Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
T
Een Mrlijkc Eelijkei
FEUILLETON
.mOTBPABATiD
WMLWIJft
I
Sproeten komen vroeg in
NUMMER 41
en
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
DRUNEN.
Winkelsluiting. Consultatie
bureau. ue annexatie van
Elstiout.
De raad der gemeente Drunen kwam
Maandagavond len raadhuize ln open
bare vergadering bijeen, onder v00'-
zitterschap van ourgemeesier mr. R.
v. d. Heijden.
Aanwezig alle leden.
Naar aanleiding der notulen heelt
de heer W. v. d. Wiet enkele opmer
kingen te maken. Op de eerste plaais
zijn ztjn aanmerkingen op de vorige
notulen z.i. niet juist weergegeven. Bij
de rondvraag heelt spr. gezegd„wij
katholieken gelooven van den paus
doch in de notulen staat dit geheel
anders, en spr. wil beslist dat deze
zinsnede gewijzigd wordt. Bovendien
zou spr. voigens de notulen gezegd
hebben dat de kwestie der werkver-
schalfiag binnen enkele weken in orde
was. in werkelijkheid heelt hij gezegd
vier dagen. fll
De Voorzitter acht deze alwljkingen
niet van zoodanige beteekenis dat zij
den zin van het gesprokene niet goed
weergeven. Spr. stelt daarom voor de
notulen onveranderd vast te stellen.
De heer W. v. d. Wiel is het hier-
mede niet eens en z.i. maakt een en
ander een reuzen verschil. Spr. wijst
erop dat volgens het regl. van orde
aan den raad moet worden voorgesteld
de gemaakte aanmerkingen al of niet
gegrond te verklaren.
kje Voorzitter merkt op dat zijn voor
stel om de notulen ongewijzigd vast
te stellen vanzelf insluit dat de opmer
kingen van dhr. W. v. d. Wiel onge
grond worden verklaard.
Alleen de heeren W. v. d. Wiel en G.
Verhoeven stemmen tegen de notulen.
De heer v. Drunen merkt nog op
dal inzake de weg naar Giersbergen
besloten is een proel te nemen met
gruisverhardlng. Daarvan vindt spr.
niets in de notulen.
De Voorzitter merkt op dat de raad
niet hiertoe besloten heeft, doch dat
B. en W. dit hebben toegezegd. In
dezen zin is het ook in de notulen
opgenomen.
De notulen worden ongewijzigd
vastgesteld.
Aan de orde
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Arbeid betref,
op de winkel-
1. Ingekomen stukken.
a. besluit van Ged. Staten tot goed
keuring der wijziging van de begroo
ting 1932 van het G.E.B.
Wordt voor kennisgeving aange
nomen.
b. Procesverbaal van benoeming van
de leden der commissie uit de inge
zetenen, bedoeld ln artikei 158 der
Gemeentewet.
Benoemd zijn de heeren J Bergmans,
A. Brok, C. v. Dal, P. v. Dal. A. v.
Delft, C. v. Drunen, A. v. Huiten, H.
Knippeis, N. v. Son, H. Spee en H.
Verhoeven.
c. Rapport van het Centraal Bureau
voor Verificatie en Financ. Adviezen
der Vereen, van Ned. Gemeenten, be
treffende het onderzoek der jaarstukken
van het G.E.B,
Wordt ter inzage gelegd.
De Voorzitter doet hieromtrent de
volgende mededeelingen
De winst van hei G.E.B. bedraagt
16324 82 tegen vorig jaar f6261.93
De vermindering van den stroomprijs
met resp. 3 en 1 cent voor licht- en
krachtverbruik heeft de gemeente een
bedrag van f 500.gekost, ln totaal
werd minder ontvangen f 1164 66, ter
wijl aan de P.N.EM f920 23 minder
behoefde te worden afgedragen.
Het stroomverlies bedroeg 14.54 °/0
tegen vorig jaar 11 9De kapitaals-
positie van net bedrijf is goed, tegen
over een totaal aan vaste bezittingen
van f56,662.66 staat een schuld van
f 54,770,--, zoodat het netto bezii be
draagt f 1892.66
De heer v. Drunen informeert hoe
de waarden der bezittingen wordt ge
tjxeerd.
De Voorzitter antwoordt dat daarvoor
de aankoopwaarde wordt genomen,
min de jaarlijksche afschrijvingen, die
natuurlijk gebaseerd zijn op den le
vensduur der materialen.
Winkelsluiting.
2. Schrijven van den Minister van
Economische Zaken^
fende de verordening
sluiting.
Prae advies.
