Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. EEN LIEFDE IN CHINA mém n Gemeenteraad Geertruidenberg. EERSTE BLAD. FEUILLETON ÏTïTÏÏÏÏ>7W»: DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. DE DOORKOMENDE NIEUWJAARS-STEMMING. IXSOREEXftRING. nummer 100. DINSDAG 24 DECEMBER 1935. 58e JAARGANG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. iranco te zeiiilen aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zyn. Reclames 40 cent per regel. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. By contract flink rabat. DE GROOTE REÜNIE OP DE ADVERTENTIEPAGINA'S. Nu ik weer voor het eerst in dit seizoen de witte vlokken op de aarde heb zien neerdalen en den eersten sneeuwbal, waarin de tra- ditioneele kiezelsteen was verpakt, in mijn oog kreeg nu ik weer reden heb om een dozijn nieuwe zakdoeken van groot formaat uit den winkel te laten aanrukken en boerenkool met worst mijn deel is geweest uit den middagpot, nu weet ik, dat de échte, gezillige winter is ingegaan, het feestelijk hoogtij van de door poëten bezongen huiselijk heid. Ik ga zwelgen in de choco lade- en anijsmelk, ga gemeten van krentenbrood, kerstkransjes en ge bak, vind straks onder den Kerst boom een paar, door een of andere lieve nicht of tante zelf gebreide, wollen wanten, ga knus schemeren bij het Hakkerend licht van kaarsjes en word via 49 binnen- en buiten- landsche stations, welke mijn radio toestel doorlaat, minstens acht dagen lang stukgezaagd met de «Herdertjes lagen bij nachte«. O, neen, wat mij betreft, gaat er niets boven den winter Maar omdat ik voor de variatie toch óók nog wel eens énders wil, daarom ben ik mede erg dankbaar als ik het Nieuwjaar begin te ruiken en daarmee het geloof herwin aan het bestaan van crocussen en hya cinthen, van groen aan de hoornen en van zon op m'n bast, het geloof dus aan de natuur en aan het leven. Met eenig enthousiasme pleeg ik me dus steeds over te geven aan de voorbereidingen van het jaar wisselingsfestijn en ik geloof, dat ik van „De Echo van het Zuiden'". Uit het Engelsch. door BEN BOLT. Nadruk verboden. 49. Nog tweemaal daarna ging de vrouw naar de deur en stond daar in luiste* rende houding. Later, toen het meisje zich neergelegd had op een ruwe zit plaats aan den andere kant van het matten beschot, hoorde zij voor de derde maal de deur openen. Een nieuwe gedachte rees in haar geest. Luisterde de vrouw naar een geluid, dat den dood van Ah Yeo zou aankon digen? Was zij de bondgenoote van den roover en op de hoogte van zijn booze plannen? Ontsteld door deze mogelijkheid, ging ze overeind zitten, met ingehou den adem wachtend op wat er verdei gebeuren zou. Daarop hoorde zij heel duidelijk iemand op de buitendeur kloppen. De vrouw moest het ook ge hoord hebben, want zij liep naar de deur en een oogenblik later ging deze open. Kathleen's ongerustheid steeg. Het was mogelijk dat de rooverhoofdman zyn verradelijke taak vervuld had en nu terugkeerde. Het geluid van stem men bereikte haar, en ze spitste haar ooren in de hoop iets le kunnen op vangen wat er gezegd werd. Maar het dialect van de vrouw was onbegrijpe- lijk voor haar en de andere persoon dit enthousiasme deel met de mees ten mijner medemenschen Ofschoon ik kermissen haat van wege de olieboilenlucht, loop ik tha is reeds mijn verkouden neus met straffe genieting omhoog te trekken, als ik een blauwig walm- wolkje door de lucht zie trekken en ergens de bakkerij van de Oude- jaarsavondlekkernij vermoed. Als het Nieuwjaar is, lijd ik onherroepelijk aan een oliebollen- indigestie, omdat ik daags te voren niet moede ben geworden van het verorberen dezer dingen, die me in voortdurende herhaling moesten duidelijk maken, dat het heusch- waar wós, wat ik zoo