m Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. an s FEUILLETON (i t BLACK BO] EERSTE BLAD' HET HUIS IN DE STILTE. !r JK. I c m. Oil NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. DE EERSTE VERKIEZING. i lag) TEGEN LEUGENPOLITIEK. DOOR EzRWLhlTSG N. S. B. EN CHRISTENDOM. Piet Peinst: PRUI M-TABAKVcc ZATERDAG 13 APRIL 1935. 58c JAARGANG. ïterdj :ntrei agenj loodi n tii( lefot geric lv P l elis a riana ijk orloos Dit blad verschijnt 27 iC vV OENSDAG en ZATERDAG ï!f? Urieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. ge" 1' ÏÏnco te zenden aan den .Uitgever. ole va Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. e' 71 1 Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 0 uur in ons bezit zijn. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. rspreid m, wai- en a- ?el 'ig m nd in ijk I. .S. f. I. voor 7925 Och het zijn maar de Provinciale Sta- zoo heeft het altijd gegolden. Dat lieqe is eigenlijk maar van heel ge- nqe beteekenis en daarom behoeven e voor de verkiezing ervan niet zoo arm te loopen. Het schijnt echter dat er dit jaar meer an qewone animo is voor deze verkie- nq al geldt die belangstelling nu mis- hien niet de zaak waarom het gaat rff maar is het er alleen om te doen zien of de laatste jaren werkelijk be- nqrijke verschuivingen in de politieke •moederen van ons land hebben ge acht. Er is den laatsten tijd immers i het terrein der politieke agitatie heel jel te doen geweest. Men heeft de kie- ers duchtig bewerkt en van zekere de is dat gebeurd met weinig kieskeu- ne middelen. Men heeft zelfs niet ge- hroomd grove leugens te debiteeren neinde de regeering en haar bewind een kwaad daglicht te stellen. Het is eqrijpelijk dat zulk een lastercampag- e! ondanks den ijver waarmede men an andere zijde getracht heeft haar te eerleggen, onder goedgeloovige men- chen slachtoffers maakt. Er is altijd en categorie van personen, die graag ïeeroepen en meeloopen met menschen, ,ie n heelen grooten mond kunnen op- etten. Het moet ons daarom met verwonde- en als Woensdag een behoorlijk aantal temmen wordt uitgebracht op politieke ivonturiers. In dagen dat er zooveel re ien is tot ontevredenheid en zooveel :ans op radeloosheid en redeloosheid is lat zelfs te verwachten. Een andere vraag is het echter of we le waarde van een dergelijke overwin- ïing der nieuwlichters zeer hoog moe- en taxeeren. We hebben over het gees- elijk gehalte dezer nieuwbakken poli- :ici al meermalen het onze gezegd en van „De Echo van het Zuiden behoeven dat hier nu niet weer te her halen. Nu we zoo vlak voor dit eerste po litieke treffen staan, lijkt het ons echter noodzakelijk met een enkel woord den weidenkenden kiezer tot bezinning te manen. Men overwege dat men met mooie, goedklinkende woorden en be loften geen economischen toestand ver beteren kan. Het zou niet minder dan misdadig zijn het bewind in handen fe geven van menschen, die alléén maar veel beloofd hebben, maar, die nog nooit hebben bewezen, dat zij ook wer kelijk in staat zouden zijn een landsbe stuur op eenigszins dragelijke wijze te voeren. Laten wij, liever dan vertwijfeld te grijpen naar een tak waarvan we de draagkracht niet kennen, het houden bij onze beginselen, die niet alleen deugde lijk zijn gebleken voor het verleden, maar die ook zullen gelden voor de nieuwe orde, die in de maatschappij groeien gaat. Men ga niet in op de praatjes dat onze christelijke politieke beginsel-par tijen alles bij het oude willen laten en geen kracht meer hebben om een zieke maatschappij te redden. Ook wij weten dat er een nieuwe orde zal komen. Wij weten echter ook, dat die orde niet het werk zal zijn van één week of één jaar. Wij laten die ordening langzaam, als t ware uit zichzelf groeien, en leiden haar naar beginselen, die voor alle tijden zijn. Ook in het christelijk kamp is jong le ven, besef van een grootsche taak en geestdrift voor een heilige zaak, maar daarnaast is er ook wat aan de over zijde schijnt te ontbreken verstand. En slechts verstand en wijsheid kunnen ons in de goede richting brengen. Ernstige kiezers, denkt daar voor Woensdag nog eens over na en helpt mee om de christelijke beginselen en de verstandelijke overweging Woensdag bij het politieke treffen te doen triom feeren. Wij schrijven voor katholieke, anti revolutionaire en chr.