Brief uit Waspik.
No. 85. Zaterdag ^1 Oct. 1933. 56e Jrg. t
Het afscheid vaiTPastoor Sanders als leeraar en moderator der H. H. S., H. B/S.
DERDE BLAD.
Waspik, 18 Oct. 1933.
Geachte Lezer.
Het tooneelseizoen is in onze ge
meente geopend met het opvoeren van
het bekende werk „Offers der zee*
hetwelk in de Harmoniezaal werd
gegeven door een Hoilandsch tooneel-
gezelschap. Het werkelijke beroepsspel
wist ons te boeien, en bet gezelschap
zou zeer zeker een goeden indruk
hebben achtergelaten, ware het niet
dat dit stuk gevolgd was door de
klucht «Zijn Edelachtbare*.
Want.... dergelijk werk moge boven
de Moerdijk dan al succes hebben, wij
Brabauters passen er voor, en onze
Waspikkers die bij iets moois zoo
enthousiast en zoo gul kunnen applau-
diseeren, hebben hier door hun
terughoudendheid openlijk getoond dal
ze er niets van moesten hebben. Voora
de damesrol en de rol van geestelijke
waren zoo maar op 't kantje al, zoodat
we maar hopen voortaan van dergelijke
„moderne" blijspelen verschoond te
blijven. Wij gelooven dan ook wel dat
de iniatiefnemer voortaan eerst zelf de
te geven stukken zal keuren, in plaats
van dit aan een impressario (wist deze
nu nog niet wat men hier in Waspik
verlangt?) over te laten. En we geloo
ven ook niet dat er een hartelijk „tot
weerziens" gesproken zal zijn Neen,
geef ons dan maar „Entre Nous"
waarvan we te voren weten dat hel
gebodene de grenzen niet overschrijdt.
Wanneer zien we onze Waspiksche
spelers weer op de planken
in schrille tegenstelling met boven,
genoemd winteravondamusement was
de boeiende en ondeihoudende ver
telling van Drs. Th. van Br. die ons
Maandagavond in de Ned. Herv. Kerk
wist te verhalen, van de bitteie ellende
en armoede, die in Rusland en de
Siberische gevangenkampen te aan
schouwen is. De vele hoorders, waar
onder velen uit naburige plaatsen,
kwamen zeer onder den indruk en
zullen thans wel overtuigd zijn van de
zegeningen van de communisti-
schen heilstaat.
Konden wij U vorige keer nog
niets vertellen omtrent de plannen van
het bestuur der IJsclub, thans is reeds
het maken eener baan aanbesteed en
is men al met de eerste werkzaamheden
begonnen. Hoewel bijna gelijk aan de
begrooting, zal de aannemingssom toch
wel niet zijn tegengevallen, want we
hoorden verschillende deskundigen
beweren, dat er voor f390.— maar een
schraal stukje brood in kan zitten.
Enfin, al is het dan misschien een
karig loon, er zijn toch weer enkele
menschen voorloopig mee gered. Zoo
ook met de te maken afdamming van
de Gantel, al vreezen we dan dat we
voor zulk werk eigenlijk al een beetje
te laat in 't jaar zijn. Naar weverder
vernamen is op de scheepswerven
wegens slapte, al weer volk ontslagen,
zoodat het er voor die menschen weer
niet zoo mooi bijstaat. Onze gemeente
is in de algemeene malaise heusch niet
misdeeld
Ondanks alles echter schijnt er voor
de winkeliers weer werk aan den
winkel te komen, en zal men weer
gaan trachten evenals vorige jaren
een winkelweek op touw te zetten. De
eerste vergadering hiervoor is intus
schen al gehouden en de groote vraag
is nu maar, welke origineele reclame
er nog is, om die van 't vorig jaar te
overtreffen. We hopen maar weer dat
een en ander goed moge slagen Het
brengt weer zijn bijzondere drukte mee,
tot eenieders voordeel.
En tot slot wist Hercules 2 ons te
verrassen, door te W aspik-Boven tegen
W S C een gelijk spel te forceeren.
We hadden toch zeker een kleine
overwinning voor de thuisclub ver
wacht. Het meest interesseerde het ons
bij dezen wedstrijd dat het eindelijk
mogelijk is geworden een plaatselijke
ontmoeting te kunnen bijwonen. Wil
Hercules 1 ons nu niet teleurstellen,
dan zien we hen a s. Zondag bij de
inzegening van het terrein, volledig in
't veld.
ADEPT.
