Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON s II i MUMMER 49. WOENSDAG 14 JUNI 1933. 56e JAARGANG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. By contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zyn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Zij die zich met ingang van 1 Juli a.s. op dit blad abonnee- ren, ontvangen de nog voor dien datum verschijnende nummers gratis. BINNENLAND. Steun tn natura. De commissie van advies inzake versirekklng van lieun in natura aan werkioozen, heeft dezer dagen haar rapport aan den minister aangeboden. Het verplicht stellen van het in ont vangst nemen van den steun tn natura wordt door de meerderheid der com- missie uit ethisch, zoowei als uit opvoedkundig oogpunt verkeerd ge acht. Zij is van oordeel, dat het gevoel van eigen waarde van den werkioozen arbeider door het verplicht stellen als bedoeld, in hei gedrang komt. L»e commissie geeft echter in over weging een stelsel van natura bonnen in te voeren, welke bonnen bij de overheidskassen inwisselbaar dienen te worden gesteld. Deze bons zijn verkrijgbaar ter piaatse, waar de steun gelden worden uitbetaald. Zij hebben een koopkracht van 25 c., doch zij worden aan den weiklooze voor stechts 24 cent in rekening gebracht. Hierdoor ontstaat voor den werklooze de moge iijkheid om de waarde van het steun bedrag te verhoogen en de prikkel, om het steunbedrag zooyeel mogeiijk in bons in ontvangst te nemen. Om vangt hij b y. van een steunbedrag, groot f 15 een bedrag van I 9.60 in van „De Echo van het Zuiden". bons, zijnde 40 bons, dan krijgt hij een totale waarde van f 15.40 in han- den. De winkelier of leverancier kan deze bons inwisselen op door het gemeentebestuur aangewezen plaatsen en ontvangt 22 cent per bon terug. Het voordeei voor de overheid be- uraagt dan 2 cent per bon. De win kelter of leverancier geeft dus practisch 12 pet. korting op de goederen, die met bons woiden betaald. Het is ge- wenscht deze korting niet uitsluitend op den winkelier of leverancier te aoen drukken, doch een deel daarvan te doen verhalen op den fabrikant. Doortocht der Italtaansche vliegtuigen. In de Italiaansche marinevileghaven Orbetelio is thans alles in gereedheid voor den start van het grooie eskader voor den tocht naar Nootd-Amerlka. 24 vliegtuigen en 96 man bemanning wachten op het signaal voor den start. Er heeracht een koortsachtige stem ming van afwachting en spanning. Naar verluidt zaï, wanneer de weers omitandlgheden gunstig zfln, het sein voor den start waarscnijnlljk heden morgen 7 uur gegeven worden. ür. MötlerAnioon Coolen en prof. Geyl uit België gezet. Te Mechelen is Zaterdag en Zondag een Dtetacne landdag gehouden. Onder de sprekers, die daar wouden optreden, Gevonden zier» hel Tweede Kamerlid dr. Molier, de senrjjver Anioon Coolen en prof. dr. üt.yl uit Londen. Zater dagavond zijn zij in Mecheltn aange komen. Van Belgische oificieele zijde was men echter olijkoaar niet op nunaan- weztgncid gesteld, want na een kort vernoor zijn zij Zondagmorgen zonder mee. over ae grens gezet. Dit geschiedde zonder opgaal van redenen, zooaat de gedupeerden tot nog toe niet weten, waaraan zij deze uitbanning hebben te danken. De Msb. had een onderhoud met dr. Molier, die verklaarde, omtrent de motieven, die tot deze uitgeleiding aanleiding gaven, niets te weten. Men leeft hem noch den anderen heeren gevraagd naar zijn bedoelingen, maar de gendarmes in civiel, die den Hol landers verzochten België te verlaten, deden dit op