:Waalwybsclie en Langstraatschc Courant* I Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. PUR0L«« FEUILLETON EERSTE BLAD' DE TWEE MACHTEN IN HET LEVEN. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. U gebrand verzacht- geneest. HUMMER 8. ZATERDAG 26 JANUARI 1935. 58e JAARGANG "De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adre»ECHO. Advertentiön moeten Woensdag en Vrijdag des morgen» om uiterUjk 9 uqr ln ona bezit zijn. Bi] contract flink rabat Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiön 20 cent per regel; minimum 1.00. INSltLLING VAft BKUbUË'l'OL Een benzlne-verbrulher erger dan een alcoholist Het laatste wetsvoorstel, dat de signatuur draagt van minister Kalff en door hem slechts kort voor zijn dood werd onderteekend, is tevens wel het meest geruchtmakende uit zijn loophaan De heffing, die daarin wordt voorgesteld, van tol op alle bruggen, die rijkseigendom zijn, heeft in het land groote verbazing en een krachtig verzet doen ontstaan. Alle teekenen wijzen er op, dat de benzine-verbruikers het thans zat raken om een nog zwaarderen een- zijdigen last ten behoeve van den staat en in het bijzonder van 's rijks schatkist op hun schouders te nemen. Ze komen in verzet en dat verwon dert ons niet. Geen indirecte betasting drukt zoo zwaar op den verbruiker dan de accijns op gedistilleerd en de benzine belasting. De hooge accijnshetfing op gedistilleerd, hoe eenzijdig deze ook moge zijn, is te verdedigen. Deze heffing immers gaat het mis bruik van sterken drank tegen en dient aldus naasl het belang van de schatkist in belangrijke mate het moreele belang van den consument. Als men echter nagaat, hoeveel het rijk ook durft eischen van den benzine-verbruiker, moet men wel tot de conclusie komen, dat de overheid hem een nog ergerlijker a-sociaal type vindt dan de alcoholist; het besiaan van allen, die omwille van hun bedrijf motorische vervoer middelen behoeven, wordt door de telkens weer eenzijdig verzwaarde lasten bedreigd. Velen hunner hebben den ondergang reeds moeten aan vaarden, welke ze als gevolg van de ovei heidsmaatregelen voorzagen. De prijs van eiken liter benzine, welke ze behoeven, bestaat voor meer dan de helft uit belasting. Tel daarbij de verhoogde wegenbelasting en men zal moeten beamen, dat de overheid het dengenen, die het moto risch vervoer voor hun bedrijf be noodigd hebben, het schier onmo gelijk maakt om op een eerlijke manier hun brood te verdienen. Dat treft te meer, omdat tenslotte het motorvtrkeer het eenige bedrijt is, dat zich ondanks de crisisomstan digheden normaal blijtt uitbreiden en ontwikkelen. Moet deze ontwik keling op onnatuurlijke wijze worden geremd en moet de bestaansmoge lijkheid van vele duizenden men- schen worden tegengegaan of ver nietigd, alléén omwille van de rentabiliteit van het Spoorwegbedrijf, hetwelk in zijn ouden opzet aan den modernen tijd en aan zich zelf is ontgroeid Minister Kalff heeft vlak voor zijn verscheiden nog weer een nieuwen aanslag op het bestaan van de ben zine-verbruikers gepleegd. Hij heeft de tolgedachte uit de vergetelheid teruggeroepen en een wetsontwerp ingediend, hetwelk beoogt om alle bruggen, welke rijkseigendom zijn of worden, in een N.V. Bruggen- Exploitatie-Maatschappij in te bren gen en door deze tol te laten heffen van allen, die met hun vervoermiddel van een der ingebrachte bruggen gebruik maken. Déértegen heeft zich een storm van verzet en protest ontketend, en we achten dat alleszins begrijpelijk. De eenzijdige belasting van benzine verbruikers wordt