DÉ ECHO VAN HET ZUIDEN
TWEEDE BLAD-
ONS WEEKPRAATJE.
BUITENLAND.
EEN FLINKE JONGEN.
BINNENLAND.
ECHO'S
NORTH
Geef voor dien blaffenden hoest
dadelijk Akker's Abdijsiroop.
Thans slechts 65 ct. per flacon!
No. 8. Zaterdag 26 Jan. '35. 58e Jrg.
„Paniers de Provisions".
Wat heeft de mensch noodig om
te ievcu 'l Hel is iiaid dal uien ge
noodzaakt wordt die vraag telkens
weer le sleiien, al weel uien dal onze
Wereld van leveusuiiddelen over
vloed en liet du* eigenlijk lieelemaai
Hiel noodig rnoesl zijn om tol liel
udersle le oeknibOeleii op de aller-
uoouigsie uitgaven om in het leven
te olijven.
Er is veel gesproken over het
«eliiiscü miniuiuuni, waarbij de
0verbeid bij de bepaling van sieuu-
nornieii ie rekenen bcell. llel «ethisch
Qiiuiuiuuiu 1* een zeer redbaar be
grip. br zijn ongelwijKld menscben,
uie meeaen dil inuuwum al gepas
seerd le Zijn wanneer zij moeien
leven van een inkomen, waarmede
5, misscnien iü werkloozen-gezinneii
moeien zien rond le komen. De
inenöcb beelt z.cb nu eenmaal hl-
geleefd 111 de beüoelleii, die bij zich
in welvarende lijden zeil gescbupeii
beeli; bij ineeiu een ethisch recbl
te nebben op bevrediging van deze
betioelien, ook in lijnen dal hij er de
middelen inel meer voor beelt.
Maar de uarde noodzaak leert
spoedig aanpassen. Morgen zet men
ueze, nan w.er gene beboette op zij
en men zal tensloile ervaren, dal
er inderdaad heel wat is wal men,als
de nood aan den man komt, blijkl
te kunnen missen Maal'daarbij gaal
men ook leereii geld le besleden,
waul ook dil is een kunsl, die velen
pas iecren als de nood Hoog geslegen
is. Zoo lezen wij een roman vuil een
Fanjsch sludem, die bel vroolijk
leven leidl, maar mei angst den dag
Ziet naderen waarop bij zijn laalsle
franc zal verleerd hebben.
Maar als bij nog slechts enkele
francs op zak beefl onldekl bij
plotseling dal bij eigenlijk nog heel
lijk is, wanl die weinige francs zijn
heel veel sous. liel kouit er maar
op aan voorlaan in sous en niet
meer in francs te rekenen.
Zoo beefl bij ons de werklooze
al lang geleerd zijn geld in cenlen
te verueeien. bu een gulden is dan
toch eigenlijk heel Wathonderd
centen. Hel kouit er nu maar op
aan die honderd centen sluk voor
sluk goed le besleden en daarvoor
is weer noodig dai men heel precies
weel wat men nu eigenlijk noodig
heeft om Ue leven.
Hier komen we aan onze «paniers
de provisions!), da. is een kwanluui
levensmiddelen waarmede een vol
wassen man in onze Westerscbe
bescuaving een week kan leven.
Volgens bel Int. Arbeids bureau te
Genève moet er in zoo'n levens-
middelenmaiidje 't volgende zitlen
i.lo KG. brood, U.8U K.G. tarwe
meel, U.17 K.G. boier, 0.45 K.G.
rundvleesch, O.iO KG. lamsvleescb,
0.20 K.G. varkensvleescb, 0.15 K G.
spek, 2.02 K.G. aardappelen, 0 45
K G. suiker, 0.07 K.G. koffie en thee,
0.0.1 K G. kaas, 0.20 K.G. rijst, 2.40
KG. melk en 3'/a ei.
Als we het dus nauwkeurig gaan
uitmeten kunnen we inet heel
weinig to« komen.
Maar we vinden het jammer dat
er in het «panier de provisions»
niet een klein plaatsje is overgeble
ven voor dingen die het leven ver
aangenamen en kleur geven Zijn
dat zaken die boven het «ethisch
minimum» uitgaan?
DER VROUWEN CRISISSCHULD.