een hun verstrekt bevel, waarvan zij zelve de redenen niet kenden. Dr. Molier verklaarde, zeer beleefd te zyn behandeld. Vooral was het hem een raadsel waarom juist hy en de heeren Coolen en Qeyl naar de grens waren geleld, terwyi o.v. prof. Burger geheel ongemoeid gelaten is en het congres zelf der Nederlandsche unie volledig doorgang heeft gevonden en op geen enkele wijze bemoeiiykt is. Antoon Coolen schrijft aan de Maasb. o m. dat, „het uitzettingsbesluli te voren reeds onherroepeiyk vaststond en dat het in de bedoeling gelegen heeft, het Zaterdagmiddag reeds uit te voeren. Met aandrang hebben wy den com. missaria van politie te Mechelen en de gendarmerie naar de redenen der uitzetting gevraagd. Zoowel de com missaris als de gendarmen verzekerden echter, dat ze daar hoegenaamd niets van wisten en dat het uitzettingsbevel zonder eenige motiveering was ont vangen." Dr. Möller zal den Minister van Buitenlandsche Zaken een vraagstellen. Kentering in de S.D.A.P. Het bestuur der S D. A. P. heeft besloten een commissie in te stellen, welke zal onderzoeken of, en zoo ja welke, eventueele wijzigingen noodlg zyn in programs, resoluties en tactiek der party. Mr. Jan Duys heeft inmiddels een brochure gepubliceerd waarin hy wyziging der pariy tactiek bepleit. In het kort wenscht hy de party het pad der revolutie te doen verlaten en sterker stelling te doen nemen tegen het communisme. Duys wil het doel ds.r Soc.-Dem. voortaan slechts langs wetteiijken weg bereiken. De houding tegenover H. M. de Koningin dient z.i. gewyzigd te worden in de waar deering zooals ook de Engelsche, Deensche en Zweedsche socialisten, die liun Staatshoofden toedragen Voorts wil Duys o m de houding der partij tegenover ontwapening en mobilisatie wyzlgen. Nederland en de Dultsche betalingen. Mr. Trip, Nederlandïch gedelegeerde ter conferentie te Londen, blijft voor- loopig in ons land in verband met de door Duitschland genomen fiaancleele maatregelen. Verwacht kan worden, dat een ern stig protest zal volgen op de houding door Duitschland aangenomen. De Nederlandsche Bank heeft reeds een enquête in Nederland ingesteld. Men verzekerde het Corr.-Bureau, dat de Nederlandsche regeering ten volle doordrongen is van den ernst der schade, welke uitvoering der plan nen van de Duitsche regeering Neder land zal berokkenen en dat, gelijk trouwens vanzelf spreekt, deze aange legenheid de voortdurende aandacht der regeering heeft en binnen de grenzen van het mogeiyke niets doel treffends zal worden nagelaten, waar door de betrokken Nederlandsche be langen zouden kunnen worden be schermd. Daarby valt intusschen in het oog te houden, dal de gelegenheid geopend is om het geheele complex van vraag stukken aan het transfer-moratorium verbonden, te behandelen te Londen. Vóór hei zonnebad Invordering van Belastingen. Het eerste wetsontwerp van het nieuwe kabinet heeft de Tweede Ka- mer bereikt. Het is afkomstig van het departement van Financiën en betreft een wijziging en aanvulling van de wet op de invordering >an 's Rijks directe belastingen. Het ontwerp bevat bepalingen om trent bespoediging van executie, uitstel van betaling en lijfsdwang. In het wetsontwerp wordt de moge. iijkheid om in bepaalde gevallen de Uil iiet Eugelsch vau Joseph Hocking (Nadruk verboden). 