i Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. thans nummer bestaat uit EERSTE BLAD. 8. ONS WEEKPRAATJE. I D£>OR &RVAPTSG £rrKP.K< fiehedecfarukche Jandftasta DRIE BLADEN. Mlstluijding In TnlinM. 30 Cf. 2a Cf. PER HALF POND ZATERDAG 1 JUNI 1935. 58e JAARGANG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG ■en, Ingezonden stukken, gelden, enz. ,co 'te zenden aan den Uitgever, ^nnementsprijs per 3 maanden 1.25. •ranco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. r Gre, )0mjr| 5. i, Li Is zoo begrijpelijk, dat duizenden t stilte mopperen over soms "?!eken tegen, de voortschrijdende hniek, welker begeerlijkheden Dr hen ondergaan in de zorgen n 9 ja het bestaan en de hunkering d ar arbeid en brood, welke in het i kuolechaniseerde productieproces or hen verloren gingen. .—Zeker, naarmate de techniek vor- )Kijlde, kromp soms in dezelfde mate arbeidsgelegenheid ineen. Als in groote stad na zonsondergang 1935. iens op een knop wordt gedrukt, ilen alle buurten ineens in een van licht. En hoevelen onzer ïnneren zich den tijd toch nog de lantaarns stuk voor stuk icsten worden ontstoken door annen, die een ladder en andere grediënten met zich meesjouwden werkgelegenheid ging achteruit, "aar wie zou terugverlangen naar n tijd van walmende snuiters ot ielampen, of naar de flakkerende vlammen? Waar honderden ar jd verloren, kregen millioenen •ér levensvreugde en —gemak. Viet altijd bovendien leiden iüwe technische vindingen tot een rmindering van de arbeidsgetegen- id Uitvinding en vervolmaking n de boekdrukkunst hebben werk bestaan voor honderdduizenden geleverd. De stoommachines en er de motoren hebben het reizen trekken mogelijk gemaakt voor dereen, aan ontelbaren werk ver- ïaft en de schoonheid van een ereld voor de menschheid ont- oten. Zóó zouden we méér voorbeelden unnen noemen. Maar dat alles neemt tenslotte et weg dat de voortschrijding der chniek in de laatste decennia de iste verhoudingen tusschen pro- uctie en consumptie heeft verloren oen gaan en de arbeidsmarkt on- unstig heeft beïnvloed. We hopen, dat dit alles zich op aluurlijke wijze zal kunnen her ellen, 'maar in elk geval verlieze aen niet uit het oog, de niet de echnische vooruitgang verwerpelijk B, doch de menschelijke onvolko- nenheid is te laken, waardoor we fbleven van een productie-ordening, ivelke aan de gewijzigde productie- nethoden aanpast. 35. aan Op zichzelf is de voortschrijding Ier techniek een zegen. De techniek leeft heel de wereld in nieuwe ban- len tot één groote familie saamge )nden. Als weleer gezinnen door ie struggle for life werden uiteen eslagen, bleek het dikwijls een cheiding voor het leven te zijn. egenwoordig is dat niet meer zoo. iinderen kunnen onmogelijk verder- ffeg trekken dan een halve wereld, maar dat is tegenwoordig nog maar en afstand, welke als 't noodig s - in 'n dag of wat kan worden afgelegd. Ze luisteren naar dezelfde temmen in den aether, welke we huis beluisteren we weten over en weer precies wat er in elkanders omgeving gebeurt. De wereld telt geen afstanden meer en daardoor is het ook on- ooodig dat zich thans nog de wreede scheidingen voltrekken, welke vroe ger schering en inslag waren. Als het lang, érg lang zou moeten duren, eer verwanten elkaar weer kunnen zien, dan gaan ze, ieder op een ander deel van de wereld, voor de microfoon staan. En dan spreken ze tot elkaar, klaar en duidelijk, als waren ze in elkanders onmid- delijke nabijheid. Zóó voelen ze zich ook een tijdens het onderhoud de scheiding is weggevallen, de ruimte is overbrugd. Men heelt aldus het contact met elkaar onder houden, dat noodig is om een langdurige afwezigheid niet tot een vervreemding te maken. Zóó overdachten we, toen de kloeke bemanning van den Neder - landschen onderzeeër, welke reeds zes maanden de wateren der wereld