Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
E E
FEUILLETON
1
l
mm
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
NUMMER 67.
WOENSDAG 22 AUGUSTUS 1934.
57e JAARGANG.
mate
k
JSTl
75
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentifin moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur
in ons bezit sün.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën
26 cent per regel; minimum 11.50.
De schoenindustrie opnieuw
in het gedrang.
Het nieuwe euvel, waarmede de
Brabantsche schoenindustrie te strij
den heeft, en waarop Observator in
ons blad van j.l. Zaterdag de aan-
dacht vestigde, is zeker de moeite
van een nadere beschouwing waard.
Toen de buitenlandsche import
van schoenwerk zulk een omvang
begon aan te nemen, dat deNeder-
landsche industrie zich daardoor in
hoogst ernstige mate bedreigd zag,
heeft de regeering, dank zij den
voortdurenden aandrang uit indu-
strieele kringen, den noodtoestand
ingezien en door contingenteerings-
maatregelen ingegrepen. Deze maat
regelen hebben het beoogde succes
gehad, de invoer van schoenen werd
tot op de helft beperkt en er kwam
weer werk in de Nederlandsche
bedrijven.
Die verbetering in den toestand
heeft zich echter niet in die mate
voortgezet, dat weer van een nor
malen gang van zaken gesproken
kan worden. Integendeel de bedrij
ven blijven met hun productie verre
beneden hun capaciteit. Vermin
derde werktijden, soms zelfs tot
slechts enkele dagen per week, zijn
in verschillende bedrijven schering
en inslag. De cijfers der nog steeds
toenemende geheele en gedeeltelijke
werkloosheid in de schoenencentra
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Nadruk verboden.
46.
Vader? Je bent immers haar vader
niet.
Jij moest de eerste zijn om dat te
gelooven. Haar tante zal er een eed op
doen voor welken rechter je maar wilt.
En eenmaal buiten Engeland zal ze
maar al te blij zijn om te kunnen ge
nieten van de bescherming die het hu
welijk biedt. Waar ben je nu eigenlijk
bang voor?
Je had het erover om een of an
deren vent in den arm te nemen, die
net moest doen of hij ons trouwde.
Dat is alleen maar een onvermij
delijke comedie voor direct gebruik
We kunnen haar nu eenmaal niet da
genlang in een soort van verdooving
en machteloosheid houden. Maar als ze
in gezelschap van haar toegewijden
vader en liefhebbenden echtgenoot is
an wat kan ze dan beginnen? Wie zal haar
40 ten gelooven? Laat het maar aan mij over
endaal om de geschikte kerels aan boord te
itig gew hebben! Ze zullen haar vierkant uit
lij zeer lachen als ze wat te beweren heeft. En
tegen dat we de Westkust bereikt heb-
idingen ben zal ze den hemel danken, dat ze
evensge getrouwd is. Dan maken we haar wijs,
gestort.
anges is
rt. De
leven
ielt
ir.'c^£
spreken boekdeelen en geven ons
de overtuiging dat het 'met de
schoenindustrie op het oogenblik
zeer slecht gesteld is.
Het klinkt paradoxaal dat men
lij dit alles toch nog maar voort
durend hoort van de stichting van
nieuwe bedrijven en de uitbreiding
van bestaande. De capaciteit der
schoenindustrie breidt zich daar
door nog maar steeds uit, ondanks
het feit dat de bestaande bedrijven
in meer dan voldoende mate aan
de vraag kunnen voldoen.
De gevolgen daarvan zijn niet uit
gebleven. De ongekend scherpe con
currentie—strijd op de schoenen-
markt doet de prijzen maar steeds
verder dalen. Uit het oogpunt van
consumentenbelang moge dit een
gunstig gevolg zijn, waardoor het
publiek ten volle profiteeren kan
van de mogelijkheden, die de mo
derne rationeele productie—wijze
biedt, dat neemt niet weg dat deze
strijd te veroordeelen is wanneer de
grenzen van het mogelijke worden
overschreden. En wanneer men de
statistische gegevens der laatste jaren
beoordeelt, dan begint hel daar in
bedenkelijke mate op te lijken. In
1930 nog werden in Nederland 9.3
millioen paren schoenen gefabri
ceerd, tot een gezamenlijke waarde
van f 41,4(53,000; in 1932 10,3 mil
lioen paren voor een waarde van
slechts f 28,132,000!
