Brie! uil de Drunensche naai
Het St. Catharinaiitil te Heipt.
Schoonmaak
1 Mèèrt 1934.
Munheer,
We zijn wir un raoand auwer!
Joa, joa, gij zult oewen dag ook al
zoo'zuiltjes beginnen te vulen. Ik be-
leedig oew doar toch nie mee, hoop ik.
Ge ziet ur nog vief uit. Mèr tegen
oons Drieka zuk zoo nie hoeven te
proaten.
Ze ging op dur aachterste been
stoan, es ik zin dè ze oud was. Ze hee
nog un heel vurbildung van -dur eigen.
Mèr joa, die zijn dur wel meer. Ik be
doel nou nie alleen auw meensen, mèr
veural ook, om 't nou mer us deftig
te zeggen, 't „jongere geslacht".
Zeker, ze moeten zurgen, dè ze om
hoog komen in de moatschappij, mèr
dan hoeven ze dur gelijken nog nie te
affronteeren en net te doen of dè mèr
beesten zijn.
Dan komen ze nie omhoog, mèr dan
goan ze in Drunen deur, veur unnen
koalen hond en weet ik wè veur huis-
hauwelij ke termen ze dur bij oons nog
meer veur gebruiken.
En hoeveul zijn dur overal nie, die
dees woorden us op dur eigen moesen
toepassen. Mee tientallen zijn dur over
al oan te wijzen, die inkelde joaren
teruug nie wiesen hoe ze dur eigen
moesen starten, en nou de groote Jan
uithangen.
Mooi is 't, dè ze omhoog zijn geko
men, mer dur eigen moeten ze blijven
kinnen, dunk meen. Tot slot van di
veurwoord zuk host zeggen „Wie de
schoen paast, trekt um oan".
Loat ik oew wè daanders vurtellen,
munheer.
Witte nog, dè ik oew onder lest
schreef in een van mijn epistels, dè me
bij ons in Drunen un ondergrondsche
lichtleiding krijgen?
Goed
Van de wèèk koom ik bij onze Giel
en doar stoi zun tentje van zeildoek
veur zun huis. Zoo nijsgierig es ik zij
(en dè is nog al un heel bietje), kijk ik
us deur un spleet noar binnen.
Unnen/ kuil, mee un poar koabels ei
in en doar was un meens oan oan 't
werken.
Ik zeg tegen dieë kèèrl„Wè moet dè
worren?"
„Ik zij de koabel, die hier in di huis
noar binnen goi, oan 't vurbijnen mee
dun hoofdkoabel".
„O, dè is zekers un sekuur werk?"
„Natuurlijk, want 't moet veur al ze
léven meegoan.
Ik docht bij mun eigen, dè is nog us
lang. Mèr dun eene meens lèèft lang en
dun aandere kort, zoo is t krèk gele
gen war.
Mee dèk doar mee die keèrl stoi te
riddeneeren, komt onze Giele vrouw
buiten. Ze ha me al geheurd, zei ze, oan
mun heesche stem.
De kleine Cor hong al zoo oan mun
lijf, dè begrèpte, mèr ik kon de irste
oogenblikken weinig tijd oan um be-
stejen, want onze Giele vrouw begon
me toch te proaten, te proaten. En am-
mel over dè licht.
Ik zeg: „Joa mèr wè mankeert ur
dan oan? Is 't nie mee oewen zin? Wè
is 't
„Kom mèr us binnen kijken, voader.
Dan zal de 't wel begrijpen".
Wè moette dan doen? Meegoan en
kijken.
En wè was de groote kneup?
Dè ijzeren kiesje mee un rooi buis
in de gang. Doar ging 't over.
Heel de gang was tur mee bedurven
en weet ik wè nog al meer; mèr toen
ik zin: „Wè geef 't, ge ziegged host nog
nie. Loat er un kiesje om moaken",
toen was 't net of dè tur bronolie op
't vuur wier gegooid, want op nijt en
mee meer hevighed begon ze te proa
ten.
Ik kinde niks van schon in huis en
de gang. Doar ha ik gin vurstaand
dur uit. Dus de lantèrens goan van
eiges dan ook weg."
„Joa, joa, dè begrijp ik. Hoe doen ze
dè nou dan mee die lantèrens?"
