Buitenlandsch Nieuws.
„DE GLADDEKKERS"
ONS WEEKPRAATJE.
Gemengd Nieuws.
scheidene andere plaatsen voor
deden.
Wat een heilloos gedelibereer
tusschen overheidsorganen 1
Men moet toch begrijpen, dat één
der partijen heeft in te schikken
voor de zienswijze van de andere,
anders gebeurt er niets.
Laat men desnoods opgooien en
de beslissing toevertrouwen aan
kruis of munt.
Waar het verstand niet spreekt,
moet het blinde geluk dan maar de
uitkomst bepalen.
BLIJ LI IN LiGLN LAND.
Voor wat de reisoelasting uetreft,
heo ik lot nog toe sleeus tegen den
stroom van de punlieke opinie
opgeroeid. De publieke opinie was
tégen de reisuelasliug, ik was
voor deze helling.
't Moge at zuur zijn, als je 'n
paar Kwartjes per dag moet betalen
voor een pleziertochtje in bel bui
tenland, daar staal tocü tegen
over, vond ik, dat de lust naar
»over de grenzen« een beeije ge
remd moet worden teil behoeve van
de calé peiibion-, hotel* en reslau-
raliehouüeis, die oók moeten ue
slaan en die hel toen Waarlijk niet
kunnen helpen, dal ouze regeering
ze zwaarder belast dan vreemde
regeeringeii het hun collega's van
elders doen. Evenmin kunnen ze
hel helpen, dat de accijns op bier
en gedistilleerd hier hoog is en dal
vleescn en andere voedingsingiedi-
enlen slechts met een cnsisioeslag
kunnen worden ingekocht. Ze zijn
er ook onschuldig aan, dat de gul
den nog op gouupeil werd gehand
haafd.
Onze seizoenzaken moeten nu
eenmaal hoogere prijzen berekenen
dan in 't buitenland gelden. Houdt
men dót in het oog, dan zal men
daarnaast moeten erkennen, dat die
prijzen zoo laag worden gehouden,
als de omstandigheden hel toelaten,
m.a.w. dat ze billijk zijn. Caié-
houders en restaurateurs doen in
derdaad dl hun best om hun land
genoolen een vacanlie binnen de
grenzen tot een feest en genoegen
te ma ken I
Zóó dacht ik.... tot voor korten
tijd.
Op een der mooie zomersche
dagen, welke reeds ons deel waren,
toelde ik op de Veluwe. En ter
verpoozing streek ik er neer op een
terrasje, dat me een vriendelijk
zitje leek te bieden, 't Was er een
eenvoudige, maar nette ontspan,
ningsgelegenheid. Ik bestelde er thee
voor het gezelschap, beslaande uit
vier personen.
We kregen een potje met het ge
vraagde en vier kopjes. Eenvoudig,
maar proper. Het potje bevatte voor
ieder een slechts zeer bescheiden
plasje van het geurige blad, maar
dót was niet erg, want de thee was
in elk geval geurig en ons was het
meer om het oogenblik voor af
wisseling begonnen.
Ik vroeg om te mogen afrekenen.
»Vier thee f l.bul«
Ik heb niets van mijn gedachten
veriaden, dat doet een Hollander
nu eenmaal niet in zulk geval. Ik
betaalde f 1.60 en gaf den bediende
twee dubbeltjes fooi. En langs den
koristen weg ben ik toen met mijn
gezelschap naar huis gevlucht
Ik heb thermoflesschen gekocht.
En ik hoop thans, dat de reis be
lasting er niet doorkomt en dat me
de kans blijft toebedeeld om van
den zomer voor enkele dagen de
grens over te wippen.
Men bespare aan de redactie van
dit blad de toezending van inge
zonden stukken, waarin wordt be
toogd, dat men tegenwoordig in
goede zaken koffie of thee kan
drinken voor 15 cent. Ik wéét het:
zulke zaken bestaan er vele. En ik
waai deer deze.
Maar hel is de treurige ervaring
van allen, die reizen in ons land,
dat men op bekend terrein als
loenst nog dikwijls geplukt en ge
vilu woiui, als uien ergens gelegen
heid zoekt om den inwendigen
niensch te restauieei en.
Dat houut het reizen in eigen
land tol een gevaar van je finan
cieeleii wels.and.
Hoi'cCal en dergelijke bonden doen
veel oin ter zant nclere verhoudin
gen te verkiijgen, maar willen ze
aucces hebnen, dan moesten ze
dergelijke zaken Sigiiulecitn.