Hoewel de productie dus nog op
liep, verminderde de waarde met
meer dan 30 pCt. En de vestiging
van Bata te Best, die de regeering
niet heeft kunnen verhinderen, zal
de verhouding nog ongunstiger
maken.
Waar de zaken zoo staan doet
het toch wel buitengewoon vreemd
aan dat van overheidswege gelde
lijke steun wordt gegeven voor de
vestiging van nieuwe bedrijven, die
straks hun duit weer in het zakje
zullen doen om de ellende nog wat
grooter te maken. Veeleer zou men
het tegendeel verwachten, n.l. een
verbod voor den bouw van nieuwe
fabrieken of voor de uitbreiding van
bestaande bedrijven.
In dit verband is het wellicht
wenschelijk eens te wijzen op de
maatregelen die in Zwitserland ge
nomen zijn en nog te wachten
staan.
»Op 11 Juni van dit jaar heeft de
Zwitsersche regeering een verbod
afgekondigd voor den bouw van
nieuwe schoenfabrieken, doch dit
verbod heeft geen uitwerking meer,
daar reeds tal van fabrieken de
laatste maanden stopgezet moesten
worden
Thans worden maatregelen over
wogen, om door beperking van de
productie den toestand te verbete
ren. In verband hiermede heeft het
Verbond van Zwitsersche Schoen
fabrikanten een productiestatistiek
doen invoeren, waardoor productie
beperking volgens het systeem van
contingenteering mogelijk zal zijn.»
Wij weten dat er groote bezwaren
aan dergelijke productie—beperkin
gen verbonden zijn de uitschake
ling van gezonde concurrentie, het
risico van verstarring van het pro
ductie—wezen enz.
Maar daar staat tegenover de
noodzakelijkheid om de Nederland
sche schoenindustrie te beschermen
en de arbeiders, die daarin werk
zaam zijn een behoorlijk bestaan te
doen behouden. Wil men de indu
strie niet geheel ontwrichten, dan
wordt het tijd dat wordt ingegrepen.
Van de regeering mogen we ver
wachten dat zij dit zal inzien en
dat zij niet door haar sociale voor
zieningen ten behoeve der Zuiderzee-
visschers de ellende der schoenin
dustrie nog wat zal komen vergroo-
ten.Want voor iederen arbeider die
in Volendam of Bunschoten aan
het werk gezet zal worden, moet er
in Waalwijk of Kaatsheuvel of een
andere plaats in 't land een aan de
deur gezet worden
HAARSTEEG-HEDIKIIUIZEN.
Biljarlbelasting Werk
verschaffing aan den Bok
hovenschen dijk
Vrijdagavond vergaderde de raad
der gemeente Haarsteeg-Hedikhuizen
onder voorzitterschap van burge
meester van Heereveld.
Na voorlezing der notulen brengt
Weth. v. d. Water opnieuw de toe
treding tot het streekplan »de Meierij«
dat de huwelijkssluiting met het oog op
de wetten van de kolonie nog eens moet
worden herhaald: dat gebeurt en klaar
is kees. Geen speld kan er tusschen.
Ik geloof er niets van dat het zoo
van een leien dakje zal gaan als jij het
je voorstelt.
Ik zou het er toch maar op wagen,
moedigde Voles aan. Gesteld dat er
met het meisje niets te beginnen valt,
wat ik overigens absoluut niet geloof,
dan heb je toch in elk geval een prach
tige reis van 'n paar maanden en je
toekomst schitterend verzekerd. Want
ik zal je heusch niet met leege handen
laten gaan, als het verkeerd uitvalt.
Voles zag dat Fowle weifelde en een
duivelsche grijns trok over zijn ge
zicht. Hij had wel geweten wat voor
vleesch hij in de kuip had.
Je hoeft niet op het moment te
decideeren, verklaarde hij tegemoetko
mend. En daarop ernstig en nadrukke
lijk: Maar als je eenmaal je besluit hebt
genomen, wordt er niet meer terugge
krabbeld, versta je? Dus vertel me
straks maar wat je wilt, doen wat ik je
voorstel, of vannacht nog uitknijpen.
