IE ECU VEN IET ill
rnc*ir*i
i
Ons Weekpraatie,
GEMEENTERAAD.
No. 54. Zaterdag 1 Juli '33. 56e Jrg.
TWEEDE BLAD.
'n Mensch weet zich tenslotte onder
velerlei omstandigheden te schikken,
als-ie maar een beetje kan huichelen,
journalisten weten daarvan mee te
praten. Of hebt u soms ooit in het
verslag van een uitvoering of andere
feestelijkheid gelezen, dat de verslag
gever zich dierlijk had zitten vervelen
Een goede verslaggever verveelt zich
noo't. Hij doet, of alles hem even
interessant voorkomt en dat stemt zijn
omgeving, meestal het bestuur van de
ontvangende vereeniging zóó prettig,
dat ze hem den lijd met allerlei kleine
atteniies weten te dooden.
Tijdens den oorlog werden we in
Leuven bij de verwoesting der stad
door de Duitschers gearresteerd en
gevangen gezet, een lot, dat we mét
vele burgers, ook deelden met een
vreemden journalist. Den anderen dag
werden we door een hoogen oificier
verhoord. Toen den vreemden journa
list gezegd werd, dat Leuvensche bur
gers vanuit hun huizen een moorddadig
vuur op de Duitsche troepen hadden
geopend, beweerde de gevangene, dat
hij daarvan niets gemerkt had. En toen
de officier, met het verhoor belast, ook
nog verklaarde, dat de Duitschers
slechts noode en gedwongen door de
omstandigheden, tot de verwoesting
van de stad hadden moeten besluiten,
haalde de „verdachte" ongeloovig zijn
schouders op Hij werd toen een paar
maanden in het half verwoeste fort
Pontisse bij Luik opgesloten en had
in dien tijd zooveel compassie met
zichzeiven leeren krijgen, dat hij de
ellende der Leuvenaren vergeten was.
Toen we zelf aan de beurt waren
en ook ons van de schanddaden der
burgers van Leuven was verteld ge
worden, hebben we weemoedig het
hoofd geschud, en we hebben gezucht,
toen ons werd voorgehouden, dat de
Duitschers slechts uit uiterste noodzaak
tot hun krasse maatregelen waren
overgegaan. Door dat hoofdschudden
en zuchten waren we direct fiére et ami
geworden met de Duitsche bevelvoering
in Leuveneen officier trok met ons
door de verwoeste stad en een Duitsche
legerauto voerde ons tensloite naar de
Holiandsche grens om ons in staat te
stellen, spoedig verslag der gebeurte
nissen te doen. Bij het samenstellen
daarvan echter hebben we ons alleen
door de waarheid laten leiden, niet
door de bewezen vriendelijkheid. En
we waren blij, toen onze taak eindelijk
was afgeloopen en we niet meer naar
België terug hoefden, want al moet een
journalist ai eens weten te huichelen
uit beroepshoofde, ais mensch staat
hem dat toch geweldig tegen.
Wat we op het oogenbllk al niet
zou Jen prakkezeeren. als we in Berlijn
zaten als Hollandsch correspondent,
weten we niet. maar omdat we wél
weten, dat we ons als mensch niet
vrijwillig in omstandigheden wenschen
te brengen, welke een dosis huichelarij
vereischen, daarom weten we wél, dat
we van dit jaar als vacantie ganger de
Oostgrens van ons land niet zullen
overschrijden. Vast niet
De Duitsche autoriteiten mogen nog
zoo nadrukkelijk verzekeren, dat buiten
landers op haar gebied met respect
zullen worden behandeld, wie de
geestelijke atmosfeer kent, welke op
't oogenblik over Duitschland hangt,
weet, dat het daar op het oogenblik
heel moeilijk ademen is voor degenen,
die op het behoud van en het respect
vóór eigen persoonlijkheid is gesteld,
Wie voor zijn plezier naar Duihch.
land beoogt te gaan, moet er van
doordrongen wezen, dat daar een
fanatieke geestesstrooming waart, waar-
in hij zich ais nuchter en vrijheids
iievend Hollander moeilijk kan laten
opnemen. Wit hij er een ersatz aan
vertier en genoegen smaken, dan zal
hij meeleven moeten huichelen met
dingen, welke hij verfoeit en hij zal
zich moeten vernederen tot hei stellen
van daden, waartegen zijn gemoed in
opstand komt. Anders zal hij moeten
rekenen op een zure vacantie er.
misschien ook op een weerkeer in
het vaderland met blauwe builen en
striemen.