Ingevolge een bij het begrootings
debat geuane toezegging, beelt mi
nister—president Coiijn een nota tot
de Tweede Kamer gericht, waarin
de resultaten worden geopenbaard
van een nader onderzoek van de
werkzaamheid der gehuwde vrouw
in overheidsdienst In den geheelen
rijksdienst, de rijksonderwijsinrich
tingen inbegrepen, blijken zich ruim
bU.UUU personen le bevinden, waar
onder Ü20 gehuwde viouwen. \an
dezen zouden slechts 7a eventueel
door mannelijke krachten te ver
vangen zijn en dat vindt de minister
de moeite niet waard Het zou
principieel nuch praclisch van eenig
belang zijn, zegt bij.
li.i. veiliest de minister bij deze
redeneering de mureelt waai'ue van
het vraagstuk uit beloog, gelijk hij
dat ook blijkt te doen hij het vraag
sluk van cuuiulalie van inkomens,
helwelK volgens den minister piac-
tiseh zoo weinig om liel lijt heelt.
Doordat soms ouiioodig cumulatie
van ïnkomslen uit oveiinidskasseu
wordt geduld, is er heilige verhitte
ring onder Oreede bevolkingslagen,
w elke door de crisis 111 hel algemeen
en de werkloosheid 111 hel bijzonder
worden geleislerd liel is nu eenmaal
lergend voer een kerel, die weet,
w-l ie mei zijn handen ui met zijn
hersens waard is, le moeten ervaren,
dal bij als een maalsoüappelijk uit-
gesloolene moet teven, z'u nand op
houdende voor steun, lerwijl er
anderen zijn, die dubbele inkomsten
genieten uit een dubbelen werkkring
ui doordat ze in slaat werden ge
steld oin een salaris te koppelen
aan een reeds verdiend pensioen,
liet is een maatschappelijk belang,
dat deze ergernis worde weggeno
men, ongeacht of ze van meerdere
of mindere praelische heleekenis is.
Zóó slaan we ouk tegenover het
vraagstuk van de gehuwde ambte
nares. Voor zoovel' uegebuwde auib-
tenares niet kuslwinsler is of abso
luut onmisbaar in eenigen lak van
dienst, dus vour zoover tiaar arbeid
er slech.s toe leidt, dat een normaal
inkomen wordt toegevoegd aan hel
normale inkomen van haar man,
behoort o.i. ui diZtn lijd van maat
schappelijke ontwrichting om econo
mische eu moreele redenen haar
werk te worden overgedragen aan
een mannelijke arbeidskracht. Hier
bij zijn geen «rechten» in hel ge
ding. maar het betreft een zaak van
(.B/vIlD Uty/I
ook ten deze naar de verhoudingen
van vóór den oorlog terug moeten.
maatschappelijke ordening.
We zijn trouwens van meening,
dat in tut algemeen de mannelijke
arbeidskiackt voorrang dient te
kiijgen, willen we wederom tot be
tere economische toeslanden geraken
We worden daarbij nut geleid dooi
de conservatieve gedachte, dal de
viouw geen maatschappelijke werk
kring »pasl», maar eeuvoudig door
utilheitsoverwegiugen.
Van allerlei wordt aangewezen
als crisisoorzaken, maar le weinig
wordt bedacht, hoezeer de vrouw,
zich indringende op de arbeidsmarkt,
lot het uiioreken en vooiluureii van
de crisis beell bijgedragen. óór den
ooi log vond men bijna geen meisjes
en vrouwen iu winkels, op kuuloren
en bureaux, in calé's eu restaurants,
in werkplaatsen enz. Weinig nog
maar vond uien ze bij het ouder
wijs. Toen ue oorlog üe jongeman
nen opeischte in ons land ge
lukkig slechts voor üe mobilisatie
hebben de meisjes en vrouwen zich
ingeweikt in allerlei werkkringen.
Na den oorlog bleven ze en gedu
rende de eersie jaren leverde dal
geen maatschappelijke bezwaren op,
omdat we uen tijd van hoogcon
junctuur waren ingegaan, doch
naarmate de »normale» loesianden
zich gingen hersleileu we iutltu
zeabnormale loesianden 1 gmgen
de nieuwe verhoudingen op üe
arbeidsmarkt zich wreken door
werkloosheid onder de mannen.