PROVINCIAAL NIEUWS.
Waalwijk, 20 Oct. 1933.
Koopt In Waaiwi)k.
Steunt de Waalwllksche
handel en Industrie.
W. B.
Pastoor Sanders' atscheld
van de R.K. H.H S.
Donderdagmiddag heeft pastoor
Sanders afscheid genomen van de
R.K. H.H.S. en H.R.S. alhier, waar
aan hij sedert de oprichting als gods
dienstleeraar en moderator was ver
bonden.
De afscheidsplechtigheid had plaats
in de Gymnastiekzaal der school, en
werd bijgewoond door de heeren J.
v. Iersel, J. Tieten en W. Eibers van
Van rechts naar links: Wethouder Eibers, lid plaatselijk bestuur; Drs. G. de Vries, directeur der school: Pastoor Sanders; J. van Iersel, voorzitter
plaatselijk bestuur; J. van Loon, secr.jpenningm. hoofdbestuur O. M. O.; Jan Tielen, secretaris plaatselijk bestuur; (Mr. R. v. d. Heijden, lid
plaatselijk bestuur was wegens ambtsbezigheden verhinderd.)
het Plaatselijk Schoolbestuur, de
heer J. v. Loon secr.-penn. van het
Hoofdbestuur der vereeniging »Ons
Middelbaar Onderwijs in Noord-
Brabant», directeur en verschillende
leeraren der school, de leerlingen
en vele oud-leerlingen.
Deken van Riel, Dr. Moller en
Mr. R. v. d. Heijden hadden bericht
van verhindering gegeven.
Nadat een afscheidslied gezongen
was sprak de heer J. v. Iersel namens
het Schoolbestuur. Hij verwelkomde
de aanwezigen en richtte zich daarna
als volgt tot pastoor Sanders
Den afscheidsgroet welke wij U
heden als Moderator dezer school
brengen is vreugdevol en toch
eenigszins weemoedig.
Vreugdevol, omdat wij overtuigd
zijn dat Uwe benoeming als pastoor
te Vught, welke wij eene onderschei
ding noemen, U de gelegenheid zal
geven Uwen priesterlijken arbeid
nog verder te ontplooien en uit te
breiden met denzelfden ijver, waar
van wij hier steeds de dankbare
getuigen zijn geweest, en welke
arbeid ontegenzeggelijk tot uitbrei
ding van het katholieke leven en
tot het geestelijk en ook tijdelijk
welzijn van Uwparochiezal strekken.
Deze afscheidsgroet is echter ook
eenigszins weemoedig wanneer wij
bedenken en nagaan het vele goede
dat wij steeds van U hebben mogen
ondervinden en waarop wij heden
niet meer kunnen rekenen.
Ik wil nu van Uwe verdiensten
voor Waalwijk geen opsomming
doen, maar toch ben ik verplicht
Uwe groote verdiensten voor de
Hoogere Handelsschool op speciale
wijze te memoreeren, niet alleen
voor het godsdienstonderwijs dat U
aan zoovele leerlingen gedurende
tal van jaren hebt verstrekt.
De finantieele steun echter welke
U gedurende al de jaren vanaf de
oprichting hebt geschonken, is alleen
aan ons bestuur bekend en daar ik
weet dat het U verlangen is hier
over niet officieel uit te wijden, zal
ik alleen zeggen dat U dezen finan-
tieelen steun in al die jaren con
amore hebt gegeven.
Als stoffelijk bewijs van erkente
lijkheid bood spr. een prachtige mas
sale staande klok aan.
Spreker gaf voorts namens het
bestuur de oprechte verzekering dat
in dankbare herinnering zullen blij
ven de vele jaren dat pastoor San
ders als moderator zitting heelt ge
had in het bestuur. De bestuurs
leden willen dan ook niet nalaten
als herinnering een klein bewijs van
sympathie te overhandigen bestaande
uit een zilveren roomstel.
Spr. eindigde met den wensch dat
de goede God pastoor Sanders vele
jaren zal beschermen om te werken
in den wijngaard des Heeren, tot
heil en welzijn van de parochie
Vught en van hemzelf.
Als woordvoerder der leerlingen
trad daarna naar voren de heer II.
Hojfmans.
Thans Z.Eerw. Heer Pastoor, zoo
zeide hij, begroeten wij U in ons
midden, niet meer als onze hoog
geachte Moderatoren Leeraar,maar
als nieuwe herder van eene schoone
en welvarende parochie, waar een
heerlijk arbeidsveld U wacht, om
daar met Uwe nog jeugdige kracht
Uwe parochianen voor te gaan en
hen te leiden naar het groote doel
van dit aardsche leven.
