»E BH HU BT ZOIDEN.
Abonneert U op het
Waalwijksche en Lang-
straatsche blad, dat ook
voor Uwe advertenties
het aangewezen or
gaan is, omdat 't in deze
plaats en streek alge
meen gelezen wordt.
Gemeenteraad.
No. 71. Zaterdag 2 Sept. 1933, 56e Jrg.
DERDE BLAD.
Wij ontleenen aan „De Schoen",
off. orgaan van den Ned. Bond van
•/"hoenmakerspatroons. en schoen-
keiiers vereenigingen, een artikel
ovt »tiaia" van de hand van den
heei H. Hij komt met klem op voor
de belangen van de Ned. Schoen- en
Lederindustrie en roept „de Centrale"
op krachtig te ageeren tegen de
vestiging van Bata in Nederland.
In hetzelfde nummer van De Schoen
houdt C R. een warm pleidooi voor
dezelfde Centrale, welk artikel wij bij
gelegenheid zullen opnemen.
„De Centrale" die met alle macht
werkt tegen de vestiging van Bata,
terwijl C. R. die deze „Centrale* pro
pageert, elders een juichtoon aanheft
in 't vooruitzicht van Bata's komst 1
Hoe rijmt zich dat te saam
Intusschen volgt hier bedoeld ar
tikel
BATA IN BEST,
BATA HET LEST.
Een gevaarlijke invasiedie een
escapade dient ie ivo. den.
Contingenteering smaatregelen
verijdeldals Bata binnengehaald
wordt.
Het is reeds zoo dikwijls in „De
Schoen" vastgelegd, dat ons land in
dezen tijd geen import van overbodig
en inferieur schoeisel behoeft, dat onze
regeeriug zich heusch den noodtoestand
der nationale schoen, en lederindustrie
wel wat meer mag aantrekken, dat zij
in elk geval de consequenties der
contingenteering aanvaarde.
Ingeval nu de opperste Regeerings-
organen hier inderdaad consequent
zijn gegeven het geval, dan mag
men zeker verwachten, dat provincie
en gemeentebesturen het voorbeeld
der hoogere leiding zullen volgen niet
alleen het nationale product aanbe
velen, gebruiken, het gebruik er van
desnoods gebiedend voorschrijven,
doch zeker geen buitenlandsch fabrikant
of dito industrieele organisatie, de
gelegenheid gunnen, om door vestiging
vaneen buitenlandsche schoenindustrie
dien noodtoestand nog meer te verer
geren met de daarvan vooruit te be
rekenen fatale gevolgen.
En dat staat de Nederlandsche
9choen- en lederindustrie toch te
wachten, als we een kort bericht over
„Bata's toelating in Best* en „Hoe de
werknemers er over denken", in het
Dagblad vnn Noord-Brabant van 19
Augustus j 1. mogen gelooven en dat
we hier naar den tekst laten volgen.
Bij de lezing er van maakten wij al
direct de opmerking: als de werkgevers
in eerste instantie het gemeentebestuur
nu maar meer in-en doorzicht toonden
dan de werknemers, zou de hachelijke
situatie misschien nog te redden zijn
en dat verder de eindelijk eenigermate
geconsolideerde „Centrale* nu eens
voldoende eendracht en energie blijkt
te bezitten om een geenszins denkbeel-
dig economisch en sociaal gevaar.dat
de nationale schoenindustrie en ook
haar afnemers bedreigt, zal afwenden.
Laten we echter eerst hier den tekst
van het bericht U ter lezing aanbieden
„BATA IN BEST.
Hoe de werknemers er over
denken.
Dat hij zou komen in Nederland,
is de laatste 3 jaren meermalen ge.
schreven en gezegd, doch daar bleef
het dan bij Hiermede rekening hou
dend meenden wij goed te doen en
het genoeg van belang te achten een
nader onderzoek in te stellen naar de
al of niet juistheid der laatste pers-
berichten over de komst van Bata, bij
meer tot oordeelen bevoegden
Vandaar dat wij ons verstaan hebben
met het gemeentebestuur van Best,
waar men ons voor zoover het mogelijk
was welwillend te woord stond. Na
informatie bleek ons dat de gemeente
Best metterdaad aan Bata een opper
vlakte van 160 H.A grond verkocht
had, onder voorwaarde, dat de grond
geen andere bestemming mag krijgen
dan voor industrie-terrein.
