Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. BET HOOGSTE MCHT D'"E INDS PIJP mm FEUILLETON 1 L_ IIOORD BRABAIID" Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. Geertruidenberg huldigt Burgemeester Bianchi bij zijn 12'|2-jarig ambtsjubileum. MAAR.... [immer 29. WOENSDAG 8 APRIL 1936. 59e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. rranco ie zenden aan den Uitgever. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25 Franco p. post door 't geheele rijk 1.40 UITGAVE: WAALWI.JKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zyn. Prys der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Toen wij Zaterdagmiddag het mooie stadje binnenreden, verkondigden de vlaggen, die van de huizenrijen, van de masten der schepen in de haven en op de rivier en van de kerktorens en open bare gebouwen wapperden, dat er feest was in Geertruidenberg. Een feest, waaraan de geheele bevolking zou deelnemen en in vele huldeblijken zou bewijzen, dat zij den 12}^-jarigen ar_ beid van Burgemeester Bianchi in het belang der gemeente waardeerde en tot dankbaarheid gestemd was. Des morgens waren de feestelijkhe den met jubelend klokkengelui inge zet, terwijl de muzikale wandeling door de Harmonie Apollo door de straten der stad de echte stemming erin bracht. Het ruime portaal van het stadhuis van „De Echo van het Zuiden". 'Naar het Amerikaansch bewerkt door J. VAN DER SLUYS. Nadruk verboden. 23) Jackson werd in de kleine huiskamer gelaten en dadelijk door drie kleine peuters, die hem met den duim in den mond nieuwsgierig aanstaarden, om ringd, terwijl Jeb aan de achterdeur: Emerald" riep. Emerald kwam direct, haar handen aan de schort afvegend en de golvende bruine haren uit het knappe gezicht strijkend. Ze werd aan Jackson voorgesteld en keerde zich, na hem ietwat verlegen toegelachen te hebben, tot haar man. Ja, Jeb, als meneer Morgan, Jackson had besloten, zijn eersten en middelsten naam, Jackson Morgan, te gebruiken, met eenvoudige kost te vreden is, nu, dan geloof ik wel, dat we hem wel een geschikte kamer kun nen bezorgen. Jackson was overrompeld, maar na een oogenblik te hebben nagedacht, re aliseerde hij, dat zulk een tehuis hem wel zou bevallen. Zij waren buitenge woon aardig en het huis was proper en zij leken er niet de menschen naar, om te trachten achter zijn verleden te ko men en uit te visschen, waar hij van daan kwam en waarom hij gekomen was.»» Na eenig heen en weer gepraat, kon stond vol bloemenmanden en palmen, die door vereenigingen en particulieren aan den jubilaris werden geschonken. Openbare raadsvergadering. Vele autoriteiten hadden zich in de raadszaal verzameld, toen Burgemees ter Bianchi, mevrouw zijn echtgenoote en zijn dochter binnentraden en aan de groene tafel plaats namen. Weth. Sassen, loco-burgemeester, opende de openbare vergadering en las een schrijven voor van den heer Tim mermans, die wegens ongesteldheid verhinderd was de vergadering bij te wonen. Het speet het raadslid ten zeerste dat het juist deze vergadering moest zijn. Weth. Sassen sloot zich hierbij aan en drukte er eveneens zijn leedwezen over uit, dat de heer Timmermans niet aanwezig kon zijn. Spr. las enkele telegrammen van ge- lukwenschen voor, o.a. van de Schip- persbeurs, van Schuttevaer en d?n torenschippersbond. Rede Weth. Sassen. Weth. Sassen hield de volgende re-' de: Nu mij de eer te beurt valt, om U namens den Raad, met Uw 12J^-jarig ambtsjubileum te complimenteeren, moet ik U verklaren, dat ik de op dracht daartoe, gaarne heb aanvaard. Het plan om dezen dag niet onopge- hij al bij hen blijven eten, en toen ze het eens waren over den pensionprijs, bracht hij zijn tasch naar een klein, maar comfortabel en zindelijk kamer tje onder de dakpannen en richtte zich daar in. Daarna ging hij erop uit om werk te zoeken. Eerst probeerde hij het als kantoor bediende, bij advocaten, verzekerings agenten en alle andere agentschappen, maar ze vroegen allemaal om getuig schriften of om referenties. Bij de groote magazijnen en de ban ken, overal kreeg hij dezelfde ont vangst. Er waren genoeg jongelui met getuigschriften. En zoo ging 't maar door, van win kels naar kantoren en banken, door de heete stoffige straten. Hij liep van den een naar den ander, doch overal werd hij, soms op kalme, soms op ruwe ma nier van de deur gewezen, terwijl