Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. „KOORD BRABAIID" DE GOUDEN BRUG Dit nummer bestaat uit Drie Bladen EERSTE BLAD. De kip, welke de gouden eieren legt. FEUILLETON RUMMER 18. ZATERDAG 27 FEBRUARI 1937. 60e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs, per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag e| Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Het is een aanlokkelijke voorspie geling en het lijkt een logische ge dachte, wanneer er verkondigd wordt dat de overheid het geld voor allerlei noodzakelijk geachte of gewenschte groote werken, crisisvoorzieningen, steunacties e.d. „maar moet halen, waar het zit". Té gemakkelijk wordt over het hoofd gezien, dat het privaat bezit niet alleen een privaat belang vertegen woordigt, maar in de eerste plaats een algemeen belang. We wagen ons voor heden niet aan beschouwingen over de vraag, of er niet een beter maatschap pelijk en economisch stelsel denkbaar zou zijn dan het huidige kapitalisti sche we houden rekening met het feit, de zekerheid, dat dit laatste stel sel minstens nog enkele menschen- geslachten lang het practisch-geldende zal zijn en dat zijn vervanging in elk geval géén kwestie van een nationale, maar van een algemeene wereld-evo lutie zal zijn. We zeiden dus, dat het privaat be zit in het vigileerende maatschappelijk stelsel een algemeen belang is. En wel in den directen zin des woords. Wan neer de particuliere kapitalen ver schrompelen, dan wordt ook ik, de niet-bezitter, daardoor armer. En de kleine boer wordt daar evenzeer armer door en ook de werklooze, die ter we reld niets anders het zijne kan noe men dan zijn „recht" op werkloozen- steun. De practische, geldelijke waar de n.l. van dat recht wordt vermin derd door de verschrompeling van hel private vermogen. We zien de overheid of om haar nu eens te personifieeren we zien den Minister als een hoenderparkhou- der. Hij zamelt eiken dag de eieren van zijn belastingkippen en kan uit de opbrengst regelmatig een uitdeeling houden. Zoo lang hij zich bij de uit deeling tot de eieren bepaalt, zal hij zijn distributie-vermogen behouden, maar eischen de consumenten, dat ze ook van het kippenvleesch krijgen toegewezen, dan zullen er spoedig geen ROMAN VAN HANNO PLESSEN. (Nadruk verboden.) 72. Lieve, jonge, trotsche Johanna, luister naar mij Luister naar een vrouw, wie het leven kent in vreugde zoowel als in verdriet, die de liefde kent in haar kostelijkste gaven, maar ook in haar bitterste teleurstellingen. Ge loof me: nimmer dwaalt een vrouw af, als zij liefheeft en die liefde on voorwaardelijk volgt. Waar liefde heerscht, houdt het oordeelen op. En ik zou den mensch willen zien, die tegenover de gevoelens van zijn hart zich op 'n recht of onrecht zou kunnen beroepen. Liefde is een oer- macht, een natuurbevel. Zij is het eenige aangrijpende en treffende middel tot het scheppen van ge lijkheid in de wereld der menschen, een middel, dat verheft en niet vernedert. Als eenvoudig, nuchter feit zij eieren meer zijn, omdat „we" de kip pen hebben opgegeten. De welvaart der bezitters geeft in ons huidig maatschappelijk stelsel te vens het bestaanspeil van de niet-be- zitters aan. Het is de mate, waarop met het particuliere kapitaal kan ge werkt worden, welke beslist of ook de burgerpatroon, de winkelier, de arbeider, kortom: de massa onzer samenleving, een of meer graantjes kan meepikken van den disch des openbaren levens. En ook degenen, die niet tot de di- rect-aanzittenden belmoren, moeten worden verzadigd uit hetgeen door 't initiatief der kapitaal-bezitters en de daarop gevolgde samenwerking met den arbeid, aan nuttig effect werd gewonnen. Werkloozensteun, boerensteun, in- dustriesteun, dat alles moet mede worden bekostigd uit de overschotten van dat nuttig effect, dus eigenlijk uit de rente, welke het kapitaal door sa menwerking met den arbeid van velen afwerpt. Is het nuttig effect daartoe onvoldoende, of: stellen we den steun hooger dan economisch verantwoord is, dan gaan we het kapitaal zelve aan vreten, m.a.w. gaan we de kippen slachten om wier eieren het ons eigen lijk was te doen. Met het gevolg dat we het algemeene welzijn en de indi- vidueele bestaansmogelijkheid van elkeen en van de economisch-zwak- ken in het bijzonder in gevaar brengen. Aan dat gevaar komen we van jaar tot jaar meer toe, hetgeen de statisti sche cijfers omtrent de particuliere