Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. HET HOOGSTE RECHT L BETER SCHILDERWERK R. Crielaars V ONTEVREDENHEID OVER HET REGEERINGSBELEID, FEUILLETON JOQRD BRABAIID" Dit nummer bestaat uit Drie Bladen. EERSTE BLAD. NUMMER 48. ZATERDAG 13 JUNI 1936. 59c JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. De toestand wordt er werkelijk niet duidelijker op. De Tweede Kamer verwerpt twee wetsontwerpen, die het crisis-beleid der regeering nauw raken en deze ver klaart meteen dat ze dit votum naast zich neerlegt. De Kamer, of een groot deel althans, heeft met deze verwerping zeer zeker willen uitspreken, dat zij de politiek der regeering niet goedkeurt. De een bij deze wetsontwerpen of terzake de aan passing, de ander om de steunverle ning, een derde mogelijk om hare hou ding ten opzichte der industrie, in elk geval over haar regeeringsbeleid, ter wijl ook bij de voorstemmers van deze ontwerpen vele niet-enthousiasten zul len zijn, doch die maar vast genomen hebben wat ze krijgen konden of an deren, b.v. de socialisten, die om rede nen van tactiek het vastenlasten-ont- werp vermoedelijk hebben gesteund. De burgerlijke partijen hebben het unaniem verworpen en toch verklaart de regeering dat ze blijven zal en met een doet ze duidelijk uitkomen, dat van haar geen vrijwillige devaluatie te ver wachten is. We komen dus geenszins verder. De regeering houdt zich aan haar po litiek, de deflatie-politiek, die tot dus verre zeker gefaald heeft, anderen pro- van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch bewerkt door J. VAN DER SLUYS. Nadruk verboden. 42) Ze vonden niets. Maar toen ze een plank onder de toonbank leeghaalden, herinnerde Marlow zich plotseling, dat er een pakje voor Jackson Morgan door het loket was afgegeven. 't Was zoo slordig verpakt geweest, dat hij het ergens op een plank had neergelegd en het heelemaal vergeten had. Nu was 't er niet meer. De vier mannen stonden elkaar aan te zien. Bob zag er ongerust uit en de procuratiehouder moest inwendig la chen om den verdrietigen trek, die in het jongensachtig gezicht lag. Maar het was jammer. Hij reconstrueerde in gedachten de heele geschiedenis en stelde op het laatst voor, dat ze den man die iederen avond het gebouw schoonmaakte en tegelijkertijd nacht waker was, eens zouden ondervragen. Ze gingen direct naar het achterste deel van het gebouw en van daar naar den kelder. Daar vonden ze hem, maar hij kon zich niets van een pakje her inneren. Hij verbrandde alle rommel. Nee, wacht even. Toen hij op een avond aan het opruimen was, had hij een kistje gezien, en langzaam liep de wa ker op een donkere plaats toe en haal de een pakje te voorschijn. Bob sprong op hem toe, rukte het ding uit zijn pageeren devaluatie en verdere maat regelen. Vooral de laatste dagen is dit onderwerp weer danig naar voren ge komen. Voor de R. K. Studentenver- eenigingen in congres te Nijmegen, sprak Dr. Veraart pro, van Sandick contra, terwijl ook professor Kaag zijn standpunt nogmaals belichtte. Wij behoeven werkelijk niet op nieuw de economische crisis in haar volle realiteit te beschrijven: iedereen kent den thans heerschenden noodtoe stand in het economische en ook in het sociale leven. En nu mag mr. Trip in zijn jaarverslag van de Nederlandsche Bank wel wijzen op een geringe verbe tering: een grootere stabiliteit en een voortschrijding naar het evenwicht, feit is toch dat de huidige situatie on houdbaar is. Mr. Trip heeft opnieuw het pleidooi voor dr. Colijn opgenomen, toen hij in zijn verslag beweerde, dat Nederland op den ingeslagen weg moet voortgaan, maar