-historische lezers. Laat de drié groote christelijke partijen sterk staan, sterk voor de vrijheid van hun eigen volksdeel, sterk vooral ook: ten bate van ons land! Er wordt van de zijde der N.S.B. in politieke redevoeringen steevast be toogd. dat het kabinet-Colijn ons land ten verderve voert, omdat het toelaat dat wij jaarlijks voor zooveel honderd millioenen guldens uit het buitenland importeeren. Geef die millioenen aan onze eigen arbeiders, zoo luidt het dan, en de economische crisis zal zijn opge lost. Nu zijn dit betoogen, die bij de on nadenkende, critieklooze massa er in gaan als koek en zoo weet de N.S.B. haar doel te bereiken: stemming te ma ken tegen de regeering, die ons land met verstandig beleid door de moeilijk heden tracht heen te helpen. De R-K. Staatspartij heeft in brochu-- re-vorm uitgegeven de belangrijke rede, die minister Steenberghe in de Eerste Kamer over onze economische politiek gehouden heeft. Dit is wel de beste weerlegging van het holle betoog der N.S.B.: de minister rekent de Kamer klaar en duidelijk voor dat ons land een import van 455 millioen noodig heeft. We moeten immers de artikelen en grondstoffen, waarover we zelf niet be schikken wel uit het buitenland betrek ken: kunstmest, agrarische producten, Naar het Engelsch van ADELINE SERGEANT. 6 r k. Nadruk verboden. ?n id. ige jn. dse net jrol 223 Het is schitterend van U, dat U ïog gekomen bent, verklaarde Hume. Maar vertelt U mij van Claire. U hebt Claire nieuw leven inge blazen, vertelde Nell. O, ik hen zoo dol blij dat U gekomen bent! Ze was in een oogenblik veranderd. Al haar levenskracht scheen terug te komen. Zij bereidde zich al voor U te ontvan gen, en toen wij hoorden kloppen ging ik naar het raam boven de voordeur, en luisterde. We begrepen dat het geen nut zou hebben te protesteeren, en daarom zei ik Claire, dat ik U een boodschap zou gaan overbrengen. Zij zend U haar hartelijke groeten, en dit. Dit was een bundeltje viool tjes, dat Claire dien middag had ge dragen. Hume nam ze en drukte ze aan zijn lippen. Arme Claire i Als U een boodschap hebt, zei Nell, kan ik die overbrengen, maar ik kan niet lang wachten. Laat ik haar een paar regels schrijven, sprak Hume. Het zal me niet langer dan een paar seconden op houden. Kunt U zien? vroeg Nell. Als twoord haalde Hume een electri- 'e zaklantaarn te voorschijn en gaf meteen aan Claude. Toen krab- thee, koffie, tabak, halffabrikaten en grondstoffen voor onze eigen industrie, olie en benzine. De minister liet in zijn opsomming weg alle industrieele eind producten, al zijn er daarbij zeer velen waarvoor we op het buitenland aange wezen blijven, en dan nog kwam hij aan een noodzakelijken import van 455 mil lioen. En dan betoogde de minister nog, dat we een export noodig hebben om dezen import te kunnen betalen, omdat het an ders wis en zeker met onze betalings capaciteit zal mis loopen. Het is heel gemakkelijk te schreeu wen om volkomen autarkie. Maar het ware beter dat politieke volksvoorlich ters eerst eens even de elementaire be ginselen der handelspolitiek inzagen, zij zouden dan misschien niet langer volks bedriegers zijn. tenzij het er beslist om te doen is valsch spel te spelen! Niet zonder reden vestigt de „Neder lander" het orgaan van de, volgens Mussert, nog meest acceptabele van de groote politieke partijen, de aandacht op de volgende passage uit een rede van niemand minder dan den heer van Geelkerken, algemeen secretaris van de N. S. B.: De N. S. B. begint pas, maar zal pas fel worden als zij weet meester te worden van de straat en den staat. Dan