Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
hflflR ERFDEEL,
Mils
FEUILLETON
T/hi^JUacdi's ïloedus
m
R. ERVARING.
iTTEC!
NUMMER 19.
ZATERDAG 3 MAART 1934.
57e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, eni.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. SA.
Telegr-adreaECHO,
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regM.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Moreele Stompzinnigheid.
Het geval-Abrahams, de hoofd
stedelijke weihouder, wekt verbazing
en ergernis. Ook wij hebben ver
steld gestaan, dat iemand van zijn
politieke standing en intellectualiteit,
iemand die geroepen is bovendien
om een goed en juist gemeenschaps
gevoelen te onderhouden en bij
anderen te wekken, zich tegenover
de gemeenschap zóó kan misdragen,
dat zijn handelingen bedenkelijk
veel op corruptie beginnen te
lijken.
Dr. Abrahams deed 't niet stiekum
of achterbaks, dét was in het be-
critiseerde geval vrijwel onmogelijk.
Maar dat doet de zaak tenslotte
slechts te erger lijken. Dr. Abrahams
heeft kunnen voorzien, dat wat hij
deed publ ek kon worden en hij
zou het vermoedelijk dus hebben
nagelaten, wanneer hij had kunnen
voorzien, hoe slecht zijn geste zou
worden beoordeeld. Het moet dus
wel zijn, dat de hoofdstedelijke
weihouder geen inzicht had in
hetgeen hij ondernam, althans dat
de immoreele beteekenis niet tot
hem is doorgedrongen. Het is een
kwestie geweest van moreele stomp
zinnigheid
Herinneren we nog even aan de
feilen. Er beslaat een charitatieve
vereeniging, genaamd Trein 8.28.
Doel is de uitzending naar buiten
van zieke en zwakke, prae tubercu
leuze kinderen. De uitzending wordt
bekostigd uit liefdegaven van de
bevolking des lands en voorts uit
subsidies, dus »steun«bijdragen van
de overheid. Het is alles zuiver
»armengeld«.
Dr. Abrahams is keurend genees
heer van de vereeniging en ontvangt
daarvoor een salaris van f'iOOi»,-
's jaars. We geven toe, dat niet
ieder zich voor zich zelf maat
schappelijk verantwoord kan achten,
wanneer hij voor liefdadigheids-
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
Joseph Hocking.
Nadruk verboden.
56.
HOOFDSTUK XXVII.
De kleinigheid die ontbrak.
Waarom heb je niet geschreven? Ik
dacht dat je in Amerika was.... Waar
om heb je niets van je laten hooren?
Waar kom je vandaan?
Nancy wi t ternauwernood wat ze zei.
Ze hield zijn beide handen in de hare en
keek hem met een stra'enden blik aan.
Ik wist dat je kwam, Nancy; mrs.
Uren heeft het mij verteld, zei John ein
delijk. Daarom ben ik aan den trein
gekomen. Je bent er toch niet kwaad om,
Nancy?
Kwaad? Ik vind het heerlijk.
Ik heb je al dien tijd willen schrij
ven, ging John voort, terwijl ze plaats
namen in den ouden Ford die buiten het
station stond te wachten.
Waarom heb je het dan niet gedaan?
Ik wilde het doen, maar omdat alles
/oo is geloopen
Wat bedoel je? Ben je niet in Ame
rika geweest?
Dat is het juist; het is een fiasco
geworden. Daarom kwam ik terug. Ik
heb dat boek geschreven, waarvan ik je
verteld heb.
Het was niets voor John Trefry om
zooveel achter elkaar te vertellen. Hij
scheen veranderd, zelfbewuster dan
vroeger.
Is het gepubliceerd?
John knikte. Ik geloof dat het sue-
t. zei hij zacht.
vereenigingen uitsluitend pro Deo
werkt. Wel meenen we het onjuist,
dat Dr. Abrahams behalve gesalari
eerde van Trein 8,'-'8 ook voorzitter
dezer vereeniging is en als zoo
danig invloed kon laten gelden op
bezoldiging e.d. van zich zelf als
geem ploy eerde.