„Stads voader, op zun stads. Nou
komen dur, un heel stuk ston ze er al,
oan allebaai de kaanten van de stroat
lichten. Die ston zoo in 't verbaad, dè
begrepte wel. Hier eene, twintig meter
wijer mèr dan oan dun aanderen kaant
van, dus moes ik ur nie over mee
proaten en van die vijf en zessen meer.
Ik ha wel kannen zeggen: „Mèr mun
goei meens, woarom vroagde me dan
iets?" Mèr ik docht: „loat ik de zoak
»De eenige die weet hoe dit ge
beurd is, is de man die de brand
stichting op touw heeft gezet. En
daarom zullen we het pas te weten
komen als hij vooreen proletarische
rechtbank staat. Maar ik geloof dat
v. d. Lubbe den brand in het
restaurant van den Rijksdag heeft
geeft menige huisvrouw en meisje ruwe en
roode werkhanden. Deze worden wederom
spoedig gaaf, zacht en blank door Purol.
van de weg wir eenen; wir twintig me-wemve Tariefpolitiek der Ver. Staten.
ter wijer wir eenen, mèr dan wir oan t
deze kaant van de weg. 't Zijn vanj die
Nederlandsche luchtverkeer staat en
het is te verwachten, dat de benoo-
restaurant van non iuJKsaag neeu fondscn dit doei zeker
gesticht, terwijl anderen de groote k
zaal zelf in brand staken«. m,een zulien Komen'
nou mèr blauw blauw loaten, dan loop vestigen dun regel zee
't zoo vort wel aaf.
Toen ik toch us goed keek en un
nen schónnen kapstok zaag, mee unnen
koperen perrepluenbak, fijn matjes en
unnen schonnen lange mat, die van t
een èènd van de gang lig noar 't aan-
der, nou irlijk gezeed, dè kiesje mee
die buis pereerde er nie bij. Ik kan
me toch wel indenken, dè doar die
vrouwen nou nie zoo krèk over te
spréken zijn en zeker nie es tur dan
nog un gat in de vloer van de gaank
wordt gehakt en es ze doar dan wè
lang mee waachten om dè dicht te moa
ken.
Onder die bedrijven was onze uiei
thuis gekomen, 't Irste wè tie zee was:
„Schieten ze nie goed op mee 't licht.
Wè dunkt oew, voader".
Munheer, efkes wè ur tusschen. On
ze Giel ha ons ook goeiendag gezeed
toen tie binnen kwaam. Di veur de
meensen die musschien iets vurkeerds
denken. Zeker, dè doen sommige in
Drunen gère, soms heel gère es ze
dèènken dè ze ur unnen meens mee de
rug in kannen rijen.
Ze loopen ook wel us unnen strop
Gelukkig zijn dur ook nog die tur aan-
ders over denken.
Ik goi deur.
Bij mun eige docht ik, dè kiesje in
de gaank zit jou ook in de weeg. o ge
wordt nog al us deur un aander doar
op attent gemokt.
Ik zeg: „Nou zoo wijd es ik t bekij
ken kan, dan zijn ze al un oarig eend
doar mee op scheut."
ijzeren poalen. Van boven stèken ze
bekaant unnen meter de ,weg over en
in dè wit kapke, dè oan 't èènd zit, doar
koom 't lempke in, begrepte 't."
„Kèèrl, kèèrl, wè gomme veuruit.
't Moet ook, we moeten mee de tijd
mee en veural mee zukke dingen. Doar
hee alleman plezier van. Behalve die,
die gère in dun donkeren zijn."
„Voader, ge mot nou nie hoatelijk
worren! Heb ik soavus, es ik van Dru
nen aaf kwaam nie joaren oan un stuk
deur dun donkeren dun weg noar huis
moeten zuken en dochte gij dè ik dè
zoo gezellig vond?"
„Kijk us Giel uitzunderingen be-
't sprèèk-
veul
President Roosevelt en de demo
cratische leiders hebben besloten
het Congres binnenkort te
zoeken, den president te machtigen
tot het voeren van onderhandelingen
met andere naties over wederkeerige
tarief-overeenkomsten. Krachtens 't
plan, dat bij de besprekingen tus
schen Roosevelt en de democratische
leiders is aangenomen, zou de
president worden gemachtigd de
bestaande douane-rechten voor een
periode van drie jaar tot ten hoogste
50 pCt. te verlagen hij zou echter
niet gemachtigd zijn de lijst van
goederen, welke vrij zijn van douane
rechten, in te krimpen of aan te
vullen.
bijeen zullen komen.