ondragelijk zwaar. Met den bouw van bruggen over de groote wateren in ons land wordt een algemeen verkeersbelanggediend en primaire verkeersbelangen zijn gemeenschapsbelangen. Het is niet billijk om de directe verbruikers alléén voor de kosten te laten op draaien. Ook wanneer belangrijke scheepvaartverbindingen tot stand komen, raakt dat een volksbelang; iedere belastingbetaler draagt dan het zijne bij en men denkt er niet aan om de lasten uitsluitend af te wentelen op de schippers. De tolgedachte is bovendien niet meer van dezen tijd. Het rijk heeft dat ingezien, toen het bepaalde ge meentebesturen wist te bewegen om tegen een waarlijk zachte prijs af te zien van de zeer aanzienlijke in komsten uit veerdiensten enz. En in diezelfde gemeenten wil het rijk nu weer brugge/ollen gaan instellen 1 Gaan de plannen door, dan zou iemand, die in zijn eigen wagen een retonrtje Arnhem—Nijmegen rijdt f 1.50 tol moeten gaan betalen! En dan spreken we nog niet over 't feit, dat deze tolheffing de Zuide lijke provincies nog meer op België zal orienteeren dan thans reeds 't geval is en dat door den bruggebouw hopelijk ten gunste van ons land zou zijn gekeerd I De groote rivieren vormen nu eenmaal een natuurlijke scheidi ïgs lijn lusschen het Noordelijk en het Zuidelijk deel van ons land. De veerdiensten moesten altijd slechts een gebrekkige verbinding blijven, vooral bij de snelheid, die 't moderne verkeer eischt. Het is dan ook geen wonder, dat voor ons Zuiderlingen Antwerpen en Brussel dichterbij liggen dan Rotterdam of Amsterdam. van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch. HOOFDSTUK XXXI. BESLUIT. O, neen, dank u, in geen geval. En het was, of haar een rilling van af keer door de leden voer, wat den dok ter in niet geringe mate verbaasde. Hij hielp nu Jocelyn instappen en zei tegen Launcelot: Voor u is er ook nog plaats, als u naar Midhurst terug wilt. Logeert u hier in de buurt? Waarschijnlijk zult u opgeroepen worden voor het rech terlijk verhoor. Ik logeer in het hotelletje in Mid hurst. Ja, ik zou heel graag meerijden dokter Tailor. Toen de koetsier ook was ingestapt en het wagentje zich in beweging zet te, zei de dokter tot Vyvian: Juffrouw Lauderdale gaat met mij mee naar huis. Mijn vrouw zal haar met genoegen onder haar hoede nemen. De laatste trein naar Londen is al vertrokken. Hier zaten Jocelyn en Launcelot nu dus bijeen, terwijl ze elkaar zooveel hadden te zeggen en te vertellen en nu niet anders dan af en toe een doodon- verschliige opmerking konden wisse len over het weer of over de streek. Vyvian hoorde nog steeds die woor den naklinken in zijn gemoed: Al had er geen man verder op de wereld bestaan, dan zou ik hem nog nooit hebben liefgehad. En hiermee verkwikte hij zich, zoo-» lang de rit duurde en ze stilhielden voor hotel Midhurst, waar hij dus uit stapte. Dank u zeer voor uw vriendelijk heid, sprak hij tot den dokter. Als men mij noodig heeft, ben ik hier in het hotel te vinden. En toen tot Joce lyn: Goeden avond. Ook zij sprak niet meer dan deze twee woorden en toch wat klonk er niet een heele romance in door. De vrouw van dokter Tailor was een vriendelijk, gastvrij, sympathiek per soontje. Ze had bij een vluchtig be zoek aan zijn huis van haar man al ge hoord van het jonge meisje, dat bij haar stervende verloofde was geroe pen en dus was zij vol belangstelling en mededoogen. Evenals haar man voelde zij zich getroffen door die over groot kalmte van juffrouw Lauder dale. Zij ging haar logé voor naar de ka- In dit alles zou nu eindelijk de eenige