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rük 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Prijs der Advertantiën
10 cent per regel: minimum 1.00.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentifin moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
'ja ons besit ifln.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Naar het Engelsch
van
Mrs. Patrick MacGill.
(Nadruk verboden).
33.
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
Het Doorzitten bij Wielrijden
en een door de Zon Verbrande
Huid. verzacht en geneest men met
Dooi )0-60 ca 90 ct. Tub« 80 cl. Bij Apoth. co Droglitcn
Vraaél gratis proefwasch mei de VELO.
M. 67
Zij kwam voor Jack in Hampstead
aan, zooals zij wel geweten had. Op haar
dooie gemak wandelde zij den heuvel-
weg naar boven en kwam aan het eind
doel van Jack's tocht West Heath Road.
Het was een weg, die overdag meestal
voor wagens met paarden gebruikt werd
en midden over den heuvel voerde. Het
was zelfs overdag een eenzame plek,
maar 's avonds kwam er bijna nooit ie
mand, hetgeen te wijten was aan de on
heilspellende stilte die er heerschte.
Er is geen huis hier te bekennen,
wat zou die oude gek hier te doen heb
ben, het lijkt wel een kerkhof hier,
zei Lizzie bij zichzelf.
Jack moet een panne gehad heb
ben, mompelde zij, toen zij door de
avondstilte de klok half 11 hoorde
slaan.
Het maakte haar zenuwachtig in die
eenzame stilte te wandelen; zij was
juist van plan naar huis te gaan, toen
het ronken van een motor haar aandacht
trok.
Gelukkig dat ik maar even gewacht
heb, dacht zij.
Plotseling werd het geluid van den
motor overstemd door dat van brekend
glas en daarna volgde een doodelyke
stilte.
Een inwendige stem zei Lizzie langs
het zandpad te rennen, zoo vlug als
haar kleine voeten haar dragen konden.
Zij zag de taxi midden op den weg
staan en Jack stapte juist af. toen zij
hem zag.
Met haar elleobnge in haar zijde ren
de zij nog harder en bereikte juist de
plaats, waar Max Reiss schijnbaar be
wusteloos op den grond lag, terwijl
Jack, die het lichaam van zijn passagier
met moeite uit den wagen had getrok
ken, zich over hem heenboog om zijn
boord en das los te maken.
Een oogenbiik stond zij stil 0111 op
adem te komen, maar in het volgende
moment kwamen er geen woorden, doch
slechts een waarschuwende gil over haar
lippen.
In het heldere licht der lantaarn zag
zij iets flikeren, zij zag dat er een voor
werp opgeheven werd, dat in het vol
gende oogenbiik in Jack's hart gestoken
zou worden.
Niemand anders dan een meisje uit het
volk, een kind dat van haar jeugd af aan j
gewend was geweest voor zichzelf te zor
gen en zichzelf, indien noodig, te verde
digen, zou zoo vlug en handelend hebben
kunnen optreden als Lizzie het deed. In
een ondeelbaar oogenbiik rukte zij den
sierspeld uit haar hoed en naar voren
springend stootte zij die met alle macht
in het witte gezicht van den schijnbaar
zieken man.
Een rauwe kreet, als van een gemarteld
dier kwam uit de keel van Max Reiss,
toen de speld zijn rechteroog doorboor
de; het gezicht werd hem volkomen be
nomen en later.zeiden de doktoren, dat
het een wonder was, dat de speld zijn
hersens niet geraakt had en hem op slag
gedood had!
De gefingeerde flauwte was werkelijk
heid geworden. Max Reiss lag daar als
een lijk; een dunne bloedstraal stroomde
uit het gewonde oog en Lizzie stond er
bij met de speld in haar hand zonder de
minste wroeging.
Ik hoop dat ik dien ouden boosdoe
ner gedood heb! Wat beteekende dat al
les Jack? vroeg zij nieuwsgierig, want zij
wist dat behalve in een roman en op de
film men maar niet voor de grap een aan
slag pleegt op het leven van een armen
taxi-chauffeur.
Wat hij van plan was, weet ik niet
Lizzie, maar wie het is weet ik drommels
goed, zei Jack grimmig, terwijl hij Max
Reis den valschen baard van zijn gezicht
afrukte.