zijn geld begon te slinken en hij hoe langer hoe meer den moed begon te verliezen. Jeb White verklaarde, dat, als 't hem niet mocht gelukken iets te krijgen, hij hem misschien wel een baantje als con ducteur, of stationsbeambte, zou kun nen bezorgen, omdat hij zelf al tien jaar dienst had en goed aangeschreven stond. Jackson voelde natuurlijk niet veel voor een werkkring, die zoo weinig promotie-kansen in het vooruitzicht stelde, tenzij hij elke andere mogelijk heid zou moeten opgeven. Gelukkig was de voeding bij de White's alhoewel erg eenvoudig, heel goed en als Jackson op den duur fut mocht verliezen, dan zou hij lichame lijk tenminste weerstand kunnen bieden. Maar op zekeren morgen drong het feit tot hem door, dat hij geen geld ge noeg had, om Jeb White nog een week pension te betalen. Hij had erop ge merkt te laten voorbijgaan, is om ver schillende redenen met blijdschap be groet. Niet het allerminst om hierdoor een bewijs te geven van genegenheid en dankbaarheid jegens U, die onze gemeente op een voorbeeldige wijze gedurende zoovele jaren hebt bestuurd. Men kan thans in een tijdsverloop van 12'^ jaar als regent in een ge meente soms meer arbeid verrichten, dan wat men vroeger in 25 jaar tot stand kon brengen. Toen Hare Majes teit U voor \2l/2 jaar a^s Burgemeester van onze oude stad benoemde, waren dan ook de verwachtingen zeer ge spannen. Onze gemeente verkeerde op dat tijdstip in een bloeiperiode, doch lang zamerhand nam deze welvaart af; en thans weet onze gemeente, wat het zeg gen wil, inplaats van het driftig hamer- geklop aan de scheepswerven een staan, telkens een week vooruit te vol doen en tot dien avond was de huur maar betaald. Maar dan? Hij stond op, trok zijn kamerjas aan en ging naar het, aan beide kanten met wilgen omzoomd riviertje, om daar zijn morgenbad te nemen, 't Koele water verfrischte hem, monterde hem wat op en toen hij zich gekleed had en Jeb White ontmoette, die dien dag vrij had, bereidde hij zich voor, om dezen zijn aanstaand vertrek aan te kondigen. Jeb was in het houtloodsje, achter, bezig de laatste hand te leggen aan een kuikenren. De lucht was bezwan gerd met den frisschen geur van krul len van het dennenhout en zaagsel. Goeden morgen, meneer Morgan, begroette Jeb hem. Wat zegt U van dien kuikenren, meneer? In de stad vragen ze twee dollar voor zoo'n ding en* dan is het nog aan mekaar gelijmd. Jackson keek naar het keurige tim merwerk en drukte zijn ongeveinsde bewondering er over uit, maar Jeb be merkte iets gedwongens in zijn manier van doen en vergat dadelijk zijn eigen aangelegenheid. Hij stond op, klopte de krullen van zijn jas en wendde zich tot zijn pen siongast. Is er iets aan de hand vanmor gen? begon hij. Ja, Jeb, er is wat. Ik kom je zeg gen, dat ik morgen vertrekken moet. Jeb fronste de wenkbrouwen Gaat U de stad verlaten? vroeg hij. Dat weet ik nog niet, maar ik zal hier weg moeten. Jeb krabde zijn hoofd. Is er iets, wat U hier niet bevalt? meneer. Emerald en ik zouden zeker... Jackson lachte. Neen, dar is t niet, Jeb Jullie hebben me alles naar den zin gemaakt. slechts sporadisch onderbroken stilte waar te nemen. Voorts ondervonden wij de nadee- len van het feit dat de hier bestaande suikerfabriek werd opgeruimd; nadee- len van financieelen aard, nadeelen, die ook de werkloosheid bevorderden, na deelen welke mede voortgevloeid zijn uit de internationale economische wan toestanden. Het moet erkend: uw fi nancieel beheer heeft ons voor zware zorgen behoed. Gij hebt met een nauw gezet verantwoordelijkheidsgevoel on ze gemeente bestuurd en ge zijt er in geslaagd om onze gemeente, die niet minder werk, zorg, waakzaamheid en kunde vergt dan andere groote ste den, op een wijze te besturen, die groot respect afdwingt. Het zij hier bij deze gelegenheid openlijk gezegd, dat uwe scherpzinnigheid en kennis van« ge meentezaken bewondering afdwingen, als men als lid van het dagelijksch be stuur in de gelegenheid is, om hiervan getuige te zijn. En het is ons daarom des te grooter vreugde U thans hier voor openlijk te huldigen. Van een regent en bestuur wordt in dezen tijd verlangd, dat zij zich naast allerlei directe beslommeringen, ook met andere zaken bezig houden. (Spr. noemt vele voorbeelden en roemt den jubilaris om zijn goede eigenschappen). Als wij dan de revue laten passee- ren, van