Wie in het Duitschland van Hitier
wil verkeeren, moet zich aan de Nat.
Socialistische manieren weten aan te
passen. De nieuwe machthebbers
eischen dat van al hun landgenooten
op de eerste plaats. De burgemeester
van Qronau heeft het dezer dagen nog
In een bekendmaking laten weten, dat
hij er vreeselijk over ontsticht was,
dat sommige menschen in de straten
der stad met de handen in den zak
liepen te lummelen en geen eerbied
betoonden bij het passeeren van Nat.
Socialistische vaandels en emblemen
of het ontmoeten van nieuwe gezags
dragers. De burgemeester elschte, dat
in al zulke gevallen het gebruikelijke
eerbetoon zou worden gebracht en
dat er dan stram zou worden gegroet.
Overtredingen zouden in den vervolge
ter plaatse worden gestraft. Dat laat
aan duidelijkheid niets te wenschen
over. Zeker, voor buitenlanders geiden
deze regelen misschen niet, maar een
pak slaag heeft men licht te pakken,
alvorens men gelegenheid heeft om
een paspoort voor den dag te halen.
Er is in den tegenwoordigen tijd
alles voor te zeggen om vacantie In
eigen land door te brengen, het is
zéker beter en verstandiger dan een
reis naar Duitschland.
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden.
JAN S JE.
Jansje wierp een blik op de schaal
aardappelen, die in het midden van
de tafel stond, en een tweede op het
groote brood, dat er nauwelijks aan
gesneden naast lag. Haar pleegmoeder
was al opgestaan, sloot de aardappels
weg in de provisiekast, deed het
brood in de broodtrommel en stuurde
het kind naar buiten.
Oenoeg gegeten voor vandaag.
De reit is voor morgen. Nu weer aan
het werk.
Jansje zuchtte. Toen ze van school
was gekomen, was ze als dienstmeisje
bij juffrouw de Bruin gekomen. Ze
had, behalve over haar meesteres, niet
te klagen. Deze behandelde haar niet
slecht, maar ze was zoo gierig, dat ze
op alles knibbelde, zelfs op het eten
zoodat de arme Jansje lederen dag met
honger liep. Het kind werd mager en
bleek en als de buurvrouwtjes stonden
te praten, handen in de zij, zeiden ze
Ze zal het arme kind does sterven.
Konden we er haar maar weg krijgen.
Jansje, ga die groote doos met
oude boeken eens wegbrengen naar
de juffrouw van den boekwinkel. Ze
heeft me er twintig stuivers voor be
loofd. En ik heb liever twintig stuivers
in mijn zak, dan die oude boeken in
mijn kast, die ik toch nooit aankijk.
Qa nu maar en blijf niet fe lang weg-
Eindelijk, uitgeput van vermoeidheid
kwam ze met haar zwaren last bij de
boek-verkoopater.
Wat een zware vracht voor je.
Zet maar gauw neer, kleintje. En hier
zijn de twintig stuivers. En hier heb
je wat voor je moeite.
Een kwartje. Dank U welIs
dat heusch voor mij
|a, en je moogt er mee doen,
wat je wiit 1
jansje is nog nooit zoo rijk geweest.
Daar kan ze een heerlijk brood voor
koopen en misschien nog iets bij den
slager om er op te doen.
Juist als ze langs de slagerij gaat,
wordt er warme worst in de étalage
gelegd. Ze gaat naar binnen en koopt
er iets van. Daarna bij den bakker
een groot stuk brood.