Deagewenachi kunnen ze van mij
het auies bekomen van de Veiuw-
sche onlspanningagelegenheid, waar
me het tnee-drauia overviel.
Ik herinner me nog een geval uit
een vorig seizoen. In hel üooische
dorpje Koiteiihoef zat ik »builen«,
voor een zeer onooglijk en klein
boeren herbergje, een glas citroen-
limonade te urinken. Een sjofele
oude juffrouw en een klein meisje
stappen er van de fiets af; beiden
zijn zeer zichtbaar vermoeid en
verhit. De julliouw vraagt óók een
Dkogellleschje«. Ze doet onwennig
en biijll bij een tafeltje staan, zonder
plaats te nemen. Ze vraagt een
tweede glas en deelt dan den inhoud
van het lleschje in tweeën op, voor
zich en het kind. Beiden drinken
haar glas achter elkaar leeg en dan
wil de ju 11 rouw, die al dien tijd al
met de portemonnaie in haarband
heeft geslaan, betalen.
»Viji en dertig cent!«
De julliouw raakt zichtbaar ver
legen en verward. »U zegt?«
vraagt ze.
Vijf en dertig center, antwoordt
de boer norsch
Het menschje haalt het geld voor
den dag, zucht even, betaalt,en dan
stappen beide »toeristen« weer op
de fiets.
Ik vraag nu óók om af te reke
nen, want ik heb geen zin om mééi
te gebruiken in deze afzetterszaak.
De boer berekent mij.vijf en
twintig cent.
»En zoo vroeg ik waarom
liet u die juffrouw dan vijf en dertig
betalen
»Die had er een tweede glas bij 1«
door
JAN DE JONGE.
16.
Het angstgeroep over een oorlog,
waarom de Gladdekkers hun klok in
het diepe meer hadden laten zinken,
was niet helemaal voor nieinandal ge
weest. Ze hebben er inderdaad zelf
iels van ondervonden.
Op zekere dag kwam er bevel uit de
stad, dat ze enkele mannen naar de
stad moesten zenden, om deze te hel
pen verdedigen. Zo werden er enige
Gladdekkers voor aangewezen. Eén
van deze mannen ontmoette, toen hij
op weg was naar de stad, den koeher
der, die juist bezig was, zijn onderda
nen: ossen, koeien en kalveren, naar
huiten te drijven. Eén van de koeien
raakte in het voorbijgaan den Glad
dekker aan met haar horen. Toornig
en dapper, zoals dat bij een krijgsman
past, trok de Gladdekker zijn dolk uit
de schede, ging voor de koe staan en
sprak: „Als je een eerlijke en brave
koe bent, stoot dan nog eens!" Hierop
versloeg hij zijn eersten vijand in het
veld.
Enige tijd daarna deden de stedelin
gen een uitval, om de vijand huiten in
het veld afbreuk te doen en meteen ds
boeren kippen en ganzen af te roven.
Onze Gladdekker, die reeds één vijand
had verslagen, was ook van de partij.
Kort tevoren had hij een pantserstuk
gevonden, zo groot als een hand en
omdat hij zich toch juist een nieuw
pak moest laten maken droeg hij zijn
kleermaker op, dat stuk blik onder
de voering van zijn jas te naaien. Het
moest recht voor zijn hart zitten, op
dat hij een flinke duw zou kunnen
verdragen. De kleermaker beloofde
MUSSOLINI DOET VER
ZOENINGSPOGINGEN.
De Italiaansche Duce schijnt coe te
geven dat het voor Engeland momen
teel uiterst moeilijk is, de annexatie van
Abessynië door Italië uitdrukkelijk te
erkennen en een opheffing van de
sancties te vragen of uit te lokken,
doch hij verwacht, dat de tijd cn be
sprekingen in een kalme sfeer een ont
spanning zullen te weeg brengen in de
Britsch—-Italiaansche verhoudingen,
hetgeen hij zoozeer wenscht.
Het Fransche blad Information, dat
bovenstaande schrijft, meent ook te
weten, dat Mussolini bereid is aan En
geland de verzekering te geven, dat hij
met streeft naar uitbreiding van het Ro-
meinsche keizerrijk in Noord-Afrika.
