Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON nGOÖDBRABAND ïa- doet uw wasch snel goed billijk laat tijd en lust voor uw gezin DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. EEN DILEMMA? BUITENLAND. KUNST EN LETTEREN. It. jjllMMER 49. ZATERDAG 16 JUNI 1934. 67e JAARGANG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrüdag des morgens om uiterlijk 9 n«v in ons besit sijn. ARBEID MOET BETAALD WORDEN. - MAG VOOR BETALING ARBEID WORDEN VERLANGD? Er doen zich soms feiten voor, waarover men als mensch en nuch- terling graag eens zijn meening zou zeggen, op ongezouten wijze of met een grapje of met een traan in het oog, al naar gelang de omstan digheden van »het geval» zijn. Maar vóórdat men tijd en gelegenheid heeft bekomen om een pen op het papier te zetten, zijn er dan vaak reeds lieden naar voren getreden, die de alfaire tot een politieke aan gelegenheid hebben gemaakt, daarbij voor— en tegenstanders indeelende in respectievelijk een kamp van roseroode vooruitstrevende en inktzwarte reactionnairen. Dan zit je ineens te kijken met je objectieve meening, want 'n mensch laót zich nu eenmaal niet graag indeelen. Daar hebben we b.v. de Amster- damsche plantsoenaffaire. De ge meente had wegens de geboden bezuiniging 75 man uit den actieven plantsoendienst genomen en naar de arbeidsreserve afgevoerd. Als een particuliere patroon je naar de arbeidsreserve afvoert, dan ga je »met de complimenten», zonder méér. Niemand neemt daar serieus aanstoot aan. Als de reservist zijn eigen weerstandsreserve uitgeput heeft, dan klopt-ie niet aan bij zijn laatsten patroon, maar bij Maat schappelijk Hulpbetoon, d.i. bij de overheid, welke put uit de gemeen- schapskas. van „De Echo van het Zuiden". Wie in gemeenschapsdienst is er; naar de arbeidsreserve afgevoerd wordt, die krijgt als reservist een zekere uitkeering, óók van de overheid. De weg naar de gemeen- schapskas is er dus zoo goed als in het eerste geval, alleen wat korter. Niemand neemt daar serieus aan stoot aan. Waar de Amsterdammers wél aanstoot aan namen, is, dat thans hun mooie plantsoenen worden verwaarloosd, 't gras er uitschiet tot hooibare hoogte en het onkruid de schoone planten verstikt. Terwijl daar 75 man plantsoen- personeel werkloos rondloopen en voor hun niets—doen met f 20. per week worden betaald. Op een kwaden dag zijn een aantal particulieren, gewapend met scharen, zeisen en grasmachines, op de Am- sterdamsche jungle neergestreken en daar hebben ze in tirailleurslinie alles wat er te veel of te hoog stond van den Amsterdamschen bodem weggemaaid. Totdat de politie kwam en procesverbaal opmaakte wegens het onbevoegd en ongesalarieerd ordenen van de Amsterdamsche wanorde. Toen het particuliere ordenings plan aldus met gewapend geweld was tegengegaan, begonnen de men- schen weer te prakkezeeren over de gereserveerde, met f20.— per week gehonoreerde, buiten bedrijf gestelde plantsoenwerkers. Mogen die voor hun f20.per week nu niets doen aan de verwaar loosde parken zoo vroegen de naïevelingen. Neenzeiden de politiekelingen, dat mogen ze niet 1 'Zóó iets te vra gen, zagen we in een politiek partij blad aangeduid als «treurig geschrijf» en gebazel van menschen »vast gedacht in simplistische formules», waarvan ze de «ingewikkelde ge volgen, die evenzoovele noodlottig heden zijn» ten eenenmale niet overzien. Menschen, die zulke vragen stellen, komen »zelf niets tekort», maar »zitten anderen gestadig ach terna om ze armer te maken». Nog véél en véél meer leelijks werd van de naïeve vragenstellers gezegd. En tot die laatsten, we erkennen het met schaamte behoorden we oorspronkelijk óók. De affaire echter is met één slag en een hoop woorden tot een poli tieke verwikkeling gemaakt en nu moeten we zwijgen. We zouden anders zoo graag nog eens om een duidelijk antwoord Naar het Engelsch van LOUIS TRACY. hebben verzocht op onze moeilijk heid waarom arbeid wél moet worden betaald, en niet altijd voor betaling arbeid verlangd schijnt te mogen worden. We weten natuurlijk wel, dat we geenszins van een Amsterdammer voor f20.een week lang arbeid mogen verwachten, doch zou het nu werkelijk politiekof sociaal- misdadig wezen, wanneer gereser veerde plantsoenwerkers opgedragen werd om voor hun uitkeering van f20.per week b.v. 20 uren arbeid te presteeren? Moet men voor zulk een gedachte nu werkelijk een vervolger van den arbeider worden geheeten, een, die zwarter is dan de zwartste conser vatief? De politiek is wél moeilijk