i
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
thans
nummer bestaat uit
EERSTE BLAD.
8.
ONS WEEKPRAATJE.
I
D£>OR &RVAPTSG
£rrKP.K<
fiehedecfarukche Jandftasta
DRIE BLADEN.
Mlstluijding In TnlinM.
30 Cf. 2a Cf.
PER HALF POND
ZATERDAG 1 JUNI 1935.
58e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
■en, Ingezonden stukken, gelden, enz.
,co 'te zenden aan den Uitgever,
^nnementsprijs per 3 maanden 1.25.
•ranco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
r Gre,
)0mjr|
5.
i, Li Is zoo begrijpelijk, dat duizenden
t stilte mopperen over soms
"?!eken tegen, de voortschrijdende
hniek, welker begeerlijkheden
Dr hen ondergaan in de zorgen
n 9 ja het bestaan en de hunkering
d ar arbeid en brood, welke in het
i kuolechaniseerde productieproces
or hen verloren gingen.
.—Zeker, naarmate de techniek vor-
)Kijlde, kromp soms in dezelfde mate
arbeidsgelegenheid ineen. Als in
groote stad na zonsondergang
1935. iens op een knop wordt gedrukt,
ilen alle buurten ineens in een
van licht. En hoevelen onzer
ïnneren zich den tijd toch nog
de lantaarns stuk voor stuk
icsten worden ontstoken door
annen, die een ladder en andere
grediënten met zich meesjouwden
werkgelegenheid ging achteruit,
"aar wie zou terugverlangen naar
n tijd van walmende snuiters ot
ielampen, of naar de flakkerende
vlammen? Waar honderden ar
jd verloren, kregen millioenen
•ér levensvreugde en —gemak.
Viet altijd bovendien leiden
iüwe technische vindingen tot een
rmindering van de arbeidsgetegen-
id Uitvinding en vervolmaking
n de boekdrukkunst hebben werk
bestaan voor honderdduizenden
geleverd. De stoommachines en
er de motoren hebben het reizen
trekken mogelijk gemaakt voor
dereen, aan ontelbaren werk ver-
ïaft en de schoonheid van een
ereld voor de menschheid ont-
oten.
Zóó zouden we méér voorbeelden
unnen noemen.
Maar dat alles neemt tenslotte
et weg dat de voortschrijding der
chniek in de laatste decennia de
iste verhoudingen tusschen pro-
uctie en consumptie heeft verloren
oen gaan en de arbeidsmarkt on-
unstig heeft beïnvloed.
We hopen, dat dit alles zich op
aluurlijke wijze zal kunnen her
ellen, 'maar in elk geval verlieze
aen niet uit het oog, de niet de
echnische vooruitgang verwerpelijk
B, doch de menschelijke onvolko-
nenheid is te laken, waardoor we
fbleven van een productie-ordening,
ivelke aan de gewijzigde productie-
nethoden aanpast.
35.
aan
Op zichzelf is de voortschrijding
Ier techniek een zegen. De techniek
leeft heel de wereld in nieuwe ban-
len tot één groote familie saamge
)nden. Als weleer gezinnen door
ie struggle for life werden uiteen
eslagen, bleek het dikwijls een
cheiding voor het leven te zijn.
egenwoordig is dat niet meer zoo.
iinderen kunnen onmogelijk verder-
ffeg trekken dan een halve wereld,
maar dat is tegenwoordig nog maar
en afstand, welke als 't noodig
s - in 'n dag of wat kan worden
afgelegd. Ze luisteren naar dezelfde
temmen in den aether, welke we
huis beluisteren we weten over en
weer precies wat er in elkanders
omgeving gebeurt.
De wereld telt geen afstanden
meer en daardoor is het ook on-
ooodig dat zich thans nog de wreede
scheidingen voltrekken, welke vroe
ger schering en inslag waren.
Als het lang, érg lang zou moeten
duren, eer verwanten elkaar weer
kunnen zien, dan gaan ze, ieder op
een ander deel van de wereld, voor
de microfoon staan. En dan spreken
ze tot elkaar, klaar en duidelijk,
als waren ze in elkanders onmid-
delijke nabijheid. Zóó voelen ze
zich ook een tijdens het onderhoud
de scheiding is weggevallen, de
ruimte is overbrugd. Men heelt
aldus het contact met elkaar onder
houden, dat noodig is om een
langdurige afwezigheid niet tot een
vervreemding te maken.
