Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
EEN LIEFDE IN CHINA
mém
n
Gemeenteraad Geertruidenberg.
EERSTE BLAD.
FEUILLETON
ÏTïTÏÏÏÏ>7W»:
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
DE DOORKOMENDE
NIEUWJAARS-STEMMING.
IXSOREEXftRING.
nummer 100.
DINSDAG 24 DECEMBER 1935.
58e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
iranco te zeiiilen aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN
Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zyn.
Reclames 40 cent per regel.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
By contract flink rabat.
DE GROOTE REÜNIE OP DE
ADVERTENTIEPAGINA'S.
Nu ik weer voor het eerst in dit
seizoen de witte vlokken op de
aarde heb zien neerdalen en den
eersten sneeuwbal, waarin de tra-
ditioneele kiezelsteen was verpakt,
in mijn oog kreeg nu ik weer
reden heb om een dozijn nieuwe
zakdoeken van groot formaat uit
den winkel te laten aanrukken en
boerenkool met worst mijn deel is
geweest uit den middagpot, nu weet
ik, dat de échte, gezillige winter is
ingegaan, het feestelijk hoogtij van
de door poëten bezongen huiselijk
heid. Ik ga zwelgen in de choco
lade- en anijsmelk, ga gemeten van
krentenbrood, kerstkransjes en ge
bak, vind straks onder den Kerst
boom een paar, door een of andere
lieve nicht of tante zelf gebreide,
wollen wanten, ga knus schemeren
bij het Hakkerend licht van kaarsjes
en word via 49 binnen- en buiten-
landsche stations, welke mijn radio
toestel doorlaat, minstens acht dagen
lang stukgezaagd met de «Herdertjes
lagen bij nachte«.
O, neen, wat mij betreft, gaat er
niets boven den winter
Maar omdat ik voor de variatie
toch óók nog wel eens énders wil,
daarom ben ik mede erg dankbaar
als ik het Nieuwjaar begin te ruiken
en daarmee het geloof herwin aan
het bestaan van crocussen en hya
cinthen, van groen aan de hoornen
en van zon op m'n bast, het geloof
dus aan de natuur en aan het leven.
Met eenig enthousiasme pleeg ik
me dus steeds over te geven aan
de voorbereidingen van het jaar
wisselingsfestijn en ik geloof, dat ik
van „De Echo van het Zuiden'".
Uit het Engelsch.
door
BEN BOLT.
Nadruk verboden.
49.
Nog tweemaal daarna ging de vrouw
naar de deur en stond daar in luiste*
rende houding. Later, toen het meisje
zich neergelegd had op een ruwe zit
plaats aan den andere kant van het
matten beschot, hoorde zij voor de
derde maal de deur openen. Een
nieuwe gedachte rees in haar geest.
Luisterde de vrouw naar een geluid,
dat den dood van Ah Yeo zou aankon
digen? Was zij de bondgenoote van
den roover en op de hoogte van zijn
booze plannen?
Ontsteld door deze mogelijkheid,
ging ze overeind zitten, met ingehou
den adem wachtend op wat er verdei
gebeuren zou. Daarop hoorde zij heel
duidelijk iemand op de buitendeur
kloppen. De vrouw moest het ook ge
hoord hebben, want zij liep naar de
deur en een oogenblik later ging deze
open.
Kathleen's ongerustheid steeg. Het
was mogelijk dat de rooverhoofdman
zyn verradelijke taak vervuld had en
nu terugkeerde. Het geluid van stem
men bereikte haar, en ze spitste haar
ooren in de hoop iets le kunnen op
vangen wat er gezegd werd. Maar het
dialect van de vrouw was onbegrijpe-
lijk voor haar en de andere persoon
dit enthousiasme deel met de mees
ten mijner medemenschen
Ofschoon ik kermissen haat van
wege de olieboilenlucht, loop ik
tha is reeds mijn verkouden neus
met straffe genieting omhoog te
trekken, als ik een blauwig walm-
wolkje door de lucht zie trekken
en ergens de bakkerij van de Oude-
jaarsavondlekkernij vermoed.
Als het Nieuwjaar is, lijd ik
onherroepelijk aan een oliebollen-
indigestie, omdat ik daags te voren
niet moede ben geworden van het
verorberen dezer dingen, die me in
voortdurende herhaling moesten
duidelijk maken, dat het heusch-
waar wós, wat ik zoo lang heb
gewenscht, n.l. dat het 's anderen
daags Nieuwjaar zal wezen, een
jaar, dat inzet met de belofte van
eiken dag méér zon, meer licht,
warmte, schoonheid, léven.