Daar deze grond aankoop door Bata,
den grootindustrieel in schoenen
geschiedt, kunnen wij veilig aannemen,
dat het doel der te bouwen industrie,
eveneens de productie van schoenen
beoogt. Hoe het zij, van arbeiders
standpunt beschouwd, kan men hun
glimlach over de komst van Bata als
schoenfabrikant in ons land en zeker
in de provincie Noord-Brabant wel
begrijpen. Immers door de komst van
dezen schoenenkoning zal allicht de
voor vele arbeiders ongunstige verhou
ding tusschen vraag en aanbod een
keer krijgen zoodanig, dat de speculatie
op lag? loonen der laatste jaren, daar
het aanbod de vraag overtrof, zoo niet
uit zijn, dan toch zeker danig beperkt
worden
In dat geval is het voor onze schoen
makers zeker geen bezwaar. Integendeel,
ze kunnen beter in de gemeente Best
werken tegen een goed en behoorlijk
weekloon, dan elders met weinig of
geen werk tegen een alleszins te laag
loon.
De schoenmakers zien het zoo, en
alleszins verklaarbaar".
Het met geestdrift inhalen van zulk
een werkgever als „Bata" door som
mige arbeiders zal begrijpelijk en
daarom vergeeflijk zijn, voor wie denkt
aan de wreede plaag, te willen en niet
te kunnen werken, geld willen verdie
nen inplaats van de hand op te houden,
behoefte aan perspectief voor de toe
komst. Maar de insiders onder de
arbeiders weten daarnaast, dat voor
Bata te werken concurrentie van de
nationale industrie, het werkloos maken
van andere vakbroeders en het pro
duceeren van minderwaardig schoeisel
en dus benadeelen van den consument
beteekent.
Het verschijnsel op zich zelf is niet
nieuw. Gelijk het na den Belgischen
Opstand de politieke revolutie was,
die de industrieelen, handelaars en
reeders van het Zuiden naar het
Noorden dreef,iets wat na den val
van Antwerpen in 1585 hier ook al
gezien was zoo is het thans de
economische revolutie, de belangen,
strijd, de daling der conjunctuur, die
een zelfde gevolg scheppen. Toen na
1830 De Heyder uit Lier naar Leiden
kwam, Prévinaire te Haarlem zijn
katoendrukkerijen en -weverijen ves-
tigde, werden zij en andere buiten-
landschefabrikanten door de armoedige
fabrieksbevolking voor de poorten van
Haarlem en Leiden met vreugde be
groet, ja als koningen ingehaald,
omdat ze werk kwamen brengen, en
dat beteekende: voedsel, kleeding
dekking.
Zoo gewerd ook Jhr. Charles de
Maere uit het land van Waes, die te
Enschede de eerste bontweverij slichtte
met garenververij en daar een voor
dien tijd uitstekende modelfabriek deed
verrijzen. Of wij zouden nog aan De
Cock te Rotterdam kunnen herinneren,
die het mogelijk maakte, dat de
Maasstad na 1830 grooter koopvaardij,
vloot had dan Amsterdam en wiens
naam door de droogmaking van den
Eierlandschen polder op Texel nog
voortleeft in Cocksdorp.
Maar hetzij deze Belgische industri
eelen en reeders hier om werkelijk oi
vermeend belang en voordeel kwamen
en werk gaven aan werkzoekenden en
werkloozen, zij brachten in elk geval
iets nieuws dat hier niet bestond, zij
verschaften werkgelegenheid, die niet
in concurrentie trad met bestaande
bedrijven, die zelfs in de meeste ge.
vallen in een behoefte voorzag. Der-
halve was hun invasie een zegen voor
de nationale industrie en welvaart, een
weldaad voor werknemeren consument,
een vernieuwing en verbetering van
bestaande productie.methoden en dus
ook van het product zelf.
En dat nu i3 niet het geval met de
Bata invasie, die het product verlaagd
heeft, de bestaande productie metho
den versneld, doch niet verbeterd
heeft, geen bestaande behoeften vol
doet, maar wel het kwantum der
nationale productie onevenredig ver
hoogt door toevoeging van datgene wat
hier reeds en solider gefabriceerd wordt.
En dit verschil tusschen heden en
verleden brengt ons juist waar we
moeten zijn, een fel protest te doen
hooren tegen de toelating van Bata in
Nederland, of dit dan in Best, Tilburg
of Kaatsheuvel zij!
