Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
KOORD BRABAKD"
VIRGINIA'S KEUZE.
m
Zoo rillerig?
AKKERTJES
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
NUMMER 13.
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.'adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag et
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
„TILBURGSCHE OLIE"
EN NOG WAT.
De heer Fentener van Vlissingen,
voorzitter der Int. Kamer van Koop
handel, een liberaal van den ouden
stempel, heeft het oirbaar geacht in
een lezing ietwat den draak te steken
met de Kath. Eeon. Hoogeschool te Til
burg en haar bekende professoren, in
hoofdzaak met betrekking tot de „or
deningsgedachte" die daar volgens
hem is uitgebroed en die zooals hij
tot z'n leedwezen heeft moeten con-
stateeren meer en meer aanhangers
vindt in den lande.
Hij vertelde dat deze „ordening"
zooiets bleek te zijn als „Haarlemmer
olie", die dus der goed-gemeente werd
voortgezet als een „middeltje voor
alle kwalen", en noemde deze ordening
als een variant op het bekende Haar-
lemsche product, alzoo „Tilburgsche
olie".
Intusschen volgde hierop natuurlijk
een krachtige waarschuwing tegen dit
z.g. Tilburgsche recept.
Begrijpelijk dat deze rede in de
kringen der Tilburgsche Hoogeschool
en van degenen die ordening voor
staan wrevel heeft gewekt en men
heeft 't dan ook niet onder zich gela
ten daarop te reageeren.
Op den druk bezochten en hoogst-
belangrijken socialen studiedag te Bre
da, georganiseerd door de Algemeene
R. K. Werkgeversvereniging, waar
ook minister mr. Romme sprak, heeft
de heer Mr. B. van Spaendonck te Til
burg den heer Dr. Fentener de vol
gende afstraffing toegediend:
„Naarmate het streven naar ordening,
en op sociaal èn op economisch ter
rein, veld wint, groeit de activiteit dei-
tegenstanders.
Naast de regelmatige bestrijding in
een deel onzer pers, komen thans
ook vooraanstaande Nederlandsche
figuren in breed opgezette redevoerin
gen het Nederlandsche volk waar
schuwen.
Zoo de heer Zaalberg in zijn Nieuw
jaarsrede in den Nijverheidsraad, voor
wiens vormen in elk geval waardee
ring kan bestaan.
Hij is thans gevolgd door dr. Fen
tener v. Vlissingen, die het in een
rede voor de Stichtsche Industrieele
Club oirbaar heeft geacht de voor
standers der ordeningsgedachte als
een groep kwakzalvers te kwalifi-
ceeren. De toespeling in zijn rede in
dit verband op Tilburg gemaakt:
Haarlemmer olie Tilburgsche olie,
geeft ons aanleiding tot een krachtig
protest. Immers, dergelijke beleedigin-
gen van een instelling als de Katholie
ke Economische Hoogeschool, waarme
de verschillende ministers van 't hui
dige kabinet en ook onze vereeniging
nauw verwant zijn, kunnen wij niet
zonder meer laten passeeren.
Het getuigt ongetwijfeld van een
zeer bijzondere aanmatiging, om op
die wijze tegen de ordeningsgedachte
te velde te trekken, als men, zooals de
heer Fentener van Vlissingen. zelf met
een van de krachtigste en meest ingrij
pende ordeningen, n.l. de Kolen-Con
ventie, dagelijks opereert, een orde
ning, die naast haar zeer sterken greep
op de industrie, bovendien den gehee-
len detailhandel in brandstoffen dic
teert.
Dat de heeren van de Kolen-Conven
tie, als het in hun kraam te pas komt,
de Regeeringshulp geenszins afwijzen,
moge blijken uit het feit, dat, toen
Rusland en Polen het monopolie van
de Kolen-conventie verstoorden, on
middellijk via de Crisis-Invoerwet deze
outsiders-concurrentie kon worden ge-
banen."