lang heb gewenscht, n.l. dat het 's anderen daags Nieuwjaar zal wezen, een jaar, dat inzet met de belofte van eiken dag méér zon, meer licht, warmte, schoonheid, léven. Als het Nieuwjaar wordt, voelt de mensch zich mild gestemd, vredig, verzoeningsgezind, berouw vol. Met 'n engelengemoed geeft hij zich over aan de Oudejaarsavond overweging; met 'n snik en'n traan haalt hij de spons over zijn zon- denregister van de afgeloopen twaalf maanden. Met een blanke ziel en warme punch gaat hij vervolgens Nieuwjaar in, bereid om voorloopig voor 11 maanden en 30 dagen, althans zijn geestelijke zorgen opzij te zeiten. Zóózijn er 1 o Het best laat de Nieuwjaarsstem ming zich forceeren door een vroeg tijdige behandeling van de Nieuw jaarskaart jes. Vóór de Kestdagen reeds zijn de meeste menschen bezig aan de samenstelling of aanvulling van hun »lijslje«. De zorg, dat we iemand vergeten, is groot. Eiken keer als ons weer een of andere relatie te binnen schiet, welke we vooral moeten gedenken, wordt een naam ain het liistje toegevoegd En dan gaan we met de Kerst dagen de adressen op de enveloppen senrijven, een tweede huisgenoot kruist deze met twee strepen, wat sprak heel zacht. Dat haar gastvrouw verstoord was, was buiten kijf. Door haar onver staanbare woorden heen, klonk een loon van verrassing, gemengd met toorn en bezorgdheid en toen de deur weer werd gesloten, hoorde zij de vrouw aan den anderen kant van het scherm kwaadaardig in zich zelf mom pelen. Toen werd plotseling het lamplicht gedoofd en nogmaals ging de deur open en dicht. Daarna was alles stil. Gedurende enkele oogenbliken bleef Kathleen onbeweeglijk luisteren. Geen geluid bereikte haar van de andere zijde van het beschot, echter meende zij eenmaal voorzichtige voetstappen rondom de hut te hooren. Ten laatste overtuigd, dat de vrouw het huis ver laten had en dat zij alleen was, stond zij op, hinkte naar de afscheiding en keek er om heen. De doffe gloed van het minderend houtvuur midden in de kamer leek deze met schaduwen te vullen, maar het verschafte haar voldoende licht om iemand, die zich in de kamer mocht bevinden te zien, maar er was niemand. De situatie was angstaan jagend genoeg, maar zij wist zich te beheerschen. De sinistere minuten verliepen Kathleen was maar door een ge dachte bezield, dat Ah Yeo spoedig komen mocht, maar de secretaris ver scheen niet. Ze begon te gelooven dat hij den dood gevonden had en dat, tenzij zij zich zelf kon helpen, de toe stand hopeloos was. Bliksemsnel over woog ze de vraag of het haar niet mo gelijk zou zijn te vluchten. Met haar kreupelen voet zou ze niet ver komen. Maar ze zou zich in de heuvels schuil zeggen wil: bestellen op Nieuwjaars dag, en een derde steekt de kaart jes in. (Tusschen haakjes, beste lezers, hebt ge uw voorraad al gecontro leerd? Geeft nog gauw even uw bestelling doorl) Onze Nieuwjaarsplicbten verzor gen we deugdelijk en nauwkeurig. En telkens blijkt ons dan na tuurlijk achteraf, dat we tóch nog den een of den ander vergeten zijn. Stom 1 Ja, onbegrijpelijk stom en... misschien ook noodlottig. Tenzij. Tenzij ja, beste lezers, nu kom ik daar, waar ik zijn wil tenzij ge uw Nieuwjaarsannonce tijdig aan de administratie van deze krant hebt ingezonden. Zulke Nieuwjaarsannonce is een univeiseele uilkomst uit alle moei lijkheden; ze excuseert u tegenover 'n ieder. En kost u maar 'n krats Het plaatsen van een Nieuwjaars annonce is bovendien 'n gezellig— heidsplicht, welke we tegenover elkaar hebben te vervullen. Want oer-gezellig zijn die kolom men met Nieuwj tarswenschen on- gelwijftld; ik vind ze het duide lijkste en smakelijkste kenmerk van het jaarwisselingsJeslijn. Meen niet. da-.t.jen Nieuwjaars- kunnen houden en in korte etappes