KCRlTFCr/r
\JC&KSbv.Le\ito.fr>
VftQLVK
meenemen. Maar nu zijn we gauw
thuis". Ze stapten een klein huisje
binnen en 't meisje jubelde: „Jacob!
ik heb 't Kerstkindje meegebracht!"
'I Broertje en ook moeder kwamen na
derbij en Lies zag dadelijk, wie Liesje
daar had ineeghracht: „Maar m'n
lieve kind, wat betekent dat!"
„Kerstkindje is moe; 't heeft z'n vleu
gels in de hemel gelaten; nu moet Het
maar in mijn bedje slapen". En dat
gebeurde zo gauw mogelijk; de natte
kleren trok Lies hem uit, liet hem 'n
beker warm melk drinken en legde
hem op 't schamel bedje van haar
Liesje, waar ze hem warm instopte.
Spoedig sliep hij rustig, z'n wangen
kleurden zich rood. Maar wat moest
ze nu verder doen? Liesje naar het
kasteel sturen? Nee, dat kind had de
ganse dag al rondgelopen. Kwam An-
toon maar thuis! 't werk was toch
vandaag eerder afgelopen dan anders,
maarhij was er nog niet. Vol
onrustige gedachten zat de arme
vrouw te waken bij 't slapende
knaapje van „De Hoge Steen".
Ondertussen was alles op „De Hoge
Steen" in rep en roer. Om vier uur
was Hilda ook naar de vijver gegaan,
maar daar had ze wel de dorpsjongens
gez'en, maar haar broertje niet. Ook
de jongens hadden hem de hele mid
dag niet opgemerkt. Even later vond
ze de slee achter de struik en liep er
mee vol angst naar het kasteel. Dade
lijk gaf de baron bevel te gaan zoeken.
Spoedig ontdekte men, dat z'n voet
sporen het bos ingingen. „O",
klaagde de baron, „en dat bij deze
kou!" '11 Poosje konden ze 't spoor
goed volgen, maar dan werd de weg
hard, en nu moesten ze de mannen in
alle richtingen verdelen. De arme va
der zond 'n vurig gebed tot God om
hoog, om hem toch z'n kind levend
terug te geven. Hij zocht ijverig mee,
tot hij na een half uurtje uitgeput te
gen '11 eik leunde en naar adem stond
te snakken; hij was duizelig en kon
slechts met veel moeite staan blijven.
Antoon, die ook onder de zoekers
hoorde, trad op hem toe en bood den
baron aan, met hem mee te gaan, de
anderen zouden ondertussen wel ver
der zoeken. „Ach neen, Antoon,
dan is 't misschien te laat; 't komt
alleen door de grote angst". De
maansikkel stond reeds aan de hemel
en enkele sterretjes begonnen ook
reeds te pinkelen. In 't dorp luidden
de Kerstavond-klokken en de mensen
in de kerk zongen: „Dit is de dag,
die God ons schenkt; waaraan thans
ieder Christen denkt. Hem viere wat
in 't groot heelal. Door Jezus is en
wezen zal". Wat had Arnold altijd
naar dit ogenblik verlangd en waar
was-t-ie nu? Eindelijk liet de baron
zich overhalen met Antoon mee te
gaan. Daar wachtte hem 'n grote ver
rassing! De baron wankelde naar bin
nen en daar klonk hem tegen: „Va
der!" en twee kinderarmen werden
om z'n hals geslagen. Het was den
baron, alsof-t-ie droomde. Telkens en
telkens weer kwam er van z'n lippen:
„Geloofd zij God!" „Vader ik heb toch
zo lekker geslapen, totdat Jacob mij
wakker maakte. En helpt u nu even
de Kerstboom klaar te maken?" Ein
delijk kwam de baron weer enigszins
tot bewustzijn. Hij vroeg, of Antoon
zo gauw mogelijk naar „De Hoge
Steen" wilde gaan, om de barones ge
rust te stellen en nog gauw scheurde
hij 'n briefje uit z'n zakboekje, dat
Antoon in de keuken aan de huis
houdster moest afgeven. Er stond op:
„Geef Antoon '1 heste wat je hebt,
vlees, koek, enz., '11 grote mand vol".
