Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
J
EEN LIEFDE IN CHINA
d;t nummer bestaat uit
EERSTE BLAD.
FEUILLETON
MWMLWIJKBp
BINNENLAND.
DRIE BLADEN.
NUMMER 95.
ZATERDAG 7 DECEMBER 1935.
58e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
tranco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWI.1KSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Reclames 40 cent per regel.
Pr\js der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
WERKLOOZE
INTELLECTUEELEN.
Men moet de werkloozen niet alleen
zoeken in den arbeidenden stand. Een
groot deel hunner behoort tot de in-
tellectueele werkers. De afgestudeer
den van onze universiteiten en hooge-
scholen, die onmogelijk een plaats
kunnen vinden in het bedrijfsleven ot
elders, zijn legio. We spreken dan nog
maar niet van de getituleerden, die
zich tevreden moeten stellen met een
goedkoop en geestdoodend baantje op
een kantoor, dat evengoed vervuld zou
kunnen worden door een zoo juist
klaargestoomd H.B.S.-er.
Onder deze menschen zijn er die zich
alle mogelijkheden zien afgesloten om
een zelfstandig leven op te bouwen. Zij
voelen den last der werkloosheid in
volle zwaarte.
Over het vraagstuk der werkloos
heid onder intellectueelen schreef de
oud-Waalwijker Dr. Jos. van Gils in
De Nieuwe Koerier. Wij ontleenen aan
zijne belangrijke beschouwing het vol
gende
Honderden afgestudeerden, inge
nieurs, doctoren en doctorandi in al
lerlei wetenschappen als wis- en na
tuurkunde, rechten, letteren, geschie
denis, archeologie, plant- en dierkun
de, voorts middelbare technici, onder
wijzers en onderwijzeressen met hoofd-
acte zijn werkloos en zoeken naar be
zigheid.
Men kan niet allen aan een betrek
king helpen, terwijl de ouderen niet
steeds plaats kunnen maken voor de
jongeren. Wel kunnen de ouderen den
jongeren de gelegenheid laten om te
toonen wat ze kunnen.
Men zou voorts de jeugdige intellec
tueelen zitting kunnen laten nemen in
examencommissies, b.v. voor hulp- en
hoofdakte, als gecommitteerden hij
Mulo-examens, terwijl zulks hij de
Kweekschool-eindexamens gelukkig
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
Nadruk verboden.
44.
Och, die kisten, zullen mij in mijn
slaap niet storen, lachte de dokter.
Zelfs niet als er een doode in zat
zoo moe ben ik.
Maar hij zou bemerken, dat andere
dingen wel in staat waren zijn rust te
verstoren. Met het oog op een vroeg
tijdig vertrek den volgenden morgen
waren ze bijtijds naar bed gegaan en
de dokter had nog maar kort geslapen
toen een hand hem zachtjes heen en
weer schudde en zoo tot de werkelijk
heid bracht.
Dokter! Dokter Forsyth!, fluis
terde Ching's stem aan zijn oor.
Ja?, fluisterde hij terug.
Een man, twee mannen in de ka
mer. Stil heel stil!
Dick Forsyth luisterde met ingehou
den adem en hoorde na enkele secon
den het matten gordijn dat de kamer
in tweëen spHtste, ritselen toen iemand
er legen opbotste, daarop viel iets met
een gerinkel van metaal op den onbe-
dékten grond, een gerinkel dat van
niets anders afkomstig kon zijn als
vaneen mes.
reeds geschiedt.
Nu wordt vaak het bezwaar geuit,
dat de jonge mannen voor de hun op
gelegde taak niet berekend zouden zijn,
maar ik ben ervan overtuigd, aldus
dr. v. Gils, dat ze als afgestudeerden
hun vakken kennen. In dat geval leert
men de examenpractijk spoedig.
Voornoemde denkbeelden hebben
een welwillend oor gevonden bij den
Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen.
Wie dan ook op hel oogenblik jonge
werklooze intellectueelen weet te hel
pen, zij het in bescheiden mate, hij be
werkt niet alleen, dat zij een mager
stukje brood verdienen, maar hij geeft
hun moreelen moed en hoop op de
toekomst, welke de jonge menschen
doen herleven.
Wanneer men krachtig pleit voor
werkgelegenheid voor deze jongeren,
handelt men geheel in de lijn van den
minister van Sociale Zaken, die pro
vincies, gemeenten en andere publieke
lichamen wenscht mee te zien helpen
aan de bestrijding van de intellectueele
werkloosheid.
