Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUiLLETON HET HOOGSTE RECHT JOOID jiiiinr Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. VOLKENBOND EN VREDE. SAMENWERKING! RUMMER 42. ZATERDAG 23 MEI 1936. 59c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Volkenbondsdag (of wel Vredes. dag) wordt ten onzent met steeds groeiende interesse en belangstelling gevierd. De vrouwenbetooging op den 18en Mei in Amsterdam was weer grooter en indrukwekkender dan in het jaar tevoren, toen waren er 9000 deelneemsters, thans het dubbele aantal. Het valt te voorzien, dat deze vrouwenbetoo- gingen binnen enkele jaren een geweldigen omvang zullen hebben verkregen. Ze zullen den vredeswil van ons volk sterken, want zulk openbaar getuigen van vrouwen maakt on tegenzeggelijk indruk. Mannen reali- seeren zich de beteekenis er van gemakkelijk. Ze verstaan de woor den, die mevrouw Mr de Kanter- Van Hettinga Tromp sprak tot Sir Cecil Hurst, den president van het Wereldgerechtshof te 's Gravenhage: »Door alle eeuwen heen tot op »heden, wordt de vrouw door den «man geeerd en bemindvoor »ons vrouwen, heeft deze eer en «liefde waarde, wanneer de man »nen eerbied toonen voor wat »door de vrouw aan de wereld «gegeven wordt: het leven«. We verwachten van deze vrou- wenbetoogingen op den duur een krachtige propaganda voor den vrede. Jammer is, dat deze actie voor onze grenzen halt moet hou den. Als de stem der vrouwen zich uitspreekt over zulke zaak en als die stem zou zijn aangezweld tot van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch bewerkt door j. VAN DER SLIIYS. 36. Nadruk verboden. HOOFDSTUK XIII. HET DONKERSTE UUR. Een goed uur later stond Virginia langzaam van haar bed op, en ging weer naar Lloyd's kamer terug. Hij lag daar nog net zoo als ze hem had verlaten, starend naar den muur. In weerwil van alles werd irginia van droefheid vervuld, toen zij de doffe wanhoop in zijn gezicht zag. Als 't nu iemand anders was ge weest tegenover wien Lloyd zoo ge handeld had, dan zou ze geprobeerd hebben hem te troosten, maar om Jackson's leven en het hare te ver woesten, alleen omdat hij bang was voor de gevolgen van zijn daad, was wel verregaand egoistisch en wreed. Ik geloof, dat je beter doet mij alles te vertellen, zei ze. En na een oogenblik keek Lloyd haar met een moedeloozen doffen blik aan, en vertelde wat er dien avond was gebeurd. Hij vertelde ook van Gloria Fanwick, hoe zij erop had aan gedrongen een paarlensnoer te krij- de kracht van een millioenenkoor dat over heel een wereld is opge steld, dan zou de oorlog haast practisch onmogelijk zijn geworden. Helaas is de politieke constellatie in sommige groote landen zoodanig we noemen Duitschland, Rus land en Italië, - dat de volkeren er niet meer vrij zijn om te ge tuigen van de idealen, van welke ze zijn bezield of welke worden gewekt. Wereldbelangen worden daar ondergeschikt gemaakt aan hetgeen de machthebbers als het nationale belang zien. Nochtans, <le vrouwenbetooging heeft het beangstigde vredesgemoed van velen gesterkt, de tijd en de omstandigheden leken zoo somber. Al ons vredes- en rechtsvertrouwen hadden we op den Volkenbond overgedragen, maar is van dit schoone statuut thans nog veel meer dan een ruïne over? En toen het is een belofte voor de toekomst, dat uit de diepe teleurstelling over den gang van zaken in den Volkenbond geen twijfel noch groote mismoedigheid is gerezen, maar dat die teleur stelling een hernieuwde vredes- agitatie heeft voortgebracht. Niet alleen van den kant der vrouwen. De Volkenbond moge dan tot een ruïne zijn vervallen, van alle kanten komen de mannen toege stroomd, die zich verdienstelijk wenschen te maken bij de estaui atie. Nog nimmer heeft de Vereeniging voor Volkenbond en Vrede zulk gen, en hoe hij dat had gestolen, waarna hij bang \oor ontdekking, het •n Jackson's jaszak had weggemof feld. Van het moment dal ze wegge gaan was, waren zijn herrens weer langzaam gaan werken, en was hij zicli bewust geworden dal ;-.ij hel nu wist. Hij kon raar beter niks zelf vertel len voor ze het verhaal t an iemand anders Ik orde. Virginia luisterde totdat hij klaar was. Toen stond ze op, en keek op hem neer. Ik zal voor je doen wat ik kan, Lloyd, hernam ze Maar je moet het rechter Kent ook vertellen, er moet nu klaarheid komen. Lloyd bleef een poos stil liggen, voordat hij antwoordde. Hij had een vaag gevoel, dat dit het einde voor hem beteekende. Maar hij wist nauwelijks wat hij zei, toen hij begon te spreken. Je zult wel voor me doen, wat je