Toegewijd aan Handel, industrie en Cemeentebelangen.
FEUILLETON
lIKii!
h
ünifi
Winkelnieuws.
WAALWJJfr
Voor
BELANGRIJK
goedkoop koopen
NUMMER 69.
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1933.
56e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
UITGAVE:
Prijs der Advertentiën
WOENSDAG en ZATERDAG
20 cent per regel; minimum 1.50.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Telefoon No. 88.
Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Hoe zal de bom springen?
Als de wereld door groote geeste-
lijke, sociale of politieke stroomingen
wordt beroerd, dan is dat voor ons
gemeenlijk alleen nog maar .geschiede-
nis" en worden we eerst veel later in
den maalstroom meegesleurd. Wat
anderen verrast, kunnen wij zien aan
komen, maar niet altijd schijnt onze
bedachtzaamheid er door te worden
geprikkeld. We zien en erkennen wel
dreigende gevaren, maar we laten ze
dikwijls met een zeker noodlottig
fatalisme over ons komen.
Zoo hebben we thans genoegzaam
ervaren, hoe in dezen tijd, misschien
onder den druk van de economische
crisis, de wereld zich naar het politieke
extremisme ontwikkelt. Dat gaf in
verschillende landen zwaren inwendie
gen strijd, tót eindelijk een der uiterst
groepeeringen triumpheerde en alle
geestelijke en persoonlijke vrijheid van
anderen had onderdrukt.
Wat zich in andere landen reeds
heeft voltrokken, begint hier pas goed.
De jeugd wordt in haar ongeloof aan
mogelijk economisch en staatkundig
heil langs oude banen, gedreven naar
een uiterst linksche of dito rechtsche
politieke richting; in beide kampen is
de terreur en de dictatuur de opperste
wijsheid. Ze vechten er slechts om,
wie de knoet zal hanteeren, maar voor
de buitenstaanders, voor de oude
democraten, voor de vrijheidslievenden
zal het straks hetzelfde blijken, of ze
van den communistischen kater of van
de fascistische kat worden gebeten
Un homme averti en vaut deux
zegt een Fransch spreekwoord. Een
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
Joseph Hocking
(Nadruk verboden).
Daarop vertelde Endellion zijn geschie
denis, dezelfde die ik jou zooeven ver
teld heb, alleen veel uitvoeriger. Duiver-
ton deelde nog mee dat als hij niet naar
Engeland terugkeerde het landgoed aan
zijn oom en neef beide heetten ze Ar
thur Dulverton zou komen en beiden
haatte hij uit den grond van zijn hart.
Maar ik begrijp niet, stamelde Mi
riam, bedoel je
Geef me nog een paar minuten, ver
zocht Endellion, dan zal alles volkomen
duidelijk worden. Hij sprak nu zoo rus
tig en zakelijk, alsof hij zelf in de heele
tragische historie niet betrokken was.
Nadat ze eenige uren hadden zitten
praten werd Dulverton, die zooals ik je
zei, niet veel meer dan een menschelijk
wrak was, plotseling heel ziek. Evenals
Endellion was bij in gutsenden regen, 'n
halven zondvloed, naar de herberg geko
men en zijn gestel was ondermijnd
wel door zijn stormachtig verleden.
Endellion bracht hem naar bed en zorg
de zoo goed hij kon voor den zieke. Hij
ging een dokter voor hem halen, een rit
van verscheidene uren, alles wat in zijn
vermogen was, deed hij voor hem. Op
nieuw zeg ik, laat dit in zijn voordeel
spreken. De patiënt hechtte zich in dien
korten tijd heel sterk aan zijn verzorger
en in zijn heldere oogenblikken, tusschen
hevige koortsaanvallen door, vertelde hij
hem van zijn hopen en vreezen en aller
lei uit zijn vroeger leven. Hij sprak over
een oude speelmakker, van wie hij veel
hield, de dochter van den eigenaar van
het aangrenzende landgoed; als jongen
was hjj van plan geweest met haar te
trouwen. En telkens weer legde hij er
voor die graag goed gekleed gaan
en waarde hechten aan vakkun.
dige bediening, aan prBma
kwaliteiten en toch graag
is het
ADRES VAN KAREL MOL.
Deze inkoop gelegenheid over
treft al Uw verwachtingen.
MOL blijft goedkooper.
gewaarschuwd mensch geldt voor twee.
Niet alsJ het Nederlanders betreft.
Ondanks alle leering van het buiten,
land blijven we hier steeds maar ge-
looven, dat het ,bij ons wel zoo'n
vaart niet (zal) loopen." We talmen
nog een beetje met uniformverboden,
met colportagebelemmeringen, met
onder controle.stelling van de politieke
extremistische organisaties, alles om
der wille van de zoo gekoesterde
vrijheid, waarvan we toch weten, dat
we ze straks volkomen zullen verliezen,
wanneer we aan de extremistische
propaganda niets in den weg wenschen
te leggen.