Dan zal ik je vijf pond geven om op
nieuw te beginnen, maar daarna hoef
je me ook niet meer onder de oogen te
komen.
Ik zal het doen, zei Fowle met
vaste stem en met een handdruk be
krachtigden zij de overeenkomst.
Het lag niet in Winifred's aard, om
lang te volharden in mokkend, stroef
verzet tegen een medemensch, wie het
ook mocht zijn; haar aangeboren zon
nige vriendelijkheid won het te spoedig
van haar boosheid of verontwaardi
ging.
En zoo beantwoordde ze Rachel
Craik's kwaadaardige spionnage en
Greyfoot's prikkelbaar humeur met een
kalme opgewektheid, waaraan haar
zoogenaamde tante zich doodergerde,
terwijl de grimmigheid van den cipier
er op den duur door verzachtte.
Voortdurend vroeg ze zich af wat of
ze met haar voorhadden. Het was een
voudig niet aan te nemen dat ze in
Engeland, op een paar mijl afstand van
Londen, maar eindeloos gevangen ge
houden zou kunnen worden. Ze was
overtuigd dat Reginald hemel en aarde
zou bewegen om haar te verlossen en
dat hij daarbij op de krachtdadige hulp
van Mr. Marshall en zijn mannen zou
kunnen rekenen. Een complot, waarin
zooveel menschen betrokken waren,
redeneerde zij, zou binnen niet al te
langen tijd door de politie wel uiteen
gerafeld worden. En terwijl ze haar
kansen op redding van alle kanten
overwoog in de traag voorbijgaande
uren van gedwongen nietsdoen, voelde
ze een groote dankbaarheid, dat ze den
lang uitgestelden brief aan den agent
tenslotte toch geschreven had. Die be
vatte een spoor, dat ongetwijfeld ge
volgd zou worden. Zoo was ze vol ver
trouwen, en haar rustige blijmoedigheid
wekte zooals gezegd niet alleen de er
gernis van Rachel Craik, maar ook
haar argwaan.
Met Greyfoot was het anders ge
steld.
De afzondering in Moore-House,
die Voles zich en zijn getrouwen had
opgelegd, liet niet toe dat een dokter
of een verpleegster den gebroken arm
van zijn lijftrawant verzorgde. De arm
was naar de regelen der kunst gezet na
het ongeval, maar de patiënt had gere
geld hulp noodig en die verleende
Winifred hem.
Het was zelfs voor een ruwen bonk
als Greyfoot onmogelijk om in zoo'n
ter sprake. Spr. adviseert niet toe te
treden daar de bewoners door dit
plan al te zeer aan banden gelegd
zouden worden bij verbouwingen
e.d. Bovendien acht spr. het wen
schelijk dat de gemeente zich geen
nieuwe lasten op het lijf haalt.
De Voorzitter wil het genomen
raadsbesluit om per 1 Jan. a.s. voor
1 jaar toe te treden, handhaven.
Spr. somt de vele voordeelen van
het plan op.
De raad gaat daarmede accoord.
Alleen Weth. v. d. Water stemt tegen.
Op voorstel van B. en W. wordt
besloten zekerheidsstelling te eischen
van den administrateur van het
G. E. B.
Eenige ingekomen subsidie-ver
zoeken worden tot de begrooting
aangehouden.
Verzoek der caféhouders om ver
laging der biljartbelasting.
Weth. Winkel uit zich tegen deze
verlaging.
De Voorzitter vindt dat een ver
laging van dezen grondslag onbi!
zou zijn tegenover andere beta
van Pers. Belasting. Spr. zegt dat de
gemeente bovendien het geld niet
kan missen.
Weth. v. d. Water vindt f50.—
voor een biljart veel te veel, zelfs
f30.— zou z.i. nog te hoog zijn.
De heer v. d. Heijden betoogt dat
de biljarts voor de caféhouders geen
luxe zijn. Spr. zou vermindering
geven.
De heer v. Bokhoven is het daar
mede eens.
Op voorstel van den heer v. d.