Als het Nieuwjaar wordt, voelt
de mensch zich mild gestemd,
vredig, verzoeningsgezind, berouw
vol.
Met 'n engelengemoed geeft hij
zich over aan de Oudejaarsavond
overweging; met 'n snik en'n traan
haalt hij de spons over zijn zon-
denregister van de afgeloopen twaalf
maanden. Met een blanke ziel en
warme punch gaat hij vervolgens
Nieuwjaar in, bereid om voorloopig
voor 11 maanden en 30 dagen,
althans zijn geestelijke zorgen opzij
te zeiten.
Zóózijn er 1
o
Het best laat de Nieuwjaarsstem
ming zich forceeren door een vroeg
tijdige behandeling van de Nieuw
jaarskaart jes.
Vóór de Kestdagen reeds zijn de
meeste menschen bezig aan de
samenstelling of aanvulling van hun
»lijslje«. De zorg, dat we iemand
vergeten, is groot. Eiken keer als
ons weer een of andere relatie te
binnen schiet, welke we vooral
moeten gedenken, wordt een naam
ain het liistje toegevoegd
En dan gaan we met de Kerst
dagen de adressen op de enveloppen
senrijven, een tweede huisgenoot
kruist deze met twee strepen, wat
sprak heel zacht.
Dat haar gastvrouw verstoord was,
was buiten kijf. Door haar onver
staanbare woorden heen, klonk een
loon van verrassing, gemengd met
toorn en bezorgdheid en toen de deur
weer werd gesloten, hoorde zij de
vrouw aan den anderen kant van het
scherm kwaadaardig in zich zelf mom
pelen.
Toen werd plotseling het lamplicht
gedoofd en nogmaals ging de deur
open en dicht. Daarna was alles stil.
Gedurende enkele oogenbliken bleef
Kathleen onbeweeglijk luisteren. Geen
geluid bereikte haar van de andere
zijde van het beschot, echter meende
zij eenmaal voorzichtige voetstappen
rondom de hut te hooren. Ten laatste
overtuigd, dat de vrouw het huis ver
laten had en dat zij alleen was, stond
zij op, hinkte naar de afscheiding en
keek er om heen.
De doffe gloed van het minderend
houtvuur midden in de kamer leek
deze met schaduwen te vullen, maar
het verschafte haar voldoende licht
om iemand, die zich in de kamer
mocht bevinden te zien, maar er was
niemand. De situatie was angstaan
jagend genoeg, maar zij wist zich te
beheerschen.
De sinistere minuten verliepen
Kathleen was maar door een ge
dachte bezield, dat Ah Yeo spoedig
komen mocht, maar de secretaris ver
scheen niet. Ze begon te gelooven dat
hij den dood gevonden had en dat,
tenzij zij zich zelf kon helpen, de toe
stand hopeloos was. Bliksemsnel over
woog ze de vraag of het haar niet mo
gelijk zou zijn te vluchten. Met haar
kreupelen voet zou ze niet ver komen.
Maar ze zou zich in de heuvels schuil
zeggen wil: bestellen op Nieuwjaars
dag, en een derde steekt de kaart
jes in.
(Tusschen haakjes, beste lezers,
hebt ge uw voorraad al gecontro
leerd? Geeft nog gauw even uw
bestelling doorl)
Onze Nieuwjaarsplicbten verzor
gen we deugdelijk en nauwkeurig.
En telkens blijkt ons dan na
tuurlijk achteraf, dat we tóch nog
den een of den ander vergeten zijn.
Stom 1 Ja, onbegrijpelijk stom en...
misschien ook noodlottig.
Tenzij.
Tenzij ja, beste lezers, nu kom
ik daar, waar ik zijn wil tenzij
ge uw Nieuwjaarsannonce tijdig aan
de administratie van deze krant
hebt ingezonden.
Zulke Nieuwjaarsannonce is een
univeiseele uilkomst uit alle moei
lijkheden; ze excuseert u tegenover
'n ieder. En kost u maar 'n krats
Het plaatsen van een Nieuwjaars
annonce is bovendien 'n gezellig—
heidsplicht, welke we tegenover
elkaar hebben te vervullen.
Want oer-gezellig zijn die kolom
men met Nieuwj tarswenschen on-
gelwijftld; ik vind ze het duide
lijkste en smakelijkste kenmerk van
het jaarwisselingsJeslijn.
