Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. KOORD BRABAKD" VIRGINIA'S KEUZE. m Zoo rillerig? AKKERTJES FEUILLETON Dit nummer bestaat uit Drie Bladen EERSTE BLAD NUMMER 13. ZATERDAG 12 FEBRUARI 1938. 61e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs, per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.'adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag et Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. „TILBURGSCHE OLIE" EN NOG WAT. De heer Fentener van Vlissingen, voorzitter der Int. Kamer van Koop handel, een liberaal van den ouden stempel, heeft het oirbaar geacht in een lezing ietwat den draak te steken met de Kath. Eeon. Hoogeschool te Til burg en haar bekende professoren, in hoofdzaak met betrekking tot de „or deningsgedachte" die daar volgens hem is uitgebroed en die zooals hij tot z'n leedwezen heeft moeten con- stateeren meer en meer aanhangers vindt in den lande. Hij vertelde dat deze „ordening" zooiets bleek te zijn als „Haarlemmer olie", die dus der goed-gemeente werd voortgezet als een „middeltje voor alle kwalen", en noemde deze ordening als een variant op het bekende Haar- lemsche product, alzoo „Tilburgsche olie". Intusschen volgde hierop natuurlijk een krachtige waarschuwing tegen dit z.g. Tilburgsche recept. Begrijpelijk dat deze rede in de kringen der Tilburgsche Hoogeschool en van degenen die ordening voor staan wrevel heeft gewekt en men heeft 't dan ook niet onder zich gela ten daarop te reageeren. Op den druk bezochten en hoogst- belangrijken socialen studiedag te Bre da, georganiseerd door de Algemeene R. K. Werkgeversvereniging, waar ook minister mr. Romme sprak, heeft de heer Mr. B. van Spaendonck te Til burg den heer Dr. Fentener de vol gende afstraffing toegediend: „Naarmate het streven naar ordening, en op sociaal èn op economisch ter rein, veld wint, groeit de activiteit dei- tegenstanders. Naast de regelmatige bestrijding in een deel onzer pers, komen thans ook vooraanstaande Nederlandsche figuren in breed opgezette redevoerin gen het Nederlandsche volk waar schuwen. Zoo de heer Zaalberg in zijn Nieuw jaarsrede in den Nijverheidsraad, voor wiens vormen in elk geval waardee ring kan bestaan. Hij is thans gevolgd door dr. Fen tener v. Vlissingen, die het in een rede voor de Stichtsche Industrieele Club oirbaar heeft geacht de voor standers der ordeningsgedachte als een groep kwakzalvers te kwalifi- ceeren. De toespeling in zijn rede in dit verband op Tilburg gemaakt: Haarlemmer olie Tilburgsche olie, geeft ons aanleiding tot een krachtig protest. Immers, dergelijke beleedigin- gen van een instelling als de Katholie ke Economische Hoogeschool, waarme de verschillende ministers van 't hui dige kabinet en ook onze vereeniging nauw verwant zijn, kunnen wij niet zonder meer laten passeeren. Het getuigt ongetwijfeld van een zeer bijzondere aanmatiging, om op die wijze tegen de ordeningsgedachte te velde te trekken, als men, zooals de heer Fentener van Vlissingen. zelf met een van de krachtigste en meest ingrij pende ordeningen, n.l. de Kolen-Con ventie, dagelijks opereert, een orde ning, die naast haar zeer sterken greep op de industrie, bovendien den gehee- len detailhandel in brandstoffen dic teert. Dat de heeren van de Kolen-Conven tie, als het in hun kraam te pas komt, de Regeeringshulp geenszins afwijzen, moge blijken uit het feit, dat, toen Rusland en Polen het monopolie van de Kolen-conventie verstoorden, on middellijk via de Crisis-Invoerwet deze outsiders-concurrentie kon worden ge- banen." HUI L-M ON ARC HISME Enkele groote Nederlandsche bladen hebben in de vorige maand gedropen van Oranjemin: 'n foto van de dagver pleegster, 'n foto van de nachtver- verpleegster, 'n foto van den hond van Prins Bernhard, 'n foto van de schoe nen van den secretaris der Kroonprin ses; de prinses reed om half drie pre cies uit, maakte een rit van 24 minuten wandelde daarna nog acht minuten in den tuin achter het paleis en (wat nu volgen gaat, stond niet in de kranten, maar wéét ik nochtans zeker) gaapte toen van ellende over de indiscretie van haar achtervolgers. Maar wat hebben een paar van die zelfde groote bladen een prachtige ge legenheid laten voorbijgaan om van hun waarachtigen eerbied voor het Vorstenhuis te laten blijken! Prins Bernhard had foto's gemaakt van de jonge prinses Beatrix en stelde die welwillend en gratis ter beschik king van alle Nederl. kranten, op