Best 1) kon daarom des .te eerder
gekozen worden, wijl daar ter plaatse
de klompen- en sigarenindustrie even
eens een moeilijken tijd doormaken,
zoodat er werkkrachten te over zijn
en anderen, die graag eens een hooger
loon zouden verdienen.
Onder de huidige omstandigheden
versterft het nationale gevoel en wie
wat in het laadje kan brengen, hij of
zij zij dan buitenlander of wel inge
boren Nederlander, is welkom. Best
is nu eenmaal een Noordbrabantsche
gemeente, met ruim 1500 zielen en
een grootendeels onvruchtbaren bodem
van zand, heide en vennen, waar de
akkerbouw en veeteelt wel hoofdzaak
zijn, doch de industrie van klompen,
sigaren, tricotage, enz., moet die werk
nemers voeden, welke in den land
bouw geen bestaan kunnen vinden.
En die zijn er velen, zoodat de werk
zoekenden elke gelegenheid aangrijpen
om werk te vinden. In dit milieu is
Bata een welkome gast en de op
zware lasten zittende gemeente zal er
te gemakkelijker toe overgaan, gronden
te verkoopen aan industrieele concerns,
desnoodsgronden beschikbaarte stellen
voor industrieën in opkomst, omdat
daar toch altijd een dubbel voordeel
in zitontlast te worden van steun,
verleening en ruimere verdiensten,
die haar neringdoenden ten goede
komen Als één lid lijdt, lijden alle
leden mee en omgekeerd verdienen de
arbeiders een behoorlijk dagloon, dan
varen de neringdoenden er wel bij
Maar hier is slechts een zeer denk
beeldig plaatselijk en tijdelijk voordeel,
want het is niet waar, gelijk de schrijver
van dit stukje in het „Dagblad van
Noord-Brabant" doet voorkomen, dat
door de stichting van een Bata-fabriek
te Be9t de ongunstige verhouding
tusschen vraag en aanbod voor de
arbeiders zich zou wijzigen. Indien
Bata in on9 land werkelijk gaat fabri
ceeren, meer schoeisel gaat fabriceeren
dan het verbruik over de geheele linie
vraagt, worden er door die meerdere
productie toch zeker niet meer schoe.
nen gedragen; de behoefte stijgt toch
niet door meerdere voortbrenging!
Verder worden de Regeering9maat.
regelen der Contingenteering door de
Bata-productie in ons eigen land tot
,'n paskwil, immers Bata gaat nu ten
onzent gastvrijheid zoeken, om voor
zijn Nederlandschen afzet des te meer
te kunnen fabriceeren, nu dien afzet
door de Contingenteering is beperkt
geworden. Dan maar in Nederland
zelf onze tenten opslaan, redeneert
Bata, dan hebben we geen last van
die beperking door contingenteering
Maar natuurlijk lijdt daardoor de
eigen Nederlandsche Schoenindustrie
de schade, die reeds haar export tot
een weinig beteekenend minimum
beperkt zag, maar wel import zou
moeten toelaten op een wijze, die
haar Hamlet's woorden doet over
nemen to he or not to be, that is
the question (te zijn of niet te zijn,
dat is de vraag). Als men toch voor
uit weet, dat Bata's meerdere pro
ductie geen paar schoenen meer zal
doen verbruiken, dat zijn arbeids-
methoden zoo zijn, dat hij met
minder arbeiders meer produceert,
dat hij van hieruit niet exporteeren
kan.'. .^an kan men toch ook vooruit
becijferen, dat Bata's komst ten
onzent kwantitatief, absoluut en
relatief de verhouding tusschen vraag
en aanbod voor de arbeiders slech
ter zal maken. De Brabantsche
arbeiders zullen nog wel eens een
ander deuntje fluiten, als zij eens
onder Bata zullen moeten werken,
gelijk de Engelsche schoenindustrie
arbeiders het gewoon vertikten on
der de J^sjechische voormannen in
de in Engeland gebouwde Bata-
tahriek te werken, zoodat deze lan
gen tijd heeft moeten stilliggen.
