Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
KERSTMIS.
HflflR ERFDEEL.
VELO'S ziin niet duur
FEUILLETON
Voor.
.«GDÖD«mriD
Win kei nieuws.
VERTROUWEN
NUMMER 103.
ZATERDAG 23 DECEMBER 1933.
56e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
UITGAVE:
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum ƒ1.30.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
WAALWIJRSCHE
1
STOOMDRUKKERIJ
AN TOON TIELEN
By contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Advertentiën moeten Woensdag en
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Telefoon No. 88.
8
Telegr.-adresECHO.
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
De tijden zijn donker en somber.
Maar droever was het in de
stal van Betlehem. En tóch is
daar het Licht der Wereld op
gegaan.
We hebben allen wel eens een
vader gezien, die boos was op zijn
kind, hetwelk hem in een of ander
opzicht had teleurgesteld. En allen
hebben we daarbij wel eens stil ge
lachen, want o, die vaders kun
nen soms zoo onredelijk zijn in hun
boosheid. Het gaat soms slechts om
nie igtieden, dingen, die we nauwe
lijks zouden opmerken, wanneer het
vreemde kinderen betrof. Een kleine
wandaad wordt te grooter. naarmate
onze liefde te sterker is. Het maakt
ons bitter en stroef, als we een klein
vlekje ontdekken op de ziel van het
wezen, dat we in teederheid aan het
eigen hart plegen te drukken en
gewoon zijn te koesleren.
Haat zal te grooter zijn, wordt
wel eens beweerd, naarmate voor
dien de liefde .sterker was. Neen,
duizendmaal neen I Waar eens op
rechte liefde was, daar is die er nóg,
Weit er ook gebeurd' moge zijn.
Abnormaal felle uitingen van toorn,
welke worden geuit in gevallen,
waarin men de liefde door haat ver
vangen meentdienen slechts om de
telkens weer opkomende gevoelens
van liefde te onderdrukken en on-
reëele suggesties te wekken.
Geen godsdienst wordt feller be
streden dan door den renegaat
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Joseph Hocking.
Oaar komt het op aan.
MOLS kwaliteiten kunt U ver
trouwen, want ongeacht in
welke prijsklasse U koopt blijft
SOLIDITEIT
het fundament
waarop MOL blijft bouwen.
HOL blijft goedkooper.
geen vervloeking klinkt dreigender
dan die van een vader of moeder
jegens een kind; geen vijand wordt
dieper veracht dan de gewezen
vriend. Alles naar het uiterlijke.
Omdat de oude en oorspronkelijke
liefde t^ch voortleeft en de mensch
wanhopig vermag te pogen, om ze
door grof cynisme onder te houden.
Waar haat fel uitlaait, daar ligt
de oude liefde verscholen.
Gren christenfeest wordt met
grooter innigheid gevierd dan Kerst
mis, maar ook geen ander christen
feest wordt ook grover beschimpt
en bespot. En daarom zijn we er
van overtuigd, dat er in wezen
slechts liefde is rond de kribbe van
Betlehem, liefde welke zich zoowel
op normale- als op abnormale wijze
uit. De Kerstboodschap is een ver
troostende, een, die hoop wekt voor
de toekomst. We hooren de bood
schap allemaal, we gelooven ook in
haar, maar velen zijn te versomberd,
te zeer geslagen in het leven om er
verheugenis om te toonen. Ze sug-
gereeren zich een ongeloof om hun
gram te kunnen uilen, gram, welke
ze een gemakkelijker ontspannende
uiting van hun gemoedstoestand
weten dan een kinderlijk gelooven
en sterk vertrouwen.
Negentien eeuwen lang, zoo sma
len ze, heeft het Vrede zij U over
de aarde geklonken en waar is er
Vrede? Negentien eeuwen christen
dom heeft de wereld beïnvloed en
is de menschheid er beter door ge
worden? Wordt de negentienhon-
derdjarige christenheid niet gegeeseld
door crisis, werkloosheid, armoe en
ellende?
O, die verwijten kunnen zoo ver
bitterd klinken in Kersttijd 1 En
waarom Omdat de klagers en de
grammoediger! in hun binnenste
welen, dat die verwijten onwaarach
tig zijn in hun zielen ligt de liefde
nog verscholen tot het Kerstkind en
is er nog geloof in den Vrede, welke
ons bij de geboorte van Christus
werd teegezegd.
