Weekpraatj e Binnenlandsch Nieuws. rnrnrn ÉS Zaterdag 18 September 1937 No. 75 De Echo van het Zuiden Tweede Blad OUDE EN NIEUWE ROMANTIEK. Een .moderne roman eindigt met de wanhoopsschreeuw van een jonge bedrogen moeder, of met een echtschei ding, dan wel met een zelfmoord. De moderne romantiek immers is realis tisch, écht, naar het leven geteekend. Jammer, dat in het oog van den mo dernen schrijver als „het" leven slechts het bestaan van geestelijk- en moreel gederailleerden of van maatschappe lijke desperado's wordt gezien of er kend. VroegerIk bedoel niet alles van „vroeger" te idealiseeren. Van vroe ger plegen we het lieflijke en mooie te onthouden en we doen met meer of minder succes ons best om het beroer de uit dien tijd te vergeten. De vroe gere romantiek had óók gebreken; ze was meestal te zoetelijk. Maar als 'n mensch zich in die dagen met het le zen van een boek had ontspannen en hij las op de laatste bladzijde van de zalig heid der jonge liefde, welke bloeide in de harten van twee menschenkinderen diep blozend fluisterde ze hem iets in het oor, waarop hij haar, die straks de moeder van zijn kind zou zijn, innig omhelsdedan moest je wel eens glimlachen om alwéér zoo'n slot, maar je lachte tenminste; er was vreugde in je, omdat alles, zooals het daar geschreven stond, schoon en goed was. Je vloekte dan niet tegen de maat schappij, tegen de menschen en tegen God, zooals velen geneigd zijn te doen, als ze een moderne roman hebben gele zen, welke op rauwe wijze alle vuil heid en goorheid van het leven aan den zelfkant onzer beschaving blootlegt en ons de intieme huishouding binnen voert schier uitsluitend van hen, die door eigen schuld of de schuld van anderen, soms van „de maatschappij", de verworp'nen der aarde werden. Van de goede oude romantiek vond ik terug in hetgeen ons werd geopen baard uit de liefde van het jonge Ne- derlandsche prinselijke paar. Ik beluis terde het uit de mededeelingen van de moeder der prinses voor de radio om trent de wijze, waarop de prins en prin ses elkaar hadden „gevonden". Ik be luisterde het uit het woord van prins Bernhard toen hij zich voor het eerst tot het Nederlandsche volk richtte. En boven al beluisterde ik die schoone oude romantiek uit de wijze, waarop prinses Juliana kond deed van haar verwachting omtrent een aanstaand moederschap. De positie eener toekomstige vorstin is nu eenmaal een zeer bijzondere. De straling van haar huwelijksgeluk kan noch mag zij laten begrenzen tot de wanden van haar eigen home, want er is heel een volk, dat er belang hij heeft, of en hoe het verbond, dat ze sloot voor het leven, zal worden geze gend. De w ij z e, waarop Juliana mededee- ling deed van de blijde verwachting, welke haar vervulde, de woorden waar in ze deze kondschap vervatte, dat al les was even teer en gevoelig als de fluistering van den geliefde, in een le vensroman van den „goeden ouden tijd". En hoe behandelen wij als volk deze teedere intimiteit? Met „we" bedoelen we het spraak makende deel van ons volk, de vox populi, zooals deze zich openbaart in de gesprekken van den dag, op straat, in tram en trein, aan de bittertafel en „op de zaak". We toonen ze haar ook on waardig door de wijze, waarop ze door den Nederlandschen handelsgeest wordt uitgebuit. Helaas, „we" zijn grof, in ons senti mentsleven, met onzen zin voor humor is het algemeen slecht gesteld en van 't zelfde gehalte zijn de „moppen", die ons volk over zoo iets ten beste geeft. Ze zijn over 't algemeen grof en plat en getuigen van wansmaak. Zeker, we meenen het meestal niet zoo slecht als men uit onze uitingen zou behooren te besluiten. We staan er niet ongevoelig tegenover, maar toch zal men bij velen helaas constateeren, wat wij hierboven aanhaalden, iedereen weet dat bij ondervinding. Uitzonde ringen zijn er natuurlijk vanzelfspre kend! Laten we ons ten deze 'n beetje in- toomen en bedenken dat het hier iets teers geldt, dat spoedig vergruizeld wordt. Een gelukkig verschijnsel is het alge- meene protest, dat in de bladen tot uit drukking komt tegen de pogingen van sommigen om onze slechte