dan in sneller tempo, terwijl de overheid ten spoedigste de crisismaat regelen moet inperken en zoo mogelijk opheffen, wil zij de zoo noodige aan passing niet vertragen. Devaluatie noemde mr. Trip een noodsprong, wel ke niet dan ten koste van de minst draagkrachtigen gedaan kan worden. Met verbazing, om 't niet sterker uit te drukken, zullen de meeste onderne mers wel de passage van Trip's betoog hebben gelezen, waarin deze verwijten richt aan het bedrijfsleven, dat volgens hem noodzakelijk moet streven naar goedkoopere productie, afzet en distri butie. Alsof al niet genoeg particuliere hand en zwaaide het in de lucht, waar door een wolk van stof over den pro curatiehouder en Davis neerdaalden. Gevonden, schreeuwde hij. Toen scheurde hij het gekreukelde papier er af, trok het kistje open en voelde erin. Zijn hand hield een bundel bank biljetten stevig omvat. Zie je 't Davis? Zie je 't? Hel geld is er aldoor in geweest! De oogen van den nachtwaker puil den haast uit hun kassen en toen het drietal hem had verlaten en Bob en Davis weer op weg waren naar het gerechtsgebouw, liep hij somber den kelder op en neer, vloekend over de verloren kans, tot de procuratiehou der hem een briefje stuurde, om hem te bedanken, met een vijf dollar biljet. Bob en Davis stormden de rechtzaal binnen, Bob zwaaiend met de bank* biljetten. De jury was van 't wachten rusteloos geworden, maar de eerstvol gende oogenblikken beloofden in ieder geval interessant te worden. Bob liep de gaanderij door, volkomen ongevoe lig voor het statige van zijn omgeving en legde den stapel bankbiljetten voor rechter Kent neer. Hier zijn ze, meneer, zei hij. Ze zijn daar aldoor geweest. Rechter Kent keek Davis vragend aan en deze bromde toestemmend. Hij bevestigde het feit dat het geld ge vonden was in een pakje, geadresseerd aan Jackson Morgan en dat aan het kassiersloket was afgegeven, maar de rechter wendde zich tot Bob en viel hem in de rede. Jongeman, wilt U zoo vriendelijk zijn te gaan zitten en te wachten tot U wat gevraagd wordt, zei hij, en Bob gehoorzaamde. Rechter Kent richtte zich toen tot de jury. Heeren van de jury, begon hij, initiatieven zijn genomen tot saneering van bepaalde bedrijfstakken! De re geering onthield er zich echter van der gelijke pogingen krachtig te steunen. Integendeel, zij trok zich vaak terug en verwaarloosde haar plicht om in te grij pen, waar de ordeningsmaatregelen, welke door particulieren werden geno men, tekort schoten. De toestand ware op verschillend terrein reeds lang ver beterd, als de regeering geholpen had. Bij de algemeene beschouwingen over het wetsontwerp van de vaste las ten is het kabinet door de vertegen woordigers van verschillende fracties duidelijk te verstaan gegeven, dat dit wetsontwerp een voorbeeld is van de slappe en eenzijdige aanpassingspoli tiek der regeering. De voorzitter van de katholieke fractie, mr. Goseling, heeft VERZEKER U BIJ DE in een forsche redevoering niet alleen dit gedeelte van het regeeringsbeleid, maar de geheele politiek van het kabi net becritiseerd en daarmede een dui delijk antwoord aan mr. Trip gegeven. Mr. Goseling toonde aan, dat het aan passingsbeleid faalde: aanpassing werd niet bereikt in de staatshuishouding en niet in het bedrijfsleven (landbouw, handel, verkeer en industrie). Men heeft geen evenwicht in de rijksbegroo- ting kunnen krijgen en de middelenop brengst verminderde. De spoorwegte korten en de noodtoestand van de ha vens te Rotterdam en Amsterdam du ren voort. De werkeloosheidscijfers stijgen. De vermindering is paradoxaal gezichtsbedrog. Dat jeugdige