Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
„KOORD BRABAIID"
DE GOUDEN BRUG
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD.
De kip, welke de gouden eieren legt.
FEUILLETON
RUMMER 18.
ZATERDAG 27 FEBRUARI 1937.
60e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag e|
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Het is een aanlokkelijke voorspie
geling en het lijkt een logische ge
dachte, wanneer er verkondigd wordt
dat de overheid het geld voor allerlei
noodzakelijk geachte of gewenschte
groote werken, crisisvoorzieningen,
steunacties e.d. „maar moet halen,
waar het zit".
Té gemakkelijk wordt over het
hoofd gezien, dat het privaat bezit niet
alleen een privaat belang vertegen
woordigt, maar in de eerste plaats een
algemeen belang. We wagen ons voor
heden niet aan beschouwingen over de
vraag, of er niet een beter maatschap
pelijk en economisch stelsel denkbaar
zou zijn dan het huidige kapitalisti
sche we houden rekening met het
feit, de zekerheid, dat dit laatste stel
sel minstens nog enkele menschen-
geslachten lang het practisch-geldende
zal zijn en dat zijn vervanging in elk
geval géén kwestie van een nationale,
maar van een algemeene wereld-evo
lutie zal zijn.
We zeiden dus, dat het privaat be
zit in het vigileerende maatschappelijk
stelsel een algemeen belang is. En wel
in den directen zin des woords. Wan
neer de particuliere kapitalen ver
schrompelen, dan wordt ook ik, de
niet-bezitter, daardoor armer. En de
kleine boer wordt daar evenzeer armer
door en ook de werklooze, die ter we
reld niets anders het zijne kan noe
men dan zijn „recht" op werkloozen-
steun. De practische, geldelijke waar
de n.l. van dat recht wordt vermin
derd door de verschrompeling van
hel private vermogen.
We zien de overheid of om haar
nu eens te personifieeren we zien
den Minister als een hoenderparkhou-
der. Hij zamelt eiken dag de eieren
van zijn belastingkippen en kan uit
de opbrengst regelmatig een uitdeeling
houden. Zoo lang hij zich bij de uit
deeling tot de eieren bepaalt, zal hij
zijn distributie-vermogen behouden,
maar eischen de consumenten, dat ze
ook van het kippenvleesch krijgen
toegewezen, dan zullen er spoedig geen
ROMAN VAN HANNO PLESSEN.
(Nadruk verboden.)
72.
Lieve, jonge, trotsche Johanna,
luister naar mij
Luister naar een vrouw, wie het
leven kent in vreugde zoowel als in
verdriet, die de liefde kent in haar
kostelijkste gaven, maar ook in
haar bitterste teleurstellingen. Ge
loof me: nimmer dwaalt een vrouw
af, als zij liefheeft en die liefde on
voorwaardelijk volgt. Waar liefde
heerscht, houdt het oordeelen op.
En ik zou den mensch willen zien,
die tegenover de gevoelens van zijn
hart zich op 'n recht of onrecht zou
kunnen beroepen. Liefde is een oer-
macht, een natuurbevel. Zij is het
eenige aangrijpende en treffende
middel tot het scheppen van ge
lijkheid in de wereld der menschen,
een middel, dat verheft en niet
vernedert.
Als eenvoudig, nuchter feit zij
eieren meer zijn, omdat „we" de kip
pen hebben opgegeten.
De welvaart der bezitters geeft in
ons huidig maatschappelijk stelsel te
vens het bestaanspeil van de niet-be-
zitters aan. Het is de mate, waarop
met het particuliere kapitaal kan ge
werkt worden, welke beslist of ook
de burgerpatroon, de winkelier, de
arbeider, kortom: de massa onzer
samenleving, een of meer graantjes
kan meepikken van den disch des
openbaren levens.
