Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
HflflR ERFDEEL.
Hoofdfufa.JóietpijH
VELO S zijn niet duur
,0e Echo van hel Zuiden"
FRUILLETON
Winkelnieuws.
MGDRDfiPABAM)
Mol
Gaat
Voor.
WUjrthacdi's Hoeder
AARZEL NIET
KOOP HET BESTE
I MOL blijft goedkooper.
Dit blad verschijnt
UITGAVE:
Prijs der Advertentiën
WOENSDAG en ZATERDAG
20 cent per regel; minimum 1.50.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
WaaLWUKSCHL STOOMDRUKKERIJ
KNTOON T1ELEN
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Telefoon No SM
Telegr.-adres: ECHO
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
EEN NIEUWE KOERS.
HET BELEID VAN COLIJN'S
REGEERING.
WASCHMACHINES van af fl. 30
W8INGM4CBINIS van af fl. 13._
HET blad voor Waalwijk
en He I.anastraat.
NUMMER 89.
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1933.
56e JAARGANG.
isltyksrkr en Laiigstraatsrbe
1
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
Thans het geheele bedrijfsleven achter
de regeering- zegt dr. Kortenhorst.
„Een nieuwe koers", zoo luidt de
titel van een artikel van dr. Korten
horst in de „R.K. Werkgever", waar
in hij op de eerste plaats wijst op het
Voorloopig Verslag van de Tweede
Kamer:
Het doel, dat de A.R.K.W.V. zich
als eerste étappe had gesteld, is in
dit voorloopig verslag ten volle be
reikt: alle desiderata der R.K. Werk
geversbeweging samen met die der
andere groepen, hebben de volledige
belangstelling der Kamer gehad. Een
forsch geluid klinkt uit deze kolom
men op, een pleidooi voor regenera
tie van onze staatsinrichting, voor
grondige herziening van onze han
delspolitiek, voor eenheid in de lei
ding en decentralisatie in de uitvoe
ring, voor volledige inschakeling dei-
sociale organisaties in het recon-
structiewerk.
Dan vervolgt hij
Is dus, wat het algemeen staats
beleid betreft, door dit uitmuntend
voorloopig verslag de eerste loop
graaf genomen, met de beide andere
ontwerpen zijn wij reeds een stuk
verder.
Was misschien de Memorie van
Toelichting op de gewijzigde Crisis-
in voerwet nog wat vaag en aarze
lend, na het overleg met de Kamer
commissie voor overleg met de Re
geering omtrent vraagstukken van
handelspolitieken aard, zijn twee
hoogst belangrijke zaken vast ko
men staan. Vooreerst dat de Regee
ring vast besloten is met alle ener
gie actieve handelspolitiek toe te
passen en vervolgens dat het weren
van overmatigen invoer van buiten-
landsche goederen nu ook export
vermindering en daling van de bin-
nenlandsche koopkracht aanleiding
zal zijn voor contingenteering zal
van ..De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Joseph Hocking.
o
Nadruk verboden.
Kwaliteit onze grondslag
Kwaliteit ons parool
Kwaliteit ons succes
Kwaliteit ons symbool.
gaan gelijken op het weren van „on-
gewenschten" invoer.
Het feit, dat reeds thans naar
ons bekend is een aantal nieuwe
contingenteeringsmaatregelen zich
in een vergevorderd stadium van
voorbereiding bevinden, bewijst wel,
dat het niet bij woorden blijft, maar i
dat daden worden gesteld.
Belangrijk is verder de erkenning
des Ministers dat contingenteering
op basis van het gewicht de voor
keur verdient boven de contingen
teering op basis van wisselende en
voor ontduiking vatbare waarden.
Het zal de taak der industrie zijn
om in elk bijzonder geval de tech
nische moeilijkheden, die zich daar
bij voordoen, uit den weg te helpen
ruimen. De Minister heeft in het
inondelijk debat daaromtrent een
welwillende houding aangenomen.
