Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
DE GOUDEN BRUG
„IIOORDBRABAID"
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen.
EERSTE BLAD.
ia::
VOLKSVERGIF».
FE UILLETON
RONDOM DE PRIJSOPDRIJVING
EN DEVALUATIE-WINST.
DE MODERNE TECHNIEK.
Het „gevaar" dreigt nog steeds.
i en pjUMMER 85.
ZATERDAG 24 OCTOBER 1936.
59c JAARGANG.
:ten
nde
10-
van
Ge-
3op,
iter,
nes
i V
aen
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs: per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag e|
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Al heeft de gewone mensch in de
sleur van het dagelijksche leven weinig
tijd over om iets aan zijn ontwikkeling
te doen, vaak vindt hij toch wel den
tijd om even naar een of andere lezing,
welke door de radio wordt uitgezon
den, te luisteren. Ongetwijfeld zullen
de uitzendingen van de Radio-Volks-
Universiteit (R.V.U.) door een groot
aantal Nederlanders worden gevolgd.
Wanneer deze luisteraars maar al
len over de noodige ontwikkeling op
prineipieelen grondslag beschikten,
zouden zij al ras bemerkt hebben, dat
de colleges, welke de R.V.U. voor het
volk geeft, door den geloovigen mensch
niet altijd fnogen en kunnen aan
hoord worden.
Zoo is er bijvoorbeeld Dinsdagna-
iddag een lezing gehouden over bet
jéluk: een ethisch onderwerp, waar
over door talrijke philosophen geheel
van elkaar verschillende theoriën zijn
ipgezel.
Dat de luisteraars de stelsels moes
ten slikken van den zooals de spre
ker zeide „genialen psycholoog
Freud en den overgenialen philosoof
Hegel", is o.i. een sprekend staaltje
van volksvergiftiging.
Het is natuurlijk ondoenlijk even in
het kort uiteen te zetten, welke wijs-
geerige stelsels deze „geniale" heeren
ingang hebben doen vinden, maar bet
komt ons toch gewenscht voor enkele
van hun verfoeilijke theoriën te om
schrijven.
De psycho-analyst Freud beschouwt
het zieleleven van den mensch als een
mechanisme en; erkent dus niet den
geest, welke de stof beheerschen moet.
Hegel is een pantheïst (alles is God)
cn leert, dat de ziel een openbarings
vorm der Goddelijke zelfstandigheid
is. Dit wil deze philosoof, die notabene
niet het bestaan erkent van absolute
ROMAN VAN HANNO PLESSEN.
(Nadruk verboden.)
36.
De echo der bergen weerkaatst het
gebeier van de klokken, die 't nieuwe
jaar inluiden
Sylvester, denkt Renate en zij
glimlacht weemoedig.
De hond wordt plotseling onrustig.
Hij blaft kort, blijft eensklaps stok
stijf staan en snuffelt met de neus in
den wind om dan met een paar spron
gen in het bosch te verdwijnen. Van
daar dringt opnieuw herhaald geblaf
tot Renate, die het dier met stijgende
belangstelling heeft gadegeslagen,
door. Terwijl zij nog besluiteloos over
legt, komt Bella reeds uit het bosch
tevoorschijn; zij loopt op Renate toe
en trekt haar bij den mantel mee.
Daarbij ligt in de verstandige honden-
oogen een onmiskenbaar dringend
verzoek haar te volgen
Ja, zegt Renate, terwijl zij de dog
bij den halsband neemt en zich door
haar laat leiden
Eenige minuten later staat zij tegen
over Sylvester Vonberg, die met ge
sloten oogen languit op den grond
'jgt. In het vale licht van de maan
lijkt zijn gelaat nog bleeker dan het
waarheden, als een waarheid verkon
digen.
Om een meer begrijpelijk voorbeeld
te noemen: de theorieën van Hegel
werden door Marx, den grondlegger
van het socialisme, geprezen en toe
gepast op het materialistisch systeem
van het klassenstrijdstelsel.
Wij die weten waar het eene ware
geluk te vinden is, leggen ons oor niet
te luisteren naar de theorieën van 'n
Freud en een Hegel.
