Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLUON.
Elke waschmachine draait maar de VELO wascht
EERSTE BLAD.
DE KOMENDE FEESTDAGEN.
DE TWEE MACHTEN IN HET
LEVEN
BINNENLAND.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIER BLADEN.
ISCH!
iDOOR ER\&RIN(5
mi
53013
zen
r pond.
iSELEN
ets. II
!R 96.
ZATERDAG 1 DECEMBER 1934
57e JAARGANG.
het Zuiden,
de
- Dat
lijk
voor
m.i. tg
>rip he
laalwytsclie en Lanptraatsclie Conrant,
ïrlijk
oenfat,
1 gaat
1 kunc
estenb;
>atie i
voor
Dan i
e'e 8t|
ïi niet
i het
gebrai
zijne
N één
it won
er alle
at dit
i dan
en in
verga
te op
terzet
met
t de ti
mom
len fa)
arbeic
n dit
al dr:
om,
if of
dat
Gaa
desk:
juist
mach
nissch
'd zijn
beidei
;omst
H.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.28.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 ugr
in ons bezit sjjn.
Bij contract flink rabat
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
29 cent per regel; minimam 1.80.
WSt
-Then
in 5.5
in 5.1;
m 6.1
en
-Theat
neled
feninp
De mensch kan niet leven van
brood alleen
Juist als de natuur tot haar zwart
ste diepte is verzakt en de winter*
sche somberte de menschheid dreigt
te overweldigen, doemen de Decem-
bersche feestdagen als een blij en
lichtend verschiet voor ons op en
helpen de kleine belevenissen van
Sinterklaas, Oud- en Nieuwjaar
deze zoo warme familiefeesten
ons over het zwaarste van den win
ter heen, ons binnen voerende in het
voorportaal van de levenwekkende
lente.
Daarom moeten we de kleine hui
selijke genietingen van de komende
feestdagen niet aan ons laten voor
bijgaan, maar ze met bedachtzaam
heid proeven, opdat ze als een gees
telijke medicijn op ons en de onzen
mogen inwerken.
Op beseheiden wijze meedoen aan
de huiselijke vreugde, welke straks
gewekt gaat worden, beteekent geen
overdaad zelfs niet in dezen tijd
en in de moeilijke particuliere om
standigheden van velen.
De mensch kan nu eenmaal niet
leven van brood alléén; op bepaal
den tijd moeten we het BROOD we
ten uit te sparen voor het materieel
minder noodzakelijke, opdat ook de
geest eens worde gevoed, welke het
lichaam werkkrachtig moet houden.
In het vorige jaar lazen we eens
een Sinterklaasvertelling, waarin de
Sioscoi moeiten werden geschilderd van een
werkloozen gesteunde om voor zijn
kinderen een paar kleine Sinterklaas-
cadeaux bijeen te brengenwat sui
keren beesten, een blokkendoos en
een pop.
1934.
de Mej
Ansel!
Join
teders
is J. K'
oud 2»
cl 24 1
i Com
ouisius
- Johai
ïes J.1
ni v. Di
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch.
19)
Roger veranderde ineens van hou
ding. De uitdrukking in zijn oogen, die
tot nog toe geanimeerd was geweest,
werd nu koud en hij sprak stroef:
Ja, we hebben een ellendig geval
doorgemaakt, daar in Malta. Maar we
zullen er liever niet van praten. Houd
je van een tochtje met ^£n jacht? Een
van ons heeft een kleine zeilboot en
misschien ga je ook wel eens graag
mee?
Maar ze liet zich niet van haar a-
propos brengen en vroeg:
Is er nog nooit eens iets ontdekt
van die zaak? Het lijkt alles zoo ge-
ïeimzinnig.
Neen, geheimzinnig was het vol
trekt niet. We wisten meer dan ge-
ïoeg. Maar, waarlijk, Jocelyn, je zoudt
tiij een genoegen doen,- als je van dat
onderwerp afstapte. We doen juist ons
)est, het te vergeten, omdat het immers
een smet werpt op de East-Mercia s.
Maar waar het geluk van Launcelot
er mee gemoeid was, kon ze er niet van
(Zwijgen en dus pleitte zij:
Het spijt mij, dat je dit onderwerp
niet aangenaam aandoet, maar even
moet ik toch zeggen, hoe ik niet vind,
dat er een smet rust op het regiment. Ik
I en I hen er van overtuigd, dat de East-Mer-
met het geval hadden uit te
tm'
98
er.
?5.
pond
2n
2 pond
pond
In dat verhaal trad ook een „ver
standige" niet-gesteunde op, die zijn
wijze hoofd schudde over het gebrek
aan overleg van dien werkloozen va
der, die aan het geven van klungelarij-
en dacht, terwijl zijn kinderen toch al
lereerst behoefte hadden aan behoor
lijk eten, aan kleeren en dekking voor
den nacht.