De stad Amsterdam deed een goed
werk door jonge ingenieurs, opzich
ters, technici, e.a. de bestudeering van
verschillende technische problemen,
die op de stad betrekking hebben, in
handen te geven, plattegronden te doen
maken, opmetingen te laten verrich
ten, wegen- en rioolstelsels in kaart
te brengen, enz.
Ook in Limburg is in dezen nog heel
wat te doen.
Op het gebied van het onderwijs
zouden wij gaarne zien, dat wie eenigs-
zins in de gelegenheid daartoe is, hulp
zou verleenen door eenige jongeren
aan intellectueel werk te helpen, b.v.
door enkele van een groot aantal les
uren aan hen af te staan en, wat de
lagere school betreft, door kweekelin-
gen met acte naast het vaste perso
neel te nemen.
Ook met uitnoodigingen voor lezin
gen en spreekbeurten zou veel te be
reiken zijn, wanneer de oudere intel
lectueelen samenwerkten om hun
plaatsen aan afgestudeerde jongeren
af te staan.
Nemen vereenigingen, historische,
natuurhistorische, letterkundige en
XXIII.
Nogmaals ontvoerd.
De geluiden van zich bewegende
dingen in de kamer overtuigden For
syth dat Ching niet gedroomd had en
het rinkelen van het mes was voldoen
de bewijs, dat, wie de indringer of in
dringers ook mochten zijn, hun bedoe
lingen vijandig waren.
Een oogenblik lag de dokter vol
maakt stil en de man die het mes had
laten vallen maakte evenmin geluid.
Toen werd de diepe stilte verbroken
doordat Ching hevig begon te ademen
en een volmaakt geïmiteerd gesnork
liet hooren. Oogenblikkelijk begonnen
de voorzichitge bewegingen opnieuw
en Forsyth kon vaststellen, dat er
minstens twee indringers moesten zijn.
De manschappen van Li Weng-Ho wa
ren dus de achtervolging begonnen,
dat stond voor hem vast en hadden
hem hier achterhaald. Hij glipte zoo
zacht hij kon van de houten krib en
sloop op zijn kousen naar de plek van
waar de geluiden kwamen.
Nauwelijks had hij dat gedaan of
Ching liot een scherpen waarschu-
wingsroep hooren, 't volgende oogen
blik slaakte iemand anders een half
onderdrukten kreet van pijn, toen de
dokter tegen hem opbotste. Hij kon
niets zien in de helsche duisternis,
maar overtuigd dat de man een vijand
was, pakte hij hem beet, drukte zijn
armen tegen de zijde vast en toen de
kerel probeerde zich los te wringen,
vielen zij heiden op den grond.
Heen en weer rolden ze, de onzicht
bare tegenpartij wanhopig worstelend
om los te komen. Forsyth even wan
hopig pogend hem vast te houden. Ge
luiden die zijn oor bereikten, vertelden
andere genootschappen deze zaak ter
harte, dan zullen zij blijk geven van
sociaal medevoelen en zoodoende eeni-
germate medewerken aan de leniging
van een harden noodtoestand.
PROTESTEN EN PROTESTEN.
Amsterdam heeft Zondag 'n schan
daaltje beleefd, zooals nog zelden in
de geschiedenis van ons vaderland
was teruggekomen. In de deftige stads
schouwburg heeft een groep N.S.B.-
ers op haar wijze geprotesteerd tegen
de opvoering van het tooneelstuk „De
Beul". Het was zulk een tumult in de
zaal, dat het feitelijk een onmogelijk
heid was om het tooneelspel teneinde
te brengen. Er werd met vuil en met
stinkbommen gesmeten, kortom het
was een vertooning die kwalijk paste
bij de waardigheid van den schouw
burg.
Men verwachte van ons geen plei
dooi voor het tooneelstuk, waartegen
deze manifestatie gericht was. Integen
deel, ofschoon wij zelf het stuk niet
kennen, nemen wij na het lezen der
pers-critieken gaarne aan, dat „De
Beul" zelf op een zoodanig peil staat,
dat het niet in een behoorlijke Neder-
landsche schouwburg mocht worden
gespeeld, en zeker niet met een extra
gemeente-subsidie, zooals dat te Am-
miIfc1043^4*1
sterdam het geval was.
Dit neemt echter niet weg, dat we
de methode, waarmede de N.S.B. de
opvoering heeft trachten te boycotten,
ten zeerste moeten afkeuren.
Ook de katholieke en christelijke
bladen hebben scherpe protesten laten
hooren, doch deze waren tenminste
op een waardige wijze geuit. Het ka
baal dat de N.S.B. over de zaak ging
maken, is op zichzelf misschien wel
even erg als de opvoering zelf. Waar
moet het heen als het gewoonte zou
worden dat redelijke protesten op een
dergelijke wijze zouden worden ge
uit. Ons land zou dan een heksenketel
worden, waarin welhaast 50 pet. dei-
weerbare mannen politie-agent zou
moeten spelen.
