Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
HAAR ERFDEEL
„ÏÏGEMJBïMIWID
WAALWIJK
FEUILLETON
Gemeenteraad.
Joseph Hockint,.
EJ3K<
HEUSDEN.
Alle leden behalve de heer Ver
schuren waren aanwezig.
1. De notulen der vorige vergade
ring werden goedgekeurd.
2. Mededeeling van ingekomen
stukkenProcesverbaal van kas-
opneming bij den Gem.-ontvanger,
tevens administrateur v. d. vleesch-
keuringsdienst, op 11 Sept., waarbij
alles in orde bleek. Besluit van Ged.
Staten waarbij de gem.-rekening en
die van bet Vleeschkeuringsbedrijf
over 1932 zijn vastgesteld. Idem
houdende goedkeuring van de wijzi
ging in de gem.-begrooting voor 1933.
Brief van Ged. Staten ten geleide
van een Kon. besluit houdende goed
keuring der verordening tot heffing
van marktgeld en hondenbelasting.
Verzoekschrift van de Ned. Herv.
Gemeente om te benoemen tot hoofd
der Openb. School een persoon van
christelijke beginselen. Verder een
besluit van Ged. Staten lot opheffing
der Openb. School te Heesbeen, die
slechts 18 leerlingen telt. De Raad
van Eethen ging daarmee niet
accoord en ging in beroep bij de
Kroon. Ged. Staten wenschten bij
opheffing een gemeenschappelijke
regeling tusschen Eethen en Ileus-
den betreffende bet toelaten van
leerlingen op de school te Heusden.
Onder de gegeven omstandigheden
is nog geen verzoek ingekomen.
3. Voorstel van B. en W. om den
heer Runge uit Zalt-Bommel na
overleg met den Inspecteur van het
L. O. aan te wijzen tot waarnemend
hoofd der Openb. School te Heusden
(vac. Verhoeven). Met alg. stemmen
werd de heer Runge benoemd
4. Voorstel van B. en W. tot het
aangaan eener gemeenschappelijke
regeling met Drunen, aangaande het
toelaten van leerlingen uit die ge
meente (afd. Wolfshoek) op de O. L.
School te Heusden. De Voorzitter
zegt dat er practisch geen gebruik
van zal worden gemaakt, doch stelt
voor een accoord aan te gaan voor
f 15 per leerling, wat wordt goed
gekeurd.
5. Verzoek van H. W. Lindaert
alhier om een staanplaats voor een
zweefmolen, en van J. C. Pruis te
Almelo om de staanplaats voor een
vischkraam op de kermissen in
19341936 aan hen onderhands te
verhuren, met voorstel van B. en W.
De eerste wilde geven f75 per jaar,
de tweede f 38.50, doch het voorstel
van B. en W. luidde f100 en f50
per jaar. Na discussie, waaraan werd
deelgenomen door de leden Meijer
en Stap, werd eindelijk toch besloten
conform het voorstel van B. en W.
6. Voorstel van B. en W. tot wijzi
ging van het besluit houdende de
vaststelling der door den gemeente
ontvanger te stellen zekerheid. De
Voorzitter zegt dat de door Ged.
Staten gewenschte veranderingen
slechts van formeelen aard zijn en
stelt voor die aan te brengen om
aan het verlangen van Ged. Staten
tegemoet te komen.
7. Verzoek van C. den Dekker te
i Veen om ontheffing van 't bepaalde
in art. 54 van het motor- en rijwiel-
1 reglement voor zoover betreft wegen
binnen de bebouwde kom dezer
gemeente, met voorstel van B. en W.
De Voorzitter zegt dat dit eenzelfde
verzoek is als eertijds gedaan is door
de fa. v. Halder om in de bebouwde
kom te mogen rijden met een wagen
breedte van meer dan 2.10 M., en
stelt voor het gevraagde toe te staan,
wat geschiedt.
8. Voorstel van B. en W. tot vast
stelling eener nieuwe winkelsluitings
verordening. De Voorzitter deelt mee
wat in een arrest va* den Hoogen
Raad is uitgemaakt omtrent de
redenen tot vaststelling van ver
schillende bepalingen en stelt voor
de nieuwe verordening daarnaar in
te richten. Dit wordt goedgekeurd.