Zóó overdachten we, toen de
kloeke bemanning van den Neder -
landschen onderzeeër, welke reeds
zes maanden de wateren der wereld
doorklieft, in de gelegenheid werd
gesteld om over duizenden mijlen
tusschenruimte heen te luisteren
naar de stemmen der verwanten,
die ze hier in Holland hadden
achtergelaten en deze eerst over
een jaar zullen terugzien.
Toen voelden we, welk een zegen
de moderne techniek voor de
menschheid is.
Hoe mooi en ontroerend was dat
verre, maar toch directe contact
tusschen de mannen van de K XVIII
en hun vrouwen, verloofden, ouders
of kinderen.
Het waren geen dringende zaken,
welke de vrouwen, door de bemid
deling van de Phohi, konden zeggen,
maar dat was ook niet noodig. De
mannen hoorden de slem van haar,
die hun na is op deze wereld en
die stem deed een half jaar van
scheiding vergeten en het nog van
de hereeniging verwijderde jaar kort
lijken.
Door het wooid, de stem, greep
men naar een machtigen steun in
moeilijkheden; men wist degenen,
die verre waren, opeens heel dicht
bij.
'Het ging niet om wat men elkaar
te zeggen, maar het ging om de
bekende klank Doen we allen ooit
iets anders dan stamelen in de
mooiste, gewichtigste of belangrijkste
oogenblikken van het leven? Maar
is ons stamelen dan niet juist het
meestwelsprekend?
Er was één der vrouwen van de
opvarenden, die, hoewel ze haar
>;boodschap« voorat op papier had
gezet, in haar diepe ontroering niets
anders kon uiten dan: »Dag Dir-
rekie
't Was inderdaad niet veel.
Maar had hij, die daar op het
verre Mauritius luisterde, wel méér
noodig om te weten, dat daar in
Holland dezelfde trouw en helde
nog werden gedragen in het hart
van haar met wie hij zich in het
leven had verbonden?
En had die man nog méér noodig
om het jaar van scheiding, dat nog
vóór hem ligt, met eenzelfde stand
vastigheid aan het verpande woord
en in eenzelfde genegenheid door
te komen?
Wat 'n zegen kan de techniek
zijn 1
Wat 'n zegen is ze.
Nu deze dwaasheid in Holland ook
al geen attractie meer is, speelt «De
Telegraaf" den zedemeester en pleit
voor respecteering der vrouw.
Met voorbijzien van 't verleden hadden
we «De Telegraaf» al bijna met zijn
zwenking gefeliciteerd, toen we deze
week weer eenige schoonheidsmissen
op de foto-pagina van het blad zagen
prijken.
Ja, zoo'n lief gezichtje vroolijkt de
zaak wat op, ook als men door den
tijd gedwongen wordt den drogen zede
meester te spelen.
De prifzenpeiiUek
der Spoorwegen.
Aanpassing per lepel-maat.
Per 1 Juli krijgen we dus goedkoope
dag-retours op de Spoorwegen. Véél
heeft dit besluit niet om het lijf. Dat
moet ons van het hart, hoe dankbaar
we overigens ook zijn voor dit kleine
blijk van welwillendheid tegenover het
reizend publiek en hoezeer we ons
ook verheugen over het doorkomende
goede inzicht in den in dezen tijd
noodzakelijk te voeren prijzenpolitiek
De goedkoope dag-retours komen neer
op een uitbreiding van het buurtver.
keer-tarief tot over langere afstanden.
Dat is alles.
Theorie en Praktijk.
«De Telegraaf» verstaat de teekenen
des tijds en trok vorige week van leer
tegen de comedie der verkiezing van
schoonheids koninginnen. De lezers
moeten maar over het hoofd zien
dat het blad voor enkele jaren een der
grootste propagandisten voor dit ver
heffende gebruik geweest is en ettelijke
kolommen heeft volgeschreven met lof-
zangen op de schoonheid der gekozen
Zeker, we weten wel, dat eerder
reeds eenige tariefsverlagingen zijn
afgekomen, maar juist dat bij mondjes,
maat toebedeelen van eenige korting
op de prijzen, maakt de verschillen
zoo weinig voelbaar en verhindert 't
goede psychologische effect, dat daar
van geen aanpassing,zooveel mogelijk,
de vóór oorlogsche verhoudingen, mag
worden verwacht.
