DG ECHO HI HET GUN
rlrnri
No. 17. Zaterdag 24 Fcbr. 1934. 57e Jrg.
TWEEDE BLAD.
Ons Weekpraatje.
Of het nu komt, doordat het
voorj ar in aanlocht en de groote
schoonmaak in 't zicht is, welen we
niet, maar feit is, dat het dienst-
bodenvraagsluk op het oogenblik
weer zeer actueel is en stof levert
voor menige geschreven, gedrukte
of gesproken beschouwing. Gelukkig,
dal er nog zooveel DuiLche meisjes
de ijdele hoop blijken te koesteren,
dat ze via een dienstbetrekking in
ons land een rijken Nederlander
voor Duitschers zijn alle Neder
landers rijk 1 aan den huwelijks-
haak kunnen pikken. Anders zag
het er voor onze huisvrouwen, voor
zoover die meenen, dat ze 't zonder
gedienstige niet kunnen stellen,
opeiuos uit. De Hollandsche meisjes
willen nu eenmaal niet meer
«dienen®.
Een of andere huisvrouwen
organisatie, van welke we ons den
naam niet meer kunnen herinneren,
heeft een proef op de som genomen.
Alleen de resultaten van die proef
kunnen we nog in onze aanteeke-
ningen terugvinden.
Per advertentie werd een dienst
bode gevraagd, loon f35.per
maand plus kost en inwoning. Naar
mannelijke begrippen is d it voor
een jonge vrouw of meisje 'n pracht
van een baan. Laten we aannemen,
dat kost en inwoning op f40.per
maand mag worden getaxeerd, dan
bedraagt liet dienstbodeloon f75.
per maand of circa f 17.per week.
Wordt de dienst goed vervuld, dan
is tr ook geen steeds maar weer
dreigend ontslag, zooals mannen
dat tegenwoordig kennen, maar het
bestaan is «verzekerd®, ondanks
crisis en werkloosheid.
üp de bedoelde advertentie echter
kwamen slechts drie brieven
binnen en deze drie sollicitanten
trokken zich alle drie subiet lei ug,
toen ze vernamen, dat »de groote
wasch« aan huis werd gedaan 1
Ook werd een annonce geplaats,
in welke een kantoorjuffrouw werd
gevraagd, op een salaris of heet
dat msschien «honorarium®?
van f 10.per maand, zonder kost
natuurlijk en zonder inwoning.
Voor deze betrekking meldden zich
300 (drie honderd) gegadigden aan.
Dat zijn dan misschien de vrouwen,
die stiijden voor het recht om zich
in het leven een van den man
«onafhankelijk® bestaan te ver
zekeren 1
Door deze resultaten worden nu
sommige vrouwen, blijkens haar
publicaties in kranten, bewogen om
te betoogen, dat de kantoorjuffies
haar arbeid met zooveel meer liefde
en toewijding, met interesse en be
langstelling vervullen, omdat er
zooveel gelegenh den zijn om zich
op behoorlijke wijze voor kantoor-
arbeid voor te bereiden en te be
kwamen. Zij wenschen iets dergelijks
nu voor huishoudelijk personeel,
met regeeringssteun en rijkssubsidie.
Natuurlijk 1 Wat zouden we tegen
woordig kunnen bedenken, zonder
dat er rijkssubsidie aan te pas komt 1
Toch achten we de idéé deugdelijk
en uitvoerbaar, mits het practici
zijn en kenners van de moderne
vrouwelijke mentaliteit, die de zaak
uitwerken. Het moderne meisje
verlangt vooral een «keurig® baantje.
Van een tientje per maand kan ze
nog wel wat mooie flodderjaponnetjes
koopen en op chique manier honger
lijden, als ze dan maar »op kantoor«
mag zitten om er met heur vingeren
de toetsen eener schrijfmachine te
beroeren. Het aanzien van een baan
beslist, of ze deze al dan niet mei
toewijding kan vervullen. Voor
dienstbode spelen is niet meer naar
de standing van het moderne
meisje.
Wie een practische oplossing van
het vraagstuk zoekt, streve naar de
toekenning van een academischen
titel voor onze dienstmaagden. De
staat stelle eenvoudige cursussen in
en geve aan de meisjrs en vrouwen,
die zoo'n cu i sus hebben door-
loopen, het recht om zich Doctor
in de Hygiëne en Voedingsleer te
heeten. Haar ambtskleeding worde
welt-lijk geregeld en beschermd
Een huishoudster zou men boven
dien het recht kunnen geven om
zich Grootmeesteresse te noemen.