En zóodra ze op straat staaf, hapt
ze een flink stuk uit de worst. Wat
smaakt dat lekker, als men een bijna
leege maag heeft. De bakker, die in
zijn winkel is blijven staan, kan niet
nalaten te glimlachen om die heerlijke
eetlust
Maar aan den overkant loopt een
jongetje in gerafelde kleeren. HQ kijkt
ook naar Jansje, die begeerig in haar
worst hapt, en hij heeft dien eigen-
aardigen biik, die het meisje zoo goed
kent, de blik van iemand die honger
Door in het eigen land ie blijven
laat men zijn guldens aan landgenooten
en men bewaart het eigen karakter.
EETHEN c.a.
(Vervolg van het le gedeelte in het
No. van Woensdag j.l.).
De heer v. Buuren meent, dat hier
geholpen moet worden, al zon hij
graag zien dat wat minder gegeven
werd als 600.Spr. is ervoor de
Armbesturen in de toekomst de com
bineeren.
De Voorzitter zegt, dat het Arm
bestuur met een kleiner bedrag niet
afdoende geholpen zou zijn, en het
morgen weer-in de put zou zitten.
De heer G. v. d. Beek oppert de
mogelijkheid de standpunten van den
Voorzitter en van den heer Donken
te overbruggen. Als de mogelijkheid
in uitzicht gesteld wordt dat de Arm
besturen vereenigd worden, dan zou
aan Drongelen een leening verstrekt
kunnen worden inplaats van 'n sub
sidie.
De Voorzitter zegt, dat reeds po
gingen in het werk zijn gesteld om
het geld op andere wijze te vinden.
Spr. heeft het Armbestuur van Babi-
loniënbroek gevraagd of het niet wat
kon missen. Dit Armbestuur deed
genoeg zijn best, doch spr. kreeg den
indruk dat men ook daar aan den
grond zit en zich nauwelijks meer
kan redden.
De heer v. Buuren vindt dit een
reden te meer om tot vereeniging
over te gaan.
I)e Voorzitter wil deze zaak zoo
spoedig mogelijk in B. en W. bespre
ken en er desgewenscht een speciale
raadsvergadering voor bijeen roepen.
Doch het huidige voorstel moest uit
nood gedaan worden. De gemeente
heeft het B.A. in het leven geroepen
en dient er dus ook voor te zorgen.
Spr. is legen het sluiten van een lec-
ning daar de gemeente feitelijk aan
haarzelf zou leenen en het Armbe
stuur toch voorloppig niet instaat is
het geleende geld terug te betalen.
De heer Donken vindt het vreemd
dat alleen Drongelen in de put zit.
De Voorzitter merkt op, dat Dron
gelen veel z.g.n. „vaste klanten" te
onderhouden heeft.
Het voorstel-B. en W. wordt aan
genomen met alleen de stem jvan
dhr. Donken tegen.
Rondvraag.
De heer Donken vraagt de Eethen-
sche brandspuit van hurries te voor
zien, opdat zij spoediger vervoerd
kan worden.
De Voorzitter merkt op, dat er nog
wel meer van dergelijke verbeterin
gen zijn aan te brengen, maar alles
moet betaald worden. Als men al die
kleinigheden uit gaat zoeken, geeft
spr. de verzekering, dat het er met de
heeft.
Het meisje wenkt hem, zij breekt de
nog dampende worst in tweeën en
deelt haar brood.
Hier laten we deelen. Dat is lek
ker, is het niet?
Heerlijk 1®? iT3«£3
Al etend loopen de kinderen door.
Ondertusschen wordt juffrouw de
Brutn ongeduldig.
Waar blQft die Jansje |och Als
ze maar niet weggeloopen is met/mijn
twintig stuivers.
Ze gaat voor het raam staan om uit
te kijken naar het kleine dienstmeisje
dan ziet ze haar loopen etend en met
een jongetje
Dat ts natuurlijk van mijn geld
Daar kan ze zich zulke extra'ijes van
koopen. Maar ik zal het haar inpepe.
ren. Jansje Jansje.... 1
Haar laatste hap inslikkend, haast
het meisje zich naar haar toe.
Van welk geld, dievegge, heb je
dat lekkers gekocht?
Ik ben geen dief. Hier zijn Uw
twintig stuivers. Ik heb een kwartje
voor mezelf.
Dat was natuurlijk voor mij.