We hebben in de hierboven be
doelde nota van minister Coiijn ge
lezen, dat van de 38.213 leerkrach
ten van het openbaar lager en uil-
gebreid lager ondeiwijs niet minder
dan lb.537 tot de vrouwelijke sexe
behooren. Mede uit enkele andeie
gegevens concludeeren we, dal van
üe bü.UUU rijks ambtenaron circa 3D
35 pet. vrouwen zijn, d.i. 18.UUU
*5 21.U00. Tellen we daarbij het
vrouwelijk personeel van gemeenten
en andere overheidsorganen, dan
komen we misschien tol een gelul
van 5U.UUU. Alleen voor den over
heidsdienst 1 En zouden de particu
liere ondernemingen het vrouwelijk
arbeidersleger niel tot enkele hon
derdduizenden opvoeren
Het zou dwaas zijn om al die
meisjes et» vrouwtn aanstonds door
mannelijk personeel te laten ver
vangen, maar geleidelijk door
voorkeur te gaan geven aan man
nelijk personeel zullen we toch
Mijnstaking dreigt in België.
Het bestuur der Belgische socia
lislische mijnwerkerscentrale heeft
besloten tegen 4 Febr. de algemeene
mijnwerkersstaking af te kondigen,
indien de regeering den eisch der
arbeiders niet inwilligt, dat't huidige
mijnwerkerspensioen wordt gehand
haafd.
Ue ministers Theuniscn Rubbens
verklaren dat de protesten der socia
listen de regeering niet zullen belet-
ten, haar politiek voort te zeiten,
welke voornamelijk de handhaving
van den franc op zijn huidige waarde
ten doel heeft. Dit is noodig voor
het economisch leven en voor het
nakomen der verplichtingen, voort,
vloeiende uit de sociale wetgeving
van het land.
Ruim 8000 emigratievisa in één week.
Het Fransche consulaat te Saar-
brücken heeft in de week van 13
tot 20 dezer 8019 emigratievisa afge
geven. De ambtenaren van het con
sulaat geven bij het verleenen van
een visum den houder steeds in
overweging niet te em'greeren, alvo
rens nog eens grondig te hebben
nagedacht.
(naar het Fransch),
6 door JAN DE JONGE.
HOOFDSTUK VI.
'n Vacanlie— uilslapje.
Een legende uit Brelagne.
Jan had woord gehouden. Toen
dan ook twee maanden later de
prijsuitdeeling plaats had, was de
meester in alle opzichten tevreden
over z'n leerling en hij verraste
hem met 'n prachtig boek.
De volgende dag was om Uit te
rusten. Maar de oude meester be
sleedde hem met 't opmaken van
't plan voor 't uitstapje, dat hij met
z'n leerling wilde onuernemen.
Reeds verscheidene keeren gedu
rende de zomer waren ze een paar
dagen in de week er op uit geweest
naar Turbale, 'n dorpje aan de zee,
waar voor 't meerendeel visschers.
gezinnen woonden.
Deze keer werd besloten dit ze
verder door zouden gaan tot Sint-
Nazaire.
Eenige dagen later, op 'n morgen
dat 't zonnetje heerlijk scheen, be
gaven zich de meester en z n leerling
op weg.
Het was middag, toen ze in oint
Nazaire aankwamen. Ze bestelden
'n lunch ir. een herberg, vlak aan
de haven't drukste punt van de
stad.
Toen ze goed uitgerust hadden en
ze de talrijke schepen, die in de
havens lagen, hadden bewonderd;
gingen onze wandelaars weer op
weg.
Nieuwe aanval van Japanners
in China.
Telegrammen uit Sjanghai melden,
dat een Japansche troepenmacht de
Chineesche stellingen binnen den
Grooten Muur in de Westelijk van
Mantsjoekwo gelegen Chineesche
provincie Tsjahar heeft aangevallen.
Ook van de lucht uit zijn de Chi
neeüen gebombardeerd. De Japan
sche troepenmacht zou ongeveer
'25(10 man sterk zijn geweest.
Een telegram uit Peking meldl.dat
lOnO Japansche soldaten met 1000
waarschijnlijk Mantsjoerijsche solda
ten, vergezeld van bombardements
vliegtuigen, pantserauto's en kanon
nen steden in het Oosten van Tsjahar
hebben aangevallen. De Japansche
infanterie is den aanval begonnen
op den Chineezen muur.