Als men daarbij in aanmerking
neemt, dat Bata bij voorkeur zijn
arbeiders uit andere bedrijven haalt
om die op te leiden voor zijn indu
strie en dan uit zulke bedrijven, die
een laag loon betalen, bijvoorbeeld
in eigen land de Tsjechische land
arbeiders, dan begrijpt men, wat
deze tactiek voor onze vaklieden in
de fabriekmatige schoen- en leder
branche beteekent: een onedele
concurrentie en het binnenhalen
van het Trojaansche paard door de
arbeiders zelf. Tenminste, als men
nog wat voelt voor het uniforme
standaardloon.
Als men nu bedenkt, dat Best
en omstreken juist aan Bata derge
lijke werknemers kan leveren plus
goedkoopen grond en een zekere
sympathie der bevolking voor elke
nieuwe werkgelegenheid, dan ligt
het voor de hand, dat hier het
ideale terrein is voor de onbegrensde
Bata-mogelijkheden.
En nu de gevolgen voor de
Schoenwinkeliers, die naast hun
winkels de Bata-filialen zullen moe
ten gedoogen, waar de schoenrepa
ratie als nevenbedrijf de schoen
reparateurs het werk uit handen zal
nemen en beide bedrijven dus een
geweldige concurrentie aandoende,
waarnaast ook nog de Ned. Leder
industrie genoemd kan worden,
omdat Bata het wel uit zijn hoofd
zal laten om daarvan zijn grond
stoffen te betrekken. Is het dan niet
zonneklaar, dat elk onderdeel van
de Schoen- en Lederbranche in
Nederland er schade bij zou lijden,
om niet te spreken van den consu
ment, die bij het gebruik van het
inferieure Bata-product misschien
eerst zou leeren, hoezeer hij het
zooveel soliedere Nederlandsche
product heeft te waardeeren en te
bevoordeelen.
Indien dan ook niet de »Centrale«
ingrijpt om een krachtige actie te
voeren over de geheele linie van
het bedrijf, om het de Bata ten
eenenmale onmogelijk te maken,
hier zijn verderfelijken invloed op
Nederlandschen bodem uit te oefe
nen, dan wordt èn de Nederland
sche consument èn de Nederlandsche
producent in de schoen- en leder
branche door een groot gevaar be
dreigd. Sauve qui peut, redde zich,
wie zich (nog) redden kan!
Reeds hoorden wij fluisteren op
de eigenaardige manier, die alleen
in volksdeuntjes valt te beluisteren
„En Bata komt in Best,
Waar hij den boel verpest,
Wat Bata maakt van „leer"
Dat durft hier niemand meer
Als Bata komt in Best,
Loopt alles op z'n lest.
Dus Bata-schoenen nooit meer,
Gebruik slechts schoenen van leer.
Van Hollandsch fabrikaat,
Waarop ge veilig gaat!
H.
1) Voor degenen onder onze lezers
die zich niet op de geografische ligging
van Best kunnen oriënteeren, willen
wij even meedeelen, dat 't dorp van
dien naam van ruim anderhalf duizend
inwoners gelegen is 20 K M. van Den
Bosch aan de lijn Eindhoven, met een
R.K. Kerk, die in 1437 heet gebouwd
te zijn, gewijd aan den H.Odulphus,
die er volgens de overlevering pl m.
806 geboren i9.
SPRANG-CAPELLE.
Destructor. Grondverkoop
voor industrie. Ziekteverzeke
ring. Opcenten Pers. Belas-
ting. Werkverschaffings
kwesties.
De Raad der gemeente Sprang-Capelle
vergaderde Donderdagmiddag te 3 uur
ten gemeentehuize onder voorzitterschap
van burgemeester Meyer.
Afwezig de heer Verheijden.
De notulen der vorige vergadering
worden onveranderd vastgesteld.
Aan de orde:
1. Ingekomen stukken.
Van Ged. Staten goedkeuring van het
Raadsbesluit tot wijziging der begroo
ting.
Proces-verbaal van kas-opname bij den
gemeente-ontvanger.
Deze stukken worden voor kennisge
ving aangenomen.
Destructor.
Van den N.C.B. is een verzoek ingeko
men tot wijziging van het indertijd aan
gegane contract inzake de oprichting
van een destructor.
Daar wegens de veranderde tijdsom
standigheden het destructorbedryf niet
zal kunnen rendeeren, wordt aan de ge
meente een garantiebydrage gevraagd ter
dekking van het eventueele verlies. Voor
deze gemeente bedraagt het gevraagde be
drag 150.
