Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
i
l
FEUILLETON
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD!
DE ZESDE NEDERLANDSGHE
KATHOLIEKENDAG TE 'S-BOSCH.
NUMMER 52.
WOENSDAG 27 JUNI 1934.
57c JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
UITGAVE:
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons besit sün.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
29 cent per regel; minimam 1.50.
De Zesde Nederlandsche Katholie
kendag. die Zaterdag en Zondag te
's-Bosch gehouden is, is de eerste Ka
tholiekendag geworden, die is uitge
groeid tot een machtige demonstratie
voor het Katholieke geloof en voor de
Katholieke beginselen in het gemeen
schapsleven.
Geleerd door de ervaring, die vorige
Katholiekendagen hadden opgeleverd,
had men thans het beschouwende en
het demonstratieve karakter nauwkeu
rig onderscheiden.
De Zaterdag was aangewezen als de
dag van ernstige bezinning op de diep
gaande problemen van het gezag. Zes
begaafde sprekers hebben dit onder
werp, elk uit een anderen gezichts
hoek, belicht en met ingetogen aan
dacht heeft een groote schare van ka
tholieken hen aanhoord.
De eerste spreker was Prof. Dr. We-
vc, die tijdens de H. Mis in den St. Jan
een gloedvolle predicatie heeft gehou
den.
Voorts hoorden we in den loop van
den dag in het Concertgebouw Dr.
Vroom S. J., die het Gezag behandelde
in zijn algemeene aspecten, Mgr. Dr.
v. Noort over het Gezag in de Kerk,
Prof. Mr. Kamphuijsen over het Gezag
in den Staat en het Eerste Kamerlid A.
C. de Bruijn over het Gezag in het Ge
zin. 's Zondagsmorgens heeft Prof.
Kaag in dezelfde zaal het gezag in het
bedrijfsleven behandeld.
Het kan niet onze bedoeling zijn hier
een poging te doen om ook maar in
zeer beknopten vorm weer te geven de
zoo uiterst belangrijke stof, die door
dit keurcorps van sprekers behandeld
is. Het zij voldoende te zeggen dat er
zeer belangrijke uitspraken gedaan zijn,
die den toehoorders zullen bijblijven
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Nadruk verboden.
30)
Ze was van nature absoluut niet
achterdochtig, (maar toen ze den brief
den derden keer nog eens doorkeek,
begon ze te twijfelen of de handtee-
kening onder het machineschrift, wel
dien van den agent was, die haar al
eenige malen eerder had geschreven.
Zeker, zoo op het oog kwam hij er
haast volkomen mee overeen en het
briefpapier was zeker ook het zijne,
•maar toch. ze kon den twijfel niet
geheel van zich afzetten.
Het mocht dan zijn dat hetgeen ze
opmerkte, haar niet heftig schokte,
het zette zich desniettemin in haar
bewustzijn vast en ze voelde zich niet
heelemaal op haar gemak.
En in die stemming stelde ze zich
zelf de vraag, waarom ze eigenlijk met
alle geweld een plaats wou veroveren
in de wereld van de music-hall, of, als
de fortuin haar bijzonder gunstig was,
op den duur misschien van de opera?
Het was vooral Sir Reginald, die in
deze richting aandrang had uitgeoe
fend, omdat zij onophoudelijk den
wensch tek ennen had gegeven in
haar eigen onderhoud te voorzien en
hij dit het meest overeenkomstig had
geacht met haar aanleg iets waar
ze het zelf trouwens mee eens was ge-
ook als het grootste deel van den stort
vloed van indrukken dezer beide da
gen bij hen zal bezonken zijn. Straks
zullen de gehouden redevoeringen in
druk verschijnen en wij raden elk ka
tholiek aan deze zeer belangrijke stof
dan eens door te werken. Men zal er
'n verhelderden kijk door krijgen op de
essentieele vraagstukken van het in on
ze dagen zoo belangrijke onderwerp.
Men krijgt een anderen kijk op de z.g.n.
„Crisis van het Gezag", waarover wij
dagelijks den mond vol hebben, als men
Dr. Vroom heeft hooren uitspreken dat
deze gezagscrisis op de eerste plaats
wordt gemaakt, waar de menschen niet
meer dienen kunnen, zoowel gezags
dragers als onderdanen, want beiden
moeten de intentie hebben om te die
nen en de gezagsdrager heeft slechts
zijn rechten gekregen om zijn plichten
te vervullen.
Men stelle zich dus t.z.t. in het bezit
van een verslagboek van dezen katho
liekendag.
Op de openingsvergadering van Za
terdagmorgen hebben nog het woord
gevoerd Jhr. Mr. P. van Meeuwen,
voorzitter van het plaatselijk comité, en
Baron van Wijnbergen.