manieren in teere gevallen uit te baten. Denzelfden dag, waarop de Staats courant het eerste officieele bericht om trent den gezondheidstoestand der Prinses vermeldde, verschenen ook de eerste teekenen van commercieele va derlandsliefde op straat en in de win kels: een cartonnen insigne met toepas selijke emblemen en een aantal prent briefkaarten. Op een hiervan staan twee ooievaars, elk met een net ver pakten rozigen baby, respectievelijk gemerkt „Hij" en „Zij", en vragen el kander: 't Is tijd om te beslissen hier: Wie onzer wordt Hof-lev'rancier?" Op een andere klepperen zes ooie vaars in koor om één zuigeling, in na tionale linten verpakt: „Wij zijn, met zes, van zessen klaar; Wie onzer wordt DE ooievaar?" Een volgende langsnavel zegt 't nog duidelijker: „Van waar dit mooi Oranje-lint? t Past bij dit lief Oranje-kind." Dat de dichter van deze stuntelige rijmelarij, de nationale bard Clinge Doorenbos, rijmpjes fabriekt ter aan beveling van Amstel bier of Dalmeyer's cursussen, zij hem van hart gegund. Maar wanneer hij de majesteit van het moederschap befrunnikt met geestlooze rijmen bij wansmakelijke plaatjes, dan past een woord van protest. zoo cri- tiseerde de „Haagsche Post". Wie Oranjeliefde en moederschap op deze wijze ten eigen bate tracht te exploiteeren, brandmerkt zichzelf en verdient onze hartgrondige verachting. DE SLUITING VAN DE KAMERS. Bij Kon. besluit van 10 September is bepaald, dat de tegenwoordige zitting der Staten-Generaal zal worden geslo ten hedenmiddag om 3 uur. De minister van binnenlandsche za ken is in dit besluit gemachtigd deze zitting in naam der Koningin te slui ten, terwijl voorts is bepaald, dat bij ontstentenis van minister van Boeijen, de machtiging overgaat op den minister van algemeene zaken, dr. H. Colijn. DE OPENING DER STATEN-GENERAAL. Uit het thans in de Staatscourant ge publiceerde programma, van de ope ning van de Staten-Generaal, op Dins dag, 21 Sept., blijkt dat het Prinselijk Paar de plechtigheid niet zal bijwonen. Ten einde de zitting te openen, zal H. M. de Koningin om 1 uur van het Koninklijk Paleis afrijden. De ter gelegenheid van deze ope ning door Hare Majesteit uit te spre ken Troonrede zal per radio worden uitgezonden. DE ONDERNEMERS-OVEREEN KOMSTEN. Wij vernemen, dat de minister van economische zaken ten aanzien van het op 10 Februari ingediende verzoek tot algemeen verbindendverklaring van de overeenkomst van het bakkersbedrijf te Amsterdam te kennen heeft gegeven, dat hij bereid is daartoe over te gaan op een aantal nader omschreven voor waarden. EEN NIEUWE „PELIKAAN". De K. L. M. is weer in het bezit van een „Pelikaan". De nieuwste D.C. 3, door Fokker geleverd, heeft namelijk den naam „Pelikaan" gekregen. De machine is door verschillende K.L.M.- piloten ingevlogen en zal binnenkort op de Europeesche lijnen in dienst wor den gesteld. DOEL VAN SUBSIDIE VAN HET LUCHTVERDEDIGINGSFONDS. Het dagelijksch bestuur van het Luchtverdedigingsfonds heeft 10.000 uitgetrokken om de zweefvliegsport te steunen. Deze gelden zullen worden aangewend om de zweefvliegerij voor al in die streken van ons land te steu nen, waar deze sport door verschillende omstandigheden nog niet in die mate tot ontwikkeling kan komen als in de ceritra, nabij de groote vliegvelden. Het doel hiervan is dat ook in alle deelen van het land dan de gelegenheid zal bestaan om in het bezit te komen van het zweefbrevet B, wat vereischt wordt om in aanmerking te komen voor opleiding tot motorvlieger door het Luchtverdedigingsfonds. PAUKENPAARD VOOR ENGEL- SCHE REKENING TE DRUMPT AANGEKOCHT. De commandant van de Koninklijke Lijfgarde uit Londen, vertegenwoor digd door twee officieren, majoor G. W. Ie Heux, directeur van de Remon te-commissie in Nederland, en E. H. Juckema van Burmania baron Rengers van Warmenhuizen, kamerheer van H. K. H. Prinses Juliana, heeft aange kocht van den heer P. G. Heuff, paar denhandelaar te Drumpt, een roodbont paard, bestemd voor den dienst van paukenpaard. VOOR ZAKEN PER VLIEGTUIG MAAR ZUID-AFRIKA. De directeur-generaal van de Ko ninklijke, ir. de Kok, die met zijn