Meen niet. da-.t.jen Nieuwjaars-
kunnen houden en in korte etappes
zich een weg banen naar het klooster
waar de vriendelijke oude abt
De stroom van haar gedachten werd
afgedamd door het geluid van voor
zichtige vingers, die langs de deur
naar de klink voelden en met heftig
kloppend hart trok zij zich achter de
matten terug.
Een seconde later had de tastende
hand de deurknop gevonden, en werd
de deur behoedzaam geopend. De in
dringer bleef op den drempel stilstaan
en haar adem inhoudend, zag zij, als
een vaag visioen in den rossen schemer
het effen-sluwe gele gezicht van den
secretaris.
Deugdzame dame
Een namelooze opluchting deed
Kathleen's zenuwen ontspannen.
Ah Yeo, kwam het als een zucht
van blijdschap over haar lippen en ze
deed een pas naar voren. Maar voor
dat zij een tweeden kon doen, werd ze
opnieuw door angst overweldigd,
want van buiten kwamen weer voet
stappen, zwaar en lomp thans, de
voetstappen van iemand, die geen
voorzorgen in acht behoeft te nemen.
Ook Ah Yeo had ze natuurlijk op
gemerkt en hij liet vlug een waar
schuwend sssst hooren en haastte
zich, licht als een schim, buiten het
schijnsel van het vuur.
De zware voetstappen hielden voor
den ingang van de hut op en nog
maals greep een hand naar de klink
en werd de deur geopend. De late be
zoeker glipte naar binnen, de deur
weer achter zich sluitend. Evenals
Ah Yeo bleef hij een moment stil
staan luisteren. Misschien voelde hij
de tegenwoordigheid van een vijand,
want hij ging op het vuur toe, pookte
annonce in de massa verloren raakt
geen rubriek wordt méér gelezen
en gespeld dan die van de Nieuw-
jaarswenschen. ele menschen weten
daags na Nieuwjaar n:et meer, of
ze van den een of den ander een
naamkaartje hebben gehad, maar
w él welen ze te zeggen, of de hakker,
de slager, de buurman of die «je
weet wel, hij is met een dochter
van Dinges gelrouwd«, in de krant
heeft geslaan.
De krant is met Nieuwjaar de
plaats van reünie aller burgers, die
belangstellen in elkaar, een feeste
lijke samenkomst Bij de lezing
worden herinneringen gewekt en de
interesse in eikaars welzijn wordt 11
verwarmd.
Hé, ja 1 Leeft die óók nog? i\
'n Aardige kerel was dat toch altijd.
Weet je nog van toen hij...,.
Enz. enz.
Beste lezers, maakt mijn en ons
aller Nieuwjaar weer tot een ge/ellig. it
feestelijke samenkomst in dekiant.
Geelt tijdig uw Nieuw jaarswensch
op, of ge zakenman zijl ofpaiti-
culier. 'I is aardig en ge ontlast-
u van een massa verplichtingen.
Niemand kan U eenig tekort aan
belangstelling verw ijlen, wanneer uw
Nieuwjuarsannonce in de krant heeft
gestaan.
Slotaccoord over de Waterleiding.
P.N.E.M. en Werkverschaffing.
De gemeenteraad van Geertrui
denberg vergaderde Vrijdagavond
8 uur ten raadhuize onder voor
zitterschap van burgemeester J.
Bianchi.
Aanwezig alle leden.
De Voorzillerspreekt een hijzonder
welkomstwoord tot den heer Tim
mermans, die na een langdurige
ziekte voor 't eerst weer de verga
dering bijwoont.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing ongewijzigd
vastgesteld.
Aan de orde
1. Voorstel van burgemeester en
wethouders tot het houden van de
gebruikt-lijke verpachtingen en aan
bestedingen in 1936.
De heer Jansen vraagt of de
nieuwe weg hieronder ook begre
pen is.
De Voorzilter zegt van nietdaar
over wordt de raad nog gehoord.
Het voorstel wordt aangenomen.
2. Voorstel van burgemeester en
wethouders tot wijziging der ge
meentehegrooting dienst" 193.~> met
de daarbij behoorende bedrijfsbe-
grootingen.
Hiermede gaat de raad accoord.
3. Bonnpming van een lid «Ier
dat op om meer licht te hebben. Kath
leen kon het geluid duidelijk hooren,
zag de plotselinge helderheid die
volgde en een kort gebrom van verras
sing bereikte haar oer.