HUI L-M ON ARC HISME
Enkele groote Nederlandsche bladen
hebben in de vorige maand gedropen
van Oranjemin: 'n foto van de dagver
pleegster, 'n foto van de nachtver-
verpleegster, 'n foto van den hond van
Prins Bernhard, 'n foto van de schoe
nen van den secretaris der Kroonprin
ses; de prinses reed om half drie pre
cies uit, maakte een rit van 24 minuten
wandelde daarna nog acht minuten in
den tuin achter het paleis en (wat nu
volgen gaat, stond niet in de kranten,
maar wéét ik nochtans zeker) gaapte
toen van ellende over de indiscretie
van haar achtervolgers.
Maar wat hebben een paar van die
zelfde groote bladen een prachtige ge
legenheid laten voorbijgaan om van
hun waarachtigen eerbied voor het
Vorstenhuis te laten blijken!
Prins Bernhard had foto's gemaakt
van de jonge prinses Beatrix en stelde
die welwillend en gratis ter beschik
king van alle Nederl. kranten, op voor
waarde, dat ze niet voor een bepaal
den datum zouden worden gepubli
ceerd. Door 'n indiscretie van den een
of ander kon een Engelsch blad die fo
to's j.l. Zaterdagochtend publiceeren.
Natuurlijk was Prins Bernhard ont
stemd over zulke onbescheidenheid en
hij liet den uitgevers van Nederl. bla
den verzoeken om de foto's niet uit dat
blad over te nemen, maar te wachten
op de toezending, welke onmiddellijk
zou plaats vinden, van de officieele
kieken. De vereeniging van dagblad
directeuren ondersteunde dat verzoek.
Maar „De Telegraaf" en „Het Han
delsblad" wezen eenvoudig 't verzoek
af en namen tóch de foto's vóórtijdig
uit het Engelsche blad over. „De Te
legraaf" schreef, dat het al schandaal
genoeg was, „erg genoeg" meen ik,
dat het woordelijk luidde dat een
Engelsch blad het eerst met deze fo
to's kon komen en dat het Nederland
sche publiek het „recht" hadenz.
En het recht van den Prins, van
den vader, van dengene, die de foto's
had gemaakt?
Het weeë huil-monarchisme van
sommigen dient slechts voor zakenre-
clame. Anders niet. Toen in 1918 een
revolutie dreigde in ons land, was het
zoo'n zelfde krant, welke thans den
straatverkoop stimuleerde met ontij
dige publicaties van Beatrix-foto's, te
gen den wil van de Vorstelijke familie
in, die toen óók vóórtydig!
schriftelijk zijn diensten aanbood aan
degenen, die haar directie de heer-
schers van den anderen dag waande!
Echter, in de vorige maand, toen
Neêrlands oprechte denken en verlan
gen uitging naar Soestdijk, is er dooi
de meerbedoelde groote bladen om
te spreken met het Volksblad „een
journalistieke duimzuigerij bedreven,
Gij hebt kou gevat en voelt de koorts
opkomen. Ga naar bed en neem
"AKKERTJES", die als kabouters in
den nacht Uw opkomende verkoud
heid, Uw Griep zullen verdrijven.
Morgen slaat Ge op zonder koorts en
voelt Ge U weer prettig en gezond.
Nederiandsch Ongeëvenaard bij gevatte kou
Product Grjep^ rheumaiiscne pijnen,
Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz.
Per 12 si. 52 et. Zakdoosje 20 ct.
een pluimstrijkerij en een onbeschei
denheid, die aan onzen volksaard
vreemd zijn. Wat de innerlijke waarde
van dit weerzinwekkend vertoon is,
hebben bladen als het „Handelsblad"
en „De Telegraaf" met de fotohistorie
nu wel duidelijk bewezen."
GERED EN TOCH
GEVANGEN.
De Nazi's hebben, zeggen ze,
Duitschland gered.
Ik ken iemand, die een jongen
spreeuw redde, toen 'n kat dezen
achterna zat. Eerst joeg-ie de kat weg
en toen pakte de redder den spreeuw.