Dvze invloed kon te grooter zijn,
omdat zijn echlgenoole van de ge
noemde vereeni$.ingsecretaresse
was. Ook zij ontving en ontvangt
bovendien als zoodanig salaris, n.l.
f3000,per jaar! Van liefdegelden.
Was er al wanverhouding tusschen
den keurenden dokter Abrahams
en voorziiter Dr. Abrahams, de
wanverhouding werd nog gecompli
ceerder, doordat wethouder Dr.
Abrahams groolen invloed kon
laten geldt n hij de vaststelling van
het gemeentelijk subsidie aan de
vereeniging, van welke hij zelf en
zijn echtgenoote loontrekkenden
waren. Zeer terecht werd daarop
aanmerking gemaakt in een der
Amsterdamsche raadscommissies.
Dr. Abrahams echter blijkt een
vindingrijk man te zijn. In een
volgende bestuursvergadering werd
besloten, dat de voorzitter als
keurend arts zijn salaris zou laten
vallen, maar de daarmee vrijge
komen f2000,werden nu toege
voegd aan het salaris van de
secretaresse, Mevr. Abrahams, die
nu voortaan f5000,per jaar
toucheert.
Deze cumulatie van betrekkingen
pn functies is wel een zeer erger
lijke
In het algemeen vinden we dat
ambtelijk teren op liefdegelden,
waar zulks niet hoogstnoodzakelijk
is, een missland. Vioeger werd aan
zulke dingen niet gedacht. Het sprak
toen vanzelf, dat liefdewerk pro
Deo verricht moest worden. In
onzen tijd is van hulp en onder
steuning een zaak gemaakt. De
organisatie is daardoor dikwijls
veel verbeterd, maar van het aloude
liefdewerk is alleen het werk en
het loon overgebleven. De liefde
is in het gedrang gekomen. In
Amsterdam hebl en we nu een
perfect werkenden Armenraad, die
het publiek regelmatig waarschuwt,
dat het aan dezen of genen geen
cent moet geven, als ie aan de deur
komt, omdat b.v. van het inge
zamelde slechts een d( el ten behoeve
van het voorgewende doel wordt
besleed. Voor dat nuttige werk
beurt de secretaris van den Armen
raad jaarlijks f 1400(1.—
Het geval—Abrahams wordt in
polilieken zin uitgebuit door fas
cisten en nationaal socialisten. Ten
onrechte dunkt ons.
Als zulke dingen aan het licht
komen, zegenen we in gedachten
onze staatsinrichting, welke toelaat,
dat er publieke controle is, een
vrije meeningsuiting en een recht
van beoordeeling. Met de nu aan
het licht gekomen affaire is het
politieke leven van den betrokkene
gemoeid; het publieke oordeel kan
niet worden getrotseerd.
Als hier ooit de dictatuur zou
worden gesteld, dan zullen daarmee
de menschen geen engelen zijn
geworden. Maar als er dan geknoeid
zou worden, dan zou er niemand
wezen, die een protest zou kunnen
of durven uiten. Het recht van
controle zou verloren zijn, de pers
vrijheid zou zijn beknot,de publieke
opinie zou zich niet kunnen uiten....
bedaart spoedig met
''er stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist
Ons Weekpraatje.
Een van de best rendeerende zaken
blijft toch maar de exploitatie van
een belastingkantoor. De baten zijn
aanzienlijk en de bedrijfskosten zijn
in vei houding gering. Alle extra-werk
wordt trouwens als regel ook extra
betaald. Vergeet 'n mensch om op
tijd zijn ging te maken naar het
belastingkantoor, dan krijgt hij een
herinnering thuis gestuurd op een
gewone gedrukte briefkaart en daar
voor wordt hem dan een of twee
kwartjes in rekening gebracht. Is-ie
een beetje lang op vacantie geweest,
dan ligi er thuis een velletje papier
op hem te wachten, dat van de
Koningin gestuurd heet te zijn en
dat tegen een vorstelijken prijs van
f3 60 of zoo daaromtrent op het
aanslagbiljet des vacantiegangers
wordt bijgeboekt.
