Moderne Katholieke leaMbeweKiaG.
JVu stecAis
is 'V&rtcLCLCjcl f
3De werking: is veimhvoydt
GEMENGD NIEUWS.
"Vóot de Morst"
II.
De verkenners.
„Wanneer
men als
jongen de
boeken van
Karl May
en andere
schrijvers
leest, komt
men on
willekeurig
onder hun
ne beko
ring, voelt
men de
aantrek
kingskracht, die van deze hoeken uit
gaat en: men verlangt naar dit woud-
loopersleven. Te zwerven door de hei
en de bossclien, zich 's avonds neder-
leggcnd met den grond als hoofdkus
sen en den hemel als dak, dit huiten-
leven, vol romantiek en kleur, staat
iederen jongen aan".
Met deze woorden begon onze ver
kenner-verslaggever zijn uitgebreid
verslag van het Zomerkamp lu3ü. En
hij typeerde daarmee in enkele zin
nen heel raak de sfeer van het verken
nen en de aantrekkingskracht, die het
heeft voor den jongen tusschen de 12
en de 17.
Maar laten we ons niet vergissen.
Het verkennen is geen Indiaantje-spe
len door jongens, die Karl May heb
ben verslonden in een spanning, die
tot overspanning werd het verken
nen, we herhalen het, is een spel, dat
gelééfd wordt, en geleefd door nuch
tere, gezonde kerels, maar die zin heb
ben voor de romantiek en de hard
heid en de ontbering van het leven in
de natuur.
Het verkennen is geen Indiaantje
spelen. Het woudloopersideaal van
den verkenner is grooter en mooier.
„De mannen, die ik beschouw als de
verkenners van onzen tijd", zegt Ba
den Powell ervan, „zijn de pioniers in
de meer onherbergzame streken. De
woudloopers, de jagers, de ontdek
kingsreizigers, de topografen, de Pool-
vaarders, de missionarissen al deze
menschen, die buiten in de wildernis
leven, die gevaren en moeilijkheden
trotseeren omdat het hun plicht is,
die ontberingen lijden, voor zichzelf
zorgen, den naam van ons ras hoog
houden wat betreft moed, vriendelijk-
reid en rechtvaardigheid dat zijn
de hedendaagsche verkenners".
Het beeld van deze menschen, ideëel
gedacht, hun moed, bekwaamheid,
wilskracht, harde plicht, eerlijkheid,
kracht en rechtvaardigheid, vormt 't
verkennersideaal.
En uit deze idee, deze sfeer, volgt
direct de karaktervorming in die rich
ting, een vorming, die ligt besloten en
uitgedrukt in de verkennersbelofte
en de verkennerswet:
de verkennersbelofte:
Ik beloof met Gods genade ernstig
te zullen trachten:
1. Mijn plicht te doen tegenover God,
de Kerk en mijn land;
2. Iedereen te helpen, waar ik kan;
3. De verkennerswet te gehoorzamen,
de verkennerswet:
1. Op de eer van een verkenner kan
men vertrouwen.
2. Een verkenner is trouw.
3. Het is de plicht van een verken
ner zich nuttig te maken en ande
ren te helpen.
4. Een verkenner is een vriend voor
allen en een broeder voor alle an
dere verkenners.
5. Een verkenner is ridderlijk.
6. Een verkenner is een dierenvriend.
7. Een verkenner weet orders te ge
hoorzamen zonder tegenspreken.
8. Een verkenner glimlacht en fluit
in alle moeilijkheden.
9. Een verkenner is spaarzaam.
10. Een verkenner is rein in gedach
ten, woord en daad.
Uit deze idee, deze sfeer volgt ook
een zware technische training, over
drie klassen verdeeld, telkens met ver
zwaring der eischen, terwijl, naar per
soonlijken aanleg van den jongen,
verschillende persoonlijke vaardig
heidsinsignes kunnen worden behaald.
En zoo leeft de jongen zijn fijne
verkennersleven: in training in de
wet en training in technische eischen
in.de pret en de ernst en de vriend
schap rond het kampvuur in de
faire strijd van zijn patrouille tegen
de anderen in de spanning en de
behendigheid van een verren spoor-
tocht door struiken en sloten en bos-
schen en in de blijheid om al 't mooie
in z'n jongensleven.
En als het dan zomer gaat worden,
en de boeken en de schriften van de
school gaan voor een maand de kast
in dan weet hij, dat het nu gaat
komen: het doel van een jaar lang
training, tien dagen het echte woud-
loopersleven: het zomerkamp.