Tal van geestelijke en wereldlijke
hoogwaardigheidsbekleeders hadden op
het met palmen versierde podium
plaats genomen. Wij zagen daar o.m.
Mgr. Jansen, Mgr. Diepen, Mgr. Aen-
genent. Minister Deckers en Jhr. mr.
Ruijs de Beerenbrouck.
De massa-betooging van Zondag
heeft alle grootsche v.erwachtingen met
stukken geslagen. Wellicht nooit heeft
's-Bosch zulk een menigte binnen zijn
muren gehad. Gevoeglijk kan het aan
tal op een kleine 30.000 worden ge
schat. Op alle toegangswegen naar den
Bosch scheen het of het één richting-
verkeer was ingevoerd, want de enke
len die de stad verlieten gingen verlo
ren in den onophoudelijken stroom van
auto's, bussen en fietsen naar de Her
togstad. Op de singels waren de auto
bussen in bonte, bijna onafzienbare
rijen geparkeerd en overal in de stad
zag en hoorde men stoeten van demon
stranten trekken.
Op de Parade droeg Z. H. Exc. Mgr.
A. F. Diepen in de open lucht, voor
weest. In geen geval had hij er in wil
len toestemmen dat ze weer in het
millieu van 'n fabriek of expeditie-af-
deeling van een groot bedrijf verzeild
raakte.
Maar ze zag niet in waarom ze, nu
ze uit elkaar waren gegaan, haar
tooneel-ambitie niet zou laten varen
en, als voorheen, met haar handen
haar brood te verdienen. Wat was ze
beter dan al die andere meisjes, die
dat deden? Ze had haar vak goed
verstaan, haar superieuren waren
over haar werk altijd tevreden ge
weest, en als die ongelukkige geschie
denis er niet tusschen was gekomen,
zou ze vast en zeker haar betrekking
in het warenhuis niet verloren heb
ben.
Waarom zou ze het opnieuw
probeeren?
Ze telde haar geld en zag, dat ze
als ze zuinig aan deed, genoeg had
om een week of twee rond te komen
Dus ze kon op haar gemak wat zoe
ken.
Toen ze naar bed ging, was haar
besluit genomen ze zou haar plannen
om aan het tooneel te gaan eraan ge
ven, de samenkomst in Uxbridge laten
schieten en nederiger bezigheid trach
ten te vinden.
Omstreeks denzelfden tijd dat Wi
nifred naar bed ging, w'andelde Sir
Reginald in een troostelooze gemoeds
stemming van zijn club naar het groo
te heerenhuis in Harley Street.
Hij vond zijn moeder in den salon
en met een gemompelde groet liet hij
zich in een grooten stoel neervallen,
de hand tegen het voorhoofd gedrukt.
Lady Carshaw keek in spannig naar
hem, want hoewel Winifred beloofd
had niets van haar bezoek te vertel
len, vroeg ze zich toch eenigszins ang
stig af of er niet op de jeen of andere
een ontzagwekkende massa volk een
H. Mis op. Wierookwolken dreven
omhoog onder de boomen van het
plein, het gerinkel der altaarschellen
trilde 'door de zomerlucht en het goud
der heilige gewaden glansde in de zon
die al haar gloed over de oude stede
goot. Alle aanwezigen tesamen zon
gen de achtste Gregoriaansche Mis.
De H. Mis werd bijgewoond door
den aartsbisschop en de bisschoppen
van Haarlem, Breda en Roermond,
alsmede alle in Den Bosch ter gele
genheid van dezen Katholiekendag
aanwezige autoriteiten.
Nadat Mgr. Diepen bet podium
waarop het fraaie altaar was opgesla
gen, verlaten had, namen de aartsbis
schop en bisschoppen voor ,het altaar
plaats, alwaar zij door rector van Ga
len praeses Van de Gezellen te Am
sterdam, werden gehuldigd namens
geheel katholiek Nederland. Het was
een enthousiaste redevoering, waarin
praeses van Galen sprak over de on
derdanigheid en volgzaamheid van de
katholieken van Nederland jegens de
geestelijke en wereldlijke autoriteiten,
omdat de katholieken beseffen, welke
een saambindende kracht de katho
lieken zijn geweest voor de Kerk en
ook voor den Staat, voor de Dietsche
manier iets van uitgelekt kon zijn.
Ook had ze niet verwacht, dat haar
ingrijpen het ontstellende resultaat
zou hebben dat ze thans voor zich zag.
Haar zoo'ns gezicht was'grauw en
vertrokken; er waren donkere kringen
onder zijn vermoeide, smartelijke oo-
gen; hij maakte den indruk van een
man, die de pijlers van zijn bestaan
onder zich heeft voelen wegzinken en
dat deed het hart van zijn moeder fin
deernis naar hem uitgaan.