voor waarde, dat ze niet voor een bepaal den datum zouden worden gepubli ceerd. Door 'n indiscretie van den een of ander kon een Engelsch blad die fo to's j.l. Zaterdagochtend publiceeren. Natuurlijk was Prins Bernhard ont stemd over zulke onbescheidenheid en hij liet den uitgevers van Nederl. bla den verzoeken om de foto's niet uit dat blad over te nemen, maar te wachten op de toezending, welke onmiddellijk zou plaats vinden, van de officieele kieken. De vereeniging van dagblad directeuren ondersteunde dat verzoek. Maar „De Telegraaf" en „Het Han delsblad" wezen eenvoudig 't verzoek af en namen tóch de foto's vóórtijdig uit het Engelsche blad over. „De Te legraaf" schreef, dat het al schandaal genoeg was, „erg genoeg" meen ik, dat het woordelijk luidde dat een Engelsch blad het eerst met deze fo to's kon komen en dat het Nederland sche publiek het „recht" hadenz. En het recht van den Prins, van den vader, van dengene, die de foto's had gemaakt? Het weeë huil-monarchisme van sommigen dient slechts voor zakenre- clame. Anders niet. Toen in 1918 een revolutie dreigde in ons land, was het zoo'n zelfde krant, welke thans den straatverkoop stimuleerde met ontij dige publicaties van Beatrix-foto's, te gen den wil van de Vorstelijke familie in, die toen óók vóórtydig! schriftelijk zijn diensten aanbood aan degenen, die haar directie de heer- schers van den anderen dag waande! Echter, in de vorige maand, toen Neêrlands oprechte denken en verlan gen uitging naar Soestdijk, is er dooi de meerbedoelde groote bladen om te spreken met het Volksblad „een journalistieke duimzuigerij bedreven, Gij hebt kou gevat en voelt de koorts opkomen. Ga naar bed en neem "AKKERTJES", die als kabouters in den nacht Uw opkomende verkoud heid, Uw Griep zullen verdrijven. Morgen slaat Ge op zonder koorts en voelt Ge U weer prettig en gezond. Nederiandsch Ongeëvenaard bij gevatte kou Product Grjep^ rheumaiiscne pijnen, Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz. Per 12 si. 52 et. Zakdoosje 20 ct. een pluimstrijkerij en een onbeschei denheid, die aan onzen volksaard vreemd zijn. Wat de innerlijke waarde van dit weerzinwekkend vertoon is, hebben bladen als het „Handelsblad" en „De Telegraaf" met de fotohistorie nu wel duidelijk bewezen." GERED EN TOCH GEVANGEN. De Nazi's hebben, zeggen ze, Duitschland gered. Ik ken iemand, die een jongen spreeuw redde, toen 'n kat dezen achterna zat. Eerst joeg-ie de kat weg en toen pakte de redder den spreeuw. Om het geredde beest in een Blue van „De Echo van het Zuiden". Naar het Amerikaansch van TEMPLE BAILEY. (Nadruk verboden). 23) Haar briefje beteekent eigenlijk niets. Ze is er heelemaal niet op ge steld, dat ik kom. Dat weet je heel goed, Tony. Hij wist het, ja. Hij en zijn moeder hadden een heftigen woordenstrijd ge voerd over die invitatie. Waarom zou ik ze inviteeren, Tony? had zijn moeder gezegd. Omdat ik niet zal komen, als je hen niet inviteert, Midget. Bedoel je, dat je niet op het bal zou komen? vroeg zijn moeder, na een ontsteld stilzwijgen? Belangrijke zaken zouden mij in Annapolis terughouden. Jane wist, dat hij het meende. Hij trotseerde haar. Daarom had zij toe gegeven en het briefje gestuurd, maar nu stuitte Anthony op een verzet, dat nog moeilijker te breken was dan dat van zijn moeder. Je moeder heeft me alleen maai gevraagd, omdat jij het wilde. Virginia glimlachte, maar zij was onverzettelijk. Moeder tracht alle vrouwen, op wie zij vreest dat ik verliefd zou kun nen worden, op een afstand te ho.udeu. Tot nu toe heb ik haar altijd haar zin gegeven, maar dezen keer zal ik doen, wat ik wil. En ik zal doen, wat ik wil, hield Virginia vol. En laten we nu over iets anders praten. Even later kwam Rickey binnen. Hij zag er bleek en zenuwachtig uit. De laatste dagen wilde zijn verhaal niet vlotten. Hij begroette Tony ent housiast. Waarom heb je me niet eerder gezegd, dat Tony hier was? Ik was bang, dat ik je gedach- tengang zou onderbreken. Ik heb absoluut geen gedachten- gang. Ik kan toch niet m'n heele leven op een type writer zitten hameren. Virginia deed alsof zij zijn humeu righeid niet bemerkte. Tony en jij moeten je eigen brood roosteren, hier is de marmelade. Rickey stak een broodje aan de lan ge, koperen toastvork en knielde voor den haard. Deze zal ik voor Tony doen en de volgende voor mijzelf. Anthony viel in één van de gemak kelijke stoelen neer en trok het poesje op zijn knie. Je