:^f^rHP£T^ No. 23. Zaterdag 17 Maart '34. 57e Jg. ZIJ DIE ZICH MET INGANG VAN 1 APRIL OP DIT BLAD ABONNEE- REN, ONTVANGEN DE TOT DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUM MERS GRATIS. GEMEENTERAAD. DRUNEN. Wegenpolihek. Heftige woor den over de Vakschuol. De konijnenplaag op Pessaert. De raad der gemeente Drunen vergaderde Dinsdagavond ten raad- huize onder voorzitterschap van burgemeester Mr. R. v. d. Heijden. Afwezig de heer van Delft. Naar aanleiding der notulen maken de heeren de Wijs en W. v. d. Wiel opmerkingen. De heer de Wijs wil zien opgeno men dat de Voorzitter gezegd iieeft dat door de gemeente de werkstoelen voor de Vakschool niet betaald zullen worden als gebleken zou zijn aat geen opjracht lot plaatsing zou zijn gegeven. De heer W. v. d. Wiel meent dat in de vorige vergadering een besluit is gevallen betreffende gelden van 't CrisisComité. Dit wenscht spr. in de notulen te zien opgenomen. De Voorzitter zegt dut de opmer king van dhr. de Wijs in de nieuwe notulen zal worden vastgelegd. Van een besluit als dnr. W. v. d. Wiel bedoelt weet spr. niets. Het laatste besluit aangaande het N. C. C. is volgens spr. in Augustus genomen. De notulen worden voorts onge wijzigd vastgesteld. Aan de orde 1. Ingekomen stukken. a. Afschrift van het Kon. besluit d.d. 6 Febr. 11., no. 32, houdende goedkeuring van het raadsbesluit d.d. 12 Dec. 1933, tot wijziging der verordening op den keuringsdienst van waren b. Besluit van Ged. Staten tot goedkeuring der gem.—begrooting en begrooting G.E.B. voor 't dienst jaar 1934 c. Besluit van Ged. Staten tot goedkeuring van de raadsbesluiten d d. 12 Dec. 1933 tot wijziging der gem.—begrooling en begrooting G.E.B. voor 1933 d. Besluit van Ged. Staten tot goedkeuring van het raadsbesluit d.d. 15 Jan. 1.1., tot wijziging der gem.begrooling voor Pj33 e. Mededeeiing van Ged. Staten dat de \erordening op de Pers. Belasting voor het jaar 1934 is goeugekeurd f. Mededeeiing van Ged. Staten dat de verordening op de helling van secretarie - leges is goedgekeurd. g. Mededeeiing van Ged. Stalen dat de begrooting voor 1934 voor den Keuringsdienst van Waren te 's Bosch door hun College is goed gekeurd h. Schrijven van Burg. en Weth. der gemeente 's Bosch houdende mededeeiing, dat de gemeenschap pelijke regeling inzake hulpverleening bij brand tusschen de gemeenten Drunen en 's Bosch door Gedep. Staten is goedgekeurd i. Dankbetuiging van P. J. Elshout voor de hem verleende gratificatie over 1933 ad f2UU; j. Mededeeiing salarisvermindering Ambtenaar van den Burg. Stand. Naar aanleiding van punt h. maakt dhr. Verhoeven een opmerking. Spr. meent dat het brandweermateriaal van 's Bosch hier niet gebruikt kan worden. De Voorzitter raadt dhr. Verhoeven aan over deze kwestie -de notulen na te slaan der vergadering waar het punt uitvoerig besproken is. »Wij zillen hier niet om kletspraatjes te houden», zegt spr. De heer W. v. d. Wiel merkt bij punt e. op dat de biljartbelasling ook voor 1934 nog niet verlaagd is, ondanks het raadsbesluit. De Voorzitter zegt dat dit op een vergissing moet berusten, want de door den raad vastgestelde grond slagen zijn goedgekeurd. B. en W. zijn er reeds over in correspondentie. De caléhouders houden het volste recht om vermindering te vragen. De stukken worden alle voor kennisgeving aangenomen. 