Niet waar, de juffrouw heeft ze
mij gegeven en ik mocht er mee doen
wat ik wilde 1
Dat is toch wel erg. Nu besteel
je me niet alleen, maar je durft ook
nog brutaal tegen me te zQn 1 Ga
weg.... ik jaag je weg I
Óndanks de smeekbeden van Jansje
bleef juffrouw de Bruin bij haar be
sluit.. Het kind had haar bundeltje
gauw gepakt en daar liep ze op
straat, snikkend. Ze vroeg zich wan.
hopig af, waar ze nu naar toe zou
moeten gaan, want ze had niemand op
de heeie wereld.
Geleund op zijn toonbank zag de
bakker het arme kind. Maar was dat
niet het meisje, dat zooeven met zoo
veel eetlust het brood had opgegeten
Was dat niet het kind dat nog ge-
deeld had met dat arme jongetje?Hij
liep zQn winkel uit en ondervroeg het
huilende meisje.
Huil maar niet zoo, meisje 1 zei
hij, toen Jansje haar verhaal, onder.
gemeente-financiën slecht zou gaan
uitzien.
De heer v. Buuren vraagt of B. en
W. reeds stappen gedaan hebben om
de brug bij de werkverschaffing aan
den Meeuwenschen Dijk door het Rijk
omlaag le laten leggen.
De Voorzitter zegt, dat er wel over
gesproken is, doch dat er nog geen
ernstige stappen gedaan zijn. Voor-
loopig heeft de gemeente nog ander
werk, en voordat men de Waterstaat
van zijn plaats heeft gaat er heel wat
tijd heen.
De heer Donken vraagt waar de
grensscheiding ligt van den grond
van het fort te Doeveren die de ge
meente verkocht heeft.
De Voorzatter spreekt daar niet
over, daar de gemeente er niets mee
te maken heeft. De betrokkenen moe
ten dat in het kadaster maar uitzoe
ken. De gemeente heeft niets anders
te doen als de 3 numumers die zij van
liet Rijk heeft gekocht, weer le ver-
koopen en verder staat zij er huiten.
Donken. U hebt toch zeker liever,
dat er geen ruzie in de gemeente is.
Voorzitter: Af en toe' is dat wel
aardig, en het is trouwens de eenige
bedrijvigheid die er in Doeveren
heerscht. Ik zal ervoor bedanken de
gemeente zich hier in te laten men
gen.
De heer Donken vindt het van B.
en W. niet in den haak dat niet ieder
in de gelegenheid is gesteld de per-
ceelen te koopen. Spr. hoort dat de
gemeente daardoor schade heeft ge
leden en betreurt het, dat de gemeen
teraad er niet over is ingelicht.
Voorzitter. In de volgende verga
dering zal ik U alle mogelijke inlich
tingen verschaffen. Er is niets ge
beurd dat niet het volle daglicht mag
zien. Wij hadden aanvankelijk de be
doeling het perceel aan 2 personen te
verkoopen, maar na lang onderhan
delen zijn wij tot de conclusie geko
men dat het voor de gemeente het
voordeeligst is. U geeft den indruk,
dat lT naar alle mogelijke kleinighe
den loopt te visschen en spijkers op
laag water wilt zoeken. U moest zich
niet leenen voor het overbrengen van
dergelijke boodschappen. Denkt U
dat daarmede het belang der gemeen
te gediend is? De menschen weten in
den regel beter den weg naar een of
ander raadslid als naar den secretaris
ofschoon ze hier toch altijd heel
voorkomend ontvangen worden.
Donken. Als de gemeente er door
benadeeld is, zooals ik heb hooren
zeggen, heb ik het volle recht er over
te spreken.
Voorzitter. Maar de gemeente heeft
er geen nadeel door geleden.
De heer Donken vraagt nog of
stappen gedaan zijn om Doeveren en
Heesheen hij deze gemeente te hou
den.
De Voorzitter zegt, dat al het mo-
hroken door snikken, gedaan had.
ik htb je zonder mopperen het
zwaarste werk zien doen. Ik heb daar
net gezien, dat je deelde meteen arm
kind.... Kom binnen, je mag winkel
meisje bij me worden en lederen dag
kun je net zooveel eten als je maar
wilt...