I)e verklaring van de Japansche
militaire attaché te P king, dat de
Japanners niet lij Toesjikon zullen
blijven staan, wanneer de Chineezen
hun tegenstand zouden voortzetten,
heeft te Sjanghai een nerveuze
stemming verwekt.
Men vreest dat de strijd zal voort
gaan en dat daarmede, ondanks de
Japansche verklaringen, een begin
is gemaakt met het verlies van de
provincie Tsjahar voor China.
Scherp Chineesch protest te Tokio.
De Chineesche regeering heeft bij
het Japansche minisierie van builen
landsche zaken een scherp protest
ingediend legen het oprukken va'
de Japansche troepen naar den
Grooten Muur.
Mussolini hervormt zijn kabinet.
Mussolini is Donderdag, zooals
reeds eenige malen tevoren, tot een
Het behoeft geen kinkhoest te zijn, maar
een kinderhoest moet niet verwaarloosd
worden. Waarom Uw kind noodeloos te
laten lijden. Waarom zoudt Ge niet juist nog
op tijd het beste en meest krachtige middel
geven. Dat middel is toch Akker's Abdij
siroop, die reeds zoovelen geholpen heeft I
Heeft Uw kindje het benauwd? Slaapt het
's nachts niet door hoesten, kuchen of
piepen op het borstje? Abdijsiroop zal Uw
Kind helpen, dio slijm losmaken, de hoest
rijp maken en sloppen. En morgen ziet Ge
niet meer de traantjes in de oogen door
dat afmattend hoesten. Do afmatting van
de ademhalingsorganen is weggenomen, de
ademhaling zal weer ruim en diep zijn.
ingrijpende wijziging van zijn mini
sierie overgegaan. Deze reconstructie
kouit daarop neer, dat er nieuwe
cuds zijn benoemd voor alle ue
pariemeulen, die Mussolini met zelf
leidt. De Duce is namelijk minister
van binnen- en buiieulandsche
Zaken, Leger, Viool, Lucnlinacht,
Kolomen eu Corporaties.
Amnestie in net Saargebied.
De regeeringscommissie voor het
Saargebied lieeil een algemeene
auiueslie afgekondigd voor poiilieke
misüauigers eu ook voor ben die uit
ecaiiouiisclien nood strafbare han
delingen pleegden.
Hervormingswetten in Duilschland
Het Uijkskabinet beeft enkele be-
laugnjke Hervormingswetten, w. o.
ook oeiretfende bel bestuur van het
taalgebied, goedgekeurd.
»'k Zal je nu eens iets heel
bizonders laten zien», zei meneer
Moiin tegen z'n jongen metgezel.
«Zoolang ik in Sint Hudré
woon, beb ik dikwijls hooien pralen
van de «Brière», een uitgestrikt
grondgebied, dat sedert eeuwen al
aan de armen v in de streek behoort
Men vertelt drarover zelfs de won
derlijkste dingen, want... Brelagne is
't land van de legenden.
Maar ik zou zelf wel 'ns graag
willen zien of dat oord zoo woest
is als men zegt».
Ze waren er aangekomen. Stel je
voor 'n soort moeras, waar de reRens
en de overstrooming van enkele
beeken plassen stilstaand water
hebben gevormd. Daartusschen zie
je zwartachtige drijvende grond,als
't ware ondersteund door vlechtwerk
van duizende kleine wortels. En...
op de geheele uitgestrektheid van
de Brière, behalve enkele schrale
doornstruiken aan de randen,
geen hoornen,., geen plant.
Ze wilden zich net weer verwij
deren, toen er uit 'n hut een grijs
aard kwam. die op 'n bank hij de
deur ging zitten, om zich in het
zonnetje te koesteren.
Meneer Morin ging naar hem toe
en vroeg, of hij ook kon zeggen,
wat vroeger er toe bad doen be
sluiten, zulk een groot stuk grond
aan de armen te geven.
»!k hoor al wel, meneer», ant
woordde de oude man, »dat u de
legende niet kent».