De directie der P.T.T. heeft dat
beter begrepen. Ook dit overheidsbe.
drijf werkte eenige jaren terug met
aanmerkelijke verliezen, maar dat was
voor de bedrijfsleiding juist een reden
om alle tarieven ineens een flink stuk
omlaag te smijten en het briefport
terug te brengen op 6 cent voor het
binnenlandsch verkeer (tegen 5 cent
voor den oorlog). Toen kwam ieder
een ineens tot de conclusie, dat het
weer eens .te doen" werd om wat
meer te schrijven en wat intensiever
reclame te maken. De Posterijen
vaarden wèl bij haar tactiek;'t bedrijf
werd weer winstgevend.
De leiding der Spoorwegen klaagt
steen en been over de concurrentie
der autobus ondernemingen.
Een autobus is een ideaal vervoer,
middel over korten afstand, maar we
hebben den stelligen indruk, dat de
meeste menschen zich over langere
*BAKSFlBR\E*
TRjfOOORUS VUEMEUtR
trajecten bij voorkeur per trein zouden
willen verplaatsen, als de prijs van
het vervoer maar niet zoo hoog was.
In een trein kan men zich eens ver-
treden, men kan er desgewenscht
rooken en men heeft er gelegenheid
zich bescheidenlijk te „retireeren",
wanneer innerlijke behoefte daartoe
drijft.... De trein heeft nog meer
voordeelen boven de autobus, maar
de trein is te duur voor ons, aange
paste menscben-kinderen.
De concurrentie van autobussen,
taxi s en goedkoope .eigen wagentjes*
kan niet worden weerstaan met nu en
dan een verlaginkje; het stuur moet
met een ruk om. Het publiek moet
ineens tot de conclusie worden ge
bracht van „Kijk, nu kunnen we
beter per spoor gaan reizen."
Een aanmerkelijke tariefsverlaging
behoeft niet noodzakelijk tot grootere
tekorten te leiden. Integendeel,
zooals we van de Posterijen hebben
geleerd. Maar zelfs al zouden de
tekorten blijven, ja, al zouden ze nog
iets groeien, is het dan wel zoo erg,
wanneer het rijk die tekorten voor
zijn rekening zou krijgen te nemen,
indien het beheer overigens dus
afgezien van de geldende tarieven
economisch is gevoerd? Er wordt
rijksgeld besteed voor zaken van
minder algemeen belang dan 'n goed
en voorbeeldig spoorwegvervoer is.
Waarom moet de jongste tariefs
verlaging van de spoorwegen alleen
de dag retours betreffen? Waarom
moet iemand, die ergens een dag of
een paar dagen wenscht over te blijven
méér betalen aan de Spoorwegen,
zonder dat deze tot meerderen dienst
worden verplicht?
Door goedkooper retours, meerdere
dagen of onbeperkt geldig, zou
men niet alleen het spoorwegvervoer
stirouleeren, maar ook andere alge-
meene belangen dienen. Als de men
schen er toe gebracht* kunnen worden
immers, om hier of daar „over te
blijven", dan profiteeren daarvan
hotel- en pensionhouders, winkeliers
en andere zakenlieden.
Omdat de spoortarieven zoo hoog
zijn. betalen de Nederlanders in hel
begin van hun vacanlie met tegenzin
hun dure kaartje naar de grens,
waar ze een zucht van verlichting
slaken en met een licht gemoed en
gevulde beurs in de buitenlandsche
treinen overstappen.
Wie in het Noordelijk deel van ons
land woont, heeft f8 noodig om op
de goedkoopste wijze per vacantie-
kaart naar de Belgische grens te reizen
en later vandaar terug naar huis, maar
zoo gauw hij over de grens is, kan
hij voor f 6.50 een rondreisbiljet be
komen, geldig voor 5 dagen op alle
lijnen van België; voor f 11.50 krijgt
hij een abbonnement voor 15 dagen,
voor 75 cent per dag kan hij dan
België in alle richtingen doorkruisen.
Goedkoope spoorwegtarieven kunnen
buitenlanders lokken en eigen land-
genooten bewegen om met de vacantie9
binnen de grenzen te blijven In het
voorgaande jaar echter besteedden
vreemdelingen in on9 land slechts voor
ruim 5 millioen gulden, terwijl Neder
landers bijna 30 millioen gulden over
de grenzen verteerden.
Uwe aankondigingen zullen succes
hebben en klanten brengen, als ge ze
plaatst in het blad dat verspreid en
gelezen wordt, in die plaatsen, waarbij
Uw bedrijf belang heeft»
nahvükstlie en Lnngstraatsche Courant*
Bfarni-' -•
Uil wjj
'genu
iel dt
•fs-
art
gen
age
j e
Lll-
«Miss Holland*.
I DOOS 20 CT.-TUBE 40 EN 60 CT.
Z+jpzuytu.', --