doorklieft, in de gelegenheid werd gesteld om over duizenden mijlen tusschenruimte heen te luisteren naar de stemmen der verwanten, die ze hier in Holland hadden achtergelaten en deze eerst over een jaar zullen terugzien. Toen voelden we, welk een zegen de moderne techniek voor de menschheid is. Hoe mooi en ontroerend was dat verre, maar toch directe contact tusschen de mannen van de K XVIII en hun vrouwen, verloofden, ouders of kinderen. Het waren geen dringende zaken, welke de vrouwen, door de bemid deling van de Phohi, konden zeggen, maar dat was ook niet noodig. De mannen hoorden de slem van haar, die hun na is op deze wereld en die stem deed een half jaar van scheiding vergeten en het nog van de hereeniging verwijderde jaar kort lijken. Door het wooid, de stem, greep men naar een machtigen steun in moeilijkheden; men wist degenen, die verre waren, opeens heel dicht bij. 'Het ging niet om wat men elkaar te zeggen, maar het ging om de bekende klank Doen we allen ooit iets anders dan stamelen in de mooiste, gewichtigste of belangrijkste oogenblikken van het leven? Maar is ons stamelen dan niet juist het meestwelsprekend? Er was één der vrouwen van de opvarenden, die, hoewel ze haar >;boodschap« voorat op papier had gezet, in haar diepe ontroering niets anders kon uiten dan: »Dag Dir- rekie 't Was inderdaad niet veel. Maar had hij, die daar op het verre Mauritius luisterde, wel méér noodig om te weten, dat daar in Holland dezelfde trouw en helde nog werden gedragen in het hart van haar met wie hij zich in het leven had verbonden? En had die man nog méér noodig om het jaar van scheiding, dat nog vóór hem ligt, met eenzelfde stand vastigheid aan het verpande woord en in eenzelfde genegenheid door te komen? Wat 'n zegen kan de techniek zijn 1 Wat 'n zegen is ze. Nu deze dwaasheid in Holland ook al geen attractie meer is, speelt «De Telegraaf" den zedemeester en pleit voor respecteering der vrouw. Met voorbijzien van 't verleden hadden we «De Telegraaf» al bijna met zijn zwenking gefeliciteerd, toen we deze week weer eenige schoonheidsmissen op de foto-pagina van het blad zagen prijken. Ja, zoo'n lief gezichtje vroolijkt de zaak wat op, ook als men door den tijd gedwongen wordt den drogen zede meester te spelen. De prifzenpeiiUek der Spoorwegen. Aanpassing per lepel-maat. Per 1 Juli krijgen we dus goedkoope dag-retours op de Spoorwegen. Véél heeft dit besluit niet om het lijf. Dat moet ons van het hart, hoe dankbaar we overigens ook zijn voor dit kleine blijk van welwillendheid tegenover het reizend publiek en hoezeer we ons ook verheugen over het doorkomende goede inzicht in den in dezen tijd noodzakelijk te voeren prijzenpolitiek De goedkoope dag-retours komen neer op een uitbreiding van het buurtver. keer-tarief tot over langere afstanden. Dat is alles. Theorie en Praktijk. «De Telegraaf» verstaat de teekenen des tijds en trok vorige week van leer tegen de comedie der verkiezing van schoonheids koninginnen. De lezers moeten maar over het hoofd zien dat het blad voor enkele jaren een der grootste propagandisten voor dit ver heffende gebruik geweest is en ettelijke kolommen heeft volgeschreven met lof- zangen op de schoonheid der gekozen Zeker, we weten wel, dat eerder reeds eenige tariefsverlagingen zijn afgekomen, maar juist dat bij mondjes, maat toebedeelen van eenige korting op de prijzen, maakt de verschillen zoo weinig voelbaar en verhindert 't goede psychologische effect, dat daar van geen aanpassing,zooveel mogelijk, de vóór oorlogsche verhoudingen, mag worden verwacht. De directie der P.T.T. heeft dat beter begrepen. Ook dit overheidsbe. drijf werkte eenige jaren terug met aanmerkelijke verliezen, maar dat was voor de bedrijfsleiding juist een reden om alle tarieven ineens een flink stuk omlaag te smijten en het briefport terug