2. Aanvragen 0111 toekenning der gemeentelijke vergoeding ex art. 101 der L.O.wet 1920 over 1932 en 3 jaarlijksche afrekening voor de Jongensschool. Ingevolge de L.O.wet 1920 vergoedt de gemeente aan de besturen der Bijz. Scholen jaarlijks de kosten van instandhouding dier scholen, over eenkomstig de daarvoor door de L. School uitgegeven bedragen. De kosten san de instandhouding der O. L. School bedroegen over 1932 gemiddeld f9.10 per leerling. Aangezien het schoolbestuur even- Zonder schriftelijke toestemming is eenia'e overname uit deze rubriek verboden. DE AREND. Anneke en Kees waren op visite bij hun Oom; ze hadden heerlijk in den tuin geravot en toen ze moe werden, gingen ze naar binnen, om thee te drinken. Kees, die dol op lezen was, had een boek uit Ooms groote boeken kast gepakt en het zich gemakkelijk gemaakt in een laag stoeltje bij het vuur. Anneke schonk thee en Oom rustte een beetje uit. »0om,» zei Kees opeens. »Is het waar, dat een arend een klein kind kan meenemen Och, zei oom, »het is misschien wel eens voorgekomenmaar ge woonlijk zijn het sprookjes!» »Oompje, vertel ons eens iets over de adelaars vroeg Anneke vleiend. Kees klapte zijn hoek dicht. Oom begon »De steenarend is door zijn ge- heele leefwijze, door zijn lichaams bouw en een traditie van duizenden jaren gebonden aan het onherberg zame, bijna ontoegmgkelijke, barre hooggebergte. Aan steile rotswanden, liefst in de beschut ling van een nis in het gebergte bouwt hij zijn nest. Daarmee is reeds voor een groot deel vastgesteld, waar deze adelaar leeft; aan de fjorden- en seheren- kust van Noorwegen komt hij nog voor en zelfs in grooler getale dan elders in Europa. In mindere mate huist hij op de hoogste rots- en sneeuwhellingen der Pyreneeën. In de Beiersch—Oostenrijksche i Alpen is de steenarend nog slechts hier en daar als broedvogel te vin den en ook in Zwitserland waar hij eenige tienlallen jaren geleden nog herhaaldelijk was waar te nemen, sterft deze vogelsoort uit. De Zwit- sersche vereeniging tot Behoud van natuurschoon trok zich het lot van deze prachtigen vogel aan, maar desondanks zal ook in het woeste hooggebergte van Graubünden de heerschappij van den steenarend ten einde loopen. In de Alpen van Yoego—Slavië, in den Kaukasus en in het Himalaja- gebergte heeft de trotsche roofvogel stand gehouden. Maar ook daar zal hij niet voor altijd een schuilplaats hebben. De adelaars sterven uit 1 Als men nu nog van een geluk bij een ongeluk zou kunnen spreken, dan is dat geluk dit; door de zeld zaamheid der fiere dieren ontslaat bij ons menschen een nieuwe waar deering voor de adelaars. Op het oogenblik zou waarschijnlijk ook de meest hartstochtelijke jager er niet aan denken, op de adelaarsjacht te gaan. Als er nog gejaagd wordt, ge schiedt dat met de camera. Ik ben ook eens mee geweest op zoo'n jachtpartij. Aan een bijna loodrecht dalende bergwand, hoog hoven Pon- tresina in het Zwitselsclie bergland ontdekten wij op zekeren dag het nest van een arendenpaar. Bedrijvig vlogen de groote vogels af en aan om buit te veroverendoor den wel verklaard heeft genoegen te nemen met een uitkeering van f 7.50 per leerling, heeft het schoolbestuur aanspraak op een uitkeering van 255 x f7.50 is f 1912.50 voor de U.K. Jongensschool en 257 x f7.50 is f 1U2/.5U voor de R.K. Meisjesschool. Conform praeadvies wordt be sloten. 3. Aanvragen om toekenning van een voorschot voor 11)34 op de gemeentelijke vergoeding ex. art. 101 der L.O.wet 1920. Het bestuur der Bijz. R.K. Jon gensen Meisjesschool heeft recht op een voorschot van 30 pCt. van f9.10 of rond f7.25 per leerling. De R.K. Jongensschool werd in 1933 bezocht door 25ö en de R.K. Meisjes school door 206 leerlingen, zoodat het schoolbestuur voor 1934 rechl heeft op een voorschot voor de R.K. Jongensschool van 250 x f7.25 is f 18j0 en voor de R.K. Meisjesschool van 200 x f7.25 is f 1928.50. Conform praeadvies wordt be sloten. 