Hij zou eventueel willen overwegen, de
blanke troepen uit Lybië terug te trek
ken en bereid zijn tegen erkenning van
de overwinning en de rechten der Ita
lianen, op elk gebied de goede betrek
kingen tusschen Italië en Engeiond we
der te herstellen.
Anthony Eden, de Engelsche minis
ter van buitenlandsche zaken, zou vol
gens de Italiaansche regeering de voor
naamste hinderpaal voor een bevredi
gende verzoening zijn.
VERZET DER ARABIEREN
IN PALESTINA.
Het besluit der Britsche regeering
om het immigranten-quotum voor Jo
den te verhoogen, heeft onder de Ara
bieren in Palestina groote verontwaar
diging gewekt'. Zij besloten na langdu
rige discussies de staking tot het uiter
ste voort te zetten, en speciaal door de
z.g. belasting-staking, Engeland tot
toegeven te dwingen en de immigratie
van Joden naar Palestina stop te doen
zetten.
De toestand in het land blijft uiterst
gespannen. Op talrijke plaatsen moest
de politie optreden.
Jerusalem lijkt een belegerde stad.
Sommige wijken zijn met prikkeldraad
versperringen afgezet. Pantserwagens,
bezet met gewapende militaire patrouil
les, rollen onophoudelijk door de stra
ten.
Hier en in verschillende andere ste
den marcheeren herhaaldelijk groote
Britsche troepen-contingenten binnen,
alsof Engeland, door het demonstree-
ren zijner machtsmiddelen, een laatste
waarschuwing tot de Arabieren wilde
richten, om hun verzet op te geven.
Het aantal dooden der laatste drie
dagen is alweer tot vijf gestegen, het
aantal gewonden is natuurlijk nog veel
grooter.
Sedert het begin der onlusten zijn
814 Arabieren en 53 Joden gearres
teerd.
DE SPAANSCHE ARBEIDERS
STAKEN EN EISCHEN.
In de Arena van Madrid hebben
meer dan 40.000 leden van de „Proleta
rische Alliantie" een vergadering ge
houden, waarop de volgende eischen
van de bouwvakarbeiders werden be
sproken en goedgekeurd.
Een loon van 14 peseta's per dag
voor ongeschoolden en van 16 peseta s
voor geschoolden. Een werkweek van
36 uur en drie weken vacantie per jaar
het en verzekerde nog lachend, dat
hij voor het pantserstuk de juiste
plaats wel zou weten te vinden. Met
het nieuwe kledingsstuk aan liep de
Gladdekker getroost met de anderen
naar buiten, om goede buit te behalen.
Maarnog eer hij er gedachten
in had, waren de hoeren achter hem
en zaten hem op de hielen.
In zijn angst wilde hij over een
schutting klimmen, maar hij bleef
met zijn broek aan een scherpe haak
hangen. Daar stak een van de boeren
met de spies naar hem, zodat hij over
de schutting heen vloog. Daar lag hij
dan nu aan de andere zijde en stond
duizend angsten uit, want hij meende
niet anders dan dat hij zwaar verwond
was. Stil bleef hij liggen, totdot de
vijanden voorbij getrokken waren.
Toen hij nog steeds niets van zijn
wonde bemerkte, was hij zeer verwon
derd; hij bekeek zijn broek, of die»
misschien niet een gat al gat gewor
den was. Maar wat ontdekte hij daar?
De kleermaker had net de goeie plaats
voor het pantserstuk uitgezocht en
het onder in zijn broek tussen de voe
ring vastgenaaid.
„Maar dat is toch verbazend!"
sprak onze soldaat, „dat is een knappe
man, die kleermaker van me. Wat
heeft die goed geweten, waar een Glad
dekker het hart heeft zitten!"
De oorlog was uit, maar het uur
van de Gladdekkers had geslagen, al
hadden ze dan ook geen klok meer.
In hun dorp waren namelijk geen
katten. En dat was erg jammer, want
ze hadden zeer veel muizen; zoveel,
dat er voor deze dieren niets meer
veilig was, tot zelfs het brood in de
mand niet meer. Wat ze zelf niet
met behoud van loon.
De regeering krijgt tot 1 Juni tijd, om
deze eischen aan te nemen.
In geval van weigering zullen de
bouwvakarbeiders een algemeene sta
king afkondigen, tot hun eischen zijn
ingewilligd.
Voorts dreigt een staking van stie
renvechters.