B. en W. stellen voor deze wijziging in
het contract aan te brengen, temeer daar
de Ver. van Ned. Gemeenten er zyn goed
keuring aan heeft gehecht.
De heer Michaël vindt zoo'n destructor
„een heel aardig werk". Spr. vraagt zich
af op welke wijze de gemeente van deze
inrichting zal profiteeren. Dit voorstel
lykt hem zeer eigenaardig nadat vóór 'n
jaar een overeenkomst is getroffen tot
verbranding van afgekeurd vee in den
gasovcn der gemeente Loon-op-Zand. Nu
doet men dit voorstel met de bedreiging
dat de gemeente straks zelfs een destruc
tor zal moeten bouwen.
Spr. vraagt zich af, waarom de gas
fabriek niet in staat is om het afgekeurd
vee te verbranden. Is het soms iets waar
van weer meer ambtenaren moeten
profiteeren? Resultaten hebben we er
nog niet van gezien, het lijkt me iets dat
geen reden van bestaan heeft. En dan
heeft men nog den stok achter de deur:
dat we van hoogerhand verplicht worden
een eigen destructor te bouwen, zegt
spr.
Spr. gaat niet met dit voorstel accoord.
De heer Boer vraagt waarheen het vee
zal moeten worden vervoerd als de ge
meente hierbij aansluit, en wie de kos
ten daarvan zal betalen.
De heer Michaël zegt, dat de kosten
op de eigenaars van het vee drukken.
Dhr. Boer: Dan ben ik er beslist tegen,
op het oogenblik kost het verbranden
aan de boeren niets.
De Secretaris merkt op, dat het ver
branden van een beest in de gasfabriek
30.kost.
Dhr. MichaëlDat was 2 jaar geleden
toen de mutsert 6 cent kostte, maar die
kost nu maar 3 cent. Voor die 200.
die we aan den destructor betalen kun
nen heel wat koeien verbrand worden.
Wat betreft de verplichting om een eigen
destructor te bouwen, dat kunnen we af
wachten. Als het zoover komt, zal de Re
geering wel anders pratnn. Als do Rogee-
ring dergelijke voorschriften geeft, moet
zij zelf voor de uitvoering zorgen, maar
moet zij die niet overlaten aan particu
liere lichamen.
Weth. v. d. Willigenburg vreest dat de
gemeente binnen korten tyd toch tot
aansluiting gedwongen zal worden en dat
daaraan toch niet te ontkomen is.
Dhr. Michaël durft aannemen dat de
gemeente nooit verplicht zal worden om
een destructor te bouwen. Spr. moet het
afkeuren dat van Regeeringswege dit
buitenlandsche woord gebruikt wordt in
plaats van: „vleeschverbrander", dat
zuiver Nederlandsch is.
De Voorzitter merkt nog op, dat de
kosten van vervoer niet door de land
bouwers, maar door de gemeente betaald
worden.
Het voorstel wordt aangenomen met
,stegen de heeren Boer en
Michael.
Schadevergoeding.
G. v. d. Hoeven te Loon op Zand ver
zoekt om een schadevergoeding van 35
voor de schade die door werkloozen is
aangebracht aan zyn grasland ter West-
zyde van de haven.
De Voorzitter zegt, dat blijkens het
rapport van den opzichter geen schade
is aangebracht, waarom wordt voorge
steld afwyzend te beschikken.
De heer Vos vraagt of B. en W. zich
zelf overtuigd hebben dat er geen schade
is toegebracht.
De Voorzitter vertrouwt op het rap
port van den opzichter. Spr. vraagt zich
af, waar het einde is van al die verzoe
ken om schadevergoeding. Deze week is
er weer iemand om geweest.
De heer Boer kan niet aannemen dat
er heel veel schade is toegebracht.
Dhr. Michaël schat het beschadigde
deel op kleiner dan 1 hont en een hont
grasland mag men tweemaal voor 12
maaien
Wordt afgewezen.
Van de R.K. Blindenzorgver. St. Anto-
nius verzoek om subsidie.
Wordt afgewezen.
Grondverkoop.
