I
GEMENGD NIEUWS,
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
Lotgevallen van drie Brabanders in
Duitschland.
t
BI j
Zaterdagmorgen 11., kregen wij on
verwacht bezoek van een jongen
Waalwijker die vroeg ons de lotge
vallen te mogen vertellen, welke hij
heeft meegemaakt in Duitschland,
zulks 0111 te voorkomen dat in de
toekomst nog meerderen in hetzelfde
schuitje zouden komen te varen.
De jongeman maakte op ons direct
'n zeer betrouwbare en sympathieke
indruk, een flinke stevige kerel die
door de gedwongen werkloosheid hier
te lande, genoodzaakt werd zijn ge
luk in het buitenland te beproeven,
met als resultaat dat hij in drie weken
twintig pond is afgevallen.
Maar hoe was hij er toe gekomen
cm zich naar Duischland te begeven?
Dit zat als volgt:
In verschillende bladen, ook in ons
blad waren berichten verschenen over
werkgelegenheid in Duitschland, ter
wijl in verschillende plaatsen o.a. in
Genderen sprekers kwamen om jon
gelieden over te halen zich naar
Duitschland te begeven onder de aller
mooiste voorwaarden. Ook onze zegs
man, zijn broer en een vriend van zijn
broer, besloten hel er op te wagen.
Hier waren de verdiensten niemendal,
en daar bestond de kans om met flink
werken een aardig centje te verdienen.
Den 1 6-dcn April vertrok men naar
Venlo.
Aldaar aangekomen, kreeg men be
zoek van enkele Iieeren van de arbeids
bemiddeling te Oberhausen, die hen
een in het Duitsch gesteld contract
voorlegden hetgeen zij onderteeken
den, Duitsch lezen konden zij toch
niet, evenmin als Duitsch spreken of
schrijven.
Na geïnformeerd te hebben bleken
zij te zijn aangenomen tegen een loon
van ƒ12.per week, met vrije kost
en inwoning met huiselijk verkeer. Ze
dachten dat is mooi zoo, maar hoe
bedrogen zouden ze uitkomen.
Vrijdagmiddag slapte men in de
trein die hen zou voeren naar Gre-
vensmühle een plaatsje van ongeveer
81)00 inw. in Mecklenburg. Zaterdag
middag om 12 uur arriveerde men
daar. Buiten het station stond een
boerenwagen te wachten die hen naar
het op ongeveer één uur afstand ge
legen gehucht Santo zou voeren, al
waar hun arbeid zou beginnen.
Dit Santo is een klein gehucht met
een stuk of acht woningen en stallen,
geheel omringd door bosschen, het is
geheel staatsbedrijf. De eerste dagen
ging alles goed, men kreeg goed te
eten en te drinken, doch geleidelijk
werd dit slechter, want, zei de vrouw
van den voorman, je moet het zelf
maar koopen, al die mee-elers worden
voor ons veel te duur.
Ja, zelf koopen, alles was er onge
looflijk duur. Tabak pf. 50., 1 pond
i.pek R.M. 1.50., verder suiker, koffie
enz., het was niet te betalen.
Wanneer zij hunne verdiensten
(R.M. 18) nu nog maar geheel zelf
hadden mochten houden, zouden zij
misschien juist genoeg gehad hebben
voor hun eigen onderhoud. Van die
R.M. 18.moesten zij als waarborg
iedere week echter nog R.M. 2.50 af
staan, zoodat zij nog slechts R.M.
15.50 over hielden. Hieraan hadden
zij nog niet genoeg om in hun eigen
onderhoud te voorzien, laat staan om
kleeren te koopen of iets naar huis
te sturen.
Het eten dat de vrouw van den
voorman klaar moest maken werd
niet den dag slechter. De Duitsche
voorarbeiders kregen echter wel goed
eten.
Bovendien moesten zij zelf voor bun
potten en pannen zorgen, hetwelk uit
gaven meebracht die hun financieele
draagkracht ver te boven gingen.
Kocht men goede koffie en gaf men
die aan de vrouw van den voorman
om klaar te maken, dan kreeg men
koffie van een dag of vier, vijf oud,
terwijl zij de goede zelf hield.
Daar men begon in te zien dat de
toestand zoo niet langer kon blijven,
stelde men zich in verbinding met het
bureau voor arbeidsbemiddeling te
Oberhausen.