We leefden met U al bijna een
jaar in spanning. Ik zal niet de heele
rij nagaan, maar ik kan U verzeke
ren, de spanning nam toe met elke
hemelstijging van een pastoor. Tot
tenslotte de oplossing nog onver
wacht kwam.
Vught 1 Het is een schoone wel
varende parochie, waar werkkracht
wordt gevraagd, geëischt. Daarom
een hartelijke en oprechte geluk-
wensch met de verheven taak U
beschoren, en ware het niet dat
deze hooge eer U te beurt gevallen
voor ons Uwe leerlingen een bittere
bijsmaak heeft, dan zouden voor
zeker onze jeugdige harten met het
Uwe ten voile medejubelen. Immers,
het aanvaarden toch van Uwe nieuwe
en hooge taak sluit in zich een ver
trek van hier niet alleen, maar het
vooral voor ons zoo droeve neer
leggen van Uwe zoo gewichtige func
ties aan onze school.
En juist dit weerhoudt onzen jubel
toon, wanneer wij ons in dit plechtig
uur rekenschap geven dat dit tevens
ook het laatste zijn zal dat wij als
Leeraar en leerlingen te samen zijn,
hoe hier onze wegen zich zullen
gaan scheiden van de met U zoo
gaarne doorploegde en bezaaide
terreinen der Godsdienstleer en
Kerkgeschiedenis.
Toch dringt ook een gevoel van
dankbaarheid zich aan ons op en
zullen wij steeds blijven gedenken
de wijze lessen en raadgevingen die
wij van U mochten ontvangen. En 1
het kan niet anders of wij zullen
nog vaak aan Uwe lessen terug
denken, wanneer eenmaal het zaad
in onze jeugdige harten gestrooid en
dat daar nog kiemt en sluimert, op
latere leeltijd tot vollen wasdom
gekomen zal zijn.
Temeer zijn wij hiervan overtuigd
omdat ook gij Uwe leerlingen wel
niet vergeten /.uit, omdat gij immers
nog zooveel voor ons kunt doen
door zoo nu en dan bij het opdra-
gen van het H. Misoffer aan onzen
hemelschen Vader ook groei en
wasdom te vragen voor het zaad
dat gij in onze harten hebt uitge
strooid.
En wij van onzen kant zullen ook
U niet vergeten in ons gebed en op
onze beurt den Algoede vragen dat
Hij U kracht en sterkte geve voor
een goed vervullen van Uwe nieuwe
en zware taak, dat Hij U een lange
reeks van jaren schenken, Uwe
parochianen en U zelve ten zegen.
Als materiahseering van de dank
baarheid der leerlingen bood spr. een
kapstok met kleed aan. »Wel geen erg
poëtisch, maar toch een zeer prac-
tisch voorwerp», voegde hij eraan
toe. Spr. riep pastoor Sanders dan
een hartelijk vaarwel toe en hij
uitte daarbij de hoop dat Z.Eerw.
eiken toekomstigen officieelen
schoolavond met zijn tegenwoor
digheid zal komen opluisteren.
Vervolgens voerde de heer Jos. Ei
bers het woord namens de oud-leerlin-
Sen- 1.1
Met recht meende spr. te mogen
zeggen dat de lessen van Pastoor San
ders bij het onderwijs aan de school
een der belangrijkste, zoo niet dè be
langrijkste plaats innamen. Immers de
godsdienstige vorming der leerlingen
is toch voor een R.K. school het begin
sel dat het geheele onderwijs moet
doordringen.
Die vorming; hebt U gegeven niet al
leen in Uwe godsdienstlessen, zoo ver
volgde spr., maar steeds was het voor
ons merkbaar dat de geheele geest aan
onze school van Uw invloed doordron
gen was. Wij waren er daarom van
overtuigd dat de R.K. H.H.S. in U een
Moderator bezat, die zich met hart en
ziel voor de leerlingen gegeven heeft
en daarom bij allen gezien en bemind
was. Wellicht hebben wij tijdens onze
schooljaren nog niet ten volle ingezien
welke groote beteekenis Uwe toewijdig
zou hebben op ons latere leven; thans
echter, nu wij allen reeds enkele jaren
in het maatschappelijk leven staan, er
varen wij dit des te beter.