Om het geredde beest in een Blue
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
23)
Haar briefje beteekent eigenlijk
niets. Ze is er heelemaal niet op ge
steld, dat ik kom. Dat weet je heel
goed, Tony.
Hij wist het, ja. Hij en zijn moeder
hadden een heftigen woordenstrijd ge
voerd over die invitatie.
Waarom zou ik ze inviteeren,
Tony? had zijn moeder gezegd.
Omdat ik niet zal komen, als je
hen niet inviteert, Midget.
Bedoel je, dat je niet op het bal
zou komen? vroeg zijn moeder, na een
ontsteld stilzwijgen?
Belangrijke zaken zouden mij in
Annapolis terughouden.
Jane wist, dat hij het meende. Hij
trotseerde haar. Daarom had zij toe
gegeven en het briefje gestuurd, maar
nu stuitte Anthony op een verzet, dat
nog moeilijker te breken was dan dat
van zijn moeder.
Je moeder heeft me alleen maai
gevraagd, omdat jij het wilde.
Virginia glimlachte, maar zij was
onverzettelijk.
Moeder tracht alle vrouwen, op
wie zij vreest dat ik verliefd zou kun
nen worden, op een afstand te ho.udeu.
Tot nu toe heb ik haar altijd haar zin
gegeven, maar dezen keer zal ik doen,
wat ik wil.
En ik zal doen, wat ik wil, hield
Virginia vol. En laten we nu over iets
anders praten.
Even later kwam Rickey binnen.
Hij zag er bleek en zenuwachtig uit.
De laatste dagen wilde zijn verhaal
niet vlotten. Hij begroette Tony ent
housiast.
Waarom heb je me niet eerder
gezegd, dat Tony hier was?
Ik was bang, dat ik je gedach-
tengang zou onderbreken.
Ik heb absoluut geen gedachten-
gang. Ik kan toch niet m'n heele leven
op een type writer zitten hameren.
Virginia deed alsof zij zijn humeu
righeid niet bemerkte.
Tony en jij moeten je eigen brood
roosteren, hier is de marmelade.
Rickey stak een broodje aan de lan
ge, koperen toastvork en knielde voor
den haard.
Deze zal ik voor Tony doen en de
volgende voor mijzelf.
Anthony viel in één van de gemak
kelijke stoelen neer en trok het poesje
op zijn knie.
Je zuster zegt, dat jullie niet
naar Drekdale kunt komen met Kerst
mis, Rickey.
Rickey draaide zich heftig om, zoo
dat het broodje van de vork in het
vuur viel.
Waarom niet, Jinny?
Dat heb ik je toch al gezegd.
Nou, maar al ga jij niet, ik wel,
antwoordde Rickey woedend en in de
stilte, die daarop volgde, vischte hij 't
verkoolde broodje uit het vuur en
gooide het in den kolenbak.
Toen stak hij een nieuw broodje aan
zijn vork en verklaarde beslist:
Jij kunt je heele leven op deze
kamer blijven zitten als je dat wilt.
Maar ik bedank daarvoor. Ik heb ver
andering noodig, mijn boek wil niet
vlotten.
Toen Anthony weg was, kwam Vir
ginia op het onderwerp terug.
We kunnen ons die uitgaven on
mogelijk veroorloven, zei ze, en wij
hooren niet bij Tony's millionnairs.
Ik ben niet bang voor Tony's
millionnairs. Je kon wel eens een
beetje aan mij denken. Ik word gek,
als ik nog langer zoo moet blijven
modderen. Het gaat absoluut niet
meer.
Vrginia sloeg haar arm om zijn
schouders.
Is het zoo erg, Rickey?
Ja. Wat ik al heb, is heel goed,
maar ik ben op het doode punt geko
men. Ik moet er absoluut een tijdje
uit. En dit zou juist een prachtige ge
legenheid zijn, maar nou kom jij met
je gezanikHij trok zich van haar los.
