Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON HKeni! Omzetbelasting. Winkelnieuws. Gaaï Voor. i Men heeft het begrepen Wij zien het aan denverkoop MOL blijfS goedkooper. NUMMER 56. ZATERDAG 8 JULI 1933. 68e JAARG Dit blad verschijnt UITGAVE: WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Prys der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. By contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Het wetsontwerp tot heffing van een Omzet-belasting, dat binnenkort in de Kamer komt is een ontwerp van groote beteekenis voor handei en Industrie. Men zie ook de behandeling van deze wet als agenda-punt op de laatste vergadering der Kamer van Koophandel voor de Langstraat, waar van wij in ons nummer van 1.1. Zater dag een uitvoerig verslag gaven. Het is een ontwerp dat diepgaande studie eischi; daarom en om de belang rijkheid dezer aangelegenheid, ook voor onze streek is het ons aangenaam in de gelegenheid te zijn een belang wekkende en duidelijke beschouwing te kunnen pubiiceeren van de hand van den heer Sterner, leeraar Boek houden, Handelsrecht en Staatshuis houdkunde aan R.K. H.H.S. alhier. 1. Bij Kon. boodschap van 24 Febr. 1933 werd bij de Tweede Kamer der Staten-Qeneraal ingediend een ont. werp van wet tot heffing van een omzetbelasting, gevolgd bij brief van 2 juni 1933 door een nota van wijzi gingen. Niet zonder reden heeft men in handels- en industriëele kringen nota van dit wetsvoorstel genomen, 't Lijkt mij gewenscht en om de finantieeie gevolgen èn om de uitgebreide werkingsfeer, de aandacht op dit ont- werp te vestigen. De Memorie van Toelichting ver meldt als motief voor het indienen van dit ontwerp: de toestand van 's Rijks Schatkist. De ioopende begrooting 1933 geeft dat per saldo de kwaliteit den prijs bepaald. WAT ZEGT OOK PRIJS, 'T ZEGT NIEMENDAL, MET PRIJZEN SCHERMEN DOET MEN OVERAL. MOL brengt kwaliteiten, MOL geeft vakkundige, aangename en nette bediening. van „De Echo van het Zuiden". Uit het Engelsch van Joseph Hocking (Nadruk verboden). 24. Goed, bromde Arthur, nog steeds even norsch, ik wil je wel een hand geven. Miriam kon niet nalaten de twee mannen met elkaar te vergelijken. Ze waren ongeveer van denzelfden leeftijd. Arthur was iets jonger. Ze hadden bei de de familietrek van de Dulvertons, maar daarmee hield de gelijkenis op. Arthur was wel 'n half hoofd kleiner dan de ander en veel tengerder ge bouwd. Zijn houding was ook licht ge- hogen, Endellion's gestalte daarente gen kaarsrecht. Arthur was in elk op zicht kleiner, niet alleen physiek, maar ook in de diepere beteekenis van het woord naar ziel en geest. Hij leek nietig en onbelangrijk naast den kloe ken jongeman, die zooeven uit Austra lië was teruggekeerd. Er was niets groots, niets van breedheid of royali teit aan den jongen advocaat en de manier waarop hij geaarzeld had En dellion's hand aan te nemen, had Miriam pijnlijk getroffen. Niet (lat zij sympathie voor Endel lion had, maar zij voelde, dat dit een onbekrompener persoonlijkheid was, iemand van ruimer levenskijk en op- 'n geraamd tekort van bijna f 30 millioen. De inkomsten en uitgaven 1934 beloven belde 'n achteruitgang van 'alandi financiën. De omzet belasting nu moet deze te korten opvangen. Waarom de minister de voorkeur geeft aan deze belastingHij zegt als volgt: 1. hare opbrengst beloopt zelfs bij heifing van een zeer matig percentage een aanzienlijk bedrag 2. haar algemeene werking geldt gelijkelijk voor alle bedrijven; 3. haar druk wordt over een groot oppervlak uitgeoefend en is voor niemand uitermate bezwaarlijk. 4. de opbrengst heelt een zekere stabiliteit 5. de perceptiekosten zijn in ver houding tot de opbrengst zeer laag. Nu zijn de voordeelen van een bepaalde belasting altijd dubieus feit is, dat de wijze waarop belasting geheven wordt of de uitkomsten van een heffing (denk aan de zakelijke vatting, dat hij, wat voor fouten hij ook mocht hebben gehad, geestelijk verre de meerdere was van den man, j die haar ten huwelijk had gevraagd, i Wellicht kwam het doordat de pseudo- j Bob Dulverton jaren achtereen een ge zond leven van -harden lichameltjkcn arbeid in de open lucht had geleid, terwijl Arthur zijn dagen had gesle- i ten in een bedompt kantoor. Vroeger was het verschil niet zoo tot haar door gedrongen; terwijl zij Bob het liefst had mogen lijden, had zij Arthur het meest gerespecteerd en bewonderd. Ze had Bob altijd voor traag van geest en zelfs een beetje vlegelachtig gehouden