vermogens aanduiden. Uit de laatste pas verschenen cijfers van het Cen traal Bureau voor de Statistiek blijkt, dat het gezamenlijke particuliere ver mogen in ons land, voor zoover dit voor de heffing van vermogensbelas ting in aanmerking komt, van 1929- 1930 op 19351936 is gedaald met 4525 maal één millioen guldens, n.l. van 15666 millioen op 11141 millioen. Per aangeslagene verminderde het ge- je dit nog meegedeeld: Toen Syl vester Vonberg begreep, dat je hem zonder een woord had los gela- ten, waande hij zich reddeloos ver loren. En ware ik niet door een hoogere macht ter elfder ure op zijn weg gebracht, dan zou dat ook inderdaad het geval zijn geweest. In mijn woning bij Igls gaat hij nu langzaam z'n lichamelijk, psychisch en geestelijk herstel tegemoet. Ik heb mijn missie aan hem vol bracht. Nu is het aan jou hem het laatste te geven, wat nu eenmaal de bekroning van het leven is. Over een paar dagen hoop ik je te bezoeken om, over hetgeen nog gezegd moet worden, met je te spreken. Ik hoop van harte, dat deze regels er toe zullen bijdragen je op mijn komst en daarmee op een algeheele overeenstemming voor te bereiden. RENATE. Hulpeloos en verward staart Johan na een oogenblik voor zich uit. Deze brief van de, haar persoonlijk nog onbekende schrijfster heeft de dieps'e en meest verborgen plekken van haar ziel aangeroerd. De stralende goed heid en rijpe menschelijkheid van middelde bezit in die jaren van 81000 op 63000. Wanneer straks de gevolgen van de devaluatie tot uitdrukking komen, zullen de cijfers van het gezamenlijk bezit en van het gemiddelde per aan geslagene wel weer even stijgen. Maar vermoedelijk zal de lijn haar dalende richting van de laatste jaren herne men, omdat de ontzettend zware las ten, veroorzaakt door de economische structuur van de huidige maatschappij nu eenmaal niet meer zijn op te bren gen uit het nuttig effect van de sa menwerking van kapitaal en arbeid. Er wordt meer geconsumeerd dan de kippen aan eieren kunnen leggen en nu zijn we bezig de kippen op te eten. Deze toestand zal zich niet ten gun ste kunnen wijzigen voor we een zoo danige versobering des maatschappe- lijken levens hebben verkregen, dat uit de opbrengsten weer kan worden gereserveerd. Er moet weer kapitaal gevormd kunnen worden door te spa ren uit het inkomen. En dat zal alleen mogelijk zijn, wanneer de fiscus zijn schroeven kan terugdraaien. Wanneer de particuliere vermogens blijven terugloopen, dan zal het op den duur niet meer mogelijk zijn om de verschillende noodzakelijke groote steun-acties te blijven "financieren en daarom is in het huidige maat- VERZEKER U BIJ DE de vrouw, die toch eigenlijk nog een vreemde voor haar is, dringen diep in haar verscheurd gemoed Mechanisch neemt zij haar hoed en mantel. Vóór alles wil ze nu het druk ke praten van tante Sophie ontgaan en haastig verlaat zij daarom het huis. Ze maakt zeker weer een van die dwaze wandelingen naar Schon- brunn, zegt de barones tot zichzelf, als de middag voorbij gaat, zonder dat het nichtje komt opdagen. Meerdere gedachten verspilt ze niet aan Johan na, wie ze het plotselinge vertrek uit Cairo nog steeds niet geheel kan ver geven, al verbiedt haar goedmoedig heid haar ook hiervan uiterlijk iets te laten blijken. Ik ga naar de familie Wolters in PotzleinsdorfDe barones be hoeft met het souper niet op me te wachten, zegt ze tot den ouden huis knecht. Zoo vindt Johanna, wanneer zij, uiterlijk althans wat kalmer, van haar wandeling terugkeert, het huis leeg. Er is intusschen weer post gekomen voor de barones, be groet Josef haar. Zijn toon klinkt eenigszins bedrukt, want de breede schappelijke stelsel het ontzien tot op verstandige hoogte, van het belang der bezitters, een belang mede van de niet-bezitters en zelfs van de werk- loozen. Dat moeten we vooral bedenken, wanneer we „en masse" het nemen van steeds weer nieuwe en kostbare „maatregelen" van de overheid aan het „overwegen" zijn en daarbij zoo vlot tot het inzicht geraken dat de financieele kwesties, die zich voor doen, het eenvoudigst zijn op te los sen met de aanduiding van „het geld te halen, waar het zit". DE MIDDENSTAND WEER IN DE LUREN GELEGD. Van verschillende zijden, van buiten onze gemeente, ontvingen wij blijken van instemming met het hoofd-artikel onder bovenstaanden titel in ons No. van 1.1. Zaterdag. Dat is heel vleiend, maar liever zou den we zien, dat van de