Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. LOQisctie ^Welling. ERFDEEL, Winkelnieuws. Mol Gaal Voor. FEUILLETON I i MfsLStó GEEN SENSATIE CF GESCHREEUW....) NUMMER 105. ZATERDAG 30 DECEMBER 1933. 56e JAARGANG. e Echo van het Zuiden, Waalwjjksclie en Laigslraalsehe Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE i WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. JU. Telegr.-adresECHO, Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. By contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en 'Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. GEERTRUIDENBERG. IJsclub. Verzoek kasteleins. Een anonieme briefkaart. De raad der gemeente Geertrui- denberg vergaderde Vrijdagmiddag ten gemeentehuize onder voorzitter schap van burgemeester Bianchi. Afwezig de heer Jansen met ken nisgeving. De notulen werden na voorlezing goedgekeurd. Aan de orde 1. Mededeeling procesverbaal van kasopname over het 4e kwartaal 1933. De kas is in orde bevonden. 2. Vaststelling rekening Stedelijke Godshuizen dienst 1932. De voorzitter maakt hierbij de opmerking dat deze rekening nog op het oude model is ingediend. De verbeterde modellen worden in 1934 ingevoerd. De rekening wordt vastgesteld. 3. Goedkeuring begrooting Sted. Godshuizen dienst 1934. De voorzitter zegt dat B. en W. geen aanmerkingen op de begrooting hebben. Het salaris van den stads geneesheer is erin opgenomen. Voorts vermeldt de begrooling een subsidie van f 2000 aan het plaatselijk Crisis- Comité. Spr. wijst erop dat de finan ciën van de Godshuizen hard ach teruit gaan. Men teert nu reeds in en het vooruitzicht bestaat dat, als de crisis blijft aanhouden, de be grooting der Godshuizen in de toe- MOL brengt steeds HET BESTE tegen concurreeren- de prijzen. Vakkundige bediening. MOL blflft goedkooper. I komst ingrijpende veranderingen zal moeten ondergaan. De heer Timmermans zegt dat uit deze begrooting blijkt dat opmer- kingen over subsidies, die in den raad gemaakt zijn, hun nut hebben. Spr. wijst erop dat het in 't belang van gemeente en Godshuizen is wanneer er tusschen beide voort durend contact worct gehouden. De begrooting wordt goedgekeurd. 4. Benoeming van een lid der Commissie voor PI. Schooltoezicht, wegens periodieke aftreding van den heer Dr. J. Jaspers op 1 Jan. 1934. Het aftredend lid wordt met alge- meene stemmen herkozen. 5. Benoeming van leden van de Commissie tot wering van School verzuim, wegens periodieke aftreding op 15 Jan. 1934. Benoemd worden de heeren van Gelderen, Offermans, Mulders, v. d. Loo en Dupont. ti. Vaststelling van de verordening tot het heffen van vergunningsrecht met invorderingsverordening. De Voorzitter zegt dat de verorde ning, die slechts tot 1 Mei 1931 is goedgekeurd, opnieuw moet worden vastgesh ld. De verordening zelf blijft ongewijzigd. Wordt vastgespeld. 7. Ingekomen stukken. Van Ged. Staten goedkeuring van de bouwverordening en van de raadsbesluiten tot grond verhuur, tot het rooien van boomen en tot wij ziging der begrooting. De voorzitter merkt hierbij opdat ook de beide iepenboomen bij het Nieuwe Kerkhof moeten worden gerooid. De heer Dirven zegt dat 't moeilijk zal zijn de gerooide boomen uit het Bolwerk weg te halen zonder de boel te beschadig n. De voorzitter zegt hierop te zullen toezien. De N.C.B. heeft een brief aan den raad ge/onden waarin gepoogd wordt van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van Joseph Hocking. 