Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
i
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol Bij alle Drogisten
Kaatsheuvel en Omstreken
i
De Amsterdamsche Confectiehandel.
56e JAARGANG.
GEMEENTERAAD.
Heeren*, Jongens-
en Kfnderkleedlng.
Ook Dames regenmantels en
Werkmansgoederen.
Dit is voor eenieder die iets in ge
noemd artikel noodig heeft het sein
zich er thans van te voorzien daar U
thans de grootste collectie wordt aan
geboden voor de meest uiteenloopende
lage prijzen.
Indien U dus netjes en degelijk
gekleed wilt gaan, moet U zich haasten en gaan zien vanaf
heden in het perceel Hoofdstraat 225 tegenover de Schoolstraat
te Kaatsheuvel.
VRIJ ENTREE. VASTE PRIJZEN.
P S. Er is ook een enorme sorteering voor de grootste en dikste
menschen. 50091
NUMMER 37.
WOENSDAG 3 MEI 1933.
rtr.
rg
1929
60
50
cho van het Zniden,
Wulillkxrkf en Laifstratsrhe Courant*
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en Z A T E R D A G
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des moigcns om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
dvbhMÊÊimmma^ÊÊÈÊÊmÊmmmmmÊiÊmÊmÊÊmmÊÊmÊamÊÊma^m
EERSTE BLAD.
WASPIK.
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Vrijdag 28 April 1933,
des namiddags te half 7.
Voorzitter de Edelachtb. Heer Dekkers.
Aanwezig alle leden.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
Schrijven van (led. Staten houdende
bemerkingen op de Gemeentebegrooting
waarover de beslissing wordt aangehou
den.
De Verschillende bemerkingen zullen
als laatste agendapunt door den Raad be
handeld worden.
Verder is de Kon. goedkeuring ontvan
gen o]) het raadsbesluit tot uitvoering
der Winkelsluitingswet.
Naar aanleiding van het raadsbesluit
om het woonwagenkamp op te heffen,
heeft het gemeentebestuur bij den Ont
vanger der Registratie de pacht van be
doeld perceel opgezegd, doch ontving
daarop bericht, dat de huur eerst per 31
December van het loopende jaar kan
worden opgezegd, zoodat over 1933 de
huur nog betaald moet worden.
De beer A. Brokx vraagt, of nu toch
hel verbod om daar woonwagens te
plaatsen van kracht blijft. Z.i. is de ge
meente niet verplicht een woonwagen-
kniup te hebben, want verschillende ge
meenten hebben er geen.
De Voorzitter meent, dal de gemeente
verplicht is een plaats voor de woonwa
gens beschikbaar te houden. Het is vaak
moeilijk die menschen door te sturen als
ze vragen hier met hun wagen te mogen
overnachten. Hij geeft toe, dat het ter
plaatse geen geschikt terrein is en de
wagens daar last kunnen veroorzaken.
De politie heeft dan ook opdracht zoo
eenigszins mogelijk de woonwagens weg
te sturen en het komt dan ook maar zel
den meer voor dat er nog woonwagens
staan.
De heer Brokx zou, als er een wette
lijl verplichting bestaat tot het houden
van een woonwagenkamp, hiervan ont
heffing vragen, daar er hier geen enkel
geschikt terrein is te vinden en waar
men in verschillende plaatsen in de om
geving die kampen wel heeft, kan het
voor de woonwagenbewoners geen be
zwaar zijn. Voorloopig kan hij zich wel
met den genomen politic-maatregel ver-
eenigen en zal hij afwachten of zich in
derdaad slechts zelden woonwagens op
dat terrein zullen ophouden.
Dankbetuiging van veldwachter de Ko-
van „De Echo van het Zuiden".
ning voor het cadeau en de hulde die hij
bij zijn zilveren ambtsjubileum van de
gemeente mocht ontvangen.
Verder zijn ingekomen rapporten van
boekenonderzoek bij den gemeente-ont
vanger, bij den secr.-penningm. van het
Burg. Armbestuur en bij den penningm.
der woningbouwvereniging, waaruit
blijkt, dat alles in orde is bevonden, als
mede een overzicht van het 4e kwartaal
1932 van den Warenkeuringsdienst, het
welk ter inzage zal worden gelegd.
