Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. DE FINANCIERING DER STEUNREGELING IN DE GEMEENTEN. OMWILLE VAN DE DEMOCRATIE, NUMMER 64. ZATERDAG 11 AUGUSTUS. 57e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en». franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.28. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. In »de Maasbode« schreef de heer Jos van Wel te Helmond eenige juiste beschouwingen naar aanleiding van het wetsontwerp tot instelling van een werkloosheidsfonds tot een betere verdeeling der crisislasten over alle gemeenten. Wij ontleenen er het volgende aan Levert de voorgeslagen vulling van het werkloosheidsfonds eenige be. denking op, ook de wijze, waarop de gestorte gelden over de verschil lende gemeenten zullen worden verdeeld, mag wel eens nader be schouwd. Het is immers zeer de vraag of het wel de meest juiste weg is alle gemeenten, mir nichls dir nichts, 90 °/0 van hare uitgaven voor werkloosheidssteun te vergoeden. Het is een teer punt, maar met alle respect voor de zorgzaamheid en den ernst der gemeentelijke bestuurs organen mag toch wel eens worden gevraagd of dit niet voor de eene gemeente te veel en voor de andere te weinig zou kunnen zijn, ja of het niet als zoo vaak zou kunnen werken als een straf op bestuurlijke nauwlettendheid en integriteit en als een premie op zorgeloosheid en vrijgevigheid. Maar dit even ter zijde gelaten, dan zijn er nog zoo groote verschillen in de werkverschaffingsloonen en de steunbedragen (9 klassen van f 12 tot f7 per week) dat men wel eens vragen mag of het wel gepast is voor alles nu maar 90 °/0 uit de gemeen schappelijke kas te vergoeden. Want de vulling van do kas speelt ook een rol. Op zichzelf is dit verschil in uitkeering niet onrechtvaardig, zelfs niet onbillijk te achten, maar wel is het hinderlijk, dat daar, waar eenerzijds de steuntrekkers van het van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van LOUIS TRACY. Nadruk verboden. 43. Dat spreekt vanzelf. Hij mag ook nooit weten dat Mr. Meiklejohn er achter zit. Ik had het me zoo voorge steld, dat die zou rachten invloed op dat meisje uit te oefenen, door haar bang te maken of geld te geven of iets van dien aard. Lady Helen was niet ten volle in Meiklejohn's vertrouwen. Hij was ge noodzaakt haar in die zaak van die West-Afrikaansche concessie in het geheim te nemen, maar veel te sluw en te voorzichtig om iets tegen haar los te laten over hel belang dat hij bij Winifred's verdwijning had. Dus in dit opzicht was ze volmaakt argeloos en aan den anderen kant lachte het haar toe om, met lady Carshaw als werktuig, de obstinate Reginald, die zich verstout had haar te versmaden, zijn welverdiende straf te bezorgen. Ik weet niet Ze aarzelde en zweeg. Toen: Ik weet waar Mr. Meiklejohn op het moment is, maar het is van het grootste belang dat hij niet lastig ge vallen wordt. rayon der 9e klasse, uit de gemeen schappelijke kas een uitkeering ont vangen van f7 per week, omdat hun levensstandaard zooveel lager ligt, anderzijds de belastingbetalers van hetzelfde rayon, bij het vullen van de kas, van hetzelfde inkomen, een veel grooter bedrag moeten storten, dan die van het rayon der le klasse, ook omdat hun levensstandaard lager is. Het moge niet meer onbillijk zijn te achten, dat de werkverschaffelin- gen op het platte land van Brabant en Limburg en ook elders een uur loon verdienen van 24 ct. en die van de groote steden, van 40 a 45 cent, omdat de levensstandaard ginds lager is, maar wel is 't onbillijk te achten, dat iemand, die een huis bewoont van bijv. f 800 huurwaarde, daarvan ter stijving van de gemeentelijke kas een veel hooger bedrag moet betalen, dan iemand, die zoo'n huis bewoont in de groote steden, nog eens, omdat de levensstandaard ginds lager is. Zoo wordt de factor levensstandaard tweemaal in de rekening verdiscon teerd. Daar is op het platte