afdoende verbetering worden gebracht door de reeds geopende of nog de op men bruggen. Noord en Zuid zouden hierdoor dichter bij elkaar worden gebracht, of zooals we Minister Kalff kort geleden bij een bezichtiging der brugwerken aan de Moerdijk nog hoorden zeg gen, er zouden hechtere banden worden gesmeed tusschen beide deelen van het Nederlandsche volk. Nu wordt echter een nieuw, kunst matig obstakel aan het verkeer tus schen Noord en Zuid in den weg gelegd. We weten wel, het zijn geen groote bediagen, die van de pas santen gevraagd worden, en ten opzichte van den vroegeren toestand zal ook méi de bruggentol al een groote verbetering zijn tot stand gebracht, maar het feit blijft toch bestaan, dat er »iets» wordt in den weg gelegd aan het verkeer lusschen beide landsdeelen. Dat »iets» is dan nog niet op de eerste plaats het kleine bedrag dat gevraagd wordt, maar eerder het onbewuste gevoel, dat deze tol een scheiding beteekent en daardoor een werkelijke scheiding, die nu eindelijk eens verdwijnen moest, intact houdt. Voor onze streek zitten er aan deze tolheffing, waarin immers ook de bruggen over de Bergsche Maas te Heusden en Keizersveer betrok ken zijn, nog bijzondere kwesties vast. Toen voor een dertigtal jaren geleden de werken tot verlegging van den Maasmond werden uitgevoerd, bracht dat als onvermijdelijk nadee- lig gevolg mee het feit, dat't geheele Land van Heusden en Altena letter lijk van de rest van Brabant, waai bij het toch historisch behoorde, werd afgesneden. Het is onmiskenbaar, dat het land tot op den huidigen dag de gevolgen van deze isolatie heeft ondervonden en dat er eerst in de laatste jaren een beduidende ver betering ten goede is gekomen, zoo dat we nu eindelijk kunnen gaan zeggen dat deze weidsche streek geleidelijk aan haar isolatie wordt opgeheven. Niet in de laatste plaats hebben daartoe de bruggen van Heusden en Keizersveer bijgedragen. Reeds bij den aanleg dei Bergsche Maas zag het rijk in dat het de bewoners van deze kleistreek ten minste moest tegemoet komen, door hen een gratis verbinding met het gebied der Langstraat te garandeeren. Nu echter dreigt deze toezegging van de regeering door de tolheffing te worden teniet gedaan en zal daar door aan de slreekbevolking nog een bijzondere last worden opgelegd. Tegenover een streek, die, mede ten behoeve van de waterstaatkundige belangen van andere gebieden, toch reeds zulke zware offers heeft moeten brengen, is dit toch wel in hooge mate onrechtvaardig. En dit zal temeer nog als een grove onbillijkheid worden gevoeld omdat hier dreigt inbreuk gemaakt te worden op historisch gegroeide toestanden. Wanneer tol wordt ge. heven op een brug, die een soms dure veerpont vervangt, zullen hier tegen niet zoovele bezwaren kunnen worden ingebracht. Heusden heeft echter sedert een kwaiteeuw een tolvrije brug, Keizersveer ook reeds sinds meerüere jaren. En wij zeiden reeds dat de streek op deze vrije oeververbindingen inderdaad recht heeft. Er zou schromelijk onrecht aan het Land van Heusden en Altena worden aangedaau indien deze beide bruggen in de tolheffing zouden worden begrepen. Ook economisch zou dit zeker zijn gevolgen hebben, in zooverre als de streek daardoor weer een eindweegs wordt teruggestooten op den weg, die leiden moet tot de opleving. We hebben bij zoovele gelegenheden, laatst nog bij de nier, die voor haar in orde gemaakt was en bewees haar allerlei kleine at tenties, maar kon toch niet nalaten eenigszins afkeurend tegenover haar echtgenoot op te merken: Ik begrijp die tegenwoordige