soms 1 De toetreding van Rusland tot den Volkenbond. In de Zwitsersche Kamer is de toe treding van Rusland tot den Volken bond ter sprake gekomen. De Zwitser sche regeering zal niet voor de toela ting kunnen stemmen, doch het staat nog niet vast, of Zwitserland tegen zal stemmen dan wel zich van stemming zal onthouden. Motta, de Minister van Buitenland- sche Zaken, twijfelde echter niet eraan, dat Sovjet-Rusland de vereischte meer derheid voor de toelating zal verkrij gen. Het zou echter een dwaling zijn, zeide Motta, indien Zwitserland zich dan uit den Volkenbond zou terug trekken. Een dergelijke politiek wil Motta niet voor zijn verantwoording nemen. Sovjet Rusland zal na de toelating tot den Volkenbond 't recht hebben een permanente delegatie bij den Volken bond te Genève te hebben, doch de Zwitsersche regeering zal vrij blijven, de kwestie der diplomatieke betrekkin gen tusschen sovjet-Rusland naar eigen Nadruk verboden. 27) Waar kan ik je toch eerder gezien hebben? viel ze zichzelf in de rede. Je bent werkelijk een allerliefst meisje, hoor en ik kan Reginald niet al te hard vallen nu ik je gezien heb. Mannen zijn nu eenmaal rare wezens, vindt je ook niet? Kom nu maar eens naast me zit ten, schuif dien stoel daar wat bij en laten we dan eens praten. Winifred gehoorzaamde werktuige lijk, met een trillende onderlip en sprak geen woord. In de eerste plaats zou ik graag het een en ander omtrent je weten, ging de vriendelijke, nu haast moederlijk klinkende stem voort. Woon je hier alleen? Waar zijn je vader en moeder? Dieheb ik niet... zoover ik weet. Ja, ik woon hier alleen... op het oogenblik. En heb je ook geen andere fami lieleden? Ik heb een tanteeen soort tante... maar... Wat zeg je dat geheimzinnig... een soort tante! En is die „soort tante hier bij je? Neen, ik heb altijd bij haar ge woond, maar de vorige maand zijn we, zijn we... van elkander gegaan. Is dat de invloed van mijn zoon? Neen... ik... Ze maakte den zin, dien ze had willen beginnen niet af en herhaalde met een energiek hoofd schudden: Neen. Dus je woont hier heelemaal al leen? En mijn zoon komt je hier op zoeken? Een zwijgend, bevestigend knikken als antwoord. Maar vindt je dat nu gepast? Winifred werd vuurrood. Miss Goodman, de hospita, is er gewoonlijk bij als hij op bezoek is. Den heelen tijd? Ja, ze komt telkens binnen en komt dan een praatje maken of 'n kopje thee drinken. Enfin, het ligt niet op mijn weg om je zedelessen te geven ik neem ook graag aan dat ze niet noodig zijn. De openhartigheid waarmee je mijn vragen hebt beantwoord, bewijst dat je een lieve eerlijke natuur hebt en daar door zal het je waarschijnlijk ook niet moeilijk vallen om je in mijn motieven te verplaatsen, die zoowel op jouw wel zijn zijn gericht als op dat van mijn zoon. Om te beginnen: ben je je bewust dat mijn zoon héél veel van je houdt? Ik... och, dat moest u mij liever niet vragen. Ik... geloof wel dat hij mij graag mag. Heeft hij tegen u gezegd inzicht te behandelen. De oorlogsschulden. De Amerikaansche regeering heeft in haar antwoord op de Britsche nota in zake de oorlogsschulden gezinspeeld op de mogelijkheid van betalingen in na- tura. Bolivia doet beroep op Genève. De permanente gedelegeerde van Bo livia bij den Volkenbond heeft namens zijn regeering tot den Volkenbonds raad het verzoek gericht, het conflict met Paraguay om den Gran Chaco voor de Volkenbondsvergadering te brengen. „Tubantia"-wrak gevonden? Te Oostende loopt het gerucht, dat de „Artiglio" het wrak van het goud schip „Tubantia" zou hebben gevon den. Het heette dat het wrak, dat des tijds door een visschersboot uit Heyst was ontdekt, wel degelijk dat van de „Tubantia" was. De schroef werd toen van het goudschip weggenomen, terwijl de nasporingen naar goud werden stopgezet, daar de „Artiglio" met in gang van 15 Juni het onderzoek naar de schatten van de „Egypt" zou her vatten. SPROETENVERDELGER Zeg mij Uw naam - Mijn naam SPROETENBEZITTER Is en blijft SPRUTOL. Prijzen der Mij. der Ned. Letterkunde. Door de Mij. der Ned. Letterkunde, werd de prijs voor meesterschap toege kend aan Henriëtte Roland Holst-van der Schalk, de C. W. v. d. Hoogt- prijs aan J. Slauerhoff en de Mei-prijs aan A. den Doolaard en Jan Engelman. A. den Doolaard heeft op de verga dering van de Mij. der Ned. Letter kunde het hem toegekende aandeel in den Mei-prijs geweigerd, daar hij geen dat hij... dat andere? Hij heeft je naam zelfs nooit in mijn tegenwoordigheid genoemd... tot