En ten slotte moge er met nadruk op
gewezen, dat men voorzichtig zij met
(le theorieën die dikwijls door de radio
ons worden voorgezet, waar nog
steeds aan de Dageraad-Godlooche-
naars het woord wordt gelaten.
Wij allen worden opgeroepen tot
den strijd tegen de Godloochenaars,
legen het communisme, tegen den
steeds driester wordenden phalanx die
geloof, christelijk leven en beschaving
belagen, maar als men anderzijds de
heeren gelegenheid blijft geven hun
verderfelijke theorieën door de radio
de wereld in te zenden en bet volk en
vooral de jeugd, te vergiftigen, dan
zal deze goede strijd ernstig worden
gehandicapt en wordt 't dus ten hoog-
sten tijd dat daaraan paal en perk
worde gesteld en dat boe eerder hoe
beter.
Een winkeliertje uit het dorpje
Wij he stond voor den kantonrechter
te Deventer terecht, verdacht van over
treding van de wet tegen onwettige
prijsopdrijving. De man had knotten
koordwol met 5 ct. per knot verhoogd.
Het kwam vast te staan, dat ook zijn
inkoopsprijzen waren verhoogd en
daarom waren de winkeliers overeen-
in werkelijkheid is
Een doode, denkt Renate. In een
eerste opwelling van schrik en afgrij
zen doet zij instinctief een stap ach
terwaarts. De dog echter blaft weder
om, kort en scherp. Het klinkt als
een aanmoediging. Zij duwt haar kop
tegen het gelaat van den man en be
gint dit, eerst «aarzelend, maar gaan
deweg sneller en systematisch met
haar vochtige warme tong te stree-
len.
Bella, bravo hond, zegt Renate
zachtjes, bijna beschaamd, terwijl ook
zij zich nu over den verongelukte
heenbuigt.
Dan ziet ze, hoe uit diens half ge-
openden mond een lichte, fijne damp
in de koude lucht stijgt. Nog ademt
de man! Hier in de sneeuw in te sla
pen, zou zeker zijn einde hebben be-
teekend, als de hond hem niet ont
dekt had. Snel overlegt Renate, wat
haar te doen staat en even snel gaat
zij tot handelen over.
Zij tilt het hoofd van den man wat
op, knoopt zijn skipak open en mas
seert zijn borst. Daarna knielt zij bij
hem neer en begint zijn armen regel
matig op en neer te bewegen om de
ademhaling te bevorderen. Spoedig
moet zij echter erkennen, dat het on
mogelijk is haar Samaritaan werk hier
ter plaatse te voleindigen. Zij taxeert
den afstand tot haar woning.
Het moet gaan, denkt ze en zich
daarna tot den hond wendend, be
veelt ze luid
gekomen om ook zelf iets meer le
vragen.
Dat mocht niet, zei de ambtenaar
van hel O.M. „Dit is nou een voor
beeld zoo betoogde hij van hoe
het niet moet". Hij eischte 25.
boete. En de kantonrechter maakte de
opmerking, „dat verdachte zijn ouden
voorraad voor den ouden prijs had
moeten verkoopen. Extra verdienste
achtte bij niet noodig".
Het is een geluk voor dezen kanton
rechter dat hij kantonrechter is ge
worden en niet in den handel is ge
gaan. Zijn failliet ware niet uitgeble
ven.
Als de markt terugloopt, kan een
winkelier dan óók zijn voorraad le
gen den ouden prijs omzetten.
En als de voorraad uitgeput is, wat
moet hij dan doen?
Het doet wat „klein" aan, dit voor
den rechter sleepcn van kleine win
keliertjes, die een paar centen op hun
grutten of hun knotten koordwol heb
ben gezet, nadat de grossiers of fabri
kanten hun prijzen verhoogd hebben
en vermoedelijk terecht. Laat men de
VERZEKER U BIJ DE
Pak aan, Bellanaar huis!