En ook degenen, die niet tot de di-
rect-aanzittenden belmoren, moeten
worden verzadigd uit hetgeen door 't
initiatief der kapitaal-bezitters en de
daarop gevolgde samenwerking met
den arbeid, aan nuttig effect werd
gewonnen.
Werkloozensteun, boerensteun, in-
dustriesteun, dat alles moet mede
worden bekostigd uit de overschotten
van dat nuttig effect, dus eigenlijk uit
de rente, welke het kapitaal door sa
menwerking met den arbeid van velen
afwerpt. Is het nuttig effect daartoe
onvoldoende, of: stellen we den steun
hooger dan economisch verantwoord
is, dan gaan we het kapitaal zelve aan
vreten, m.a.w. gaan we de kippen
slachten om wier eieren het ons eigen
lijk was te doen. Met het gevolg dat
we het algemeene welzijn en de indi-
vidueele bestaansmogelijkheid van
elkeen en van de economisch-zwak-
ken in het bijzonder in gevaar
brengen.
Aan dat gevaar komen we van jaar
tot jaar meer toe, hetgeen de statisti
sche cijfers omtrent de particuliere
vermogens aanduiden. Uit de laatste
pas verschenen cijfers van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek blijkt,
dat het gezamenlijke particuliere ver
mogen in ons land, voor zoover dit
voor de heffing van vermogensbelas
ting in aanmerking komt, van 1929-
1930 op 19351936 is gedaald met
4525 maal één millioen guldens, n.l.
van 15666 millioen op 11141 millioen.
Per aangeslagene verminderde het ge-
je dit nog meegedeeld: Toen Syl
vester Vonberg begreep, dat je
hem zonder een woord had los gela-
ten, waande hij zich reddeloos ver
loren. En ware ik niet door een
hoogere macht ter elfder ure op
zijn weg gebracht, dan zou dat ook
inderdaad het geval zijn geweest.
In mijn woning bij Igls gaat hij nu
langzaam z'n lichamelijk, psychisch
en geestelijk herstel tegemoet. Ik
heb mijn missie aan hem vol
bracht. Nu is het aan jou hem het
laatste te geven, wat nu eenmaal
de bekroning van het leven is.
Over een paar dagen hoop ik je
te bezoeken om, over hetgeen nog
gezegd moet worden, met je te
spreken. Ik hoop van harte, dat
deze regels er toe zullen bijdragen
je op mijn komst en daarmee op
een algeheele overeenstemming
voor te bereiden.
RENATE.
Hulpeloos en verward staart Johan
na een oogenblik voor zich uit. Deze
brief van de, haar persoonlijk nog
onbekende schrijfster heeft de dieps'e
en meest verborgen plekken van haar
ziel aangeroerd. De stralende goed
heid en rijpe menschelijkheid van
middelde bezit in die jaren van 81000
op 63000.
Wanneer straks de gevolgen van de
devaluatie tot uitdrukking komen,
zullen de cijfers van het gezamenlijk
bezit en van het gemiddelde per aan
geslagene wel weer even stijgen. Maar
vermoedelijk zal de lijn haar dalende
richting van de laatste jaren herne
men, omdat de ontzettend zware las
ten, veroorzaakt door de economische
structuur van de huidige maatschappij
nu eenmaal niet meer zijn op te bren
gen uit het nuttig effect van de sa
menwerking van kapitaal en arbeid.
Er wordt meer geconsumeerd dan de
kippen aan eieren kunnen leggen en
nu zijn we bezig de kippen op te eten.
Deze toestand zal zich niet ten gun
ste kunnen wijzigen voor we een zoo
danige versobering des maatschappe-
lijken levens hebben verkregen, dat
uit de opbrengsten weer kan worden
gereserveerd. Er moet weer kapitaal
gevormd kunnen worden door te spa
ren uit het inkomen. En dat zal alleen
mogelijk zijn, wanneer de fiscus zijn
schroeven kan terugdraaien.