H-.t Kerstkind is niet ter wereld
gekomen orti er goud te strooien en
aanzien te brengen. Jezus is geboren
willen worden uit een arme en on
aanzienlijke Moeder, in een ellendig
klein plaatsje van het Joodsche land,
als Kind van een gesmaad volk, in
een beestenstal, in een kribbe. Jezus
is arm geboren willen worden en
Zijn Moeder Maria, heeft ons in haar
stil geluk getoond, hoe rijk een ge
zegende armoe kan wezen.
De geboorte van Jezus is het be
gin geweest van de geestelijke ver
lossing der menschheid. Vei lossing
en Vie-le, die liggen neideals een
belofte in de Kerstboodschap ver
scholen. Maar dit wil volstrekt niet
zeggen, dat strijd en twist met
hemelsch geweld belet zouden gaan
worden. Gelijk toch ook de kinder-
mooid van Betlehem niet met
hemelsch geweld is verhinderd ge
worden. Integendeel, slechts door
een hemdsche waarschuwing is het
Jezuskind er tegen beschermd, dat
Het aan dat geweld ten onder zou
gaan.
De Vrede, welke de menschheid
is beloofd, is de Vrede des Harten,
welke we door de Verlossing her
kregen en welke door medewerking
met de goddelijke genade kunnen
behouden. Als alle menschen zich
maar dien Vrede toegankelijk zouden
toonen, dan zouden we ook spoedig
den uilerlijken vrede kennen.
In harten, waarin Vrede woont,
huist ook het geloof en het vei trou
wen, welke ons maken tot dapperen,
die met geduld weien te lijnen en
met vertrouwen in de droefste om
standigheden durven opblikken naar
iel licht van de toekomst, naar een
>eter leven dat God ons allen beloofd
ïeeft.
W\SCHVIACHI\IS van ai 11.30.-
WKIIMGM^CfJlNfr 2» van al II 13
Nadruk verboden.
26.
Waar kan die vent toch zitten! riep
Elyah. Ik gaf hem order den wagen
klaar te houden om kwart voor twaalf.
Het hindert niet, Mr. Briggs, zei
Nancy's stem. Ik kan best naar huis
loopen.
Op dit uur! Ik denk er niet aan.
Weet je zeker, dat Dixon er niet is, Ben?
Alles is donker in de garage.
Ik zal dien ellendigen kerel wel
eens de les lezen, zei Mr. Briggs kwaad.
Ik heb Nancy beloofd, dat hy haar met
den wagen zou thuis brengen.
Is dat alles? riep Ben bijna ver»
heugd. Ik zal miss Trevanion met ple
zier naar Laburnum Cottage rijden.
Ja? dat is heel vriendelijk van u,
antwoordde Nancy.
Eenige minuten later haalde Ben zyu
auto opnieuw uit de garage en met Nan
cy aan zyn zijde reed hij den weg op.
Ik zal het nog eens probeeren, dacht
hij, terwijl hij den weg naar de stad in
sloeg.
HOOFDSTUK XIV.
Waarop Ben en Nancy hun hoop hadden
gevestigd.
De mist was een beetje opgetrokken en
het rijden viel Ben veel gemakkelijker
,dan in het begin yan den avond.
Ben reed langzaam. De afstand tus-
schen Woodroyd en Laburnum Cottage
was niet meer dan twee mijlen en hij
wilde den rit zoo lang mogelijk rekken.
Hij was nog nooit zoo nerveus geweest;
de avond van zyn liefdesverklaring was
niets geweest hierbij vergeleken. Nancy
liet hem goed merken, dat de heer Ben
Briggs niets bijzonders voor haar betee-
kende en hij voelde dat hy zonder haar
niet kon leven, dat de heele wereld ho
peloos en vervelend was zonder haar.
Het is werkelijk vriendelijk van u,
zei Nancy koel-beleefd. Ik meende het
niet erg, toen ik tegen uw vader zei, dat
ik het niet vervelend vond om naar huis
te loopen.
Dit was voor Ben een goede gelegen
heid om het gesprek te beginnen.
Het is heelemaal niet vriendelijk,
zei hy heesch. Ik ben bly dat ik deze
kans kreeg. Ik vind het niet prettig....
Wat? Niet prettig om me thuis te
brengen? Het is wel wat laat, dat moet
ik toegeven.
Je weet wel dat het daarom niet Is,
antwoordde Ben. Ik zou niet willen,
dat je alleen zoo laat op straat moest
loopen. Ik vind het niet prettig te weten,
dat je kantoren afloopt om werk te zoe
ken, alsof je een handelsreiziger was.