De heeren kwamen werkelijk een
kijkje nemen en beloofden alles in
orde te zullen maken, zoodat zij niet
meer te klagen zouden hebben. Niets
van dit alles is echter geschied. Drie
weken gewacht, vier weken gewacht
en nog geenerlei verbeteringen, en er
kwamen reeds plannen op om naar
huis terug te keeren. De broer van
onzen zegsman, had thuis een huis
houden met kinderen, doch kon niets
sturen, onze zegsman zelf, die z'n
moeder moest onderhouden, dito, en
nummer drie kwam ook steeds te kort.
Des morgens kregen zij twee dikke
sneden zuur roggebrood met oude
koffie, die niet te genieten was,
weshalve zij water dronken, zoodat
zij 's-morgens en 's-avonds hetzelfde
eten kregen als dwangarbeiders, oud
zuur roggebrood met water, als mid
dag-eten kregen zij gewoonlijk niets
anders dan wat rijst met tot meel
gemalen aardappels.
Zij kochten per man iedere week
twee eieren, die 8 pf. per st.uk kost
ten. Gaven zij deze aan de vrouw van
den voorman, om te koken, dan bakte
zij ze, waarbij zij bovendien dan nog
de boter en het spek van hen kaapte,
zoodat zij alles kwijt raakten.
Zoo ging het dag in, dag uit. Zon
dag bestaat er alleen in naam. Op uit
drukkelijk verzoek van onzen zegs
man waren zij Zondags echter vrij,
dat was tevens in 't contract bepaald,
zoodat zij dezen dag eens gebruikten
om de omgeving te gaan verkennen.
Geweldig uitgestrekte bosschen met
wilde dieren troffen zij daar aan. Her
ten, reeën en wilde zwijnen zag men
haast overal.
Op 1 Mei ving de zomerarbeid aan.
Des 's-nachts om twee uur moest wor
den begonnen, het vrouwvolk werkt
er net zoo hard als het manvolk en
in 8 weken tijd is de oogst binnen.
Des avonds gingen zij ook nog wel
eens naar de stad doch wat zij hier te
zien kregen is niet te beschrijven. Een
bevolking waaruit het laatste beetje
zedelijk gevoel verdwenen was. De
bioscoop vertoonde de laagst denk
bare films, de reclameplaten voor de
bioscopen waren afschuwelijk en dan
te weten dat deze bioscopen bij elke
voorstelling tjokvol zaten en in de
kerk20 man en dan was 't veel.
Zij brachten ook een bezoek aan den
predikant van het stadje, een vrien
delijk, oude man. Hij beneed de Hol
landers om hunne grootcn eenvoud
en hun kinderlijk geloof.
De kerk was een juweel van bouw
kunst en houtsnijwerk, waarmee zij
van binnen versierd was en langen tijd
hebben zij hierin vertoefd. Om eenig
idee te krijgen van de kwaliteit van
het middageten, vertelde onze zegs
man, dat des morgens om ongeveer
zes uur de pannen voor den dag wer
den gehaald. In de eene gooide men
gestampte aardappelen, in de tweede
rijst of havermout en tenslotte in een
derde nog wat groenten.
Deze pannen werden dan om een
uur of zes in den oven geschoven en
als om ongeveer 12 uur het werkvolk
thuiskwam dan moesten zij maar zien
wat er van terecht was gekomen. Het
een was verbrand, het andere nog niet
gaar, enfin hel was niet te genieten.
De kleeding der vrouwen laat alles
te wenschen over en de onbeschaamd
heid spreekt haar de oogen uit.
Als men het over Holland had werd
men uitgelachen en uitgescholden
voor watergeuzen, kaaskoppen, dom
me boeren en al wat maar leelijk was.
Bidden voor of na het eten deed
men nooit. Zagen zij het de Hollanders
doen dan begon men te lachen en
vioeg men wat zij deden. „Bidden"
was het antwoord. „Wat is bidden?"
„God om bijstand verzoeken". „Wie
is God?" „God is den Schepper van
Hemel en aarde". „Wat is Schepper?"
enz. Zoo ging dat maar door op ieder
antwoord volgde een vraag, en zulks
enkel en alleen om onze drie Braban
ders beschaamd te maken.
