Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen;
De Troonrede.
JDORD BRDBHD"
-ctOE GOUDEN BRUG
S
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen.
EERSTE BLAD.
rJFEUILLETON
BEGRIJPT HET BELANG
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
De Winteravondcursussen der Rijksschool
voor Leerlooiers en Schoenmakers
te Waalwijk
IMMER 75.
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1936.
59e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs: per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telegr.-adres: ECHO.
Telefoon No. 38.
Advertentiën moeten Woensdag e|
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
H M. de Koningin heeft Dinsdag
het nieuwe parlementaire jaar
eopend met een troonrede, welke
eer uiteeuloopend is beoordeeld,
"enerzijds is gesproken over een
taatsstuk, dat doorzijn optimistisch
_eluid nieuw vei trouwen in de re,
eering heeft gegeven, anderzijds
loemde men haar een onbelang
rijke rede, welke totaal geen nieuwe
iperspectieven opende.
arc-| Noch liet een, noch het andere
willen wij geheel onderschrijven.
|Men moet van den eenen kant al
I Cl el wat fantassie hebben om te
J 'beweren, dat het kabinet met deze
an 125!roonrede opnieuw het vertrouwen
Theevan hel Nederlandsche volk heeft
voofewonnen' terwÜl van den anderen
jant toch niet verwacht kon wor-
ien, dat het kabinet bij den aan-
atschepjeiiang van de laatste ronde een
minutenjrootsch plan op stapel zou zetten,
lat wellicht vóór de beëindiging
Koloniaalvan het parlementaire jaar niet
postzegeUgens meer geheel ten uitvoer zou
kunnen worden gebracht.
In de inleiding spreekt de Konin.
gin als Moeder, die zich innig ver-
350 SpaMfi1 over de verloving van haar
ondP0Chter en haar dankbaarheid uit
en reli^P'eekt jegens het Nederlandsche
ing warwik voor de overstelpende bewij-
irtagen;<zen van belangstelling bij deze ge-
De viucbeurtenis, welke erop wijzen, dat
1 door de roote meerderheid alleen de
sonstitutioneele monarchie erkent
j zijn ials de beste waarborg voor de duur-
werdzaamheid van het staatkundige le-
nicrot'oVen.
Als de vertolkster van het huidige
gen, datkahinet erkent de Koningin met
onen eidankbaarheid, dat haar volk «is
ebben blijven worstelen om de moeilijk.
i redenbeden, waaronder wij gebukt gaan,
dij be^e overwinnen»,
de geli Van erkentelijkheid hoeft echter
naam jjeen sprake te zijn. Menschen, die
geledin nood verkeeren, strijden immer
>rden \2n wel tot het bittere einde toe;
zien: lat degenen, die de in nood ver-
roon.
stel lie
en eld«
erklinl
i zeer
zooveli
ROMAN VAN HANNO FLESSEN.
(Nadruk verboden.)
!B ont|6)
in Spa
vergift
olksmi Wat denk Je e,8enhjk? Wil je
ïitsl dPlsschien door je wegblijven in Igler-
reno'vef°~ harones Geitler-Hattorf compro-
ijke
eiten i ^vesIer Vonberg krimpt ineen als
:kken.!en geslagen hond.
ondsla; benige minuten later beklimmen
ur en Jc'('e mannen zwijgend den breeden
bedrei|erPentineweg naar Igls. Mechanisch,
te trelrs een slaapwandelaar, Sylvester
haat /onberg. Nadenkend, maar den man
het blaast hem geen moment uit het oog
•k, dajerüezend, Stefan Szartossy. Twee vol
gelijke c uren duurt deze tocht
gend j Als zij de hal van het hotel berei
de alleen, passeert de D-trein Innsbruck-
zen. Wünchen het Oostenrijksche grenssta.
ion Mitlenwald.
Plaats nemen voor hqt diner,
^aarschuwt de kelner van den restau-
keerenden leiden, al het mogelijke
doen om dezen uit de impasse te
helpen, is niets meer dan plicht.