op school en aan de academie was hij een mislukkeling geweest en had hij zijn vader hitter teleurgesteld. Ar thur daarentegen was een begaafde jongen geweest, had vlot afgestudeerd en werd algemeen als een knap jurist beschouwd. Nu echter schenen de rol len omgekeerd; Bob leek niet alleen naar het uiterlijk zijn neef de loef af te steken, maar ook verstandelijk. Daarbij was er iets in zijn oogen, dat haar fascineerde. Die hadden niets, dat op domheid of dofheid wees; in tegendeel; ze deden meer dan middel matig, scherp intellect vermoeden. I Nu ze ze daar naast elkaar zag, leek het haast of Arthur was ineenge schrompeld. En Bob, zooals hij op de zen heerlijken lentemorgen daar in de oprijlaan stond, de zon spelend op zijn gebruin, levendig gezicht, leek hij de verpersoonlijking van kracht en ge^ zondheid. Van norsche, vlegelachtige lompheid geen spoor; elk van zijn be wegingen logenstrafte de veronderstel ling. En in het diepst van haar hart bewonderde Miriam Donnithorne ster ke mannen. Dat was in de grond der bedrijfsbelastingdie op speelkaarten) het onprettigs van belasting betalen kunnen accentueeren. Ook het voorbeeld van Duitschland, Frankrijk en België zal den minister wel hebben beïnvloedDuitschland kent sinds 1916 zijn „Umsatzsteueï", Frankrijk sinds 1920 zijn „Impot sur Ie ch ff re d'rffaires" en België sinds 1921 de .Taxe de transmission". Als belastingobject fungeeren in Duitschland niet alleen alle leveringen van goederen en het ontnemen ervan aan eigen bedrijf, maar ook de op. brengsten van in een zelfstandig beroep of bedrijf verrichte diensten, de op brengsten van vrije beroepen enz. bovendien geeft de invoer van goederen aanleiding tot heffing van omzetbe lasting over de waarde dier goederen. Het Fransche stelsel sluit zich nauw b$ 't Duitsche aan, maar de «omzetten" van de vrije beroepen en de land bouw en de onttrekkingen voor eigen verbruik zijn daarbij geen belasiiug- object. Verder ervan af staat het Belgische stelsel, waarbij de heffing beperkt is tot omzetten van roerende goe eren, terwijl eigen verbruik, land bouw, veeteelt geen belastingobject vormen, evenmin als de verkoop in het klein direct aan particulieren voor eigen gebruik. In de wijze van heifing is er over. eenkomst tusschen de Duitsche— en Fransche wetgevingbij belde wordt de belasting geheven naar het totaal bedrag van wat er in een periode (maand, kwartaal, jaar) is omgezet de Belgische wetgeving schrijft een heffing voor voor elke transactie apart, door opplakken van een zegel op de factuur. Het ingediende ontwerp wet staat, wat de grondslagen betreft het dichtst bij de Belgische wetgeving en neemt de Belgische wijze van heifing dus door plakzegHs op de facturen ongewijzigd over. De artikelen I, 2 en 3 geven de grondslagen aan, art. 4 regelt de grootte van de heifing, art. 5 bepaalt wie de belasting verschuldigd ii, art, 6 hoe die wordt voldaan en art. 7 legt den verkooper d.i. den be lastingschuldige een administratieve verplichting op om de conti ö'.e op de naleving der wet mogelijk te maken. Deze 7 artikelen geven den voor— raamsien inhoud van het ontwerp weer De lezer vindt ze hier verm> ld zaak de reden dat, als door toovenarij Arthur Dulverton geheel in de scha duw gesteld scheen door zijn onver wacht teruggekeerden neef. Hallo, Mr. Donnithorne, riep En- dellion opeens, heb ik me niet gehaast om van uw invitatie gebruik te ma ken? Zijn stem klonk jeugdig en vroo- 1 ij k Je bent een bovenst-beste Bob, was het hartelijke wederwoord. De landjonker haastte zich naar den be zoeker toe. Je kunt niet te gauw of te dikwijls komen, jongenliefhet spreekt vanzelf dat je blijft lunchen. Neen, ik accepteer geen weigering, hoor! Mevrouw Dixon en Binns en Dolgeth kunnen naar de pomp loopen. Al pratende had hij Endellion onder onder de arm genomen en wandelde met hem in de richting van het huis. Arthur Dulverton en Miriam bleven alleen achter. Een poosje zwegen zij beiden, Ar thur was zich bewust dat Endellion's verschijning een verandering in de at mosfeer had teweeggebracht en het viel hem moeilijk zijn pleidooi te her vatten. Maar hij kon toch niet heen gaan, zonder dat Miriam het beslis sende woord had gesproken, zei hij lot zichzelf. Ik moet nu weg, Mirry, verbrak hij eindelijk de stilte. Je zult me geluk kig maken voor ik ga, nietwaar? HOOFDSTUK XVII. Endellion lokt een explicatie nil. Maar zooals Arthur een verandering in de atmosfeer bespeurde, zoo nam Miriam een verandering