Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
nGOÖDBRABAND
ïa-
doet uw wasch snel goed billijk
laat tijd en lust voor uw gezin
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
EEN DILEMMA?
BUITENLAND.
KUNST EN LETTEREN.
It.
jjllMMER 49.
ZATERDAG 16 JUNI 1934.
67e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrüdag des morgens om uiterlijk 9 n«v
in ons besit sijn.
ARBEID MOET BETAALD
WORDEN. - MAG VOOR
BETALING ARBEID
WORDEN VERLANGD?
Er doen zich soms feiten voor,
waarover men als mensch en nuch-
terling graag eens zijn meening zou
zeggen, op ongezouten wijze of
met een grapje of met een traan in
het oog, al naar gelang de omstan
digheden van »het geval» zijn. Maar
vóórdat men tijd en gelegenheid
heeft bekomen om een pen op het
papier te zetten, zijn er dan vaak
reeds lieden naar voren getreden,
die de alfaire tot een politieke aan
gelegenheid hebben gemaakt, daarbij
voor— en tegenstanders indeelende
in respectievelijk een kamp van
roseroode vooruitstrevende en
inktzwarte reactionnairen.
Dan zit je ineens te kijken met je
objectieve meening, want 'n mensch
laót zich nu eenmaal niet graag
indeelen.
Daar hebben we b.v. de Amster-
damsche plantsoenaffaire. De ge
meente had wegens de geboden
bezuiniging 75 man uit den actieven
plantsoendienst genomen en naar
de arbeidsreserve afgevoerd. Als een
particuliere patroon je naar de
arbeidsreserve afvoert, dan ga je
»met de complimenten», zonder
méér. Niemand neemt daar serieus
aanstoot aan. Als de reservist zijn
eigen weerstandsreserve uitgeput
heeft, dan klopt-ie niet aan bij zijn
laatsten patroon, maar bij Maat
schappelijk Hulpbetoon, d.i. bij de
overheid, welke put uit de gemeen-
schapskas.
van „De Echo van het Zuiden".
Wie in gemeenschapsdienst is er;
naar de arbeidsreserve afgevoerd
wordt, die krijgt als reservist een
zekere uitkeering, óók van de
overheid. De weg naar de gemeen-
schapskas is er dus zoo goed als in
het eerste geval, alleen wat korter.
Niemand neemt daar serieus aan
stoot aan.
Waar de Amsterdammers wél
aanstoot aan namen, is, dat thans
hun mooie plantsoenen worden
verwaarloosd, 't gras er uitschiet
tot hooibare hoogte en het onkruid
de schoone planten verstikt.
Terwijl daar 75 man plantsoen-
personeel werkloos rondloopen en
voor hun niets—doen met f 20.
per week worden betaald.
Op een kwaden dag zijn een aantal
particulieren, gewapend met scharen,
zeisen en grasmachines, op de Am-
sterdamsche jungle neergestreken en
daar hebben ze in tirailleurslinie
alles wat er te veel of te hoog stond
van den Amsterdamschen bodem
weggemaaid. Totdat de politie kwam
en procesverbaal opmaakte wegens
het onbevoegd en ongesalarieerd
ordenen van de Amsterdamsche
wanorde.
Toen het particuliere ordenings
plan aldus met gewapend geweld
was tegengegaan, begonnen de men-
schen weer te prakkezeeren over
de gereserveerde, met f20.— per
week gehonoreerde, buiten bedrijf
gestelde plantsoenwerkers.
Mogen die voor hun f20.per
week nu niets doen aan de verwaar
loosde parken zoo vroegen de
naïevelingen.
Neenzeiden de politiekelingen,
dat mogen ze niet 1 'Zóó iets te vra
gen, zagen we in een politiek partij
blad aangeduid als «treurig geschrijf»
en gebazel van menschen »vast
gedacht in simplistische formules»,
waarvan ze de «ingewikkelde ge
volgen, die evenzoovele noodlottig
heden zijn» ten eenenmale niet
overzien. Menschen, die zulke vragen
stellen, komen »zelf niets tekort»,
maar »zitten anderen gestadig ach
terna om ze armer te maken».