4. Raadsbesluit tot conversie der geldleeningen oorspronkelijk groot 111.000 en 154UO h 5 pCt. in een leening 5 4'/2 pCt. In verband niet de daling van den rentestandaard mecnen B. en W. dat het wenschelijk is het rentetype van de 5 pCt. leeningen der gemeente te converleeren in een 4'/. pCt. leening. Het betreft hier twee leeningen waarvan de restanten momenteel nog bedragen f 10.425 en f5200. De rentebesparing bedraagt voor 1934 f58.59. De betrokken schuldeischers hebben allen zonder uitzondering verklaard met de voorgenomen conversie in te stemmen. Het ontwerp—besluit wordt aan genomen. 5. Mededeeiing van H. van Delft dat hij zijn benoeming feut lid der Commissie tot wering van School verzuim niet aanneemien benoeming van een nieuw lid dier Commissie. Door B. en \V. worden voor deze functie voorgedragen de heeren M. v. Dommelen en A. v. d. Wiel Pzn. Benoemd wordt dhr. v. Dommelen. b. Wijzigingen der begrooting 1933 en 19j4. De raad keurt de wijzigingen goed. 7. Raadsbesluit lot verhaal der couponbelasting door de gemeente verschuldigd voor de door haar aangegane obligatieleeningen. B. en W. stellen voor gebruik te maken van de bevoegdheid om de couponbelas ing, die voor 1934 f87.OU bedraagt, op de obPgatie houders te verhalen. Aldus wordt besloten. 8. Wijziging van het Ambtenaren reglement dezer gemeente. Naar aanleiding eener circulaire van Ged. Slalen stellen B. en W. voor in de verordening eenige wij zigingen op te nemen, waardoor uitingen van revolulionnaire gezind heid van ambtenaren worden legen- gegaan. Voorts tot regeling van het onlslag aan huwende ambtenaressen en het gelijktijdig genot van beloo ning in burgerlijken en in militairen dienst. De W. v. d. Wiel vindt de bepa lingen voor ambtenaren, die builen dienst gaan, buitensporig. Als hij in militairen dienst gaat behoudt de ambtenaar zijn salaris, hetgeen vol gens spr. de gemeente op veel te hooge kosten kan jagen. De Voorzitter veronderstelt dat dhr. v d. Wiel de bepalingen niet goed gelezen heeft. De ambtenaar, die in militairen dienst gaat, krijgt slechts 3U dagen zijn volle salaris; daarna krijgt hij uitbetaald het bedrag waarmede zijn salaris de militaire belooning overtreft. In tijden dat de ambtenaar voor herhalingsoefeningen moet opkomen nehoudt hij zijn volle salaris. Het voorstel wordt aangenomen. Alleen dhr. W. v. d. Wiel stemt tegendhr. v. Drunen blijft buiten stemming. Verharding Torenslraat. 9. Verzoek van C. v. Wezel e.a. om verharding van de Torenstraat vanaf den Heidijk tot de sloep van de Kanaalbrug. In het adres wordt erop gewezen dat deze weg gedurende een groot deel van het jaar zeer slecht is en bovendien te smal, vooral in de perioden van houtvervoer vanaf Pessaert. Adressanten verzoeken verharding met grint of gruis. De Voorzitter zegt dat B. en W. omtrent dit verzoek kort kunnen zijn. Er is een proef genomen met gedeeltelijke verharding der Hooge Schijf met gruis. Nu dient te worden afgewacht of deze proef slaagt. Is dit het geval dan zullen B. en W. ieder jaar een gedeelte der buiten wegen met gruis verharden. Spr. stelt vooi het adres voor kennis geving aan te nemen. De heer v. Drunen meent dat deze weg het eerst voor verbetering in aanmerking moet komen. Het is slechts een kort gedeelte en de weg is z.i. in den winter beslist te smal. De Voorzitter zegt dat de raad kan besluiten den weg ineens te verharden en daartoe een bedrag veldkijker konden wij waarnemen, dat het ouderpaar één jong voedde. Eenstemmig besloten wij, dat deze zeldzame foto ons niet zou ontgaan, al moesten wij er ook een levens, gevaarlijke klimpartij voor maken Den volgenden dag slingerden wij touwen om den stam van een ouden pijnboom van de bevestiging hing het leven van drie menscnen af. En daarna ging het langs het touw tegen de steile helling op bijna een vol uur. Eindelijk is de cameraman boven, op slechts twee meter afstand van