Wét de overheid ook te innen
heeft, krijgt ze als er nog maar
contanten aanwezig zijn op de
vlots'e wijze binnen. Strenge wetten
verordenen den menschen vaak om
hun perceelen te laten aansluiten bij
de waterleiding, maar als men een
kwilantielooper durlt terugsturen,
komt er subiet een man met een
DUBBEL ZUIGVERMOGEN NEDERLANDSCH FABRIKAAT
LAAGSTE PRIJS BUITENGEWONE CONDITIËN
VRAA6 DEMONSTRATIE FILIAAL VELO WASCHMACHINE My.
tang of ander geweldsinstrument, die
den watertoevoer stop zet. Wat gas
en electriciteit betrelt, dito dito.
Een winkelier verliest een klant,
wanneer hij met een kwitantie voor
het geleverde »durft« te sturen. Gaat
ie procedeeren, dan raakt hij
grootendeels weer aan de overneid
eenige malen het bedrag zijner
vordering kwijt, ongeacht of hij »wint«
dan wel verliest.
Zoo'n winkelier kan zoo vurig
verlangen naar een of ander over-
heidszaakje. Wat zou hij bovendien
zoo'n zaakje door meerdere coulance
tot grooter bloei weten te brengen!
Coulance, een beetje menschelijk-
heid, zijn dikwerf geen dingen waar
aan de fiscus of de administratie van
een overheidsbedrijf zich te buiten
plegen te gaan. Tot scha van hun
onderneming.
Minister Oud heeft in dat opzicht
betere ideeën hij heeft iets van den
goeden koopman in zich. Hij ziet in,
dat met dwang en bedreigingen wel
middelen kunnen vloeien, welke
aanwijsbaar zijn, maar dat daarmee
geen bereidwilligheid wordt bevor
derd of offervaardigheid gewi kt.
Minister Oud heeft een aanval
ondernomen op de portrmonnaie
des belastingbetalers via diens hart
en die weg is een voordeelige ge
bleken. De burger, die reeds zoo vaak
den fiscus »genomen« heeft uit
geprikkeldheid, omdat de fiscus zoo
onbarmhartig hém nam, die is om
gevallen van aandoening, toen de
overheid een beroep deed op zijn
gemeenschapsgevoel, zijn eerlijkheid
en zijn plicht, gracieus de gelegenheid
biedende om een rein belaslingbe-
talersgeweten te verwerven door
vrijwillige opsomming van verzwegen
beiastingobjecten. De gewetenszui
veraar zal niet worden gestraft, maar
hij zal aan het ministerieele hart
Wat heerlijk! zei het meisje enthou
siast. Vertel me alles, John.
Ik heb je uit Amerika niet geschre
ven omdat alles beroerd is gegaan, ant
woordde hij. Ik heb al mijn opgespaard
geld uitgegeven en ik had het gevoel of
alles mislukt is.
Nancy had in haar hart spijt van al de
onaardige dingen die ze over hem ge
dacht had.
Ik ben al verscheidene maanden
thuis, ging hij voort, om te werken.
Bovendien heb ik een betere betrekking
gekregen. Ik ben nu chef van de macbi-
ne-kamer en met een jaar of twee krijg
ik nog een beter salaris, ongeveer 1000
pond per jaar. Het is geen kapitaal, maar
toch een vorstelijk inkomen bij wat ik
vroeger had.
Een oogenblik was Trevanion Court
uit haar gedachten verdwenen. De woor
den van Ben Briggs schenen uit baar
herinnering weggevaagd; ze wist alleen
dat ze bij John Trefry was. De auto
j:roop over den weg en schudde en ram
melde van wonder en geweld, maar ze
letten er geen van beiden op.