arbeiders gemakkelijker plaats vinden dan de ouderen, is het gevolg van een ratio nalisatie, waartoe de bedrijven door de deflatie worden gedwongen. Van aan passing is dan ook geen sprake. De aarzelende deflatiepolitiek is onaan vaardbaar, omdat zij devaluatie in den slechtsten vorm zal brengen. De regee ring zegt: ,,Ik spreek er niet over; ik doe het toch niet". Mr. Goseling wilde er verder niets meer over zeggen, om dat hij 's lands belang niet zou dienen, als hij een zaak zou aansnijden, die de Kamer niet in de hand heeft. ,,Hoe noodzakelijk devaluatie kan zijn, aldus spr., zij kan zoo min het herstel bren gen, als een operatie voor een zieke. Maar devaluatie en operatie kunnen wel de voorwaarden voor herstel zijn". Deze laatste woorden van Mr. Go seling vertolken zeker de opinie van een groot volksdeel, dat juist devalua tie als het beste aanpassingsmiddel ziet en van muntverzwakking handhaving van de internationale prijsverhoudin gen verwacht. Zoo zou het verbroken evenwicht in den financieelen en eco- VOOR HINDER GELD ONDER VOLLE GARANTIE. VRAAGT PRIJSOPGAAF. Mr. Schilder Burg. v. d.Klokkenlaan 91. nomischen toestand wederom worden hersteld en de mogelijkheid van uit breiding der internationale stabilisatie op lager niveau bestaan. De tegenstanders van dit standpunt zeggen, dat zij het wel psychologisch verklaarbaar vinden, dat men het nu eens met devaluatie wil probeeren, na dat alle pogingen om de crisis te be zweren, faalden. Maar zij achten het niet verantwoord, dat men tot muntver zwakking wil overgaan, enkel omdat de politiek van de regeering niet een van consequente deflatie is. Zij noe men devaluatie een daad van willekeur, die geen waarborgen biedt voor een rechtvaardige verdeeling van voordee- len en lasten, omdat de gevolgen niet kunnen worden overzien en ook aan export geen hulp zal bieden. Een en ander is ook weer op den Nijmeegschen Socialen Studentendag j.l. Maandag uitvoerig betoogd, zooals we hierboven zeiden. Hoe het ook zij, of men voor- of te genstander van devaluatie is, feit is, dat ten allerspoedigste gestreefd moet worden naar het herstel van de wel vaart, zij het een geleidelijke en be perkte, want zoo is de toestand zeker dit is een zeer ongewoon verloop. Niet temin, wil ik met Uw toestemming den verdachte verzoeken te vertellen, wat er op den avond van den vijftienden gebeurd is en hoe hij er toe kwam, die valsche boeking te maken. De juryleden kuchten, hogen of glimlachten, al naar hun aanleg eenigszins verlegen en toen richtte rechter Kent het woord tot Jackson. Het gezicht dat hij hem toekeerde, was van een vredige rust en gelukkig maar toch was er een ironisch lichtje in zijn oogen. Verdachte, hernam hij, wilt U de heeren vertellen, hoe U in deze eigenaardige hoogst onaangename po sitie gekomen bent? Jackson had door de zaal heen Vir ginia aangezien, en zij had met be traande gelukkige oogen naar hem ge keken. Hij hoorde nauwelijks rechter Kent's woorden, doch keerde zich toen snel om, zag zijn vader aan, terwijl een onderdrukt gelach door de recht zaal klonk om den woordenkeus van den rechter. Het was echter doodstil in de zaal, toen Jackson met zachte stem begon uit te leggen, hoe hij het geld gemist had, toen had begrepen, dat Bob het geleend moest hebben en die boeking gemaakt, om te voorkomen, dat Bob's vader er achter zou komen. Maar toen hij verder vertelde, hoe hij na de ont dekking gedacht had, dat het beter voor Bob zou zijn, als hij zelf beken de en hij, Jackson daarom gezwegen en zóó de blaam op zich genomen had, ging er een gemompel van verbazing door de