Moest de W.C. gereinigd worden,
dan konden de Hollanders dat op
knappen. Landarbeid, waar ze toch
feitelijk voor aangenomen waren,
mochten ze niet verrichten wel den
weg in den omtrek verbeteren. Zware
rotsblokken wegsleepen op de manier
waarop de Alkmaarsche boeren hun
kaas naar de markt dragen, verder
slooten graven enz.
De nationale feestdag 1 Mei, werd
gevierd op echt Duitsche wijze. Op de
markt van hel stadje was een groote
luidspreker opgesteld, waar omheen
de geheele bevolking verzameld was,
om de redevoering van Hitier aan te
hooren.
De geheele stad was feestelijk ver
sierd, het „heil-Hitler" geroep was niet
van de lucht en men moest er aan mee
doen of men wilde of niet, want an
ders werd men voor communistisch
gehouden en opgepakt.
Tachtig procent der arbeiders is
daar soldaat, het gevolg is een tekort
aan arbeidskracht, dat door buiten
landers, vooral Nederlanders en Po
len moet worden aangevuld. De jeugd
Yv^ordt er geheel in militairen geest op
gevoed. Jongens van 1314 jaar loo-
pen er al zwaar bewapend' en in keu
rige uniformen rond, en houden ina-
nouvres met evenveel ernst als de
grooten.
De toestand voor de drie Nederlan
ders werd steeds meer onhoudbaar.
Zij werden beluisterd, kregen slecht
en weinig eten, moesten omgaan met
een onguur volkstype enz. Geen won
der dus dat er plannen werden be
raamd, om te trachten weer naar
Nederland te kunnen ter.ugkeeren.
Eerst werd geprobeerd om van den
dokter een bewijs te krijgen van on
vermogen voor den arbeid, doch dit
liep op niets uit.
Daarop ging men nog maar weer
eens naar den inspecteur van de ar
beidsbemiddeling in Grevensmiihle,
wien zij hunnen toestand duidelijk
maakten. Dat zij b.v. geen geld had
den om zich behoorlijk te kleeden of
te voeden, geen geld om naar vrouw
en kinderen te sturen enz.
Men trok zich echter bitter weinig
van deze klachten aan en het eenige
wat de inspecteur zei dat de vrouw
maar voor zich zelf moest zorgen.
Zij kregen dus geen afschriftbewijs,
zonder welk het onmogelijk is de
gicns over te komen.
Door het slechte voedsel meer en
meer lichamelijk geheel uitgeput ging
men verder op informatie uit.
Eerst vroeg men een taxi-chauffeur
de kosten. De afstand tot Venlo be
droeg 600 K.M., dus, voor dien chauf
feur die de terugreis ook moest ma
ken 1200 K.M. en dit kwam op een
bedrag van R.M. 250.—. Dit was na
tuurlijk veel te veel. De trein deed
het al heel wat minder, doch ook R.M.
38.was hen nog te veel. Toen eens
geïnformeerd naar een vracht-trein en
jawel hoor voor R.M. 24 kon die hen
meenemen.
In Santo spelden zij den voorman
op den mouw dat zij naar Oberhausen
gingen en Zaterdagmiddag, 22 Mei
zaten zij in de trein. Deze tocht werd
een lange lijdensweg. Zij hadden geen
geld om eten te koopen, verkeer
den voortdurend in angst om te wor
den teruggehaald, met alle gevolgen
daaraan verbonden en hadden nog de
kans niet over de grens te komen,
daar zij geen afschriftbewijs bij zich
hadden.
Doch in Gods hulp hadden zij zich
aanbevolen en gelaten wachtten zij af
hoe de zaken loopen zouden. Zondags
middags kwamen zij dan bij de douane
e-i vol angst in hel hart zagen zij de
zwaar bewapende grenswachters
staan; ontsnappen was onmogelijk.
Het paspoort was in orde. Op de
vraag of zij op arbeid waren uitge
weest werd bevestigend beantwoord,
meer werd er niet gevraagd, zelfs de
koffers werden niet gecontroleerd.
Hoe zij er zoo gelukkig door heen
gerold waren, hadden zij wel in de
gaten toen een douane-beambte den
grensboom op moest lichten en deze
drie keer liet vallen. Alles was dron
ken
De ontvangst bij de Hollandsche
douane was heel anders. Geen barsch
gesnauw als bij de Duitschers. Nee,
vriendelijk werden zij ontvangen en
vol belangstelling werd naar hun lot
gevallen geïnformeerd.