Uit de troonrede blijkt, dat het
kabinet ondanks degeweldige tegen
slagen en desillusies, welke het in
de afgeloopen periode reeds onder
vond, den weg der aanpassing zal
blijven volgen en het hoopt, dat
bij verdere doorwerking hiervan
de ondervonden druk allengs zal
alnemen. Deze hoop koestert ieder
een, maar de resultaten zijn niet
bijzonder groot geweest zoolang het
huidige bewind de teugels in handen
heeft.
Weinig positief is voorts de toe-
ze£g'ng» dat de onnoodig knellende
banden (welke?) in het bedrijfsle
ven zullen worden verwijderd, ter
wijl wij het zeer dubieus achten,
ot het bedrijfsleven door de aan
passingspolitiek zal opbloeien. Hier
door zouden volgens de troonrede
de financieele vooruitzichten beter
worden. Maar we wachten reeds
drie jaar op de opleving van het
bedrijfsleven, welks toestand nog
steeds verre vangezond genoemd kan
worden.
Een beter geluid laat de para
graaf over de buitenlandsche politiek
hooien. Deze zal onveranderd wor.
den voortgezet, hetgeen tot vreugde
stemt Het is voor ons kleine land
ongetwijfeld het beste zich afzijdig
te houden van de vele internatio
nale verwikkelingen. Zou Neder,
land overeenkomsten met andere
mogendheden sluiten dan zou betook
verplicht zijn de handhaving van het
verdrag te verdedigen, mogelijk
zelfs met bloedig geweld, tegenover
de schenders. Terecht moet ons
vrije volk daarvan niets weten.
Wat de aangekondigde wetsont
werpen betreft, zouden we alleen
de hoop willen uitspreken, dat door
de regeering meer de nadruk zal
worden gelegd op het verbindend,
dan wel op het onverbindend verkla
ren van bepalingen uit collectieve
arbeidsovereenkomsten.
De aankondiging van de wet op
«lintbebouwing» kan belangrijk zijn;
wij meenen echter, dat er in dit
tijdsgewricht nog heel wat belangrij
ker zaken te bekijken zijn.
Aan het slot van de troonrede
wordt gehoopt op een hartelijke
samenwerking tusschen de volks
vertegenwoordiging en regeering,
steunend op een eensgezinden volks
geest. De liberale bladen hebben
deze passage gretig aangegrepen om
allerlei verkapte of duidelijk uitge
sproken verwijten te richten tot de
katholieke kamerfractie. Zoo schrijft
de N.R. Crt. o.m. dat dit de R.K.
Staatspartij zich wel in de eerste
plaats mag aantrekken. «Want, aldus
het blad, welke vrijheid men ook
ten aanzien van zijn beginselen en
concrete opvattingen met betrekking
tot den regeeringskoers behoudt,
zij die niet in staat zijn het roer
zelf ter hand te nemen, hebben
zich te beperken in de wijze, waarop
zij hun afwijkende denkbeelden
verdedigen».
Met welk recht beweert het blad,
dat de katholieken niet in staat
zijn te regeeren. Misschien, omdat
prof. Aalberse in Juli van het vorig
jaar er niet in slaagde een parlemen
tair kabinet samen te stellen, omdat
de katholieken op economische po-
ratiewagen, terwijl hij zich door de
gangen der wagons haast.
Een dikke Beiersche conducteur
controleert Johanna's reisbiljet. Haar
die vermoeid uiterlijk en bleëke ge
laatskleur ontgaan hem niet en met
een, hem geoonlijk vreemde galanterie,
welke uit medelijden voortkomt,vraagt
hij vriendelijk:
Wenscht mevrouw misschien een
of andere verfrissing in de coupé ge
serveerd te hebben?
Neen, dank u, klinkt het, nau
welijks verstaanbaar.