Het was hem juist gelukt het bewus-
telooze lichaam weer in de taxi te hy-
schen, toen het geluid van een auto, die
in vliegende vaart kwam aanrijden, zijn
hart met schrik vervulde.
Er was geen ijd om zijn motor aan te
zetten en zijn wagen rechts van den
weg te plaatsen.
Zij zullen regelrecht op ons inrij
den. Schreeuw, Lizzie, schreeuw zoo
hard je kan, riep Jack en hij liet zijn
geroep naast dat van Lizzie weerklinken
met het gevolg, dat de naderende wagen
juist op enkele meters afstand stilhield.
Wel drommels.lieve deugd,
wat beteekent dat allemaal? Jackson en
jij Thomas en Pilkins en Watson! Wat
doen jullie allemaal hier?, riep Jack,
toen hij een voor een de bedienden van
zijn vader herkende.
Lord Perivale heeft ons hierheen
gezonden, omdat er een aanslag op uw
leven gepleegd zou worden. Is dit de
jongedame? zei een van hen, zich tot
de verwonderde Lizzie keerend, die nog
steeds me* de speld in haar hand in het j
volle licht der koplantaarns stond.
Jongedame jezelf, jij opgepoetste j
dikzak, antwoordde Lizzie, die de ech
te fabrieksmeisjes-afkeer had voor man
nelijke bedienden.
Deze jongedame heeft door haar
moed en flinkheid mijn leven gered, de
man, die jullie moet hebben, is binnen
in. Het is het beste als een paar van
jullie hem in den wagen neemt en naar
den dichtstbijzyndcn dokter rijdt. Er
woont er een op Finchley Road. Ver
wacht mijn vader mij eigenlijk?, vroeg
hy den chauffeur.
Ja meneer; hij zei mij in het bij
zonder U mee naar huis te brengen,
was het eerbiedige antwoord; waarbij
Lizzie's oogen steeds grooter werden.
Ik heb altijd wel geweten, dat jij
niet was voor wien jij je uitgaf, snikte
zij diep ongelukkig, terwijl zij naast
Jack gezeten naar huis reed.
Zij gevoelde zich diep rampzalig.
Ben je een graaf of een Lord? Of
wat ben je eigenlijk? En wat was je be
doeling om te doen of je maar een arme
drommel was, waardoor een eenvoudig
meisje van je is gaan houden. O Jack,
het kan mij niet schelen of je mij bru
taal vindt, maar ik moet een kus van je
hebben om een herinnering aan je te
houden als je getrouwd bent met een uit
je eigen kring, en terwijl de auto even
bij een overweg stilhield, kwam Lizzie's
hoofdje met een ruk naar voren en
kreeg Jack een hartelyken kus op zijn
mond.
En toen deed hij iets, dat bijna Liz
zie's hart brak, ook al gaf het haar op
dat oogenbiik een gevoel van wilde, biL
ter-zoete vreugde. Hij nam haar in zijn
armen en trok het slanke, jonge figuur
tje naar zich toe.
Je bent een hartelijke, kleine vrien
din, Lizzie, de beste die ik op de wereld
heb zei hy, terwijl hij de naar hem
opgeheven lippen kuste maar 't was
geen kus uit liefde en dat was het
wat Lizzie zoo bedroefd maakte.
HOOFDSTUK 31.
Het laatste bedrijf.
Was ik toch maar dood gegaan! O,
waarom heb ik niet den moed om mij
zelf te dooden! Lady Perivale wierp
haar hoofd onrustig heen en weer in een
vruchtelcoze poging-om rust te vinden.
Haar baby, wat een meisje en geen
jongen was, w'as twee dagen na de ge
boorte gestorven en misschien was dat
wel het beste voor het arme schepseltje,
had Lord Perivale opgemerkt.
Er was een stormachtige scène geweest
zoodra zijn vrouw, die volgens de dokto
ren nooit in echt levensgevaar had ver
keerd. hem kon ontvangen.