eigen vliegtuig in gezelschap van den heer Schmidt Crans van Ypenburg is ver trokken op weg naar Zuid-Afrika, is in Parijs geland. Zijn tocht geldt een zakenreis. BORGSTELLINGSFONDS VOOR DEN MIDDENSTAND. Bij het borgstellingsfonds voor den middenstand, dat op 16 Augustus j.l. zijn werkzaamheden is begonnen, zijn tot nog toe reeds 248 aanvragen inge- JARENLANG AAN INDIGESTIE GELEDEN. Voelt zich weer uitstekend. „Jarenlang heb ik erg aan indigestie geleden. Allerlei middeltjes bleven zonder resultaat. Toen begon ik met Kruschen Salts en dit scheen me wel goed te doen. Ik ging er mee door en nu voel ik mij weer uitstekend. Ook heb ik geen last meer van opgeblazen heid wanneer ik iets gegeten heb". Mevr. E. C. D. Indigestie wordt veroorzaakt wan neer Uw voedsel infUw lichaam wordt opgehoopt, waardoor dit gaat gisten en allerlei schadelijke stoffen ont staan. De zes zouten in Kruschen Salts zetten Uw spijsverteringsorganen aan tot regelmatig werken, waardoor er voorgoed een einde komt aan Uw indi gestie. U krijgt weer een gezonde eet lust en kunt alles eten zonder de minste vrees voor pijn of opgeblazenheid. Kru schen Salts is verkrijgbaar bij apothe kers en erkende drogisten a 0.40; 0.75 en 1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket op de flesch zoowel als op de buitenverpakking de naam Rown- tree Handels Mij. A'dam voorkomt. komen. Tot nog toe werden elf geval len behandeld, waarbij vier verzoeken na onderzoek werden afgewezen, ter wijl in de overige zeven gevallen cre- dieten werden toegestaan tot een totaal bedrag van 2.200. De commissie, die de werkzaamheden van het fonds leidt en die door enkele ambtenaren bij haar werk wordt geas sisteerd, verricht haar taak met groote nauwgezetheid. Wanneer de behande ling der ingekomen aanvragen niet zoo snel in haar werk gaat, dan de belang hebbenden wel zouden wenschen, dan is dit voornamelijk toe te schrijven aan het feit, dat de meeste aanvragers er in hun bedrijven en bedrijfjes geen be hoorlijke boekhouding op na houden, zoodat het niet gemakkelijk is zich een oordeel te vormen over de levensvat baarheid en eventueele credietwaardig- heid van die bedrijven. Zooals bekend staat het fonds de aanvragers ook met technische en za kelijke adviezen ter zijde. ZIJ DIE ZIC.H MET 1 OCTO BER OP DIT BLAD ABONNEE- REN, ONTVANGEN DE TOT DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUMMERS GRATIS. FLIPPIE, door Violet Carr. „Verleden jaar maakte ik eens een reis door Java", zo vertelde een kapitein van een der grote passagiersschepen, toen ik in Batavia een oud schoolvriend uit Holland ontmoette. Natuurlijk werd ons weerzien feestelijk gevierd en die avond zaten wij gezellig op de waranda. Wij, dat wil zeggen, mijn vriend en zijn vrouw, die ik zo juist had leren kennen, de baby, mijn persoon en natuurlijk Flip- pie. Dat was de hond. Overal waar de baby was, daar kon men ook Flippie vinden, het dier was onafscheidelijk van het kind. Wat voor een soort hond het was, daar ben ik niet achter gekomen, het meest leek hij op een Schotse terrier, maar hij was het helemaal niet. Toen de baby naar bed was gebracht, Flippie mij met zijn lieve bruine ogen even had aangekeken en ik hem had aan gehaald, liep hij naar de slaapkamer van het kindje en ging voor het bedje liggen slapen. Het gesprek kwam nu op de hond en mijn vriend vertelde, dat hij met de koop was beetgenomen, want dat het een dier zonder karakter was, die niet bedelde, niet blafte, nooit eens mooi zat of iets van die aard. Mevrouw nam de partij voor de hond op, want haar moederhart vond het prettig te weten, dat haar kind zo'n goede beschermer had. Mijn vriend vertelde, dat hij het dier van een ouden fakir, dat is een Indische tovenaar, had gekocht en dat deze hem had gezegd, dat de hond een geheim bezat". Dat wil de bij me niet vertellen, maar eens zou ik het wel ondervinden", zei mijn vriend. Daarna zwegen wij over Flippie en haalden allerlei jeugdherinneringen op. Eindelijk werd het tijd om te gaan sla pen en mijn vriend wees mij mijn kamer. Voorzichtig keek ik de kamer rond, of er geen gevaarlijke