Brie! uil de Drunensche naai Het St. Catharinaiitil te Heipt. Schoonmaak 1 Mèèrt 1934. Munheer, We zijn wir un raoand auwer! Joa, joa, gij zult oewen dag ook al zoo'zuiltjes beginnen te vulen. Ik be- leedig oew doar toch nie mee, hoop ik. Ge ziet ur nog vief uit. Mèr tegen oons Drieka zuk zoo nie hoeven te proaten. Ze ging op dur aachterste been stoan, es ik zin dè ze oud was. Ze hee nog un heel vurbildung van -dur eigen. Mèr joa, die zijn dur wel meer. Ik be doel nou nie alleen auw meensen, mèr veural ook, om 't nou mer us deftig te zeggen, 't „jongere geslacht". Zeker, ze moeten zurgen, dè ze om hoog komen in de moatschappij, mèr dan hoeven ze dur gelijken nog nie te affronteeren en net te doen of dè mèr beesten zijn. Dan komen ze nie omhoog, mèr dan goan ze in Drunen deur, veur unnen koalen hond en weet ik wè veur huis- hauwelij ke termen ze dur bij oons nog meer veur gebruiken. En hoeveul zijn dur overal nie, die dees woorden us op dur eigen moesen toepassen. Mee tientallen zijn dur over al oan te wijzen, die inkelde joaren teruug nie wiesen hoe ze dur eigen moesen starten, en nou de groote Jan uithangen. Mooi is 't, dè ze omhoog zijn geko men, mer dur eigen moeten ze blijven kinnen, dunk meen. Tot slot van di veurwoord zuk host zeggen „Wie de schoen paast, trekt um oan". Loat ik oew wè daanders vurtellen, munheer. Witte nog, dè ik oew onder lest schreef in een van mijn epistels, dè me bij ons in Drunen un ondergrondsche lichtleiding krijgen? Goed Van de wèèk koom ik bij onze Giel en doar stoi zun tentje van zeildoek veur zun huis. Zoo nijsgierig es ik zij (en dè is nog al un heel bietje), kijk ik us deur un spleet noar binnen. Unnen/ kuil, mee un poar koabels ei in en doar was un meens oan oan 't werken. Ik zeg tegen dieë kèèrl„Wè moet dè worren?" „Ik zij de koabel, die hier in di huis noar binnen goi, oan 't vurbijnen mee dun hoofdkoabel". „O, dè is zekers un sekuur werk?" „Natuurlijk, want 't moet veur al ze léven meegoan. Ik docht bij mun eigen, dè is nog us lang. Mèr dun eene meens lèèft lang en dun aandere kort, zoo is t krèk gele gen war. Mee dèk doar mee die keèrl stoi te riddeneeren, komt onze Giele vrouw buiten. Ze ha me al geheurd, zei ze, oan mun heesche stem. De kleine Cor hong al zoo oan mun lijf, dè begrèpte, mèr ik kon de irste oogenblikken weinig tijd oan um be- stejen, want onze Giele vrouw begon me toch te proaten, te proaten. En am- mel over dè licht. Ik zeg: „Joa mèr wè mankeert ur dan oan? Is 't nie mee oewen zin? Wè is 't „Kom mèr us binnen kijken, voader. Dan zal de 't wel begrijpen". Wè moette dan doen? Meegoan en kijken. En wè was de groote kneup? Dè ijzeren kiesje mee un rooi buis in de gang. Doar ging 't over. Heel de gang was tur mee bedurven en weet ik wè nog al meer; mèr toen ik zin: „Wè geef 't, ge ziegged host nog nie. Loat er un kiesje om moaken", toen was 't net of dè tur bronolie op 't vuur wier gegooid, want op nijt en mee meer hevighed begon ze te proa ten. Ik kinde niks van schon in huis en de gang. Doar ha ik gin vurstaand dur uit. Dus de lantèrens goan van eiges dan ook weg." „Joa, joa, dè begrijp ik. Hoe doen ze dè nou dan mee die lantèrens?" „Stads voader, op zun stads. Nou komen dur, un heel stuk ston ze er al, oan allebaai de kaanten van de stroat lichten. Die ston zoo in 't verbaad, dè begrepte wel. Hier eene, twintig meter wijer mèr dan oan dun aanderen kaant van, dus moes ik ur nie over mee proaten en van die vijf en zessen meer. Ik ha wel kannen zeggen: „Mèr mun goei meens, woarom