Tal van categorieën arbeiders kon
digen terstond officieel de algemeene
staking af, indien hun eischen niet wor
den ingewilligd. Achtereenvolgens is
dit o.a. geschied door het straatreini-
gingspersoneel, de slagers, mijnwer
kers, arbeiders aan het abattoir en het
laatste door het hotel- en café-perso
neel.
Thans dreigt weer een staking van
de handelsbedienden en kappers, die
nieuwe eischen aan hun patroons heb
ben gesteld.
BADOGLIO VOOR EEN RUST
KUUR NAAR ITALIË.
Maarschalk Badoglio is Donderdag
morgen op het vliegveld te Asmara
aangekomen. Hij reist morgen met zijn
vrouw en kinderen verder naar Italië,
waar hij te Fiugi Aspar in de nabijheid
van Rome een rustkuur zal doen. De
maarschalk is vermoeid door de cam
pagne en ook heeft het verblijf in het
hooggelegen Abessinië een ongunstigen
invloed gehad op zijn gezondheidstoe
stand. Na deze rustkuur zal Badoglio
naar de „Daily Telegraph" meldt
wederom naar Ethiopië terugkeeren.
OM DE ONAFHANKELIJKHEID
IN HET VERRE OOSTEN.
Te Peking doen geruchten de ronde,
dat het Kwantoengleger er op aan
dringt, dat prins Teh de Oostelijke helft
van Binnen-Mongolië onafhankelijk
van Nanking verklaart.
Voor 't geval onafhankelijkheid niet
mogelijk is, zou 't de totstandkoming
verlangen van een anti-communistisch-
Japansch Mongoolsch bondgenoot
schap, gelijk aan de alliantie, die bij de
jongste besprekingen te Tientsin aan
den politieken raad van Hopei en Tsja-
har is voorgesteld.
Uit Chineesche bron wordt verder
gemeld, dat Japansche troepen uit
Mandsjoekoeo in de richting van Mon
golië worden verplaatst, teneinde de
eischen van het Kwantoeng-leger te
steunen.
GRONDWETSHERVORMING
IN ITALIË.
Volgens bepaalde, nog niet beves
tigde geruchten, die evenwel met alle
voorbehoud dienen te worden aan
vaard, zou Italië aan den vooravond
staan van een politieke vernieuwing,
welke het karakter zou dragen van een
ware grondwetshervorming.
Zooals men weet, is de opheffing
van de tegenwoordige kamer van afge
vaardigden reeds verschillende malen
aangekondigd. Den 23sten Maart j.l.
zeide Mussolini nog, dat de vervanging
van de tegenwoordige, assemblee door
een corporatieve kamer binnenkort te
verwachten was.
Bovendien heeft de campagne in
Ethiopië, doordat zij een strenge natio
nale discipline op commercieel en in-
meer «aanraakten, maar opzij zetten,
w. rden door de muizen opgevreten of
stuk gebeten. Daarover was gans
Gladda in rep en roer; ze stonden
duizend angsten uit en wisten niet,
hoe ze nog van deze plaag verlost zou
den kunnen worden.
Daar trof het net toevallig, dat ei
weer een vreemdeling door hun dorp
wandelde. Die droeg een kat op de
arm en trad een herberg binnen. De
herbergier vroeg hem, wat dat toch
voor een beest was?
Hij antwoordde: „Het is een muis
hond".
De muizen in Gladda voelden zich
daar zo thuis, dat ze helemaal niet
meer bang waren voor de mensen en
zelfs overdag zonder angst de mensen
voor de voeten liepen. Daarom liet de
vreemde wandelaar de kat lopen. Da
delijk ging die op de muizen los cn
doodde er vele voor de ogen van den
herbergier.
De herbergier riep zo gauw moge
lijk alle Gladdekkers bij elkaar, om
het wonderdier te komen zien. Deze
vroegen hem:
„Wilt u die muis-hond verkopen?
We willen hem graag flink betalen".
De man antwoordde: „Ik ben wel
niet van plan geweest hem te verko
pen. Maarnu ik zie, dat ge hem
zeer goed kunt gebruiken, wil ik hem
voor een billijk prijsje van de hand
doen". Zo praatte hij nog een beetje
door en vroeg er te lang leste honderd
gulden voor. De Gladdekkerse boe
ren waren blij, dat hij niet nog meer
vroeg. Daar ze zo zeer een muis-hond
ncdig hadden, was de koop gauw ge
sloten. Honderd gulden hadden ze niet
zo maar bij de hand; ze gaven hem de
uille
m
eslf
dustrieel gebied noodzakelijk maakte,
de nieuwe economische organisatie ver
gemakkelijkt, terwijl het sanctie-regime
het land groote offers oplegde, waar
van Italië profijt heeft weten te trek
ken. De buitenlandsche handel werd
aanzienlijk verminderd en de handels
balans verbeterd.