zich een weg banen naar het klooster waar de vriendelijke oude abt De stroom van haar gedachten werd afgedamd door het geluid van voor zichtige vingers, die langs de deur naar de klink voelden en met heftig kloppend hart trok zij zich achter de matten terug. Een seconde later had de tastende hand de deurknop gevonden, en werd de deur behoedzaam geopend. De in dringer bleef op den drempel stilstaan en haar adem inhoudend, zag zij, als een vaag visioen in den rossen schemer het effen-sluwe gele gezicht van den secretaris. Deugdzame dame Een namelooze opluchting deed Kathleen's zenuwen ontspannen. Ah Yeo, kwam het als een zucht van blijdschap over haar lippen en ze deed een pas naar voren. Maar voor dat zij een tweeden kon doen, werd ze opnieuw door angst overweldigd, want van buiten kwamen weer voet stappen, zwaar en lomp thans, de voetstappen van iemand, die geen voorzorgen in acht behoeft te nemen. Ook Ah Yeo had ze natuurlijk op gemerkt en hij liet vlug een waar schuwend sssst hooren en haastte zich, licht als een schim, buiten het schijnsel van het vuur. De zware voetstappen hielden voor den ingang van de hut op en nog maals greep een hand naar de klink en werd de deur geopend. De late be zoeker glipte naar binnen, de deur weer achter zich sluitend. Evenals Ah Yeo bleef hij een moment stil staan luisteren. Misschien voelde hij de tegenwoordigheid van een vijand, want hij ging op het vuur toe, pookte annonce in de massa verloren raakt geen rubriek wordt méér gelezen en gespeld dan die van de Nieuw- jaarswenschen. ele menschen weten daags na Nieuwjaar n:et meer, of ze van den een of den ander een naamkaartje hebben gehad, maar w él welen ze te zeggen, of de hakker, de slager, de buurman of die «je weet wel, hij is met een dochter van Dinges gelrouwd«, in de krant heeft geslaan. De krant is met Nieuwjaar de plaats van reünie aller burgers, die belangstellen in elkaar, een feeste lijke samenkomst Bij de lezing worden herinneringen gewekt en de interesse in eikaars welzijn wordt 11 verwarmd. Hé, ja 1 Leeft die óók nog? i\ 'n Aardige kerel was dat toch altijd. Weet je nog van toen hij...,. Enz. enz. Beste lezers, maakt mijn en ons aller Nieuwjaar weer tot een ge/ellig. it feestelijke samenkomst in dekiant. Geelt tijdig uw Nieuw jaarswensch op, of ge zakenman zijl ofpaiti- culier. 'I is aardig en ge ontlast- u van een massa verplichtingen. Niemand kan U eenig tekort aan belangstelling verw ijlen, wanneer uw Nieuwjuarsannonce in de krant heeft gestaan. Slotaccoord over de Waterleiding. P.N.E.M. en Werkverschaffing. De gemeenteraad van Geertrui denberg vergaderde Vrijdagavond 8 uur ten raadhuize onder voor zitterschap van burgemeester J. Bianchi. Aanwezig alle leden. De Voorzillerspreekt een hijzonder welkomstwoord tot den heer Tim mermans, die na een langdurige ziekte voor 't eerst weer de verga dering bijwoont. De notulen der vorige vergadering worden na voorlezing ongewijzigd vastgesteld. Aan de orde 1. Voorstel van burgemeester en wethouders tot het houden van de gebruikt-lijke verpachtingen en aan bestedingen in 1936. De heer Jansen vraagt of de nieuwe weg hieronder ook begre pen is. De Voorzilter zegt van nietdaar over wordt de raad nog gehoord. Het voorstel wordt aangenomen. 2. Voorstel van burgemeester en wethouders tot wijziging der ge meentehegrooting dienst" 193.~> met de daarbij behoorende bedrijfsbe- grootingen. Hiermede gaat de raad accoord. 