gisteren wist ik niet eens van je be staan. Maar wat ik zei, staat onom- stootelijk vast; hij is dol op je hij gaat zoo ver in zijn liefde voor je, dat het bezig is een schandaaltje te wor den in de kringen waarin hij ver keert. En ben ik daar de oorzaak van? Ja. Maar er is niets gebeurd... Ladij Carshaw interruppeerde met 'n heftige beweging: Er wordt algemeen gezegd dat hij van plan is met je te trouwen. En is dat het schandaal? Ik dacht dat het een schande was, wanneer je niet trouwt, niet als je het wél doet. De naïve logica van het onbedorven kind, bracht de deftige bezoekster een oogenblik in verlegenheid. Toen, om zichtig, eerst even naar haar woorden zoekend, hernam ze: Ja, kijk eens, kind het is een beet je moeilijk het onomwonden te zeggen, je beschouwt dat te veel uit je eigen ge zichtspunt. Wanneer het menschen uit dezelfde maatschappelijke omgeving betreft, gaat jouw theorie natuurlijk volkomen op en het pleit voor je karak ter dat je 't zoo ziet, maar in de kringen, waartoe mijn zoon en ik be- hooren, denkt men er anders over en ik geef direct toe, dat jouw opvatting moreel oneindig veel hooger staat. Maar men moet de dingen nu een maal nemen zooals ze zijn en in de praktijk is het zóó, dat er geen sprake zou zijn van schandaal, wanneer mijn zoon en jij ze aarzelde even wel laat ik zeggen, vrienden waren, maar dat het feit, dat hij er ernstig over denkt met je te trouwen, aanleiding geeft tot kwaadaardige praatjes, omdat er sociaal zoo n kolossale kloof tus schen jullie is. Winifred sloeg de handen voor haar gezicht, toen ze deze les in realistisch maatschappelijke zedeleer had aange hoord. Geïsoleerd als ze altijd had ge leefd, bezat ze maar bitter weinig we reldwijsheid en in de onschuld van haar rein, spontaan hart, had ze zich tevo ren nooit of nauwelijks rekenschap ge geven van hetgeen stond tusschen haar en de verwezenlijking van het heerlij ke, angstig-verzwegen verlangen dat dagelijks sterker in haar werd. Je ziet hoe de zaken staan vóór het huwelijk, zette de bezoekster haar onbarmhartig betoog voort, want haar stem mocht nog zoo zoetsappig klinken, wat ze zei was de harde, koude analyse van een werkelijkheid, zooals die in haar milieu als onveranderlijk en juist geaccepteerd werd. Dus tracht je er eens in te denken hoe het naderhand zal zijn. Wat men „de groote wereld" noemt" is wreed die vergeeft nooit! En als ze vergeeft, vergeeft ze zonden, geen inbreuk op haar conventies en tradities. En geloof maar niet dat jouw liefde mijn zoon zou troosten over het verlies van een voorname, geziene so ciale positie, die een huwelijk met jou noodzakelijk zou meebrengen, dat hem zelfs door de connectie met jou al bo ven het hoofd hangt. Het zou hem mis schien een maand troosten, een half jaar desnoods, maar voor géén man be- teekent de vrouw de heele wereld en al houdt hij ook nog zooveel van haar, zij kan hem nooit schadeloos stellen voor het verlies van zijn oude vrienden, van de positie in zijn kring, hem nooit verzoenen met de gedachte maat schappelijk een uitgestootene te zijn. Dus als je werkelijk echt van mijn zoon houdt, en ik ben overtuigd dat je dat doet zoo is het toch, nietwaar? Winifred hield het hoofd gebogen en bleef het antwoord schuldig. Toe, wees vertrouwelijk tegen me, drong de indrukwekkende dame. Ik ben ook een vrouw en weet Ze was opgestaan en drukte haar lippen op het gebogen meisjeshoofd. Een droge snik ontsnapte Winifred. Arm kind! Dat zal het ontzettend moeilijk voor je maken. Ik wilde wel maar wat geeft het of ik het anders wilde? Tegen machten die sterker zijn dan jezelf, valt niet te vechten, voegde ze er ietwat huilerig bij. Daarop, ener giek, beslist: Winifred, je moet al je geestkracht gebruiken, om uit deze val- sche positie te komen. Wat moet ik doen? Wat moet ik in 's hemelsch naam toch doen? kreun de Winifred. Het schoot haar door het hoofd dat ze zonder middelen van be staan was en geen betrekking had en niet uit het pension kon vluchten. Je kunt weggaan zonder hem te laten weten waarheen je bent vertrok ken en vóór je weggaat kun je hem een koude douche geven door afkeer of on verschilligheid te huichelen, was het zakelijke advies. Ik geloof niet dat ik dat kan, snikte het meisje. Zelfs al zou ik het probeeren. (Wordt vervolgd). 4. 4. De Echo van het Zniden, WuliUksrtr ('n Langstraatsehe Conrant* MVJSCMAJvy VAM VEMEKER1MG OP MET LEVET1 mo pgg^HHnzaaMaaMaaaHaMaaaaaMa

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 1