Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
WAARDEBON.
nu met schitterende plant 5 O
HAWEKQ, Grootestraat 125, WAALWIJK
li
KUS uan al tl. 30
imiasdimiies nan ai n 9.75
ap
Een kroonjaar voor
onze Kroonprinses.
Deze week geven wij als Reclame een
ets.
ter waarde van 59 ct.,
zamen voor slecht s—
gfjy* Ziet onze Etalages. 11
Ons WeekDraatje.
QQOR. ERWXRffiÊ
HUMMER 35.
ZATERDAG 28 APRIL 1934.
57e JAARGANG.
nde
leer
n 2)
334,
/AN
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVBi
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN,
Telefoon No. |t.
Telegr.-adre*ECHO*
Prijs der Advertentiên:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiên moeten Woensdag en
Yrjjdag des morgens om uiterlijk 0 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Wat leven we toch snel 1 Hoe
luttele jaren lijkt het niet geleden,
dat keer op keer aan de hoopvolle
verwachting van een volk en een
intens verlangen van het moederlijk
hart eener regeerende vorstin den
bodem werd ingeslagen door telkens
weer een nieuwe teleurstelling. Wat
beefden in die dagen de warm
kloppende harten der Nederlanders
van vrees. Zou dan toch het einde
gekomen zijn van het roemrijk en
zorgzaam bestuur der Oranjes over
een toegewijd volk? Wat is het nog
maar kort geleden, dat we ons zoo
in ons binnenste afvroegen
En hoe goed ook herinneren we
ons nog de dagen, dat we ons telkens
in een vertrek voegden, behoorende
tot de appartementen van het
Koninklijk Paleis in Den Haag,
welk vertrek voor de journalisten
was gereserveerd, om te hooren, ot
nog niet Die spanning duurde
twee dagen, die spanning met haar
vrees, hoop, meelij, kommer en
verwachting. En op het kranten
bureau lagen ze ondertusschen klaar,
de twee paketten met Oranje-
bulletins. Op de biljetten van het
eene pak werd de geboorte vermeld
van een prins, op die van 't andere
pak van een prinses.
Eindelijk, om even over 7 uur
des morgens van den 30 April 1009
konden we hijgende en blij
ons bureau binnenvallen en we
hielpen ze mee uitdragen de Oranje
biljetten aan alle handen, welke
maar grijpen wilden en aan allen,
die het maar lezen wilden, wat ze
reeds wisten en door de monden
van kanonnen en metdejuichtonen
der klokken verkondigd werddat
der Koninklijke Moeder een dochter
en het volk een prinses geboren
was, welke Juliana zou worden
geheeten.
van „De Echo van het Zuiden".
Wild en uitgelaten stroomde het
volk de straten in, vlaggen
werden uitgestoken, er werd gehost
en gezongen, aan werken dacht
niemand: het was feest voor het
Nederlandsche volk 1
Een oogenblik hébben we nog
wel eens stil verlangd naar nu-ook-
nog-een-prinsje. Dat stille verlangen
is niet bevredigd geworden, doch
door Gods goedheid hebben we ons
prinsesje tot heden mogen behou
den en zien opgroeien tot een
troonopvolgster, welke de liefde en
genegenheid van ons volk vererfde.
En wat God deed, bleek ook nu
weer welgedaan.
Oranje is tot den huidigen dag
blijven voortbestaan en in Prinses
Juliana hebben we een belofte voor
de toekomst, welke ons kostbaar is.
In deze tijden, waarin zich wereld
evoluties schokkend, stootend en
brekend voltrekken, koningen vallen,
monarchiën worden weggevaagd,
omdat menschen in nood vaak hun
redelijk denken verliezen, in zulke
tijden heeft een monarchale entou
rage ook wel eenige gratie benoodigd.