Dat zal ik nooit meer behoeven te
doen, zei Nancy.
Is er dan iets bijzonders gebeurd?
Ja. Ik heb een baantje aangenomen.
Er volgde een stil'e op deze woorden.
Dan moet ik je zeker wel geluk
wenschen, becon hy.
Natuurlijk!
Maar ik vind het afschuwelijk, dat
je een betrekking hebt aangenomen.
Maar dit is juist, waarnaar ik heb
verlangd! Ik ben nu tenminste baas over
me/elf en over myn tyd.
Ben gaf geen antwoord, maar keek
somber voor zich uit in den nacht.
Is het onbescheiden om bijzonder
heden te vragen?, vroeg hij.
In het geheel niet. antwoordde het
meisie, maar ik ben bang. dat ik je er
nu niet meer van kan vertellen. Over 'n
paar daeen is alles geregeld, voegde ze
er aan toe.
Is het een betrekking als ontwerp
ster?
Ja.
Neem mij niet kwalijk, zei Ben, ter
wijl hij van emotie, de auto liet stoppen
wat verwacht je er eigenlijk van?
Dacht je je plannen te kunnen verwezen
lijken door een betrekking als deze?
Nancy gaf geen antwoord.
Ik ken het zakenleven in Leeds,
ging Ben voort, het is een afschuwe
lijk iets voor een vrouw. Vergeef me nis
ik het zoo uitdruk, begon hij opnieuw,
maar je bent er niet voor geschikt. Ik
weet wel, dat je intelligent bent, maar
een vrouw moet zich niet afsloven om
geld te verdienen, en zeker niet 'n vrouw
als jij. Bovendien is het niet noodig.
Maar het is wel noodig, protesteerde
het meisje. Dringend noodig zelfs.
Niet waar, herhaalde Ben dringend.
Luister, en Ben liet de auto opnieuw
stoppen. Is er geen greintje hoop
voor me? Je zult geen man vinden, die
meer van je houdt dan ik. Ik hou ont
zettend veel van je en er is niets, dat ik
niet voor je zou overhebben. Ik weet dat
ik geen naam draag als de jouwe, maar
als je me zegt, wat je graag wilt hebben,
zal ik het je geven. Eén ding zeg ik je:
den dag van ons huwelijk geef ik je Tre
vanion Court als huwelijkscadeau, daar
kun je zeker van zyn. En als er iets an
ders is, waar je je zinnen op hebt gezet,
zul je het hebben, even goed.
Ben's stem beefde terwyl hy sprak. Hij
voelde, dat hy een van zyn hoogste troe
ven uitspeelde. De auto stond stil onder
het licht van een lantaarn en hy kon
Nancy's gezicht duidelijk zien. Er be
stond geen mooier meisje in de wereta
geen vrouw uit Leeds was met haar
te vergelijken en hy was bereid ziel
en zaligheid te verkoopen voor Nancy.
Hij moest haar krijgen. Daarvoor was hy
dien avond naar Langham gegaan, daar
voor zou hy Mary Judson's plannen in
de war sturen. Maar hij wilde Nancy lie
ver eerlijk voor zich winnen, zonder zyn
toevlucht tot gewetenlooze true's te ne
men. Daarom had hy Trevanion Court
als premie ingezet; hy had gehoord, dat
Cornwall rijk aan mineralen was en
misschien, als
Ik meen hét, zei Ben ernstig. Als
je met me trouwen wilt, zal ik direct
maatregelen nemen en over een maand
is alles in je bezit. Op onzen trouwdag
krijg je Trevanion Court van me cadeau.
Bovendien, voegde hij eraan toe, zou
den we dat als landhuis kunnen houden
en er 's zomers gaan wonen. Je moet
niet denken, dat ik je wil omkoopen,
maar ik houd zooveel van je, en ik zou
je zoo graag tot mijn vrouw maken, zoo
ontzettend graag
Nancy was uien avond in een merk
waardige stemming, Haar onderhoud
met Elyah Briggs had haar duidelijk ge
maakt, dat de Detrekking by Joan Sliaw-
cross haar op den duur waarschijnlijk 'u
goed inkomen zou verzekeren, maar dat
er geen sprake was van veel geld te ver
dienen. Ln ze wilde haar droom verwe
zenlijken. Terwijl ze naast Ben in de
auto zat en in de donkere, mistige straat
keek, kwam het beeld van het geliefde
tehuis haar voor den geest, 't huis waar
in haar voorouders hadden gewoond: ze
zag de oude boomen \yeer, de groote op
rijlaan, die al meer dan honderd jaar
toegang gaf lot de voordeur; ze zag de
bekende ramen terug, de uitgestrekte lan
derijen. Het was het huis van haar ge
slacht, dat hun sinds eeuwen toebehoor
de; ze huiverde bij de gedachte, dat het
nu eigendom was van den ouden Jack
Beel, den s.alknecht vón haar vader.
