Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. PUS HET HOOGSTE RECHT EERSTE BLAD, BUITENLAND. FEUILLETON DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. Verdrijf dien Hoest flMER 18. torium J VerecnlftJ UARI 18j T5 M. De Echo van het Zuiden, Waalwyksche en Langslraatsclie Courant lypoj Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIEREN Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. By contract flink rabat. V Wie biedt er meer De gemeenteraad van Enschede, naar we lezen, heeft met 19 tegen 18 stemmen een motie aangenomen van den heer Pieperiet (U.S.A.P.) waarin de Raad als zijn oordeel uitspreekt, dat het gewenscht is, dat in de textielindustrie, zulks in verband met de groote werkloosheid een 40-urige werkweek wordt inge voerd zonder dat loonkorting plaats vindt. Vóór de motie stemden de SDAP, de Communisten, de RSAP, deChr. Dem. Unie en de Katholieke Dem. Partij. Deze meerderheid van den En- schedeschen raad heeft me bitter teleurgesteld en me in mijn demo cratische gevoelens diep geschokt. Ik zelf vind het, óók in verband met de groote werkloosheid, veel wenschelijker om b.v. een twintig- urige werkweek in te voeren en een crisistoeslag van 100 pCt. op de loonen uit te laten keeren. Waarom zouden we elkaar zoo iets niet gunnen? Ik vind het baantje van raadslid of journalist daarom juist zoo »emmes«, dat je duizenderlei wen- schelijkheden kunt uitspreken, zonder dit je voor de uitvoering ervan verantwoordelijk kunt worden gesteld. De wersch is aan ons. De uitvoering laten we anderen over. Het bloeiende overheidsbedrijf Als particuliere werkgevers zoo gemakkelijk met de binnen- en buitenlandsche concurrentie konden afrekenen, als de overheid dat ver mag, ja, dón zou eenig zot geëxperimenteer met de wenschen van buiienstaanders nog niet direct doodelijk .behoeven te zijn. Hoe gemakkelijk een overheids bedrijf het zich tenslotte kan maken, bewijst het nieuwe ontwerp-girowet. Zich verzekerende van de mede werking van het P.T.T. apparaat, kon de overheid een girodienst in het leven roepen, welke een belang rijke rol in ons handelsleven is gaan vervullen. De overheid profi teert middels dit girobedrijf van de kasmiddelen der particuliere be leggers, zonder dat ze aan dezen rente vergoedt. In principe is dat onjuist, maar ja, de overheid kan haar pootje strak houden, omdat ze haar bedrijven monopoli seert. Toch konden naast 't algemeene girobedrijf ook eenige gemeentelijke girodiensten tot bloei komen, ón danks de omstandigheid zelfs, dat deze rente plachten te verleenen aan de beleggers. Tegen die rentebetalers gaat de regeering thans maatregelen nemen. Ze heeft een ontwerp-girowet inge diend, waarvan de voornaamste bepalingen zijn, dat gemeenten, die een eigen girodienst wenschen in te stellen, aan te wijzen of voort te zetten, daartoe vergunning van de Kroon behoeven en dat over de saldi tegoed, welke bij den dienst worden aangehouden, geen rente mag worden vergoed. Het zal ons toch benieuwen, of de Kamers deze dwingelandij, deze kunstmatige smoring van normaal- bedrijven ten behoeve van een overheidsdienst, welke slechts op het voordeel van de schatkist is ingericht, zullen aanvaarden. We beweren niet, dat de handel niet gebaat is met den Rijkspost cheque- en girodienst, maar deze zou indien bij particulier werd geëxploiteerd niet alleen van gelijk voordeel voor den handel zijn, maar bovendien aan de rekeninghouders een normale rente verzekeren van de gelden, welke ze aan den dienst ten gebruike beschikbaar stellen. Het Wilhelmus op commando! Zeer zeker groeit