Die gratie schonk de Voorzienig
heid ons in het wezen van drie
Koninklijke Vrouwen, welker be
stuurlijke handen eer zegenend dan
dwingend gebaren. Een dier Vrou
wen heeft God juist tot zich ge
nomen, maar toch niet eer, vóór
het volk zich overtuigd kon weten,
dat de schoonste harer deugden
waren overgegaan in den geest van
welken Haar bloed bezield werd:
in Haar kleinkind, de nu 25-jarige
prinses Juliana.
Voor wat de Vrouwelijke bestuur
lijke hand der Oranje's in de jaren
sinds '90 voor ons volk beteekende,
kunnen we slechts dankbaar ge
tuigen. En we weten nu, dat we
ook vertrouwvol kunnen zijn voor
de toekomst.
Nu onze Kroonprinses in haar
VOORDEELIGE
U/ONDER-CAOEAUX
Aantal Wonder-
Spaarbons:
1 china-matje 40 x 70 1
1 groote chlna-mat 140 x 180 4
160 x 230 7
met naad 230 x 280 12
1 Groote Japan-mat 140 x 180 6
160 x 230 10
(met naad) 230 x 280 16
De echte, zware Japan-maiting p. el 3
IEDER:
verhopen, een guldene toekomst in
vreugdzame herleving.
25ste levensjaar is gekomen, kunnen
we het overzien, wat een goede
opvoeding onder Gods zegen van
deze Oranje-telg heeft gemaakt:
eene, Die haar volk Dienen wil,
het reeds kent in haar nooden en
behoeften. Eene, Die gedreven door
haar gevoelig hart, wil leiden door
te heelen, gehoorzaamd tracht te
worden door goed te doen.
De angst en vreeze van vóór 25
jaren hebben plaats gemaakt voor
een blij loven en een dankbare
erkentenis van de Wijsheid, gelegen
in Gods Voorzienigheid.
En daarom bidden we in goed
vertrouwenHeer, bewaar onze
Kroonprinses, omwille van Haar
zelve en van ons Vorstenhuis, om
wille vooral van ons volk, dat onder
de leiding van de Oranje's door de
donkerte van heden in rust en
vrede wil schrijden naar, zoo we
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Nadruk verboden.
13.
Binnen was 't nu een moment stil, als
of het werkelijk geesten waren geweest,
die op de vlucht sloegen, toen ze leven
hoorden.
Hé, wie is daar? riep Winifred nu
luider, maar nog banger dan eerst.
Een stoel schoof over den vloer en ze
hoorde stappen haar kant uit. De sleutel
werd omgedraaid en de deur ging op een
kier open. Winifred staarde in het bloe-
delooze, beenige gezicht van Rachel
Craik, die haar kalm aankeek.
O, tnte, bent u het! zuchtte Wini
fred opgelucht.
Winifred, ga terug naar je bed!,
snauwde miss Rachel.
Bent u het heusch? Dus ze hebben
u laten gaan?
Ja.
Vertelt u me de bijzonderheden
alstublieft. Mag ik niet even binnen ko
men?
Wees nu verstandig en ga weer naar
bed. Miss Rachel's stem klonk wat vrien
delijker. Morgen zal ik je alles vertellen.
O, ik hen bly, dat u terug bent. Ik
voelde me zoo verlaten en ik was zoo
bang! Maar, tante Rachel, waarom heb-
Voor zoo ver ik kan hegrijpen, ner-
gens om. Het was een stompzinnig abuis I
van een stelletje idioten. De hemel mag
weten, hoe ze het in hun hersens heb-
hen gekregen. Er zou iemand een ze
kere Lord Ronald Tower vermoord I
zijn en ik zou daar iets mee uitstaande
hebben gehad, ofschoon ik den man nog
nooit van mijn leven gezien heb. Nu is
dat z.g. slachtoffer van den moord weer
gezond en wel komen opdagen en het is
tenslotte tot die ezels doorgedrongen dat
ze een respectabele vrouw niet langer
uit haar bed moesten houden.
Gelukkig. Maar hebt u daar
iemand bij u?
Daar? Wat bedoel je?
In de kamer, tante.
Ik, nee, niémand.