9. Circulaire van Ged. Staten ten
geleide van een ontwerp-regeling der
op de bezoldiging van ambtenaren
van den Burg. Stand toe te passen
vermindering etc. De Voorzitter zet
het ontwerp uiteen, waaruit hleek
dat in onze gemeente (kleiner dan
5000 zielen) 25 pCt. zou moeten
worden gekort en dat de bond van
Gemeenteambtenaren en de vereen.
Arka adviseeren niet op 't voorstel
in te gaan. B. en W. stellen voor
dat voor Heusden zal worden gekort
15 pCt., waarmee de raad accoord
ging-
10. Verzoek van J. de Kok om aan
hem bouwgrond te verkoopen en
wel op het Wilhelminaplein naast
het transformatorenhuisje. B. en W.
stellen voor er niet op in te gaan
omdat er een zekere misstand zou
ontstaan etc. De leden Schmiehusen
en Stap zijn er tegen. ^Veth. de Haan
zegt dat ook elders bouwgrond te
koop is. In stemming gebracht wordt
hel voorstel van B. en W. verworpen
met 42 stemmen. Alleen de beide
Wethouders stemden voor. Met de
Kok zal nu worden onderhandeld
over den koopprijs.
11. Verzoekschrift van de bewo
ners van de omgeving van 't Burgt-
plein om aldaar den weg door bitu-
mineeringjstofvrij temaken, met voor
stel van B. en W. Deze stellen voor
in 1934 aan 't verzoek te voldoen
met het oog op de kosten ad plm.
f1300, die door een geldleening
kunnen worden verkregen. Alsdan
l
zal voor de aflossing een zoo lang
mogelijke termijn worden gesteld.
Het lid Meenhorst vond een straat
weg voordeeliger, wat bestreden
werd door den Voorzitter. Het voor
stel wordt aangenomen.
12. Vaststelling kohier honden
belasting 1933. Dit wordt vastgesteld
op f 500 met een belasting van f 5
op luxe en van f2 op werk- of
waakhonden.
13. Voorstel van B. en W. tot
vaststelling eener nieuwe bouwver
ordening. Volgens de gewijzigde
Woningwet is de raad verplicht een
nieuwe Woningwet in 't leven te
roepen. De Voorzitter wijst op de
modelverordening van een commissie
uit de Vereen, van Ned. Gemeenten.
Deze is reeds bij de Gezondheids
commissie ingediend, die enkele
wijzigingen voorstelde en die de
leden allen hebben thuis gehad,
waarop het lid Meijer zegt dat ze te
laat is uitgereikt. Na nog een toe
lichting van den Voorzitter wordt
deze goedgekeurd.
14. Aanbieding der gem.-begrooting
en die van het Vleeschkeuringsbedrijf
beiden over 1934. Met toestemming
van den raad wijst de Voorzitter aan
tot leden van de Commissie van
Onderzoek de heeren Schmiehusen,
Meijer en Meenhorst.
15. Verzoek van H. Grijns om
ontheffing van rioolbelasting over
1933 van perceel W 90. De Voorzitter
zegt dat het pand niet het geheele
jaar onbewoond was, zoodat 't niet
in aanmerking komt voor ontheffing.
16. Verzoek van het bestuur der
Godshuizen om een subsidie van
f6000. De Voorzitter wenschte den
finantieelen toestand der Godshuizen
te willen bestudeeren en stelt voor
het verzoek aan te houden, wat dan
ook gebeurt.
17. Voorstel van B. en W. tot
wijziging der gem.-begrooting 1933.
Met toestemming van den raad
worden enkele posten ten bedrage
van f353.15 bijgeschreven.
18. Verzoekschrift tot verkrijging
van vermindering van schoolgeld.
Dit zal worden behandeld in geheim
comité.
Rondvraag. Het lid Meenhorst
wees weer op den slechten toestand
van den Denier en wilde dien laten
dempen. De Voorzitter herhaalde
hierop wat hij reeds vroeger had
gezegd en stelde liet lid M. voor te
willen komen met een gespecificeerde
opgave van de te maken kosten.
Daar niemand iets meer had, werd
de openbare bijeenkomst gesloten
en ging de raad over in comité
generaal ter behandeling van punt 19.
HERPT.
Vergadering van den raad dezer
gemeente op Vrijdag 29 Sept. 1935,
des voormiddags 11 uur.