vroagde me dan iets?" Mèr ik docht: „loat ik de zoak »De eenige die weet hoe dit ge beurd is, is de man die de brand stichting op touw heeft gezet. En daarom zullen we het pas te weten komen als hij vooreen proletarische rechtbank staat. Maar ik geloof dat v. d. Lubbe den brand in het restaurant van den Rijksdag heeft geeft menige huisvrouw en meisje ruwe en roode werkhanden. Deze worden wederom spoedig gaaf, zacht en blank door Purol. van de weg wir eenen; wir twintig me-wemve Tariefpolitiek der Ver. Staten. ter wijer wir eenen, mèr dan wir oan t deze kaant van de weg. 't Zijn vanj die Nederlandsche luchtverkeer staat en het is te verwachten, dat de benoo- restaurant van non iuJKsaag neeu fondscn dit doei zeker gesticht, terwijl anderen de groote k zaal zelf in brand staken«. m,een zulien Komen' nou mèr blauw blauw loaten, dan loop vestigen dun regel zee 't zoo vort wel aaf. Toen ik toch us goed keek en un nen schónnen kapstok zaag, mee unnen koperen perrepluenbak, fijn matjes en unnen schonnen lange mat, die van t een èènd van de gang lig noar 't aan- der, nou irlijk gezeed, dè kiesje mee die buis pereerde er nie bij. Ik kan me toch wel indenken, dè doar die vrouwen nou nie zoo krèk over te spréken zijn en zeker nie es tur dan nog un gat in de vloer van de gaank wordt gehakt en es ze doar dan wè lang mee waachten om dè dicht te moa ken. Onder die bedrijven was onze uiei thuis gekomen, 't Irste wè tie zee was: „Schieten ze nie goed op mee 't licht. Wè dunkt oew, voader". Munheer, efkes wè ur tusschen. On ze Giel ha ons ook goeiendag gezeed toen tie binnen kwaam. Di veur de meensen die musschien iets vurkeerds denken. Zeker, dè doen sommige in Drunen gère, soms heel gère es ze dèènken dè ze ur unnen meens mee de rug in kannen rijen. Ze loopen ook wel us unnen strop Gelukkig zijn dur ook nog die tur aan- ders over denken. Ik goi deur. Bij mun eige docht ik, dè kiesje in de gaank zit jou ook in de weeg. o ge wordt nog al us deur un aander doar op attent gemokt. Ik zeg: „Nou zoo wijd es ik t bekij ken kan, dan zijn ze al un oarig eend doar mee op scheut." ijzeren poalen. Van boven stèken ze bekaant unnen meter de ,weg over en in dè wit kapke, dè oan 't èènd zit, doar koom 't lempke in, begrepte 't." „Kèèrl, kèèrl, wè gomme veuruit. 't Moet ook, we moeten mee de tijd mee en veural mee zukke dingen. Doar hee alleman plezier van. Behalve die, die gère in dun donkeren zijn." „Voader, ge mot nou nie hoatelijk worren! Heb ik soavus, es ik van Dru nen aaf kwaam nie joaren oan un stuk deur dun donkeren dun weg noar huis moeten zuken en dochte gij dè ik dè zoo gezellig vond?" „Kijk us Giel uitzunderingen be- 't sprèèk- veul President Roosevelt en de demo cratische leiders hebben besloten het Congres binnenkort te zoeken, den president te machtigen tot het voeren van onderhandelingen met andere naties over wederkeerige tarief-overeenkomsten. Krachtens 't plan, dat bij de besprekingen tus schen Roosevelt en de democratische leiders is aangenomen, zou de president worden gemachtigd de bestaande douane-rechten voor een periode van drie jaar tot ten hoogste 50 pCt. te verlagen hij zou echter niet gemachtigd zijn de lijst van goederen, welke vrij zijn van douane rechten, in te krimpen of aan te vullen. bijeen zullen komen. Het traject dat op den wedstrijd zal worden gevolgd loopt van Lon den over Bagdad naar Calcutta, Singapore, dan via Java en Port ver- Darwin naar Melbourne, een traject „Dè geleuf ik ook. Wè zegde van ons nij verlichting, voader?" „Nij