Ik hoop dat je nog een kans hebt cm
Trevanion Court terug te koopen, zei hij
plotseling.
Nancy schudde ontkennend het hoofd.
Daarom, begon hij, daarom
Wat John?
De oude kar hobbelde voort, ze kon-
uen elkaar moeilijk verstaan.
Ik wil het voor je terugkoopen. Ik
wil het zoo graag, maar ik kan het niet.
Misschien zal het me wel nooit mogelijk
zijn. Maar toch voel ik mij geen misluk
keling meer. Nancvzou jij
/ou jii
Ja John!
Je weet wat ik denk, maar wat ik
nooit durfde uitspreken? Miin plannen
zijn nog lang niet verwezenlijkt, maar
tochwil je, Nancv?
Ja John, zei het meisje nog eens,
met tranen in de oogen. Ik wilde al
tijd. dat weet je toch wel?
Ze spraken verder geen woord, maar
?e zaten hand in hand. De man die de
oude Ford chauffeurde, zag en hoorde
van dit alles niets; al ziin belangstelling
was bii zijn cammel vehikel en hii hoop
te hardgrondig dat hii mrs. Uren's huis
je mocht bereiken veór het voertuig in
elkaar was gezakt.
- Je bent nu een groot man op elec-
j triciteitsgebied, zei het meisje, toen ze
na het eten bij elkaar zaten.
De menschen zeggen, dat ik er ver
stand van heb, was het bescheiden ant
woord, in ieder geval heb ik hard ge
werkt.
Ik ook. Ik wilde je iets laten zien,
John, en je wat vertellen.
En Nancy vertelde hem alles over
Mary Judson, over hun moeizame proef
nemingen en over de resultaten die ze
na Mary's dood bereikt had.
Is dat het oordeel van Sheepsh-
ranks?, vroeg hij opgewonden, nadat ze
alles verteld had.
Ik heb den brief bij me.
John griste haar het papier uit de
handen en las en herlas den brief met
de grootste aandacht.
Heb je het verslag van de proefne
mingen?
Ze gaf het hem.
Waar is de rubber? vroeg de jonge
man, wiens belangstelling met het oogen
blik toenam.
Je zult er om lachen, zei het meisje
verlegen, maar ik heb alles bij me. Ik
had een soort voorgevoel dat ik het wel
eens noodig kon hebben.
Ze vloog de trap; op en kwam een paar
tellen later beneden met een in kranten
papier gewikkeld pakje. John nam het
aan en een paar minuten was het dood
stil in de kamer, terwijl hij in spanning
de rubber onderzocht.
John, riep het meisje ten laa's'e,
zeg me alsjeblieft wat je er van denkt.
Maar hij gaf geen antwoord; hij was
heelemaal in beslag genomen door zijn
aandachtig onderzoek.
Een van beiden is natuurlijke rub
ber, zei hij eindelijk langzaam, en het
andere.
Heb ik gemaakt! Kun je zien welk
van die twee?
Ja.
Wat is er dan voor verschil? Mr.
j Briggs wist het me niet te vertellen en
wat professor Sheepsranks er van denkt
heb je daarnet gelezen.
Dit, zei John, op de natuurlijke rub
ber wijzend, is levend; het andere is
dood; het verschil is hetzelfde als tus-
sehen een slapend en een dood lichaam.
J En daarom is svnthetische rubber
onbruikbaar, voleindigde Nancy zijn
woorden. John had in enkele rake woor
den de kern van het probleem aange
geven.
Als we het levend kunnen maken,
ging John peinzend voort, zou het de
grootste ontdekking van onzen tijd zijn.
Laat me den brief van Sheepshraks nog
eens lezen.
I Hij verslond nu de woorden van den
grooten man. Alles scheen hem met één
oogopslag duidelyk. Hij overwoog ieder
woord, iederen zin, terwijl Nancy onder-
I tusschen zenuwachtig de kamer op en
neer liep. Plotseling raapte ze een stuk
papier van den grond op. Hel was een
cude krant, waar de stukken rubber in
j waren verpakt geweest. Bijna machinaal
nam ze het b'ad op en begon op de ad-
vertenties te turen.