Het zal ook voldoening wekken,
dat de „veelal tijdroovende" proce
dure ter behandeling van de aan
vragen veranderd zal worden, zoodat
tot snellere afdoening kan worden
gekomen.
In de derde plaats de handelspo
litieke verhouding tot Duitschland.
We hebben de stellige overtuiging,
dat anders dan in 1925 en 1933
Duitschland een partner tegenover
zich vinden zal die, zonder een mo
ment te vergeten, dat beide landen
het grootste belang hebben bij een
goede verstandhouding, zich niet
meer op genade of ongenade over
geeft.
Het woord van waardeering aan
de onderhandelaars van dit jaar zal
in het bedrijfsleven zonder twijfel
weerklank vinden. Zooals te ver
wachten is, zal Dr. Hirschfeld een
groote rol spelen bij de voorberei
ding en het overleg zelf. In zijn han
den achten wij nu hij over vol
doende ruilobjecten beschikt de
belangen van ons land veilig.
Thans dient het geheele bedrijfs
leven, boeren zoowel als industriee-
len, arbeiders zoowel als werkgevers,
onverschillig tot welke politieke
richting zij behooren, achter de Re
geering te gaan staan.
In de Memorie van Antwoord op het
Voorloopig verslag der Rijksbegroo-
MAATSCMAPPy VAM VERZEKERING OP MET L
ting, zegt de regeering o.m. het volgen
de:
De regeering wenscht nog eens te
herhalen haar in Juni j.l. afgelegde
verklaring, dat het zittend ministerie
in de Christelijke volksaspiraties, die
gelukkig een sterk en bestendig ele
ment in ons volksleven vormen, een
bron van kracht ziet.
De regeering merkt verder op, dat de
beweging, thans hier en daar onder
het volk merkbaar, waarop door de
leden die op herziening aandrongen
wordt gedoeld, gegrond is op een bij
velen nog slechts vaag begrip van een
corporatieven staat, een begrip dat, in
zijn meest gangbare beteekenis, de re-
geèring volstrekt verwerpelijk acht.
Ter beoordeeling van dat begrip heeft
de regeering de voorlichting eener
staatscommissie niet noodig. Zij heeft
daarover een gevestigd oordeel.
Anders staat zij tegenover de ont
wikkeling der maatschappij in corpo
ratieven zin. De regeering wil aan die
i ontwikkeling naar mate der mogelijk
heden medewerken, maar aan den an
deren kant wenscht zij er tegen te
waarschuwen om zich niet te spoedig
gevangen te geven aan de leuzen van
den dag<
Voor zooveel de regeering nochtans
zou oordeelen, dat wijzigingen in de
Grondwet noodzakelijk zijn om in an
dere richting verbeteringen in het
staatsbestuur tot stand te brengen, zal
zij niet aarzelen daarvoor te zijner tijd
voorstellen in te dienen. De regeering
verklaart zich bereid te bevorderen
den drang tot sterker saamhoorigheids-
gevoel, ook op staatkundig terrein.
Van de indiening van voorstellen tot
wijziging der Grondwet, waar deze
noodzakelijk blijkt voor een doelma
tige werking van het staatsbestuur, is
zij geenszins afkeerig.
De regeering is bereid in velerlei op
zicht aan gerechtvaardigde eischen van
den middenstand tegemoet te komen.
Inzake een wettelijke regeling van het
cadeaustelsel deed de middenstands-
raad in den loop des jaars een concreet
denkbeeld aan de hand, waarover ad
vies van den Nijverheidsraad is ver
zocht.
bedaart spoedig met een
Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist
i nmmimiim nu im ifwu^r—i——j—rw—
Het ontwerp eener steunregeling
voor ten gevolge van de crisis in li-
quiditeits-moeilijkheden geraakte mid-
denstandsbedrijven zal niet lang meer
op zich laten wachten.
Voor het euvel der uitverkoopen
wordt een voorontwerp in gereedheid
gebracht.
In zake vereenvoudigde regeling
voor het langs gerechtelijken weg in-
casseeren van kleine vorderingen is
oVerleg tusschen betrokken departe
menten gaande.
