Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
HKeni!
Omzetbelasting.
Winkelnieuws.
Gaaï
Voor.
i
Men heeft het begrepen
Wij zien het aan denverkoop
MOL blijfS goedkooper.
NUMMER 56.
ZATERDAG 8 JULI 1933.
68e JAARG
Dit blad verschijnt
UITGAVE:
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Prys der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
By contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Het wetsontwerp tot heffing van een
Omzet-belasting, dat binnenkort in de
Kamer komt is een ontwerp van
groote beteekenis voor handei en
Industrie.
Men zie ook de behandeling van
deze wet als agenda-punt op de
laatste vergadering der Kamer van
Koophandel voor de Langstraat, waar
van wij in ons nummer van 1.1. Zater
dag een uitvoerig verslag gaven.
Het is een ontwerp dat diepgaande
studie eischi; daarom en om de belang
rijkheid dezer aangelegenheid, ook voor
onze streek is het ons aangenaam in
de gelegenheid te zijn een belang
wekkende en duidelijke beschouwing
te kunnen pubiiceeren van de hand
van den heer Sterner, leeraar Boek
houden, Handelsrecht en Staatshuis
houdkunde aan R.K. H.H.S. alhier.
1.
Bij Kon. boodschap van 24 Febr.
1933 werd bij de Tweede Kamer der
Staten-Qeneraal ingediend een ont.
werp van wet tot heffing van een
omzetbelasting, gevolgd bij brief van
2 juni 1933 door een nota van wijzi
gingen.
Niet zonder reden heeft men in
handels- en industriëele kringen nota
van dit wetsvoorstel genomen, 't Lijkt
mij gewenscht en om de finantieeie
gevolgen èn om de uitgebreide
werkingsfeer, de aandacht op dit ont-
werp te vestigen.
De Memorie van Toelichting ver
meldt als motief voor het indienen
van dit ontwerp: de toestand van
's Rijks Schatkist.
De ioopende begrooting 1933 geeft
dat per saldo de kwaliteit den prijs
bepaald.
WAT ZEGT OOK PRIJS,
'T ZEGT NIEMENDAL,
MET PRIJZEN SCHERMEN
DOET MEN OVERAL.
MOL brengt kwaliteiten, MOL
geeft vakkundige, aangename en
nette bediening.
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
Joseph Hocking
(Nadruk verboden).
24.
Goed, bromde Arthur, nog steeds
even norsch, ik wil je wel een hand
geven.
Miriam kon niet nalaten de twee
mannen met elkaar te vergelijken. Ze
waren ongeveer van denzelfden leeftijd.
Arthur was iets jonger. Ze hadden bei
de de familietrek van de Dulvertons,
maar daarmee hield de gelijkenis op.
Arthur was wel 'n half hoofd kleiner
dan de ander en veel tengerder ge
bouwd. Zijn houding was ook licht ge-
hogen, Endellion's gestalte daarente
gen kaarsrecht. Arthur was in elk op
zicht kleiner, niet alleen physiek, maar
ook in de diepere beteekenis van het
woord naar ziel en geest. Hij leek
nietig en onbelangrijk naast den kloe
ken jongeman, die zooeven uit Austra
lië was teruggekeerd. Er was niets
groots, niets van breedheid of royali
teit aan den jongen advocaat en de
manier waarop hij geaarzeld had En
dellion's hand aan te nemen, had
Miriam pijnlijk getroffen.
Niet (lat zij sympathie voor Endel
lion had, maar zij voelde, dat dit een
onbekrompener persoonlijkheid was,
iemand van ruimer levenskijk en op-
'n geraamd tekort van bijna f 30
millioen. De inkomsten en uitgaven
1934 beloven belde 'n achteruitgang
van 'alandi financiën. De omzet
belasting nu moet deze te korten
opvangen.
Waarom de minister de voorkeur
geeft aan deze belastingHij zegt
als volgt:
1. hare opbrengst beloopt zelfs bij
heifing van een zeer matig percentage
een aanzienlijk bedrag
2. haar algemeene werking geldt
gelijkelijk voor alle bedrijven;
3. haar druk wordt over een groot
oppervlak uitgeoefend en is voor
niemand uitermate bezwaarlijk.