We zouden te spreken krijgen van
b.v. Mevrouw L)r. Mienlje Blank-
schoon, Grootmeesteresse der huis
houding van den heer Pieter Kreuk
niet
Een en ander behoefde den staat
niets te kosten, want zoo'n vrouwe
lijke dokter zou met plezier voor
een derde van het sale ris werken,
dat Mienlje Blankschoon als een
voudig dienstmeisje versmaadt. Het
tweede derde-dei 1 zou de huisvrouw
dus jaarlijks aan den staat kunnen
schenken als opleidingskosten en
het derde deel houdt ze in haar
privé-kas.
BINNENLAND.
BEGIN AMSTERDAM-RIJNKANAAL.
In de Eerste Kamer heeft de minis
ter-president kortelings de beteekenis
van de werkverruiming andermaal in
het licht gesteld en aangekondigd, dat
zoo spoedig mogelijk met de uitvoe
ring van verschillende werken een be
gin zal worden gemaakt. Zooals men
weet, ligt het in de bedoeling der re
geering om voorloopig 60.000.000
hiervoor te besteden.
Het plan omvat de vervroegde en
versnelde uitvoering van werken, wel
ke in de toekomst noodig zullen zijn,
als de aanleg van kanalen en havens,
de normalisatie van rivieren, wegen-
on bruggenbouw, aanleg van vliegvel
den.
Tot de werken, waarmede nu spoe
dig een begin zal worden gemaakt, be-
hooren een afwateringskanaal in de
Geldersche Vallei en het Amsterdam-
Rij nkanaaL
MINISTER VERSCHUUR
NAAR ROME.
Op het oogenblik worden te Rome
onderhandelingen gevoerd om te ko
men tot een regeling der handelsver
houdingen tusschen Nederland en Ita
lië. Ten einde dit overleg te bevorde
ren, heeft de minister van Economi
sche Zaken mr. T. J. Verschuur, zich
voor eenige dagen naar Rome begeven.
DE FANTASTISCHE BERICHTEN
DER N. S. B.
Het Tweede Kamerlid Goseling heeft
den Minister van Justitie gevraagd of
hij niet van oordeel is, dat aanvulling
van het Wetboek van Strafrecht noo
dig is, zulks tot het tegengaan van het
verspreiden van onware en tendentieu
ze berichten.
HEINZ LIEPMANN VEROORDEELD.
De Duitsche schrijver Heinz Liep-
mann is door den Amsterdamschen
politierechter veroordeeld tot één
maand gevangenisstraf, wegens belee-
diging van het hoofd van een bevrien-
den staat.
Hij had in zijn boek „Vaterland" de
volgende passage geschreven: „Doch
Hindenburg is de man, die, toen de na-
iionaal-sociulisten reeds twee millioen
stemmen veuoren hadden. Hitier op
den 30sten Januari 1933 tot kanselier
maakte, omdat de onderzoekingscom
missie uit den Rijksdag vastgesteld
had, dat het goed van Hindenburg
„Neudeck", in het kader van de Ost-
hilfe gelden gekregen had. Toen werd
Kitler rijkskanselier en verdween de
onderzoekingscommissie."
Regeling handelsver houdingen
Seder! a ndItalië.
Naar wij vernemen is de minister
van Economische Zaken, mr. T. J.
Verschuur, na de bespn kingen met
zijn collega dr. Sap, minister van
Landbouw van België, deze week
naar Home vertrokken om aldaar
de leiding op zich te nemen bij het
voeren van onderhandelingen om tr
komen tot een regeling der handels
verhoudingen tusschen Nederland en
Italië. Te Rome bevonden zich reeds
de heeren dr. H. Hirschfeld en ir.
Louwes, maar in verband met den
van Italiaansche zijde uitgesproken
wensch om over uitgebreider terrein
te onderhandelen, was de aanwezig
heid van min. Verschuur gewenscht.
Men verwacht, d »t de besprekingen
deze week zullen eindigen. Minister
Verschuur, die gastvrijheid geniet
hij den Nederlandschen gezant te
Rome, mr. J. A. N. Patijn, zou
hoogstwaarschijnlijk ook confereeren
mit den Italiaanschen minister
president Mussolini en in audiëntie
worden ontvangen door Z. H. den
Paus.
Één jaar geëischt tegen overste
Kikt buoni.
De advocaat -fLcaal bij het Hoog
Militair Gerechtshof, mr. A. Brantjes,
heeft één jaar gevangenisstraf geëischt
tegen kapitein—luitenant ter—zee
P. Eikeboom. Mr. Brantjes was van
oordeel, dat de overval van «De
Zeven Provinciën» aan vcrdachte's
schuld is te wijten. Verdachte heeft
nagelaten doeltreffende maatregelen
te nemen i rn de muiterij te voor
komen hij heeft zich aan grovelijk
verzuim schuldig gemaakt.