Wanneer de particuliere vermogens
blijven terugloopen, dan zal het op
den duur niet meer mogelijk zijn om
de verschillende noodzakelijke groote
steun-acties te blijven "financieren en
daarom is in het huidige maat-
VERZEKER U BIJ DE
de vrouw, die toch eigenlijk nog een
vreemde voor haar is, dringen diep
in haar verscheurd gemoed
Mechanisch neemt zij haar hoed en
mantel. Vóór alles wil ze nu het druk
ke praten van tante Sophie ontgaan
en haastig verlaat zij daarom het
huis.
Ze maakt zeker weer een van
die dwaze wandelingen naar Schon-
brunn, zegt de barones tot zichzelf,
als de middag voorbij gaat, zonder dat
het nichtje komt opdagen. Meerdere
gedachten verspilt ze niet aan Johan
na, wie ze het plotselinge vertrek uit
Cairo nog steeds niet geheel kan ver
geven, al verbiedt haar goedmoedig
heid haar ook hiervan uiterlijk iets
te laten blijken.
Ik ga naar de familie Wolters
in PotzleinsdorfDe barones be
hoeft met het souper niet op me te
wachten, zegt ze tot den ouden huis
knecht.
Zoo vindt Johanna, wanneer zij,
uiterlijk althans wat kalmer, van
haar wandeling terugkeert, het huis
leeg.
Er is intusschen weer
post gekomen voor de barones, be
groet Josef haar. Zijn toon klinkt
eenigszins bedrukt, want de breede
schappelijke stelsel het ontzien tot
op verstandige hoogte, van het belang
der bezitters, een belang mede van de
niet-bezitters en zelfs van de werk-
loozen.
Dat moeten we vooral bedenken,
wanneer we „en masse" het nemen
van steeds weer nieuwe en kostbare
„maatregelen" van de overheid aan
het „overwegen" zijn en daarbij zoo
vlot tot het inzicht geraken dat de
financieele kwesties, die zich voor
doen, het eenvoudigst zijn op te los
sen met de aanduiding van „het geld
te halen, waar het zit".
DE MIDDENSTAND WEER IN
DE LUREN GELEGD.
Van verschillende zijden, van buiten
onze gemeente, ontvingen wij blijken
van instemming met het hoofd-artikel
onder bovenstaanden titel in ons No.
van 1.1. Zaterdag.
Dat is heel vleiend, maar liever zou
den we zien, dat van de middenstands
organisaties, ook in onze en omlig
gende gemeenten wat meer actie uit
ging in de vraagstukken die haar di
rect betreffen, terwijl wel eens gecon
stateerd mag worden dat de acties die
er plaatselijk van uitgaan dikwijls
mislukken.
We hadden het in dat artikel en nu
evenmin over plaatselijke aangelegen
heden, waar dikwijls persoonlijke za
ken de groote belangen schaden, maar
over een onderwerp, dat elke veree-
niging ter harte moet gaan.
Iedere vereeniging kan en moet dit
bespreken, steun vragen bij zuster-
afdeelingen om ten slotte het hoofd
bestuur der landelijke organisatie er
voor te spannen, dat zich dan gedra
gen voelt door den steun van heel
veel en actieve afdeelingen; afgevaar
digden kunnen bewerkt worden, aan
geklopt bij christelijke en neutrale
bonden, dan zal men hopelijk en ver
moedelijk succes hebben en zoo niet
dan heeft men tenminste de voldoe
ning gewerkt te hebben voor een groot
middenstands- en daardoor algemeen
belang.
HET INCASSEEREN VAN
KLEINE VORDERINGEN.
De Arnhemsche Kamer van Koop
handel heeft zich sinds jaar en dag
rouwrand om den brief, welke hij
haar overhandigt voospelt weinig
goeds.
Ook Johanna's gelaat verraadt hei
melijk onrust, als zij het couvert, dat
van een Engelschen postzegel is voor
zien, aanneemt. Met nerveuse haast
scheurt zij hem open en leest
Lieve Johanna!