Het gebeurde met „De Beul" wijst
ons niet alleen op de socialistische
verwording der hoofdstad, doch even
zeer op de mentaliteit der Nederland-
sche nationaal-socialisten.
Dat de Burgemeester van Amster
dam NA de rel, die plaats heeft gehad,
weigert het stuk te verbieden, kunnen
we dan ook ten volle begrijpen. Hij
kan de heeren herriemakers niet in
goede uitwekring heeft gehad. Op meer
redelijke wijze had men mogelijk een
verbod van dezen magistraat kunnen
verwachten.
hem, dat Ching even ingespannen be
zig was als hij zelf en enkele oogen-
blikken later werd hij gewaar, dat 'n
nieuwe invasie zich in de kamer uit
gestort had, want het geschuifel van
verscheidene voetstappen klonk over
den vloer.
De kamer scheen opeens vol men
schen te zijn. Iemand was over hem
en zijn tegenstander gestruikeld en
viel languit voorover. Nog weer an
dere zware voeten trapten op en langs
hen en in het donker schreeuwden de
indringers opgewonden met elkaar.
Toen, nog worstelend, hoorde Forsyth
opeens Kathleen's stem:
Dick! Dick! o, Dick!
Die smeekende noodkreet stuwde 'n
golf van wanhoop in hem omhoog.
Zonder zich te hekommeren om het
mes, dat, zooals hij wel begreep, de
ander in de hand had, liet hij hem los
en greep naar zijn hoofd. Op hetzelf
de moment moest de man met ver
bazingwekkende vlugheid gestoken
hebben, want hij voelde een Hits van
schrijnende pijn in zijn linkerschou
der. Gelukkig geen diepe wond, schoot
het door zijn koortsachtig werkende
hersens. Voordat de kerel echter op
nieuw kon steken, bonsde hij zijn hoofd
met kracht tegen den vloer en toen
hij bemerkte dat zijn slachtoffer slap
werd, strompelde hij overeind.
Kathleen!, schreeuwde hij toen
hij weer op zijn trillende beenen
stond. Kathleen!
Dick! Di...
Haar angstige stem, vlakbij, werd
gesmoord; naar Dick vermoedde door
een hand, die over haar mond werd
gelegd en op hetzelfde moment stroom
de alles naar de deur. Hij werd neer
geslagen, getrapt en toen een voel met
groote kracht tegen zijn slaap beland-
Voor het Kind
Prentbriefkaarten.
Jaarlijks wacht men met spanning
af de verschijning van de prent
briefkaarten, uitgegeven door den
Ned. Bond tot Kinderbescherming.
Dit jaar zijn de verwachtingen
verre overtroffen.
Een serie van bloemkaarten door
Voerman, Kerstkaart en Nieuwjaars
kaart naar ieders smaak, alles in
frissche kleuren en welverzorgde
uitgave.
Deze kaarten voorspelt men een
geweldig succes.
Verkrijgbaar in alle 1030 plaatsen
waar propaganda wordt gevoerd.
Activiteit van den A. N. W. B.
Zooals gemeld, heeft de Neder
landsche automobilist en motor
de verloor hij het bewustzijn.
Het eerste wat hij voelde toen hij bij
kwam, waren banden, die over zijn
lichaam tastten en Ching's schor ge
fluister drong in zijn ooren.
Dokter, Dokter Forsyth.
Ja, ik leef nog, Ching. Wat......
Ze zijn weg, maar ze hebben Mis
sie Barrington meegenomen.
Forsyth ging overeind zitten, met
de pijn der wanhoop in het hart.
Weet je het zeker, Ching?
Heel zeker. Hoorde haar schreeu
wen, ging kijken Miss Barring
ton weg.
Dan, Ching, moeten we haar met
een achterna, sprak Dick, overeind
krabbelend.
Kan niet, was het weinig hoop
volle antwoord. Drie man met gewe
ren wachten ons op onder aan de trap.
Mannen van Li Weng-Ho?
Dragen niet zijn uniform, maar
zeker mannen van Li Wcng-IIo, want
ik hoor Ah Yeo's stem bevelen geven
om Missie Barrington in den stoel te
zetten. Heel beroerde boel.
-- Inderdaad, maar we zullen hier
toch vandaan moeten, Ching. Ik zou
mijn schoenen wel eens willen zoeken.
Heb je een lucifer?