land saamhoorigheidsgevoel en burger schapszin genoeg om een offertje te kunnen brengen ten bate van het gemeenebest, maar men moet dit ofFer niet door een steeds hocger cpgejaagde opcentenhefling carica- turaal gaan vergrooten en buiten alle proporties brengen. Want ook op het platte land komen de belas, tingen zwaar aan. Men moest eens weten hoe veel vuldig de belastingbeslagen zijn, die op het platte land op de werkver schaffingsloonen worden gelegd. Men haalt bij deze regeling voor de groote steden meer uit de ge meenschappelijke kas, omdat de levensstandaard er hooger is en men stort er minder in, ook omdat de levensstandaard er hooger is. Niet alleen zijn er groote verschillen m de hoogte der uitkeeringen en der werkverschaffingsloonen, maar ook buiten deze verschillen om is er een zoo groote afstand tusschen de werkloosheidsuitgaven van de eene gemeente en die van de andere, dat het waarlijk de vraag is of men er wel goed aan doet om elke gemeente maar zonder meer 90 pet van haar ujtgaven te vergoeden. Als men de cijfers der uitgaven voor verschillende gemeenten deelt door het aantal crisiswerkloozen,dan kan men, een lossen greep doende, reeds constateeren, dat Velsen, dat 43 crisiswerkloozen heeft per 1000 inwoners, aan steun- en werkver schaffing uitgeeft een bedrag van f540 per crisis-werklooze. Gouda heeft er 47 en geeft uit f 549 per man. Schiedam heeft er 88 en geeft uit f522. Helmond heeft er 95' l3 en geeft uit f359 per crisiswerklooze. Tilburg heeft er 26'/2 en geeft uit f305 per man. Enschede heeft er 60 per 1000 inwoners en kan daaraan f645 per man kwijt worden. Is het nu billijk voor al deze uit gaven maar 90 pet. te vergoeden uit de gemeenschappelijke kas om voor een werklooze in Enschede zonder meer f 580 beschikbaar te stellen en voor een in Helmond f313. Deze verschillen kunnen niet verklaard worden door het verschil in levens standaard alleen. Het gemeentelijk beleid speelt hier een groote rol. Én een systeem van financiering, dat daarmede geen rekening kan houden, is te grof geoutilleerd. graag lijden, pleitte de oudere vrouw. We moeten al het mogelijke doen; mis schien is hij nog te redden. Maar hij zou argwaan kunnen koesteren; je in het oog laten houden, je gangen nagaan. Lady Carshaw lachte. Er is in zijn gedachten voor niets anders plaats als voor zijn geliefde Wi nifred. Dus U weet zeker, dat hij U niet zal volgen, wanneer ik U vertel waar Mr. Meiklejohn is? Absoluut zeker. Goed dan. Zijn adres is: Hotel Splendide, Cromer. Je bent een schat, Helen. Ik denk dat het het beste is hem eerst te schrij ven voor ik naar hem toe ga. Maar laat vooral niet merken dat U zijn adres van mij weet. Je weet toch dat je op mijn discre tie kunt rekenen. Helen. Ik ben alleen bang dat hij niet veel zal uitrichten. Reginald is koppig als hij ergens zijn zinnen op gezet heeft. Zoo is het. Daarom ben ik heele- maal op den goeden wil van het meisje aangewezen en Meiklejohn is juist de man om zoo n delicate aangelegenheid in orde te brengen. Met een kus namen ze afscheid. Als Reginald Meiklejohn in zijn vingers krijgt, overlegde lady Carshaw toen de auto haar weer naar haar flat voerde, zal het een stormachtig onder houd worden. Helen zal woedend op me zijn. Maar wat kan het me schelen? Ik heb de liefde van mijn jongen terug gewonnen HOOFDSTUK XXVI. Op het spoor. De schrijver onderscheidt daarom in de steunkosten een rijksminimum een gedeelte dat afhankelijk is van regionalen invloed en een gedeelte dat door locale bestuursgestes be paald wordt. Het eerste deel wil hij uit de Rijksbelastingen voldoen, het tweede uit de provinciale kas en het derde uit de gemeentekas. Een kieswetswijziymy leytn de woekering van kleine partijtjes. De regeering heeft een ontwerp tot wijziging van de Kieswet inge diend, als gevolg waarvan een «partij» b.v. slechts d£m in de Tweede Kamer zou worden ver