R.K. Hondelshuogeschool.
Woensdag 7 Maart zal de zesde
herdenking plaats vinden van den
geboortedag van de U.K. Handels-
hoogeschool te Tilburg.
Des morgens zal de curator J.
Verhoeven in de parochiekerk Heuvel
een H. Mis van dankzegging opdra
gen en daarna houdi de rector
magnificus prof. H. A. Haag een
herdenkingsrede in de aula van het
conservatorium der R.K. leergangen.
Hollandsche Geneesmiddelen.
In een Indisch blad kwam eenigen
tijd terug een artikeltje voor, met
als aanhef«Wie Holland kent, kent
Mijnhardtw. En zoo is het. Op het
gebied van verpakte geneesmiddelen
neemt de Phaim. Fabriek A. Miju-
harut N.V. te Zeist een vooraan
staande plaats in en grooi en klein
heelt wet eens, zoo mei gebruihl, dan
toch gehoord van de veie spéciulnés
die uoor haar gefabneeera worden.
Laten wij sieclils noemen l'uiol,
Mijn hard I's lablellen, Mijnhurdl's
Poeders en niet te vergelen lvorol,
de pas door haar in den handel
gebrachte heenijke, lrissche en rei
nigende tandpasta. Deze fabriek is
niet alleen modern geoulilleeid uoch
bovendien worden alle produclen
onder voortdurende apolhekcrscon-
liöie bereid. De naam «MijnhardU
slaat borg voor zuiverheid en alge-
heele onschadelijkheid.
Holland heelt dus ook op dit gebied
geen buitenlandsche waar ïiuodig.
Up de Nederlandsch-Fab' ikalenliuis-
lenloonsleiling is de Firma Mijnhai dt
vertegenwoordigd en heelt daar een
eigen stand m.t diverse liarer ver-
paklegeneesmiddelen en waar iemand
U ook gaarne inlichtingen geeft over
de ivoiol-prijsviaag, waai aan iedere
bezoeker der tentoonstelling kan
meedoen. Aan de oplossing dier
prijsvraag moet een aardige prijs
verbonden zijn.
Katholieke Illustratie.
68e Jaargang. No. 21.
De diepe indruk, die het tragisch
overlijden van den koning der Belgen
alom lieeft gemaakt, teekent zich
ook in het nieuwe nummer van ons
katholieke familieblad af. Fraaie
foto's verhalen uit het leven van den
geëerden vorst en verwijzen ook
reeds naar zijn opvolger, Leopold
111 en zijn gezin. Veider worden we
weer onthaald op een keur van
afwisselende, rijk g. illustreerde arti
kelen, als «Bij Sliauss thuis», »kar-
ga-door», «Met een beef-eater mee
den Londenschen Tower door», en
andere. Naast den gedegen histori-
schen roman staan licht getinte
verhalen»De dienstbode» van A.
Westerman, «In den engelenbak»
van H. B. v. d. Sande, en «Man en
paard» van Arthur J. Boyle. De
dames worden weer gediend met
allerlei nuttige lessen op tiaar terrein
en de sportredacteur volgt getrouw
de evolutie op het Roomsche voet
balveld.
In de Witte Raaf zijn Van Olden
burg—Ermke en Willy van Mook
de vertellers; R. IJmer en Cats Jr.
rijmen weer lustig en Edo Levius
levert tusschen allerlei andere humo
ristische bijdragen zijn wekelijksche
spotternij.
Zonder schriftei^ke toestemming is eeni^fe overname uit deze rubriek verbod n.
Een nieuw prIHraadsel.
Het actieve K. E. M. I.—magazijn
zendt ons een nieuwe prijsvraag,
waaraan zij wederom als prijzen 5
mooie etsen verbindt voor 5
goede oplossers.
Wij vertrouwen dat velen onzer
lezers (kleine en groote) zullen mee
doen aan dezen aardigen wedstrijd
Met 21, 22. 1, 23, wordt alles geschreven
en gedrukt.
5_6—7 vindt men tegenwoordig aan elke
v ooideur.
8-9 ligt om eiken wagen.
11-12-2—1 zijn is niet gezond.
18—19 is een lengtemaat.
15-16-17- 18-25 is een lengtemaat.
11-27—18-29-18-22 doen kinderen als
ze lastig zijn.
25—26—24—23 groeit in het water.
20 19—8—9 is een onderdeel van een
school.