Wat zal ik u vertellen van het zo
merkamp? Van alle pret, van alle
ernst en van oogenblikken en indruk
ken, die je nog bijblijven heel lang
daarna?
Ik heb na het kamp een der ver
kenners gevraagd een uitvoerig ver
slag te schrijven voor de Kerkklok
ken. Ik zal hem nog eens aan het
woord laten om er van te vertellen.
Ik pak hier en daar maar een stuk.
„Hoe blij waren wij, verkenners,
toen we in het voorjaar hoorden, dat
er plannen bestonden om den komen
den zomer echt te gaan kampeeren,
en hoe stéég onze vreugde, toen we
vernamen, dat het zou zijn in de schit
terende omgeving van het dorpje
Sterksel.
Reeds dagen tevoren werden de
noodige voorbereidingen getroffen.
Onze lieve moeders zorgden met ons
voor de tamelijk groote uitrusting.
Dank zij deze hulp waren wij eindelijk
op 10 Juli den dag van ons vertrek
zóóver, dat we van startklaar kon
den spreken
„Een luid hoera ging op. Onmid
dellijk werd begonnen met het afla
den van den wagen, terwijl de leiders
de plaatsen gingen uitzoeken, waar de
verschillende tenten zouden komen.
Ons kamp lag aan den rand van een
dennenbosch, op de scheiding tusschen
dennenbosch en heideveld. Aan den
Westkant liep zeer schilderachtig een
zandweggetje en daarnaast een snel-
stroomend beekje. Achter ons dus het
dennenbosch, vóór ons het groote on
effen heideveld. Ten Oosten gedeelte
lijk bosschen en heide: ons zomer
kamp kon beginnen
„Er werd al eens geinformeerd bij
een der vaandrigs of er niet wat te
eten viel. Eindelijk werden we geroe
pen. Dezen eersten avond, zoo maar
uit het vuistje, allen bij elkaar, voor
aan bij de leiderstent. Of 't smaakte
De heidelucht en de reis hadden ieder
hongerig gemaakt: we aten als wol
ven. Onze kampleider zat als 'n echte
huismoeder tusschen haar kroost en
smeerde de boterhammen. Nogal een
werkje voor 25 man. Nadat we gege
ten en gebeden hadden, konden we
„van tafel" gaan om de bagage verder
uit te pakken en alles in orde te
brengen voor den nacht. Tegen halt 11
waren we hiermee gereed. Het Rozen
hoedje werd gezamenlijk gebeden en
daarna klonk het „wel te rusten" over
de donkere heide. Ieder begaf zich
naar zijn tent om, nadat nog de drie
Weesgegroeten waren gebeden, uit te
rusten van de vermoeienissen van den
dag. Fluitsignaal: absolute stilte.
Alhoewel we erg vermoeid waren,
zullen de meestcn toch nog wel even
aan huis gedacht hebben, alvorens in
te slapen. De leiders kwamen alles
nog inspecteeren: of er niet gespro
ken werd, niemand iets mankeerde, de
tenten ontspannen waren, in één
woord of alles in orde was. Nog even
tjes bleven zij op, om daarna ook in
de tenten te verdwijnen. De eerste
nacht was over het kamp gevallen".
„Over het algemeen waren zij over
het eten goed te spreken, alleen was
een enkele maal de pap zóó dik, dat
de lepel er rechtop bleef instaan en
het vleesch pikzwart, doordat de vlam
in de pan geslagen was.
Na het ontbijt moest er hard ge
werkt worden voor de inspectie van
10 uur. Pannen schuren, borden en
mokken omwasschen, keuken oprui
men, dekens buitenhangen, tentzeil
oprollen, grondzeil uit de tent halen,
tent spannen, enz., enz.
Klokslag 10 uur stonden we, allen
in volledig uniform, iedere patrouille
voor haar tent, in formatie. Twee lei
ders hielden de inspectie, gewoonlijk
kampleider en de hopman, de laatste
dagen met den aalmoezenier.
Eén voor één werden de verschil
lende patrouilles aan den tand gevoeld:
wijzelf zoowel als de keukens en de
tenten werden grondig gecontroleerd".
„De avond viel intusschenDe
zon zonk als een roode bol weg tus
schen de uitgestrekte bosschenDe
dauw kwam langzaam opzetten
De vogeltjes, die ons den geheelen
dag gezelschap hadden gehouden, wa
ren verdwenenSlechts hier en
daar fladderde een vleermuis
Steeds vager teekenden de omtrekken
der boomen zich af, om daarna in den
donkeren nacht geheel te verdwijnen...
stilte hing om ons kampZwart
en geheimzinnig lag daar de donkere
hei voor ons.