Er is heelemaal geen reden waarom
we niet zouden kunnen gaan.
Die is er wel Rickey. Je weet
toch. .p
Ik weet alleen, dat jij je aanstelt
als een idioot
Rickey! Hoe kun je zooiets zeg
gen!
Je weet heel goed wat ik bedoel.
Tony is verliefd op je. Maar wat
maakt dat voor verschil? Je hoeft
hem toch niets te beloven? We zullen
een paar heerlijke dagen hebben en
misschien als je hem beter kenn.
Nu was hij het die zijn arm om haar
heensloeg. Toe Jinny, wees nu eens
lief, en ga.
Het was hard om hem te weerstaan
als hij zoo begon en tenslotte gaf Vir
ginia dan ook toe. Toen zij eenmaal
besloten had, om toch maar te gaan,
verheugde zij zich er zelfs op. Zij was
nog jong en hield van vroolijkheid.
Je moet wat nieuwe kleeren koo-
pen, zei Rickey. We kunnen wel voor
een keer ons kapitaal aanspreken Jin
ny. Later, als ik mijn boek afheb, zal
ik het weer aanzuiveren.
Den volgenden dag ging Virginia
haar inkoopen doen. Eerst probeerde
zy het in de goedkoopere zaken, maar
tenslotte ging zij toch maar, een beetje
angstig, een fijn mode-magazijn bin
nen. Haar keus viel op een snoezig,
goudkanten avondtoilet Toen zij zich
zelf ermee in den spiegel zag, schrok
zij, zoo mooi als zij erin was.
Maar de prijs!
Mag ik deze voor u opzij leggen?
vroeg het meisje, dat haar geholpen
had. Virginia schudde het hoofd.
Het is mij heusch te duur.
Maar den heelen weg zag zij zich
zelf in dien jurk, dansend met Tony
Bleecker, onder de oogen van zijn
moeder.
Toen zij uit den bus stapte, sneeuw
de het; een trage Novembersneeuw
en het was nijpend koud. Virginia
haastte zich door een van de zijstraten
en verzon ondertusschen wat zij nog
meer moest doen.
Plotseling ontwaakte zij uit haar ge
dachten, zij zag voor zich op het trot
toir een kleinen hond draven. Hij was
vuil, maar scheen toch van goed ras
te zijn, een Schotse terrier. Hij liep
telkens vol verwachting naar een voor
bijganger toe, maar iederen keer bleef
hij teleurgesteld staan. Virginia's hart
werd getroffen door zijn eenzaamheid
en toen zij een winkel binnentrad,
hoopte zij vurig, dat het arme dier
zijn meester in de menigte terug zou
vinden.
Toen zij echter naar buiten kwam,
was de kleine hond er nog. Hij zat
voor een kraampje, waar Frankforter
worstjes en warme broodjes werden
verkocht. De man in het kraampje
was door een raam voor de kou be
schut. Telkens als er een liefhebber
voor het raam stilstond, schoof hij
het op, stak een vork in een van de
pruttelende worstjes, schoof het tus-
schen een broodje, nam het geld in
ontvangst en sloot zijn venster weer.
Iederen keer als het raam openging,
kwam er een heerlijke geur naar bui
ten. Het hondje snoof die geuren gre
tig op, maar zijn buikje konden zij
niet vullen. Telkens als er een klant
kwam en de heerlijke broodjes over
handigd werden, klopte het korte
staartje heftig tegen dë straatsteenen.
(Wordt vervolgd).
HalijjksrV en lnislrulseke ('oirini,
Zich verzekeren bij een
goede maatschappij is een
wl|ze voorzorgsmaatregel
WIST U OAT ESN HALF MILLIO
PERSONEN BIJ DE
ii
VERZEKERD ZIJN
Do „NOORD-BRABAND" betaalde In 1937
circa f 1.500 OOO uit aan hare verzekerden
Volgens recept van Apotheker Dumont