Toegewijd aan Handel,
en Gemeentebelangen.
ÜOORD fiRABMD"
VIRGINIA'S KEUZE.
BINNENLAND*
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
DE ECONOMISCHE CRISIS,
VERDUISTERINGSPROEVEN.
NUMMER 9.
ZATERDAG 29 JANUARI 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag el
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
In den strijd tegen de crisis moeten
we ons wapenen met alles wat wij grij
pen kunnen en tot afweer kan dienen.
Maar afdoende middelen om radicaal
uit de crisis te geraken, inderdaad: die
zijn er niet.
Het is aldus met de ziekte der maat
schappij: ze kan door bepaalde metho
den even beteren, maar er volgt nood
zakelijk een reactie, wanneer de beter
schap niet is ontstaan uit het verdwij
nen van de oorzaken der ziekte. De
oorzaak der ziekte is de wanverhou
ding tusschen de hoeveelheid, welke
men met aanwending van alle beschik
bare arbeidskrachten èn van de moder
ne techniek, kan produceeren en de
hoeveelheid, welke voor de werkelijke
consumptie is benoodigd.
„De" oplossing is dus heel eenvou
dig: we moeten productie en consump
tie met elkaar in overeenstemming bren
gen, hetzij door opvoering der con
sumptie, hetzij door inkrimping van de
productie door beperking van den ar
beidstijd.
Ons economisch bestel (in Neder
land) is geenszins iets zelfstandigs; ten
onzent valt dus niets te genezen. Als
heel ons lichaam ziek is, kunnen wij 'n
vinger niet tot een gezond lid maken.
Wat we kunnen doen is: plaatselijk
verdooven of plaatselijk de pijn ver
zachten.
Dat beoogt zoowel 't eene plan als
't andere. Ze zijn geen geneesmidde
len, maar zalfjes, zooals er zoovele zijn.
En of ze inderdaad werkzaam zullen
blijken, valt vooraf moeilijk te voor
spellen. Er zijn knappe economen en
technici, die deze plannen bevorderen
en voorstaan; er zijn éven knappe men-
schen, die er een tijdelijke verbetering
van verwachten met een scherpe reac
tie na de toepassing. Er is geen intel
lectueel voorstander dezer plannen, die
er het einde van de crisis van ver
wacht, zelfs niet een tijdelijke opheffing
van de werkloosheid ten onzent.
Men meene niet, dat er ook door on
ze regeering niet wordt gezalfd. Naast
de beide groote plannen zijn er méér
samenstelsels van overheidsmaatrege
len, ter bestrijding van de gevolgen der
economische wereldcrisis. De werkver
schaffing en steunregeling, zooals die
thans gelden, tesamen met de land
bouwcrisiswetgeving, zijn zulk een sa
menstel. Hetwelk heel wat pijn heeft
veroorzaakt en misschien ook geheeld.
Tenslotte is ook de „aanpassingspo
litiek" zulk ean zalf, welke jarenlang
door Colijn-Oud werd en thans door
Colijn-de Wilde wordt gesmeerd. Van
dat zalfje hebben we tot nog toe echter
nog niet zooveel goeds gezien,
slechts degenen, die smeren, schijnen
onwrikbaar in de heilzaamheid van het
middel te gelooven.
Het heeft velen een beetje veront
rust en ontstemd, dat de heeren Colijn
en de Wilde ook bij de jongste debat
ten in de Eerste Kamer het werkwoord
aanpassen weer aan het vervoegen zijn
geweest. We hebben er nog niets van
ervaren. Steeds verder zakten we in
de crisis", toen in alle andere landen al
lang „opleving" was. Nauwelijks is el
ders de opleving ten einde, of ook wij
zakten weer terug, toen eindelijk!
de opleving ten onzent nauwelijks was
begonnen.
Nogmaals: er zijn voor het oogen-
blik (d.i. zoolang het maatschappelijk
bestel voor heel de wereld niet radicaal
te wijzigen is) geen geneesmiddelen
voor de crisis te bedenken, geen plan
nen te ontwerpen voor waarlijke beter
schap.
Wel zijn er goede medicamenten,
welke de pijn verzachten en de levens
kracht bevorderen. Er zijn ook minder
goede van zulke medicamenten, en an
dere, welke nog niet practisch werden
beproefd.