Van de fa. A. L. Sneep te Capelle ver
zoek om verkoop van een stuk grond ten
Noorden van zijn fabriek ter breedte van
5 M. en ter diepte van het perceel.
De Voorzitter zegt, dat bedoeld wordt
een gedeelte van het z.g. gemeente-ter
rein. De Raad heeft zich indertijd uitge
sproken voor ruiling van dit stuk grond
tegen achterliggend terrein op basis van
1 tegen 5. Adressant was toen bereid om
op basis van 1 tegen 2 te ruilen, doch de
Raad is daar niet op ingegaan. Thans
wil de fa. Sneep den grond koopen.
Dhr. Michaël vindt het gemeente-ter
rein toch al groot genoeg, het heele ter
rein is z.i. toch alleen geschikt voor in
dustrie-terrein. Z.i. kan er voor de ge
meente geen bezwaar zyn het perceel te
verkoopen tegen 10.000.— per H.A. of
150.
Weth. v. d. Willigenburg merkt op, dat
de gemeente het terrein mogelijk in de
toekomst nog zou kunnen gebruiken.
Spr. zou het terrein tegen anderen
grond willen ruilen op basis 1 tegen 5,
met nog een geldelijke toeslag voor de
gemeente.
Dhr. de Rooij wil B. en W. machtigen
den grond te ruilen op basis van 1 tegen
3 of desnoods 1 tegen 2.
Weth. Middelkoop wenscht het terrein
op billijke condities te geven; het best
vindt hij het eenvoudig te verkoopen.
Dhr. Kerst wil het terrein ruilen op
basis van de waarde der te ruilen per-
ceelen, die door een deskundige zou moe
ten worden vastgesteld. Spr. acht het
wenschelyk de industrie op billijke wyze
aan grond te helpen.
Op voorstel van den heer de Rooij
wordt besloten het terrein op basis 1
tegen 2 te ruilen.
Salarisverlaging.
uil Led. Staten sein y ven nouuenUe
ineueaeeiing van tiet voornemen om ue
salarissen van amntenaren van den
üurg. Mand, uie levens Durgeineesier,
secretaris oi ontvanger zyn, mei üj-Oü'/t.
ie verlagen.
Dür. .vncnaël wil naar aanleiding hier-
\an nog een axxuere opmerking maken,
riy komt terug op lietgeen liy reeds au-
deriiaü jaar geleden deelt gezegd. Toen
nurgemeester, secretaris en ontvanger in
iunctie traden, was dun satans gebaseerd
op een zielental van beneden ue oUUU.
Een oogenblik was del aantal inwoners
hooger, wat tot gevolg dad dat de salaris
sen dezer luncuonanssen stegen met
resp. 1UUU.5UU.— en 37o.—Spr.
acnt het een billyke bezuiniging als deze
salarissen nu weer op het oude niveau
worden gebracht.
Burgemeester, Secretaris en ontvanger
zouden er dan nog beter voorstaan als
wie dan ook en het zou een besparing
zyn van 1875.Spr. vindt zoo n toe
stand belachelijk.
oorzitter: Wie weet hoe gauw uw
wensch zal vervuld worden!
De Raad besluit zyn instemming met
het plan te beluigen; tegen de heeren
Michaël en Kraak.
Rekeningen.
3. Goedkeuring Rekening Burg. Arm
bestuur Capelle over 1932.
3. Deze rekening sluit op 5325.20 in
ontvangsten en 0900.50 in uitgaven, dus
met een nadeelig slot van 1081.30. Er
is nog ƒ315.97 te verhalen, zoodat het
juiste nadeelig slot is 1205.33.
4. Goedkeuring rekening Burg. Arm
bestuur Sprang over 1932.
Deze rekening vertoont in ontvangsten
een Jotaal van 4712.04 en in uitgaven
2873.14, dus met een batig slot van
1838.90. Daar nog 179.75 te verhalen
is, zal dit batig saldo tot ƒ2118.05 oploo-
pen. De dienst begon echter met een ba
tig saldo van 2480.04, zoodat er nog 'n
teruggang te constateeren is.
De rekeningen worden goedgekeurd.
Ziekteverzekeringen.
5. Aanvulling reglement voor Burg.
Armbesturen.
De Voorzitter zegt, dat B. en W. met
de Armbesturen beraadslaagd hebben
over verlaging der uitgaafposten. Deze
is alleen te verkrijgen door verlaging van
den post ziekenhuisverplegiiig, in dezen
zin dat geen ziekenhuisverplegiiig meer
vergoed wordt voor iemand die zich te
gen deze kosten niet verzekerd heeft. De
nienschen die de verzekeringspremie
niet kunnen betalen zullen daarin gehol
pen worden door het Armbestuur.