VoorzitterH. J. van Eggelen,
Burgemeester.
Aanwezig alle leden.
De notulen worden onveranderd
goedgekeurd.
Ingekomen stukken
Proces-verbaal van kasopname
bij den gemeente-ontvanger van 4
September, waaruit blijkt dat alles
in orde is bevonden, wordt voor
kennisgeving aangenomen.
Schrijven van II.H. Ged. Staten,
inzake de bezoldigingen der ambte
naren van den Burgerlijken Stand.
B. en W. stellen voor met dit
ontwerp accoord te gaan, waartoe
wordt besloten.
Voorstel van B. en W. tot wijzi
ging van het ambtenaren-reglement.
De wijziging betreft de bepalingen
aangaande de bezoldiging bij ziekte.
Ook zijn er enkele wijzigingen
om te voorkomen dai ambtenaren
met revolutionnaire ideën in dienst
der gemeente zouden komen.
De wijzigingen worden aanvaard.
Voorstel van Burgemeester en
Wethouders van vaststelling van een
bouwvereeniging.
Er is eene nieuwe bouwverorde
ning ontworpen welke in hoofdzaak
bestemd is voor kleine gemeente en
noodig was volgens de woningwet.
De Gezondheidscommissie heeft
enkele wijzigingen aangebracht.
Nadat de heer v. Herpt eenige
vragen heeft gesteld wordt de ver
ordening vastgesteld.
Wijziging der gemeente—begroo
ting 1933.
De raad gaat met dit voorstel
NUMMER 80.
WOENSDAG 4 OCTOBER 1933.
56e JAARGANG.
De Echo van hei Zuiden,
Waalw|j6sclie en Langstraatsebe €onrant»
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele ryk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertenticn
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
M6AT5CHAPpy VAM VERZEKERING OP MET LEVEN
van „De Echo van het Zuiden".
Naai' hol Engelsch
van
o
Nadruk verboden.
Maar ik wil het, vadertje; ik wil
het. En weer zag ze die lichtende vreug
de in zijn oogen.
Maar iedereen moet betaald wor
den! Er kwam een strenge klank in zijn
stem.
Er zal nooit mogen gezegd worden,
dat een Trevanion ooit iemand iets is
schuldig gebleven.
Iedereen zal betaald worden.
Weer .-loot hij zijn oogen en zijn lippen
trilden.
God vergeve me als ik verkeerd ge
daan heh, hoorde ze hem mompelen,
maar ik houd zooveel van 't oude huis,
het is het huis van mijn geslacht.... En
opnieuw verviel hij in stilzwijgen.
Er gingen minuten voorbij zonder dat
een van heiden iets zei. Ze hield maar
steeds de hand van den zieken man in
de hare geklemd en keek met oneindige
ieederheid op hem neer.
Het lijkt zoo weinig, zoo'n paar
woorden, zei hij, maar je hebt me toch
onuitsprekelijk gelukkig gemaakt. Ik dank
je, lieveling, ik dank je.... misschien is
het verkeerd van me, maar ik had 't ge
voel, dat ik niet rustig kon sterven als ik
moest denken, dat het huis in vreemde j
handen kwam. Wil je me nu een poosje
met rust laten, lieveling? Ik hen zoo moe, i
ik wil rusten.
Een minuut later sliep hij zoo rustig
als een kind.
I
Vódrde zon dien dag onderging, was j
Felix Trevanion gestorven. Hij was rus-
lig, bijna gelukkig heengegaan. De laatste
bewuste blik in zijn oogen was op Nancj
gericht geweest; zijn laatste woorden
waren vrijwel onverstaanbaar, maar
Nancy had ze toch nog kunnen hooren.
Mijn kleine meid.... mijn kleine
meid, hadden zijn trillende lippen ge
fluisterd, ze is alles wat ik nalaat
maar zij zal het doenzij zal het
doen
Heilige uren tevoren had hij getracht
haar zijn toestand uiteen te zetten en zijn
wenschen kenbaar te maken, maar be
halve dat hij haar gezegd had. waar de
papieren, die betrekking hadden op het
huis, lagen, had hij haar niet veel meer
kunnen vertellen.