jon- gemeisjes niet meer. Jocelyn maakte een dankbaar ge bruik van het aanbod van de gast vrouw, om haar avondeten op haar kamer te krijgen en om naar bed te gaan, wanneer zij wilde. Zij was dood op van hetgeen zij dien dag had door gemaakt en voelde eerst hoe moe zij was, toen zij zich op de bank ter ruste legde. Telkens en telkens weer zag zij het gelaat van Roger voor zich; ook dat van Launcelot, maar dat leek haar zoo vreemd. Och, hij was voor goed voor haar verloren. Maar wat haar nog zoo onbeschrijfelijk gehinderd had, was, dat hij had kunnen denken, hoe zij Roger ooit had lief gehadOch, zij had immers met het leven afgere kend, zoo jong als zij was. Dien volgenden dag zou zij met den middagtrein naar Londen teruggaan. Na het ontbijt, dat haar weer op haar kamer was gebracht, ging zij naar be neden, gereed en gekleed voor 't ver. trek. Zij had nog een uur den tijd, maar haar hoofd deed haar pijn en ze was nog moe na een nacht van weinig rust. De bezige gastvrouw begroette haar vriendelijk en was het met haar eens dat niets beter zou zijn dan een fris- sche wandeling in den tuin. Er was iets lenteachtigs, iets op wekkends in de lucht en ze voelde zich huiten lichamelijk en geestelijk veel beter. Ze keek op en zag Launcelot de op rijlaan inkomen. Ze ontmoetten el kaar en, toen zij hem eenmaal de hand had gereikt, scheen hij die niet te wil len loslaten. Jocelyn, vertel mij eens, zei hij met van aandoening trillende stem, voel je voor mij? Zij was niet voorbereid op deze al leruiterst eenvoudige vraag, draalde 'n oogenblik met haar antwoord en zei toen Ja, ik voel voor je. Hij trok haar naar zich toe en sloot haar in de armen. Dan, liefste, ben je eindelijk de mijne Zij trachtte zich los te maken en protesteerde Neen, het kan niet. Waarlijk, het kan niet!Ik met dien naam, waar een smet aan kleeft! Iedereen zal nu weldra alles afweten van Roger. Ik kan nooit de vrouw zijn van eenigen man, maar allerminst van jou. Niemand hoeft het te weten be halve degenen, die er onmiddellijk bij betrokken zijn. Buitenstaanders moe ten zich tevreden stellen met de me- dedeeling, dat Jack niet schuldig was. Dat is voldoende. Denk je dan, dat ik dit zou wil len hebben. Maar kindje, geef je nu eens goed rekenschap: meer dan onschul dig kan een mensch toch niet zijn en wat zou het nu al baten, of de misdaad van Roger alom bekend werd? Wel alleen dit: je wilde mij niet ten huwelijk vragen, zoolang de smei aan je naam kleefde. Nu, ik hoop dat ik een even groot eergevoel heb en dan wil ik niet, dat je een vrouw zult krijgen met een onteerden naam. Ik zou tegenover geen enkelen man mijn naam willen meebrengen. Maar kind, sprak hij langzaam en op innig overtuigenden toon, als jc naam onteerd is, dan krijg je den mijne in plaats. Onder mijn naam en niet den jouwe zal de wereld je voort aan kennen. Laat ons het geluk niet vergooien, nu het tot ons komt, maar het dankbaar aanvaarden. Dat zijn wij onszelven verplicht. Kom, liefste, geef mij je hand en laten wij het Eden bin nentreden. Nu bood zij niet langer weerstand, maar liet zich door hem in de armen sluiten, terwijl zij haar hoofd aan zijn horst vlijde. In alle stilte had het huwelijk plaats in het oude kerkje te Befford. Horace Muncaster leidde den dienst. En zoo ooit een jong paar, dan gin gen deze beiden het leven tegemoet vol vertrouwen, diep doordrongen van de waarheid, dat de liefde toch de groot ste macht is, en een macht, waarvoor eenieder zich buigt. EINDE.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1935 | | pagina 1