Laat ik je voor deze eene maal
zoo mogen noemen. De bijzondere
omstandigheden, waaronder ik de
zen brief schrijf, mogen daarvoor
mede als excuus dienen. Gisteren
heb ik mijn goeden oom begraven.
Jij alleen zult kunnen beseffen, wat
dat voor mij beteekent en hoe na
meloos verarmd ik me voel. Een
hartverlamming heeft plotsel ng
een einde aan zijn leven gemaakt.
Hij stierf in de stellige, hem zoo ge
lukkig stemmende overtuiging, dat
Nothery Hill in jou een nieuwe,
lieve meesteres zou krijgen. Ik heb
deze zorgvuldig gekoesterde toe
komstdroom niet willen ontnemen,
maar ik zelf weet wel beter. Ik heb
begrepen, dat jij nooit iets voor me
zult kunnen zijn. Eerder misschien
dan jij zelf heb ik dat ingezien
door de kracht van mijn groote
./AlJhl VADER ROOKT
AUEEN 5TERTA&AK"
JA EN MUN VADER
ALLEEN RUPE TADAK
EN DAT IS HETZELFDE
WANT...
NIEMEUER'i STEATA6AK
VAN 25"-65CT P HALF POMP
met kracht beijverd voor een belang
rijk vraagstuk voor den handel, niet
hel minst voor den middenstand, n.l.
het invorderen van kleine bedragen,
en liet zoover gebracht dat 5 October
1935 een ontwerp van wet op deze
materie bij de Tweede Kamer is inge
diend, dat geheel was in den geest
der Kamer van Koophandel en van de
vele belanghebbenden. In '36 is daar
op een afwijzend advies gekomen van
de commissie voor privaat- en straf
recht, maar de Kamer van Koophan
del heeft de bezwaren stuk voor stuk
ontzenuwd.
En sedert dien heeft men er kalm
weg niets meer van gehoord, zelfs in
de Tweede Kamer is er niet meer over
gesproken bij de rijksbegrooting.
De Kamer van Koophandel te Arn
hem heeft nu tereeht een kras adres
aan den Minister gericht, waarin zij
uiting geeft van haar wrevel dat men
zulk een belangrijke materie zonder
meer laat rusten en de handel laat
wachten.
Het besluit als volgt:
De Kamer te Arnhem meent uit het
bovenstaande haar conclusies te mo
gen trekken. Niet omdat zij thans, na
13 jaren intensieve actie te hebben
liefde voor jou.
Treur er niet over, Johanna. Ik
hen niet de man, die daaraan ten
gronde gaat. Er bestaat in het le
ven niet alleen liefde, maar ook nog
zoo iets als plicht. En mij wachten
thans velerlei plichten moeilijke
en mooie die ik naar eer en ge
weten hoop na te komen. Van harte
echter hoop ik, dat jij gelukkig
zult worden, zoo volkomen geluk
kig, als je dat ongetwijfeld ver
dient.
In oprechte vereering
t. a t.
FRITS MOLLANDER-
Hawkins.
Langzaam glijdt de brief uit Jo
hanna's hand op den grond
Diep verzonken in herinneringen,
welke ook deze weinige regels van den
Engelschman weer hebben opgewekt,
keert Johanna eerst tot de werkelijk
heid terug als Josef klopt om het
souper aan te kondigen.
Ik heb geen honger, dank je
ik ga direct naar bednee, ik heb
anders niets noodig
Hoofdschuddend verwijdert de
oude bediende zich om de tafel in de
eetkamer weer af te ruimen.
(Wordt vervolgd.)
cho van het Zuiden,
taaiwpscie en Langstraatsche Courant,
NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN
CONCURREEREN DE
TARIEVEN EN VOOR-
DEELIQE VOORWAARDEN