Nog véél en véél meer leelijks
werd van de naïeve vragenstellers
gezegd.
En tot die laatsten, we erkennen
het met schaamte behoorden we
oorspronkelijk óók.
De affaire echter is met één slag
en een hoop woorden tot een poli
tieke verwikkeling gemaakt en nu
moeten we zwijgen.
We zouden anders zoo graag nog
eens om een duidelijk antwoord
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
hebben verzocht op onze moeilijk
heid waarom arbeid wél moet
worden betaald, en niet altijd voor
betaling arbeid verlangd schijnt te
mogen worden.
We weten natuurlijk wel, dat we
geenszins van een Amsterdammer
voor f20.een week lang arbeid
mogen verwachten, doch zou het
nu werkelijk politiekof sociaal-
misdadig wezen, wanneer gereser
veerde plantsoenwerkers opgedragen
werd om voor hun uitkeering van
f20.per week b.v. 20 uren arbeid
te presteeren?
Moet men voor zulk een gedachte
nu werkelijk een vervolger van den
arbeider worden geheeten, een, die
zwarter is dan de zwartste conser
vatief?
De politiek is wél moeilijk soms 1
De toetreding van Rusland tot den
Volkenbond.
In de Zwitsersche Kamer is de toe
treding van Rusland tot den Volken
bond ter sprake gekomen. De Zwitser
sche regeering zal niet voor de toela
ting kunnen stemmen, doch het staat
nog niet vast, of Zwitserland tegen zal
stemmen dan wel zich van stemming
zal onthouden.
Motta, de Minister van Buitenland-
sche Zaken, twijfelde echter niet eraan,
dat Sovjet-Rusland de vereischte meer
derheid voor de toelating zal verkrij
gen. Het zou echter een dwaling zijn,
zeide Motta, indien Zwitserland zich
dan uit den Volkenbond zou terug
trekken. Een dergelijke politiek wil
Motta niet voor zijn verantwoording
nemen.
Sovjet Rusland zal na de toelating
tot den Volkenbond 't recht hebben een
permanente delegatie bij den Volken
bond te Genève te hebben, doch de
Zwitsersche regeering zal vrij blijven,
de kwestie der diplomatieke betrekkin
gen tusschen sovjet-Rusland naar eigen
Nadruk verboden.
27)
Waar kan ik je toch eerder gezien
hebben? viel ze zichzelf in de rede. Je
bent werkelijk een allerliefst meisje,
hoor en ik kan Reginald niet al te hard
vallen nu ik je gezien heb. Mannen zijn
nu eenmaal rare wezens, vindt je ook
niet? Kom nu maar eens naast me zit
ten, schuif dien stoel daar wat bij en
laten we dan eens praten.
Winifred gehoorzaamde werktuige
lijk, met een trillende onderlip en sprak
geen woord.
In de eerste plaats zou ik graag
het een en ander omtrent je weten, ging
de vriendelijke, nu haast moederlijk
klinkende stem voort.
Woon je hier alleen? Waar zijn
je vader en moeder?
Dieheb ik niet... zoover ik
weet. Ja, ik woon hier alleen... op het
oogenblik.
En heb je ook geen andere fami
lieleden?
Ik heb een tanteeen soort
tante... maar...
Wat zeg je dat geheimzinnig...
een soort tante! En is die „soort tante
hier bij je?
Neen, ik heb altijd bij haar ge
woond, maar de vorige maand zijn we,
zijn we... van elkander gegaan.
Is dat de invloed van mijn zoon?
Neen... ik... Ze maakte den zin,
dien ze had willen beginnen niet af en
herhaalde met een energiek hoofd
schudden: Neen.
Dus je woont hier heelemaal al
leen?
En mijn zoon komt je hier op
zoeken?
Een zwijgend, bevestigend knikken
als antwoord.
Maar vindt je dat nu gepast?
Winifred werd vuurrood.
Miss Goodman, de hospita, is er
gewoonlijk bij als hij op bezoek is.
Den heelen tijd?