Het traject dat op den wedstrijd
zal worden gevolgd loopt van Lon
den over Bagdad naar Calcutta,
Singapore, dan via Java en Port
ver- Darwin naar Melbourne, een traject
„Dè geleuf ik ook. Wè zegde van ons
nij verlichting, voader?"
„Nij verlichting, doar weet ik niks
van. Doar hèk niks van geheurd. W
is doar dan mee?"
„Die auw poalen van 't licht goan
woord. Ge zult dan wel nie
donkeren gegeven hebben!
Turwille van die nij lantèrenpoalen
wieren zoo nog us stiekum auw koei
uit de sloot gehoald en een of aandere
steek onder wotter gegeven.
Te leste zee 'onze Giel: „Voader, gij
stelt nog al belang in de auw geschie
denis van Drunen en zoo. Dè boek
Ons parochie-boek dè Munheer Pas
toor geschreven hee, dè kinde?'
.,Nou jongen en of. Dè hek al un
poar keeren deur gelezen."
„Op den oogenblik gift Munheer
Pastoor in de vijlurese oefening van
t Kloster, un lezing over de,geschiede
nis van 't katholiek geloof in Drunen
en dees streken. Doar zedde welkom,
al zijdde ook gin lid van 't Kloster.
Doar moette beslist us noar komen
lusteren."
„Dè doek|,Giel. Daander wèèk of lie
ver komende Zondag gok lusteren. Dè
kan heel interressaant zijn, zuk dèèn
ken."
„Twee Zondoagen hemme,nou aach-
ter de rug en haai de keeren hek mee
al mun verstaand zitten lusteren. Ge
krijgt zoo op sommige dingen unnen
heel aanderen kijk. Dè is woar."
Ge ziet munheer, in dè efkes hek
heel wè nieuws opgedoan in 't durp.
Ik zal ur mèr wir mee aafschaaien,
want Drieka begint zoo zuutjes oan
op 't bed oan te drijven en doar is 't
soavus mee die oakelijke kauw doag
nog mèr 't beste.
Tot de,,volgende keer dan.
0Tn I De val van het
Spaansclie kabinet
Na een langdurige bijeenkomst
heeft de katholieke volksactie te
zamen met de agrariërs besloten,
de radicale regeering Lerroux het
vertrouwen op te zeggen.
De leider, Gil Robles, kreeg op
dracht het wantrouwen van de
partij in het parlement tot uitdruk
king te brengen op het moment
dat hem het geschikste scheen.
Dit is inmiddels gebeurd en de
regeering is afgetreden.
Men verwacht, dat gepoogd zal
worden een regeering te vormen
van de radicalen met de republi-
keinsche centrumpartijen.
De kroningsfeesten voor Poe-ji.
Woensdag zijn te Tsjangtsjoen de
kroningsfeestelijkheden voor de
kroning van Poe-ji tot keizer van
Mantsjoekwo begonnen. Hsingking,
Harbin en Moekden, zijn een zee
van vlaggen.
Uit Tokio is een delegatie van
het Japansche leger en de Japansche
marine gearriveerd.
's Avonds heeft Poe-ji zich naar
den tempel begeven, waar de
religieuze ceremoniën der kronings
plechtigheid plaats hadden.
De reis van Eden.
In Britsche kringen is men volgens
van een 22.000 K.M., welke in uiter-
ijk 16 dagen zal moeten worden
afgelegd.
Voor behoud van Twente's industrie.
Het besluit tot contingenteering
van cambrics is heden geteekend.
vCambries zijn uit Twente en Japan
ingevoerde gebleekte goederen, welke
gebruikt worden als grondstof voor
de batikindustrie in Indië).
De strekking dezer verordening is
den invoer uit Nederland tegen ver
der gaanden achteruitgang te be
schermen. De contingenteering zal
voorloopig tien maanden gelden.
Eenerzijds zijn voor verschillende
groepen ruimere contingenten vast
gesteld, zoodat de invoer in zijn
geheel daardoor niet wordt beperkt,
anderzijds zijn voor in Nederland
vervaardigde sloffen zoodanige quota
gereserveerd, dat de invoer dezer
goederen daardoor zal worden ge
stabiliseerd op basis der verhoudin
gen in 1932.
Daling der werkloosheid.