Heijden wordt tenslotte met alg
stemmen besloten hut aantal opcenten
op den grondslag biljarten van 150
op 100 te brengen, zoodat de belasting
met f 10. verlaagd wordt.
Verzoek tot instelling van een
vastrechttarief bij het G.E.B.
nauw contact te zijn met een meisje
als zij, zonder daarvan den invloed te
ondergaan. Ze wist het zelf niet, maar
langzamerhand won zij hem voor zich.
Hij beweerde bij hoog en laag dat zij
de oorzaak van zijn ellende was, maar
in zijn hart begon hij meer en meer het
aandeel te betreuren, dat hij in haar
moeilijkheden had. Dien Zondagavond,
terwijl Voles en Fowle hun geraffineer
de, duistere plannen smeedden, zat
Wolf Greyfoot hun bondgenoot en
Voles getrouwe adjudant in ontelbare
avonturen en schurkenstreken aan de
andere zijde der wereldzee, boven in
een armstoel in vertrouwelijk conver
satie met de gevangene die hij moest
bewaken. Het was gek, maar het
zachte licht van de lamp, en vooral de
prettige stem en de aantrekkelijke
manieren van het meisje, schiepen een
onmiskenbare sfeer van intimiteit.
Iemand die ons hier zag zitten,
merkte Greyfoot plotseling met ruigen
humor op, zou niet zeggen in wat voor
wonderlijke verhouding we tot elkaar
staan. Hij zou denken, een oude brom
pot van een Oom met een aardig
nichtje of iets van dien aard.
Winifred lachte hartelijk.
Weet u, zei ze ernstig, ik geloof
dat u niet half zoo slecht bent, als u
zelf denkt.
Greyfoot voelde een plotselinge be
hoefte om op de een of andere manier
uiting te geven aan zijn symphatie.
Wil ik je eens wat zeggen, viel
hij uit en hij slaagde er niet in 'n klank
van hartelijkheid uit zijn stem terug te
dringen, hoeveel moeite hij daar ook
voor deed; wil ik je eens wat zeggen,
ik vind je een dom kind! Inplaats van
je geluk met twee handen aan te grij
pen, verzet je je met alle macht tegen
de menschen, die je het op een presen
teerblaadje komen aanbieden. Die Vo
les maar neen, het is beter dat ik
mijn mond houd.
Winifred's hart popelde. Als ze hem
aan het praten kon krijgen, zou ze
misschien dingen hooren die van de
grootste waarde waren voor Reginald
en Mr. Marshall, wanneer die kwamen
om met haar kwelgeesten af te rekenen.
U kunt gerust zeggen wat u wilt,
moedigde ze hem aan. Ik zal u heusch
niet verraden Mr. Greyfoot.
Hij kon haar zachten drang geen
weerstand bieden, maar voor hij verder
sprak keek hij schichtig naar de deur
en luisterde toen gespannen. Maar geen
geluid verried de aanwezigheid van
onbescheiden ooren in de nabijheid;
het zou ook nog een poos duren voor
Rachel met hun avondeten kwam. En
het was niet gewenscht dat deze iets
van hun amicalen omgang zou merken!
Gerustgesteld sprak hij verder, met
eenigszins gedempte stém:
Het zit zoo. Voles en Mr. Meikle-
john, het parlementslid, weet je wel,
zijn broers. Meiklejohn heeft door zijn
functie natuurlijk allerlei relaties, die
wat in de melk te brokken hebben en
heeft een concessie in West-Afrika
weten machtig te worden, die hoopen
geld voor hem en zijn kornuiten betee-
kent. Voles, sluwe vos als hij is, heeft
daar de wind van gekregen en heeft
zijn broer zeg maar gedwongen, te zor
gen dat hij directeur werd met een sa
laris waar je van omrolt en een aan
deel in de winst op den koop toe.
Meiklejohn moet een beetje oppassen
dat broerlief zijn mondje niet voorbij
praat, snap je? Mij hebben ze „secreta
ris van de directie" gemaakt. Dat klinkt
he? O, we zullen ons letterlijk allemaal
in het goud wentelen
(Wordt vervolgd).
'tori
o van het Zuiden,
Waalwpstlie en Laifstraatsehe Conrantj