Het is ons daarom een behoefte U
daarvoor hartelijk dank te zeggen. Wij
verzekeren U dat ook de oud-leerlingen
pastoor Sanders met leede oogen zien
vertrekken, doch dat zij weten dat het
kerkelijk gezag hem tot een nog
schoonere taak heeft geroepen. Voor
een priester moet het toch een groote
voldoening zijn te worden geroepen
o mals Herder een parochie te be
sturen. Spr. feliciteerde past. Sanders
daarom van harte en hoopte dat Gods
zegen op zijn arbeid en zijne parochie
zal rusten.
Als blijk van hooogachting en waar
deering bood hij een stoffelijke herin
nering aan in den vorm van een rust
stoel, in dej hoop dat, als pastoor San
ders na zijne moeilijke dagtaak als
pastoor een oogenblik in dezen stoel
rust neemt, hij nog eens zal terugden
ken aan zijne oud-leerlingen, die hem
steeds dankbaar blijven.
Namens de leeraren sprak vervol
gens de directeur der school, Drs. de
Vries.
Spreker begon met te wijzen op het
verschijnsel, dat de wereldoorlog ve
len tot zelfinkeer heeft gebracht, dat
na 1914 een terugkeer-beweging naar
God valt te constateeren, dat bij steeds
meerderen het besef doordringt, dat
de godsdienst zoowel het fundament
als de bovenverdieping van het ge
bouw der wetenschap moet uitmaken.
Op dit beginsel zijn van den aanvang
af de scholen van de Vereeniging „Ons
Middelbaar Onderwijs in N.B." inge
steld geweest, i
Er volgt uit, dat de functie van Mo-
derator-leeraar zeer belangrijk is .Te
waken voor den goeden geest en de
handhaving van het katholieke begin
sel in onze school, te zorgen, dat de
katholieke leerlingen de school verla
ten met een fonds aan godsdienstige
kennis, noodig voor de harmonische
ontwikkeling van eiken katholiek, het
is een schoone en eervolle, maar ook
moeilijke en verantwoordelijke taak.
U, Mijnheer SandeTs, zoo ging spre
ker voort, waart meer dan moderator-
godsdienstleeraar alleen: U hebt U op
bijzondere wijze van de sympathie
van de leerlingen der school weten te
verzekeren, ook van hen, die geen
godsdienstles van U hebben gehad.
Ik overdrijf dan ook niet in het
minst, als ik zeg, dat de Directeur en
leeraren in hun niet altijd gemakke
lijke taak van Mijnheer Sanders als
Moderator veel steun hebben onder-
I vonden. Wij hebben het ons dan ook
tot plicht gerekend niet achter te blij
ven bij de vele anderen, die U een stof
felijk bewijs van hun erkentelijkheid
aanboden.
Spr. bood Z.Eerw. een zilveren brood-
mand aan.
Wij hopen, Mijnheer Sanders, dat
deze broodmand nog vele jaren Uw ta
fel moge sieren.
Ik ben begonnen met de aanspreking
van Moderator, ik moet vanaf heden
zeggen: Pastoor Sanders.
Wanneer U, Pastoor Sanders, later
nog eens in de schoone omstreken van
Vught wandelt en U ziet in de verte den
slanken toren van onze majestueuze
parochiekerk, dan zult U zich, naar
wij hopen, ook dit nederige schoolge
bouw herinneren, waarin U vele jaren
lang Uw beste krachten hebt gegeven
aan de opvoeding der studeerende
jeugd. Wanneer U later weer eens in
Waalwijk op bezoek komt, dan hopen
wij dat U deze schóól niet zult voorbij
gaan, maar dat U zich zult komen over
tuigen, Pastoor Sanders, dat wij U
nooit zullen vergeten.
Pastoor Sanders heeft hierna een
dankwoord gesproken. Hij memoreer
de daarbij dat zich in de; 17 jaren, dat
hij aan de school verbonden was, heel
wat heeft afgespeeld. Veel is daarbij
wat hem heeft verheugd en wel op de
eerste plaats de buitengewone harte
lijkheid, vriendschap, sympathie en
medewerking, die hij heeft ondervon
den van schoolbestuur, directeur en
leeraren en leerlingen. Aan dat alles
zal hij een aangename herinnering
naar Vught medenemen, en hij bracht
daarvoor allen hartelijk dank.
Er is gezegd dat de taak van mode
rator-godsdienstleeraar zwaar en ver
antwoordelijk is; het laatste moest
spr. onderschrijven, doch niet het eer
ste. De taak kan zwaar zijn, maar hier
was zij dat niet, dank zij de medewer
king die spr. allerwege ondervond.