Maar de zwarte armoe-zalf der aan-
passerij heeft ondanks een langdurige
toepassing nog nooit eenig behoorlijk
resultaat te zien gegeven!
De ergste oorlogsgruwel, welke men
zich denken kan, is de gas- en bacte-
riënoorlog. Ik blijf het echter minder
waarschijnlijk rekenen al moeten we
op de mogelijkheid voorbereid blijven
dat men in de oorlogspractijk naar
deze wapens grijpt. Deze wapens won
den naar weerskanten. Spreidt men be
smettelijke ziekten, dan houden deze
niet halt aan een loopgravenlinie. Bo
vendien: van gas en bacteriën kan elke
partij zich bedienen, ongeacht de leger-
sterkte; gebruik van deze „wapenen"
Zou dus het begin van het einde voor
beide partijen, zelfs van een halve of
heele wereld beteekenen. De oorlogen
in Abessinië, Spanje en China hebben
dan ook niet het gebruik van gas of
bacteriën laten zien; slechts ten aan
zien van Abessinië maak ik eenig voor
behoud; daar volgens sommigen de Ita
lianen er incidenteel van gas gebruik
zouden hebben gemaakt. Maar die kon
den dan ook weten, dat hun zwarte te
genstanders nog niet zóóver in de „be
schaving" waren gevorderd, dat zij op
dezelfde wijze van repliek vermochten
te dienen!
EEN POLIS
LEVENSVERZEKERING
Een belangrijk voordeel
van de nieuwe Mijnhardt-cachets (Mijn-
hardijes) is, dat zij veel vlugger piji.en
stillen en kou en griep verdrijven. Hier
door verkoiten zij belangiijk den dunr
van elke pijn en ongesteldheid.
Practisch is de bomaanval uit vlieg
tuigen op steden en dorpen de ergste
oorlogsgruwel, omdat zooveel niet-
strijdenden er slachtoffers van worden.
Eiken dag kunnen we in de kranten
van de vreeselijke uitwerkingen van de
bomaanvallen in Spanje en China le
zen. Tegen deze luchtaanvallen vóóral
dienen we ons dan ook te beschermen.
Ter perfectioneering dezer bescher
mingsmaatregelen dienen in ons land
de verduisteringsproeven. Het is merk
waardig, dat betrekkelijk velen onwil
lig blijken aan deze proeven mee te
werken. Ze zien er blijkbaar een mili
tair spelletje in. Vergeten we toch niet,
dat dit „spel", al wordt het dan door
militairen gespeeld, tot doel heeft om
de burgerij te beschermen. Het is bo
vendien een zuiver „spel" van afweer,
dus niet van aanval.
Dit „spel" is noodzakelijk. Het dient
om de fouten in het systeem te open
baren, opdat ze wanneer het alles
droeve werkelijkheid mocht worden
niet meer gemaakt zullen worden.
Daarom verzaken we een plicht te
genover ons zelve, ons gezin en de sa
menleving van stad en dorp, wanneer
we aan verduisteringsproeven niet ten
volle onze medewerking verleenen.
Dat het hooge ernst is met dit „spel"
daarvan heeft de justitie in enkele ge
vallen al laten blijken. Een oud-leeraar
van het Gymnasium te Assen, tevens
nog wel reserve-luitenant, hoorde een
maand gevangenisstraf tegen zich
eischen, omdat hij tijdens een verduis
teringsproef de lezing van een boek
niet had willen onderbreken en dus het
licht in zijn kamer had aangelaten.
Zoo iemand moest zich schamen over
zooveel gemis aan gemeenschapszin.
Laten we allen toonen onze verant
woordelijkheid ten aanzien van leven
en goed der onzen bewust te zijn.
TOESTAND DER PRINSES:
VOLKOMEN GOED.
Ten paleize Soestdijk verneemt de
Tel. het volgende:
Er is geen enkele reden voor eenige
ongerustheid over het feit, dat de Blijde
Gebeurtenis niet heeft plaats gehad bin
nen den door dr. De Groot genoemden
tijd. De gezondheidstoestand van de
Prinses is volkomen goed en de Blijde
Gebeurtenis is elk oogenblik te ver
wachten. Dr. J. de Groot heeft het niet
noodig geoordeeld de hulp van eenig
anderen specialist in te roepen. Er
heeft zich tot dusverre geen enkele
complicatie voorgedaan en men kan
met het grootste vertrouwen de toe
komst tegemoet zien. In verband daar
mede zal er geen officieel communiqué
over den gezondheidstoestand van H.