7—8—9—13—14 is een herstelde breuk.
3—4—6—10 verkorte meisjesnaam.
TEUXS GOEDE DAAD.
Toen Teun de Wit zeven jaar
was, had hij zijn moeder eens hooren
z< gg< n »Als ik zoo'n bontkraag
had, als die dame uit de stad, die
hier vanmiddag door het dorp ging,
zou ik het 's winters niet meer koud
hebben.» Toen had de kleine jongen
zich voorgenomen, wanneer hij groot
en rijk zou zijn, zijn moeder zoo'n
bontkraag te geven. Groot was hij
gewordenvoor zijn veertien jaar
was hij een reus. Rijk was een
andere zaak. Boer Peet, waai hij
schapenjongen was, betaalde hem
meer in kleeren en voedsel, dan in
geld. Het geld stuurde hij trouwens
dadelijk naar zijn moeder. Toch
had hij van extra verdiend geld
een klein sommetje bij elkaar kun
nen sparen, dat ongeveer twintig
gulden bedroeg.
De boerderij van boer Peet
«Ruimzicht», lag geheel verlaten te
midden van de landerijen. Het
dichtbijzijnde dorpje was een uur
gaans. In den winter zag men er
geen ander levend mensch dan de
brievenbesteller, in den zomer was
't er natuurlijk drukker, want dan
kwamen de menschen uit de stad.
En 's zomers is het, dat Teun wat
geld verdient door voor de vreem
delingen boodschappen te doen, enz.
Nog één zomer en dan zal hij in
staat zijn den bontkraag voor zijn
moeder te koopen. De jongen denkt
over al deze dingen na. Hij is alleen
op de boerderij. De boerin is's mor
gens met haar dochters in de sjees
naar de stad gegaan, om nieuwe
kleeren te koopen voor het trouw
feest van hun neef, Gijs, de zoon,
is op de fiets naar het dorp gegaan,
terwijl de boer zelf, met zijn geweer
op schouder, er op uit is gelrokken
om te pr obeeren den vos te vangen
die hem een paar kippen gestolen
heeft.
Wat een wind I Ondanks het fel
brandende vuur zit Teun te r Hen.
Hij staat op en gaat naar den stal
waar de schapen, die zijn kudde
vormen, dicht tegen elkaar gedrukt
staan. De twee honden Kees en Nero,
begroeten hun baasje met vroolijk
geblaf en Teun, blij niet alleen te
zijn, maakt het zich gemakkelijk in
het stroo. Maar Nero is opgestaan
en spitst zijn ooren, terwijl Kees
legen de deur opspringt en woedend
aanslaat.
Wie is datEen bezoeker. Er
komt 's winters nooit bezoek op de
hoeve. Wie dan Een voorbijganger,
die verdwaald is? Een benelaar?
Zal hij opstaan om te zien, wie er
is? Hij aarzelt nog, als plotseling
de deur ruw wordt opengesmeten.
Tegenover hem staan twee mannen,
beide een groote pet diep in de
oogen gelrokken en een das om het
onderste deel van hun gelaat te ver
bergen.
»Maak je honden stil, of we slaan
ze neerl» Grommend gaan de dieren
ligjen als Teun ze het bevel geeft
«We zullen je geen kwaad doen.
Zeg ens, waar het geld van je baas
is en dan zullen we jou met rust
laten 1»
«Het geld? Denk jullie, dat ze dat
mij zullen zeggen?»
»Geen praaljes 1 Dat zul je best
eens gezien heb' en
»Het geld wordt naar de bank
gebracht 1»
«Wel mogelijk, maar er moet hier
toch ook nog zijn I»
»De baas, de boerin, en de kin
deren zijn allemaal weg, ze hebben
hun geld meegenomen.»
»Geen praaljes meer; zeg ons
direct waar het geld is. Anders zul
len we eerst met jou afrekenen en
dan net zoo lang zoeken, tot we
het gevonden hebben Bliksemsnel
denkt Teun na. De mannen zien er
uit, dat ze in staat zijn te doen
wat ze zeggen. Hij kan niet vechten
tegen twei en als ze hem neerge
slagen hebben zullen ze het geld
van den baas toch meenemen. Maar
de hoeve is aan zijn hoede toever
trouwd de baas vertrouwde hem.
»Ga maar mee», zegt hij plotse
ling. «Nu ben je tenminste verstan
dig».
Teun gaat hen voor naar zijn
eigen kamerlje. Hij doet een kast
open, legt een stapeltje opzij«Hier,
dat is al het geld, dat in huis is.»