4. de opbrengst heelt een zekere
stabiliteit
5. de perceptiekosten zijn in ver
houding tot de opbrengst zeer laag.
Nu zijn de voordeelen van een
bepaalde belasting altijd dubieus
feit is, dat de wijze waarop belasting
geheven wordt of de uitkomsten van
een heffing (denk aan de zakelijke
vatting, dat hij, wat voor fouten hij
ook mocht hebben gehad, geestelijk
verre de meerdere was van den man, j
die haar ten huwelijk had gevraagd, i
Wellicht kwam het doordat de pseudo- j
Bob Dulverton jaren achtereen een ge
zond leven van -harden lichameltjkcn
arbeid in de open lucht had geleid,
terwijl Arthur zijn dagen had gesle-
i ten in een bedompt kantoor. Vroeger
was het verschil niet zoo tot haar door
gedrongen; terwijl zij Bob het liefst
had mogen lijden, had zij Arthur het
meest gerespecteerd en bewonderd. Ze
had Bob altijd voor traag van geest en
zelfs een beetje vlegelachtig gehouden
op school en aan de academie was
hij een mislukkeling geweest en had
hij zijn vader hitter teleurgesteld. Ar
thur daarentegen was een begaafde
jongen geweest, had vlot afgestudeerd
en werd algemeen als een knap jurist
beschouwd. Nu echter schenen de rol
len omgekeerd; Bob leek niet alleen
naar het uiterlijk zijn neef de loef af
te steken, maar ook verstandelijk.
Daarbij was er iets in zijn oogen, dat
haar fascineerde. Die hadden niets,
dat op domheid of dofheid wees; in
tegendeel; ze deden meer dan middel
matig, scherp intellect vermoeden.
I Nu ze ze daar naast elkaar zag, leek
het haast of Arthur was ineenge
schrompeld. En Bob, zooals hij op de
zen heerlijken lentemorgen daar in de
oprijlaan stond, de zon spelend op zijn
gebruin, levendig gezicht, leek hij de
verpersoonlijking van kracht en ge^
zondheid. Van norsche, vlegelachtige
lompheid geen spoor; elk van zijn be
wegingen logenstrafte de veronderstel
ling. En in het diepst van haar hart
bewonderde Miriam Donnithorne ster
ke mannen. Dat was in de grond der
bedrijfsbelastingdie op speelkaarten)
het onprettigs van belasting betalen
kunnen accentueeren.
Ook het voorbeeld van Duitschland,
Frankrijk en België zal den minister
wel hebben beïnvloedDuitschland
kent sinds 1916 zijn „Umsatzsteueï",
Frankrijk sinds 1920 zijn „Impot sur
Ie ch ff re d'rffaires" en België sinds
1921 de .Taxe de transmission".
Als belastingobject fungeeren in
Duitschland niet alleen alle leveringen
van goederen en het ontnemen ervan
aan eigen bedrijf, maar ook de op.
brengsten van in een zelfstandig beroep
of bedrijf verrichte diensten, de op
brengsten van vrije beroepen enz.
bovendien geeft de invoer van goederen
aanleiding tot heffing van omzetbe
lasting over de waarde dier goederen.
Het Fransche stelsel sluit zich nauw
b$ 't Duitsche aan, maar de «omzetten"
van de vrije beroepen en de land
bouw en de onttrekkingen voor eigen
verbruik zijn daarbij geen belasiiug-
object. Verder ervan af staat het
Belgische stelsel, waarbij de heffing
beperkt is tot omzetten van roerende
goe eren, terwijl eigen verbruik, land
bouw, veeteelt geen belastingobject
vormen, evenmin als de verkoop in
het klein direct aan particulieren voor
eigen gebruik.
In de wijze van heifing is er over.
eenkomst tusschen de Duitsche— en
Fransche wetgevingbij belde wordt
de belasting geheven naar het totaal
bedrag van wat er in een periode
(maand, kwartaal, jaar) is omgezet
de Belgische wetgeving schrijft een
heffing voor voor elke transactie apart,
door opplakken van een zegel op de
factuur.