De regeering is bereid alles te doen
wat in haar vermogen ligt om de werk
gelegenheid te verruimen. Zij is voor
nemens de versnelde bruggenbouw
door te zetten en heeft daartoe een
plan ontworpen, waarbij samenwer
king met particulieren wordt gezocht
en dat, indien het slaagt, intrekking
van het aanhangige desbetreffende
ontwerp ten gevolge zal hebben.
12.
Dat wel, maar ze heeft ons geen en
kele bijzonderheid gezegd. En we hebben
daar niet naar gevraagd, we dachten niet
dat we daar het recht toe hadden. Het
was onze zaak niet, ons met jouw leven
te bemoeien, niet, dat we het niet graag
zouden weten, maar we dachten er niet
over het ooit te vragen.
De Yorkshirer sprak ruw en toch was
ieder woord van hem fijngevoelig. Elyah
Briggs was in Leeds een arme jongen ge
weest, hij had zijn geld gauw verdiend,
maar deze plotselinge rijkdom had hem
absoluut niet grof en protserig gemaakt,
en ofschoon hij in de society misschien
geen goed figuur zou slaan, was hij in
zijn hart op en top een gentleman.
Ik wil u graag vertellen, begon Nan
cy, en ik ben er zeker van, dat u mij
zult begrijpen. Drie maanden geleden
kende ik geen zorgen. Ik wist, dat mijn
vader geen rijk man was, maar ik wist
niet, dat hij eigenlijk geen penny bezat.
U moet weten, dat we in een mooi,
oud huis woonden, dat eeuwen aan onze
familie behoord heeft. Ik had nooit op
gemerkt, hoe vaal en armoedig alles
eigenlijk was; ik dacht nooit aan die din
gen. Het was mijn huis en ik was ervan
overtuigd, dat ik er mijn hcele leven zou
blijven. Ik was bijna 21 jaar, toen ik te
Cambridge afstudeerde en daar mijn va
der nooit met me over de toekomst sprak
en ik zelf er nooit aan dacht, dat mijn
vader gauw zou kunnen sterven, is er
zoo iets nooit in mij opgekomen. Later
zeiden de menschen, dat hij verkeerd ge
daan heeft, dat hij wel voor mijn toe
komst had dienen te zorgen, maar, maar
Ze veegde haar betraande oogen
af en ging na een oogenblik voort: hij
stierf plotseling, juist op den dag, dat hij
me vertelde, dat op ons huis een zware
hypotheek rustte, en dat, als alles ver
kocht zou zijn, en zijn schulden werden
betaald, er geen stuiver voor mij zou
overblijven.
Arm kind, arm kind, zei Elyah
Bnggs bewogen.
Ik geloof, begon Nancy met groote
moeite, dat Trevanion Court vroeger een
groote bezitting is geweest ,maar in de
latere jaren, ik weet niet wanneer dat
begon, werd het eene stuk na het andere
verkocht, tot er maar tweehonderd acres
overbleven; die en het oude huis. En ik
moest alles verkoopen. Ik moest toch alle
schulden betalen.
Ja, dat moest zeker, zei Mr. Briggs.
Nu, iedereen is betaald, tot de laat
ste cent.
En er bleef niets voor jou over, ver
onderstel ik?
Ik bezit driehonderd pond, zei het
meisje.
Het is een schande, hoorde Nancy
Mrs. Briggs zeggen.
O. ik ben rijk genoeg, antwoordde
het meisje haastig, ik bezit niet alleen
dat geld, maar ik ben kerngezond, en ik
heb een goede opvoeding gehad. Maar ik
wil mijn eigen brood verdienen, dat eisch
ik van mezelf. Dat is alles wat ik u wilde
vertellen.
Maar er is geen enkele reden, dat nu
te doen, hield Elyah vol.
Maar ik moet het, antwoordde het
meisje. Het is al drie weken geleden, dat
ik van huis ging, en ik voel, dat ik tijd
verlies. Mijn vader liet mij een legaat na,
ziet u.