hetgeen door uwe medewer king en uw medewillen tot stand is ge komen, dan kan er getuigd worden, dat het U niet ontbroken heeft aan de noodige wilskracht, om ondanks de moeilijke tijden tot stand te brengen: verschillende grondverkoopen. de overdracht van Rijksgronden aan onze gemeente, de ccfhversie der geldleenin- gen. verbetering van den reinigings dienst, verschillende verordeningen, 't heffen van belasting op vermakelijkhe den etc., en niet op de laatste plaats de maar de kwestie is Ja. meneer? Ik ben door mijn geld heen, Jeb. Toen de andere man dat hoorde, ging hij merkbaar opgelucht weer zit ten. O. is dat alles? sprak hij lang zaam. Toen krabde hij zich weer op het hoofd. 4 Zoudt U liever ergens anders heen willen? vroeg hij eindelijk. Jackson glimlachte. Neen, zeker niet, antwoordde hij. Maar het is geen kwestie van willen, Jeb. Ik zal ergens anders werk moeten zoeken. Hebt U alles al geprobeerd, me neer? Vrijwel alles. En bij de spoorwegen? Jackson aarzelde. Als je me morgen wilt meenemen, dan wil ik graag probeeren of ze me daar gebruiken kunnen, voegde hij hem toe. Dat is goed, zei Jeb. Toen richtte hij zich nog verder op: maar er is geen sprake van dat U hier weg gaat, daar wil ik niet van hooren...... Jackson staarde hem verwonderd aan. Maar al mijn geld is Och meneer, viel Jeb hem in de rede, er is nog een massa geld in de wereld. We hebben allemaal wel eens geen geld en ik verdien op het oogen blik genoeq voor ons allemaal en meer dan dat. Dus U begrijpt het wel. ein digde hij blij. Maar Jeb, dat kan toch niet. Jeb maakte een handbeweging. U hoeft er niet verder over te praten, lachte hij. Als U later een mil- lionair bent, kom ik misschien wel eens bii U om hulp voor de opvoedina van Toby, of een van de anderen. Neen, /*\AT£ttlALlST of IDEALIST £ch~fe T-riesche J-leeren-Paai -10-15 - 90 - Q5 eh per YaonS verfraaiing van onze gemeente. Tenslotte heer Burgemeester moeten wij U erkentelijk zijn voor het stand punt, dat ge hebt ingenomen ten aan zien van de poging die bestaat om ons onze vrijheid en zelfstandigheid te ont nemen, welke wij echter niet wenschen prijs te geven. Hetgeen gij ook zeer goed hebt aangevoeld. Wij willen vrij blijven en wenschen Geertruidenberg groot te maken door eigen initiatief, door eigen willen en kunnen en door uwe hulp. meneer, ik laat U niet in de steek. Al zijn protesten hielpen niet, om den goedhartigen conducteur van zijn besluit af te brengen. Jeb maakte op 't laatste een eind aan het gesprek, door te dreigen 's nachts Jackson's kleeren weg te zullen nemen, zoodat hij niet zou kunnen verdwijnen. Dus bleef Jackson, en omdat hij niets beters had, stemde hij toe den vol genden morgen met Jeb mee te gaan, om te pogen, een betrekking bij de spoorwegen te krijgen. Maar vóór hij ging, nam hij zich voor nog een poging in het zakenkwartier van Evansville te wagen. Hij had een bezoek gebracht bij de Evansvillen bank. maar de direc teur was toen uit. Als hij nu weer geen succes had, wat heel waarschijnlijk was, omdat ze op een bank heel secuur zijn met aanbevelingen, was Jeb's aan bod het eenige wat hem overbleef. 't Was een schitterende zomerdag, toen Jackson zijn schreden naar de bank richtte. De straten waren vol vroolijke kleuren en jonge meisjes en jongelui, die daar zorgeloos en keurig gekleed wandelden. Maar in deze we ken had Jackson door zijn neerslach tigheid en verlangen naar huis, geleerd de dingen philisophisch te beschouwen, zoodat hij op deze gelukkige jonge menschen niet jaloersch was. Hij betrad de koele deftige hall van het bankgebouw, vernam ditmaal dat de directeur vrij was en hem kon ont vangen. Als dit bericht hem al wat hoop gegeven had, dan zou dez weer gauw den bodem ingeslagen worden. Wij kunnen niemand in dit soort bedrijf in dienst nemen, tenzij hij door iemand wordt aanbevolen, die voor hem instaat, of referenties heeft. Dat be grijpt U. Maar natuurlijk zult U ons daaraan wel kunnen helpen. Er'fs toe vallig een betrekking vacant. (Wordt vervolgd). (faahvjjfesclie en Laiigstraatsche Courant, Zich v*rzek«r«n bl| een goede maatschappij is een wijze voorzorgsmaatregel WIST U DAT EEN HALF MILLIOEN PERSONEN BIJ DE M VERZEKERD ZIJN De ,,N00RD-BRA8AND" betaalde in 1934 circa f 1.600 000 uit aan hare verzekerden F 24

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 1