zaal. De juryleden staarden hem nieuwsgierig aan, die wijze van handelen leek hen uitermate onge rijmd, doch hun blik verried ook be wondering en achting. Toen hij alles had verteld, wat hij wist, werd hij verzocht te wachten, waarna de rechter Bob verzocht zijn aandeel in de gebeurtenissen van dien avond te vertellen. Bob herhaalde wat hij den procu ratiehouder reeds meegedeeld had. Hij gaf openhartig toe, dat hij dooi valsche spelers was afgezet en dat ze hem gedreigd hadden zijn schuldbe kentenis aan zijn vader te laten zien. De oude heer had hem juist over zijn spelen gekapitteld en nu had hij 't wil len vermijden, hem weer lastig te val len. Toen hij zoover met zijn relaas gekomen was, ging er een storm van gelach door de zaal, wat door rechter Kent werd toegelaten en iedereen gluurde naar den bankdirecteur, die op zijn beurt zijn zoon aanstaarde en daarna weer voor zich keek. Toen Bob vertelde, dat hij naai Jackson gegaan was om het geld te vragen en zich meester had gemaakt van de vijfhonderd dollar, terwijl de ander zich even omgekeerd had, ke ken de heeren van de jury natuurlijk ernstig en Bob wendde zich tot rech ter Kent. Neemt U mij niet kwalijk, me neer, maar als ik gearresteerd word en aangeklaagd wegens het leenen van dat geld, moet ik dan nu alles vertel len? Rechter Kent keek den bankdirec teur aan. De laatste deed zijn uiterste best om een kwaad gezicht te zetten, maar Bob's plotselinge naïve omzich tigheid, nadat hij toch uit zichzelf ge komen was en bekend had, was te echt jongensachtig om boos te blijven en meneer Evans lippen bewogen krampachtig, zonder dat hij het ver hinderen kon. IIk betwijfel ten zeerste of U wel een gerechtelijk onderzoek te wachten staat, antwoordde rechter Kent, hoe wel ik natuurlijk niet beoordeclen kan, waarover U zich verder te veranwoor- den zult hebben. Neen, meneer, antwoordde Bob met een berouwvollen blik naar zijn vader en de zaal schudde van 't la chen. Er is altijd hij iedere rechtzaal een groote spanning, maar deze zaak had heel wat meer emotie gebracht, dan gewoonlijk het geval was. Daar door kwam het ook dat Bob's komst een reactie veroorzaakte en men hij de minste aanleiding in lachen uit barstte. Bob legde verder uit dat hij met twee dagen zijn toelage moest ontvan gen en dan de vijfhonderd dollar zou terugbetalen. Daarom had hij gedacht, dat het geen kwaad kon, het geld mee te nemen. Deze verklaring werd met een zekere verbazing ontvangen, maar daar merkte Bob niets van. Later had hij bedacht dat Jackson er mogelijk door in moeilijkheden zou kunnen ko men, daarom had hij het geld inge pakt en het teruggestuurd, toen de eerste de beste trein genomen, om weg te blijven, totdat die valsche spelers- geschiedenis uit de voeten zou zijn. Sindsdien had hij gehoord, dat ze hee lemaal niet van plan waren geweest, hun dreigementen ten uitvoer te bren gen, want dat ze kort na hem de stad verlaten hadden, 't Was dus vreeselijk jammer, dat Jackson het geld niet ontvangen had, omdat er dan niets ge. beurd zou zijn. Toch veronderstelde hij, dat het eigenlijk stelen geweest was, en wat hem betrof, hij zou zeker iets dergelijks nooit weer doen. Maar toch wilde hij nog even zeggen, dat hij nooit van zooiets buitengewoons, als Jackson voor hem had gedaan ge hoord had en dat het doodjammer was, dat hij zoo'n ellende had doorge maakt. De Echo van het Zuiden, Waalwpsebe en Langstraatsche Coorant, NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN CONCURREERENDE TARIEVEN EN VOOR- DEELIGE VOORWAARDEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1936 | | pagina 1