verlichting, doar weet ik niks van. Doar hèk niks van geheurd. W is doar dan mee?" „Die auw poalen van 't licht goan woord. Ge zult dan wel nie donkeren gegeven hebben! Turwille van die nij lantèrenpoalen wieren zoo nog us stiekum auw koei uit de sloot gehoald en een of aandere steek onder wotter gegeven. Te leste zee 'onze Giel: „Voader, gij stelt nog al belang in de auw geschie denis van Drunen en zoo. Dè boek Ons parochie-boek dè Munheer Pas toor geschreven hee, dè kinde?' .,Nou jongen en of. Dè hek al un poar keeren deur gelezen." „Op den oogenblik gift Munheer Pastoor in de vijlurese oefening van t Kloster, un lezing over de,geschiede nis van 't katholiek geloof in Drunen en dees streken. Doar zedde welkom, al zijdde ook gin lid van 't Kloster. Doar moette beslist us noar komen lusteren." „Dè doek|,Giel. Daander wèèk of lie ver komende Zondag gok lusteren. Dè kan heel interressaant zijn, zuk dèèn ken." „Twee Zondoagen hemme,nou aach- ter de rug en haai de keeren hek mee al mun verstaand zitten lusteren. Ge krijgt zoo op sommige dingen unnen heel aanderen kijk. Dè is woar." Ge ziet munheer, in dè efkes hek heel wè nieuws opgedoan in 't durp. Ik zal ur mèr wir mee aafschaaien, want Drieka begint zoo zuutjes oan op 't bed oan te drijven en doar is 't soavus mee die oakelijke kauw doag nog mèr 't beste. Tot de,,volgende keer dan. 0Tn I De val van het Spaansclie kabinet Na een langdurige bijeenkomst heeft de katholieke volksactie te zamen met de agrariërs besloten, de radicale regeering Lerroux het vertrouwen op te zeggen. De leider, Gil Robles, kreeg op dracht het wantrouwen van de partij in het parlement tot uitdruk king te brengen op het moment dat hem het geschikste scheen. Dit is inmiddels gebeurd en de regeering is afgetreden. Men verwacht, dat gepoogd zal worden een regeering te vormen van de radicalen met de republi- keinsche centrumpartijen. De kroningsfeesten voor Poe-ji. Woensdag zijn te Tsjangtsjoen de kroningsfeestelijkheden voor de kroning van Poe-ji tot keizer van Mantsjoekwo begonnen. Hsingking, Harbin en Moekden, zijn een zee van vlaggen. Uit Tokio is een delegatie van het Japansche leger en de Japansche marine gearriveerd. 's Avonds heeft Poe-ji zich naar den tempel begeven, waar de religieuze ceremoniën der kronings plechtigheid plaats hadden. De reis van Eden. In Britsche kringen is men volgens van een 22.000 K.M., welke in uiter- ijk 16 dagen zal moeten worden afgelegd. Voor behoud van Twente's industrie. Het besluit tot contingenteering van cambrics is heden geteekend. vCambries zijn uit Twente en Japan ingevoerde gebleekte goederen, welke gebruikt worden als grondstof voor de batikindustrie in Indië). De strekking dezer verordening is den invoer uit Nederland tegen ver der gaanden achteruitgang te be schermen. De contingenteering zal voorloopig tien maanden gelden. Eenerzijds zijn voor verschillende groepen ruimere contingenten vast gesteld, zoodat de invoer in zijn geheel daardoor niet wordt beperkt, anderzijds zijn voor in Nederland vervaardigde sloffen zoodanige quota gereserveerd, dat de invoer dezer goederen daardoor zal worden ge stabiliseerd op basis der verhoudin gen in 1932. Daling der werkloosheid. Bij 1063 organen der openbare arbeidsbemiddeling stonden op 10 Februari 1934 in totaal 399,323 werkzoekenden ingeschreven, onder wie 382,109 mannen. Van dezen waren werkloos 374,942 personen, onder wie 363,031 mannen. Op 27 Januari 1934 bedroeg het totale aantal ingeschrevenen bij een ongeveer gelijk aantal organen 