Telkens weer nieuwe gebeurtenissen
en incidenten wijzen er op, dat de
geesten meer en meer vergiftigd raken
en dat we hier nemen we geen
energieke beschermingsmaatregelen
dezelfde tooneelen van geweld, wille
keur, moord en doodslag te aanschou
wen zullen krijgen, als waarmee in het
buitenland de weg naar een of andere
dictatuur werd afgepaald.
tien nadruk op hoe verschrikkelijk de
gedachte hem hinderde, dat de familie-
bezittingen in handen zouden komen van
zijn oom en neef.
Endellion begreep dat de zieke geen
lang leven meer beschoren was en de
dokter bevestigde dit vermoeden. Deze
voorspelde zelfs, dat het einde binnen
enkele dagen zou komen. Het leven ebde
langzaam weg en het viel den stervende
steeds moeilijker om ook maar enkele
samenhangende zinnen te uiten.
Nogmaals hield Endellion op; hij liep
naar het venster en keek uit over het
park waar de ondergaande zon de hoo
rnen in gouden gloed zette.
Ik verzoek je met de grootste aan
dacht te luisteren naar wat nu volgt, zei
hij na een lange, benauwende stilte. Het
vormt tot op zekere hoogte een recht
vaardiging voor het gruwelijk bedrog dat
Endellion naderhand pleegde.
Geen seconde had Miriam de oogen
van den vertellernog steeds scheen
ze het verband te zoeken tusschen hem
en zijn verhaal, dat langzamerhand zoo
pijnlijk reeël voor haar werd.
HOOFDSTUK XXVII.
Opnieuw de woestijn in.
Ik meen, dat ik je al verteld heb,
ging Endellion verder, dat Bob Dulver
ton genegenheid opvatte voor den man,
dien hij in de eenzame herberg had ont
moet. Endellion, hoe kort hij hem ook
kende, was de eenige vriend dien hij ter
wereld bezat en deze van zijn kant deed
alles voor hem wat hij kon. Kort voor hij
stierf, gaf Dulverton nogmaals te kennen
hoe ontzettend de gedachte hem tegen
stond dat zijn oom, en later zijn neef, het
landgoed zouden erven en hij sprak den
wensch uit, dat Endellion daar de bezit
ter van zou worden. Waarschijnlijk wa
ren zijn geestvermogens al aan het ach
teruitgaan, want wat de ander ook be
weerde, Dulverton hield strak en stijf vol
dat er een mogelijkheid bestond om dat
denkbeeld te verwezenlijken. Hij maakte
ook een soort testament, waarin hij alles
wat hij bezat aan Endellion naliet. Ik
heb het hier; misschien interesseert het
je om het te zien.
Hij haalde een papier uit zijn porte-
Op het oogenblik zijn we al aan de
bommen toe. In Medemblik hebben
eenige communisten zich met de
vervaardiging van dat goedje bezig
gehouden en het is slechts aan een
voor hen noodlottig toeval te danken,
dat ze nog geen daden van bom.geweld
tegen de maatschappij hebben gesteld.
Dat was toch hun ernstige bedoeling.
Omdat het in Rusland vroeger zoo
prachtig gegaan is met allerlei bom
aanslagen en omdat daar door terreur
daden de vestiging van de dictatuur
van het proletariaat werd verhaast,
daarom zouden ze ook hier die
Russische methoden gaan toepassen.
Maar de bom sprong toevallig verkeerd,
ontplofte n.l. ontijdig, verwoestte het
roode Makkershuis in Medemblik en
verwondde zwaar den communistischen
bom men vervaardiger.
Daarmee zijn we nóg eens gewaar
schuwd. Zullen we de les nu ter harte
nemen Als we iets van onze maat-
feuillc en overhandigde het aan Miriam.
Ik begrijp het niet, zuchtte 't meis
je, „je wilt toch niet beweren dat je Bob
niet bent.
Lees, was het eenige wat Endellion
zei.
Mechanisch nam Miriam het papier
aan. Er stonden maar enkele regels op.
Ze hielden de verklaring in dat de on
derteekenaar alles wat hij bezat aan
Ralph Endellion naliet. De naam die er
onder stond, luidde: Robert Granville
Dulverton; daarop volgden de namen
van den herbergier en zijn vrouw als
getuigen.
Je begrijpt het toch wel, hé? drong
Endellion aan. Ik hoop van harte, dat je
het zult begrijpen, Miriam; want dit is
het eenige excuus voor dit bedrog. Dul
verton pleitte met zijn laatste kracht, dat
zijn nieuwe vriend naar Engeland zou
teruggaan en zich op het landgoed instal-
leeren en hij teekende dit papier, waarin
hij hem, zooals je ziet, alles gaf.