Ze kwam naast hem staan.
Reginald, zei ze zacht, je ziet er
uit, of je niet goed bent.
Neen, ik voel me ook niet bijzon
der prettig, moeder.
Kan ik iets voor je doen?
Ik ben bang van niet, klonk het
mat.
Arme jongen! Er is iets dat je
hindert, dat is maar al te duidelijk.
Misschien lucht het je een beetje op
als je het me vertelt.
Neen moeder; heusch liever niet.
Tob er maar niet over. Ik had het liefst
dat u me maar rustig in mijn eentje
hier liet zitten.
Vertel me alleen dit dan maar. Is
het heel erg? Doetdoet het je
veel pijn?
Wat geeft het om er over te pra
ten. Iets waarvoor geen geneesmiddel
bestaat moet je uitzieken. Het leven
is ,nu eenmaal niet altijd een gladge
schoren grasveld
Maar het zal voorbijgaan, wat
het ook zijn mag, trachtte zijn moeder
te troosten. Wees flink en zet je er
legen in, terwille van mij.
Ja, ik geloof ook wel dat het voor
bij zal gaan, was het trieste antwoord,
als ik dood ben! Maar voor het mo
ment zie ik geen lichtpunt. Ik ben er
beroerd aan toe, moeder.
Dat zie ik, jongen. Het is ver
volksgemeenschap van Noord en
Zuid. Hij eindigde met den uitroep:
Trouw aan de bisschoppen, trouw aan
de Nederlandsche natie, trouw aan
Oranje, trouw aan Koningin jWilhel-
mina.
De aartsbisschop mgr. Jaffisen,
heeft deze Woorden met een kernach
tige redevoering beantwoord, waarin
hij voor de duizendkoppige menigte
uiteenzette, wat in de verschillende
redevoeringen van dezen katholieken
dag over het gezag is gezegd, waarin
hij dankte yoor de hulde hem en de
bisschoppen gebracht, en aanspoorde
tot eenzelfde waardeering en volg
zaamheid voor het wereldlijk gezag.
Onder de tonen van den Pausmarch
verlieten de autoriteiten daarop de
parade.
In het Concertgebouw ving om half
twee voor een summum van belang
stelling in aanwezigheid van den
aarts-bisschop en alle bisschoppen de
slotvergadering aan, waarin prof. H.
A. Kaag het Gezag behandelde jn be
drijf en onderneming. Prof. H. A. Kaag
wees ook op de taak die den nieuwen
minister Mr. Steenberghe wacht, voor
wien hij aller hulp, medewerking en
gebed vroeg.,
Medegedeeld werd, dat Z.H. de
Paus met een telegram voor de hem
telegrafisch gebrachte hulde heeft
bedankt.
Mgr. Diepen sprak hierop een pak
kend slotwoord waarin hij allereerst
dank hracht aan burgemeester van
I.anschot voor zijn prachtig initiatief
tot oprichting van het monument
voor kardinaal van Rossum z.g. Daar
mee heeft hij een kloeke daad voor
geheel katholiek .Nederland gesteldL
Samenvattende wat op dezen (Ka
tholiekendag over het gezag is gezegd
onderlijnde hij de vele aansporingen
voegde, eraan toe de bede aan alle ge
zagdragers dat zij hun gezag in nede
righeid zullen uitoefenen en de onder
danen dat zij het in nederigheid zullen
volgen, l
Na de slotvergadering begaven de
autoriteiten zich naar het Kardinaal
van Rossuinplein, nabij de Redemp
toristenkerk, en namen onder een jbal-
dakijn, nabij het te onthullen cmonu-
schrikkelijk. De menschen trekken
zich jde dingen dikwijls veel te veel
aan. Ik wilde maar. .O, je weet niet
half hoe ik met je te doen heb, Reggie.
Och, dat begrijp ik wel, moeder,
maar laat u me nu alstublieft alleen.
Ik heb behoefte aan stilte en eenzaam
heid om me heen. U bedoelt het zoo
goed, maar u kunt 'me toch niet hel
pen. Geeft u me maar een kus en ga
naar bed.'
Een traan uit Lady Carshaw's oogen
bevochtigde zijn gezicht, toen ze haar
lippen op zijn wang drukte.
HOOFDSTUK iXIX.
Moore Honse in Uxbridge.
Den Volgenden dag hegon Wini
fred direct aan de uitvoering van haar
voornemen om ander werk te zoe
ken dan aan het tooneel, ofschoon
ze 's morgens doodmoe, met een dof
gevoel in haar hoofd en ledematen
opstond. Ze had ook dien nacht geen
oog dicht, gedaan.