409,160. Van dezen waren werkloos 383,686 personen, onder wie 372,198 mannen. Het aantal ingeschreven werk zoekenden is derhalve sedert 27 Januari 1934 gedaald met 9837, het aantal werkloozen met 8744. Overeenkomst Nederland—België. Thans heeft de Belgische minister Sap zijn collega's in den kabinets raad op de hoogte gesteld van de met Nederland getroffen schikking. de groeten van ons tweekes, hou doe, TIENUS. den diplomatieken correspondentDe premier wenschte Sap geluk met van de «Daily Telegraph« zeer j het verkregen resultaat en de raad k« urde de tot stand gekomen over- B. en W. zulks door een commissie wilden laten doen. Verder is hierover niet meer gerept. 15. Reclames Hondenbelasting. Deze worden behandeld in comité- generaal. Hierna deelt de Voorzitter mee, dat hij tegen 15 April eervol ontslag heeft aangevraagd. Wethouder De Haan, sprekend na mens den Raad, betuigt daarover zijn leedwezen en hoopt, dat de 5 oorzitter op zijn besluit zal terugkomen, te meer, daar in de laatste 16 jaar het roer der gemeente in goede handen was en dat er gewichtige zaken op til zijn: annexatie, waterleiding, werk loosheid, etc. In ieder geval hoopt hij, dat de Voorzitter zijn voorstel goed zal overwegen, wat deze toezegt. Hierna vroeg het lid Mienhorst, er goed op toe te zien, dat de wegen, waar de tramrails worden uitgebroken, in errie komen en het lid Stap, of er voor 15 April nog een openbare vergade ring is. Beide heeren stelde de Voorz. gerust, waarna de vergadering over ging in comité-generaal (Hondenbe lasting). i. Als courantenbericht je vernemen we dat bovengenoemd »guld« zal ontbonden worden en aldus zal ophouden te bestaan. Wij vinden dit een treurig feit. Brabant, zoo rijk aan oude gilden en gebruiken, moet die in eere houden en doen voortbestaan. Wij hadden niet kunnen denken dat 't Herptsche gild zoo spoedig zijn laatste adem zou uitblazen. Weten de gilden broeders dan niet, dat de »gulden« in onstaan folklore zoo rijke Brabant nog pas een gr. ot gildefeest gevierd hebben op Huize Mauriek te Vughi Waart gij daar geweest? Ja, hebt gij dan niet opgemerkt hoe hoog, hij de daar tegenwoordig zijnde gildebroeders, hun gild werd geëerd. Was 't niet een dag van Brabantsche gemoedelijkheid en volksleven Jammer, zeer jammer is het, dat 't »St. Catharinagild« te Herpt gaat verdwijnen. Wat er de reden van is, is ons nog onbekend, maar als wij moeten gissen, dan zeggen wij direct «gebrek aan belangstelling«. Wij begrijpen goed, 't jongere geslacht houdt er voor een groM deel niet van om met de oude Gildebroeders op te trekken d.w.z. met hun mee te leven in dien geest van zuiver en getrouw nakomen van de »gildewetten«. Hoe fijn is 't om nog eens terug te denken, wat onze voorouders een eerbied en ontzag moeten hebben gehad voor 't »guld«, maar droevig is 't dan moeten te zien, dat het »guld« nu over de kop is. Zouden er nu werkelijk geen mannen in Herpt zijn, die het oude afgeleefde »guld« nieuw leven kun- 1 nen inblazen 't St. Catharinagilde moet reeds bestaan hebben in 1726. Kom nou, met goeden wil en medewerking kan er zoo veel bestuurderen. Zij zullen heusch niet overhaast te werk zijn gegaan, want bij zoo'n groot, in 'dit geval »fataal« besluit mag men gerust goed 't voor en tegen in 't oog houden. Nu zou men ontbinden, terwijl over tien, twintig jaar 't dan levende geslacht weer 't gild zou terug ver langen. Het zal onzen Herptschen Gildebroeders wellicht niet onbekend zijn, dat 't Gild te Lieshout een dergelijke kwaaie dobber heeft gehad, maar