Buitenlandsch Nieuws
B
SPIERPIJNEN in
im arm sesiszen
KLOOSTERBALSEM
'1
Een vreselijke middag.
innenlandsch Nieuws.
Zaterdag 20 November 1937. No. 93
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
DE VLIEGRAMP IN BELGIë.
De bij het vliegtuigongeluk om het
leven gekomen leden der koninklijke
familie van Hessen zijn prinses Eleo-
nore, de weduwe van den onlangs
overleden groothertog Ernst Ludwig.
De prinses was op 17 December te
Solms geboren. Haar zoon, prins
George, werd 9 November 1906 gebo
ren. Zijn gemalin was prinses Cecilie
van Griekenland en Denemarken die
op 22 Juni 1911 op het slot te Tatoi
(Griekenland) was geboren. Hun beide
zoontjes, de prinsen Ludwig en
Alexander waren zes en vier jaar oud.
Zooals gemeld, was het gezelschap
op weg naar Londen, waar het de
huwelijksplechtigheid zou bijwonen
van den broer van prins George, die
attaché is bij de Duitsche ambassade
aldaar, en Zaterdag a.s. in het huwe
lijk zou treden met mej. Margaret Ged-
des.
De om het leven gekomen groot
hertog, prins George, was een achter
kleinzoon van koningin Victoria.
De bestuurder van het vliegtuig, de
heer Lambotte, was gehuwd en vader
van drie kinderen, de marconist Cour-
tois was eveneens gehuwd en vader
van één kind, terwijl de werktuigkun
dige Lansman vrijgezel was.
Het toestel sloeg na de botsing tegen
den schoorsteen over den kop en
kwam met de wielen omhoog op den
grond terecht.
Het toestel was in Mei in gebruik
genomen. Het kon 17 passagiers ver
voeren. Een 20-tal arbeiders, aan het
werk in een bij de plaats van het onge
luk gevestigde steenbakkerij, heeft het
ongeluk zien gebeuren. Een fiets en
eenige kleedingstukken, die aan deze
arbeiders toebehoorden, zijn door het
vuur vernield.
Het vliegtuig was in verbinding ge
bleven met het vliegveld, zoodat de op
het vliegveld dienstdoende marconist
in zijn toestel duidelijk den val van
het toestel hoorde.
Hel nieuws van den dood der erf-
groothertogin-weduwe Eleonore van
Hessen en haar kinderen heeft in
Duitschland overal diepen indruk ge
maakt. Wel geen Duitsche vorstelijke
familie heeft zoo'n tragische geschie
denis als deze laatste regeerende tak
Het was een warme middag. De
jongens uit het kleine Engelse stadje
D. dat aan een meer lag, waren dade
lijk na schooltijd gaan zwemmen. Ze
doken, ze hielden zwemwedstrijden
en stoeiden in het heerlijke koele
water alsof ze er in thuis hoorden.
Ook Jack Cordon was er die middag,
wat niet vaak gebeurde. Jack was een
magere bleke jongen, die altijd dooi
de anderen werd geplaagd, omdat hij
niet mee kon doen. Hij was niet sterk,
werd gauw moe, hij kon niet zwem
men, niet voetballen, hij klom nooit
in bomen, want dan kon hij zijn kleren
wel eens scheuren. Geen van de jon
gens had zich ooit afgevraagd, waar
om en waardoor Jack zoo anders was
dan zij. Hij was nu eenmaal zo en
daarom moest hij geplaagd en uitge
lachen worden. De meesten wisten
wel, dat Jack geen vader meer had,
dat zijn moeder arm was, dat Jack na
schooltijd probeerde om er wat bij te
verdienen door boodschappen te doen
dat hij daarom geen zwemlessen kon
nemen, geen lid kon zijn van de voet
balclub, en voorzichtig moest zijn met
zijn kleren, dat kwam niet bij hen op.-
Jack bleef in het ondiepe water vlak
bij de kant en plaste alleen wat in het
water rond. Hij was er al lang aan ge
wend dat niemand zich met hem be
moeide, liever was hij alleen dan door
de, jongens geplaagd en bespot te wor
den. Toen hij zich aangekleed had en
op het punt stond om weg te gaan,
kwamen een paar van zyn klasgenoten
van het huis Hessen. Bijna alle leden
zijn door moordenaarshand of door
ongelukken vroegtijdig om het leven
gekomen. En het was alleen de on
langs overleden groohertog Ernst
Ludwig, die op zijn jachtslot in de om
geving van Darmstadt, omringd door
zijn familie, na een kortstondige ziekte
op het ziekbed de oogen sloot.