Het ingediende ontwerp wet staat,
wat de grondslagen betreft het dichtst
bij de Belgische wetgeving en neemt
de Belgische wijze van heifing dus
door plakzegHs op de facturen
ongewijzigd over.
De artikelen I, 2 en 3 geven de
grondslagen aan, art. 4 regelt de
grootte van de heifing, art. 5 bepaalt
wie de belasting verschuldigd ii,
art, 6 hoe die wordt voldaan en art.
7 legt den verkooper d.i. den be
lastingschuldige een administratieve
verplichting op om de conti ö'.e op
de naleving der wet mogelijk te maken.
Deze 7 artikelen geven den voor—
raamsien inhoud van het ontwerp
weer De lezer vindt ze hier verm> ld
zaak de reden dat, als door toovenarij
Arthur Dulverton geheel in de scha
duw gesteld scheen door zijn onver
wacht teruggekeerden neef.
Hallo, Mr. Donnithorne, riep En-
dellion opeens, heb ik me niet gehaast
om van uw invitatie gebruik te ma
ken? Zijn stem klonk jeugdig en vroo-
1 ij k
Je bent een bovenst-beste Bob,
was het hartelijke wederwoord. De
landjonker haastte zich naar den be
zoeker toe. Je kunt niet te gauw of te
dikwijls komen, jongenliefhet
spreekt vanzelf dat je blijft lunchen.
Neen, ik accepteer geen weigering,
hoor! Mevrouw Dixon en Binns en
Dolgeth kunnen naar de pomp loopen.
Al pratende had hij Endellion onder
onder de arm genomen en wandelde
met hem in de richting van het huis.
Arthur Dulverton en Miriam bleven
alleen achter.
Een poosje zwegen zij beiden, Ar
thur was zich bewust dat Endellion's
verschijning een verandering in de at
mosfeer had teweeggebracht en het
viel hem moeilijk zijn pleidooi te her
vatten. Maar hij kon toch niet heen
gaan, zonder dat Miriam het beslis
sende woord had gesproken, zei hij lot
zichzelf.
Ik moet nu weg, Mirry, verbrak
hij eindelijk de stilte. Je zult me geluk
kig maken voor ik ga, nietwaar?
HOOFDSTUK XVII.
Endellion lokt een explicatie nil.
Maar zooals Arthur een verandering
in de atmosfeer bespeurde, zoo nam
Miriam een verandering in haar ge
voelens waar. Arthur was nog altijd
HOOFDSTUK I.
Algemeene bepalingen.
Artikel 1. Onder den naam omzet,
belasting wordt eene belasting ge
heven van lederen verkoop van hier
te lande in het vrije verkeer
entrepot van binnenlandsche goederen
daaronder begrepen aanwezige
koopwaren en andere zaken, die uit
haren aard als roerende zaken worden
aangemerkt, indien de levering van
de goederen in Nederland plaats vindt.
Met verkoop wordt ten deze gelp-
gesteld ruiling en voorts iedere andere
overdracht onder bezwarenden titel,
met dien verstande, dat ruiling als
tweezijdige verkoop wordt beschouwd.
Voor de toepassing van deze wet
wordt onder verkooper mede verstaan
degenen, die in de gevallen, bedoeld
in het tweede lid van dit artikel, de
goederen vervreemdt, terwijl onder
kooper mede wordt verstaan degene,
die in bedoelde gevallen de goederen
verkrijgt.
Iedere overeenkomst, krachtens welke
overdracht van goederen volgens dit
artikel plaats vindt, wordt aangeduid
als omzet.
Art. 2. Als omzet worden mede
aangemerkt alle verplaatsingen van
goederen door of vanwege fabrikanten
en groothandelaren uit hunne fabrieken,
werkplaatsen of opslagplaatsen naar
hunne winkels of andere verkoops-
cf éfleveringilokalen, waarin zoodanige
goederen voor hunne rekening recht
streeks aan verbruikers plegen te
worden verkocht. Onderlinge ver
plaatsing tusschen bedoelde verkoops-
of afleveringslokalen wordt niet als
omzet beschouwd.