Gedurende de dagen, die verliepen tus
schen het overlijden van haar vader en
de begrafenis, had Nancy geleefd als in
een droom; niets drong in zijn wezen
lijke gestalte tot haar door. Ze wist dat
er een groote, donkere schaduw over
haar leven was gevallen, omdat haar va
der van haar was weggenomen, maar alle
dingen waren verward en vaag voor haar.
Maar toen de begrafenis voorbij was,
moest ze toch de realiteit onder de oogen
zien. Notaris Handy, die zijn leven lang
een vriend van den ouden Felix was ge
weest, kwam hij haar en opende het tes
tament. Het was maar een kort document,
alles was aan Nancy nagelaten. Het huis,
de 200 acres land, die er bij hoorden, de
inventaris, de oogstalles was voor
haar.nadat de schulden betaald wa
ren
Zal er nog een penny over zijn, na
dat alles betaald is? vroeg ze veeibetee-
k en end aan den ouden rechtsgeleerde.
De notaris wachtte even voor hij ant
woord gaf en schudde toen langzaam 't
hoofd.
Ik ben bang van niet. Je vader
schijnt je op de hoogte te hebben ge
bracht.
Inderdaad, was het rustige ant
woord.
Het lijkt wreed om het te zeggen nu
hij overleden is, zei de oude notaris,
maar hij heeft nooit naar mijn raadge
vingen willen luisteren. Tk heb hem ge
zegd dat, als hij er hij bleef, dat jij naar
St. Andrews en naar Cambridge moest,
dat het mis zou gaan. Toen hij een rij
paard voor je kocht, heb ik hem gezegd
dat hij je ruineerde inplaats dat hij je
een pleizier deed, maar het gaf allemaal
niets. Hij hield vol, dat jij, als een Tre
vanion, misschien de laatste van je ge
slacht, moest worden groot gebracht in
overeenstemming met je ouden naam.
Zonder eenigen twijfel had hij het bij
het verkeerde eind, maar 't is zeker, dat
hij alles deed uit onbegrensde liefde voor
jou. Hij heeft geen penny voor zichzelf
uitgegeven; het was altijd voor jou. Je
denkt toch niet hard over hem, kind?
Hard denken.... over hem? Haar
stem trilde en ze veegde haastig 'n paar
tranen weg.
Hij was een trotsch man, ging de
notaris voort en ofschoon hij altijd vrien
delijk en voorkomend tegen iedereen was
kon hij toch nooit vergeten dat hij een
Trevanion was. Ik geloof, dat dat een
soort obsessie voor hem geweest is; voor
al de laatste jaren van zijn leven. Dat
was dan ook, geloof ik, de reden, waar
om hij Adam Trebilcock altijd als butler
heeft aangehouden, ofschoon hij hem
heelemaal niet noodig had. Eigenlijk was
hij ook niet in staat om hem te houden,
maar hij deed het toch. Hij was een ech
te Trevanion. Er heeft nooit een recht
schapener en eerlijker man geleefd dan
hij, maar men zou kunnen zeggen, dat
hij in zekeren zin onrechtvaardig en niet
heelemaal nobel heeft gehandeld. In-
plaats dat hij gezorgd heeft, dat je be
hoorlijk leven kon, ben ik bang, dat je
zonder één cent achterblijft. Het is alle-
maal zijn familietrots geweest.
Er zal toch genoeg overblijven om
iedereen het zijne te geven, nietwaar?,
vroeg het meisje met iets angstigs in
haar stem.
Ja. Iedereen zal zoo goed als zeker
tot de laatste shilling kunnen worden
betaald. Het is mogelijk, dat er een paar
pond overblijft, maar veel zal het in elk
geval niet zijn.
Dat iedereen zijn geld krijgt is het
cenige wat me schelen kan, antwoordde
het meisje.
Maar je vader heeft zijn doel voor
hij geschoten, ging de oude heer voort.
Deze oude plaats, waar hij zoo aan ver
knocht was, zal |e moeten opgeven; hij
wilde Trevaion Court in de familie hou-
den en heeft het door zijn eigen manier
van doen onmogelijk gemaakt.
Nancy knipoogde zenuwachtig, maar
ze zei niets. Zelfs deze oude vertrouw
de van de familie hoefde niet te weten,
wat ze haar vader beloofd had.