„Maar mensch!" zoo riep de vader
in dat verhaal uit, „begrijpen jullie
dan niet wat het zeggen wil, als je
kinderen juist gelijk alle andere kin
deren, je voortdurend vertellen wat ze
in de winkels hebben gezien, je vra
gen wat ze krijgen en je niet gelooven
kunnen, als je ze zegt, dat Sinterklaas
ons dezen keer wel vergeten zal? Ze
proeven het op Sinterklaasdag niet,
dat er geen vet in hun eten is en ze
-voelen het 's avonds niet, dat ze een
boterham minder hebben gehad. Bij
de kachel, die koud is, zingen ze het
liedje van Sinterklaasverlangen en ze
luisteren naar elk belletje dat ze hoo
ien overgaan! Een paar speelblokken
en een houten pop beteekenen dan
meer dan brood en pap en warmte.
Die doode spelletjes brengen levenwek
kende warmte in kinderharten; ze
wekken een lach cn vreugde; ze ver
sterken den moed om den honger ver
der te dragen!"
Zóó ongeveer sprak die vader, naar
we ons herinneren, in het bedoelde
verhaal, cn het zal wel de diepe waar
heid dezer woorden zijn, waardoor we
ze leerden onthouden.
In een donkeren tijd als we thans
beleven, hebben we het Sinterklaas
feest en een Kerstvreugde méér be-
noodigd dan ooit, óók degenen die nog
geen materieelen nood hebben, want
zorgen en bekommernissen hebben we
allemaal. De vreugde der komende
huiselijke feestjes zal onzen geest ster
ken en de krachten schenken, welke
we behoeven om onzen bestaansstrijd
verder te voeren.
Vieren we de komende feesten daar
om zoo intens mogelijk, doch mede
met groote bedachtzaamheid, opdat ze
ons niet in nieuwe zorgen steken. Die
feesten zijn er voor IEDEREEN, maar
haar opzet dienen we te regelen naar
staan.
Wat ter wereld doet je toch zoo
zeer belang stellen in die zaak van
schande en moord?
Omdat ik enkele van de Vyvians
ken. Ter wille van hen zou ik er graag
meer van hooren, dan ik nu weet.
Dus je kent de familie van dien
onteerden man?...
Niet onteerd, maar verkeerd ver
dacht en onrechtvaardig beschuldigd,
riep zij verontwaardigd. Het is schan
delijk, dat hij veroordeeld zou worden,
terwijl er nooit een rechtzitting heeft
plaats gehad. Hij stierf met de verkla
ring op de lippen, dat hij onschuldig
was en hij zou toch nooit een leugen
hebben gesproken.
Stierf?... Is hij dan dood? Hoe
weet je dat? Ben je er zeker van?
Het was of er verlichting klonk uit
den toon van zijn stem.
Héél zeker. Ik heb zijn graf ge
zien. Maar, Roger, daar kan je toch
niet blij om zijn? Hij was toch een wa
penbroeder van je!
Daarom juist verheugt het mij te
hooren, dat hij zoo verstandig was, om
dood te gaan. Hij heeft het regiment be
spaard de schande van een krijgsraad
en een vonnis voor moord. Zijn familie
mag nog blij zijn, dat ze er 'zoo gemak
kelijk is afgekomen. Het was een ver
schrikkelijk ding en ik wilde wel, dat je
zoo goed was, om er niet meer met mij
of met iemand van het regiment over te
spreken.
Meer viel er ook niet te zeggen, want
er werden stemmen op de trap verno
men; mevrouw Waring en Cora keer
den terug en de thee werd binnenge
bracht.
Jocelyn was stil geworden, want het
was haar een vreeselijke teleurstelling,
dat Roger haar dus niet van dienst zou
wezen bij het onderzoek, waarvan zij
onze middelen. Met tact moeten we de
verwachtingen van kinderen en ver
wanten zóó leiden, dat die niet boven
ons „kunnen" uitgaan. Niet de male-
rieele waarde van hetgeen we den on
zen schenken is maatstaf voor de
waardeering, welke ons deel zal wor
den, maar de mate van het offer, dat
wc moeten brengen en de innigheid
van onze liefde of vriendschap welke
we aldus kenbaar hebben gemaakt.
De bouw van bruggen over de groote
rivieren.
In de begrooting van het Verkeers-
fonds zegt de regeering:
Met den bouw van de bruggen over
den Nederrijn te Arnhem, de Waal te
Nijmegen en de Lek te Vianen, als
mede met den bouw van de brug over
het Hollandsch Diep te Moerdijk,
waarvoor in 1933 reeds het eerste
grondwerk werd verricht en waarvan
in 1934 de uitvoering krachtig is ter
hand genomen, zal worden voortge
gaan.