Ze begon met opnieuw den brief
van den theater-agent over te lezen
en nog sterker dan gisteravond, had
ze de gewaarwording dat er iets eigen
aardigs, iets niet heelemaal-in-den
haak was. Een punt, waaraan ze nog
geen aandacht had gewijd, trok nu
haar aandacht. Wat was idat onder
houd laat gesteld: 'avonds acht uur!
Dat was toch wel een heel ongewoon
tijdstip Voor een dergelijke samen
komst
Neen het was Jiet beste den agent
te schrijven! dat ze er van afzag. Maar
ze voerde haar besluit niet direct uit.
Direct na het ontbijt kleedde
ze zich aan jen ging uit. Ze wilde het
in de eerste plaats bij haar vroegeren
patroon probeeren, bij Page. Dat ze
ment van Kardinaal van Rossum
plaats.
Hier was intusschen ook aangeko
men Z.Exc. Mgr. L. Schioppa de in
ternuntius te Den Haag.
Mgr. Schioppa werd vanuit het
Redemptoristenklooster omgeven door
de communauteit naar het plein ge
leid. Op het plein was tevens aanwe-
wezig de zuster van Kardinaal Van
Rossum, kloosterlinge te Tilburg.
Burgemeester van Lanschot stelde
zich nu voor het nog omhulde monu
ment op. Na den Internuntius in het
Fransch verwelkomd te hebben Jhield
hij een gloedvolle rede waarin hij het
leven van Kardinaal van Rossum E.g.
heeft geschetst, bijzonder zijn gewel
dige beteekenis als prefect van de
Propaganda.
Daarop verzocht hij den Internun
tius het monument te willen onthul
len, waaraan deze gevolg gaf.,
Een kinderkoor, begeleid door har-
moniemuziek zong daarop onder lei
ding van Mar. Ogier Jr. het Kardi
naalslied.
Vervolgens zongen alle aanwezigen
tot slot van Jdeze plechtigheid en van
dezen Katholiekendag het „Wilhel
mus".
Hierna defileerde een lange stoet
samengesteld uit tal van corporaties
uit den lande met honderden banieren
en tientallen muziekkorpsen voor de
autoriteiten. Deze stoet was 7 K.M.
lang en telde 28.000 deelnemers en
stond, voor wat| de artistieke aanklee
ding betreft, onder leiding van den
heer Moerkerk.
Den hoogen autoriteiten werd, de
Romeinsche groet gebracht.
Dit was het slot van deze grootsche
demonstratie van katholiek Nederland,
een demonstratie van trouw aan het
gezag van kerk en staat.
Hierna volgde de uittocht der dui
zenden, massaal maar toch in volkomen
orde en regelmaat. In alle richtingen
schoten de extra treinen, de trams, de
bussen, de auto's en de fietsen weg, het
land in, waar de deelnemers de begin
selen, die hen deze dagen weer eens-
opnieuw zijn ingeprent, zullen gaan uit
dragen.
ontslagen was had immers niet aan
haar gedrag of bekwaamheid gelegen.
Toen ze aan het eind van de straat
waar haar pension [was, op een bus
wachtte, viel haar oog op een ouderen
heer; een geestelijke, aan zijn klee
ding ite toordeelen, die op het tegen
overgestelde trottoir stond.
Hij keek op dat moment niet naar
haar en zij van haar kant, nam ter
nauwernood notitie van den geeste
lijke, ofschoon ze diep in haar onder
bewustzijn wellicht een vluchtigen
indruk kreeg, dien ze efchter niet
realiseerde dat iets bekends aan
zijn gestalte en gelaatstrekken was.
Geen wonder ook; het was niemand
anders dan Fowle in vermomming;
Fowle, Iwien Winifred's gangen bij
zonder interesseerden!
Toen Winifred in* een bus naar het
centrum der stad reed, volgde fowle
dan ook in een taxie.
Bij Page trof ze een nieuwen afdee-
lingschef, die haar vriendelijk aan
hoorde, toen ze haar belangen bij hem
bepleitte. Ze was hier geruimen jtijd
werkzaam geweest, altijd tot volle
tevredenheid en aan haar onverwacht
ontslag had ze zelf niet méér schuld
gehad dan de Lord-mayor van Lon-
een.
Zou de directie, nu niemand meer
aan het sensationeele geval, dacht
niet bereid zijn haar terug te nemen?
De welwillende! afdeelingschef toon
de zich bereid het geval met zijn
superieuren te bespreken. Hij verliet
de spreekkamer, om een minuut of
tien later terug te komen met de mede-
deeling:
(Wordt vervolgd).
Waalwykscne en Langstraatscbe Courant*
a
1