Hij gooit zijn zorgvuldig opgespaar
de guldens, kwartjes en dubbeltjes
op tafel. «Ook niet veel,» zegt een
der mannen. »Je bedriegt ons toch
niet?» vraagt de ander dreigend.
Bleek, maar vastbesloten, zegt de
jongen: »Dat is alles!» In zijn ge
dachten voegt hij er aan toe:»V\at
van mij is!» Want, om niet het
geld van zijn baas te moeten geven
heeft hij hun zijn eigen opgespaarde
sommetje overhandigd.
»lk dacht beter buit te hebben!»
De man steekt rijn hand al uit om
het geld op te pakken, als in de
deuropening de hoer en zijn zoon
verschijnen, Vader en zoon zijn
Iwee reuzen de booswichten over
vallen en vasibinden, tot de politie
komt is het werk van een oogenblik.
»Waarom gaf je ze jouw geld,
Teun
»Om het Uwe niet te hoeven
geven, baas 1»
Ondertusschen is iedereen thuis
gekomen. Met verbazing luisteren
de boerin en haar dochters naar het
verhaal van Teuns goede daad.
De boer, die den vos gevangen
heeft, legt hem voor Teun op tafel.
»Voor jou jongen 1»
De oogen van den jongen stralen
«Nu krijgt moeder eindelijk haar
bontkraag 1 Ik zal hem laten maken
»Dat zal ik wel doen! En hier
heb je n<»g eens twintig gulden, om
bij je spaarpotje te doenzegt
de boer.
Ach dat is te veel zegt Teun.
«Nee dat is niet te veeMen ont
moet niet alle dagen zoo'n braven
jongen als jij
J 6 E. W.
EIGENWIJS MARIEIJE.
«Nee, Marietje, je kunt morgen
niet je nieuwe jurk aankrijgen. De
(jurk is nog lang niet klaar, alleen
maar geknipt. Er is niets aan te
doen. Trouwens het is geen jurk
om in te gaan wandelen. Je weet,,
dat we afgesproken hadden, dat je
I jurk klaar zou zijn voor het par
tijtje bij tante Martha over acht
dagen. Bovendien, en dat is de
voornaamste reden, ik kan er van
middag niet aan we ken, want ik
moet uit.»
Deze woorden van Moeder, die
bedoeld zijn om Marietje te over
tuigen van de onmogelijkheid, dat
hgar jurk morgen klaar zal zijn,
brengen het meisje integendeel op
een idee, dat zij prachtig vindt, en
dat zij, zoodra moeder weg is, ten
uitvoer biengt. Ze zal zelf de juik
afmaken.
De slof is al geknipt en met de
naaimachine zal dat niet zoo erg
moeilijk zijn, denkt ze. «Laat ik
maar beginnen.»
Eenige minuten later is eigenwijs
Marietje zoo ijverig aan het naaien,
alsof haar leven er van afhangt. Ze
krijgt de jurk nog wel niit lieele-
maal afmaar moeder zal ze nu
we[ af willen maken.
Als deze thuis komt houdt Ma.
rietje haar met een stralend gezich'je
de jurk voor: «Nu maakt U ze wel
voor me af, hè Mam
»Leelijk kind, wat heb je gedaan
Oh wat vei schrikkelijk 1 En al die
naden heb je scheef gemaakt. De
lieele jurk is verknoeiu
Moeders verbazing is zoo groot,
dat ze niets meer zeggen kan. Ze
lijkt zoo boos, dat Marietje naar
haar kamertje gaat, zonder Moeder
om vergeving te durven vragen. Ze
is heel bang, dat ze, door haar eigen
schuld, nu geen nieuwe jurk zal
krijgen.
Maar den volgenden ochtend ver
dwijnt haar ongerustheid, als ze
moeder ermee bezig ziet en er onder
haar handige vingers een jurk uit
getooverd wordt.
Aarzelend komt ze dichierbij en
vraagt
Is de jurk nog goed te krijgen
»Ja, ik heb de naden er af geknipt,
alleen jij kunt ze niet meer aan. Ik
heb besiolen je nichtje Suus er blij
mee te maken. Dan moet jij volgende
week je oude jurk maar weer aan
»Oh Mam, dan zal ik de eenige
zijn, die geen nieuwe jurk heeftI»
»Dat weet ik: eigen schuld plaagt
het meest!»
BELEEFD
Klein Miesje komt uit school. »Oh
mam, ik heb mijn armband ver
loren 1
«Wat jammer», zegt de mevrouw
die juist bij moeder op visite is.
«Was het een mooie armband?»
»Oh nee», antwoord klein Miesje.
«Het was de armband, die U mij
laatst gegeven hebt!»