Naar aanleiding van de verordening
op de Winkelsluiting op Zondag, is
een schrijven ontvangen van den
Minister van Economische zaken en
Arbeid, dat deze bereid Is zijn mede
werking te verleenen tot goedkeuring
der verordening, mits de uren waarop
de winkels voor het publiek geopend
mogen zijn worden gesteld van 8 uur
voorm. tot 12 uur des middags in
plaats van 10 uur voorm. tot 2 uur nam.
Bovendien wordt gevraagd aan Art.
1 der verordening een 2e lid toe te
voegen teneinde te voorkomen, dat
sommige winkeliers gebruik zouden
kunnen maken van de afwijkende be
palingen der verordening en van de
bepalingen der wet.
Tenslotte wordt in overweging ge
geven om in verband met een arrest
van den Hoogen Raad in den aanhef
der verordening de bijzondere omstan
digheden te vermelden, die tot het
vaststellen der verordening aanleiding
hebben gegeven.
B. en W. stellen voor, de verordening
op de Winkelsluiting overeenkomstig
het schrijven van den Minister aan te
vullen.
De raad gaat daarmede accoord
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
Joseph Hocking
(Nadruk verboden).
Grondverkoop.
3. Verzoek van Jac. Merks te Dru
nen om hem een stuk bouwterrein te
verkoopen.
Prae advies.
Ingekomen is een verzoek van Jac.
Merks te Drunen om hem een perceel
bouwterrein te verkoopen. gelegen aan
de Stationsstraat naast het aan H.
Pulles verkochte bouwterrein.
B. en W. stellen voor, bedoeld per
ceel bouwterrein aan adressant te
verkoopen voor den vastgestelden prijs
van t 520,—
De heer v. Delft vraagt hoe groot
het terrein is.
De Voorzitter zegt dat het perceel
ll3/4 M. breed en 78 M diep ls.
De heer W. v. d. Wiel meent dat
dit bouwterrein alleen beschikbaar is
voor menschen die bouwen met hypo
theek der gemeente.
De Voorzitter zegt dat daaromtrent
in de hypothetkverordening niets be
paald is en hij vindt het prijzenswaar
dig als iemand wil bouwen zonder
gemeente hypotheek.
De heei W. v. d. Wiel houdt vol
dat daartoe indertijd besloten is.
Het voorstel wordt goedgekeurd.
Consultatie bureau.
4. Verzoek van de aid. Drunen van
het Wit-Gele Kruis om een subsidie
voor de oprichting van een consulta
tiebureau voor zuigelingen.
Prae-advies.
Ingekomen is een verzoek van de
Aideeling Drunen van het Wit Gele
Kruis om een subsidie uit de gemeente
kas te mogen ontvangen groot 180.—
voor de oprichting van een consultatie
bureau voor zuigeltr gen.
Tnans zijn de inwoners dezer ge
meente wel in de gelegenheid gebruik
te maken van ae consultatie bureaux
tn de gemeenten 's-Hertogenbosch en
Waalwijk, doch hieraan zijn ten allen
tijde reiskosten verbonaen. terwijl
daarmede tevens gepaard gaan de be
zwaren die verbonden zijn aan het
reizen met kleine kinderen. Blijkens
de bij het adres gegeven begrooting
van kosten wordt verwacht dat van
de provincie 170.— subsidie zal wor
den ontvangen.
B. en W. vestigen er de aandacht
op dat het verleenen der provinciale
subsidie afhankelijk is van het al dan
niet verleenen van subsidie door de
gemeente.
Gezien hei grooie nut dat zulk een
consultatie bureau voor de Volksge
zondheid heeft, stellen B. en W. voor
de gevraagde subsidie toe te kennen.
De heer de Wijs vraagt welke dokter
de leiding van het bureau zal hebben.
De Voorzitter meent dat Dr. Acker-
mans daartoe is aangezocht.
De heer de Wijs is van meening
dat daarvoor een specialiteit noodig
zal zijn.
De Voorzitler gelooft dit niet. Een
gewoon geneesheer kan de algemeene
leiding hebben en voor de gevallen
waarin dit noodig is, kan hij dan een
specialist waarschuwen.
9.
Ik weet het niet. Er wordt be
weerd dat hij dood is. Ja, een ver
schrikkelijke geschiedenis was dat. Hij
moet zeldzaam begaafd zijn geweest.
Zeg, hij leek een beetje op jou.
Dat zeiden ze meer. Maar als ik
me goed herinner, was hij bleek en
mager.
Ja, maar Dick beweerde altijd,
dat hij een stalen constitutie had
een taaie pezige knaap. Hij maakte
niet zoo'n forschen, krachtigen indruk
als jij nu doet, maar dat neemt niet
weg, dat er toch een gelijkenis tus-
schen jullie was. Maar als je van pech
spreekt, die jongen heelt pech gehad.