middenstands organisaties, ook in onze en omlig gende gemeenten wat meer actie uit ging in de vraagstukken die haar di rect betreffen, terwijl wel eens gecon stateerd mag worden dat de acties die er plaatselijk van uitgaan dikwijls mislukken. We hadden het in dat artikel en nu evenmin over plaatselijke aangelegen heden, waar dikwijls persoonlijke za ken de groote belangen schaden, maar over een onderwerp, dat elke veree- niging ter harte moet gaan. Iedere vereeniging kan en moet dit bespreken, steun vragen bij zuster- afdeelingen om ten slotte het hoofd bestuur der landelijke organisatie er voor te spannen, dat zich dan gedra gen voelt door den steun van heel veel en actieve afdeelingen; afgevaar digden kunnen bewerkt worden, aan geklopt bij christelijke en neutrale bonden, dan zal men hopelijk en ver moedelijk succes hebben en zoo niet dan heeft men tenminste de voldoe ning gewerkt te hebben voor een groot middenstands- en daardoor algemeen belang. HET INCASSEEREN VAN KLEINE VORDERINGEN. De Arnhemsche Kamer van Koop handel heeft zich sinds jaar en dag rouwrand om den brief, welke hij haar overhandigt voospelt weinig goeds. Ook Johanna's gelaat verraadt hei melijk onrust, als zij het couvert, dat van een Engelschen postzegel is voor zien, aanneemt. Met nerveuse haast scheurt zij hem open en leest Lieve Johanna! Laat ik je voor deze eene maal zoo mogen noemen. De bijzondere omstandigheden, waaronder ik de zen brief schrijf, mogen daarvoor mede als excuus dienen. Gisteren heb ik mijn goeden oom begraven. Jij alleen zult kunnen beseffen, wat dat voor mij beteekent en hoe na meloos verarmd ik me voel. Een hartverlamming heeft plotsel ng een einde aan zijn leven gemaakt. Hij stierf in de stellige, hem zoo ge lukkig stemmende overtuiging, dat Nothery Hill in jou een nieuwe, lieve meesteres zou krijgen. Ik heb deze zorgvuldig gekoesterde toe komstdroom niet willen ontnemen, maar ik zelf weet wel beter. Ik heb begrepen, dat jij nooit iets voor me zult kunnen zijn. Eerder misschien dan jij zelf heb ik dat ingezien door de kracht van mijn groote ./AlJhl VADER ROOKT AUEEN 5TERTA&AK" JA EN MUN VADER ALLEEN RUPE TADAK EN DAT IS HETZELFDE WANT... NIEMEUER'i STEATA6AK VAN 25"-65CT P HALF POMP met kracht beijverd voor een belang rijk vraagstuk voor den handel, niet hel minst voor den middenstand, n.l. het invorderen van kleine bedragen, en liet zoover gebracht dat 5 October 1935 een ontwerp van wet op deze materie bij de Tweede Kamer is inge diend, dat geheel was in den geest der Kamer van Koophandel en van de vele belanghebbenden. In '36 is daar op een afwijzend advies gekomen van de commissie voor privaat- en straf recht, maar de Kamer van Koophan del heeft de bezwaren stuk voor stuk ontzenuwd. En sedert dien heeft men er kalm weg niets meer van gehoord, zelfs in de Tweede Kamer is er niet meer over gesproken bij de rijksbegrooting. De Kamer van Koophandel te Arn hem heeft nu tereeht een kras adres aan den Minister gericht, waarin zij uiting geeft van haar wrevel dat men zulk een belangrijke materie zonder meer laat rusten en de handel laat wachten. Het besluit als volgt: De Kamer te Arnhem meent uit het bovenstaande haar conclusies te mo gen trekken. Niet omdat zij thans, na 13 jaren intensieve actie te hebben liefde voor jou. Treur er niet over, Johanna. Ik hen niet de man, die daaraan ten gronde gaat. Er bestaat in het le ven niet alleen liefde, maar ook nog zoo iets als plicht. En mij wachten thans velerlei plichten moeilijke en mooie die ik naar eer en ge weten hoop na te komen. Van harte echter hoop ik, dat jij gelukkig zult worden, zoo volkomen geluk kig, als je dat ongetwijfeld ver dient. In oprechte vereering t. a t. FRITS MOLLANDER- Hawkins. Langzaam glijdt de brief uit Jo hanna's hand op den grond Diep verzonken in herinneringen, welke ook deze weinige regels van den Engelschman weer hebben opgewekt, keert Johanna eerst tot de werkelijk heid terug als Josef klopt om het souper aan te kondigen. Ik heb geen honger, dank je ik ga direct naar bednee, ik heb anders niets noodig Hoofdschuddend verwijdert de oude bediende zich om de tafel in de eetkamer weer af te ruimen. (Wordt vervolgd.) cho van het Zuiden, taaiwpscie en Langstraatsche Courant, NEEM HET ZEKERE VOOR HET ONZEKERE EN CONCURREEREN DE TARIEVEN EN VOOR- DEELIQE VOORWAARDEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1937 | | pagina 1