ook ten onzent de dictatoriale gedachte, maar tóch geloof ik niet, dat Nederland ooit zal worden geregeerd door één dictator. Daarvoor misgunnen we elkaar veel te veel de bovenste plaats. Vele Nederlanders voelen zich geknipt voor dictator en spelen deze rol reeds graag in eigen omgeving. Juist van een algemeene dictator zouden deze kleine potentaatjes alles hebben te vreezen. Naar het »Volksblad« bericht, zou de afdeeling Zoelen vandeS.D.A P. dezer dagen een feestelijke bijeen komst organiseeren, maar ze kon daartoe alleen vergunning krijgen, indien de spreker tevoren zijn rede ter inzage zond aan den burgemees ter. Bovendien moest aan het slot van de bijeenkomsthet «Wil helmus® worden gezongen. Onder deze omstandigheden heeft de afdeeling Zoelen derSDA.P. de spreekbeurt enz. laten overgaan. Hetgeen we ons levendig kunnen voorstellen. Deze burgemeester mr. L. Ridder van Rappart, is zijn boekje ver te buiten gegaan. Persoonlijk zing ik even graag bet »Wilhelmus« als de genoemde burgemeester, maar als ik onze nationale hymne, het lied onzer vrijheid, op commando zou moeten aanheffen, dan zou ik me een vurig revolulionnair betoonen. Noch de preventieve censuur, welke de burgemeester van Zoelen wilde toepassen, noch zijn concen- tratiekamperige methode om het volk het volkslied te leeren zingen, steunen op wet en bevoegdheid. En dat zal Ridder van Rappard van Den Haag uit, wel duidelijk worden gemaakt. EEN POLIS LEVENSVERZEKERING GESLOTEN BIJ DE GEEFT ZEKERHEID VOOR DE TOE- KOMST VAN U EN DE UWEN. Na de revolutie in Japan Hoewel de eerste berichten spraken van een militaire staats greep in Japan, draagt de pulch toch geenszins het karakter van een streven naar militaire dictatuur. De muiterij is ontstaan door enkele jonge officieren, die reeds lang giieven tegen de regeerings politiek hadden. Onder hun leiding snelden de soldaten van het 3e regiment infanterie, terwijl zij op weg waren naar den trein, welke naar Man- sjoekwo zou vertrekken, naar de strategische punten van Tokio en maakten zich meester van de ministeries van oorlog, het bureau van den minister van binnenland- sche zaken en het hoofdbureau van politie, waar zij het bloedbad aan richtten. In totaal zouden 80 personen zijn gedood of gewond. De aanstichters der actie werden gearresteerd. Van Japansche zijde wordt mede gedeeld, dat de regeering den toestand meester is, terwijl men geen gevaarvoor uitbreiding behoeft te vreezen. In alle landen slaat men met ongerustheid de ontwikkeling der gebeurtenissen gade. Van hel Abessijnsche oorlogsfront. De Italiaansche vliegtuigen hebben Magalo in het öebied van Bsle ge- Gij hoest, de slijm benauwt U meer en meer. Wacht niet, morgen kunt Ge reeds een bronchitis te pakken hebben. Neem vandaag nog Akker's Abdijsiroop, overbekend door haar eigenschappen taaie slijm op te los sen en om hoest te genezen. Ze werkt reeds na den eersten lepel en vannacht kan dan Uw slaap rustig en verkwikkend zijn zonder benauwd heden. Abdijsiroop woelt de slijm los en stopt den hoest. Uw ademhalings organen vinden hun veerkracht terug. Het werkzaamste geneesmiddel bi|t Hoest-Griep-Bronchitis-Aséhma Verlaagde prijzen van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch bewerkt door J. VAN DER SLUYS. Nadruk verboden. 