De oude man noodigde de wan
delaars met 'n handgebaar uit, naast
hem te komen zitten op de een
voudige bank, en begon
Mr. U. van Spaendonck
Mr. B. J. M. van Spaendonck ta
fuourg is benoemd lol verlegen
ffoordiger van del centraal inao.uut
101 Derordering van del uotmale
naudelsvcrkcer lusscnen Nederland
eu andere lauden.
Tevens is bij in plaats van Ir. Guljé
benoemd tol rcgeeiiugs-algevaaidigüe
oij de oudetnaudemigeii over een
naudeis-oveiceukomsi mei België.
Pos zegels ten bate van de muziek.
Naar wij vernemen zullen, ten bate
van de noodlijdende orkesten 111 ons
land postzegels worden uitgegeven
met ue Oeeileuis van Sweelinek en
DiepeuOrock er op. tiet.)
Oe 1UU.0U0 en de 25.000.
Twee hoofdprijzen der Staatsloterij
zijn gevallen Ue lUU.UUU op lot 110.
7iS eu de '25.UU0 op lol no. iUbdti.
De toestand van Mgr. Schiuppa.
De toestand van den Pauselijken
«Welnu dan, ik zal u vertellen
wat ik van mijn vader gehoord heb,
die 't op zijn beurt weer van m'n
grootvader had.
In 't jaar 1220 of 1250 verhief
zich hier op deze zelfde plek, een
kasteel, omgeven door prachtige
bosscheu en velden, 't Geheel be
hoorde aan de edele Gravin van
Kerboval. Ze was weduwe en be
woonde het met haar zoon Arthur.
De gravin was goed, heel goed
hulpvaardig jegens de arme men
schen. Men zag ze altijd overal,
waar ze wel doen kon. Was de
moeder goed, de zoon daarentegen
had 'n neiging van wreedheid jegens
z'n ondergeschikten.
De edele vrouw had zeer veel
verdriet van 't slechte gedrag van
haar zoon. Toen ze zag, dat de ver
dorvenheid van haar eenig kind,
niettegenstaande haar vurigegebeden,
nog steeds erger werd, hield ze zich
ervan overtuigd, dat de graaf, haar
man, z'n ziel... aan duendivel had
verkocht.
Op 'n Zondag, toen ze in de kerk
was, bad de gravin dan ook het
volgende:
»0, God, ik heb liever dat U
mijn zoon laat omkom-n, dan dat
hi| een dergelijk leven leidt. En laat
met hem verdwijnen alles wat
dit land bezit, behalve m'n witte
stier, die ik heb groot gebracht.»
Toen ze uit de kerk kwam, zag
de gravin geen kasteel, geen bosch
en geen weilanden meer. Alles was
in de aarde weggezonken.
Alleen het land dat u daarginds
ziet, waar de witte stier graasde was
overgebleven.
Dat noemt men sedert dien tijd
't «Stierveld».
«Die naam hebben we werkelijk
gehoord», zei meneer Morin, «maar
wat gebeurde er verder met de
Gravin van Kerboval?»
«Ze verliet het land, nadat ze
die gansche woeste streek, die ko
lossale oppervlakte, aan de armen
had gegeven. Dat was nu onbe-
bouwbaar geworden en kreeg toen
vanaf dien tijd de naam van de
Br ère». Waar die naam vandaan
komt weet men niet.
Langzaam aan begrepen de arme
menschen, welke voordeelen ze uit
de grond konden halen. In de eerste
plaats uit de veengrond, die hun
niets kostte dan de moeite om ze
uit te graven. Dan uit de waterpoelen,
die vischrijk werden. Daarom gin
gen ze om de gevloekte streek heen
wonen.
Ze brachten in de poelen eerden-
broedsel, wat uitstekend gelukte.
En zooals u kunt zien, dat doen
ze tegenwoordig nog.
En dat is nu de geschiedenis uit
deze ohoek van Brelagne», besloot
de grijsaard.
üe meester was opgestaan. Hij
bedankte den armen ouden man
hartelijk en liet 'n geldstuk in diens
hand glijden.
Onze wandelaars moesten nu wel
voortmaken, want 't begon al donker
te worden. De weg, die ze nog
moesten afleggen, was lang en... het
was gewenscht dat ze deoudeJanie
n-et al te lang met 't eten lieten
wachten
W.rdt vtrvolgd).