K. H. verschijnen.
MINISTER SLOTEMAKER
EERE-DOCTOR TE PRAAG.
In het collegium van de rechtsfacul
teit van de Praagsche Karis-universi-
teit heeft de plechtige promotie plaats
gehad van den minister van Onderwijs,
prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine tot
eere-doctor der evangelisch-theologi-
sche Hus-faculteit.
De plechtige promotie werd bijge
woond door een aantal hooge autoritei
ten uit kerkelijke en onderwijskringen,
o.a. den Cechoslovaakschen minister
van Onderwijs dr. Franke, den Cecho
slovaakschen minister van Buitenland-
sche Zaken dr. Krofta, den Holland-
schen gezant te Praag mr. dr. L. Car-
sten, den Hollandschen consul-gene
raal A. M. Doorn, den vertegenwoor
diger van den Cechoslovaakschen pre
mier dr. Hodza, ministerialrat dr. Caha,
enz.
CONVERSIE
VOLKOMEN GESLAAGD.
In officieele kringen te 's-Gravenha-
ge is men zeer verheugd over het groo
te succes van de conversie-operatie.
Omtrent het resultaat van deze 3
3]/2 Conversieleening Nederland
1938 vernemen wij nader, dat buiten
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
19)
Rickey ging weg om de boodschap
pen te doen en Virginia liet Tony al
leen om de kisten te sluiten, terwijl zij
bloemen ging plukken voor de tafel.
In den tuin was het haar, of iedere
plant, iedere bloem, haar „Michael!
Michael!" toeriep. Wat was het een
wonderlijke nacht geweest.... Zij
wist zelf niet, hoe ze er naar verlangd
had hem terug te zien en nuAis
hij was zooals zijn brief, wilde ze hem
niet meer eens terugzien.
Toen Virginia een bos chrysanten
geplukt had, was haar trots haar te
hulp gekomen. Zij wilde niet meer aan
hem denken, hem uit haar gedachten
bannen en het plezier van het oogen.
blik accepteeren. Het plezier van het
oogenblik was Tony. Hij wilde zoo
graag met haar flirten, waarom zou ze
niet meedoen? Hij was niet in ernst en
zij was niet in ernst, wat gaf het dus?
Ze zouden het allebei weer even gauw
vergeten zijn.
Zij bracht haar bloemen naar bin
nen en Tony hielp haar met dekken.
Toen de croquetjes lagen te warmen,
trok hij zijn jasje weer aan. Zij deed
haar werkschort uit en nam tegenover
hem plaats.
Ik heb een ongelooflijk huiselijk
gevoel, zei Anthony.
Zoo? dan zal ik u straks de bor
den laten wasschen!
Dat doe ik niet, dat is Rickeys'
werk.
Rickey is een gentleman uit het
Zuiden, die wasschen nooit borden.
Tony amuseerde zich kostelijk.
En mij zoudt u 't wel laten doen?
Uw afkomst is er niet tegen.
Ik wou dat Jane u dat kon hoo
ien zeggen.
Virginia wierp hem een snellen blik
toe.
Wat zou zij zeggen, als zij ,u hier
zag zitten?
Zij zou kunnen zeggen, wat zij
wilde. In ben nog nooit in beter gezel
schap geweest.
Rickey keek van den een naar den
ander.
Wie is Jane?
Tony's moeder, jongenlief. Een
erg lieve dame.
Dat zul je wel ondervinden, als
jij en je zuster bij ons op Derekdale
komen Rickey, zei Anthony.
Derekdale?
Dat is ons buitenverblijf aan de
Hudson. Jullie zijn allebei geïnviteerd
op het Kerstbal. Je zuster weet het
nog niet, dat ze er heen gaat, maar het
is een feit.
Rickey was een en al belangstel
ling.
Zeg is miss van Dune er dan
ook?
Marty? O ja, die is er altijd!
Waarom?
O, ik wil haar in een boek laten
voorkomen. Ik heb nog nooit iemand
gezien, die zoo was als zijzij heeft
iets bovennatuurlijks, iets van een
nymph of een fee.
Rickey, kom terug op de aarde,
waarschuwde Virginia.