Voor de toepassing van het eerste
lid wordt de fabrikant of de groot
handelaar als verkooper en het hoofd
of de beheerder van het verkoops- of
<>fhveringsIokaal als kooper van de
goederen aangemerkt.
Arthur, dat was duidelijk en ze had
hem haar heele leven gekend,-maar hij
leek opeens kleiner en zij was niet ze
ker, dat neen, ze kon het niet ouder
woorden brengen.
Je geeft toch om me, drong hij
aan.
Dat spreekt vanzelf; ik heb al
tijd om je gegeven, Arthur
Dat weet ik, maar je begrijpt wat
ik bedoel, zeg me dat!
Miriam deed haar best „ja" te zeg
gen. Een half uur geleden waren haar
gevoelens voor hem geweest, zooals
hij verlangde, maar nu schrok ze te
rug voor (ie gedachte Arthur Dulver-
ton's vrouw te worden.
Zijn komst veroorzaakt toch geen
verandering?, vroeg hij, toen ze niet
direct antwoord gaf.
Neen. natuurlijk niet.
En je geeft niet om hem
niet <>p die manier?
Dat heb ik je toch al gezegd!
En er is geen ander?
Het meisje schudde het hoofd.
Waarom zeg je dan niet: ja? Ik
wil mijn leven geven om je gelukkig
te maken.
Ik geloof niet. dal ik. ja
kan zeggen, Arthur.
Waarom niet?, klonk het drin
gend. Wat voor reden is er in vredes
naam?
Ik. ik weet hel niet. Maar ik
kan niet; heusch ik kan geen „ja" zeg
gen. Misschien is het me mogelijk je
het een anderen keer uit te leggen,
maar nu niet.
Het is Bob, verklaarde Arthur.
Je geeft om hemik ben lucht,
als hij in de buurt is. Als hij er niet
was, zoii je „ja" gezegd hebben.
Hij sprak op hitteren toon en hij was
boos oj) zichzelf dat hij het deed, want
hij wist dat hij zijn zaak er mee bena
deelde.
Het is Bob Dulverton niet, ont
kende Miriam. Voor hij wegging, toen
ik nog een kind was, mocht ik hem
erg graag lijden, ofschoon de menschen
zeiden, dat hij slecht was, maar nu
niet meer.
Je mag hem niet lijden, riep Ar
thur uit. Meen je dat heusch, Mirry?
Ja, ik meen het heusch ik
mag hem niet. Hij heeft niets van den
Bob, die mijn kameraad was. Zoowel
gisterenavond als daarnet, had ik het
gevoel, dat hij pen rol speelde.
Dus je vindt, dat ik gelijk heb,
Mirry? Je denkt ook, dat dit vertoon
van braafheid een hoosaardige truc is?
Zijn stem klonk gretig; haast opge
wekt. Dat Miriam een afkeer zou heb
ben van den man, die hij opnieuw als
zijn mededinger beschouwde, deed zijn
hoop opleven.
Natuurlijk heb ik ongelijk, her
nam ze, zonder acht te slaan op Ar
thur's opmerking. Maar vader is let
terlijk verrukt over hem en op de Ma-
nor zijn ze allemaal dol van blijdschap
en geluk. Maar ik kan er niets aan
doen. Ik mocht Bob altijd vreeselijk
graag, maar nu niet meer.
Kort daarop verliet Arthur Don
nithorne Holl zonder afscheid te ne
men van den heer des huizes en En
dellion. Ten slotte was zijn bezoek toch
niet heelemaal vergeefsch geweest,
overwoog hij. Hij had de toestemming
van den jonker gekregen en hij hoefde
niet meer hang te zijn dat de terug
komst van zijn neef een ongunstigen
invloed op zijn vooruitzichten zou
hebben.
rxtrulsrlf Courant
LTJBMff—T»'''" 1 P—M—
Wordt vervolgd.