Nadat de notaris weg was, verdiepte ze
zich in de papieren, waarover haar va
der gesproken had. Bijna als in 'n koorts,
maakte zij een lijst van de schulden en
berekende gejaagd de waarschijnlijke op
brengst van alle bezittingen. Ja, notaris
Handy had gelijk; de opbrengst van al
les zou de schulden niet overtreffen. Zij,
Nancy Trevanion, zou niets meer bezit
ten. Haar erfenis zou overeenkomstig de
gangbare waardeschattingnihil
bedragen! Maar er was iets anders dan
dat. Ze had haar vader beloofd, dat of
schoon Trevanion Court en alles wat er
toe behoorde, verkocht zou moeten wor
den. zij zou zorgen, dat het weer in de
familie terugkwam.
Het was deze belofte geweest, waar
door hij gelukkig en in vrede zijn hoofd
had kunnen neerleggen; het was deze be
lofte geweest, die een stille glimlach had
gebracht op zijn lippen in zijn laatste
oogenblik.
En zij zou die belofte houden!
Hoe...... dat wist ze op dit oogen
blik nog niet: haar kans om geld genoeg
bij elkaar te krijgen om Trevanion Court
terug te koopen of de hypotheek af te
lossen, schenen even ver verwijderd als
de avondster. Maar zij had het beloofd en
zij zou haar belofte houden. Maar één
ding stond voor haar vast: zij zou het
zoo doen. dat geen spoor van oneer op
haar naam zou komen te kleven. Zjj was
een Trevanion en zij moest de tradities
van haar geslacht hoog houden.
Het was in den vroegen zomer nu en de
wereld stond in weligen, geurigen bloei.
Ze stond bij de voordeur van haar huis
en genoot van het. prachtige panorama,
dat zich voor haar oogen opdeed. In den
tuin aan haar voeten, nu verwaarloosd
en met onkruid overwoekerd, hadden
haar voorouders gewandeld. Als kinde
ren hadden zij er gespeeld; zij hadden er
hun droomen van liefde gedroomd. De
portiek waaronder zij stond, met zijn
hooge, granieten zuilen, was getuige ge
weest van een lange familietraditie.
Iedere steen van dit huis verleide de
geschiedenis van haar geslacht.
Maar het was niet langer haar huis;
het was het eigendm van vreemden ge
worden. Maar ze zou het terug hebben!
Dat was de erfenis die haar vader
haar had nagelaten!
Maar hoe zou ze het kunnen? Notaris
Handy had haar nog geen uur geleden
verteld, dat zij, wanneer alles verkocht
was, geen penny meer zou bezitten; ze
zou om zoo te zeggen, geen dak boven
tiaar hoofd hebben. Niet alleen het huis,
maar ook de meubels zouden verkocht
moeten worden. Ze wist bedroefd wei
nig van wat er in de wereld omging, ze
was pas een-en-twintig en had tiet groot
ste gedeelte van haar jong leven op
school en op de academie doorgebracht.
Ze was niet opgevoed om in de woelige
wereld mee te vechten in den strijd om
het bestaan. Ze had een beetje Latijn en
Grieksch geleerd en was tamelijk goed
op de hoogte van de moderne talen. Ze
was geen onverdienstelijke musicienne,
maar het was toch niet voldoende om
er eenig practisch nut van te hebben. Ze
had den naam van goed te kunnen teeke
nen. maar daarin had ze toch niet een
zoodanige opleiding gehad, dat ze er
haar brood mee zou kunnen verdienen.
Zoowel op school als op de academie
liad ze altijd een groote belangstelling
in scheikunde gehad, en ze wist er ook
heel wat van, maar ze was overtuigd, dat
ze er niet zoo in uitblonk, dat ze er wer
kelijk veel geld mee zou kunnen verdie
nen. Ze dacht aan meisjes die ze vroeger
gekend had, die succes hadden gehad
met schri,jven. Eén er van had meer dan
duizend pond gekregen voor een roman,
die ze geschreven had, maar Nancy wist,
dat ze in deze richting absoluut geen ta
lent had. Wat moest ze dan beginnen?
Plotseling kwam er een hooge hlos op
haar gezicht en het scheen haar alsof
een stem haar wat in het oor fluisterde.
Met een rijken man trouwen.
Wordt vervolgd.