Het slimme dier begrijpt onmiddel
lijk, wat zijn meesteres bedoelt. Hel
zet zijn tanden in de kleeren van den
man en sleept het lichaam handig
over de dikke sneeuwlaag tot voor
den ingang van de woning. Zóó snel
volbrengt de dog haar taak, dat Re
nate het transport slechts in de loop
pas kan volgen
Spoedig heeft ze den bewustelooze
in de hall neergelegd. Hier in de Lan
taarn zijn kussens en dekens, cognac,
warme thee en verder alles wat noo
dig is om den man weer tot bewust
zijn te brengen.
En Renate's pogingen worden met
succes bekroond. Eenige diepe zuch
ten ontsnappen den mond van den bij
na verongelukte. Daarna begint hij
met (ie handen om zich heen te tasten
en keert hij het hoofd om
Op dit
ontploffen van donderbussen, waar»
mee de Tirolers het nieuwe jaar ple
gen in te luiden.
In den langzaam tot het leven te
rugkeerenden geest wekken deze de
tonaties allereerst hel gehoor. Lui
sterend heft de man het hoofd op en
nu bewegen zich ook reeds zijn lip
pen in een vraag:
Wat is dat
Renate, die even moet zoeken naar
een antwoord, dat den ontwakenden
man aan haar voeten niet verontrust,
zegt de dubbele beteekenis van
het woord wel allerminst vermoedend
oogenblik weerklinkt het
oorzaken van prijsverhooging ook
eens aan de bron nagaan.
Ik ben daarenboven niet zoo bang
voor onwettige prijsopdrijving van
winkeliers. Die knauwen elkaar zoo
veel mogelijk met hun prijzen, een
voudig omdat de markt van nering
doenden overvoerd is.
Daarbij komt nog dat de zakenman
gecontroleerd wordt op alle mogelijke
manieren, of bij misschien, na lang
lijden en groote risico's, niet wat de
valuatie-winst maakt. En hoe gaat bet
ter beurze met de effectenmarkt. Is
daar geen devaluatie-winst?
We mogen al eens smalen, dat de
technische vooruitgang niet altijd ver
betering voor de mcnschheid heeft
beteekend, toch krijgen we nu en dan
gelegenheid om in eerbiedige bewon
dering dankbaar te gedenken, wat
groote geesten onder ons hebben ge
wrocht.
Zoo'n gelegenheid deed zich ook de
zer dagen voor bij het vergaan van de
Indische Pakketboot „Van der Wijck".
Dat schip zonk plots in den don
keren nacht met 250 opvarenden aan
boord. Vroeger zouden man en muis
zijn vergaan lang voordat iemand iets
van de vermissing van het schip te
weten kwam. Thans kon de marconist,
zij het mei opoffering van eigen leven,
nog juist een S.O.S. uitseincn en van
alle kanten daagde de hulp op.
Schepen zochten aanvankelijk ver
geefs rond, maar de piloten van wa
tervliegtuigen ontdekten een groote
olievlek en de rondspartelende dren
kelingen. Tweede uitkomst. Die wa
tervliegtuigen streken op zee neer en
pikten degenen op, die met den dood
lagen te worstelen. Ze vlogen af en
aan en redden aldus tientallen men-
schen.
Zoo iets doet je toch weer dank
baar zijp voor de zegeningen van de
moderne techniek.
op geruststellenden toon:
SylvesterDaarbij buigt zij
zich vol vrouwelijke zorg over hem
heen om haar arm voorzichtig onder
zijn schouder te schuiven.
Het woord en de aanraking van de
vrouw tooveren een glimlach op zijn
gelaat en tot haar verbazing ziet Re
nate hoe dit plotseling verheldert en
oneindig veel knapper wordt.
Langzaam openen zich nu ook zijn
oogen. Groote, donkere oogen zijn het,
die geleidelijk het beeld van de vrouw
in zich opnemen. Het ontpopt zich
als de tot mensch geworden goedheid,
waarop ware zielenadel het stempel
der schoonheid heeft gedrukt. En de
donkere, sprekende oogen omvatten
het met een blik, waarin dankbaar
heid en diepe vereering liggen opge
sloten
Hemelsche. stamelt de man.
Dan zinkt zijn hoofd terug op haar
arm. Zijn oogen sluiten zich weer en
spoedig hoort men nog slechts zijn re
gelmatige ademhaling. Hij slaapt
De slaap der genezing.