kunt, hè, spotte hij. Maar ik denk niet, dat het noodig is. Maak je om mij niet bezorgd Virginia keerde zich af. De werke lijke beteekenis van die woorden drong op dat oogenblik niet tot haar door. Ze liet hem alleen en ging naar haar kamer om te pakken, laat in den mid dag zou ze naar Evansville vertrekken om rechter Kent haar nieuws te ver tellen. Toen ze weg was, stond Lloyd langzaam op en kleedde zich, zijn bar stende hoofdpijn vervloekend. Hij zag doodsbleek, zijn knieën knikten, maar wat kwam het er op aan? Als hij weer een inzinking moest krijgen, dan kon hij het er nog wel eens van nemen, vond hij en zoo strompelde hij dooi den rustigen namiddag naar zijn spe ciale hoekje in zijn geliefkoosde bar. Maar in Evansville volgden de ge- een succesvolle bijeenkomst ge houden als juist op den Vredesdag van dit jaar. Verheugend daarbij was vooral de belangstelling van de zijde der regeering. De heer Colijn heeft er ons allen weer een hart onder den riem ge stoken en het vertrouwen in den Volkenbond eenigszins hersteld. »Tot degenen, die thans smalend «over den Volkenbond weten te «spreken en zelfs aanbevelen «om er ons maar dadelijk van «los te maken, stelde spreker de «vraag: wat is het alternatief? «Moet men den Volkenbond in «zijn huidigen vorm geheel doen «verdwijnen en dan weer van «nieuw aan weer beginnen met «den opbouw van wat anders? «Die oplossing zou toch van «weinig practischen zin getuigen VERZEKER U BIJ DE «en dient reeds daarom terzijde «te worden gesteld. We moeten «thans afwachten, het hoofd «koel houden en nadenken over «mogelijke wijzigingen in het «handvest, die de werkzaam - «heden van den bond op meer «reëelen grondslag zullen kun- «nen vestigen.» Inderdaad. Het zou toch eigenlijk een wonder zijn geweest, als de zoo korte jaren bestaan hebbende Vol kenbond, thans reeds in staat zou zijn gebleken om met succes te op poneeren tegen de veroveringsplan nen van een groote mogendheid. Abessinië beeft zijn onafhankelijk heid verloren, maar wie eenig be grip heeft voor de mate der econo mische ontwrichting in Italië als gevolg van de Volkenbondsmaat regelen tegen dat land, zal moeten toegeven, dat elke mogendheid be. vreesd zal moeten zijn om te her halen, wat Mussolini ondernam en daarmee een wereldoordeel en een wereldactie tegen zich uit te lokken, welke door de leering en ervaring van thans, vernietigender zullen zijn in haar uitwerking dan tevoren. De Volkenbond kan, zal en moet blijven, zijn vredesmiddelen zullen moeten worden herzien en uitge breid. Het arsenaal der vredeswapenen moet opnieuw worden ingericht. Dat arsenaal zal soliede en gevuld moeten zijn. Met actieve en zeer reëele dwangmiddelen, maar vooral ook met de waardevolle deposito s van der volkeren vredeswil. Blijft getuigen en demonstreeren voor den vrede, van jaar tot jaar draagt uw wil en verlangen naar Genève. D6&r moeten de grooten der wereld weten en voelen, wat de geest der menscheid van hen ver-j langt, verwacht en e i s c h t. De vorige week gaven wij eenfc staaltje van het gemis aan samen-J werking tusschen ministerieelei departementen. Dit gemis openbaart; zich bij tal van overheidsorganen.; In een raadsvergadering bleek, het volgende: Een in belangrijkheid steeds toe-f nemende weg moet nóódig verbeterd' worden, daarover is iedereen het] roerend eens. De gemeente kan voorj het doel gelden bekomen uit het Werkfonds, maar het bestuur van het Werkfonds stelt als eisch, dat ter bevordering van de Nederland- sche industrie de te verharden baan van klinkers als wegdek zal worden voorzien. Anders wordt het geld niet beschikbaar gesteld. Ged. Staten der provincie echter eischen dat de te verharden baan een asfalt—betonlaag als wegdek krijgt, omdat deze per M2 goed- kooper is dan een wegdek van kiinkers. Beide instanties handhaven haar standpunt En het gevolg is: dat een noodige verkeersverbete- ring op zich laat wachten; dat voorhanden zijnde arbeid niet wordt uitgevoerd; en dat het verschil in prijs nu al I ruimschoots wordt overtroffen door de som, welke onnoodig als steun geld wordt uitbetaald, omdat een zeker aantal arbeiders anders pro ductieven arbeid zouden hebben gehad. De voorzitter van het bedoelde gemeentebestuur wist mede te deelen dat gelijke kwesties zich in ver. beurtenissen elkaar snel op, lot ze een crisis in het leven van meerdere per sonen brachten. Jacson was nu al drie dagen in arrest. Hij had geen geld en geen andere vrienden dan de Evans. Bob had zich niet vertoond, hoewel Jackson wist dat hij nu zijn toelage ontvangen