Het was in het begin dezer eeuw, dat
het noodlot het geslacht Hessen begon
te treffen. Groothertog Ernst Ludwig
had uit zijn eerste huwelijk een doch
tertje, prinses Elisabeth, dat hij aan
bad. Toen de prinses 7 jaar was, be
gaf de familie zich voor een officieel
bezoek naar St. Petersburg. Kort na
dat de hoftrein de Russische grens ge
passeerd was, nam de familie in den
restauratiewagen plaats voor het nut
tigen van het diner. Plotseling werd de
kleine prinses Elisabeth onwel en na
eenige uren van hevig lijden stierf zij
als gevolg van een vergiftiging. Rus
sische nihilisten hadden op de loer
gelegen en haar eten vergiftigd. Het
stoffelijk overschot werd naar Darm
stadt overgebracht, waar het in den
Herrengarten werd bijgezet. Wande
laars kunnen nog heden ten dage het
monument zien, dat de vader voor zyn
dochter liet oprichten.
De zuster van den groothertog was
de laatste tsarin aller Russen, Alexan
dra Feodorovna. Zij zou het volgende
slachtoffer der nihilisten worden.
Ieder kent de geschiedenis van den
afgrijselijken moord, dien de bolsje-
wiki in 1917 aan de geheele tsarenfa
milie bedreven.
Als pijnlijk détail kan na dit com
muniqué nog gemeld worden, dat de
bij den ramp omgekomen hertogin van
Hessen, geboren prinses van Grieken
land, binnen twee weken een blijde
gebeurtenis verwachtte.
DE SPAANSCHE KWESTIE.
De Sovjet-Unie heeft Dinsdag j.l.
voor een diplomatieke verrassing ge
zorgd door haar vertegenwoordiger
Maisky in de Londensche subcommis
sie der niet-inmengingscommissie te
laten mededeelen, dat Rusland de reso
lutie van 4 Nov. (terugtrekking vrij
willigers uit Spanje en erkenning der
Franco-regeering) thans in haar ge
heel aanvaardt, zonder voorbehoud.
Wat is er aan de hand?
eraan en bleven bij hem staan. Peter
Harris, de zoon van den dokter, was
er bij en die vond er altijd een bijzon
der genoegen in om Jack te plagen.
„Hei, dooie diender, wat voer jij
hier eigenlijk uit?" riep Peter hem
toe. „Je kunt toch niet zwemmen?"
Jack antwoordde niet, maar wilde
weggaan. „Blijf maar weg in 't ver
volg, anders moeten we jou op een
keer nog uit het water halen ook, als
je verdrinkt," ging Peter voort.
Jack voelde zich boos worden. „Jul
lie weten best dat het niet mijn schuld
is", zei hij half-huilend. „Ik heb geen
tijd om te leren zwemmen en geen
geld, ik moet immers voor mijn zus
jes zorgen!"
„Ja, zo kun je er wel uit praten"
spotte Peter. „Maar je bent bang. Je
durft niet eens in een boom te klim
men. En wat voer je 's avonds altijd
Hebben de Russen te Barcelona de
zekerheid bekomen, dat alleen van be
middeling nog heil voor de oude re
geering van Spanje is te verwachten?
De subcommissie bleek van oordeel,
dat het feit, dat de Sovjet-Unie haar
voorbehoud inzake de rechten van
oorlogvoerenden had teruggetrokken
aan beide partijen in Spanje moest
worden medegedeeld.
GROOTE ONTSTEMMING IN JAPAN.
In Japan is men hevig verontwaar
digd over het feit, dat de Brusselsche
Conferentie van Japan het staken der
vijandelijkheden in China heeft dur
ven eischen.