het adelaarsnet. Het belooft een prachtige foto te worden. De achter grond wordt gevoimd door het grootsche landschap van den Piz Palmet zijn glelschers en sneeuw velden en door de dalen en weiden van den Engadin. Het fototoestel in deze situatie alleen te bedienen zou te veel levensgevaar beteekenen en bovendien moet ook de jonge ade laar, die een paar weken telt, niet verwaarloosd worden. Gereed om te springen sist de kleine roover zijn menschelijke vijand aan. Maar tot den sprong komt het niet. Na een uur hard werken hadden we een paar prachtige, zeldzame dierenfoto's. Kinderen, nu weten jullie iets over de arenden. En nu zou ik graag willen, dat Anneke nog een kopje thee voor me schonk, want ik heb een droge keel gekregen door het vele praten »DE NARE OUDE MIJNHEER »Willen jullie wel eens maken, dat je uit mijn park komt», schreeuwde de oude heer, paars van woede. Jullie vernielen hier alles; als ik jullie nog een keer zie, stuur ik mijn groote honden op jullie af.» De tuinman en de huisknecht, die achter hem stonden, keken al even dreigend zoodat Piet en Lientje het raadzamer vonden, zoo hard ze konden hel park uit te hollen. Pas toen ze een heel eind op den weg waren, stonden ze hijgend stil. »Wat een nare, oude man 1 We wandelen alleen maar in het park, we hebben nog nooit een bloem afgeplukt of iets stuk gemaakt »Wat zal moeder dat vervelend vinden, nu moeten we op straat uit te trekken. B. en W. zijn daar echter tegen en meenen dat de gemeente al voldoende doet door jaarlijks een gedeelte te verbeteren. Mogelijk kun het volgend jaar een grooier stuk worden onderhanden genomen als thans. Spr. acht het bezwaarlijk een groot bediag uit te trekken om deze buitenwegen te vei beteren, terwijl er in de kom der gemeente nog wegen genoeg zijn die even slecht zijn. v. Drunen. Dus de raad heeft er zich niet mee te bemoeien. Voorzitter. Wij mogen ons niet blind staren op een enkelen weg. Als de raad besluiten zou den weg ineens te verbeteren, dan zou dat een kapitaalsuitgave vorderen en dat is niet verantwoord. de Wijs. Als de proef slaagt zou het dan geen nadeel voor de gemeente zijn, als de wegen niet ineens doch slechts stukje voor stukje verbeterd worden. Voorzitter. Ik hoop dat u ver trouwt dat B. en \V. verstandige menschen zijn. Slaagt de proef, dan zullen we het verbeterde deel ook in goeden toestand houden. Wij achten het beter nu geen groote uilgaven te doen voor buitenwegen, terwijl de wegen in de kom zelf nog niet in orde zijn. Met de ge maakte opmerkii gen zullen B. en W. rekening houden. Het adres wordt voor kennis geving aangenomen. Verkoop Bouwgrond. 10. Aanvragen om verkoop van grond in de Stationsstraat. B. en W. stellen voor het perceel bouwgrond in de Stationsstraat naast v. Uers te verkoopen aan de Hart voor f490 en het volgende perceel aan Doremans voor f 480. De per- ceelen moeten voor 1 Januari be bouwd zijn. Dhr. de Wijs vraagt waarom het prijsverschil gemaakt wordt. De Voorzitter acht het wenschelijk de prijs der verder naar achteren gelegen perceelen te vermindei en, de grond die het dichts bij de kom ligt is het aantrekkelijkst. Het voorstel wordt aangenomen. 