17. Hij wist weinig van het beheer van het landgoed, maar hij bezat 'n scherp intellect en een snel bevattingsvermo gen en nam zonder veel moeite de ge gevens der overzichtelijke boekhou ding in zich op. Een groote platte grond van de bezittingen was daarbij een goed hulpmiddel: de boerderijen met hun namen waren er nauwkeu rig op aangegeven, hun grenzen, de grootte der terreinen, evenals de na men der pachters, in den tijd dat de kaart geteekend was. Na een goed uur had liij heel wat, van wat hij behoorde te weten, in zijn geheugen geprent. Een zware gong luidde door het huis en Endellion keek op zijn hor- lo8e- Zeven uur, zei hij hij zich zelf. Dat zal het sein voor het diner zijn. Wat is de tijd omgevlogen. Mevroaw Dixon kwam de biblio theek binnen. U weet nog wel, dat uw vader altijd een half uur noodig had om zich te kleeden, meneer Robert, zei ze. We hadden niets over uw ka mer gesproken voor U uitging, maar ik heb den haard laten aanmaken in de kamer vlak hierboven. U herinnert zich natuurlijk dat wij die altijd de „oude logeerkamer" noemden. Ik had eerst uw eigen kamer van vroeger in orde willen maken, maar die vond ik zoo klein, uat ik op stuk van zaken ue ander maar genomen iieb. Morgen moet u zeii uw Keus maar maken. Dank U, mevrouw Dixon, U bent erg zorgzaam voor mij, antwoordde hij en inj stond op om liet vertrek in kwestie ie gaan opzoeken, maar daai het hem door liet hoofd tiitste, dat nij den weg in liet grooie huis niet kende en hij niet mocht riskeeren zich door een vruchtelooze zoekpartij te verra den, belde hij om den butler. Zeg, Peters, vroeg hij, toen do oude bediende verscheen, heb je mijn bagage naar mijn kamer gebracht? Ja, meneer. Mevrouw Dixon heelt u voorloopig de „oude logeerkamer" gegeven. Ik dacht, dat u liever uw eigen kamer had willen hebben, maar zij vond die te klein. Heb je mijn avondkleeren al uit- gepakt, Peters? Neen, meneer. U hebt me de sleu- leis van de koffers nog niet gegeven j en U was zoo verdiept, dat ik u niet wilde storen. Ik hei) straks aange- klopt en naar binnen gekeken, meneer Robert, maar u scheen mij niet te hoo ien. U zat over een kaart gebogen. Ja, ik moest me eens even een in druk vormen van den toestand van 't goed. Hier zijn de sleutels, Peters; ga maar even met me mee, dan kun je de dingen, die ik noodig heb, uitpakken. Ja, meneer Robert. De oude getrouwe vermoedde wei nig dat dit een krijgslist was om den weg naar de slaapkamer te vinden! Kort daarop trad Endellion de eet zaal weer binnen. Hij had zich vlug verkleed en voor hij naar beneden ging een kijkje genomen in verschil lende kamers. Hij moest zich immers zoo spoedig mogelijk vertrouwd ma ken met het huis. Gedurende het diner voelde hij zich vreemd, onwennig. Het was alsof hij een rol in een tooneelstuk speelde. Maar desondanks voelde hij zich kalm en tevreden. Geen angst sloop zijn geest binnen; geen gewetenswroeging bedierf hem zijn eetlust. Ik ben klaar, Peters, zei hij ein delijk. Ik heb voortreffelijk gedineerd. Breng de koffie maar in de bibliotheek daar blijf ik den rest van den avond. Uitstekend, meneer. Het was heerlijk rustig in de biblio theek. Het raam stond een weinig open en hij hoorde hel ruischcn Van de rivier in de verte, terwijl nu en dan de wind zuchtte door de takken dei- olmen en eiken rondom het huis. Maar behalve dat en het vroolijke knappen van het vuur bereikte geen geluid zijn oor. Peters kwam weer binnen. De predikant komt u een bezoek brengen, meneer, kondigde hij aan. Aha, meneer Borlase! Wilt u hem ontvangen, of zal ik zeggen dat j O. natuurlijk zal ik hem ontvan gen. Is er een vuur aan in een der an- dere kamers? i In den salon, meneer Robert. Me- I vrouw Dixon verwachtte al dat