Pastoor Sanders constateerde dat al
len als het ware met elkaar gewed
ijverd hebben om hun dankbaarheid en
erkentelijkheid in de mooiste stoffe-
liike blijken om te zetten. Hij dankte
alle gevers in het hij zonder. Vooral
voor het geschenk deT oud-leerlingen
bleek Z.E. zeer erkentelijk, daar het
hem buitengewoon goed deed te zien
dat zij hun school en hun moderator
niet vergeten hebben. Hij hoopte dat
zij zijne lessen in practijk zullen bren
gen en wees er daarbij op dat een
hecht en overtuigd geloof hen zal hel
pen zich door het leven te slaan.
Z.E. richtte tenslotte een woord van
afscheid tot de tegenwoordige leerlin
gen der school. Graag was hij altijd bij
de jongelui, en het gaat hem daarom
aan het hart dat hij de school verlaten
moet, waar hij zooveel liefde, dank
baarheid en sympathie ondervonden
heeft. Z.E. vroeg de leerlingen voor
hem te bidden en verzekerde dat hij
gaarne nog eens naar de school zal ko
men kijken, als hij daartoe in; de gele
genheid is.
Pastoor Sanders had voor de leer
lingen een verrassing, n.l. vrij-af tot
Maandag.
De plechtigheid werd hierna beslo
ten met een „Hij leve lang".
Van alle aanwezigen werd een foto
gemaakt.
De leerlingen hebben daarna allen
pastoor Sanders nog de hand ge
drukt en deze onderhield zich nog even
met de aanwezige oud-leerlingen.
1
De Waahvijksche winkeliers hebben
hier weer eens getoond, dat bil hen
prachtige en ook kostbare artikelen te
krijgen zijn; al de geschenken waren,
naar wij met genoegen vernamen, uit
Waalwijk afkomstig.
Donaties.
Uit de nalatenschap van Mevr.
Lucia Cath. Johanna Timmermans-
Vroomans, in leven echtgenoote
van den heer J. Bernard Timmer
mans Wzn., zijn volgens hare be
schikking legaten geschonken o.a.
honderd gulden aan het R.K. Bur
gerlijk Gasthuis (niet R.K. Burgerlijk
Armbestuur), zoomede aan verschil
lende andere instellingen van lief
dadigheid, w.o. het Crisis-comité.
Vergiftiging.
Onze berichtgever van het bericht
omtrent het geval van lysol-vergifti-
ging in ons vorig nummer blijkt al
heel slecht geörienteerd geweest te
zijn, zoodat een rectificatie nood
zakelijk is. De baker heeft aan het
geheeie geval absoluut geen schuld,
waarvan gaarne acte.
Zij was zelfs zoo verstandig de pa
tiënte direct na de begane fout melk
te drinken te geven, waardoor erger
werd voorkomen. De moeder der
patiente beging de vergissing die
goed is afgeloopen.
Dr. Kolster verleende direct medi
sche hulp, daarin bijgestaan door de
Eerw. Zuster Elegonda.
Kunst en Vriendschap.
Zooals wij reeds eerder meldden
zal bovengenoemde vereeniging op
Zondag 22 Oct. a.s. des avonds om
7 uur in de zaal van den heer P.
v. Cromvoirt alhier, met het schit
terend tooneelwerk »De Familie
Loberg» voor het voetlicht treden.
Waar in v.m. Baardwijk zeer zeker
vele tooneelliefhebbers zijn voor
wien dit tooneelgezelschap tot
op heden onbekend is, durven wij
aanraden eens kennis met hen te
gaan maken, daar dit zeer ze
ker een hoogst aangename kennis
making zal zijn. Er is voor elk wat
wils. Tusschen een lach en een traan
wordt u een ernstige levensgeschie
denis van lief en leed uitgebeeld,
zoodat u met groote voldoening aan
dezen tooneelavond zult terugdenken.
Zware eischen worden van de spe
lers voor de vertolking van dit werk
gevergd. Toch het zal niet teveel
gezegd zijn als we zeggen dat de be
proefde krachten van K. en V. hun
naam zullen hoog houden en uw
vertrouwen niet zullen beschamen.
In tegenstelling met de gewoonte
om een volledige uiteenzetting van
het stuk te geven, zullen we volstaan
met een korten hoofdtrek ervan te
geven
Mevrouw Loberg, de zwaar be
proefde moeder, wordt door haar