Leefde in de overtuiging, dat hij de
zoon van een millionair was en de
schitterends-denkbare vooruitzichten
had en toen
Toen barstte de bom en was de
gewaande millionairszoon een \e.-
stoolene, een melaatsche.
Het werd zonder een zweem van hit-
terheid gezegd, met een soort medelij
dende noodzakelijkheid, als betrot het
inderdaad een wildvreemde.
Het was natuurlijk ontzettend
hard, sprak Trevor verder, maar wat
was er aan te doen? De vader bleek
de grootste schooier, die ooit Enge
land onveilig had gemaakt zijn
naam stonk eenvoudig. Het is kras
gezegd, maar zoo was het. En dat had
vanzelf tot gevolg, dat de zoon meteen
onmogelijk was geworden de men
schen konden hem toch niet meer bij
zich thuis ontvangen of op publieke
plaatsen in zijn gezelschap gezien wor
den. Bovendien bezat hij geen penny
meer, geloof ik.
Neen, hij schijnt niets uit den
brand te hebben kunnen redden, ver
klaarde Endellion. Zijn gezicht bleef
onbewogen gedurende dit gesprek
door niets verried hij ook maar de
minste emotie. Maar hoe dan ook, het
was deksels beroerd voor hem.
Zeker, maar niemand die het ver
helpen kon. Hij koos de wijste partij
en verdween van het tooneel. Zei je
niet dat hij dood was?
Ik hoorde zooiets vertellen er
gens verweg gestorven. Het zou mis
schien maar het gelukkigst voor hein
zijn, als het waar was. Wanneer je
zooiets verschrikkelijks doorgemaakt
hebt als hij, moet de dood een uit
komst wezen.
Maar op hem zelf was toch niets
aan te merken, voor zoover ik weet.
Neen, maar met een naam als de
zijne en met zoo'n vader.
Een poosje rookten de beide mannen
zwijgend hun sigaret.
Endellion had een zware, pijnlijke
vuurproef doorstaan, maar in zekeren
zin gaf deze foltering hem een gevoel
van voldoening. Hij was in staat ge
weest over zich zelf te praten als over
een ander. Hij was gewaar geworden
j hoe een vreemde over hem dacht en
hij betrapte zich erop, dat ondanks
zichzelf, zijn comedie hem een grim
mig genoegen verschafte.
Eindelijk verbrak Trevor de stilte.
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten
De heer de Wijs vraagt zich af waar
om Dr. v. Seteri ln deze zaak gepas
seerd Is. Spr. had liever gezien dat
eerst gf^iproken was met dezen dokter,
die 40 fiar te Drunen woont en de
j)ew.oner^fc^r. en door kent. Spreker
vindt het van het W.-G Kruis een po
litieke streek om Dr. v. Seters te pas.
seeren en daaraan kan hij zijn stem
niet geven en hij is van meening dat
hij in deze twee derde der bevolking
van geheel Drunen achter ztch heeft.
Wie dergelijke politieke streken uit
haalt, weet spr. niet, maar z.i. is de
zaak in het geheel niet ln orde.
De Voorzitter meent dat de heer de
Wijs te ver gaat. Het gaat hier slechts
over de subsidie voor de oprichting
van het consultatiebureau. Daaraan zal
een geneesheer verbonden moeten zijn
en spr. vind» het voor de hand llgyend
als het Wit-G le Kruis zich daartoe in
verbinding stelt met Dr. Ackermans.
Het is immers een katholieke instelling
en wanneer men meent dat men d3n
ook een katholiek dokter moet nemen,
acht spr. dat begrijpelijk. Hij vestigt
er echter de aandacht op dat het nu
slechts gaat over de vraag of er be
zwaren zijn legen de oprichting van
Zin in een whiskey-soda?.
Neen, dank je. Ik drink geen
druppel meer.
De ander keek hem enkele oogen-
blikken onderzoekend aan.
Ik kan het me gewoonweg niet
voorstellen, Dulverton, zei hij toen.
Wat kun je je niet voorstellen?
Die reusachtige verandering in
jou. Maar ik twijfel niet, of je zult het
onder deze omstandigheden uitstekend
kunnen stellen op Dulverton Manor.
Ik hoop het ik zal me alleen
den eersten tijd wel drommels vreemd
voelen.
Dat spreekt vanzelf, gaf Trevor
toe.
De reis verliep verder zonder eenige
bijzondere gebeurtenis.
I Trevor had aan verschillende passa
giers verteld, dat zijn vriend naar En
geland terug reisde om als erfgenaam
het bezit van een prachtig landgoed in
Devonshire te aanvaarden en dit wel
dra algemeen bekende feit, gevoegd
bij zijn persoonlijke eigenschappen,
j maakte Ralph Endelion buitengewoon
populair aan boord en toen de boot ten
slotte Plymouth naderde, klonk van
alle kanten teleurstelling dat hij be-
j sloten had daar reeds de „Queen Vic-
toria" te verlaten.