moest hebben en de bank directeur kon hij nauwelijks als een vriend beschouwen. Jackson kon na tuurlijk niet vermoeden, dat Bob hem het geld had teruggezonden en dat hij uit de stad was, en gedurende de som bere uren in de gevangenis, verbaasde bij zich erover, waarom Bob niets ge daan had, om de zaak in orde te bren gen. Hij kon zich niet indenken, dat de jongen lang zou zwijgen. Hij had ver trouwen in zijn oprechtheid, als de ernst van de situatie maar tot hem doordrong. Maar hij kwam niet, er gebeurde niets en den volgenden dag zou Jackson's zaak voorkomen. Laat in dien middag, toen Virginia zich met het goede nieuws stads- waarts haastte, begaf de dienstdoende bewaker zich in Jackson s cel cn deelde hem mede, dat meneer Evans hem wilde bezoeken. Jackson keek zijn cel rond. Eén stoel één krib, een kom en kan en een gebroken kam. Hij wendde zich half lachend tot den be waker en zei: Goed, laat meneer Evans maar binnenkomen. De deur van de cel werd geopend en even later trad meneer Evans binnen. Jackson stond rechtop in de lage cel. Hij maakte een lichte buiging, maar zei niets. Hij was er nog steeds van overtuigd, dat Bob de zaak in orde zou brengen. Hij kon toch niet weten wat er met Bob was. Misschien wacht te hij op een geschikte gelegenheid om alles op te biechten. En Jackson wilde zijn plannen niet in de war stu ren. Wat kwam het er ook op aan? t Kon hem niet eens veel schelen, of Bob hem in den steek liet en zweeg en hij moest boekhouden of hennen pluk ken. En Bob h;id zooveel om voor te leven. Ik ben gekomen om je te vragen, begon meneer Evans, ol je genoeg geld hebt voor een advocaat, om je te verdedigen, 't Is misschien een beetje ongewoon, maar eerlijk gezegd ge loof ik, dat er iets achter deze ge schiedenis schuilt en ik wilde graag dat je een goede kans had. De bank wil niet graag iemand vervolgen, die onschuldig is. Hij brak af, en wachtte even, maar Jackson zei niets en hij vervolgde: Ge deeltelijk om je vriendschap voor mijn zoon en gedeeltelijk, omdat ik van een eerlijke kans houd, wil ik het geld voorschieten zoodat je een advocaat kunt nemen. Jackson keek hem aan. 't Is vrien delijk van U, meneer Evans, zei hij, en ik waardeer Uw edelmoedig aanbod ten zeerste, maar ik zal mijzelf verde digen. Er is feitelijk geen kwestie van verdediging, waarom dus geld weg gooien voor een advocaat.' Daarbij zou ik het U waarschijnlijk niet terug kunnen betalen. Morgan, hernam de oude heer op ernstigen toon, je weet misschien even goed als ik, dat verzachtende om standigheden vaak van grooten in vloed zijn bij een vonnis, vooral als men schuld bekent, zooals jij hebt ge daan en klaarblijkelijk van plan bent te doen. Een advocaat kan van deze omstandigheden altijd partij trekken. De bank kan iets dergelijks onmoge lijk laten passeeren. Wij moeten er een zaak van maken. Maar dat sluit niet in, dat wij graag de zwaarste strat hooien uitspreken als verzachtende omstandigheden in aanmerking kun- komen. Je wilt me niet vertellen, waarom je dat geld hebt weggenomen, maar toch wil ik je zeggen, dat ik mijn best heb gedaan, je daad te ver zachten, voorzoover ik dat kon doen en ik deed het, omdat ik geloof, dat er zekere motieven achter schuilen. Ik heb je, sinds je op de bank bent, ge observeerd en ik geloot niet dat jij steelt als je er niet toe gedwongen werd. Daarbij ben je al zeer ondoor dacht te werk gegaan, het moest zoo immers direct ontdekt worden. Ik ben van meening, dat er iets achter steekt. Een oogenblik aarzelde hij, ging een stap vooruit. Wil je me niet zeggen, waarom je het gedaan hebt? Jackson antwoordde niet dadelijk, en toen hij sprak, beefde zijn stem. Meneer Evans, antwoordde hij. U bent heel edelmoedig geweest, en ik zal daarom tegenover U openhartig zijn. Waarom zou ik een ot ander ver haal over dien diefstal verzinnen? De werkelijke feiten ik bedoel mijn wer kelijke reden, kan ik U niet zeggen: dat is eenvoudig onmogelijk. De oude heer keek hem nog even aan, en liep toen naar de deur. Goed dan, zei hij, waarna hij de cel verliet. Een poos hierna, kwam Virinia in Evansville aan; ze haastte zich naar het hotel, waar de rechter zijn intrek genomen had. De komst van het mooie meisje, dat ademloos aankwam bracht een opschudding in het groote hotel teweeg. Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, Waalwijkscbe en Langstraatsehe Conranl, NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN CONCURREERENDE TARIEVEN EN VOOR- DEELIGE VOORWAARDEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 1