De bond van Japansche Lagerhuis
leden, die belang hebben bij het Chi-
neesche vraagstuk, waarvan de meeste
leden van het huis lid zijn, heeft een
resolutie aangenomen, waarin er bij
de regeering op wordt aangedrongen
het negenmogendheden-verdrag op te
HET PRINSELIJK PAAR.
„Vol verwachting klopt ons hart".
Zóó is het dezen keer voor ons, Ne
derlanders, in dubbelen zin, want er
liggen twee blijde gebeurtenissen in
het verschiet en onwillekeurig denken
we vooral aan de nog verst verwijder
de. Van het Paleis Soestdijk komen
slechts de gewone berichten, welke
van een normaal en gezond familiele
ven getuigen. Woensdag dezer week
vertrok Prins Bernhard voor eenige
dagen naar Duitschland, om daar
o.m. een onofficieel bezoek aan de
jachttentoonstelling te Berlijn. Prinses
Juliana ging in dien tusschentijd bij
Haar Moeder op het Loo logeeren. De
prins neemt verschillende functies
waar, vroeger door Prins Hendrik be
kleed, thans weer bij de Padvinders
beweging.
EEN REVOLUTIE IN DE
S.D.A.P.
Al langen tijd sedert de voorbe
reiding der jongste Kamerverkiezing
zat er een leelijke zweer op het
lichaam der Nederlandsche S.D.A.P.
Maanden en maanden heeft de zorg
zame Partijraad het geval behandeld
met pappen en nathouden, maar daar
de infectie zich uitbreidde, heeft men
tot radicaler maatregelen zijn toe
zeggen en het op deze wijze den mo
gendheden onmogelijk te maken, in te
grijpen in China.
In de resolutie wordt verder ver
klaard, dat het verdrag geen rekening
houdt met de werkelijkheid in het
Verre Oosten.
CHINEESCHE TEGENSLAGEN.
De positie van de Chineezen in den
oorlog, wordt overigens met den dag
minder benijdenswaardig. De z.g. Hin-
durg-linie ter bescherming van Nan
king heeft het tegen het geweld der
Japanners niet kunnen houden. De re
sidentie der Centrale Chineesche re
geering kwam aldus zóó ernstig in ge
vaar, dat de Nankingregeering heeft
besloten om haar civiel bestuur te ver
plaatsen naar Setsjoean, in een veel
westelijker gelegen rovincie.
De terugtocht der Chineezen begint
op een wilde vlucht te gelijken.
vlucht genomen en het ding uitgesne
den.
Om het duidelijk te zeggen: Paul
Kiës en zijn voornaamste medewer
kers zijn uit de partij geroyeerd, om
dat ze bezig werden geacht een partij
in de partij te organiseeren.
Het Partijbestuur schijnt om meer
dere redenen tegen Kiës ingenomen te
zijn. Deze redenen zijn van persoon
lijken aard, maar vooral ingegeven
door principieele en tactische verschil
len. Kiës staat uiterst links in de be
weging. Hij is geen voorstander van
onze nationale defensie, maar b.v. wél
'n verheerlijker van 't Russische Roode
Leger. Hij doet aan eenheidsfronterij
met de communisten.
BEGROOTING VAN INDIë PRAC-
TISCH SLUITEND OP GEWONEN
DIENST.
De thans bij de Tweede Kamer inge
diende begrooting van Ned.-Indië voor
1938 is op den gewonen dienst prac-
tisch sluitend met slechts een tekort
ruim 5511 millioen. De geheele dienst
van 420.108 op een eindcijfer van
1937 zal naar de medio October be
schikbare gegevens een tekort van
ƒ39.139.000 vertoonen, wat ruim 44
millioen lager is dan het aanvankelijk
geraamde" tekort over 1937. Cijfers,
die illustreeren, hoezeer Indië's schat
kist herademt I
BELANGRIJKE SCHENKING AAN
DEN STAAT.
Te Amsterdam is dezer dagen, in
tegenwoordigheid van den minister
van Binnenlandsche Zaken, den heer
H. van Boeijen, bij notarieele akte tot
stand gebracht een belangrijke schen
king aan den Staat der Nederlanden,
gedaan door een inwoonster van Am
sterdam.