12) Onzin, je zou 't best kunnen, als je maar wilde. Ik zeg je toch, dat ik geen geld tot mijn beschikking heb. Virginia heeft ook niets, ik weet 't, omdat ik dat aan de bank geinformeerd heb. Ik begrijp best waar 't hem in zit. Gloria stond met booze oogen tegen over hem en Lloyd kromp ineen. Waarin dan? vroeg hij. Dat je me niet liefhebt. —Ik zeg je, dat ik dolveel van je houd. En vreemd genoeg was dat waar. Mogelijk was dat niet zoo vreemd, want ze had hem haar sympathie ge geven en begreep hem, dat wil zeggen, ze was het eens geweest, met alles wat hij gezegd had. Als ik niet van je hield, denk je dan, dat ik bij de bank geprobeerd had een voorschot op mijn toelage los te krijgen, zonder dat rechter Kent het wist? Als ik naar hem toeging, zou ik hem moeten uitleggen, waarvoor ik het hebben wilde. Je zoudt hem toch een andere re den kunnen opgeven. Neen, hij zou er toch achter ko men. Hij is een geslepen rakker! Nu luister goed, Lloyd Fairfax Ik houd van je, en dat weet je, maar zoolang ik je ken, heb je me nog nooit iets gegeven. Niet om het cadeau zelf, dat weet je wel, maar jongen, ik zou zoo graag een bewijs van je liefde heb ben. Lieveling, Lloyd, je houdt toch van me? Natuurlijk schat, maar wat moet ik doen. Ik Ik heb je niet om een halssnoer gevraagd, 't was je eigen idee, maar ik dacht bij mijzelf: ik heb aan zijn lief de getwijfeld, maar als hij nu een hals snoer meebrengt, dan ben ik zeker, dat ik hem verkeerd beoordeeld heb, maar het halssnoer kwam niet, Lloyd. Toen ik dat zei, was ik Wat? Gloria sprak het vlug uit, maar in haar oogen kwam een vreemde uit drukking. Niets, antwoordde hij. Er viel een lange stilte. Op t laatst stak Gloria haar hand uit. Dan is 't zeker voorbij? vroeg ze. Lloyd stond onhandig op. Wat bedoel je? stamelde hij, wat is voorbij? Onze liefde en vriendschap, na tuurlijk. Maar die bestaat nog. Je weet hoeveel ik van je houd, lieve Gloria, ik zou je alles willen geven, als ik het maar kon. Gloria Fenwick lachte bitter. Beloften, woorden, beloften, an ders niet. Ze kwam een stap naderbij en stak even haar armen naar hem uit, toen. voor hij tijd had zich te bewegen, liet zij ze weer zakken. Vaarwel, zei ze. Lloyd staarde bombardeerd, alsmede Ghigner, een belangrijk k uispunt van karavaanwe gen en het op ongeveer 110 K.M. van Neghelli gelegen Allata. Volgens te Addis Abeba ontvangen berichien is Dessie opnieuw hevig door Italiaansche vliegtuigen gebom- bardeerd. De buitengewone uitgaven van de Italiaansche regeering, die bij verschillende decreten sedert 20 Ju ni jl ziin toegestaan, bedragen 6.170 000 000 lire. De leider der Duitsche jeugd spieektt Voor twee duizend leiders der Hiller-jeugd heeft de algemeene jeugdleider Baldur von Scbirach een program-rede gehouden, waarin hij sprak over de plannen tot reorgani satie der Deutsche jeugd in 1936 «Weldra», zoo zei hij, «zal er in Duitschland geen enkele jongen haar voor een oogenblik aan. Toen kneep hij zijn handen plotseling samen. Ik bezweer je, dat ik er een voor je zal krijgen, hoe dan ook, riep hij, wat kan het mij ook schelen! O, Lloyd, lieveling, wil je dat7 riep ze vol verrukking. Beloof je het? Ik beloof het. Hij had haar vast in zijn armen, en over zijn schouder heen. keek ze on geduldig naar de klok. Mijn lieveling, herhaalde ze. Maar Lloyd, nu moet je gaan. En jij bezorgt me een halssnoer? Nu dan, tot ziens, ik weet dat jij je woord niet zult bre ken. En zoo ging Lloyd heen. HOOFDSTUK V. SCHEMERING. Den volgenden morgen na Lloyd s belofte aan Gloria Fenwick om haar een bewijs van zijn liefde te geven, viel er een soort opschudding in Rechter Kent's huishouding waar te nemen. De rechter had een heeleboel tegen Jona than, den butler te zeggen onderwijl deze het ontbijt opdiende: Jonathan wreef zich af en toe vergenoegd over zi}n krullebol en liet daarbij een grin- nekend geluid hooren. In de keuken ne.uride Dina een vrooi ;k liedje en de oidejs, die ze aan haar helpster, ecu ,onge negerin van buitengewone lui heid gaf, hadden iets van ha-v been de scherpte verloren Jonathan herstel de den hoed van den re 'Htei*. liet hem uit, en ging toen zoo snel zijn wa ?r- difchcid dit toeliet, naar de keuken. 