te brengen op 6 cent voor het binnenlandsch verkeer (tegen 5 cent voor den oorlog). Toen kwam ieder een ineens tot de conclusie, dat het weer eens .te doen" werd om wat meer te schrijven en wat intensiever reclame te maken. De Posterijen vaarden wèl bij haar tactiek;'t bedrijf werd weer winstgevend. De leiding der Spoorwegen klaagt steen en been over de concurrentie der autobus ondernemingen. Een autobus is een ideaal vervoer, middel over korten afstand, maar we hebben den stelligen indruk, dat de meeste menschen zich over langere *BAKSFlBR\E* TRjfOOORUS VUEMEUtR trajecten bij voorkeur per trein zouden willen verplaatsen, als de prijs van het vervoer maar niet zoo hoog was. In een trein kan men zich eens ver- treden, men kan er desgewenscht rooken en men heeft er gelegenheid zich bescheidenlijk te „retireeren", wanneer innerlijke behoefte daartoe drijft.... De trein heeft nog meer voordeelen boven de autobus, maar de trein is te duur voor ons, aange paste menscben-kinderen. De concurrentie van autobussen, taxi s en goedkoope .eigen wagentjes* kan niet worden weerstaan met nu en dan een verlaginkje; het stuur moet met een ruk om. Het publiek moet ineens tot de conclusie worden ge bracht van „Kijk, nu kunnen we beter per spoor gaan reizen." Een aanmerkelijke tariefsverlaging behoeft niet noodzakelijk tot grootere tekorten te leiden. Integendeel, zooals we van de Posterijen hebben geleerd. Maar zelfs al zouden de tekorten blijven, ja, al zouden ze nog iets groeien, is het dan wel zoo erg, wanneer het rijk die tekorten voor zijn rekening zou krijgen te nemen, indien het beheer overigens dus afgezien van de geldende tarieven economisch is gevoerd? Er wordt rijksgeld besteed voor zaken van minder algemeen belang dan 'n goed en voorbeeldig spoorwegvervoer is. Waarom moet de jongste tariefs verlaging van de spoorwegen alleen de dag retours betreffen? Waarom moet iemand, die ergens een dag of een paar dagen wenscht over te blijven méér betalen aan de Spoorwegen, zonder dat deze tot meerderen dienst worden verplicht? Door goedkooper retours, meerdere dagen of onbeperkt geldig, zou men niet alleen het spoorwegvervoer stirouleeren, maar ook andere alge- meene belangen dienen. Als de men schen er toe gebracht* kunnen worden immers, om hier of daar „over te blijven", dan profiteeren daarvan hotel- en pensionhouders, winkeliers en andere zakenlieden. Omdat de spoortarieven zoo hoog zijn. betalen de Nederlanders in hel begin van hun vacanlie met tegenzin hun dure kaartje naar de grens, waar ze een zucht van verlichting slaken en met een licht gemoed en gevulde beurs in de buitenlandsche treinen overstappen. Wie in het Noordelijk deel van ons land woont, heeft f8 noodig om op de goedkoopste wijze per vacantie- kaart naar de Belgische grens te reizen en later vandaar terug naar huis, maar zoo gauw hij over de grens is, kan hij voor f 6.50 een rondreisbiljet be komen, geldig voor 5 dagen op alle lijnen van België; voor f 11.50 krijgt hij een abbonnement voor 15 dagen, voor 75 cent per dag kan hij dan België in alle richtingen doorkruisen. Goedkoope spoorwegtarieven kunnen buitenlanders lokken en eigen land- genooten bewegen om met de vacantie9 binnen de grenzen te blijven In het voorgaande jaar echter besteedden vreemdelingen in on9 land slechts voor ruim 5 millioen gulden, terwijl Neder landers bijna 30 millioen gulden over de grenzen verteerden. Uwe aankondigingen zullen succes hebben en klanten brengen, als ge ze plaatst in het blad dat verspreid en gelezen wordt, in die plaatsen, waarbij Uw bedrijf belang heeft» nahvükstlie en Lnngstraatsche Courant* Bfarni-' -• Uil wjj 'genu iel dt •fs- art gen age j e Lll- «Miss Holland*. I DOOS 20 CT.-TUBE 40 EN 60 CT. Z+jpzuytu.', --

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1935 | | pagina 1