Hij bloosde.
Ik kan het niet helpen, dat ik een
dichter ben.
Anthony lachte.
Goed zoo, Farquhar, schrijf maar
verzen op haar wenkbrauwen. Zij zal
het prachtig vinden, ook al snapt ze
er niets van.
Waarom zou ze het niet begrij
pen? stoof Rickey op.
Anthony haalde zijn schouders op.
O, dat zul je zelf wel merken. Ze
heeft geen tijd om veel te denken. Ze
heeft het te druk met het leven.
Den heelen dag flirtte Virginia met
Anthony en toen ze in zijn boot de ri
vier afdreven naar de baai, zeide hij
plotseling
Denk eens aan al de jaren, die
we verloren hebben, de jaren, de ja
ren, dat we elkaar niet kenden.
In de zachte kussens van zijn mo
torboot geleund, antwoordde Virginia
twijfelend
Ik weet niet zoo zeker of het wel
goed voor mij is, dat ik u ken.
Waarom niet?
Wel, er is iets verleidelijks...
Waarin? vroeg hij gretig.
In gouden tressen en koperen
knoopen.
Hij was teleurgesteld.
Wacht maar, tot u mij zonder
uniform ziet!
Bent u even charmant zonder als
met?
O, nog veel charmanter.
Is het mogelijk?
Hij keek haar recht in de oogen.
Hoeveel meent u van de dingen
die u zegt?
Ik weet het niet. Maar ik meende
het wel, toen ik zeide dat ik niet zeker
was of uw vriendschap wel goed voor
mij is. U bent verschrikkelijk rijk en
ik ben verschrikkelijk arm, ik heb al
tijd een gevoel alsof u overdrijft, als u
mij zoo met heerlijkheden overlaadt,
zooals die bloemen gisteren en de boe
ken vanmorgen en al de bonbons.
Bevielen ze u?
Buitengewon. Maar u moest hel
niet doen.
Dat moet ik wèl en ik zal het
doen ook Bij jou behooren mooie din
gen. Virginia.
Het was de eerste maal, dat hij haar
hij haar naam noemde. Zij bloosde.
Doet u dat alstublieft niet.
Waarom niet, we zijn toch vrien
den?
O ja, maar ik ben ouderwetsch.
Ik ken u nog maar zoo kort.
Ik heb een gevoel, alsof ik ,u al
duizend jaar ken.
Zij ging rechtop zitten en zei beslist:
-t— Ja maar dat is nu eenmaal niet
zoo. En wordt het niet tijd om terug
te gaan?
Hij lachte.
En alp ik u nu eens niet meer
terugbracht, maar de wijde verte met
u invoer, tot aan 't einde der wereld?
Doe niet zoo dwaas.
Dwaas of niet, maar er zijn din
gen, die u niet weet jongedame.
Wat voor dingen?
O, zijn blauwe oogen klaarden op,
dingen die ik u wel zal leeren.
De boot had de aanlegplaats bereikt.
Hij sprong eruit en reikte haar zijn
hand. Toen zij naast hem stond, liet
hij haar niet los.
Dit is de eerste les, z,ei hij, bracht
haar hand aan zijn lippen en kuste die.
Toen zij eindelijk van hem bevrijd
was, zeide zij tegen zichzelf, dat het
haar verdiende loon was. Zij had An
thony er zelf toe gebracht, door met
hem mee te doen. Maar zij had het ge
daan om de schrijnende gedachte aan
Michael kwijt te raken.
Den volgenden dag bood Tony haar
in een briefje zijn excuus aan:
Ik had niet moeten doen wat ik
op den pier gedaan heb maar u bent
zoo'n lieve leerling, de verleiding was
te groot voor mij. Maar toen ik zag,
hoe bleek u werd en toen u naar me
opkeek met uw kleine meisjes-oogen
wist ik dat ik te ver was gegaan. Je
bent zoo'n onschuldige schat, Virgi
nia. Vind je het erg, als ik je op pa
pier zoo noem? Zoo ja, dan vraag ik
je ook daarvoor nederig vergiffenis.
(Wordt vervolgd).
Waalwijbscbe en Laagstraatsrke Couranti
GESLOTEN BIJ DE
GEEFT ZEKERHEID VOOR DE TOE
KOMST VAN U EN DE UWEN.