Kijk eens, John, zei ze lachend, op
een advertentie wijzend.
Het was een plaatje van een man. die
een stang vasthield, waaruit vonken scho-
ten. Met groote letters stond er onder:
Electriciteit ia leven.
John volgde haar wijzenden vinger en
las de advertentie,
j Allemachtig! riep hij opgewonden.
Zie je dat, Nancy? Wel, dat is, dat
is
Zijn handen beefden en zijn s'em tr'lde.
Vertel me alles nog eens precies,
wil je?
Wat moet ik vertellen?
Alles wat je gedaan hebt, van het
begin af. Heb je de formule ook bii j??.
Neen, die ligt op de Bank. Maar ik
ken hem uit mijn hoofd.
J John's opwinding had haar nu ook
aangegrepen. Met trillende vingers
seJireef ze de formule op een stukje pa
pier. Hij keeg over haar schouder toe.
Dit zijn allemaal gewone dingen,
zei hij, glucose, stijfselMaar wat
deden jullie er mee?
Het meisje beschreef precies hoe het
mengsel werd gemaakt en hoe de massa
daarna werd verwarmd.
Juist, riep John. Jelui deed het
in een ijzeren pan en daarna werd het
2 uur verwarmd. In een electrischen oven
ifietwaar?
I Ja. Die was op het gewone net aan
gesloten.
Hoeveel volt?
Twee honderd vijftig.
En hoe pasten >ullie d!e s'room toe?
Nancy gaf een nauwkeurige uitlegging.
John deed nu de eene vraag na de an
dere; allen op het gebied van electrici
teit.
Waar wil je eigenlijk heen, John,
vroeg Nancv ten laatste.
Dat is dood goedje en er is iets voor
noodig om het levend te maken. Als je
het heelemaal met electriciteit kunt la
den, heb je het levend gemaaktelectri
citeit is levenl
Maar John, begon het meisje.
Ik heb het gevonden! riep hij,
ik weet zeker dat ik het gevonden heb.
Deze rubber komt van een boem, een
hoorn is een levend organisme syn
thetische rubber is dood en om het le
vend te maken heb je electriciteit noo
dig. Ik ga weg. Nancy, ik ga naar mijn
laboratorium. Je vertrouwt me de for
mule wel toe, nietwaar?
Ik vertrouw je alles toe, zei het
meisje lief.
Dan ga ik nu meteen; kom morgen
hij me, Nancy. Hij keek nauwelijks naar
haar; zijn oogen schitterden en zijn ge
zicht was vuurrood van opwinding.
- John, John, zei ze smeekend.
Zijn oogen ontmoetten een oogenblik
de hare en een moment was hij niet meer
de man van de wetenschap, maar de
man die van een vrouw houdt. Hij nam
haar in zijn armen en fluisterde: Dag
lieveling, en nog een menigte andere
zoete woordies.
Het was den middag van den volgen
den dag, in John's laboratorium.
Ik heb de hes'anddeelen vermengd
zooa's ie mü hebt aangegeven, zei John.
Klont dat?
Volkomen, antwoordde ze. Doe
het mengsel nu in de electrische pan, zoo
als ik in Leeds gedaan heb.
Doe iij het zelf maar even, zei hij.
Het meisje gehoorzaamde en John zei
lachendIk heb het al tweemaal ge
maakt voor dat jij er was, maar ik wil
dat je het met ie eig°n oogen ziet. Zie je
wat ik gedaan heb? Ik heb de electrische
draad door de pan heengeleid, zoodat er
een voortdurende electrische warmte-
stroom door het mengsel heengaat.
Wordt vervolgd.
ho van hei Zuiden,
WaalwUksche en Laiigstraatsche Courant,
VELO STOFZUIGER
Geloof je dat