Bij 1063 organen der openbare
arbeidsbemiddeling stonden op 10
Februari 1934 in totaal 399,323
werkzoekenden ingeschreven, onder
wie 382,109 mannen. Van dezen
waren werkloos 374,942 personen,
onder wie 363,031 mannen.
Op 27 Januari 1934 bedroeg het
totale aantal ingeschrevenen bij een
ongeveer gelijk aantal organen
409,160. Van dezen waren werkloos
383,686 personen, onder wie 372,198
mannen.
Het aantal ingeschreven werk
zoekenden is derhalve sedert 27
Januari 1934 gedaald met 9837, het
aantal werkloozen met 8744.
Overeenkomst Nederland—België.
Thans heeft de Belgische minister
Sap zijn collega's in den kabinets
raad op de hoogte gesteld van de
met Nederland getroffen schikking.
de groeten van ons tweekes,
hou doe,
TIENUS.
den diplomatieken correspondentDe premier wenschte Sap geluk met
van de «Daily Telegraph« zeer j het verkregen resultaat en de raad
k« urde de tot stand gekomen over-
B. en W. zulks door een commissie
wilden laten doen. Verder is hierover
niet meer gerept.
15. Reclames Hondenbelasting.
Deze worden behandeld in comité-
generaal.
Hierna deelt de Voorzitter mee, dat
hij tegen 15 April eervol ontslag heeft
aangevraagd.
Wethouder De Haan, sprekend na
mens den Raad, betuigt daarover zijn
leedwezen en hoopt, dat de 5 oorzitter
op zijn besluit zal terugkomen, te
meer, daar in de laatste 16 jaar het
roer der gemeente in goede handen
was en dat er gewichtige zaken op til
zijn: annexatie, waterleiding, werk
loosheid, etc. In ieder geval hoopt hij,
dat de Voorzitter zijn voorstel goed
zal overwegen, wat deze toezegt.
Hierna vroeg het lid Mienhorst, er
goed op toe te zien, dat de wegen, waar
de tramrails worden uitgebroken, in
errie komen en het lid Stap, of er voor
15 April nog een openbare vergade
ring is. Beide heeren stelde de Voorz.
gerust, waarna de vergadering over
ging in comité-generaal (Hondenbe
lasting).
i.
Als courantenbericht je vernemen
we dat bovengenoemd »guld« zal
ontbonden worden en aldus zal
ophouden te bestaan. Wij vinden
dit een treurig feit. Brabant, zoo
rijk aan oude gilden en gebruiken,
moet die in eere houden en doen
voortbestaan. Wij hadden niet
kunnen denken dat 't Herptsche
gild zoo spoedig zijn laatste adem
zou uitblazen.
Weten de gilden broeders dan niet,
dat de »gulden« in onstaan folklore
zoo rijke Brabant nog pas een gr. ot
gildefeest gevierd hebben op Huize
Mauriek te Vughi
Waart gij daar geweest?
Ja, hebt gij dan niet opgemerkt
hoe hoog, hij de daar tegenwoordig
zijnde gildebroeders, hun gild werd
geëerd. Was 't niet een dag van
Brabantsche gemoedelijkheid en
volksleven
Jammer, zeer jammer is het, dat
't »St. Catharinagild« te Herpt gaat
verdwijnen. Wat er de reden van
is, is ons nog onbekend, maar als
wij moeten gissen, dan zeggen wij
direct «gebrek aan belangstelling«.
Wij begrijpen goed, 't jongere
geslacht houdt er voor een groM
deel niet van om met de oude
Gildebroeders op te trekken d.w.z.
met hun mee te leven in dien geest
van zuiver en getrouw nakomen
van de »gildewetten«.
Hoe fijn is 't om nog eens terug
te denken, wat onze voorouders
een eerbied en ontzag moeten hebben
gehad voor 't »guld«, maar droevig
is 't dan moeten te zien, dat het
»guld« nu over de kop is.
Zouden er nu werkelijk geen
mannen in Herpt zijn, die het oude
afgeleefde »guld« nieuw leven kun-
1 nen inblazen
't St. Catharinagilde moet reeds
bestaan hebben in 1726.
Kom nou, met goeden wil en
medewerking kan er zoo veel
bestuurderen.
Zij zullen heusch niet overhaast
te werk zijn gegaan, want bij zoo'n
groot, in 'dit geval »fataal« besluit
mag men gerust goed 't voor en
tegen in 't oog houden.