De baron keek om zich heen in 't arme
vertrek, zag de kinderen spelen en
kreeg van Liesje 't hele verhaal van
die middag te horen. Nu begreep hij,
dat 't kleine meisje, dat 't Kerstkindje
had killen zoeken, 't leven van zijn
zoontje had gered. „Neen", zei hij te
gen 't kind, „dat is 't Kerstkindje niet,
maar jij zult met ons meegaan, om te
zien wat Het voor jou heeft meege
bracht". „Z:e je nou wel, moeder",
sprak het kind daarop, „het Kerst
kindje heeft ons niet kunnen vinden
en daarom heeft Het ons deel maar
op 't kasteel gebracht". Weldra
was de Kerstboom klaar. De vlagge
tjes van goudpapier en de rood-
wang'ge appels, alles uit de mand
van Arnold, hing hier nu tussen de
takken. „Moeder", zei kleine Liesje
e\en later, „zingen!" Moeder keek
verlegen naar den kasteelheer, maar
toen die goedkeurend knikte, zette ze
in:
„Sterre van 't Oosten, wil nog eens
verrijzen,
O, straal ens toe met Uw vriende
lijke glans;
Zoals Gij eenmaal aan d'Oosterse
Wijzen
Troostend verscheent aan de
nacht'lijke trans".
De baron was diep ontroerd;
hij gaf de vrouw de hand en zei: „Ik
zal alles weer goed maken; jullie zul
len nooit weer gebrek lijden".
Tranen liepen de gelukkige vrouw
over de wangen; ze kon niets zeggen,
maar uit haar hart steeg 'n dankge
bed tot God omhoog. Dj kinderen had
den alle ernst verloren en jubelden
rondom de Kerstboom, 't Speet
Arnold, toen even later Antoon met
't rijtuig aankwam, om hem en z'n
vader weer naar „De Hoge Steen" te
rug te brengen. Antoon had van 't
kasteel '11 grote mand vol met lekkere
dingen meegebracht. Liesje mocht
naast Arnold in 't rijtuig zitten.
„Ik rijd naar 't Kerstkindje", jubelde
ze. De baron zei nog tegen Antoon:
„Kom haar over '11 uur maar weer
ophalen, 't Kerstkindje heeft voor
jou ook nog wat".
Toen Antoon 's avonds laat bij z'n
vrouw weer binnenstapte, zei hij met
'11 stem bevend van vreugde: „Lies,
vanaf Nieuwjaar ben ik boswachter
op 't landgoed van „De Hoge Steen"
Lies snikte en zei blij: „Z:e je nu wel,
dat komt allemaal door 't Kerst
kindje".
„Ja", zei Antoon, „allemaal door 't
Kerstkindje; we zullen Het dienen en
prijzen van nu tot in eeuwigheid."
Gebruiken in verschillende landen.
Wij schrijven hier in beknopten
vorm hoe het Kerstfeest als feest van
het volk gevierd wordt.
In Italië wordt het Kerstfeest ge
vierd bij de kribbe, daar Mussolini de
kerstboomen verboden heeft.
In de Vaticaansche Stad brengt de
Paus het Kerstfeest in besloten kring
door. Evenals alle andere maaltijden
gebruikt de Paus volgens een onge
schreven wet ook het Kerstmaal alleen.
In Zwitserland is de Kerstboom in
zwang en wordt het feest naar gelang
van de landstreek op verschillende
wijzen gevierd. In verscheidene dor
pen is het gebruik, dat de schoolkin
deren in de kerk komen en dat de
beste zangers onder hen liedjes zingen.
De kinderen krijgen geschenken, wel
ke hangen aan een grooten kerstboom
die in de kerk staat.
In Zuid-Frankrijk en aan de Rivièra
wordt het Kerstfeest, na den gebrui-
kelijken kerkgang in den huiselijken
kring gevierd, ondanks de moeiten der
groote hotels, Casino's en nachtclubs
om het publiek naar hun lokalen te
brengen.
In Spanje bestaat de gewoonte om
na het bijwonen van de Nachtmis een
uitgebreid diner, waarvan ham de
hoofdschotel uitmaakt, te consumee-
ren. Verder is men gewoon om Engel-
sche kerstkaarten te verzenden met
gelukwenschen er op, die niemand be
grijpt, omdat men geen Engelsch kent.
I11 Portugal bestaat nog de oude ge
woonte, dat de kinderen hun schoe
nen bij den schoorsteen zetten, in de
verwachting, dat het Kindeke Jezus ze
met geschenken en lekkernijen zal vul
len. Op Kerstmis ^elf trekken troepen
muzikanten door de straten en volgens
de traditie mogen zij mee-eten aan ta
fel in de huizen, waar zij binnen gaan.
In Turkije wordt officieel geen
Kerstmis gevierd, doch talrijke fami
lies koopen kerstboomen. Overigens
wordt het feest meerendeels buitens
huis gevierd en de café's en restau
rants, die anders in verband met de
hooge belastingen vroeg sluiten, blij
ven nu den geheelen nacht open en zij
maken zeer goede zaken. De groote
buitenlandsche kolonies te Stamboel
vieren het Kerstfeest, zooals in het
eigen land gebruikelijk is.
I11 Zuid-Afrika wordt het Kerstdiner
in verband met de groote warmte in
de open lucht genuttigd.