28. tig- Nadruk verboden. Is het gelukt?, vroeg ze koortsach- de bezwaren tegen het gewijzigde destructor—contract te weerleggen. De voorzitter merkt op dat B. en W. door het schrijven niet van idee zijn veranderd en daarom voorstellen dit voor kennisgeving aan te nemen. Van de afd. Noordbrabant van de Vereen, van Ned. Gemeenten is nog mededeeling ontvangen dat zij de zienswijze van den raad juist acht en daarover in onderhandeling zal treden met den N.C.B. Als de N.C.B. er echter niet op ingaat vindt spr. het ook goed. De gemeente heeft immers het oude contract. Het schrijven wordt voor kennis geving aangenomen. Ged. Staten hebben teruggezonden het raadsbesluit'tot garantie van een leening van de Mij. voor Jeugd herbergen. Naar de meening van Ged. Staten rechtvaardigt het ge meentebelang niet het groote risico dat door deze garantie op de ge meente wordt gelegd, vooral daar de financieels toestand der gemeente toch al niet rooskleurig is. De voorzitter zegt dat zich in de gemeente Zwolle hetzelfde geval heeft voorgedaan. Die gemeente is toen tegen het besluit van Ged. Staten in beroep gegaan, doch de Kroon heeft Ged. in het gelijk gesteld, op grond van het feit dat alle niet noodzakelijke uitgaven zoo veel mogelijk moeten bepeikt worden. Op grond van dit precedent stelt de voorzitter voor het genomen besluit in te trekken. Daartoe wordt besloten. Van den Min. van Sociale Zaken mededeeling dat aan dewerkloozen een Kerstgave kan worden verstrekt ten bedrage van 25 pCt. van den wekelijkschen steun. De voorzitter zegt dat B. en W. aanstonds besloten hebben voor te stellen deze Kerstgave te verleenen. Het spijt spr. dat hij daartoe nog een verzoek heeft ontvangen van de R.K. Weikliedenvereeniging. Uit de vele adressen die déze vereeniging den laatsten tijd aan den raad richt, krijgt spr. den indruk dat men niet tevreden is met hetgeen 't gemeente bestuur in het belang der arbeiders doet. Men staat altijd direct klaar met een verzoek, hetgeen spr. zou kunnen begrijpen indien 't gemeente bestuur in het verleden getoond had weinig rekening te houden met de belangen der arbeiders. De werk- loozen van Geerlruidenberg hebben echter niet te klagen, want deze gemeente was een der tersle die een steunregeling in het leven riep. Besloten wordt de Kerstgave te verstrekken. Van den Minister is nog een circulaire ontvangen waarin wordt medegedeeld dat de rijksbijdrage in den Werkloozensteun, die dit jaar 75 pCt. bedroeg, is teruggebracht tot 40 pCt. De voorzitter zegt dat de gevolgen van dezen maalregel nog niet zijn te overzien. Wel kun spr. nu reeds zeggen dat er in de toekomst reke ning mee moet worden gehouden dat de mogelijkheid bestaat dat de sleunnormen verlaagd zullen worden. Ik zal het direct onderzoeken. Maar Nancy kon niet wachten. Met den stok, waarmee Mary de ingrediën ten had gemengd, voelde ze in de pan. Het was niet langer vloeibaar. Daarvan was ze zeker. Iets anders was er voor in de plaats gekomen. Mary Judson nam den stok uit Nancy's handen en voelde ook. Het is rubber! riep ze opgewonden; het is rubber! Nancy was zoo opgewonden, dat ze met haar handen wilde voelen maar Mary hield haar terug. Pas op! schreeuwde ze, dit is witgloeiend! We moeten wachten tot 't afgekoeld is. Het was dus mogelijk. De vloeistof in den oven was veranderd in een vaste massa. Of die goed was, was een tweede vraag, maar in ieder geval was er al vast een resultaat. Ik ga in huis om een kop thee te zetten, zei Nancy. Graag. Je kunt het gastoestel gebrui ken als het vuur^yit is. Nancy deed de" deur open en verdween in de duisternis. Maar een oogenblik was ze er zeker van, dat ze iets hoorde, dat op ritselen van kleeren geleek en op zich verwijderende voetstappen. Het moest verbeelding zijn geweest. Mary Judson had beweerd dat iedereen al lang naar bed was en toch meende ze de voet stappen te herkennen. Maar