Verwacht wordt, dat de brug te Arn
hem in de eerste maanden van 1935 in
gebruik kan worden genomen, de
bruggen te Nijmegen en Vianen in de
eerste helft van 1936. Het ligt in het
voornemen, nog in 1934 een aanvang
te maken met den bouw van een brug
over de Maas bij Hedel, opdat deze
mede in den loop van 1936 voor het
verkeer kan worden geopend, zoodat
in dat jaar alle rivieroverbruggingen
in den weg tusschen Utrecht cn 's-Her-
togenbosch gereed zullen zijn.
Met den bouw van de brug over de
Maas te Dordrecht is eveneens in 1934
begonnen. Verder ligt het in liet voor
nemen om in 1935 aan te vangen met
den bouw van de bruggen over de
Noord en be-oosten Rotterdam.
Geraamd wordt, dat in 1935 voor
den houw van de bruggen rond 6 mil-
lioen gulden noodig zal zijn. Op deze
begrooting is slechts 2.5 millioen uit
getrokken, in de verwachting, dat in
genoemd jaar een andere wijze van fi
nanciering van bruggenbouw tot stand
zal zijn gekomen. Indien aan dit voor
nemen geen gevolg kan worden gege
ven, zal het bruggenbouwprogramma
belangrijk moeten worden ingekrom
pen.
Nederlandsche Veehouderij-Centrale.
De Ned. Veehouderij-Centrale maakt
bekend, dat in de week van 16 tot 22
December a.s. op de onderstaande
plaatsen gelegenheid zal worden ge
geven runderen in de gevraagde Soor
ten aan te bieden.
Maandag 17 December:
Gorinchem, 8-10 v.m., bij de Korver.
Dinsdag 18 December:
Rotterdam, 8-10 v.m., Veemarkt.
Woensdag 19 December:
's-Bosch, 8-10 v.m., Veemarkt.
Donderdag 20 December:
Tilburg, 9-11 v.m., Abattoir.
Prijzen en voorwaarden als vorige
week, voor zooveel betreft de gewone
levering.
Worden de nachtpostauto's vervangen?
Naar het Dagblad v. N.-B. verneemt,
worden bij het Hoofdbestuur der Pos
terijen plannen onder het oog gezien
om de nachtpostauto's in het Zuiden
te vervangen door nachtposttreinen.
Hoever het met die voorgenomen
plannen staat kon men niet meedeelen,
maar toe te juichen zou zulk een maat
regel ongetwijfeld zijn, daar de nacht
postauto's in de wintermaanden, als
de wegen glad zijn en bij mistig weer,
hun dienst niet op normale wijze kun
nen uitoefenen.
Brabantsche burgemeesters naar het
Saargebied?
Naar het Hsg. verneemt is ook in
deze provincie door den Commissaris
der Koningin aan een aantal daarvoor
in aanmerking komende personen,
meest burgemeesters, gevraagd, of zij
zich beschikbaar zouden willen stellen
om op te treden als voorzitter van een
stembureau ter gelegenheid van de
volksstemming in het Saargebied op
13 Januari 1935.
Mogen Padvinders hun mes dragen?
De Bossche Kantonrechter mr. M. F.
H. Brouwers zal uitspraak moeten doen
in een principieele kwestie, of de pad
vinders al dan niet bevoegd zijn tot
het dragen van het padvindersmes.
Een pavdinder uit Vlaardingen was
n.l. te Den Bosch bekeurd wegens
overtreding van de wapenwet daar hij
het padvindersmes bij zich droeg, en
was voor den Kantonrechter gedag
vaard.
Als gemachtigde van den padvinder
trad op mr. dr. Ernest Lamers, grif
fier bij de Rechtbank te Den Bosch en
niet alleen, dat hijzelve er haar niet bij
helpen zou hij zou waarschijnlijk ook
anderen weerhouden, om haar van
dienst te zijn.
Gedurende veertien dagen waren ze
's morgens, 's middags en s avonds uit
en na het kalme, eentonige leventje, dat
Jocelyn op Huize Merlin had geleid,
kwam haar dit wel wat vreemd voor.
Steeds was Roger van de partij, of ze
naar de Pier gingen of naar de Marine
kapel, of dat ze fietsten of reden
steeds ontmoetten ze hem. Hij dineerde,
lunchte en dronk thee bij de Warings;
bezorgde de familie kaarten en intro
ducties voor militaire vermakelijkheden;
kortom, bleef zich onmisbaar maken.