Kaapstad heeft helaas de reputatie
Kerstmis „vroolijker" te vieren, dan
waar ook ter wereld. Het is daar pre
cies als in carnavalstijd en personen
met bizarre maskers trekken door de
straten. De bevolking van buiten trekt
des nachts naar de steden om daar de
Nachtmis te gaan bijwonen. Later ver
zamelt de familie zich aan den feest-
diseh, waaraan wel 40 a 50 leden van
dezelfde familie aanzitten.
In Amerika wordt Kerstmis door 't
volk verschillend gevierd. Op de
hoofdpleinen te New York heeft men
verlichte Kerstboomen geplaatst, die
ook in den familiekring ingang heb
ben gevonden.
In Hollywood wordt Kerstmis ge
vierd te midden van de palmen en on
der heeten zonneschijn, doch de film-
kolonie doet haar best een „koude"
atmosfeer te scheppen door nagemaak
te ijspegels aan de daken van de restau
rants en studio's te hangen, terwijl
men papier-vlokken uitstrooit om de
sneeuw te imiteeren.
In Rusland bestaat geen Kerstfeest.
Kerstboomen mogen nie t gekapt en
verkocht worden, omdat, naar de sov
jet-autoriteiten beweren, hierdoor de
bosschen vernield worden. In de scho
len vertelt men aan de kinderen, dat
het Kerstfeest een „dwaas ouderwetsch
gebruik is". Ecnige jaren geleden wer
den er anti-Kerstmis-betoogingen ge
organiseerd, waarop revolutionnaire
liederen werden gezongen. Dit gebeurt
nu niet meer, daar het te veel critiek
heeft uitgelokt. Kerstmis wordt hier
beschouwd als een gewone werkdag.
EEN RAAR KERSTGEBRUIK IN
ENGELAND.
Kerstmis is in Engeland sedert over
oude tijden tevens de zoentijd geweest,
want onder de betooverende invloe
den van den misteltak heerscht er,
zooals bekend is, vrijheid om te kus
sen, en sedert Dickens hebben Engel-
sche schrijvers telkens opnieuw be
schreven, hoe uitbundig men van die
vrijheid gebruik heeft gemaakt en hoe
de lippen van geen enkele vrouw on
der het Kerstgroen gespaard bleven.
Maar als zoovele mooie oude gebrui
ken is ook deze zede aan het uitster
ven, wordt zij in ieder geval niet meer
met zooveel welbehagen en vrijgevig
heid betracht, als waarmede honderd
jaar geleden mr. Pickwick van dame
naar dame stapte om zijn schatting aan
kussen in te vorderen, waarbij hij
noch voor de oude grootmoeders, noch
voor de aardige bewoonsters der keu
ken een uitzondering maakte.
Tegenwoordig is in Engeland Kerst
mis niet meer de zoentijd, welke het
vroeger was. Men heeft tegenwoordig
de gelukkige onbevangenheid van
vroegere tijden verloren en waar men
eertijds zonder bijgedachten en ver
genoegd de oude gebruiken meemaak
te, verheft zich nu dreigend de waar
schuwing der wetenschap. De dokto
ren hebben het zoenen in discrediet
gebracht, doordat zij er minder in zien
een aangename en romantische bezig
heid, dan een bijzonder goede gelegen
heid 0111 allerlei ziektekiemen over te
brengen. Zoodoende is de Kerstkus in
het hedendaagsche Engeland niet meer
algemeen, maar is hij beperkt gewor
den tot een nauwen kring, meestal den
familiekring, en men kan dan ook
spreken van het einde van den Kerst-
zoen, want juist in de uitbreiding van
het kusrecht tot breedere kringen zat
de aantrekkelijkheid ervan. Vrouw en
kinderen kan een man ook zoenen, als
niet de zalige Kersttijd de harten lich
ter maakt en de misteltak lokkend van
tafelkleed of deurpost hangt.
OPGAVE.
Horizontaal.
1. hondenras
3. oers. voorn.w4
5. schaap
8 voegwoord
9 b»k*achtiging
11raas
12. roofdier
14. viervoetig dier
16. paling
17. voorzTsH
20. gegooi, die een ziekelijke neiging tot
stelen he -ft
23. rivier ia Noord- Brahanf
24. vorm van het werkwoord ..Zijn"
2j. ton
26. gewricht
28. kleinhandelaar
32. maat
23. sor'eerkast voor planten
34* muuekaoet,
verticaal
1. muzieknoot
2. resren
3. muzieknoot
4- muzieknoot
6. strijdperk
7. moeder
,2' Y*recniflde Staten
10. slede
15. on'wijking, uitvlucht
16. groote bijl
17. Oude Testament
J8. Rivier in Italië
19. gewicht
21. patat
22. per duizend
25. huid
27. muf
28. lidwoord
29. ingenieur
30. chineescht munt
31. raas,