in haar ge voelens waar. Arthur was nog altijd HOOFDSTUK I. Algemeene bepalingen. Artikel 1. Onder den naam omzet, belasting wordt eene belasting ge heven van lederen verkoop van hier te lande in het vrije verkeer entrepot van binnenlandsche goederen daaronder begrepen aanwezige koopwaren en andere zaken, die uit haren aard als roerende zaken worden aangemerkt, indien de levering van de goederen in Nederland plaats vindt. Met verkoop wordt ten deze gelp- gesteld ruiling en voorts iedere andere overdracht onder bezwarenden titel, met dien verstande, dat ruiling als tweezijdige verkoop wordt beschouwd. Voor de toepassing van deze wet wordt onder verkooper mede verstaan degenen, die in de gevallen, bedoeld in het tweede lid van dit artikel, de goederen vervreemdt, terwijl onder kooper mede wordt verstaan degene, die in bedoelde gevallen de goederen verkrijgt. Iedere overeenkomst, krachtens welke overdracht van goederen volgens dit artikel plaats vindt, wordt aangeduid als omzet. Art. 2. Als omzet worden mede aangemerkt alle verplaatsingen van goederen door of vanwege fabrikanten en groothandelaren uit hunne fabrieken, werkplaatsen of opslagplaatsen naar hunne winkels of andere verkoops- cf éfleveringilokalen, waarin zoodanige goederen voor hunne rekening recht streeks aan verbruikers plegen te worden verkocht. Onderlinge ver plaatsing tusschen bedoelde verkoops- of afleveringslokalen wordt niet als omzet beschouwd. Voor de toepassing van het eerste lid wordt de fabrikant of de groot handelaar als verkooper en het hoofd of de beheerder van het verkoops- of <>fhveringsIokaal als kooper van de goederen aangemerkt. Arthur, dat was duidelijk en ze had hem haar heele leven gekend,-maar hij leek opeens kleiner en zij was niet ze ker, dat neen, ze kon het niet ouder woorden brengen. Je geeft toch om me, drong hij aan. Dat spreekt vanzelf; ik heb al tijd om je gegeven, Arthur Dat weet ik, maar je begrijpt wat ik bedoel, zeg me dat! Miriam deed haar best „ja" te zeg gen. Een half uur geleden waren haar gevoelens voor hem geweest, zooals hij verlangde, maar nu schrok ze te rug voor (ie gedachte Arthur Dulver- ton's vrouw te worden. Zijn komst veroorzaakt toch geen verandering?, vroeg hij, toen ze niet direct antwoord gaf. Neen. natuurlijk niet. En je geeft niet om hem niet <>p die manier? Dat heb ik je toch al gezegd! En er is geen ander? Het meisje schudde het hoofd. Waarom zeg je dan niet: ja? Ik wil mijn leven geven om je gelukkig te maken. Ik geloof niet. dal ik. ja kan zeggen, Arthur. Waarom niet?, klonk het drin gend. Wat voor reden is er in vredes naam? Ik. ik weet hel niet. Maar ik kan niet; heusch ik kan geen „ja" zeg gen. Misschien is het me mogelijk je het een anderen keer uit te leggen, maar nu niet. Het is Bob, verklaarde Arthur. Je geeft om hemik ben lucht, als hij in de buurt is. Als hij er niet was, zoii je „ja" gezegd hebben. Hij sprak op hitteren toon en hij was boos oj) zichzelf dat hij het deed, want hij wist dat hij zijn zaak er mee bena deelde. Het is Bob Dulverton niet, ont kende Miriam. Voor hij wegging, toen ik nog een kind was, mocht ik hem erg graag lijden, ofschoon de menschen zeiden, dat hij slecht was, maar nu niet meer. Je mag hem niet lijden, riep Ar thur uit. Meen je dat heusch, Mirry? Ja, ik meen het heusch ik mag hem niet. Hij heeft niets van den Bob, die mijn kameraad was. Zoowel gisterenavond als daarnet, had ik het gevoel, dat hij pen rol speelde. Dus je vindt, dat ik gelijk heb, Mirry? Je denkt ook, dat dit vertoon van braafheid een hoosaardige truc is? Zijn stem klonk gretig; haast opge wekt. Dat Miriam een afkeer zou heb ben van den man, die hij opnieuw als zijn mededinger beschouwde, deed zijn hoop opleven. Natuurlijk heb ik ongelijk, her nam ze, zonder acht te slaan op Ar thur's opmerking. Maar vader is let terlijk verrukt over hem en op de Ma- nor zijn ze allemaal dol van blijdschap en geluk. Maar ik kan er niets aan doen. Ik mocht Bob altijd vreeselijk graag, maar nu niet meer. Kort daarop verliet Arthur Don nithorne Holl zonder afscheid te ne men van den heer des huizes en En dellion. Ten slotte was zijn bezoek toch niet heelemaal vergeefsch geweest, overwoog hij. Hij had de toestemming van den jonker gekregen en hij hoefde niet meer hang te zijn dat de terug komst van zijn neef een ongunstigen invloed op zijn vooruitzichten zou hebben. rxtrulsrlf Courant LTJBMff—T»'''" 1 P—M— Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 1