Spookachtig glimden de enkele klei
ne lichtjes uit het kamp ons tegen...
Zwijgend, op zijn hoogst zacht spre
kend, zaten de verschillende patrouil
les bijeenHet was alsof men
vreesde deze stilte te verbreken
Eenieder was er onder den indruk
vanWerkelijk, geen instructies of
orders waren noodig om ons stil te
De vanouds beroemde AKKER's ABDIJSIROOP is een naluur-genees-
middel, daar de werking in hoofdzaak berust op de geneeskracht
van extracten uit reeds in oude lijden bekende „genees-kruyden".
AKKER's ABDIJSIROOP, bereid volgens oud recept, is dus een aan
de natuur ontleend geneesmiddelDit verklaart de gunstige werking
De genezende, hoeslslillende, slijmoplossende en kalmeerende werking van
de kruiden-extracten, welke AKKER'S ABDIJSIROOP zoo beroemd gemaakt
hebben, is door 'n nieuwe toevoeging van den bekenden Apotheker Dumont
nog sterker, nog sneller, nog krachtiger en nog doeltreffender geworden!
Een lepel AKKER'S ABDIJSIROOP
werkt thans 2 x zoo snel als voorheen
Een ongeëvenaarde werking legenhoesl, bronchitis, kinkhoest, verwaarloosde ver
koudheid, griep, influenza, keelpijn, asthma, enz. enz. De verlaagde prijzen zijn thans
75 ci.
3 dagen
gebruik
F 1.25
6 dagen
gebruik
F 2.00
12 dagen
gebruik
F 3.50
24 dagen
gebruik
De grootere flacons zijn bij voortgezet gebruik voordeeliger
houden".
Dit zijn maar enkele citaten. Ik nam
ze willekeurig, hier en daar wat, maar
eenigen indruk van het verkenners
kamp hoop ik dat ze u gegeven heb
ben. Tot slot geef ik u het eind van
het verslag, woorden die gezegd kun
nen worden van heel het mooie spel
van verkennen:
„Nooit in mijn leven heb ik zoo
goed kennis gemaakt met het buiten
leven en de natuur, als de tien dagen,
doorgebracht in de heerlijke omgeving
van Sterksel. Van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat en van 's avonds
laat tot 's morgens vroeg, waren we
in de hei en in de bosschen. We kwa
men met de zon op en we zagen "haar
in den laten zomeravond wegzakken
en verdwijnen. Soms onder een hemel
bezaaid met duizenden sterren en 't
bleeke licht der maan, dan weer on
der een lucht van dreigende, zwarte,
jagende wolken, waardoor de hei en
de bosschen een nog angstiger aan
zien kregen, hielden we onze kamp
vuren en avondoefeningen.
Steeds ontdekten we iets nieuws!
Nu was het een vogelnestje, zoo diep
verborgen, zoo goed verstopt, dat men
het eerst zou kunnen vinden, als men
de hei meter voor meter afzocht. Was
't het instinct van de jongen, dat ze
zich stil hielden bij naderend gevaar?
Dan was het een kleine hagedis,
haast niet te zien door haar schuts-
kleur, gelijk aan die der heigrond,
bliksemsnel wegschietend tusscnen 't
groen en de struiken of een eekhoorn
tje, dat verscholen achter een tak in
den top van een boom nieuwsgierig
ons doen en laten zat op te nemen.
We kregen oog voor de vele kleur-
schakeeringen: donker groen dennen
hout, goudgele brem, het mooi ge
vlamde berkenhout, de donkerbruine
hei met het wazige paarsblauwe van
de op komst zijnde bloei.
We roken het dennenhout, dat voor
al bij warm weer en na een regenbui
zoo heerlijk ruikt. We rokendat
de thee en het brood een heel anderen
reuk had dan onze kop thee en onze
boterham thuis".
En na een dankwoord aan de ver
kennersleiding „die ons het verken
ners- en kampleven hebben leeren
kennen", vervolgt hij:
„Zonder dezen zouden wij van dit
alles niets weten en met onzen vrijen
tijd geen raad weten.
Ik denk op de tweede plaats aan
den grondeigenaar en de boeren, van
wien wij in verschillenden vorm hulp
hebben gehad en die geheel belan
geloos een stuk hei, water, hout en
wat al niet meer, aan ons afstonden.