B. en «W. stellen voor een dergelijke
regeling in te voeren.
Dhr. Kraak vreest dat vele menschen
de premie niet zullen kunnen betalen.
Dhr. Michaël meent, dat het bedrag der
verzekering door by na iedereen kan
worden gedragen. Spr. is ervoor dat de
nienschen zich verzekeren, want van al-
es en nog wat een liefdadigheidsinstel-
Img maken wordt z.i. ook bezwaarlijk.
Er zijn menschen die zich uit principe
niet willen verrckci cn, maar spr. vindt
het toch gewenscht dat de menschen
zooveel mogelijk voor zichzelf zorgen.
W eth. v. d. Willigenburg merkt op dat
b.v. Capelle reeds een achterstand heeft
van 1300,voor welk bedrag de ge
meente zal moeten opdraaien. Spr. vindt
het een slechte gewoonte, dat de men
schen al te gemakkelijk de zorgen van
zich af zetten en maar naar het Burg.
Armbestuur gaan, dikwijls terwijl ze nog
wel centen hebben om de radio-distri
butie te betalen. De menschen die de
premie niet kunnen betalen, krijgen deze
vergoed door het Armbestuur. Spr. acht
deze maatregel tegelijk van opvoedende
waarde en van belang voor de gemeente
kas.
I)e heer Kerst ziet eenige moeilijkheden
in deze regeling. Er zijn groote groepen
die meenen dat zij nooit in aanmerking
komen om naar het Armbestuur te gaan.
Alleen diegenen met armelijke inkomens
zullen zich daarom verzekeren en voor
hen zal het Armbestuur de premie moe
ten betalen. Daarbij komt nog dat men
schen die nu meenen geen verzekering
te hoeven sluiten, een volgend jaar in
moeilijkheden kunnen komen.
Hoe zal het Armbestuur dan tegenover
zulke menschen handelen?
Dhr. Michaël acht het onbillijk dat die
menschen die zich om principieele rede
nen niet willen verzekeren, maar ten
laste der gemeenschap komen. Moet ik
dan omwille van hun principes mijn
portemonnaie open maken!, vraagt spr.
Weth. v. d. Willigenburg merkt op dat
het dikwijls voorkomt, dat iemand de
verzekeringskosten wel kan betalen, doch
dat hij er eenvoudig niet voor voelt.
Daarom is spr. voor deze regeling.
Dhr. Michaël wijst erop, dat het hier
gaat over de gemeente-financiën en dat
men daarbij niet naar de gevoelens van
iedereen kan kijken. In de werkverschaf
fing zijn ook menschen die nooit hebben
gewerkt en die ook nu liever hun oude
leventje zouden voortzetten. Als men zich
niet wil verzekeren moet men de kosten
maar.uit eigen zak betalen, meent spr.
Weth. v. Willigenburg zegt, dat men in
dergelijke gevallen alty'd nog bij de Dia-*
conie kan aankloppen.
Dhr. Kraak weet uit ervaring dat by
vele menschen die zich „uit principe"
niet willen verzekeren, de premie beta
ling de hoofdzaak is, als het niets kostte
verzekerde iedereen zich.
Het voorstel wordt aangenomen, alleen
de heer Kerst is tegen.
Personeele Belasting.
6. Wijziging heffing opcenten Perso
neele belasting.
De Voorzitter zegt, dat reeds meerma
len is aangedrongen op ontlasting der
lagere huurwaarden in de Pers. Belas
ting. Dit is mogelijk op twee manieren,
n.l. ten eerste door herclassificatie der
gemeente, en ten tweede door wijziging
in het tarief van opcentenheffing.
B. en W. meenen aan den tweeden
maatregel de voorkeur te moeten geven,
daar de eerste een verlies oplevert van
pl.m. 5000.wat de begrooting niet
kan lyden. B. en W. hebben daarom een
nieuw tarief voor de opcentenheffing
ontworpen en wel het volgende:
Bij een huurwaarde beneden 125 gld.
50 Opcenten;
by een huurwaarde van 126155 gld.
100 Opcenten;
bij een huurwaarde van 156250 gld.
150 Opcenten.
Bij een huurwaarde boven 250 gld.
200 Opcenten.