Men kan zich begrijpen, dat de tra
nen van Jansje gauw gedroogd waren
en dat zq heel gelukkig is geworden.
TANTE TINE.
VOOR DE KNAPPERTS.
Wat ontbreekt er?
Max is een aardige jongen, alleen
erg oppervlakkig en slordig. Laats»
zou hij een teekening van de keuken
maken. De teekening ging welalleer
had hij in zijn slordigheid acht dingen
niet of fout geteekend.
Welke fouten heeft hij gemaakt?
Oplossingen.
1
A
e s
bes
mede
Assen
gelijke daartoe gedaan is. Aan Ged.
Staten hebben B. en W. geschreven,
dat de inwoners dezer gemeente zich
uit alle macht zullen verzetten tegen
de Heusdenaren, die hier eens komen
loeren of er niets te halen valt.
Tenslotte vraagt de heer Donken
de menschen in de werkverschaffing
niet meer op Zaterdagmiddag te \a-
ten werken.
De Voorzitter zegt, dat de gemeen
te daaraan niets te zeggen heeft, daar
de Heide Mij. het werk regelt,
i De vergadering wordt hierna ge
sloten.
BUITENLAND
Goebbels tegen het Centrum.
I Rijksminister dr. Goebbels heeft
gistermiddag hij z'n bezoek aan Stutt
gart de Wurtembergsche pers ont
vangen. Hij zeide daarbij o.m.:
Wanneer het Duitsch-nationalo
iront zich zelf heeft ontbonden, dan
is het slechts een logische ontwikke
ling van de gebeurtenissen, en wan*
j neer ik het Centrum een goeden raad
zou mogen geven, zou ik zeggen: ik
geloof, dat het er zeer goed aan zou
doen, wanneer het zijn eigen partij
winkel zou sluiten. De nationaal-so-
cialisten zullen niet langer toezien hij
de experimenten van het Centrum.
Wal het katholicisme dient, weten
wij zelf wel. Wij weten evenwel ook,
wat de natie dient. De belangen van
het katholicisme zijn waarschijnlijk
bij ons in betere handen dan hij het
Centrum. Wanneer wij liet Centrum
doen verdwijnen, bewijzen wij de kerk
een dienst. Toen wij het marxisme
vernietigden, is het Centrum ons in
de armen gevallen. Aan het einde der
ontbinding van de partijen staat dt
Duitsche eenheidsstaat en deze zal
het nationaal-socialistische stempel
dragen. Binnen twintig jaren mag er
geen andere wereldbeschouwing meer
bestaan dan de onze. Eén moet in
naam van Duitschland kunnen spre
ken en in naam van den laatsten boer
Sn proletariër. Zeker, wij zijn een
minderheid, maar wij regeeren in op
dracht van het volk. Zoo behartigen
wij de veredelde democratie. Is deze
vorm van regeering, deze hierarchic
van leiding doorgevoerd, dan zal ook
op het gebied van de buitenlandsche
politiek alles in orde komen.
Duitschland's schulden.
Een redacteur van de „Msb." meldt
uit Londen:
Aan de besprekingen, welke dr.
Schacht, de president der Rijksbank,
Dinsdag met vertegenwoordigers van
crediteuren op langen termijn had,
namen deelNederland, Zwitserland,
Amerika, Engeland, Frankrijk, Bel
gië en Zweden. Het totaal der leenin
gen op langen termijn bedraagt onge
veer t aOO.OOO.OOO, waarvan slechts
t
m
L. 2
Groote vacantie:
vat, goot, contra, tien,"gat, nat, rat,
grot, vee.
3 iéü&S
Bert,"hert, snert.
4
Scheikunde
ig^dfk, nuk, hen, schik
«Én 5
Ledigheid is des duivels oorkussen.
Raadsel.
Een woord van zes letters of fwee
lettergrepen hetwelk beteekent: rooit
neemt men den le letter weg dan
is het .altijd".
Oplossing: De aorstige teeuw.
HQ draalt zich om, laat zQn staart
naar beneden hangenen zuigt zoo
iet water omhoog.
jA.w.No6e^r<