Dat gegrom maakte alles duidelijk,
Ah Yeo was luttele oogenblikken te
laat gekomen en de rooverhoofdman
had hem overvallen bij zijn bevrij
dingspoging. Ook wat nu volgde ving
het meisje op: hoe Ah Yeo een lich
ten kreet slaakte en zich met -een
vaart op den stoeren inboorling wierp.
Nu waren er de geluiden van een
worsteling. het stampen en schui
felen van voeten op den leemen vloer,
het hijgen en grauwen van mannen
in een gevecht op leven en dood. On
danks haar vrees, schoot zij naar
voren, met de bedoeling den man te
helpen, dien zij in deze omstandighe
den als haar redder beschouwde.
Maar in dezelfde seconde drong een
wreede, triomfantelijke lach tot haar
door en tegelijk de waarschuwende
roep van den Chinees:
Deugdzame dame, vlucht naar...
De woorden werden gesmoord in
een gil, en voordat zij zich kon ver
roeren, klonk het neerploffen van een
zwaar lichaam op den grond. Zij be
hoefde niet te vragen wat er gebeurd
was: de man die, trouw aan zijn
meester, haar zou hebben bevrijd was
dood, slachtoffer van de grooterc
kracht van zijn barbaarschen tegen
stander.
Een oogenblik stond Kathleen Bar
rington daar, met als verglaasde
oogen starend naar het matten schot
waarachter de tragedie zich had af
gespeeld met een duidelijkheid
alsof ze die had aanschouwd. Ze was
letterlijk gehypnotiseerd door angst
commissie van plaatselijk school
toezicht wegens periodieke aftreding
van den heer C. Jansen. Deze is
niet herkiesbaar. Art. 184 L. O. Wet
1920.
Het aftredend lid is niet hei kies
baar daar zijn kind de Openbare
School niet meer bezoekt.
B. en W. dragen voor Verhagen
en F. v. Gel leren. Gekozen wordt
de heer v. Gelderen met 4 stemmen
tegen 3 op den heer Verhagen.
4 Goedkeuring begrooling der
Stedelijke Godshuizen dienst i936.
De heer Jansen vraagt of het wel
gewenscht is dat regenten der Gods
huizen pachter zijo. Spr. vindt dit
ongewenscht.
De Voorzilter zegt dat het een
regent niet verboden is bij een
publieke verpachting in te schrijven.
Bij publieke verpachtingen of ver-
koopingen der gemeente mogen ook
raadsleden inschrijven.
De heer Jansen zou giang zien dat
de raad een besluit vaststelde volgen
hetwelk regenten niet aan onder-,
handsche verpachtingen der Gods.
huizen mogen deelnemen.
De Voorzitler zal dit overwegen.
De heer Okkerse vraagt of de.
Armbesturen rekenplichtipziin jegens
en een bezwijming heel nabij, maai
met ijzeren energie dwong zij zich om
op de been te blijven en haar helder-
heid van geest te behouden.
Met de half gevormde bedoeling
door te breken naar de deur, gluurde,
zij even om de afscheiding. Het eerst»'
wat zij zag was het lichaam van Ah
Yeo, ais een vormelooze hoop op den
vloer; het tweede, de brute tronie van(
den roover die bezig was zijn mes at
te vegen aan den zoom van zijn kleed.
Het vuur brandde nu lustig en
toonde hem haar zooals hij was.
een geweldadig oermensch, voor wier 1
het nemen van een leven niets betee-j
kende. In haar opwinding schuddt J
haar bevende hand het beschot en d«
man, snel opkijkend van zijn lugubei
karwei, zag haar. Hij lachte, stak het
mes in de leeren scheede en deed eer
stap in haar richting.
HOOFDSTUK XXVII.
VREEMDE HONDEN!
Sidderend over haar heele lichaau
met oogen, wijd van verschrikking
stond Kathleen bij het schot van mat
ten. Ze was hulpeloos en ze wist het
en de man wist 't ook, want nog een:
speelde die gemeene lach over zijn ge I
zicht. Er was zooiets duivelsch in, da
Kathleen een gil gaf van ontzetting j
De roover bleef haar met zenuwter
gende kalmte aanstaren; zichtbaa
verheugd door de consternatie, din
zijn aanwezigheid veroorzaakte.
Toen, met ongeloovige oogen, za
Kathleen de deur langzaam open gaar
Wordt vervolgd.
Waalwybscbe en LaiigstraatscAe Courant,
MAAttChWr VAM VERZEMWHG OP MET t
msiSÈ
s
i