Van den gcriicentcraad van Hooge- en
Lage-Zwaluwe is e.en schrijven ingeko
men waarin er op wordt gewezen, dat
als regel Burgemeesters worden aange
wezen tot vertegenwoordigers in de Wa
terleiding Maatschappij en dat daardoor
bezuinigingen achterwege blijven en de
hooge tarieven onveranderd blijven ge
handhaafd. In die wijze van vertegen
woordiging diende volgens het adres
verandering te komen en wordt er op
aangedrongen dat hiervoor uitsluitend
wethouders en raadsleden zullen worden
Uit het Engelsch van
Joseph Hocking
(Nadruk verboden).
HOOFDSTUK 1.
o.
Gooi nog wat houtblokken op, ver
zocht Dulverton.
Waarvoor? Het wordt tijd om naar
bed te gaan.
Maar toch voldeed hij aan het verzoek
Het is verschrikkelijk, wat jij hebt
doorgemaakt, verklaarde Dulverton toen.
De ander haalde de schouders op.
Je weet nu tenminste waarom ik
hier ben, was alles wat hij antwoordde.
En je zegt, dat je niet erg geslaagd
bent?
Ik heb driehonderd Pond overge
spaard. Maar wal heeft dat te beteeke-
nen? Ik ben 1111 acht en twintig en weet
net zoomin hoe ik in Engeland mijn
brood zou kunnen verdienen als ik het
8 jaar geleden deed. Bovendien, ik huiver
om terug te gaan.
En toch ben je niet van plan bier je
dagen te eindigen.
De hemel beware me! Je hebt er
geen idee van hoe ik naar mijn oude om
geving terug verlang naar den omgang
met beschaafde, ontwikkelde mannen en
vrouwen, naar de genoegens van het le
ven van een Engelsehcn „gentleman";
hoe graag ik weer met opgeheven hoofd
tusschcn de menschen van mijn eigen
stand zou verkeeren en een geëerde posi
tie in mijn geboorteland innemen. Maar
waarheen ik mij wend, ik zie niets dan
blindloopende wegen.
Maar met driehonderd Pond kun
je toch zelf iets beginnen; een schapen
fokkerij of een farm.
Zeker en mischien zou ik ook wel
-ucces hebben, want ik heb in de afge-
aangewezen, die naar te verwachten
valt, ernstig zullen streven naar een spoe
dige verlaging der tarieven.
De Voorzitter kan uit het adres geen
andere conclusie trekken dan dat men
veronderstelt dat de vertegenwoordiging
bij burgemeesters niet in goede handen
is en -dat wethouders en raadsleden het
beter zouden klaarspelen om lagere ta
rieven te krijgen. Voorwaal" geen fraai
compliment aan het adres der burge
meesters, dat van weinig appreciatie ge-
tuigt.
De raad besluit met algemeene stem
men het stuk voor kennisgeving aan te
nemen.
Schrijven van de N:V. Waterleiding
Mij. N. W. Brabant, verzoekende adhaesie
te willen betuigen aan het adres van de
directie dier Mij. aan het Rijk om de rente
(6%) welke door het Rijk van de voor
den aanleg der Waterleiding verstrekte
geldleeningen wordt gevraagd, tot 4%
te willen verminderen.
De Voorzitter doet voorlezing van het
door de Waterleiding-Maatschappij aan
de regeering gericht adres, waarin wordt
gewezen op de zeer hooge tarieven die
in deze streek onveranderd moeten ge
heven worden om de exploitatie mogelijk
te maken.
Verder wordt gewezen op de steeds
groeiende ontevredenheid, op de hon
derden procedures die gevoerd moeten
worden, op de vele verzoeken om de wa
terleiding maar af te sluiten, enz., alle-
loopen jaren een goeden kijk op het be
drijf gekregen.
Maar ik voel er niets voor de rest van
mijn leven te slijten tusschen beesten.
Wat ben je dan van plan?
Ik weet het niet Ik zal op den duur
hier of daar wel wat vinden. Maar wat
komt het er op aan? Ik ben toch maar
een stuk ronddrijvend wrakhout
Een lange stilte volgde, waarin beide
mannen met hun eigen gedachten bezig
waren. Endellion meende bij zijn metge
zel een verandering te bespeuren, sinds
hij zijn geschiedenis verteld had.
Endellion, zei Dulverton eindelijk.
Ja.
Ik geloof, dat ik toch maar naar bed
moest gaan. Ik had niet zoolang moeten
opblijven, maar de tijd gaat ongemerkt
voorbij, als je zoo zit te praten. Zou je
me willen helpen? Je weet wat de oude
vrouw over de kamer gezegd heeft.