Het gescho'nken kapitaal zal dienen
als fonds dat, afgescheiden van het
andere vermogen van den Staat, dooi
den minister, onder wiens departe
ment de zaken betreffende de armen
verzorging ressorteeren, zal worden
beheerd en waarvan de revenuen zul
len worden besteed in het belang van
misdeelde kinderen, in het bijzonder
uit onvolledige en ontwrichte gezin
nen, die door afwezigheid van den va
der of de moeder worden verwaar
loosd of met verwaarloozing worden
bedreigd.
In de eerste plaats komen voor
steun in aanmerking kinderen uit de
gemeente Amsterdam, daarna kinderen
uit de gemeente 's-Gravenhage.
DANK ZIJ KL00STERBALSEI
'n Pijn om razend ie worder;
bij 't bewegen van den arm
AKKER'S ORIGINEEL TER INZAGE
„Geen goud zoo goed"
naar land. Geen teken van leven gaf
Jack meer. Maar Fred en Peter, die
hun reddingsdiploma hadden, begon
nen onmiddellijk met kunstmatige
ademhaling en een paar anderen reden
vliegensvlug naar de stad om den dok
ter en een auto te halen. Meer dan een
uur waren ze met Jack bezig, bange
verschrikkelijke ogenblikken voor de
jongens. Toen sloeg hij een moment de
ogen ophij leefde.
Dagenlang zweefde Jack Gordon
tussen leven en dood. Hij had een ern
stige longontsteking gekregen en hoge
koortsen verzwakten hem.
Veertien dagen later mochten voöi1
het eerst een paar jongens even by
hem komen. Peter was de eerste die
vroeg of hij mocht gaan. Zijn vader,
die alles van hem had gehoord, be
greep dat zijn jongen wat had goed
te maken en stemde toe. Met z'n 'drie-
en mochten ze even bij hem. Verlegen
I stonden de jongens voor zich te kij
ken.
Jack's gezicht was nog veel mager
der en bleker dan ze het kenden en 't
was of ze ieder in hun hart een stem
hoorden die zei: „Jouw schuld." Maar
Peter begreep dat hij wat moest zeg
gen en aarzelend kwam er uit: „Zeg.
eh.. Jack, we zijn gemeen tegen je
geweest.. Wil je het ons vergeven.,
eh.. zullen we voortaan kameraden
zyn?"
Een lachje kwam op het gezicht
van den zieken jongen. Hij strekte
langzaam zijn smalle hand uit. „Na
tuurlijk vergeten we alles. We zullen
kameraden zijn, goede kameraden, hé
voor atijd!"
De drie jongens drukten de uitge
stoken hand. Het vriendschapsver
bond was gesloten.
Oplossingen van vorige week.
5). Veelvuldig, Vleugel, Geregeld,
Hier, Daders.
Gedeelde vreugd is halve vreugd.
6). Wielrennen, Ondervinden,
Noord-Zuid, Dolen, Vriendin, Zuiver.
Vrienden in den nood, wel duizend
in een lood.
7). Kranig, Zakenman, Bezem,
Leiding, Klein, Zuinig, Regen.
Ledige beurzen maken kranke zin
nen.
8). Bijziende, Doorzenden, Inder
daad, Naderen, Roos.
Den eene zijn brood is den andere
z'n dood.
door Iet Hoogers.
uit in dat schuurtje van jullie? Daar
zit je nog laat met een petroleumlamp,
ik heb het wel gezien.."
„Ikikstotterde Jack op
gewonden, „ik maak. Wat maak
je? Een parachute....", Een dave
rend gelach volgde. Jack wil vliegen.
Dat is iets voor hem. 'k Hebaltijd ge
zegd dat die niet helemaal wijs was.
„En toch maak ik een parachute."
zei Jack nog eens, zijn stem klonk nu
vast en in zijn ogen lag een eigenaar
dige glans. „Ik zal jullie tonen dat ik
niet bang ben. Van die rots daarginds
zal ik afspringen."