zuster zegt, dat jullie niet naar Drekdale kunt komen met Kerst mis, Rickey. Rickey draaide zich heftig om, zoo dat het broodje van de vork in het vuur viel. Waarom niet, Jinny? Dat heb ik je toch al gezegd. Nou, maar al ga jij niet, ik wel, antwoordde Rickey woedend en in de stilte, die daarop volgde, vischte hij 't verkoolde broodje uit het vuur en gooide het in den kolenbak. Toen stak hij een nieuw broodje aan zijn vork en verklaarde beslist: Jij kunt je heele leven op deze kamer blijven zitten als je dat wilt. Maar ik bedank daarvoor. Ik heb ver andering noodig, mijn boek wil niet vlotten. Toen Anthony weg was, kwam Vir ginia op het onderwerp terug. We kunnen ons die uitgaven on mogelijk veroorloven, zei ze, en wij hooren niet bij Tony's millionnairs. Ik ben niet bang voor Tony's millionnairs. Je kon wel eens een beetje aan mij denken. Ik word gek, als ik nog langer zoo moet blijven modderen. Het gaat absoluut niet meer. Vrginia sloeg haar arm om zijn schouders. Is het zoo erg, Rickey? Ja. Wat ik al heb, is heel goed, maar ik ben op het doode punt geko men. Ik moet er absoluut een tijdje uit. En dit zou juist een prachtige ge legenheid zijn, maar nou kom jij met je gezanikHij trok zich van haar los. Er is heelemaal geen reden waarom we niet zouden kunnen gaan. Die is er wel Rickey. Je weet toch. .p Ik weet alleen, dat jij je aanstelt als een idioot Rickey! Hoe kun je zooiets zeg gen! Je weet heel goed wat ik bedoel. Tony is verliefd op je. Maar wat maakt dat voor verschil? Je hoeft hem toch niets te beloven? We zullen een paar heerlijke dagen hebben en misschien als je hem beter kenn. Nu was hij het die zijn arm om haar heensloeg. Toe Jinny, wees nu eens lief, en ga. Het was hard om hem te weerstaan als hij zoo begon en tenslotte gaf Vir ginia dan ook toe. Toen zij eenmaal besloten had, om toch maar te gaan, verheugde zij zich er zelfs op. Zij was nog jong en hield van vroolijkheid. Je moet wat nieuwe kleeren koo- pen, zei Rickey. We kunnen wel voor een keer ons kapitaal aanspreken Jin ny. Later, als ik mijn boek afheb, zal ik het weer aanzuiveren. Den volgenden dag ging Virginia haar inkoopen doen. Eerst probeerde zy het in de goedkoopere zaken, maar tenslotte ging zij toch maar, een beetje angstig, een fijn mode-magazijn bin nen. Haar keus viel op een snoezig, goudkanten avondtoilet Toen zij zich zelf ermee in den spiegel zag, schrok zij, zoo mooi als zij erin was. Maar de prijs! Mag ik deze voor u opzij leggen? vroeg het meisje, dat haar geholpen had. Virginia schudde het hoofd. Het is mij heusch te duur. Maar den heelen weg zag zij zich zelf in dien jurk, dansend met Tony Bleecker, onder de oogen van zijn moeder. Toen zij uit den bus stapte, sneeuw de het; een trage Novembersneeuw en het was nijpend koud. Virginia haastte zich door een van de zijstraten en verzon ondertusschen wat zij nog meer moest doen. Plotseling ontwaakte zij uit haar ge dachten, zij zag voor zich op het trot toir een kleinen hond draven. Hij was vuil, maar scheen toch van goed ras te zijn, een Schotse terrier. Hij liep telkens vol verwachting naar een voor bijganger toe, maar iederen keer bleef hij teleurgesteld staan. Virginia's hart werd getroffen door zijn eenzaamheid en toen zij een winkel binnentrad, hoopte zij vurig, dat het arme dier zijn meester in de menigte terug zou vinden. Toen zij echter naar buiten kwam, was de kleine hond er nog. Hij zat voor een kraampje, waar Frankforter worstjes en warme broodjes werden verkocht. De man in het kraampje was door een raam voor de kou be schut. Telkens als er een liefhebber voor het raam stilstond, schoof hij het op, stak een vork in een van de pruttelende worstjes, schoof het tus- schen een broodje, nam het geld in ontvangst en sloot zijn venster weer. Iederen keer als het raam openging, kwam er een heerlijke geur naar bui ten. Het hondje snoof die geuren gre tig op, maar zijn buikje konden zij niet vullen. Telkens als er een klant kwam en de heerlijke broodjes over handigd werden, klopte het korte staartje heftig tegen dë straatsteenen. (Wordt vervolgd). HalijjksrV en lnislrulseke ('oirini, Zich verzekeren bij een goede maatschappij is een wl|ze voorzorgsmaatregel WIST U OAT ESN HALF MILLIO PERSONEN BIJ DE ii VERZEKERD ZIJN Do „NOORD-BRABAND" betaalde In 1937 circa f 1.500 OOO uit aan hare verzekerden Volgens recept van Apotheker Dumont

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1