er be- zoek zou komen. HOOFDSTUK XII. Mr. Borlase begint te twijfelen Ralph Endelion verliet met vasten stap de bibliotheek en begaf zich naar het statige vertrek, dat blijkens zijn meubileering bestemd was voor de ontvangst van min of meer officieele gasten. De groote ruimte werd door de drie lampen slechts spaarzaam ver licht. Zoodra hij binnenkwam, stond de bezoeker uit een armstoel op. Ik., ik., veronderstel dat het Boh is? Endellion meende twijfel, zoo niet tegenzin in de stem te hespeuren en' dal prikkelde zijn geestkracht. Het was of zijn zenuwen en spieren zich spanden hij voelde zich meester van de situatie en keek den geestelijke echt en zonder eenige bevangenheid in het gezicht. Twijfelt u daaraan, meneer Bor lase? Oppervlakkig beschouwd een dood gewone opmerking, zonder diepere be^ teekenis en toch had ze een eigenaar dige uitwerkin op den predikant. Sinds hij het bericht van Robert Dulverton's terugkomst ontving, had hij voortdurend moeten denken aan de omstandigheden, waaronder deze jongeman van huis was gegaan en aan zijn loopbaan in Eton en Oxford. Ook had hij zich de schandelijke braspartij te binnen gebracht die den ouden landheer zoo onnoemelijk veel ver driet had gedaan en de aanleiding was geworden tot Robert's vertrek. Hij had hem gekend als een onbesuisde los bandige knaap, gemakkelijk tot ver keerde dingen te verleiden en met uit gesproken slechte neigingen. Toen hij nog een kind was had Mr. Borlase Bob Dulverton al niet mogen leiden en als opgroeiende jongen was hij hem een doorn in het oog geweest. Robert is er niet de man naar om te veranderen, luidde zijn oordeel. Op het kasteel zal hij den geest totaal be derven en een allerongunstigsten in vloed uitoefenen op de heele parochie. Hij was dan ook in een zeer scep tische stemming naar het heerenhuis gegaan. Hij verwachtte den jongen landheer aan te treffen met een ge zicht rood en opgedrongen door over vloedig alcoholgebruik aan hel diner en met de sporen van jarenlange uit spattingen erin gegrifd. Vandaar dat hij met tegenzin uit zijn stoel was opgestaan om den bin nenkomende met de bovenvermelde woorden te begroeten. Het eerste oogenblik liet hij Endellion's bescheid onbeantwoord. Hij nam een atmosfeer waar, die hij nooit in verband zou hebben gebracht met den zoon van zijn ouden vriend. Het was geen ver dorven, vlegelachtige nietsnut, die daar voor hem stond maar een man mijlenver verwijderd van de gedach ten die hij ten opzichte van Robert Dulverton koesterde. En toch herkende hij hem. Neen, zei hij eindelijk, ik twijfelt er niet aan, maar laat me je eens bij het licht bekijken. Natuurlijk verheugt het me dat je bent thuisgekomen ik heet je van harte welkom dat ben ik aan den zoon van een van mijn beste vrienden verplicht. Maar kom in het licht, kom in het licht! Ja, komt u ook in het licht, me neer Borlase. Ik wil 11 ook wel eens goed bekijken! zien of 11 veranderd bent. Werktuigelijk gehoorzaamde de predikant en toen hij onder de lamp stond, moest hij zichzelf bekennen dat hij veel meer het voorwerp van het j door hem voorgestelde onderzoek was 1 dan de leiderHet scheen hem toe of Robert Dulverton zijn hart en ziel op een weegschaal legde, of hij in zijn gemoed las als in een open hoek. Wordt vervolgd. Waalwpstfee en Lanstralsrle Courant, 1 eerst de huid inwrijven met „Zij crème of „Zij'-olie. Dot voorkomt zonnebrand en Uw huid wordt tevens prachtig gebruind. In priizen van 20-75 ct

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 1