Niemand wist hoe ze geleden had, den
dag van den verkoop! Het eenige licht
punt in haar leven was de mogelijkheid,
dat ze binnen 5 jaar het zou kunnen te
rug koopen.
En nu had ze een kans! Al wat ze te
doen had, was beloven om te trouwen
met den man daar naast haar en 't oude
tehuis zou voor altijd haar eigendom
zyn. Als ze met Ben Briggs trouwde, kon
Trevanion Court worden wat het van
oudsher was geweest; ze zag het oude
gebouw gerestaureerd, ze zag hoe het
er zou uitzien vol mooie dingen. Maar de
prijs! Ja, daaraan moest ze denken: ze
zou Ben Briggs moeten trouwen, dat was
het voornaamste deel van den koop.
Want ze beschouwde het als een trans
actie: ze moest zichzelf aan dezen man
geven om haar vaders belofte te vervul
len.
En er was geen andere manier om het
coit te bereiken. Ze had nog vier jaar
voor zich, maar wat beteekende dat?
Tien duizend pond by elkaar te krij
gen als ze in betrekking kwam bij John
Shawcross was een onmogelijkheid. En
wat Mary JudSofi haat* Had voorgespie
geld, was zoo onwaarschijnlijk als een
drooQi.
Abonneert U op het
U/aalwijksche en Lang-
straatsche blad, dat ook
voor Uwe advertenties
het aangeweien or
gaan is, omdat 't in deze
plaats en streek alge*
meenqeieien wordt.
Je houdt van me, nietwaar? drong
Ben aan.
Ja, antwoordde het meisje. Je bent
de broer van myn beste vriendin en je
bent altijd hartelijk en goed voor me ge^
weest.
Dat bedoel ik niet, viel Ben uit, ik
bedoel, it hou je van me?
Natuurlijk hield ze van Ben; hy was
dikwijls allerleukst gezelschap. Hy had
een goede opvoeding gehad en zag er
aardig uit. Natuurlijk leek hij niet op den
ideaal-man, dien ze zich had voorgesteld,
maar het was een aardige jongen en ze
wist, dat hij dol op haar was. Maar toch,
beloven om met hem te trouwen! Dat
was iets wat haar onuitsprekelijk be-
zwaarde. Maar waarom eigenlijk niet?
Als alle moderne meisjes, had ze gela
chen om sentimentaliteit en verliefd-zijn,
en toch had ze het gevoel of een huwe
lijk zonder liefde iets onnatuurijks moest
zyn.
Er is toch geen ander in het spel?
vroeg Ben angstig. Je bent toch niet
op een ander verliefd?.
Neen.
Voordat ze het wist had ze ant
woord gegeven.
Laten we het dan eens worden. Je
weet, hoe graag ze het by my thuis zou
den willen hebben; vader vindt je het
aardigste meisje, dat hy kent en moeder
houdt ook zooveel van je. En Jessie...
maar ddt hoef ik je niet te vertellen.
Kom, zeg ja, Nancy, smeekte hy.
Ze stond op het punt toe te stemmen.
Het leek haar de eenige manier om de
belofte van haar vader te kunnen vervul
len, de eenige manier om het oude huis
der Trevanions terug te winnen. Maar
het woord wilde haar niet over de lip
pen. Het beeld van haar vader kwam
naar voor den geest. Zou hy willen dat
zij zich op die manier verkocht?
Het spijt me vreeselyk, Ben, maar
ik kan niet.j
Dat meen je niet.
Toch is het zoo.
Dat meen je niet.
Toch is het zoo.
Waarom dan?
Omdat, al vind ik je heel aardig als
een goede vriend, ik op die manier hiet
van je houden kan
Wordt vervolgd.
ulvykstkr cn Laiigstraatscbe Courant,
MAAT2CHAfpy VAN VERZEKERING OP HET LEVE/1
Bij Apoth. en Drogisten