toen ze het huis binnenkwam, was er alles doodstil en donker. Ze moest zich hebben vergist. In haar opwinding dacht ze natuurlijk dingen te hooren die er niet waren. Eeni- ge minuten later was het water aan de kook en Nancy maakte voor haar vrien din en zichzelf thee. Ze voelde zich won derlijk blijmoedig gestemd; ze was er van overtuigd, dat de proefneming was gelukt. Mary Judson opende de deur van het laboratorium, toen ze Nancy met het theeblad hoorde komen. Is het al afgekoeld?, vroeg Nancy. Dat duurt nog minstens een uur. En zou de proef geslaagd zijn? Ik geloof het wel, maar ik kan het niet zeker zesgen voor het is afgekoeld. De thee smaakt heerlijk. Een uur later hadden de beide vrou wen den inhoud van de pan overge* schud op de tafel, terwijl Mary de slot nauwkeurig bestudeerde. Ik geloof, dat het mislukt is, zei ze ten slotte dof. Mislukt! Onmogelijk; het is toch rubber. Ja. het is rubber, maar het is niet zoo goed als wat ik straks gemaakt heb. Het heeft niet dezelfde substantie, de zelfde kwaliteit. Ik dacht, dat ik het ont dekt had, maar ik geef den moed op. Hoe kun ie dat zeggen! Ik weet ze ker dat het rubber is en dat het zich zal laten vulcaniseeren. De vrouw gaf geen antwoord en staar de eenige oogenblikken voor zich uit. Ik ben doodmoe, ik kan niet meer, zei ze eindelijk. Of ik gelijk heb of niet, eerst moet ik wat rusten. We zullen de deur sluiten en naar bed gaan. Het was bijna middag, toen .Nancy wakker werd. Het duurde eenige minu ten voor ze tot bezinning kwam; de ka mer was even donker als den vorigen nacht, want de mist was nog dichter ge worden. Langzamerhand herinnerde ze zich weer alles. Het bezoek aan Elvah Briggs, de autorit met Ben, de experi menten in het laboratorium. Waar is Mary Judson?, vroeg ze zich verwonderd ai" en hoe zou ze zich vannacht gevoeld hebben? Ze kleedde zich haastig aan en liep Sarah Ellen tegen het lyf, toen ze naar beneden ging. Ik hoorde u komen en maakte hel ontbijt klaar, zei deze. Ik heb een lekker vuurtje in de kamer aangemaakt. Wat een mist is er buiten, hé? Dit was een lang gesprek voor Sarah Ellen's doen en Nancy merkte op. hoe goed ze in haar humeur was. Meestal was ze erg zwijgzaam en antwoordde alleen met enkele lettergrepen. Nancy maakte hieruit op, dat Sarah Ellen zeker aange naam nieuws had gehoord. Is miss Judson al beneden? Ja, al een uur geleden. Het was even over tienen, toen ze opstond. Ze is diiect naar het laboratorium gegaan. Ik heb miss Mary nog nooit zoo gezien. Heeft ze ontbeten?. Neen, ze wilde op u wachten. Hebt u goed geslapen? Ja, dank je. En jij? Ik ook. Ik ben om 10 uur precies naar bed gegaan en heb tot 8 uur gesla pen. Wat was het buiten donker, hè? Zal ik wat toast voor u klaar maken? Sarah Ellen is in een buitengewoon humeur, dacht Nancy. Ik heb haar nog nooit zoo spraakzaam gezien. Toen kwam Mary Judson de kamer binnen en Nancy zag met één oogopslag, dat, hoe goed Sarah Ellen ook gebuid mocht zijn, Mary diep verslagen was. Het is niet gelukt, bekende ze. Hebben we geen rubber gemaakt? vroeg Nancy fluisterend. Jawel, maar van heel slechte kwali teit. I Dan komt het wel in orde. Het komt niet in orde, antwoordde de ander. Als we het niet in goede kwaliteit produceeren, heeft het geen waarde. Het is altijd dezelfde geschiede nis net als in vader's dagen. Er ont breekt een kleinigheid aan. maar wal? wat? Ik wil er naar gaan kijken, zei Nsiicy. Neen, nu niet. Sarah Ellen mag geen vermoedens krijgen: niemand mag er iets van weten. Je geeft het toch niet op, Mary. Geen sprake van. Den eersten keer is het goed gelukt, er hapert alleen een kleinigheid aanik moet vinden wat dat is# Nu ze eenmaal