„Van die rots? maak dat een ander
wijs" riep een der jongens. Maar Jack
verzekerde nogmaals: „Morgen zal ik
springen, kom maar kijken." Hij
draaide zich om en ging naar huis. De
jongens haalden de schouders op en
keken elkaar eens aan. Ze geloofden
er niets van.
De volgende middag waren zo goed
als alle jongens bij elkaar op de rots.
Jack was er nog niet en ze aachten al
dat hij hen gisteren voor de gek had
gehouden, toen ze hem naar boven
zagen komen. In een trekkar lag een
groot grijzig pak, dat was de parachu
te. Zwijgend begon Jack hem op de
grond uit te spreiden. Hij had zijn pa
rachute gemaakt van een oude tuin
parasol, waar hij repen goed aan ge
naaid had. Van de rand van 't scherm*
liepen een groot aantal touwtjes naar*
beneden en kwamen bij elkaar in eep
soort handvat. Ook de jongens zeiden
niets, zelfs Peter zweegze waren 'on
der de indruk van de ernst, waafmee
Jack te werk ging en verschillenden
hadden spijt dat ze hem zo hadden
geplaagd dat hij tot dit besluit was ge
komen. Als het nu eens niet goed af
liep? Maar wat moesten ze doen? Zeg
gen dat hij niet moest springen en dat
ze het niet hadden gemeend? Zeggen
dat ze er spijt van hadden? Maar dat
ging toch niet! Wat zouden de ande
ren daarvan zeggen.
Jack was intussen vlak bij de rand
gaan staan; hij had het handvat in
zijn hand en de parachute zelf sleepte
achter hem aan. Zouden ze nu nog?
Maar Jack haalde al diep adem en.
daar sprong hij. Een kreet van de jon
gens weerklonk. Alles was nog zo
snel en onverwacht gegaan, ze konden
het zelf niet geloven.
Maar nu gebeurde er iets waarop
Jack niet had gerekend. De touwen
van het scherm dat over de grond
sleepte bleef hangen aan een vooruit
springend rotspunt. Jack hing tussen
hemel en aarde. De jongens schoten
toe om hem vast te houden en weer
terug te trekken, maar het was al te
laat.
De touwen, die vast zaten knapten,
en Jack viel met een schok naar om
laag. Gelukkig kwam de wind onder
het scherm en daar zweefde de jongen
langs de rotswand. Maar door het
breken van de touwen was de para
chute scheef geworden en in plaats
van naar het land zweefde Jack nu
boven het meer. Nog enkele ogenblik
ken.... een plons.... de jongens
zagen hem verdwijnen in het water.
„Hij" kan niet zwemmen." Peter was
de eerste die het riep. Hij kan niet
zwemmen" herhaalde de anderen in
grote schrik.
Ze renden langs het pad de berg af,
naar het meer toe. Sommigen spron
gen met kleren en al in het water en
zwommen naar de plaats waar Jack
spartelde, verward in de touwen. An
deren holden langs de oever van het
meer om een roeiboot te halen.
De zwemmers kwamen al dichter
bij, maar hoe zouden ze den jongen
los maken en op het land krijgen. Ge
lukkig van de andere kant naderden
dë anderen met een boot en roeiden
uit alle macht. Toen ze bij Jack aan
kwamen, was hij al gezonken. Fred
sprong uit de boot en dook naar den
drenkeling. Het enige wat hij boven
bracht was het zware doek van de pa
rachute, maar aan de touwen hield
Jack zich nog krampachtig vast. Geen
minuut later lag hij in de boot en roei
den de jongens zo hard ze konden
„De pijn begon in mijn bovenarm en
zette zich zoo voort tot in mijn nek,
soms zóó hevig, dat het huilen m[i
nader stond dan het lachen. Gewone
spierpijn, zeide men mij, maar ik kon
niets vinden om die gewone pijn te
genezen Ten einde raad ben ik met
Kloosterbalsem begonnen. De uitwer
king is enorm qeweest. Na de eerst
behandeling verminderde de pijn al
en na voortgezet gebruik zjin al mijn
pijnen verdwenen, dank zij Klooster
balsem, den grooten pjjndooder."
E, o. C. te A.
Onovertroffen bij brand-en sny wonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/j ct. en f 1.04
*0* nir-'
•v