Over een uur zijn we in Garmisch
en tegen elven met een kleine vertra
ging in Miinchen, gaat de man voort,
gevolg gevend aan een innerlijken
drang om hier op een of andere wijze
te troosten.
Kunt u het misschien zoo inrich
ten, dat ik alleen blijf? vraagt Johan
na. Ik voel me niet goed.
Ja, dat ziet een blinde, denkt de
man, maar hardop zegt hij:
Als ik u daarmee van dienst kan
zijn, dat zal wel gaan. De trein is toch
niet druk bezetIJverig grabbelt
de conducteur in zijn tasch tot hij ein
delijk gevonden schijnt te hebben, wat
hij zoekt. Het is een strook wit papier
VERZEKER U BIJ DE
met het opschrift: Gereserveerd, dat
hij tegen de ruit van de schuifdeur
plakt.
Ziezoo, nu zal niemand u lastig
vallen.... Beterschap dan maar, me
vrouw'en goede reis, zegt hij
trouwhartig.
Johanna drukt hem een geldstuk in
de hand, dat hij verheugd dankend in
ontvangst neemt.
Geld is een mooi ding, denkt hij, ter
wijl hij zijn tocht door den wagen ver
volgt, maar dat het alleen niet geluk
kig maakt, blijkt alweer. Die dame is
bepaald schatrijk, maar ze schijnt al
even ongelukkig te zijn.
Ook aan dezen langen winternacht,
dien Sylvester Vonberg slapeloos heeft
doorgebracht, komt een eind. Urenlang
heeft hij over alles nagedacht, in zijn
diepe smart zich af en toe vastklem
mend aan de zwakke hoop, dat alles
misschien toch nog goed zal worden
om daarna echter weer dieper dan
voorheen weg te zinken in een trooste-
loozen toestand van volslagen apathie.
De geluiden van den ontwakenden
dag verdringen de stilte van zijn ka
mer. Het is het dagelijksche geroeze
moes van het hotelbedrijf, waar het
gewone werk begint. Hij hoort deuren
litieke en financieele gronden niet
met S. D A.P. wilden samenwerken
Aan dr. Colijn werd een dergelijke
opdracht niet gegeven.
Een extra-parlementair-kabinet
zou ook de toenmalige leider der
katholieke fractie evengoed hebbe n
kunnen vormen.
Hartelijke samenwerking willen
ook de katholieken, maar dit sluit
niet uit, dat zij geen critiek mogen
uitoefenen op de ministers, die toch
verantwoordelijk zijn voor hun
daden.
Besluiten wij met de hoop, dat
het huidige kabinet zijn zware taak
in het laatste parlementaire jaar,
ondanks de weinige beloften welke
de troonrede geeft, toch tot een
goed einde moge brengen in het
belang van land en volk en dat het
perspectief juist is, wat in troonrede
en millioenen nota naar voren
wordt gebracht, nl. dat wij over het
ergste heen zijn. Wij hopen het van
ganscher harte en willen ditsymp-
toomjook niet geheel ontkennen.
BENNO?
Wij lezen in de Maasbode o.m. het
volgende:
Een kameraad moet verteld hebben,
dat men- Prins Bernhard in de wande
ling Benno noemde en zelfs de Haag-
sche briefschrijver van „De Tijd" ver
zekert, dat de Prins in Den Haag al
niet meer anders wordt genoemd.
Die benaming geldt dan zeker bui
ten den familiekring van den Prins en
buiten het Koninklijk Paleis. Want van
welingelichte zijde is ons verzekerd,
dat de Prins en de Prinses iets nieuws
vernamen, toen zij hoorden van den
naam „Benno" en dat deze naam nooit
door vrienden, omgeving en familie
gebezigd wordt. Het is misschien mo
gelijk, dat een of ander den naam wel
eens een enkelen keer gebruikt of ge
hoord heeft. Maar het is onjuist, zoo
heeft men ons met nadruk en met de
bedoeling het bekend te maken gezegd,
dat de Prins met die verhaspeling van
zijn naam vertrouwd is en men liet mer
ken, dat de Koninklijke Familie het op
prijs stelt te voorkomen, dat die ver
haspeling ingang vinden zal buiten
haar kring.