- Ik heb te veel zorgen en verdriet in
mijn leven gehad 0111 dit nog te vergroo-
ten door jouw gemeene handeling aan de
wereld bekend te maken. Als je mijn
naam maar niét droeg!, riep Lord Peri
vale in toomelooze woede uit, toen hij bij
het bed van zijn vrouw kwam.
Dien morgen had hij Max Reiss in het
hospitaal bezocht en het diamanten col
lier teruggevraagd, dat een gedeelte was
van de betaling voor dien moord op Jack.
Jij laffe ellendeling; ik hoop, dat
de toekomst je niets dan tegenspoed zal
brengen en alleen de naam van mijn
vrouw weerhoudt mij om je aan de po
litic over te leveren, opdat je de straf
zou kunnen krijgen, die je eigenlijk toe
komt. Dat waren zijn laatste woorden tot
Max Reiss, die van een oog beroofd reeds
weer in staat was in bed op te zitten.
De gebeurtenissen van dien dag waren
bijna de laatsten uit Lord Perivale's le
ven, bijna.niet geheel.
Den volgenden dag was hy zwaar
ziek en den dag daarna ook nog, maar
den derden dag liet hy zyn advocaten by
zich komen en onderging zyn testament
eenige toevoeging en een belangrijke wij
ziging.
De (A-R Rotterdammer schrijft:
Merkwaardige tegenspraak. Voor
hun kiezers sloven de leiders der
S. D. A. P. zich uit, om de honger-
regeering Ruys- als het ellendigste
staatsbegtuur voor te stellen, dat de
kapitalistische klasse tegen de arbei
dersklasse beschermt. Maar nu ge-
beurt het, dat de heer Albarda, te
Enschede debatteerend met der. heer
Schmidt van de O. S. P zich ont.
vallen laat; „de loonen en uitkeerin-
gen zijn hier hooger dan overal elders
in Europa".
Er is dus in Nederland nog iels
goeds, er is iets voor geheel Europa
- Aan myn vrouw laat ik één stuiver
na, boven het bedrag dat haar volgens de
wet toekomt, luidde het testament, dat '11
groot aantal gissingen teweegbracht in
ï.ady Perivale's kring, toen het bekend
werd.
Aan Elizabeth Kent, wonende Tap-
low Street 5, Walthamstow, legateer ik
het bedrag van tien duizend pond bene
vens het landhuis Perivale's Cottage in
het dorpje Little Keston, welke bezitting
vry van erfpacht is.
Op deze manier werd de hartewcnsch
van Lizzie Kent en haar moeder vervuld;
zij hadden altijd gehoopt eens op het land
te kunnen wonen en genoeg geld le heb
ben om niet te hoeven schrikken wan
neer er op hun deur geklept werd door
ecu schuldeischer.
Lizzie's gebroken hart werd door dit
legaat een heel stuk genezen en verschaf
te haar toch ook nog de romantiek van
de liefde, die haar leven lang duurde.
Jack hielp Hetty uit de au'o; zij werd
gevolgd door haar vader, die er jaren
jonger en bijna 7.00 gelukkig uitzag als
zyn dochter.
Zij konden niet ontkomen aan een le
ger van persfotografen die voor hun huis
heen en weer liepen en die, zoodra Het
ty verscheen hun camera's op haar richt
ten niettegenstaande haar lachend pro
test.
Jack en mijnheer Loring moesten het
proces ook ondergaan en d't herhaalde
zich zoo dikwijls, dat het weldra een ge
woonte van de fotografen werd om in de
buurt van het huis te scharrelen op ieder
oogenbiik, dat Jack -en Hetty uitgingen.
Alle couranten in Engeland, evenals
die in Amerika, waren vol van de „Peri-
vale-roman", zooals zij de geschiedenis
noemden.
Er werd veel geschreven over Jack's
verloving met de dochter van den man,
die zooveel zwaarder had geboet dan
voor zijn vergrijp noodig was geweest en
zij raakten niet uitgepraat over Hetty's
schoonheid en moed, zoodat er met iede
re post aanbiedingen van ondernemende
filmregisseurs kwamen!
Eindelijk ontvluchtten zij de fotogra
fen en kwamen in het groote stille huis.
waar een nog groolere rust heerschte dan
anders.
Is er iets niet in orde?, vroeg Jack
aan dan badiandt.