door den steun en werkkracht van een ingezetene, den heer Merkelbach (de smid en lief hebber van oude schilden enz.) weer geheel op de been is geholpen en een nieuw leven begint. Hij kocht en koopt nog steeds de eigendommen op die eens aan »'t St. Servatius en St Barbaragilde« behoorden. En Herpt zou zijn gild gaan laten verdwijnen. Dat kunnen wij zoo niet toelaten. Daarom zullen wij in een reeks artikeltjes de ge schiedenis van 't «St. Catharinagild« trachten te behandelen. Mogelijk wekt dit de belangstelling weer en kan de, volgens ons, «cata strophe® die Herpt thans gaat treffen, voorkomen worden. TONNIE DUIN. BUITENLAND. Oostenrijk fascistisch. In een interview met vertegen woordigers van de buitenlandsche pers vei klaarde Slarhemberg, dal het nieuwe Oostenrijk volkomen anti-democratisch en absoluut fas cistisch zal zijn. Het lot van de democratie in de wereld is bezegeld. Starhemberg voegde hieraan toe, dat een spoedige terugkeer der Habsburgers als particuliere inge zetenen verwacht kan worden, wanneer de verbunningswetten zul len zijn opgeheven de geconfisqu eerde'bezittingen der Habsburgers zullen dan waarschijnlijk geleidelijk door den staat worden teruggegeven. De restauratie van de Habsburg- sche monarchie is echter aldus Starhemberg een delicate kwestie, die buiten de sfeer van de prac- tische politiek ligt. ze uiteen, dat er een scherp verschil 4 i zoo veel ge beuren. Wij "begrijpen goed, dat een dergelijk besluit tot ontbinding van tische p0lltieK ngi. 't gild wel degelijk goed moet zijn Voortgaande zette Starhemberg overwogen door de tegenwoordige ujjeen ^at er een scherp verschil Dit maken wij op uit 't zilver, waaronder een schild is, dat dateert i uit 1726 met 't opschrift «eersten j Koninck«. bestaat tusschen de Duitsche natio nalisten en de Oostenrijksche fascisten. Habicht, de nat.-soc. inspecteur van Oostenrijk is een misdadig verrader van het Deutschtum en persoonlijk verantwoordelijk voor het Duitsch-Oostenrijksche conflict. Een onderhoud met Dimitrof. De correspondent van de Daily Telegraph heeft gisteren te Moskou Dimitrof, na diens aankomst per vliegtuig, gesproken. De Bulgaar noemde de brand stichting in den Rijksdag, waarvoor hij en zijn lolgenooten zoolang gevangen hebben gezeten, «een anti communistische actie«. Over de politiegevangenis te Berlijn waarheen hij na zijn vrijspraak te Leipzig was overgebracht, was Dimitrof heel slecht te spi eken. Zijn liefste wensch was «de huidige heerschers van Duitschland in die catacombrn te zien. Als iemand er enkele maanden in vertoeft, wordt hij een lichamelijk wrak«. Over de nazi's zeide de Bulgaar, dat er geen werkelijke eenheid van gevoelen onder hen bestaat. De lagergeplaatsten voelen heel anders dan de hongeren. «Want eerstge noemden zijn proletariërs en hebhen innerlijk sympathie voor de Sowjet- Unie.« Op de vraag hoe de Rijksdag z.i. in brand was gestoken, antwoordde Dimitrof tevreden o\er het resultaat van de besprekingen, die Eden met Mussolini over het ontwapeningsvraagstuk heeft gevoerd. Mussolini heeft zich bereid ge toond het Engelsche ontwapenings plan te steunen, als Frankrijk en Duitschland dit eveneens als een basis voor de besprekingen aan vaarden. Voor het geval Frankrijk en andere bewapende landen niet willen instemmen met de voorge- slelde vermindering der bewape ningen, heeft Mussolini voorg- steld, dat Engeland en Italië gemeen schappelijk zullen aandringen op geen verdei e uitbreiding der be staande bewapening. Nieuwe credieten voor Frankrijks