Hij hoorde een ritselen, het strij
ken van een lucifer over een doosje,
een seconde later kwam er een blau
we vlam en de benauwde geur van
zwavel.
Bij het zwakke schijnsel zag Dick
Forsyth dat Ching's voorhoofd een
diepe snede vertoonde, terwijl nauwe
lijks een meter van hem vandaan zijn
eigen tegenpartij nog steeds in de be
wusteloosheid lag, waarin hij hem ge
slagen had. Bij de omgegooide krib
ontdekte hij zijn schoenen op de plaats
waar hij ze neergezet had, voor hij
rijder voor een bezoek aan België
geen intern, rij of wagenbewijs meer
noodig. De A.N.W.B., welke om
streeks lb November dit heugelijke
feit in degehtele Nedei landsche pers
wereldkundig kon maken, vertelt in
zijn orgaan «Autokampioen» de vol
gende interessante bijzonderheden,
welke een goede kijk geven op het
werk »achter dë schermen», dat voor
de totstandkomingen uitvoering van
zulke faciliteiten noodig is.
De A N. W. B. besloot o m. aan
verschillende greuskanloien door
een persoonlijk onderzoek de zeker,
beid te verkrijgen, dat er op lb No
vember inderdaad niemand lei ug
gestuurd zou worden, omdat de
douanekantoren niet op de hoogte
zouden zijn van de nieuwe regeling.
Het was dus wel een tegenvaller
toen degeen die op verkenning uit.
ging, overal op een »daor weien we
niks van» stuitte. Zells het kantoor
Wuestwessel, aan de hoofdroute
Amsterdam-Breda Antwerpen-Brus
sel, wist op Donderdag nog van
niets. Daarop werd getracht rijdag
de zaak in het reine te brengen.
Telefonisch heen-en-weer geren
Breda Maastricht-Den Haag, vice
versa. A.N.W.B. peisoneel gemobi.
seerd, om Zaterdagochtend wacht
posten aan de belangrijkste grens
stations te betrekken, teneinde daar
degenen, die gedupeerd dreigden te
worden, aan de noodzakelijke do
cumenten te helpen. Vooral met het
oog op het weekend was onmiddel.
lijke voorziening noodig.
En zóó was alles geprepareerd, om
de honderden Nedei landsche auto
mobilisten en motorrijders, die
Zaterdag en Zondag naar België
moesten, te helpen. Dit was Vrijdag
middag om half drie. Een uur later
kwam van de Belgische douane het
beiicht, dat een half uur geleden de
circulaire van het Brusselsche mi.
nisterie was gearriveerd, waarin de
handhaving der faciliteiten bevestigd
wordt.
Wij hebben aldus besluit het
A. N. W. blad deze geschiedenis
eens in extense verleid, om U een
indruk te geven van de service, die
ging slapen. Hij kon ze nog net berei
ken voor de lucifer uitgebrand was en
begon ze in het duister aan te trekken.
Toen hij klaar was fluisterde hij tot
zijn metgezel:
Ching, kunnen we de soldaten
daar beneden niet overrompelen (looi
de trap af te bollen en ze onderstbo
ven te loopen?
Ching schudde bedenkelijk 't hoofd.
Zij schieten zoo gauw wij pro-
beeren en wat moet Missie Barrington
dan beginnen?
Chinghet raam!
Denk juist daaraan. Als wij aan
den onderkant gaan hangen en ons
naar beneden laten vallen
Er zouden daar ook gewapende
mannen kunnen zijn.
Kijken, antwoordde de Chinees
droogjes.
Hij hoorde Ching naar het houten
traliewerk gaan en hem na korten tijd
met iets van onderdrukte uitgelaten
heid in zijn stem zeggen:
Niemand zien. Weten niet van
het raam of niet gelooven wij daaruit
durven.
Forsyth ging nu zelf uit het raam
kijken. De binnenplaats beneden lag
geheel in het donker en er bewoog zich
niets. Hij luisterde een volle minuut.
Behalve het getik van druppels regen
water uit de dakgoot was alles stil.
Veilig genoeg, Ching. En het is
niet eens zoo'n heele groote sprong.
Drie a vier meter op
Een licht gebrom vanaf den grond,
dat hem abrupt deed zwijgen, wees er
op dat de bewustelooze zoon van het
Hemelsche Rijk uit zijn verdooving
ging ontwaken. Ching schoot toe, liet
zich op den man vallen en van den
grond af hoorde de doketr zijn tocht
genoot spreken:
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsche en Langstraatsche Conrant,
'mAMCHAK>y VAM VERZEKERING OP HET LEVEN