Een legaat, zei Elyah, niet begrij
pend.
Geen erfenis in den gewonen zin des
woords, het is een legaat dat beteekent,
geld verdienen, en natuurlijk moet ik
daar meteen mee beginnen .Mijn drie
honderd pond zullen gauw op zijn, als
ik er niets bij verdien en ik verlang er
naar er mee te beginnen.
Heb je al iets bedacht? vroeg Elyah.
Het is mij vandaag ingevallen, ant
woordde het meisje, plotseling viel het
mij in, terwijl ik naar u en Mr. Barra-
clough luisterde over Oldham. Ik be
greep toen ineens, dat een groot deel van
wat ik geleerd heb, onbruikbaar bleek te
zijn. |i$}j
Wat bedoel je daarmee?
Ik begreep, dat de kennis van La
tijn en Grieksch en geschiedenis en een
boel andere dingen van geen belang voor
me zijn op het oogenblik. Ik begreep, dat
je een academische graad behaald kunt
hebben en toch niet in staat zijn, je
brood te verdienen.
Ja, dat is waar. Onze Ben haalde
ook een graad, maar ik merk niet', dat
hij er iets aan heeft in de wol-branche.
Of misschien toch wel, hij kan de firma
vertegenwoordigen, omdat hij naar Ox
ford is geweest, nietwaar Ben?
Ben gaf geen antwoord. Hij had het
heele gesprek gevolgd, zonder een woord
te zeggen.
Er waren twee dingen, waar ik al
tijd veel belang in stelde, ging Nancy
voort en ik hoop. dat die me van dienst
zullen zijn; ten eerste ben ik goed op de
hoogte van chemie. Het is misschien
vreemd van een meisje om daarop te po
chen, maar toch is het zoo. Een van de
professoren te Cambridge zei me, dat ik
er bepaald aanleg voor had. En dan is
er nog iets, dat ik niet op school geleerd
heb: ik heb een goed oog voor kleuren
en ik kan goed teekenen.
Dat is zeker zoo, onderbrak Jessie
haar, iedereen bewonderde je schilde
rijen en teekeningen op St. Andrews.
Elyah Briggs schudde het hoofd.
Schilderijen, zei hij smalend, er zijn een
massa van die artisten, die ternauwer
nood droog brood verdienen. Ik ben bang
dat je daar niet van zult kunnen leven,
meisje.
Ik bedoel niet gewone schilderijen,
zei Nan cv. In een van de fabrieken, die
we vandaag bezichtigden, worden cre
tonnes, gebloemde stoffen, gordijnen en
dat soort dingen gemaakt. Ik moest er
aan denken, hoe armoedig en afgezaagd
die patronen waren en toch vertelde Mr.
Greenwood me, dat hij zijn ontwerper
hier honderden ponden per jaar voor be
taald. U weet heel goed, dat de smaak
der menschen veranderd is: wat ze vroe
ger mooi vonden is nu uit de mode. Ik
heb geen verstand van zaken, maar ik
heb een idee, dat Liberty in Londen zoo
groot is geworden, alleen omdat ze den
smaak van onzen tijd begrepen hebben
en artistieke onderwerpen hebben ge
maakt.
Heb ik liet u niet gezegd, barstte
Ben plotseling uit. U weet heel goed, dat
we nooit zaken konden doen met de
groote Londcnsche firma's, omdat onze
patronen zoo leelijk zijn. Toen ik bij die
groote tapijtfirma in Knightsbridgc
kwam, lachten ze me uil om de teekening
Aan ons groot tapijt. U hield vol, dat al
ios afhing van de kwaliteit. Wie koopt
er tegenwoordig leelijke patronen? En
toch hield u vol, dat de oude Pilkens goed
•genoeg ontwierp, hoewel hij net zooveel
gevoel voor kleur heeft als een koe.
Maar ik kan hem toch niet aan den
dijk zetten, zei Elyah. We hebben elkaar
als jongens gekend en hij heeft alles met
me doorgemaakt. Ik kan hem toch niet
laten leegloopen.