Toen zij bij de douane vertrokken
zaten zij wel in Holland, doch hun
toestand was nog allesbehalve roos
kleurig.
Van Zaterdagnacht tot Zondag
avond niets gegeten en ook nagenoeg
geen geld meer om elen te koopen.
Óm hun honger eenigszins te stillen
werd naar zuring gezocht tusschen 'l
gras langs den weg, het leken wel
'kluizenaars die vijf jaar uit de be
schaafde wereld waren verdwenen ge
weest.
Ten einde raad en niet wetend waar
heen, besloot men naar den Commis
saris van Politie te gaan. De man was
erg vriendelijk en zeide dat hij ver
plicht was hen op transport te stel
len naar Waalwijk, doch dit bleek om
velerlei redenen niet zoo makkelijk te
gaan. Voorloopig kregen zij een adres
van een koffiehuis waar zij konden
gaan eten en den nacht door brengen.
Hier kregen zij het voor het eerst weer
goede Hollandsche kost, doch alhoe
wel zij veel honger hadden, konden zij
bijna niet eten, daar hun magen door
het onregelmatig leven, en 't slechte
voedsel der laatste weken geheel van
streek was.
Om tien uur ging men 's-avonds
naar bed om zich den anderen ochtend
om 7.30 uur weer op het politiebureau
te vervoegen voor verdere inlichtin
gen. Doch een nieuw ongeluk wachtte
hen. De Commissaris was weg en z'n
collega zeide van niets te weten. Deze
gaf hen hoen echter een adres van
dominee Póels, die reeds veel voor
dergelijke jongens en ook voor de
garnizoen-soldaten gedaan had. Hier
werden ze wederom gastvrij ontvan
gen en kregen elk 2.50 als reisgeld
naar Waalwijk, waar men dan einde
lijk 's-Maandagsavonds arriveerde.
Om nog een staaltje te vertellen
van de mentaliteit van den Duitschen
voorman zullen wij onzen zegsman
nog even aan hel woord laten. Hij ver
telde het volgende:
Op zekeren dag kwam de voorman
1 ij ons en vroeg ons of wij niet een
glaasje bier wilden gebruiken, kenne
lijk met de bedoeling om ons dronken
le maken en dan inlichtingen van ons
Ie kunnen krijgen over 't militairisme
in Nederland.
Wij hadden hem echter door en
namen niets anders dan zoo nu en
dan een enkel slokje. De voorman
echter ging maar door met drinken
en had hem tenslotte flink te pakken.
Dit alles wat wij toen in zijn dronken-
taal van hem opvingen bleek dat het
hier krioelde van vliegtuigen. Er zijn
oiuleraardsche vliegvelden die zoo on
metelijk groot zijn, dat men er zich
geen voorstelling van kan vormen.
De Duitschers moeten in staat zijn
om vliegtuigen die op een hoogte van
15000 M. vliegen met pas uitgevonden
instrumenten, naar beneden te halen
en alle auto's in een straal van 25
Kilometer naar believen te laten stop
pen.
Er zijn enorme opslagplaatsen die
massa's levensmiddelen bevatten en
zoo streng bewaakt worden, dat nie
mand er dichter dan 25 K.M. kan
naderen.
Ook vertelde onze zegsman nog dat
een meisje uit Drongelcn, dat verkee
ring met een jongen uit Dussen heeft,
en die ook naar Duitschland is ver
trokken, hem kwam vragen of alles
wel zoo verschrikkelijk is als haar
verloofde schrijft, want ze kon het
niet gelooven.
Zijn toestand moet nog slechter zijn
dan de drie boven genoemde personen
hebben beleefd.
Op den eersten Mei moet er b.v.
gevochten zijn tusschen Duitschers en
Hollanders, waarbij een Hollander zoo
ernstig werd gewond dat hij naar een
ziekenhuis werd overgebracht, terwijl
een andere Hollander werd gearre
steerd.
Het middageten, zoo schreef hij,
was ongeveer rauw, de aardappels
werden niet geschild.
Op zekeren dag kwam er een agent
bij hem om z'n paspoort te contro
leeren, over een uur zou hij het te
rugkrijgen. Nooit ziet hij het weer
natuurlijk. zoo een kan Duitschland
heelemaal niet meer uit, of het moet
zijn dat de regeering er zich mee be
moeit.