Endellion stond op. Natuurlijk wil ik
je helpen. Ben je ziek?
Ik geloof het wel. Ik voel me zoo
vreemdik ben wel vaker slap en
ellendig, maar dit is heel anders.
De woorden kwamen moeilijk; als uit
de verte.
Endellion bracht hem naar de slaap
kamer; die Mary Beel hen gewezen had
en na enkele minuten lag Dulverton in
bed.
Endellion?
Ja, wal is er?
Ik ga dood.
Onzin, beste kerel! Je hebt kou ge
vat in dien ontzettenden regen. Morgen
ochtend ben je weer kiplekker.
Ik hoop hel. Maar je blijft toch bij
me, niet?
Zeker.
Laat je het licht niet uitgaan?
Ik zal zorgen dat de kaars blijft
branden, tot de dag aanbreekt.
Zeg Endellion
Ja?
Kan het je niet schelen om op te
blijven? Ik geloof dat ik me. veel beter,
veel kalmer zou voelen, als als ik wist
dat jij naast me zat. Je bent niet moe,
wel?
Nee hoor; ik blijf bij je zitten tot
het licht wórdt.
Kort daarop was Dulverton in een on-
rustigen slaap gevallen en Ralph Endel
lion zat naast het bed, met een eigenaar-
digen, harden blik in de oogen.
maal het gevolg van de veel te hooge ta
rieven.
De Voorzitter meent dat in dit adres
de opinie die in deze streek over de wa
terleiding heerscht en de verschillenle
andere bezwaren wel duidelijk naar vo
ren werden gebracht en de gevraagde
renteverlaging goed gemotiveerd wordt.
De heer v. Dongen meent dat uit het
adres niet blijkt dat ook op ander gebied
door de Maatschappij bezuinigd wordt.
Het wordt te veel voorgesteld alsof alleen
de hooge rente oorzaak is van den slech
ten gang van zaken.
De Voorzitter geeft de verzekering dat
ook op ander gebied zooveel mogelijk op
de onkosten bezuinigd wordt.
De heer v. d. Rijken noemt ook het ver
schil in de tarieven, dat soms groote on
billijkheden in de toepassing geeft, als
een der oorzaken van de heerschende
ontevredenheid.
De Voorzitter beaamt die klacht. Per
soonlijk ondervindt hij het evengoed dat j
deze regeling eigenaardige verhoudingen
geeft, doch het is eenmaal voorschrift.
Het bestuur der Waterleiding doet al wat
mogelijk is om aan de vele bezwaren die
het verneemt tegemoet te komen.
Wordt met algemeene stemmen beslo
ten aan het adres adhaesie te betuigen.
Wijziging begrooting 1933.
De Voorzitter doet mededeeling van de
wijzigingen die Ged. Staten in de begroo
ting willen zien aangebracht. Met ver
schillende dezer wijzigingen kunnen B.
en W. zich echter niet vereenigen.
Zoo willen Ged. Staten de opbrengst
der havengelden van 350.op 459.
De Amsterdamsche Confectiehandel,
bekend door zijn jarenlang bezoek
aan Tilburg en Eindhoven, zal thans
te Kaatsheuvel een verkoop komen
houden van alle soorten
HOOFDSTUK IV.
In verzoeking.
Den volgenden dag was Robert Dulver
ton te ziek om het bed te verlaten, te ziek
9111 iets te eten of te beseffen wie zich
in zijn nabijheid bevonden. Hij ijlde
voortdurend en in zijn koortsvisioenen
praatte hij over zijn leven in het ouder-
lijk huis, in Eton en Oxford, over zijn
zwerftochten naar China en Indië, Zuid-
Amerika en Noord-Afrika.
Eerst hadden de herbergier en zijn
vrouw groote spijt dat ze hun deur voor
hem hadden geopend. Ze hadden liever
geen doode in huis beweerden ze, maar
toen Endellion hen de verzekering gege
ven had, dat ze behoorlijk betaald zou
den worden voor al hun moeite, staakten
zij hun gemopper.
Noch Aaron, noch Mary vroegen iets
omtrent namen. Wat deed een naam ei>
toe in dit afgelegen deel van den aard-
bol, waar zoovelen heentrekken, die re-
den hebben om hun indentiteit te ver
bergen! Hoe de zieke heette, was van
minder belang dan de vraag of hij goed
voor het geld was.