Endellion zweeg. Hij wist niet, hoe hij
verder moest gaan met zijn verhaal. Hij
was in geen enkel opzicht van plan aan
de waarheid niet te kort te doen, maar
aan den anderen kant moest Miriam niet
slechter over hem denken dan noodig
was.
Kort daarop stierf Dulverton, ver
volgde hij na een poosje. Hij stierf met
een gebed op de lippen en met niets dan
liefde in het hart voor den man, die zijn
best gedaan had vriendelijk voor hem te
zijn. Toen moest Endellion beslissen over
zijn toekomst. Hy wist dat hij als Ralph
Endellion geen enkel van zijn verlangens
en idealen zou kunnen verwezenlijken,
maar wanneer hij als Bob Dulverton naar
Engeland terugkeerde, schenen zijn voor
uitzichten schitterend. Hij bezweek niet
dan na veel innerlijken strijd voor de ver
leiding, maar de duivel die hem in zijn
greep had was sterker dan hij. Hij ge
loofde niet dat dit stukje papier voor 'n
rechtbank veel gewicht in de schaal zou
leggen, maar hij was overtuigd dat de
wonderbaarlijke gelijkenis tusschen hem
en Dulverton en hetgeen hij omtrent
diens vroeger leven te weten was geko
men, hem in staat zoudenstellen met
succes de identiteit van den overledene
aan te nemen.
Zoo kwam Endellion in Engeland.
schappelijke en politieke vrijheid willen
redden, dan zullen we de viijheid moe
ten beperken van allen, wier doel het is
de vrijheid geheel uit te bannen. Dan
moeten we het eindelijk eens aandur
ven om consequenties te trekken. Wie
bereid is iets voor de vrijheid te doen,
moet niet wachten met het ballen van
zijn vuist tot hem alle vingers zijn
afgekapt.
Heel de ontwikkeling van de extre.
me politieke agitatie zegt ons, dat we
aan het physieke moment toe zijn,
waarop langs wegen van bloedig ge
weld de overwinning van extreme
doelstellingen zal worden geforceerd.
We moeten tegen de drijvers te keer
gaan of als slappelingen het geweld
over ons laten komen.
De eerste geweld.bom i9 geëxplo.
deerd, -nü nog in de verkeerde rich
ting, maar overal dreigt gevaar. Het
is alweer zelfbegoocheling gebleken,
dat politieke gevaren niet vanuit de
provincie zouden dreigen, doch alleen
in de groote steden. De Amsterdam,
sche politie kent haar communistische
pappenheimers misschien beter dan de
politie in Medemblik ze in haar
gemeente heeft gekend. Juist omdat de
plattelanders zoo goed van vertrouwen
zijn, kunnen complotteurs onder hen
het rustigst werken. Communisme en
revolutionair-fascisme moet overal als
Hij praatte zichzelf in, dat hij nog geen
def'nitief besluit had genomen, maar in
hel diepst van zijn hart stond dat sinds
zijn vertrek uit Australië vast. Hij onder
vond practisch gesproken geen moeilijk
heden bij het spelen van zijn rol; door
iederen werd hij met de grootste harte
lijkheid als de teruggekeerde verloren
zoon ontvangen en zonder aarzelen als
Bob Dulverton geaccepteerd. Er was
maar een persoon die hem ernstig wan
trouwde dat was jij, Miriam. Jij be
schouwde hem als iemand die een mas
ker droeg, als een comediant, en Endel
lion besefte oogenblikkclijk, dat het eeni
ge, ernstige gevaar dat hem bedreigde,
van jouw kant kwam. Als jij hem bleef
wantrouwen, was hij nooit veilig en vroeg
of laat zou zijn masker worden afgerukt.
Dij deed zijn uiterste hest om je te ont
wapenen, je achterdocht te doen ver
dwijnen, ofschoon je er geen idee van
had, hoe de vork eigenlijk in den steel
zat, was je toch niet in staat, je ouden
speelmakker in hem te zien.
Weer brak hij af, terwijl het meisje
hem met doodsbleek gezicht en oogen vol
angst aanstaarde.
Toen zocht hij zijn heil in een onuit
sprekelijke laagheid, Om het gevaar dat
van jouw zijde dreigde, af te wenden,
besloot hij te trachten je liefde te winnen.
Miriam schrok op, alsof ze met een
scherpen dolk gestoken was.
Wil je zeggenzei ze in name-
looze ontsteltenis. Maar Endellion be
lette haar den zin af te maken.
Houdt op!, riep hij. Het was schan
delijk, ongetwijfeld, maar oordeel billijk.