Vijf weken geleden hebben we ge
dacht iets te vinden, zoo besluit onze
zegsman, maar niets anders hebben
wc gevonden dan slecht eten, veel
honger' en slechte behandeling en dat
in het zoo hoog geprezen Duitschland.
D;t is hel onopgesmukte verhaal van
de belevenissen van 3 Waalwijkers in
Duischland. Voor men dus op aan
biedingen of officieele mededeelingcn
ingaat, informeere men dus terdege.
Onze goede Hollanders zijn toch te
goed om zich zulk een behandeling le
iaten welgevallen. Dan zorgen we er
desnoods liever zelf voor.
Witte Purol
Zonnebrand
en vervellen te voorkomen en te genezen.
Doos 30, 60 ct. Tube 45 ct. Bij Apolh. en
Drogisten.
Wielrijder overreden en gedood.
Een ernstig ongeluk heeft zich
gistermiddag voorgedaan op den
hoek van de Huurnestraat en de
Bloemenstraat te Oldenzaal. De 10
jarigen zoon van den arbeider
Helthuis kwam, toen hij per rijwiel
den hoekomsloeg, in botsing met een
paard, dat gespannen was vooreen
met kolen geladen wagen. De jongen
werd tegen de grond gesmakt en
kwam onder het voertuig terecht.
De, voerman trachtte het paard nog
tot stilstand te brengen; hij kon
evenwel niet verhinderen, dat de
wielen de knaap over het hoofd
gingen. De jongen is kort na het
ongeluk overleden. Het stoffelijk
overschot is naar het R.K. zieken
huis vervoerd.
De debacle van de N.S.B.
Naar de a.r.»Rotterd.» verneemt,
is aan al hel personeel, dat wei kzaam
was ten kantore van «Volk en Vader
land op de Oude Gracht te Utrecht,
ontslag aangezegd. Reeds vóór de
verkiezingen was geleidelijk aan
een vijltal leden van dit personeel
ontslag verleend uit bezuinigings-
motieven, doch thans heeft men
het heele personeel van de admini
stratie en de boekhouding van het
weekblad ontslag verleend. Daar de
N.S.B. nog huur beeft aan het
perceel, zal dit thans nog niet
ontruimd worden; wel wordt het
oubewoond, daar ook aan de con
cierge ontslag gegeven is. Drie man
zijn voorloopig nog in dienst gehou
den om de zaken af te wikkelen.
Naar het blad verneemt is het
plan een en ander naar Leiden,
over te brengen, waar het «Nationa
le Dagblad« wordt gedrukt.
De «stroppen» op het «Nationale
Dagblad» geleden zouden zeer
aanzienlijk zijn en het is niet
onmogelijk, dat binnenkort de uit
gave zal worden gestaakt.
Administrateur gearresteerd.
Bedrag van ongeveer f ik.000
verduisterd.
Sinds geruimen tijd is er bij de
Vereen, tot Bevordering der belangen van
Slechthoorenden, die aan de Vondelstr.
te Amsterdam is gevestigd, een groot
kastekort, dat ontstaan is door fraudes,
die in den loop van eenige jaren zijn
gepleegd door den administrateur van
de propanganda commissie.
Deze man, die gedurende vele jaren
de administratie voerde van deze afde
ling der vereeniging, is destijds, toen de
fraudes aan het licht kwamen, uit zijn
functie ontheven. Hij is door de centra
le recherche in arrest gssteld. Het on
derzoek is nog in vollen gang, zoodat
men nog niet precies kan nagaan, hoe
groot het bedrag wel is, dat deze admi
nistrateur zich heeft toegeëigend. Vrijwel
vast staat, dat het een bedrag moet
zijn van om en nabij f 14.000
Door Taxi gedood.
Zestigjarige man het slachoffer.
Gistermiddag is de ruim 60 jarige L.
Koole uit 's Heer-Arendskerke bij het
oversteken van het gevaarlijk kruispunt
Wilheminasraat—Stationsweg te Goes,
door een taxi, bestuurd door den schauf
feur K-, aangereden. De man bekwam
een ernstige schedelbreuk en overleed
enkele oogenblikken na het ongeluk.
De auto is door de politie in beslag ge
nomen.
Een omkoopbare Agent
van Politie.
Een Amjsieidamscüe politieagent
nam gisteren in hel UaiiKje uer
>eruacmeu van tie Amsleruamsche
Kecblbank plaats. Hij worut ervan
verdacht steekpenningen le hehben
aangenomen.