Het zou voordeeliger voor ons zijn
geweest als u hem gepensionneerd had,
zei Ben; we hadden naar een goede
ontwerper moten uitzien, dan zouden
onze goederen niet als oude rommel be
schouwd worden op de markt.
De Yorkshirer zweeg. Ben's woorden
hadden indruk op hem gemaakt.
En denk ie, dat jij iets goeds zou
kunnen maken?, vroeg hij plotseling.
Ik geloof het bijna zeker, antwoord
de Nancv. Twee artiden van beteekenis
hebben gezegd, dat ik werkelijk talen»
heb om te teekenen. Natuurlijk kan het
onzin zijn, maar ik moet bekennen, dat
ik bij mijzelf aan veel mooior-2 dingen
heb gedacht, dan die ik vandaag gezien
heb in de fabriek van Mr. Barraclough.
Het kleine gezelschap zweeg opnieuw.
Ben ging terug naar den schoorsteenman
tel en stak een nieuwe cigaret aan. i
Mrs. Briggs schudde moedeloos 't hoofd j
terwijl Mr. Briggs in gedachten verzon- j
ken scheen.
En denk je daarvan te kunnen le
ven, Nancv?, vroeg hij plotseling.
Ik zou het in elk geval kunnen pro-
beeren, antwoordde het meisje. Ik heb
er lang over nagedacht. Tk weet zeker,
dat ik twee jaar kan leven van mijn 300
pond en ondertusschen
.Tuist, ondertusschen, viel Mr. Briggs
haar in de rede. Tk moet toegeven, lieve
kind, dat we met dat karpet geen succes
gehad hebben: Ben heeft je de oorzaak
verteld, maar je weet wel. dat zoo'n ont
werp niet in één dag opkomt? Je moet
er een groote routine in hebben.
Ja?, vroeg Nancy. Is het niet eer
der een kwestie van gevoel, van intuitie?
En ik weet zeker, dat jij die bezit,
Nancy, riep Jessie uit. En alles komt
even prachtig uit: je kunt bij ons wonen,
terwijl jij je ontwerpen teekent; ik hen
er zeker van, dat je het in orde maken
zult, vadertje! We hebben zooveel ka
mers over, die nooit worden gebruikt:
we konden best een voor Nancy inrich
ten.
Ben's oogen schitterden, terwijl zijn
zuster dit plan opperde, maar hij had.
nog altijd geen woord gezegd.
Natuurlijk zal ik alles voor je doen,
waartoe ik in staat ben, zei Elyah, en of
schoon ik je niet graag laat weggaan,
moet ik toegeven dat het voor jezelf het
beste is om te doen wat je hebt gezegd.
Je bent een kranige meid.
Ik hen niets bijzonders, antwoord
de Nancy; ik vind alleen, dat het niet
meer dan vanzelfsprekend is om je eigen
brood te verdienen.
Maar je moet hij ons blijven, vond
Jessie: dat is in orde! We kunnen best
een van de kamers op de bovenste ver
dieping voor Nancy in orde maken, niet
waar, moeder? Daar zou ze kunnen wer-
ken.
Tk geloof niet, dat ik daar gebruik
van kan maken, zei Nancv, voor Mrs.
Briggs een woord had kunnen zeggen.
U weet niet, hoe lief ik het van u vind,
maar ik mag mezelf niet zoo aan u op
dringen. Bovendien, wil ik leeren op
mijn eigen beenen te staan. Tk wil zien
of ik ergens goed voor ben in de wereld.
Ik zou een gevoel hebben, of ik niet deed
wat ik vader heb beloofd, als ik hier bij
u bleef. Misschien is het dwaasheid van
me, maar ik ben vreeselijk hooghartig en
hoewel ik het heel prettig zal vinden als
ik u altijd mag blijven opzoeken, wil ik
toch niet anders behandeld worden, dan
of ik een heel gewoon meisje ben.
Maar je moet in elk geval bij ons
blijven tot Kerstmis, hield Jessie vol.
Wordt vervolgd.