1 lij vond Dina over de tafel gebo gen. met haar handen in Mwt meel be graven. Het meel breid'ie zich over haar zwarte gespierde armen uit en gaf haar een eigenaardig feestelijk aan zien, wat overeen kwam met haar stem ming. Jonathan begon zelden een ge sprek. Hij voelde zich haar meerdere, wat Dina soms geweldig hinderde. Na een oogenblik keek ze op. 't Is jammer, dat jullie t geen van allen noodig gevonden hebben om me te vei tellen, dat meneer Jackson van morgen thuiskomt. Ik maak nu lekkere koekjes voor hem, waar hij zooveel van houdt en ik zal een haantje braden maar er is geen snipper spek in huis, en wat zal hij zeggen, als hij 't haan tje ziet, maar geen knapperig bruin gebakken spek! Dinah zette de kom, waarin ze eie ren klopte, hard op de tafel neer. Jonathan voelde dat hij een fout be gaan had, maar hij wist dat Dina niet werkelijk boos op hem was, dus ver anderde hij van onderwerp. De rechter was vanmorgen heel anders dan gewoonlijk, zei hij. Dina zweeg lang genoeg, om haar gevoel van verongelijkt te zijn te be vredigen en haar ongenoegen te toonen maar haar hart was te vol, nu haar lie ve jongen terugkwam, om lang boos te blijven. Ja, dat geloof ik graag, antwoord de ze- .I- Ja, vervolgde Jonathan. Hij vroeg vanmorgen het eerst naar mijn rheu- matiek Neen maar!, lachte Dina, je hebt niet eens rheumatiek. Maar ze keerde zich om en keek Jonathan vriendelijk aan. Ik verlang er vreeselijk naar jongeheer Jackson weer te zien, dat is zeker, en ik denk, dat de rechter ook erg blij is. Maar houd mij alsjeblieft niet langer van mijn werk, anders kom ik niet op tijd klaar. En ze liep vlug naar haar tafel terug. Je bent zelf ook heel anders dan anders, voegde ze er aan toe. Ik mag toch zeker wel af en toe lachen, zonder er iemand permissie voor te vragen, is 't niet? vroeg Jona than met zekere waardigheid, waarna hij weer opgewekt aan t werk ging. Dina had den spijker op den kop ge slagen. Ze had de reden voor de onder drukte vreugde in huis dien morgen onder woorden gebracht, wat Jonathan beneden zijn waardigheid geacht zou hebben, hoewel hij 't er. in het geheim, mee eens was. Jackson kwam, zooals werd ver wacht, met den morgentrein en den rechter haalde hem af en liep met hem naar huis. Tijdens de wandeling rustte de hand van den ouden man lang op zijn zoon's schouder. Alhoewel zijn uiterlijk even rustig en gereserveerd was, als altijd, was het een groote dag voor den rechter. Hij keek af en toe naar zijn grooten zoon op terwijl deze sprak: hij verborg zijn vadertrots niet. nu niemand hem gadesloeg. Eerst had den ze gesproken over wat de rechter tijdens zijn zoon's afwezigheid gedaan had en over Jackson's vrienden, maar op 't laatst kon de rechter de vraag, die hem op de punt van zijn tong las, niet meer inhouden. Hoe is het gegaan, faijn jongen? vroeg hij met effen stem. Waren ze was het erg moeilijk? Jackson zag met een plotseling lief hebbend begrijpen op hem neer. Hè Vader, hebt U zich ongerust gemaakt? Ik ik geloof, dat het in orde is. Ik heb geen flater begaan, zoo ver ik weet De rechter zw» eg een poosje en be gon karakteristiek over een ander on derwerp zonder den loop van zijn ge dachten te veranderen. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 1