Hij zou van een bakker een rijks-
daaiuer hennen aangenomen en ae
agent zou uit UanKoaaruelü een
sucep hennen gchaaiu uoor een
procesvernaai, dal nij den vorigen
nacnt tegen üen bakker nad opge
maakt wegens overueüing van ue
arneidswel.
De oiticier van justitie eischte zes
maanden gevangenissiral.
Boerderij atgeDrand.
Gisteravond is ue noeruerij van
den neer J. van Duijuüoven aan Uen
Uroenenweg in tien ilouirakpoiuer
naoij Hall weg lot Uen gionu toe
algeoranu. Omstreeks zeven uur zag
ue vrouw van den lanunuuwer, uie
op hel land aan net werk was, rook
opstijgen uil hel uak vanueooeiuerij.
Z.ij snelde naar nuis en waarscnuwue
naar kinueren. Zij slaagde erin eenig
vee, dal lil ue sciiuur slonu, naar
nuuen te hrengen, uoch pogingen
om ook nog hei huisraau in veing-
neid te stellen, gelukien slechts len
deele. Hel vuur gieep zoo snel om
zien heen, dal ue noeruerij weldra
in lichte laaie stond.
Hoewel de nrandweer van Halfweg
ter plaalse was, viel aan biusschen
niet meer te denken. De geheeie
boerderij brandue tol den grond toe
af. De oorzaak van de brand is on
bekend. Verzekering dekt de schade.
Inval in een speelhol
te 's-Gravennage.
Gisternacht heelt de politie een
inval gedaan in een speelhol, dat
gevestigd was in het perceel Gabriel
Metsusiraat ibü in Den Haag. De
bewoner was de koopman van D.,
zijn neet was echter de exploitant
van het zaakje. Veertien personen
zijn naar het politiebureau gebracht.
Allen zijn na verhoor vrijgelaten.
Onder de gearresteerden waren twee
vrouwen, öpeeltaleis en dergelijke
attributen zijn in beslag genomen.
Twee jongetjes verdronken.
Te Ouderkerk aan den Amstel
vermiste gistermiddag delamiliede
Jager hun zoontje dat |uistgisteren
vijl jaar was geworden. Men trok er
onmiddellijk op uit om de buurt af
te zoeken, alle moeite was tevergeefs.
Men vond het kind niet.
Toen de vader evenwelgisteravond
om zeven uur van zijn werk huis
waarts keerde, zag hij het lichaam
van den kleinen jongen in deBinnen-
Amstel drijven, Spoedig bracht men
het kind op het drooge, doch de
levensgeesten waren reeds geweken.
Het 5-jarig zoontje van de
familie Ten Brinke te Vroomshoop
is gisteren ter hoogte van de spoor
brug bij het visscnen voorover in
het Zwolsche kanaal gevallen. De
politie heelt na een uur dreggen het
lijkje opgehaald. Het is naar de
ouderlijke woning overgebracht.
Motorrijder tegen een boom
gereden
Gisterenochtend om tien uur
stond de auto van den manufacturier
W. L., uit Rijen, ter hoogte van
café «De Stad Parijs», te Huiten
(gemeente Gilze Rijen), op den
Tilburgschenweg, toen van den kant
van Breda een personenauto pas
seerde, bestuurd door den handels
reiziger H. E. Op hetzelfde moment
naderde uit de richting Tilburg
met groote vaart de motorfietsrijder
Weber uit Den Haag. Deze botste
eerst tegen den auto van den heer
E. en vloog vervolgens tegen een
boom met een gebroken been en
ernstige hoofdwonden werd de heer
W. naar het ziekenhuis te Tilburg
overgebracht. Zoowel de auto als
de motorfiets werd ernstig bescha
digd.
Lijkje opgehaald
Vanmorgen is onder de gemeente
Vlaardingen opgehaald het lijkje van
den elfjarigen padvinder G. Dröge te
Schiedam, die Zondagmiddag bij
het baden in den Nieuwen Waterweg
nabij Vlaardingen is verdronken.
Mijnwerker doodelijk getroffen.
In den afgeloopen nacht is in de
Oranje Nassaumijn 2 te Schaesberg
een schietongeluk gebeurd, waarbij
de 29 jarigen mijnwerker J. van
Doorn is getroffen.
>j i
i i
i t
Het beste en zuiverste middel om