zal ook het z.g. Christendom geen ondermijning meer mogen be- teekenen en zal critiek tegen het N. S. niet langer worden geduld. Het christelijk-historisch hoofdorgaan stelt dan de klemmende vraag: „Is men totaal blind?" herinnert er aan, dat ook in Duitschland velen uit kerkelijke kringen het nationaal-socialisme hebben begroet en besluit: En thans eerst begint het duidelijk te worden welke geesten zij mede hebben opgeroepen. Nu moeten zij den strijd aanbinden tegen de machten, die het christen dom onder den voet dreigen te loopen en die de kerk ondergeschikt willen maken aan den staat. Pruimen is niet ieders werk hoor, 't Is een kunst, bijna een vak; Wie een goede vakman zijn wil Die pruimt BLACK-BOY PRUIM-TABAK. GESAUSDE ZWARE/^|V Moet het dan ook in ons land zoo ver komen, dat er onderscheid ge maakt moet worden tusschen tweeër lei christendom: dat wat door de N. S.B. wordt erkend en dat wat door haar wordt gedisqualificeerd als zoo genaamd christendom? Laten wij toch beseffen wat hier op het spel staat! Natuurlijk: de N.S.B. is thans nog geen reëel gevaar. Niet voor niets spitst zij heel haar verkiezingspropa ganda er op toe, om door allerlei mis leidende beweringen het vertrouwen te trachten te winnen van hen die tot dusver de christelijke partijen plach ten te steunen. Maar wij moeten dit kwaad van den aanvang af weerstaan. Met onverzettelijke kracht. belde hij met potlood een paar woor den op een onbeschreven blaadje van z'n zakboekje scheurde het er uit en gaf het aan Nell. Als U haar dit wilt geven, sprak hij, zal ik U heel dankbaar zijn. Het is afschuwelijk, zoo dicht bij haar te zijn, en haar toch niet te kunnen zien of spreken. Bestaat er geen enkel mid del om haar te ontmoeten voordat Lancaster terugkomt Nell kreeg een ingeving. Er is een ommuurde tuin, vertelde ze. Als U dat deurtje in de muur maar wist! Dat weet ik, deelde Claude mede. Met een opgewonden gezicht wend de zij zich tot hem. Werkelijk? De sleutel van die deur hebben wij, en als wij in den tuin wandelen, kunnen wij, zoover ik weet, niet vanuit het huis gezien wor den. Daar worden wij bijna nooit door Lancaster of één van zijn handlangeis gevolgd. Zij denken dat wij in dien tuin veilig zijn. Maar als U morgen aan dat poortje wilt komen, geloof ik, dat ik U wel binnen kan laten, en dat U en Claire een paar minuten met elkaar kunnen spreken. Natuurlijk begrijpt U, dat U daar niet lang kunt blijven. U bent een engel, om ons op die manier te helpen, gaf Hume te ken nen. Hoe laat kan ik komen? Ik vind, dat U beter alle twee kunt komen, meende Nell. Als meneer Meynell er tenminste geen bezwaar tegen heeft. Als U alleen komt weet U den weg misschien niet. Wij gaan dikwijls om ongeveer kwart over twaalf wandelen, en daar het beter is geen achterdocht op te wekken, ge loof ik, dat wij ons aan dien tijd moe ten houden. Het is niet waarschijn lijk, dat meneer Lancaster voor den avond terug komt, en Cyril is ge woonlijk den geheelen dag weg, of zit in de wapenzaal te rooken, of is met de honden bezig. Wij zullen er zijn! verklaarde Hume. En U hoeft heelemaal niet langs den grooten weg te gaan, legde Nell uit. Langs dien kant van den tuin is het allemaal bosch en kreupelhout, dus, als U de streek goed kent, kunt U veel beter door de bosschen komen. U hebt gelijk, en ik weet den weg, zei Meynell. En neemt U mij niet kwalijk maar logeert U hier in de omge ving? vroeg Nell. Claire zei me, dat ik dat vragen moest, voor het ge val wij contact met U kunnen hou- den. Wij logeeren op het oogenblik, deelde Hume mede, in het „Wapen van Langdale" te Aldersfield. Het leek ons beter in de buurt van Moat House te blijven. Ik zal niet van adres ver anderen, hij keek naar Meynell zonder het U te laten weten. En, wat ik nog zeggen wil voor het geval ik aan U, inplaas van aan Claire, wil schrijven of een boodschap sturen U hebt mij Uw naam nog niet ge noemd. Mijn naam? O, ik ben Nell Da^ venant. Ik heb