En op dat punt gerustgesteld, deden
zij op hun eenigszins ruige, onbeholpen
manier hun best voor hem. Ze volgden
Endellion's aanwijzingen stipt op, terwijl
deze zelf uren achtereen naast Dulver-
ton's bed zal».
Den volgenden dag was de toestand
nog veel ongunstiger. De patiënt had
hooge koorts en scheen hevige pijn te
lijden.
Inmiddels bleef de regen vallen; niet
meer in zulke wilde stroomen als op den
avond van de komst der beide mannen,
maar toch nog hevig en onafgebroken.
Er is een dokter in Ontobia, niet
waar moeder?, zei Endellion. Hij is nu
rustig, zoodat ik het durf wagen weg te
gaan. Als er een kans is om hem te red
den, mogen we die niet ongebruikt laten.
Voor hij vertrok nam hij de voorzorg
Dulverton's bezittingen te verbergen. Hij
vertrouwde de Beels niet overmatig.
Laat in den avond keerde hij met den
dokter terug, een nog jongeman, weinig
ouder dan hijzelf, die in Engeland had
gestudeerd. Dr. Grigg onderzocht den
patiënt zorgvuldig. Onderweg had En
dellion hem reeds de noodige inlichtin
gen gegeven en het overige van wat hij
ramen, omdat deze opbrengst ook over
1932 werd verkregen, doch waar deze
hoogerc opbrengst was veroorzaakt door
bijzondere omstandigheden, welke niet j
meer zullen terugkeeren, wordt door B.
en W. voorgesteld dezen post te handha- j
ven op 350.
De raad gaat daarmee accoord.
De post Steun aan werkloozen, achten
Ged. Staten op 7500.te laag geraamd,
aangezien er in 1932 11.600.hiervoor
noodig was.
De Voorzitter wijst er op, dat dit jaar
hoofdzakelijk werkverschaffing is inge
voerd en slechts voor een klein gedeelte
steun wordt gegeven, vandaar deze lagere
raming.
Besloten wordt dit aan Ged. Staten te
berichten en de post te handhaven.
Conform het voorstel van Ged. Staten
wordt verder besloten de post schrijfbe
hoeften te verlagen van 400_op 350;
drukwerken van 600 op 550; abon
nementen van 150 op 75 en adverten
ties van 50 op 10.
Den post Vergoeding voor reis- en ver
blijfkosten willen Ged. Staten van 200
op 100 zien teruggebracht, doch B. en
\V. meenen, dat juist in de tegenwoordi
ge tijdsomstandigheden nog meer voor
de gemeente gereisd moet worden dan
welen wilde, vernam hij van Mary Beel.
Hij gaat dood, hé?, vroeg de oude
vrouw.
Ja, hij zal niet eeuwig leven, was t
antwoord, maar er is een kans, (lat hij
er het ditmaal levend afbrengt. We zul
len alles doen wat we kunnen om hem
er door te halen.
Toen hij met Endellion alleen was, zei
hij tot dezen:
U deed beter wat te gaan rusten. U
hebt de laatste nachten niet geslapen en
U mag niet riskeeren zelf ziek te wor
den. Ik blijf vannacht bij uw broer waken
maar morgenochtend vroeg moet ik di
rect weg.
Waarom noemt u hem mijn broer?
klonk Endellion's vraag.
Omdat u zoo sprekend op elkaar
lijkt. Ik zou haast zeggen, dat u tweeling
broers moest zijn. Als hij er net zoo flink
en gezond uitzag als u, zou ik u niet van
elkaar kunnen onderscheiden, geloof ik.
Toch is hij mijn broer niet.
Probeer dat een pasgeboren kind
wijs te maken! Hebt u genoeg tabak?
Meer dan voldoende.
Prachtig. Ga nu uw moede ledema
ten maar eens uitstrekken.
Endellion moest zichzelf bekennen, dat
de rust hem welkom was en hij legde
zich vóór het vuur in de keuken, want
het was weer een kille nacht. Geen le
vende ziel was sinds zijn komst in dc
herberg geweest, behalve de dokter en de
twee mannen, die Aaron Beel's land be
werkten.
Haalt bij het?.vroeg Endellion den
'volgenden morgen, toen de dokter op het
punt stond heen te gaan.