Ja, ze komt telkens binnen en
komt dan een praatje maken of 'n kopje
thee drinken.
Enfin, het ligt niet op mijn weg
om je zedelessen te geven ik neem
ook graag aan dat ze niet noodig zijn.
De openhartigheid waarmee je mijn
vragen hebt beantwoord, bewijst dat je
een lieve eerlijke natuur hebt en daar
door zal het je waarschijnlijk ook niet
moeilijk vallen om je in mijn motieven
te verplaatsen, die zoowel op jouw wel
zijn zijn gericht als op dat van mijn
zoon. Om te beginnen: ben je je bewust
dat mijn zoon héél veel van je houdt?
Ik... och, dat moest u mij liever
niet vragen. Ik... geloof wel dat hij mij
graag mag. Heeft hij tegen u gezegd
inzicht te behandelen.
De oorlogsschulden.
De Amerikaansche regeering heeft in
haar antwoord op de Britsche nota in
zake de oorlogsschulden gezinspeeld op
de mogelijkheid van betalingen in na-
tura.
Bolivia doet beroep op Genève.
De permanente gedelegeerde van Bo
livia bij den Volkenbond heeft namens
zijn regeering tot den Volkenbonds
raad het verzoek gericht, het conflict
met Paraguay om den Gran Chaco
voor de Volkenbondsvergadering te
brengen.
„Tubantia"-wrak gevonden?
Te Oostende loopt het gerucht, dat
de „Artiglio" het wrak van het goud
schip „Tubantia" zou hebben gevon
den. Het heette dat het wrak, dat des
tijds door een visschersboot uit Heyst
was ontdekt, wel degelijk dat van de
„Tubantia" was. De schroef werd toen
van het goudschip weggenomen, terwijl
de nasporingen naar goud werden
stopgezet, daar de „Artiglio" met in
gang van 15 Juni het onderzoek naar
de schatten van de „Egypt" zou her
vatten.
SPROETENVERDELGER
Zeg mij Uw naam - Mijn naam
SPROETENBEZITTER
Is en blijft SPRUTOL.
Prijzen der Mij. der Ned. Letterkunde.
Door de Mij. der Ned. Letterkunde,
werd de prijs voor meesterschap toege
kend aan Henriëtte Roland Holst-van
der Schalk, de C. W. v. d. Hoogt-
prijs aan J. Slauerhoff en de Mei-prijs
aan A. den Doolaard en Jan Engelman.
A. den Doolaard heeft op de verga
dering van de Mij. der Ned. Letter
kunde het hem toegekende aandeel in
den Mei-prijs geweigerd, daar hij geen
dat hij... dat andere?
Hij heeft je naam zelfs nooit in
mijn tegenwoordigheid genoemd... tot
gisteren wist ik niet eens van je be
staan. Maar wat ik zei, staat onom-
stootelijk vast; hij is dol op je hij
gaat zoo ver in zijn liefde voor je, dat
het bezig is een schandaaltje te wor
den in de kringen waarin hij ver
keert.
En ben ik daar de oorzaak van?
Ja.
Maar er is niets gebeurd...
Ladij Carshaw interruppeerde met 'n
heftige beweging:
Er wordt algemeen gezegd dat hij
van plan is met je te trouwen.
En is dat het schandaal? Ik dacht
dat het een schande was, wanneer je
niet trouwt, niet als je het wél doet.
De naïve logica van het onbedorven
kind, bracht de deftige bezoekster een
oogenblik in verlegenheid. Toen, om
zichtig, eerst even naar haar woorden
zoekend, hernam ze:
Ja, kijk eens, kind het is een beet
je moeilijk het onomwonden te zeggen,
je beschouwt dat te veel uit je eigen ge
zichtspunt. Wanneer het menschen uit
dezelfde maatschappelijke omgeving
betreft, gaat jouw theorie natuurlijk
volkomen op en het pleit voor je karak
ter dat je 't zoo ziet, maar in de
kringen, waartoe mijn zoon en ik be-
hooren, denkt men er anders over en
ik geef direct toe, dat jouw opvatting
moreel oneindig veel hooger staat.