De Prins heet Bernhard en zoo wordt
hij genoemd. Het is een mooie, ook
voor Nederlandsche ooren vertrouwde
naam. Waarom zouden wij ons dus
niet bij dien naam houden?
van uw eigen krant en
ABONNEERT U OP
BEGINNEN WEER 1 OCTOB ER AS.
Aangifte aan de school op Maandag 28 September van 7—8
uur voor de Meisjes en op Dinsdag 29 en Woensdag 30
September van 7 8 uur voor de Jongens.
Gegeven worden cursussen in alle onderdeelen van de schoen
fabricage en een cursus in het kleuren van leder aan de
Looierij-afdeeling.
De Directeur,
VAN DER WAERDEN-
dichtslaan, schellen, voetstappen op de
gang, gedempt roepen.... Hij onder
scheidt alle kenteekenen van de nooit
eindigende zorg voor de onderscheide
ne gasten van dit luxueuze winter
sporthotel, tot wie hij op dit oogenblik
ook nog behoort.... En precies zoo
zal het morgen hier toegaan en over
morgen en eiken volgenden dag....
Ook al zal de musicus Vonberg reeds
lang aan zijn leed te gronde zijn ge
gaan en met hoon en schande overla-
den zijn.
Want heeft het eeuwig en altijd
draaiende rad des tijds ooit zelfs maar
het onderdeel van een seconde stil ge
staan? Heeft het leven, het groote,
algemeene wereldgebeuren zelfs maar
een kort oogenblik gepauzeerd, als een
van de massa, door dit rad getroffen,
niet verder meekon en hulpeloos ach
terbleef? Wat beteekent een persoon
lijk, een onbeduidend menschenlot in
de wereld, die groote, met de nauw
keurigheid van een machine werkende
wereld, die onbewogen voortwentelt en
haar weg vervolgt over het lot van den
enkeling, diens geluk en verwoeste
hoop Het ander te willen zien is een
dwaze vermetelheid en even dwaas is
het tegen eeuwenoude natuurwetten te
willen optornen. Niets anders blijft
den mensch over dan lijdzaamheid,
aanpassing en onderwerping aan het
bestaande.
Terwijl Sylvester Vonberg den last
van den nieuwen dag op zich neemt,
bedenkt hij in een gemengd gevoel van
vrees en hoop, dat deze hem de laatste
zekerheid moet brengen
Toen Stefan Szartossy den vorigen
avond de oude barones op de hoogte
stelde van de onverwachte reis van
haar nichtje naar Miinchen, was de
oude dame een oogenblik sprakeloos
geweest van verbazing. Doch toen zij
eenmaal van haar verrassing bekomen
was, vond zij, met het egoisme van den
ouderdom, in het betreurenswaardige
incident een welkome aanleiding om
zichzelf eens diep le beklagen. Daarbij
was het niet geheel duidelijk, wat haar
't meest opwond: Hannerl's eigen
machtig optreden en haar grenzelooze
onverschilligheid voor tante's rijpere
ervaring of de omstandigheid, dat aan
de, bereids tot een prettige gewoonte
geworden aanwezigheid van het nicht
je, nu plotseling een eind was geko
men.
Hoewel inmiddels een nacht, waarin
de barones uitstekend heeft geslapen,
verstreken is en zij het welvoorziene
ontbijt als gewoonlijk alle eer heeft
aangedaan, is haar stemming toch nog
altijd ver heneden peil.
(Wordt vervolgd.)
n het Zuiden,
aiiijbsrlf en Langstraatsele ('iirut.
NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN
CONCURREERENDE
TARIEVEN EN VOOR-
DEELIGE VOORWAARDEN