Hij introduceerde ook tal van kamera
den bij hen, want, ofschoon hijzelve niet
populair was, maakten ze toch graag
gebruik van zijn uitnoodigingen, om
mee naar Huize Waring te gaan. Hier
was Cora het middelpunt van belang
stelling, want Jocelyn werd algemeen
beschouwd als meer speciaal eigendom
van haar neef. Roger legde dan ook ge
heel beslag op haar.
Nu en dan was zij even het onder
werp, dat haar zoo geheel vervulde,
eens begonnen met een anderen officier
van het East-Mercia-Regiment, maar
had dan ook weer heel gauw gemerkt,
dat dit iets zeer pijnlijks was voor hen
allen.
In de grootste spanning zag zij in-
tusschen uit naar den lunch, die genoo-
digden aan de officierstafel zou worden
aangeboden en waarvoor zij en de Wa
rings natuurlijk ook een invitatie had
den; en het stond bij haar vast, dat zij
dan toch iets te weten zou komen, al
zou ze er den kolonel zelve naar vra
gen.
HOOFDSTUK XIX.
helder op den
roodsteenen voorgevel van de Victoria-
kazerne in Southsea. Men kon zich in
de Rivièra hebben gewaand, zoo heer
lijk zoel was het in de lucht.
Een stroom van gasten kwam steeds
aangereden en de elegant-gekleede da
mes werden door de officieren verwel
komd en het bordes opgeleid, waar de
beide majoorsvrouwen haar ontvingen
in gezelschap van den kolonel, die im
mers ongetrouwd was.
Het was een alleraardigst, opgewekt
tooneel; alom zag men leven en bedrij
vigheid. De groote officierstafel was
gedekt, dat het een lust was om te zien,
met keur van zilver en kristal en bloe
men, terwijl de Militaire Kapel op het
terras was opgesteld.
Jocelyn zat tusschen een East-Mer
cia en een zeeoficier. Haar neef Roger
had geen gelegenheid gehad, haar te
begeleiden, want hij moest de partner
zijn van een dame, hooger in rang.
De zeeofficier ging geheel op in de
dame aan zijn andere zijde, zoodat Jo
celyn was aangewezen op den East-
Mercia-man.
Wat ziet Southsea er vandaag op
gewekt uit! Is het er in den zomer ook
zoo aangenaam?
Ik zou 't u niet kunnen zeggen; ik
heb nog niet genoeg ervaring van de
plaats. Ik ben hier pas van het andere
bataljon overgeplaatst. Den kolonel ken
ik nog het beste. Hij was onze oudste
majoor en maakte promotie, toen die
arme Lang uit den weg geruimd was.
Dit was nu voor het eerst dat het on
derwerp van den anderen kant werd
aangeroerd en daar zou Jocelyn van
profiteeren.
Kolonel Lang? Heeft u dien ge
kend? Wat een verschrikkelijk iets was
dat! j
Ja, wel verschrikkelijk en vreemd
ook. Maar die Vyvian moet het ge
daan hebben. Dat kan niet anders, of
schoon ze allen zeggen, dat hij een ver
bazend nette kerel was.
Hij heeft het ook niet gedaan,
fluisterde Jocelyn. Ik ken zijn familie.
Het is ten eenenmale onmogelijk, dat
hij zulk een misdaad zou hebben bedre
ven. Ik ben overtuigd, dat er het een of
ander geheim achter schuilt. Het zal een
Maltezer zijn geweest, die inbraak
pleegde in het kwartier van den kolo
nel, of iets dergelijks.
Nu, ik weet niet... Als Vyvian het
niet heeft gedaan, waaarom is hij er dan
vandoor gegaan?... Waarom doorstond
hij het gerechterlijk onderzoek niet, als
hij onschuldig was? Het is een vreemd
geval; van het begin tot het eind.
Hij is gestorven, eer hij eenige
stappen kon doen. Hij had zich bezeerd,
toen hij van het eiland trachtte weg te
komen en aan de gevolgen daarvan is
hij tenslotte bezweken. Daarom heeft
hij niets meer van zich laten hooren.
Is u daar zeker van? Dat zou een
heele inlichting zijn voor het regiment.
Ze zouden blij zijn, als ze dat wisten.
Spreken de officieren er wel eens
over?
Niet dikwijls. Het wordt be
schouwd als een schande voor het ba
taljon TT..
Er volgde een oogenblik stilte. Hij
scheen haar ook al niet van grooten
dienst te kunnen zijn, avant wat hij er
van wist, had hij slechts van hooren
zeggen en zij verlangde de getuigenis
van iemand, die daar ter plaatse was
geweest, toen de tragedie zich afge
speeld had.
(Wordt vervolgd).
i i