Maar men moet de dingen nu een
maal nemen zooals ze zijn en in de
praktijk is het zóó, dat er geen sprake
zou zijn van schandaal, wanneer mijn
zoon en jij ze aarzelde even wel
laat ik zeggen, vrienden waren, maar
dat het feit, dat hij er ernstig over
denkt met je te trouwen, aanleiding
geeft tot kwaadaardige praatjes, omdat
er sociaal zoo n kolossale kloof tus
schen jullie is.
Winifred sloeg de handen voor haar
gezicht, toen ze deze les in realistisch
maatschappelijke zedeleer had aange
hoord. Geïsoleerd als ze altijd had ge
leefd, bezat ze maar bitter weinig we
reldwijsheid en in de onschuld van haar
rein, spontaan hart, had ze zich tevo
ren nooit of nauwelijks rekenschap ge
geven van hetgeen stond tusschen haar
en de verwezenlijking van het heerlij
ke, angstig-verzwegen verlangen dat
dagelijks sterker in haar werd.
Je ziet hoe de zaken staan vóór
het huwelijk, zette de bezoekster haar
onbarmhartig betoog voort, want haar
stem mocht nog zoo zoetsappig klinken,
wat ze zei was de harde, koude analyse
van een werkelijkheid, zooals die in
haar milieu als onveranderlijk en juist
geaccepteerd werd. Dus tracht je er
eens in te denken hoe het naderhand
zal zijn. Wat men „de groote wereld"
noemt" is wreed die vergeeft nooit!
En als ze vergeeft, vergeeft ze zonden,
geen inbreuk op haar conventies en
tradities. En geloof maar niet dat jouw
liefde mijn zoon zou troosten over het
verlies van een voorname, geziene so
ciale positie, die een huwelijk met jou
noodzakelijk zou meebrengen, dat hem
zelfs door de connectie met jou al bo
ven het hoofd hangt. Het zou hem mis
schien een maand troosten, een half
jaar desnoods, maar voor géén man be-
teekent de vrouw de heele wereld en
al houdt hij ook nog zooveel van haar,
zij kan hem nooit schadeloos stellen
voor het verlies van zijn oude vrienden,
van de positie in zijn kring, hem
nooit verzoenen met de gedachte maat
schappelijk een uitgestootene te zijn.
Dus als je werkelijk echt van mijn zoon
houdt, en ik ben overtuigd dat je dat
doet zoo is het toch, nietwaar?
Winifred hield het hoofd gebogen en
bleef het antwoord schuldig.
Toe, wees vertrouwelijk tegen me,
drong de indrukwekkende dame. Ik
ben ook een vrouw en weet
Ze was opgestaan en drukte haar
lippen op het gebogen meisjeshoofd.
Een droge snik ontsnapte Winifred.
Arm kind! Dat zal het ontzettend
moeilijk voor je maken. Ik wilde wel
maar wat geeft het of ik het anders
wilde? Tegen machten die sterker zijn
dan jezelf, valt niet te vechten, voegde
ze er ietwat huilerig bij. Daarop, ener
giek, beslist: Winifred, je moet al je
geestkracht gebruiken, om uit deze val-
sche positie te komen.
Wat moet ik doen? Wat moet ik
in 's hemelsch naam toch doen? kreun
de Winifred. Het schoot haar door het
hoofd dat ze zonder middelen van be
staan was en geen betrekking had en
niet uit het pension kon vluchten.
Je kunt weggaan zonder hem te
laten weten waarheen je bent vertrok
ken en vóór je weggaat kun je hem een
koude douche geven door afkeer of on
verschilligheid te huichelen, was het
zakelijke advies.
Ik geloof niet dat ik dat kan,
snikte het meisje. Zelfs al zou ik het
probeeren.
(Wordt vervolgd).
4.
4.
De Echo van het Zniden,
WuliUksrtr ('n Langstraatsehe Conrant*
MVJSCMAJvy VAM VEMEKER1MG OP MET LEVET1
mo
pgg^HHnzaaMaaMaaaHaMaaaaaMa