11. Verzoek van de Werkcom- missie uit de Moderne Arbeiders beweging voor de bestrijding van de werkloosheid in Noordbrabant om mede te werken aan de uit voering van de door die commissie a ingenomen motie inzake bestrij ding werkloasheid en verhooging steunregeling. Wordt voor kennisgeving aange nomen. gaan, als we willen spelen Maar zoo groot is de aantrekkings kracht van net park, dat de kinde ren aldoor in de buurt blijven. üp een dag komt er een klein meisje op het huis, dat in het park staat. Ze noemt den naren ouden heer«Oom» en die zegt tegen haar «Puck». Zij is een wees en de oude heer heeft heel veel van haar vader ge houden. Het is een allerliefst kindje, vriendelijk voor iedereen, ook voor het personeel. De huisknecht en de tuinman zouden voor haar door het vuur gaan. Op een dag, terwijl ze door het park wandelt, ziet ze Piet en Lientje voor den ingang staan, Wat een aardige kinderen lijken haar datWaarom komen ze niet in het park met haar spelen Ze gaat naar ze toe en zegt; »Dag! Ik heet Puck.. Willen jullie bij me in het park komen spelen »Oh ja, zegt Lientje». »Maar er zijn drie van die leelijke mannen, die ons er een vorigen keer uitge jaagd hebben. Nu mogen we niet meer komen »Drie leelijke mannen? In het park? Ga maar eens met me mee!» Aarzelend volgen Piet en Lientje het kleine meisje. Als de oude heer, zijn huisknecht en de tuinman de kinderen zien, kijken ze verschrikkelijk boos. Maar dan zegt Puck «Oom, hier zijn twee kindertjes, die denk ik, gauw mijn vriendjes zullen worden. Zij hebben thuis geen tuin en nu heb ik gezegd, dat ze hij mij in het park mogen spelen. Dat vindt U toch wel goed hè?» Zulke vriendelijke woorden kun nen de drie mannen niet weerstaan. De oude heer antwoordt, dat het goed is! En na een paar dagen zijn Piet en Lientje heekmaal vergelen, dat ze Pucks Oom eens »die nare oude mijnheer» hebben genoemd. E. W. De Rattenvanger van Hameln. De sage van den rattenvanger van Hameln, een van de merkwaardigste Duitfche sagen, wordt dezen zomer 650 jaar oud. De stad Hameln a. d Wezer, in dewelke deze sage speelt, i9 door door den rattenvanger in de gansche wereld vermaard geworden en tot den dag van heden hebben de ratten er steede een groote rol ge- speeld. Men kan er koekje9. chocolade en snoepgoed in den vorm van ratten koopen. Eindeloos is het aantal boeken en prenibrieikaarten, gewijd aan de sage van den rattenvanger. Het is in deze omstandigheden te begrijpen, dat men het 650-jarig bestaan van deze sage feestelijk zal vieren. Dat zal ge schieden van 20 Mei tot 2 September. Een uitgebreid feestprogramma is ontworpen Hoofdpunt is de feestweek, welke van 24 Juni tot 2 Juli wordt gehouden. De sage van den rattenvanger heeft zeker een historischen achtergrond, alhoewel hieromtrent positieve bijzon derheden niet bekend zijn. Het vol gende wordt verteld In de Middeleeuwen werd Hameln geteisterd door een muizen en ratten, plaag. Het ongedierte nestelde in de huizen en aan de oevers van den Wezer. Het verslond alle voorraden en ondermijnde de fundamenten van de vakwerkhuizen. Op zekeren dag, in het jaar 1284, verscheen een onbe kende in de stad. Hij droeg de bonte plunje van een muzikant en deelde aan de raadsheeren van Hameln mede, dat hij de stad van ratten en muizen wilde bevrijden. Men werd het eens. De man zou zijn loon uitbetaald krijgen, zoodra bleek, dat hij zijn be- lofie had gehouden. En werkelijk, de onbekende had niet gelogen Hij siapte door de s:raten, blies een liedje op zijn fliiit en onmiddellijk kwamen uit alle huizen en zolders geweldige scha ren van ratten en muizen te voorschijn. Zij volgden den zonderlingen muzikant in lange rijen tot in het water van den Wezer, waarin zij verdronken De muzikant kon zwemmend aan land terugkeeren. De burgers van Hameln waren zeer tevreden, daar zij ihans van de plaag bevrijd waren, maarzij weigerden den man voor een dergelijk gemakkelijk werk het beloofde loon te betalen. Ontstemd verliet de muzikale rattenvanger de stad Enkelen tijd nadien keerde hij terug, verkleed als jager. Op een Zondagochtend, toen de burgers hun godsdienstige plichten in de kerk vervulden, stapte hij weer door de straten. Weer blies hij op zijn TWEEDE ULAD.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 5