Ik zou er een eed op hebben kun
nen doen, dat ik
Winifred, je moet nu werkelijk di
rect gaan slapen. Wat doe je op dit uur
van den nacht uit je bed en hier door 't
huis te spoken? Een half uur geleden
sliep je vast.
O, dus u was het, die ik in mijn
droom gezien heb? Ik dacht in mijn
slaap dat ik licht zag en het gezicht van
een man. Ik hoorde den man zeggen: Ze
is het evenbeeld
Kind, hoe kun je me nu toch wa
rempel om dezen tijd aan mijn hoofd ko
men zeuren over je droomen? Je begrijpt
toch wel, dat ik doodop hen? Toe ga nu
naar bed.
Ja tnte, maar ik hen vandaag m'n
betrekking kwijt geraakt door die
moordgeschiedenis. Ik hen ontslagen!
Zoo, een poosje vacantie zal je goed
doen!
Goeie hemel, wat neemt u het kalm
op!
..Ga naar je bed!
U zei toch, dat er niemand.
Maar ze kreeg geen kans de zin te vol
tooien, want miss Rachel Craik verloor
opeens haar geduld en duwde het meis
je met kracht de gang in en sloot de deur.
Verbouwereerd bleef Winifred even in
het donker staan en ging toen langzaam
terug naar bed. Maar ze kon niet slapen.
Haar geest was vervuld van wat zich
daarnet had afgespeeld. Ze was er zeker
van, dat haar tante tegen haar gelogen
had dat er dingen gaande waren,
waar zij opzettelijk buiten gehouden
werd. Het feit, dat miss Craik in vrijheid
gesteld was, vormde nog geen verkla-
van brekend hout en een zware bons uit
de kamer. Daar binnen had een forsch-
gebouwd man, prikkelbaar door de stoor
nis, zijn nstoel op de beide achterpooten
heen en weer laten wiegen met het ge
volg, dat het oude meubelstuk bezweken
was onder zijn gewicht en de man zelf
met een plof op den vloer belandde.
O tante, riep Winifred verschrikt,
ring voor haar onbegrijpelijke arrestatie.
Wie was de geheimzinnige bezoeker en
waarom had tante Rachel haar ontslag
zoo verbazingwekkend kalm opgenomen.
Winifred zocht vergeefs een oplossing
voor al deze raadsels. En wat haar voor
al geen rust liet, was de herinnering aan
dat wreede bronzen mannengezicht en
aan de woorden, die tot haar waren ge
komen aan de oevers van den slaap.
Intusschen was het stemmengemurmel
in de achterkamer weer begonnen. Te
gen het aanbreken van den dag merkte
Winifred, dat het ophield; even daarna
hoorde ze het slot van de voordeur klik
ken en iemand de stoeptreden afgaan.
Ze sprong het bed uit en liep naar het
raam. In de leege straat zag ze een man,
groot en met iets brutaals in gang en hou
ding het type van den man, die de
We gevoelen ons aan de gemeen
schap en aan minister Marchant
verplicht om dit artikel te wijden
aan de Vereenvoudigde Spelling, te
weten het ontwerp er van, hetwelk
ons door de commissie-De Vooys
en den minister voornoemd ter
beoordeeling is voorgelegd. Men
wenscht het publieke oordeel over
het geval te vernemen. Laten we
beginnen met onze persoonlijke
meening kenbaar te maken.
Welnu, we verfoeien de nieuwe
spelling. We hebben een leven van
ploeteren en werken achter den rug
om met de spelling van De Vries
en Te Winkel vertrouwd te geraken
en nu we min of meer zoover zijn,
zullen we opnieuw naar school
moeten om de nieuwe regels te
leeren. Juist de journalisten zullen
de meeste moeite met het geval
hebben, want hoe meer iemand
geschreven heeft, des te lastiger zal
het voor hem zijn om aan een
nieuwe spellingswijze te wennen.
Wij, journalisten, leggen er straks
allemaal uit, omdat we niet meer
schrijven kunnen, en worden opge
volgd door jeugdige Kollewijnianen,
die met hun taal-onmacht dreigen
te zegevieren.
den avonturier.