had gezien, hoe Mary Judson rubber maakte, had ze een on begrensd vertrouwen gekregen in het welslagen van het experiment. Na het ontbijt zullen we het op nieuw probeeren, verklaarde ze; en mis schien ontdekken we dan waar die klei ne fout in schuilt. Op dat oogenblik kwam Sarah Ellen binnen met de ham en eieren. Ik hoop, dat het lekker zal smaken, zei ze; ik weet, dat u het graag warm lust, en daarom heb ik het nu pas uit de pan genomen. Terwijl ze sprak, keek ze de vriendin nen onderzoekend aan en verliet daarna snel de kamer. Sarah Ellen is vandaag/in een goed humeur, zei Nancy, ik heb haar nog nooit zoo spraakzaam gezien. Mary Judson nam er geen notitie van; ze was heelemaal verdiept in haar ge dachten. Direct na het ontbijt ging ze naar het laboratorium terug. I En vier uren later kwamen ze teleur gesteld thuis. Mary barstte in snikken uit. Het geeft allemaal niets, Nancy, huilde ze. Neen! riep Nancy. In een maand weten we, waaraan het ligt, daar ben ik zeker van. Dit laatste experiment is wel niet gelukt, maar ik voel dat we het op een keer zullen vinden. We moeten ge duld hebben: in ieder geval ben je al een eind verder gkomen. Als ik daar maar zeker van was! Leefde vader nog maar! Hij zou het di rect gevonden hebben, het is vreeselyk, je zoo hulpeloos en eenzaam te voelen 'ik ben zoo blij dat ik jou gevonden heb. Je zult slagen, verzekerde Nancy haar, al moest het nog jaren duren, maar slagen zul je. Jaren! riep de oudere vrouw ver schrikt uit. Misschien leef ik dan al lang niet meer. Ik ben niet sterk, Nancy, en ik denk er dikwijls met schrik aan, dat ik te veel van mijn krachten verg. Bovendien wil ik, dat je geld krijgt om je huis terug te koopen. Hoe lang duurt die optie nog? We hebben alle tyd van de wereld. Meer dan vier jaar. Vier iaar, herhaalde de vrouw lang zaam. Ik vraag me af, of dan Ik moet nu naar Shawcross. zei Nancy. Dien zou ik heelemaal ver geten. Neem je zijn voorstel aan? Ik moet wel, antwoordde het meis je. Het beetje geld, dat ik nog heb, i vermindert zienderoogen en ofschoon 't salaris klein is, het is beter dan niets. Ja, antwoordde Mary nadenkend. Je hebt gelijk? kind. We mogen de hoop niet opgeven, het zal ons toch wel ééns gelukken. Dienzelfden avond teekende Nancy 't contract en verhond zich om twee jaar lang uitsluitend voor de firma Shaw cross te werken. HOOFDSTUK XVI. Nancy krijgt argwaan. Vier dagen later, toen Nancy van de fabriek thuis kwam, vond ze miss Jud son ontsteld en zenuwachtig. Maar de vrouw begroette haar hartelijk als altijd en vroeg, of haar werk haar nog altijd beviel. Het bevalt mij uitstekend. En kun je goed opschieten met de patroons? Ze zijn allebei alleraardigst voor me. Ik hoop toch zoo, dat ik succes zal hebben. Want ze hebben me verteld, dat ze hun heele kapitaal in de nieuwe ma chines en installaties hebben gestoken, zoodat alles afhangt van het succes van mijn teekeningen. Mary Judson antwoordde niet. e luisterde nauwelijks naar wat Nancy haar zei. Is er iets met je gebeurd? Ik voel me een beetje vervelend. Wat is er dan? Ik weet niet, wat ik doen moet, ant woordde Mary langzaam. Waarom niet? Ik wil je niet lastig vallen met die geschiedenis. Je hebt genoeg aan je hoofd. Je valt me heelemaal niet lastig. Toe, vertel het me maar, Mary. Maar Mary sprak nog steeds niet. Plotseling'begon ze: Ja, ik heb het opnieuw geprobeerd, Nancv. sinds dien dag. je weet wel "En je had me beloofd eerst eens flink uit te rusten. Ik kon er niets aan doen. Maar ik heb geen resultaat gehad. Nog altijd ont breekt eefi kleinigheid, maar wat is het/ Wat is het? Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1933 | | pagina 7