beesten waren, slan gen of iets dergelijks, maar mijn vriend, die dit begreep, lachte mij uit en zei, dat de slangen niet in de woonhuizen komen. Gerustgesteld ging ik dus slapen en werd 's morgens heerlijk uitgerust wakker. Na het ontbijt moest mijn vriend naar zijn werk, terwijl ik nog even met zijn vrouw bleef praten. De baby lag op een kleedje in de schaduw van een paar bo men in de tuin en de kleine, trouwe Flippie lag er bij op wacht. Juist wilde ik mijn kopje koffie, uit drinken, toen er iets gebeurde, dat zo bliksemsnel verliep, dat alles zich binnen een enkele minuut afspeelde. De hond bemerkte opeens een slang van ongeveer een meter lengte, die naar de baby toekroop. De hond stond op, sprong niet over het kind heen, om de aandacht van het reptiel op zichzelf te vestigen, doch sloop om hem heen, nam een sprong en beet de slang met één beet de kop af. Voordat wij bij de baby kon den zijn, lag de slang al dood naast het kindje, dat zonder de hond reddeloos verloren zou zijn geweest, want het was een Oelar-Donda, de gevaarlijkste slan gensoort van heel Indië. Op de kreet, die de moeder in haar schrik geuit had, kwamen de baboe en de bedienden toesnellen, doch hun hulp was niet meer nodig. Flippie ging weer rustig op zijn oude plaatsje liggen en deed, alsof de zaak hem verder niet aanging. Wat voor lieve woordjes de moeder allemaal tegen de hond zei, kan ik niet navertellen, maar haar dankbaarheid kende geen grenzen. 's Avonds, toen haar man thuiskwam, vertelde zij hem in kleuren en geuren wat er gebeurd was. Mijn vriend ging naar de hond, tilde hem op zijn schoot, en zei„Flippie, jongen, ik heb me in je vergist, je bent de beste hond, die er bestaat. Je hebt dus toch een geheim, je bent een uitstekend slangenvanger. Twee grote bruine ogen keken hem na deze woorden dankbaar aan en het dier kwispelde van blijdschap, dat de baas eindelijk ook een vriend van hem was geworden". EEN TOVERKUNSTJE MET KLEURPOTLODEN. Vraag aan je vriendjes om kleurpot loden mee te brengen als ze eens bij je komen spelen. Vertel hun dan, dat je iedere kleur kunt onnoemen van de pot loden, die zij je in handen geven, zonder dat je deze eerst hebt gezien. Je doet je handen op je rug en laat je een potlood geven. Blijf met je gezicht naar je vrienden staan. Nu maak je met het potlood een tekentje op een van je vingertoppen en terwijl je nu vertelt, dat je weet wat het potlood voor een kleui- heeft en nog wat andere zinnetjes er bij, breng je je hand met het tekentje naar voren en daarmede praat je as het ware. Je kijkt vug wat voor kleur het tekentje heeft en zegt danhet potlood is rood, of Bij het te voorschijn halen van het potlood zal je zien, dat je vrienden je verbaasd aankijken. Zorg er voor, dat zy niet merken, dat je je vingers ge merkt hebt, want dan is de aardigheid ineens van het kunstje af. EEN DRAAIBARE TROON. De troon van de Perzische koning Chosroes II, die in de zevende eeuw leef de, was geheel met juwelen bezet en zo groot, dat tegelijkertijd met de koning nog 30 edellieden hierop plaats konden nemen. Bovendien liep de troon op rol len, zodat hij steeds naar de zon toe ge draaid kon worden. Oplossingen vorige week. 11. Georganiseerd, Traag, Bedehuis, Taart, Bananen, Klos. Na gedane arbeid is het zoet rusten. 1 Korstjes bijten. De gelegenheid maakt den dief. 2 Tafel, Dak, Liefde, Hengel, Me- dedeeling. 3 Den barbier. RAADSELS. 1. Spreekwoord 8 woorden 33 letters,. 28 5 30 13 8 33 21 10 7 9 is de grootste schat. 19 17 12 29 6 17 18 15 vriend, speel makker. 3 25 17 26 20 lekkernij, heerlijk gebak. 4 31 11 28 lichaamsdeel in den mond. 27 6 18 25 28 langzaam, lui. 16 2 14 15 22 6 24 5 7 15 kleinste aantal. 1 22 23 31 32 metselspecie. 2. Spreekwoord 8 woorden 34 letters. 24 8 2 13 15 postbestelling. 12 22 17 11 29 18 15 23 2 32 kordaat, onverschrokken. 4 13 5 6 vlug rendier. 17 3 14 8 18 30 8 onderwijzer. 26 9 31 28 zwemvogel 16 19 34 20 33 familielid. 23 5 31 27 25 19 30 17 legeroverste. 7 22 21 30 34 1 14 17 2 31 32 kan goed, ook slecht zfjn.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1937 | | pagina 5