Op een avond in het begin van
April, stoomde het schip de haven van
Plymouth binnen. Toen Endellion uit
Australië vertrokken was, was het
daar midden-zomer geweest en door
naar Engeland te reizen, was hij den
1 winter ontvlucht en hij kwam in een
van de lieflijkste streken van zijn ge
boorteland in den lieflijksten tijd van
het jaar. Het was een vroege lente dat
jaar en ofschoon de jongeman zich
idiep doordrongen voelde van het be
wustzijn, dat zijn thuiskomst verre van
ideaal was, kon hij toch een gewaar
wording van vreugde niet onderdruk
ken, toen hij het waas van jong, teer
groen zag, dat over heuvelen en dalen
gespreid lag. Zoo moesten de uitge
strekte gronden van Dulverton eruit
zien, stelde hij zich voor; toen verloor
hij zich in gepeins over zijn verdere
plannen en vroeg zich nieuwsgierig af,
waarop dit alles ten slotte zou uitloo-
pen.
Ralph Endellion's verzoeking was
verre van licht. In zijn hart woonde
bitterheid tegen de wereld. Hij was,
volmaakt onschuldig, van zijn geboor
teland verdreven. Hij had, met inspan
ning van al zijn krachten, geworsteld,
om den smaad uit te wisschen, die aan
j zijn naam kleefde, maar het was ver-
1 geefsch geweest. En nu was er een
1 kans op zijn levensweg geworpen, zoo-
als een man er zelden een krijgt. Nog
steeds weigerde hij om die kans te
grijpen, maar zijn verlangen om het te
j doen, groeide met den dag, misschien
had Trevor's houding tegenover hem
grooter invloed op zijn gemoedsge
steldheid gehad, dan hijzelf dacht en
door hetgeen dat hij, na het gebeurde
met zijn vader, van zijn medemen-
schen te verduren had gehad, was zijn
moreel onderscheidingsvermogen min
der scherp geworden. Hij verlangde
wraak op een wereld die hem schulde
loos zoo had laten lijden, verlangde
ook de poorten van den tempel der le
vensvreugde, die al jaren voor hem ge
sloten waren geweest, weer binnen te
gaan. En Devonshire leek een aardsch
paradijs, toen de Queen Victoria dien
lente-avond de historische haven bin
nenliep. Lichte, donzigblauwe wolkjes
zeilden aan de blauwe lucht en de
vroolijke voorjaarszon zette alles in
gouden gloed. Hij kwam thuis
Met Ralph Endellion gingen ver
scheidene passagiers in Plymouth van
boord, maar hij was de eenige, die
daar bleef overnachten. Allen, behalve
Trevor namen zij den express naar
Londen en laatstgenoemde ontdekte
tot zijn blijdschap, dat er een lokaal
treintje reed, dat hem nog laat in den
avond zijn woonplaats zou doen be
reiken.
Ik kom je gauw eens opzoeken,
/ei hij hij het afscheid tot Endellion.
Je zult van harte welkom zijn,
luidde het antwoord.
Toen hij alleen was jn zijn hotelka
mer, las Ralph alle papieren van Dul
verton nog eens door. Niet dat dit noo
dig was: toen hij Australië verliet,
kende hij ze al vrijwel uit het hoofd.
Hij was niet bang, dat hij zijn rol niet
kende en hij had in dit opzicht boven
dien heel veel gehad aan zijn lange
gesprekken met Horace Trevor, want
deze kende Dulverton Manor sinds
1 zijn prille jeugd en had hem onwille
1'c-urig met allerlei bijzonderheden op
de hoogte gebracht.
I Ik weet zelfs nu nog niet wat ik
doen zal, dacht Ralph Endellion, toen
hij naar bed ging. Maar desondanks
'wandelde hij den volgenden morgen
naar het station en kocht een kaartje
naar Petherick, de kleine halte, waar
men moest uitstappen om Dulverton
Manor te bereiken.
Nooit te voren had een landstreek
Ralph Endellion zulk een indruk van
schoonheid gegeven, als Devonshire 't
hem op dezen stralenden Apriloehtcnd
deed. Alles leek even bekoorlijk voor
zijn geboeide oogende beboschte heu
vels, het glooiende, welige bouwland,
de veilig in de valleien genestelde,
i schilderachtige dorpjes,, de goed-on-
I derhouden hoeven. (Wordt vervolgd),
Waalwjjksclie en Laisslraatsrke (airait,
MMTSCHAPVy VAM VERZEKERIMG OP HET LEVET1