Het fascistische derectorium nu zou
hebben besloten, dat dit uitzonderings
regime regel zal worden en dat Italië
nooit meer zijn vroegere handelsrelaties
met de sanctionnistische landen zou
hervatten.
DE LEGERSTERKTE IN
DUITSCHLAND EN OOSTENRIJK.
De Engelsche minister van oorlog,
Duff Cooper, heeft in het Lagerhuis op
een vraag van een 'labour-afgevaar- 1,1
digde geantwoord, dat volgens de ge
gevens, die in het bezit der Britsche re- kjZ
geering zijn, Duitschland streeft naar
een „afgericht leger van 550.000 man
op vredessterkte en Oostenrijk naar een
leger van 350.000 man."
ZWARE BRAND TE WAALRE.
Het dorpje Waalre hij Eindhoven
is Woensdagmiddag het tooneel v«tn
een feilen brand geweest, waarbij niet
minder dan drie hoerenhofsteden in
de asch zijn gelegd. De brand woedde
op het gehucht Timmereind cn was
ontstaan in de boerderij van den land.
bouwer M. Wijlaards.
Daar het vuur door den sterken
drogen, Noord-Oostenwind snel werd
voortgejaagd, vatte spoedig het
strooien dak vlam en was korten tijd
later de gansche boerderij een groote
vuurzee, zoodat het gezin van genoem
den landbouwer zich in allerijl in vei
ligheid moest stellen.
Daar niemand het vuur vermocht
te blusschen, aangezien de gemeente
Waalre over geen blusschingsma-
teriaal beschikt, duurde het niet lang
of ook de nabijgelegen boerderij, toe-
behoorende aan den landbouwer H. v.
Mol, werd door de vlammen aange
tast. Deze hofstede, die onbewoond
was, onderging hetzelfde lol als die
van den landbouwer Wijlaards.
De wind joeg het vuur over naar
een verder gelegen boerderij, bewoond
door H. van Mol, die eveneens tot den
grond toe afbrandde. Bovendien
brandden aan de overzijde van den
weg nog twee groote landbouwschu-
ren en een hooimijt af, toebehoorende
aan van Mol.
De geheele landbouwinventaris en DE
de inboedel van de twee bewoonde
boerderijen zijn verloren gegaan.
Slechts een klein gedeelte van het
huisraad van v. Mol kon worden ge
red.
Ook van het pluimvee kwam het
grootste deel in de vlammen om. Ver
zekering dekt de schade.
De oorzaak van den brand is onbe
kend.
RUPSENPLAAG OP DEN WEG
DEN BOSCH—GRAVE.
Op den weg Den BoschGrave
heerscht momenteel een ernstige rup-
senplaag. Vooral onder de gemeen
ten Geffen, Heesch en Schayk schijnt
helft en spraken af, dat hij de andere
helft over een half jaar zou komen
halen.
De vreemdeling bracht voor de
Gladdekkers de muis-hond in het
huis, waarin ze hun koren hadden op
gezameld en waarin natuurlijk ook de
meeste muizen waren. Toen maakte
hij zich vlug met het geld uit de voe
len.
Slot volgt.
Raadsels.
1 Wie graaft een kuil voor een
ander, en valt er zelf niet in.
2 Met welke wagen rijdt men niet.
3 Wat zegt men in Den Haag
tegen een lantaarnpaal.
4 Wanneer drie ezels in een stal
staan welke is dan de slimste.
5 Ik ben een dorp in N —Br.,
neemt ge mijn eerste letterweg
dan ben ik een klein stadje in
Zuid Holland.
6 9 10 11876 viervoetig dier.
6 3 4 10 11 16 moet vervuld
worden.
15 10 11 14 13 12 is niet recht.
1 8 2 5 timmermansgereedschap.
8 6 6 14 3 fruitsoort.
1 14 9 16 4 5 getal.
Verborgen plaatsnamen.
7 Man laat toch je paard niet los
staan.
8 Hij had met één slag haren
schedel ingeslagen.
9 Wordt dit blad eiken dag uit
gegeven.