tegenwoordigd, wanneer bij een verkiezing tenminste driemaal de kiesdeeler wordt behaald. We kunnen ons begrijpen, dat degenen, die kleine partijen leiden of zich voor dezelve interesseeren, zich door de indiening van dit ont werp teleurgesteld gevoelen. Hun wordt een eens toegekend recht, althans politiek voordeel, ontnomen. We geven ook grif toe, dat aan het evenredigheidsbegrip, hetwelk in onze Kieswet is neergelegd, door de nieuwe voorgestelde wijziging geweld wordt aangedaan. Men vergete daar bij echter niet, dat het evenredig heidsstelsel bij invoering tenslotte niet bedoeld is geweest om nieuwe politieke kansen te scheppen aan personen of beweginkjes, die onder het vroeger meerderheidsstelsel bij verkiezingen nimmer naar voren konden komen, doch om toevals factoren uit te schakelen, welke zich weleer bij het opmaken van ver kiezingsuitslagen deden gelden en daardoor een onjuist beeld hielpen scheppen van de ware machtsver houdingen. De voorgestelde wijziging is over het algemeen gunstig ontvangen door de groote partijen en men mag aannemen, dat die zich daarbij niet in de eerste plaats hebben laten leiden door 't zeteltje-winst, dat er voor haar ongetwijfeld het gevolg van zal zijn. In de groote partijen leeft de overtuiging, dat de huidige Kieswet het scheppen van kleine politieke beweginkjes bevordert. Een »beweging» of «partij» moet worden geboren uit een drang des geestes van een volksgroep, maar niet om aan bepaalde personen gelegenheid te bieden om critisch te kunnen inwerken op een zekere georgani seerde richting, aan welke ze ver want zijn. De democratie kan er in het algemeen niet door gebaat worden geacht, wanneer bij elke verkiezing door middel van een politiek rel wat eenlingen in de Kamer worden gebracht, die daar gedurende enkele jaren door hun critisch optreden den wetgevenden arbeid bemoei lijken, om bij een volgende gelegen heid weer te verdwijnen en te wor den opgevolgd door nieuwe dwaal lichten aan het politieke firmament. Doordat die eenlingen soms op de wip der machtsverhoudingen komen te zitten, is hun invloed wel eens onevenredig groot en zijn ze oorzaak van bestuurlijke déraillementen, welke het aanzien van parlementa risme en democratie omlaag halen. Denken we maar eens aan de positie van de heeren Weiss c.s., vertegen woordigers van het z.g. Midden- standsblok in den Amsterdamschen raad 1 Toch vinden we de voorgestelde oplossing, waarmee de regeering aan het optreden van politieke geluk zoekers en van kleine partijtjes een einde wil maken, géén gelukkige. Ze druist ons te sterk in tegen het evenredigheidsbeginsel én ze is niet afdoende. Het zal dikwijls nog mo gelijk zijn om een beweginkje, hetwelk gevoed wordt door een oogenblikkelijken tijdstroom, zoo danig op te voeren, dat het voor een zittingsperiode kan w.orden ver tegenwoordigd. Dan zit men aan stonds met tenminste drie afgevaar digden opgescheept. We dachten ons een andere op lossing. Waarom moet de Tweede Kamer che-Inspecteur Winter, Mr. Marshall s plaatsvervanger, toen hij dien Zondag morgen naast Sir Reginald in de auto zat een van zijn wagens had de jon ge baronet nog ter beschikking gehou den en hij chauffeurde dien zelf, het is een bekend feit, maar menschen die een of andere schooiersstreek wenschen uit te halen, installeeren zich dikwijls in afgelegen behuizingen ergens op het platteland of in de buurt van een kleine plaats. Ik durf er dan ook een goede sigaar onder te verwedden dat ,,bij Ux- bridge" beteekent een oud verlaten hee renhuis. Een verblijfplaats die niemands verdenkingen opwekt?, opperde de jon geman. De inspecteur knikte. Juist, Uxbridge is geknipt voor iets dergelijks. En toch zal het zoeken waarschijnlijk gemakkelijker gaan dan die lui meenen. De politie, de menschen van de post, de winkeliers, kennen iedereen in zoo n nest. Ze kunnen ons waarschijnlijk bijzonderheden mededee- len