Het was Ralph „Volos", de broer van
William Meiklejohn, volksvertegenwoor
diger voor Noord Lamshire.
De Vlucht.
Sir Reginald Carshaw en Mr. Fowle
werden naar het politiebureau in South-
park gebracht, na hun twist in Henry
Street.
De agent, die hen gearresteerd had,
fluisterde met den dienstdoenden inspec
teur, die daarop naar de telefoon ging
en iets aan Scotland Yard meedeelde.
Vervolgens werden Carshaw en Fowle
een heelen tijd in de wachtkamer aan
hun lot overgelaten; geen mensch, die
notitie van hen nam.
Twee gevallen van dronkenschap en
een vechtpartij worden inmiddels afge
handeld. De delinquenten werden in 'n
kleine ijzeren kooi geplaatst naast de
schrijftafel van den inspecteur. Carshaw
sloeg ongeduldig zijn handschoenen te
gen zijn handpalmen, dat het kletste, ter
wijl Fowle zich den tijd kortte door af
en toe naar de gevoelige plek op z'n ach
terhoofd en het nog pijnlijker kraakbeen
van zijn neus te tasten.
Eindelijk kwam een hooggeplaatst po-
litie-beambte binnen, die met den inspec
teur een fluistergesprek hield en de twee
„verstoorders van de openbare orde"
werden voergeleid.
Vluchtig werden de feiten van het ver
grijp onder de oogen gezien. De zooeven
binnengekomen autoriteit stond er hij te
luisteren. De inspecteur eindigde de
„behandeling" van deze zaak met een:
„voor dezen keer kunt u gaan, maar laat
het niet weer gebeuren".
maakten dat ze wegkwamen en sloegen
verschillende richtingen in.
Maar voor Sir Reginald een paar pas
sen van de deur van het bureau verwij
derd was, kwam de onbekende, die het
verhoor had bijgewoond, hem achterop.
Een oogenblik, Sir Reginald Cars*
haw, begon hij beleefd. Ik veronderstel,
dat u Miss Winifred Bartlett voor van
avond nog nooit gezien had?
Neen, antwoordde de aangesprokene.
Dat dacht ik wel, verklaarde de po-
litie-man, die niemand anders was als
Mr. Marshall, Commissaris van Scotlnd
Yard en die zich zelf thans als zoodanig
voorstelde.
Carshaw wachtte zwijgend af, wat er
verder zou komen.
Het is niet verkeerd, dat u dien
Fowle eens een lesje hebt gegeven voor
zijn onbeschoft gedrag, vervolgde Mr.
Marshall.
Och, de man scheen zoo'n opfris-
schertje noodig te hebben.
Ik vermoed, dat u er vrij zeker van
bent, miss Bartlett binnenkort nog wel
eens weer te zullen ontmoeten?, infor
meerde de commissaris, recht op zijn
doel afgaand.
Ik hoe dat zoo?, klonk het ver
baasd.
Och, ik bedoel maar, dat het me
toch wel heel waarschijnlijk lijkt wat
zal ik zeggen 'n aantrekkelijke, inte
ressante jonge dame je neemt nu een
maal niet de moeite om iederen man
neer te slaan, die het op straat een meis
je een beetje lastig maakt, nietwaar? Ik
acht het daarom allerminst uitgesloten,
dat u nogmaals met haar in aanraking
komt. En in dat geval
Nu?
Wordt vervolgd.
assa
o van het Zuiden,
Waalwtyksclie en Langslraatsche Courant;
2 Japan-matjes 40 x 70 3
die voor 20 Wonder-Spaarbons aan matten ineens
bestelt ontvangt bovendien;
2 mooie witte fantasie-kleedjes
(1 groot en 1 klein.
Deze aanbieding geldt alléén gedurende April
MAAJSCttAPpy VAM VERZEKERING OP MET LEVEN
t
VELD'S zijn goedkoop
Hoofdstuk XI.