Een avond was bh, zooals je je herin
nert, gemeen en onbeschaamd genoeg om
je een aanzoek te doen, maar op het mo
ment. dat bii dit deed. werd hem het ge
heim van zyn eigen hart geopenbaard.
Wat hij je vertelde was de waarheid
de woorden die hij sprak gaven maar
flauw den brandenden gloed van zijn
liefde weer. Maar zelfs toen begon zijn
geweten nog niet te spreken. Hij voelde
dat je hem wantrouwde en zijn aangebo
ren strijdersnatuur deed hem het vaste
besluit nemen met je te vechten en je te
overwinnen. Vergeef me dit lange ver
haal. Miriam, vergeef me de manier waar
op ik het vertel, maar ik tracht de zaak
zoo objectief mogelijk voor te stellen,
een maatschappelijk kwaad en gevaar
worden erkend en bestreden, anders
gaan we er onder.
Brüning was te laat met zijn uni
formverbod. Dolffuss had er van ge
leerd en was met datzelfde verbod
nog juist intijds. Maar met de ont
binding van de communistische en
nationaal-socialistische partij was hij
weer haast te laat Wat zal on9 nu
straks gebeuren Zullen wij met alles
te laat komen
Tenminste moet elke extremistische
politieke actie duidelijk onder de
scherpste controle worden gesteld en
dan dient de regeering een krachtige
politiek van nationaal economisch
herstel te gaan voeren, welke aan het
volk het volle vertrouwen in de toe
passing van de zoo noodige her
ziene politieke beginselen hergeeft.
JANUS
De Telegraaf gaf deze week weer
eens een bijzonder staaltje van haar
regelloosheid, waarvan we ook voor
dien reeds overtuigd waren. Het blad
hield Woensdagavond een mooie
zedepreek tegen de sportverdwazing,
zulks naar aanleiding van de dolle
streek die men een Duitsche zwem
ster heeft laten begaan, en die zij
met den dood moest bekoopen. De
redactie moet zich met haar figuur
toch wel een beetje verlegen hebben
gevoeld, want nog den vorigen avond
had zij anderhalve kolom van hare
kostbare plaatsruimte afgestaan voor
een enthousiaste beschrijving van een
dergelijke recordpoging door een
Hollandsche zwemster.
Wanneer zal de Telegraaf zich
eens gaan behoeden voor dit soort
blunders, die toonen dat er in de
redactie al heel weinig beginsel
vastheid bestaat?
alsof ik er zelf niet in betrokken ben,
alsof bet een vreemde betreft, opdat jy
alles onbevooroordeeld in volle realiteit
zult kunnen zien.
Ik zal bet verder kort maken. H(j
won je liefde en je vertrouwen. Je zei
hem dat je van hem hield, dat je vertrou
wen in hem onbegrensd was en toen
begon bij te beseffen wat hij bad gedaan.
Zoolang je aan hem twijfelde en hem
wantrouwde, had bij er een soort grim
mig welbehagen in zijn rol te blijven spe
len, maar toen je van hem ging houden
en hem je vertrouwen schonk, was het
hem onmogelijk in zijn groote leugen te
volharden. Ik zal niet uitweiden over
zijn vreeselijken innerlijken strijd, maar
o Miriam, kun je het je niet voorstellen?
Op bet oogenblik dat je zei, dat je in mij
geloofde, kon ik niet voortgaan een
vlcesch-en-bloed geworden leugen te
zijn. Ik vraag je niet me te vergeven
vergiffenis is onmogelijk maar ik voel
de dat het minste dat van mij verwacht
mocht worden was je alles te vertellen
alles
Roerloos, als een beeld van marmer
zat Miriam Donnithorne in haar stoel.
Zelfs nu drong de ontzettende beteekenis
van wat zij gehoord had, niet in vollen
omvang tot haar door. Het had haar ver
ward, overstelpt.
Dus dus dan ben jij dan
ben jij Bob Dulverton niet?, stamelde ze
na een lange pauze.
Neen.
Bob is dood?
Ja, hij stierf in de Australische rim
boe. Ik stond erbij toen hij begraven
werd.
En jij bent
Ralph Endellion, de zoon van den
grootsten schurk, die ooit geleefd heeft.
En je zegt dat je dat je van
mij houdt?
Jaen dat is de waarheid. Wat
verder ook leugen mag zijn, dat is de
waarheid.
Maar je bent je bent een
Weer viel hij haar in de rede. Hij kon
niet verdragen haar het woord te hoo-
ren uitspreken, dat hij op haar lippen
zag branden.
Ja. ik ben een indringer, een ver-
valscher, een bedrieger!
Wordt vervolgd.
Waalv(Jksrkr en Langslraatscke ('oiiranl,
37.
MMT2CHAPPy VAN VERZEKERING OP HET LEVEN