Nu zou men ontbinden, terwijl
over tien, twintig jaar 't dan levende
geslacht weer 't gild zou terug ver
langen. Het zal onzen Herptschen
Gildebroeders wellicht niet onbekend
zijn, dat 't Gild te Lieshout een
dergelijke kwaaie dobber heeft
gehad, maar door den steun en
werkkracht van een ingezetene, den
heer Merkelbach (de smid en lief
hebber van oude schilden enz.) weer
geheel op de been is geholpen en
een nieuw leven begint. Hij kocht
en koopt nog steeds de eigendommen
op die eens aan »'t St. Servatius en
St Barbaragilde« behoorden.
En Herpt zou zijn gild gaan
laten verdwijnen. Dat kunnen wij
zoo niet toelaten. Daarom zullen
wij in een reeks artikeltjes de ge
schiedenis van 't «St. Catharinagild«
trachten te behandelen.
Mogelijk wekt dit de belangstelling
weer en kan de, volgens ons, «cata
strophe® die Herpt thans gaat
treffen, voorkomen worden.
TONNIE DUIN.
BUITENLAND.
Oostenrijk fascistisch.
In een interview met vertegen
woordigers van de buitenlandsche
pers vei klaarde Slarhemberg, dal
het nieuwe Oostenrijk volkomen
anti-democratisch en absoluut fas
cistisch zal zijn. Het lot van de
democratie in de wereld is bezegeld.
Starhemberg voegde hieraan toe,
dat een spoedige terugkeer der
Habsburgers als particuliere inge
zetenen verwacht kan worden,
wanneer de verbunningswetten zul
len zijn opgeheven de geconfisqu
eerde'bezittingen der Habsburgers
zullen dan waarschijnlijk geleidelijk
door den staat worden teruggegeven.
De restauratie van de Habsburg-
sche monarchie is echter aldus
Starhemberg een delicate kwestie,
die buiten de sfeer van de prac-
tische politiek ligt.
ze
uiteen, dat er een scherp verschil
4 i zoo veel ge
beuren. Wij "begrijpen goed, dat een
dergelijk besluit tot ontbinding van tische p0lltieK ngi.
't gild wel degelijk goed moet zijn Voortgaande zette Starhemberg
overwogen door de tegenwoordige ujjeen ^at er een scherp verschil
Dit maken wij op uit 't zilver,
waaronder een schild is, dat dateert
i uit 1726 met 't opschrift «eersten
j Koninck«.
bestaat tusschen de Duitsche natio
nalisten en de Oostenrijksche
fascisten.
Habicht, de nat.-soc. inspecteur
van Oostenrijk is een misdadig
verrader van het Deutschtum en
persoonlijk verantwoordelijk voor
het Duitsch-Oostenrijksche conflict.
Een onderhoud met Dimitrof.
De correspondent van de Daily
Telegraph heeft gisteren te Moskou
Dimitrof, na diens aankomst per
vliegtuig, gesproken.
De Bulgaar noemde de brand
stichting in den Rijksdag, waarvoor
hij en zijn lolgenooten zoolang
gevangen hebben gezeten, «een anti
communistische actie«.
Over de politiegevangenis te Berlijn
waarheen hij na zijn vrijspraak te
Leipzig was overgebracht, was
Dimitrof heel slecht te spi eken. Zijn
liefste wensch was «de huidige
heerschers van Duitschland in die
catacombrn te zien. Als iemand er
enkele maanden in vertoeft, wordt
hij een lichamelijk wrak«.
Over de nazi's zeide de Bulgaar,
dat er geen werkelijke eenheid van
gevoelen onder hen bestaat. De
lagergeplaatsten voelen heel anders
dan de hongeren. «Want eerstge
noemden zijn proletariërs en hebhen
innerlijk sympathie voor de Sowjet-
Unie.«
Op de vraag hoe de Rijksdag z.i.
in brand was gestoken, antwoordde
Dimitrof
tevreden o\er het resultaat van de
besprekingen, die Eden met Mussolini
over het ontwapeningsvraagstuk
heeft gevoerd.
Mussolini heeft zich bereid ge
toond het Engelsche ontwapenings
plan te steunen, als Frankrijk en
Duitschland dit eveneens als een
basis voor de besprekingen aan
vaarden.