U, geloot ik, al verteld dat Geoffrey Langdale mij kent, dus, als hij een vriend van U is, zal hij U wrel over mij willen inlichten. Ze keerde zich om, en verdween vlug in de duisternis nadat ze hun aanbod om haar terug te brengen resoluut had afgeslagen. Ze kende iedere centimeter van den weg, ver klaarde zij, en was absoluut niet bang alleen terug te gaan. De twee mannen keken haar zwij gend na. Toen zei Meynell impulsiefIk weet niet hoe Claire Valery er uit ziet, maar ik kan me niet voorstellen, dat ze nog bekoorlijker is dan deze juffrouw Davenant. Een heel ander type, verklaarde Hume. Maar ik kan niet zeggen dat juffrouw Davenant zoo'n bijzonder heid is. Ze lijkt me wel een aardig meisje, maar Claire is niet alleen een aardig meisje, ze is meer dan dat! Voor jou! gaf Meynell lachend toe. Natuurlijk? Het is maar geluk kig, dat we niet allemaal hetzelfde type bewonderen. In ieder geval her inner ik me iets over de Davenants. Er was een familie van dien naam, en die woonde een paar mijl hier van daan. Geoffrey kwam daar veel. Ik heb maar flauwe herinneringen aan die familie, maar ik herinner me vaag, dat er een aardig meisje was. Ik zal er Geoffrey eens over polsen. Intusschen spoedde Nell zich terug naar huis, terwijl ze zich wat onge rust maakte, omdat ze zoo lang was weggebleven. Zij ontmoette echter niemand, en liep rustig, alsof er^ niets bijzonders was gebeurd, Claire's ka mer binnen. Grayling, de kamenier was daar bezig kleeren op te bergen, en keek haar scherp aan. Maar Nell deed alsof ze niets merkte. Even la ter bukte Grayling zich, en maakte een takje dat aan Nell's japon haakte, los. Mar, U bent heelemaal nat, juf frouw riep ze verwonderd, terwijl zij aan den zoom van Nell's rok voelde. Dat zal wel, antwoordde Nell. Ik ben naar het postkantoor geweest, en door de laan naar huis gekomen. Na dien tijd heb ik me nog niet ver kleed. Maar U moet daarna nog weg ge weest zijn, veronderstelde Grayling, anders zou die rok niet zoo drijfnat kunnen zijn. Ik vind, dat U moest ver- kleeden, anders vat U kou. Ik zal het dadelijk doen, ver- r"i~:Uu—T brief te kunnen geven Grayling graag de kamer uit wilde hebben. Wil je even in mijn kamer gaan kijken, Grayling of de haard aangestoken is? De meid ging schoorvoetend heen, terwijl zij een wantrouwenden blik op de beide meisjes wierp. Toen zij weg was, wendde Nell zich vlug tot Claire en drukte haar het opgevouwen pa piertje in de hand. - Vlug lezen, en verberg het dan, raadde zij aan. Ik weet zeker, dat Gray ling lont ruikt. Over een minuut is zij terug Claire boog zich over het met pot lood geschreven krabbeltje. Het be vatte slechts een paar woorden: „Lie veling!" schreef Hume. „Je weet hoe ik van je houd. Je hebt me niet ver geten. Ik ben je altijd trouw gebleven! Claire drukte het papiertje aan haar lippen, evenals Hume met haar viool tjes had gedaan, en Nell keek ontroerd toe. Vertel mij wat hij zei en hoe hij er uit zag, alles!, riep Claire. O Nell, ik kan je nooit genoeg danken voor alles wat je voor me doet Als jij er niet geweest was, zou ik nooit heb ben geweten, dat Everard zoo dichtbij was! Hij zou toch wel een middel ge vonden hebben, daar kun je zeker van zijn!, bemoedigde Nell haar op ver- trouwelijken toon. Hij is geen man, die zich gemakkelijk uit het veld laat slaan. Maar stop dat briefje nu weg! Ik ga me nu verkleeden, maar na het diner kom ik bij je zitten, en zal ik je alles vertellen. Eén ding weet ik zeker; morgen zul je hem spreken! Niet voor negen uur was Nell in de gelegenheid met Claire alleen te zijn; toen zette zij zich naast haar bed, en vertelde haar zachtjes het heele relaas van haar avontuur van dien middag. En morgen komt hij?, vroeg Clai re. O Nell, wal heerlijk! e Echo van het Zuiden, aalwHkscbe en Langslraatscbe Coorant, ar MAAJ5C HAPPY VAN VERZEKERING OP HE.T LEVIH Wordt vervolgd .ï.ij- xT.ii j;-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1935 | | pagina 1