grensversterking. De Fransche minister van oorlog zal binnen korten tijd een wets voorstel bij de kamer indienen, waarin nieuwe credieten zijn opge nomen voor de voltooiing van de Fransche vestingwerken aan de Oostgrenzen en voor het begin van gelijke versterkingen aan de Fransch- Belgische grenzen. Japan moet zijn vloot versterken. De Japansche minister van marine, Ozoemi, verklaarde aan vertegen woordigers van de pers, dat Japan zijn vloot moest versterken, om het evenwicht op den Stillen Oceaan te handhaven. Ook moet Japan door een sterke vloot zijn handelsbelangen in de Chineesche wateren kunnen be schermen. BINNENLAND. eenkomst goed; zij zal thans onmid dellijk van kracht worden. Nederlandsch—Italiaansche Handelsovereenkomst. Mussolini en de Nederlandsche gezant Patijn hebben heden de ^ederlandsch-Italiaansche handels overeenkomst geteekend. De Ned.-Belgische kwestie. In het ruim 150 pagina's groote verslag, dat door den Belgischen minister van Staat Seegers, namens de Senaatscommissie voor het on derzoek van de begrooting van Buitenlandsche Zaken is opgesteld, wordt een uiteenzetting gegeven van de moeilijkheden tusschen Neder land en België bij het streven naar herziening van de verdragen van 1839. Senator Seegers betoogt dat de schuld in hoofdzaak in Nederland moet worden gezocht en herhaalt in dat verb ind nog eens alle argu menten, die hij reeds vroeger naar voren heeft gebracht. Tot staving van zijn betoog haalt hij ook tal van artikelen aan, die sinds jaar en dag in sommige bladen aan de Nederlandsch—Belgische kweslie werden gewijd. Woningwet De Tweede Kamer heeft de be handeling van het wetsontwerp tot wijziging van de Woningwet ge schorst op verzoek van den Minister van Sociale Zaken nadat een amen dement ondanks zijn bestrijding was aangenomen. Nationaal Herstel en de S.D.A.P. Het hoofdbestuur van het Verbond voor Nationaal Herstel heeft een manifest tot het Nederlandsche volk K.L.M. op de Londen—Melbourne. aC61 gericht, waarin steun verzocht wordt Naar de Tel. verneemt heeft de jq: zjjn verzoek aan de regeering directie van de K. L M., na rijp beraad beslist, in te schrijven voor de in October a.s. te houden lucht- race Londen—Melbourne. Het voornemen bestaat hierin met twee vliegtuigen der K. L. M. mee te doen en wel voor den handicap-j jn verband met de Overijselsche wedstrijd met den nieuwsten Fokker wajerieidingkwestie, welke in tal van en met een der snelste plattelandsgemeenten in dit gewest voor den snelheidswed- gemoederen in opstand heeft gebracht, is in Zwolle een bespreking bij zijn verzoek aan de regeering om het lidmaatschap der S.D.A.P. onvereenigbaar te verklaren met het bekleeden van eenige overheids- belrekking. Tegen te hooge waterleidingtarieven l de F 36, machines strijd. Er zal ongetwijfeld over de ge- heele wereld reusachtige belangstel ling bestaan voor dezen unieken vliegwedstrijd, waaraan de beste en snelste machines der geheele wereld zullen deelnemen en waarbij tal van landen zullen demonstreeren, welke plaats zij op vlieggebied innemen. Voor de K. L. M. kan het een prachtkans worden aan de wereld te toonen, op welk hoog peil het gehouden tusschen het bestuur der N.V. Waterleidingmaatschappij Over- ijsel, gevestigd te Zwolle en de aan gesloten gemeenten. Ongeveer dertig gemeenten waren vertegenwoordigd. Ook in Overijsel gelden dezelfde bezwaren als in N. W. Brabant: te hooge tarieven en verplichte aansluiting. in vtjjw iiivi fell vy y i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 7