3. Bonnpming van een lid «Ier dat op om meer licht te hebben. Kath leen kon het geluid duidelijk hooren, zag de plotselinge helderheid die volgde en een kort gebrom van verras sing bereikte haar oer. Dat gegrom maakte alles duidelijk, Ah Yeo was luttele oogenblikken te laat gekomen en de rooverhoofdman had hem overvallen bij zijn bevrij dingspoging. Ook wat nu volgde ving het meisje op: hoe Ah Yeo een lich ten kreet slaakte en zich met -een vaart op den stoeren inboorling wierp. Nu waren er de geluiden van een worsteling. het stampen en schui felen van voeten op den leemen vloer, het hijgen en grauwen van mannen in een gevecht op leven en dood. On danks haar vrees, schoot zij naar voren, met de bedoeling den man te helpen, dien zij in deze omstandighe den als haar redder beschouwde. Maar in dezelfde seconde drong een wreede, triomfantelijke lach tot haar door en tegelijk de waarschuwende roep van den Chinees: Deugdzame dame, vlucht naar... De woorden werden gesmoord in een gil, en voordat zij zich kon ver roeren, klonk het neerploffen van een zwaar lichaam op den grond. Zij be hoefde niet te vragen wat er gebeurd was: de man die, trouw aan zijn meester, haar zou hebben bevrijd was dood, slachtoffer van de grooterc kracht van zijn barbaarschen tegen stander. Een oogenblik stond Kathleen Bar rington daar, met als verglaasde oogen starend naar het matten schot waarachter de tragedie zich had af gespeeld met een duidelijkheid alsof ze die had aanschouwd. Ze was letterlijk gehypnotiseerd door angst commissie van plaatselijk school toezicht wegens periodieke aftreding van den heer C. Jansen. Deze is niet herkiesbaar. Art. 184 L. O. Wet 1920. Het aftredend lid is niet hei kies baar daar zijn kind de Openbare School niet meer bezoekt. B. en W. dragen voor Verhagen en F. v. Gel leren. Gekozen wordt de heer v. Gelderen met 4 stemmen tegen 3 op den heer Verhagen. 4 Goedkeuring begrooling der Stedelijke Godshuizen dienst i936. De heer Jansen vraagt of het wel gewenscht is dat regenten der Gods huizen pachter zijo. Spr. vindt dit ongewenscht. De Voorzilter zegt dat het een regent niet verboden is bij een publieke verpachting in te schrijven. Bij publieke verpachtingen of ver- koopingen der gemeente mogen ook raadsleden inschrijven. De heer Jansen zou giang zien dat de raad een besluit vaststelde volgen hetwelk regenten niet aan onder-, handsche verpachtingen der Gods. huizen mogen deelnemen. De Voorzitler zal dit overwegen. De heer Okkerse vraagt of de. Armbesturen rekenplichtipziin jegens en een bezwijming heel nabij, maai met ijzeren energie dwong zij zich om op de been te blijven en haar helder- heid van geest te behouden. Met de half gevormde bedoeling door te breken naar de deur, gluurde, zij even om de afscheiding. Het eerst»' wat zij zag was het lichaam van Ah Yeo, ais een vormelooze hoop op den vloer; het tweede, de brute tronie van( den roover die bezig was zijn mes at te vegen aan den zoom van zijn kleed. Het vuur brandde nu lustig en toonde hem haar zooals hij was. een geweldadig oermensch, voor wier 1 het nemen van een leven niets betee-j kende. In haar opwinding schuddt J haar bevende hand het beschot en d« man, snel opkijkend van zijn lugubei karwei, zag haar. Hij lachte, stak het mes in de leeren scheede en deed eer stap in haar richting. HOOFDSTUK XXVII. VREEMDE HONDEN! Sidderend over haar heele lichaau met oogen, wijd van verschrikking stond Kathleen bij het schot van mat ten. Ze was hulpeloos en ze wist het en de man wist 't ook, want nog een: speelde die gemeene lach over zijn ge I zicht. Er was zooiets duivelsch in, da Kathleen een gil gaf van ontzetting j De roover bleef haar met zenuwter gende kalmte aanstaren; zichtbaa verheugd door de consternatie, din zijn aanwezigheid veroorzaakte. Toen, met ongeloovige oogen, za Kathleen de deur langzaam open gaar Wordt vervolgd. Waalwybscbe en LaiigstraatscAe Courant, MAAttChWr VAM VERZEMWHG OP MET t msiSÈ s i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1935 | | pagina 1