Menschen, die we nooit eerder ont
moet hebben, die nooit iets aan ons
verdiend of pleizier van ons gehad
hebben, en die toch alles in het werk
stelden, om het ons zoo prettig en ge
makkelijk mogelijk te maken".
Dan nog een algemeen dankwoord
en de slotzin:
„We danken aan hen allen dit heer
lijk geslaagde zomerkamp".
Den volgenden keer kom ik nog evei
op het spel van verkennen terug tei
bespreking van een bepaalde kwestii
daarna ga ik u vertellen van dt
Jo-Wa.
Kap. ANT. VAN L1EROP
AMOK MET ZES DOODEN.
Te Patjitan in Madioen heeft een
Madoerees amok gemaakt. Hij dooade
met zijn piso blatti (scherp hakmes),
zijn aanstaanden schoonvzder, ver
volgens viel hü de toegesnelde inwo
ners van de kampong aan, van wie
twee werden gedood en zes zwaar
gewond. De veldpolitie, welke nawaar
schuwing aankwam, trof den amokma
ker aan in een nauwe steeg, waar h'i
na gesommeerd te zijn den
posthuiscommandant aanviel, die zwaar
gewond werd. Een agent van de veld
pjlitie dooade den amokmaker met zijn
klewang.
De zwaargewonden werden naar het
ziekenhuis te Solo overgebracht, waar
drie van hen, na operatief ingrijpen,
zijn overleden. De posthuiscommandant
zal vermoedelijk herstellen.
Men neemt aan dat de amokmaker
ruzie had met zijn a s. schoonouders.
DOODELIJK ONGELUK TE
ARNHEM.
Op den oprit van de Rijnbrug (Zuid
zijde) te Arnhem heeft Woensdagavond
een ernstig ongeluk plaats gehad. Om
ongeveer acht uur reed een motorrijder,
de ongeveer 30 jarige A. G. uit Nijme
gen, tegen een stilstaande drie-assige
vrachtauto.
Aan de achterzijde van de auto was
juist de bestuurder het achterlicht aan
het repareeren. Hij werd door den
motor aangereden en bekwam een
hersenschudding en eenige lichte
kwetsuren.
De motorrijder werd ernstig gewond.
Hij kreeg zware inwendige kneuzingen.
In den loop van den avond is hij in
het gemeente ziekenhuis overleden.
GEWEER GING PLOTSELING AF.
In het grensdorp Millingen waren
Donderdag twee jongens van 12 jaar
met elkaar aan het stoeien. Ze namen
een geladen geweer in de hand He
wapen ging plotseling af en de 12 jarigi
T. D. kreeg etn kogel in het hoofd
Ofschoon spoedig geneeskundige hulj
aanwezig was, is de jongen na e>.nie
oogenblikken overleden.
OVERREDEN EN GEDOOD.
Het driejarig zoontje van de far
v. d. Meulen liep op de Lanen te Ha
lingen tegen een auto Het kind vic
en werd door het linker achterwif
overreden.
In zorgwekkenden toestand werd d
kleine naar het algemeen ziekenhu
vervoerd, waar het is overleden.
VANDALEN-WERK.
In het Belgische plaatsje Mauras
(gelegen in de provincie Henegouwe:
is een laffe vandalenstreek gepleegd.
De bewoners constateerden tot hi
verontwaardiging, dat het monumen
hetwelk zij ter nagedachtenis aa
wijlen Koningin Astrid hadden opgt
richt, ernstig beschadigd was. De di
ders zijn onbekend.
ONGELUK MET EEN REVOLVER
In het grensplaatsje Breyd.bii Verl
heeft de 13-jarige zoon van de famili
R., die met een revolver speelde, li
wapen tegen zijn hoofd gezet. H
wapen was geladen, zoodat het sch
afging. In zorgwekkenden toestand
de knaap naar het ziekenhuis gebracl
waar hij kort na aankomst is overlede
DOODELIJKE AANRIJDING TE
DEN HAAG.
Op den hoek van de Elandstraat
de Helmersstraat te Den Haag is ef
aanrijding gebeurd tusschen een pe
sonenauto, bestuurd door H. W.
B., 22 jaar, wonende Nunspeetlaan
een rijwiel, bestuurd door V-, oi
40 jaar, wonende in de Helmerstra
doordat laatstgenoemde vermcedeli
onoplettend reed. De wielrijder bekws
een schedelbasisfractuur en werd na
het R.K. ziekenhuis op het Westeim
vervoerd, alwaar hij eenige uren la!
is overleden.
cen
akkersQMüsin