Voor het geval Frankrijk en
andere bewapende landen niet
willen instemmen met de voorge-
slelde vermindering der bewape
ningen, heeft Mussolini voorg- steld,
dat Engeland en Italië gemeen
schappelijk zullen aandringen op
geen verdei e uitbreiding der be
staande bewapening.
Nieuwe credieten voor Frankrijks
grensversterking.
De Fransche minister van oorlog
zal binnen korten tijd een wets
voorstel bij de kamer indienen,
waarin nieuwe credieten zijn opge
nomen voor de voltooiing van de
Fransche vestingwerken aan de
Oostgrenzen en voor het begin van
gelijke versterkingen aan de Fransch-
Belgische grenzen.
Japan moet zijn vloot versterken.
De Japansche minister van marine,
Ozoemi, verklaarde aan vertegen
woordigers van de pers, dat Japan
zijn vloot moest versterken, om het
evenwicht op den Stillen Oceaan
te handhaven.
Ook moet Japan door een sterke
vloot zijn handelsbelangen in de
Chineesche wateren kunnen be
schermen.
BINNENLAND.
eenkomst goed; zij zal thans onmid
dellijk van kracht worden.
Nederlandsch—Italiaansche
Handelsovereenkomst.
Mussolini en de Nederlandsche
gezant Patijn hebben heden de
^ederlandsch-Italiaansche handels
overeenkomst geteekend.
De Ned.-Belgische kwestie.
In het ruim 150 pagina's groote
verslag, dat door den Belgischen
minister van Staat Seegers, namens
de Senaatscommissie voor het on
derzoek van de begrooting van
Buitenlandsche Zaken is opgesteld,
wordt een uiteenzetting gegeven van
de moeilijkheden tusschen Neder
land en België bij het streven naar
herziening van de verdragen van
1839.
Senator Seegers betoogt dat de
schuld in hoofdzaak in Nederland
moet worden gezocht en herhaalt
in dat verb ind nog eens alle argu
menten, die hij reeds vroeger naar
voren heeft gebracht.
Tot staving van zijn betoog haalt
hij ook tal van artikelen aan, die
sinds jaar en dag in sommige bladen
aan de Nederlandsch—Belgische
kweslie werden gewijd.
Woningwet
De Tweede Kamer heeft de be
handeling van het wetsontwerp tot
wijziging van de Woningwet ge
schorst op verzoek van den Minister
van Sociale Zaken nadat een amen
dement ondanks zijn bestrijding was
aangenomen.
Nationaal Herstel en de S.D.A.P.
Het hoofdbestuur van het Verbond
voor Nationaal Herstel heeft een
manifest tot het Nederlandsche volk
K.L.M. op de Londen—Melbourne.
aC61 gericht, waarin steun verzocht wordt
Naar de Tel. verneemt heeft de jq: zjjn verzoek aan de regeering
directie van de K. L M., na rijp
beraad beslist, in te schrijven voor
de in October a.s. te houden lucht-
race Londen—Melbourne.
Het voornemen bestaat hierin met
twee vliegtuigen der K. L. M. mee te
doen en wel voor den handicap-j jn verband met de Overijselsche
wedstrijd met den nieuwsten Fokker wajerieidingkwestie, welke in tal van
en met een der snelste plattelandsgemeenten in dit gewest
voor den snelheidswed- gemoederen in opstand heeft
gebracht, is in Zwolle een bespreking
bij zijn verzoek aan de regeering
om het lidmaatschap der S.D.A.P.
onvereenigbaar te verklaren met
het bekleeden van eenige overheids-
belrekking.
Tegen te hooge waterleidingtarieven l
de F 36,
machines
strijd.
Er zal ongetwijfeld over de ge-
heele wereld reusachtige belangstel
ling bestaan voor dezen unieken
vliegwedstrijd, waaraan de beste en
snelste machines der geheele wereld
zullen deelnemen en waarbij tal van
landen zullen demonstreeren, welke
plaats zij op vlieggebied innemen.
Voor de K. L. M. kan het een
prachtkans worden aan de wereld
te toonen, op welk hoog peil het
gehouden tusschen het bestuur der
N.V. Waterleidingmaatschappij Over-
ijsel, gevestigd te Zwolle en de aan
gesloten gemeenten.
Ongeveer dertig gemeenten waren
vertegenwoordigd.
Ook in Overijsel gelden dezelfde
bezwaren als in N. W. Brabant:
te hooge tarieven en verplichte
aansluiting.
in
vtjjw iiivi
fell vy y i