Ik ben er niet gerust op, maar dc
kans bestaat nog steeds. Ik ben er in ge
slaagd de koorts naar beneden te krijgen
en ik hoop, dat die morgen heelemaal
verdwenen zal zijn. Hij bevindt zich nu
in een toestand van verdooving en daar
in za.l hij morgen wel blijven. Morgen
kan ik onmogelijk hierkomen, maar als
het eenigszins kan, kom ik overmorgen.
Als hij Idijft leven, heeft hij dat aan u
te danken. Maar hij heeft zijn best ge
daan om zijn gezondheid Ie verwoesten,
hij is nog zwakker dan een zuigeling.
De dokter reed weg en de zorg voor
den patiënt rustte weer op Endellion.
Toen Dr. Grigg twee dagen later terug
kwam sch#en Dulverton veel beter, maar
anders en stellen daarom voor er 150
van te maken.
De Raad vindt dat deze post gerust op
200.— gehandhaafd kan blijven om de
vooral tegenwoordig zoo vaak voorko
mende reizen voor de gemeente te kun
nen behartigen en zal in dezen geest aan
Ged. Staten geantwoord worden.
De heer Verschure vraagt nog. hoe
veel de vergoeding bedraagt voor een
reis naar 's-Bosch.
Dc Voorzitter antwoordt, dat daarvoor
ƒ6.vergoed wordt, welk bedrag de.
heer Verschure nogal hoog vindt.
De Voorzitter is het daarmee eens, dat
zou tegenwoordig- wel wat minder kun
nen zijn. Hij wil daarbij opmerken, dat
hij persoonlijk van de 6 keer dat hij voor
de gemeente naar 's-Bosch moet, slechts
twee keer in rekening brengt.
Ged. Staten stellen verder voor den
post Telefoon te verminderen van 100
op 60.—. -
B. en W. zouden niet lager dan 75.—
kunnen gaan, terwijl de raad heelemaal
niet voor verlaging voelt en dezen post
op 100 wil handhaven.
De kosten van het stembureau worden
daarop van 125 op 75, dc uitgaven
voor politie-hulp van 120 op 100 en
van de geneeskundige behandeling van
de geneesheer schudde bedenkelijk het
hoofd.
Het is met hem gedaan, verklaarde
hij, nadat hij Dulverton terzijde had ge
nomen.
Ik dacht juist dat we den goeden
kant opgingen, antwoordde de jongeman.
Een kaars flikkert altijd op, voor
zij uitgaat, was het bescheid.
Als zijn gestel niet zoo door en door
verzwakt was, zou hij er ongetwijfeld
bovenop gekomen zijn, maar hij had niet
voldoende weerstandsvermogen meer. Hij
schijnt drommels wild geleefd te hebben
de laatste jaren. Ik geef hem op zijn
hoogst nog 24 uur. In ieder geval, u hebt
uw best voor hem gedaan, u bent allebei
als „gentleman" grootgebracht, he?
Endellion gaf geen antwoord.
Enfin, dat is natuurlijk mijn zaak
niet, hernam de dokter met een onder
zoekenden blik op den ander. Ik denk
dat hij over enkele uren geheel bij be
wustzijn kan wezen als u soms nog in
structies van hem wilt hebben omtrent
zijn persoonlijke aangelegenheden, zou ik
daar gebruik van maken. Het zal niet
lang duren. Ik zal zien dat ik morgen te
rugkom, maar ik verwacht niet hem nog
in ieven te zien.
Zooals dr. Griggs voorspeld had, was
Dulverton's geest twee mjr later volko
men helder en hij sprak betrekkelijk ge
makkelijk. Maar hij scheen te beseffen,
dat zijn einde snel naderde.
Je bent onbeschrijfelijk goed voor
me geweest, ouwe jongen, zei hij. maar
het was vergecfsche moeite. Ik ben idioot
geweest en nu komt boontje om zijn
loontje.
Ik zou integendeel zeggen, dat het
afloopt. Misschien is het ook maar het
beste zoo. Ik zou niet gedeugd hebben als
landheer. Trouwens ik was al opgeschre
ven toen ik hier in dit verlaten oord
kwam. Als ik levend in Engeland was
teruggekomen, dan zou ik enfin, de
Hemel alleen weet, wat ik zou hehben
gedaan. Hij zweeg even. Toen, op pein-
zenden toon: En Miriam.... Miriam zal
nu wel een mooi meisje geworden zijn
haar portret zit tusschen mijn papie
ren.
Endellion zei niets; het was moeilijk
hier iets op te zeggen.
Wordt vervolgd.