Innerlijk diep ontroerd bewaakt Re
nate deze sluimering. Teneinde hem
niet te storen, volhardt zij in haar
half knielende, half gebukte en op
den duur zeer ongemakkelijke hou
ding. Zij verroert haar arm niet, niet
tegenstaande deze onder het zware
gewicht van den man spoedig in
slaapt
Er hangt een hoopvolle stilte in de
hall, een stilte, welke slechts even ver
broken wordt door een slag van dc
«Wanneer krijgen we nu het
nieuwe Tehuis?»
Het wordt me dagelijks gevraagd
door den Katholieken Marineman,
die met mij de noodzakelijkheid van
een nieuw Tehuis voelt.
Ik moet nog steeds een teleur
stellend antwoord geven.
Het spijt me, méór dan ik zeggen
kan, maar het is zoo.
Ik weet wel, dat heel veel voor
name zaken Uw financieelen steun
vragen
ik weet ook, dat iedereen,
die in verantwoordelijkheid voor
een van deze voorname zaken ge
plaatst is, denkt, dat zijn zaak eigen
lijk de voornaamste is;
ik weet ook, dat men tegenwoor
dig niet zoo erg royaal met zijn
dubbeltjes of guldentjes mag wezen
maar
hier en daar zit toch nog wel
geld en waar het niet zit, daar
voldoet reeds een dubbeltje en een
kaartje
maar
al bent U niet precies op de
hoogte (misschien gelukkig!) van
de noodzakelijkheid van mijn werk,
U zult toch wel aannemen, dat nöch
de Minister van Staat, Minister van
Defensie ad interim, nöch de Bis
schoppen van Nederland, nöch de
Hoofdaalmoezenier van Leger en
Vloot, zich voor het «geval» zouden
interesseeren, als de zaak niet
«allervoornaamst» was
maar
waar blijven de vooraanstaande
Katholieke landgenooten, die door
God met rijke goederen gezegend
zijn en die ons onmiddellijk door
een koninklijke gift uit den nood
zouden kunnen helpen
Er is er slechts één komen opdagen
zegge één
Ik weet zeker, dat er velen zijn,
die, als ik eens zou kome i praten,
meer dan royaal te voorschijn
oude pendule, die het eerste uur van
het nieuwe jaar aankondigt.
Renate heft het hoofd op. Door de
half geopende deur blijven haar oogen
gericht op den irouwen metgezel van
haar leven.
Er ligt een vraag in opgesloten, een
dringende vraag aan de toekomst. Nog
slechts een uur geleden vervulde haar
geen enkele wensch, was zij vrij van
alle nieuwsgierigheid, omdat zij de
toekomst voor zich afgebakend achtte
en in de stellige overtuiging verkeer
de, dat geen enkele belevenis daarin
ook maar eenige verandering zou
kunnen brengen. En nu staat zij plot
seling met al haar ervaring en met
al haar resignatie voor de poort van
die toekomst als een klein kind voor
de deur van een kamer vol geschen
ken. In zestig minuten, een helache-
lijk korte spanne tijds, kon een der
gelijke omwenteling zich in haar vol
trekken. Wat moet dat alles beteeke-
nen
Haar vragende blik verkeert in een
dringende bede om raad en hulp.
Tik-tak, iik-tak, antwoordt de
oude klok. Tracht er toch zelf een
verklaring voor te vinden. Jij, alwe
tende vrouw met zooveel rijpe erva
ring.
I)e 1ste Januari 1930 heeft in den
vroegen ochtend wat sneeuw gebracht.
Tegcrt 10 uur scheuren de wolken uit
een. De zon breekt door, stralender
dan ooit en een half uur later koepëlt
ten diepblauwe beinel over het Inns-
brucker bergland.
(Wordt vervolgd).
hun
ikcr,
doch
and
wii
3t.
loer-
naar
De Echo van het Zniden,
IVaalwUbscbe en Langstraatsclie Couranl,
NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN
CONCURREERENDE
TARIEVEN EN VOOR-
DEELIGE VOORWAARDEN