over honderden ingezetenen, die niets uit te staan hebben met de ont voering van een jong meisje. Er zullen misschien een dozijn overblijven, die in aanmerking komen om verdacht te wor den en door onderzoek kunnen we daaruit vier of vijf schiften, waaronder degenen schuilen die we hebben moe ten. Het ging echter niet zoo glad als de inspecteur zich had voorgesteld. ..Moore House" was door bemidde ling van een Londenschen makelaar verhuurd aan een zekere „Mijnheer en Mevrouw Forest", menschen met ver lof uit de koloniën, die een jaar in En geland dachten te blijven. De bewoners waren niet per trein gearriveerd, maar mand hen gezien had. Rachel, steeds met een voile voor, die voor een vrouw van haar jaren nie- mand's achterdocht wekte, en onopval lend gekleed, deed haar huishoudelijke boodschappen in nog kleinere gehuch ten in de nabijheid en paste zorgvuldig op, zich daarbij niet aan het station te vertoonen. Post ontvingen ze niet Voles had voor een specialen koerier- dienst met zijn Londensche schuilplaats gezorgd. Het gevolg van deze taktiek was, dat niemand in Uxbridge hen ken de of zelfs ooit een blik op hen gewor pen had. Ofschoon ze dus aanvankelijk wei nig opschoten, liet de man van Scotland Yard zich niet ontmoedigen. Hij in terpelleerde allen die er voor in aan merking kwamen en deze lieden, soms zichtbaar tegen hun zin, in hun Zon dagsrust te storen. Sir Reginald's wa gen doorkruiste het grondgebied van Uxbridge in alle richtingen en tusschen misschien twintig landhuizen die voor hun doel in aanmerking konden komen, prijkte ten slotte de naam „Moore Hou se". Maar het was een mager resultaat. De kunst was om, met eenige kans op succes, het juiste adres uit deze twintig te pikken en in deze richting waren ze geen gegevens machtig geworden. Ze hielden echter vol, en zooals het geluk met de stoutmoedigen is, is het ook met standvastigen. 's Middags hadden ze geluncht in een hotel in het centrum van het plaats je en omdat het eten en de bediening hen niet bevallen waren, zochten ze voor hun middagmaal een andere gele genheid. En die slechte lunch was het middel dat het Lot had uitgekozen om hen op het rechte spoor te brengen. Een beetje gedrukt omdat de dag ten einde spoedde zonder dat ze iets had die ze reeds hadden bezocht bleken of geen, of dood-onschuldige bewoners te bezitten besloten ze eerst maar eens nieuwe kracht te putten uit een stevi- gen maaltijd en traden een eenvoudig, maar proper en gezellig uitziend restau rant in een der zijstraten binnen. In- plaats van een provincialen kellner in een vettigen en verschoten rok, werden ze begroet door een aardig, pittig dien stertje wier zonnige glimlach al een verkwikking voor de beide vermoeide mannen beteekende. Komen de heeren van ver? infor meerde ze bij wijze van vriendelijk bab beltje om de bezoekers aangenaam te zijn, terwijl ze zich bedrijvig bezig hield met het dekken van de tafel. Uit Londen, vertelde Inspecteur Winter. Zoo laat en dan in een auto? klonk het verbaasd. Ja, is dat iets bijzonders voor jullie in Uxbridge? De auto niet, ze lachte harte lijk Uxbridge is wel geen wereld stad, maar auto's hebben we zelfs, hier! Maar heeren uit Londen stuiven hier op Zondagochtend alleen maar door om naar Bath of zoo te gaan en als ze des avonds weerkomen is het op den terug rit naar de stad. Dat ze hier blijven om te eten is een eer die ons anders nooit te beurt valt En weer kwam die aanstekelijk-pret- tige lach. Wel, wel, merkte de inspecteur op hier hebben we een kopje, dat er niet van buiten alleen aantrekkelijk uitziet, maar dat ook een gezond stel hersens bevat. Misschien dat die hersens ons kunnen helpen. Het ondubbelzinnige compliment joeg het meisje een blos naar de wangen, maar boos er om was ze allerminst. Wa»lw(jksclie en Laiigstraatsebe Conrant*

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1934 | | pagina 1